دلایل ناامنی روانی در جامعه

امیدی ضمن تشریح علل ناامنی روانی در جامعه، استرس های روزمره زندگی وپیش بینی پذیری برای آینده از دلایل عمده ناامنی روانی در جامعه برشمرد.

«روزبه امیدی» در گفتگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری شبستان در خصوص ناامنی روانی در جامعه گفت: برای برسی مساله ناامنی روانی در جامعه باید دلایل مستندی داشته باشیم و با توجه به اینکه ما تحقیقی در این زمینه انجام ندادیم لذا نمی توانیم دلایل مستندی ارایه دهیم ولی برای برسی ناامنی روانی در جامعه دلایل روانشناسی وجود دارد که آنها را مطرح می کنیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

این روانشناس بیان کرد: «پیش بینی پذیری برای آینده» یکی از دلایلی است که می تواند احساس ناامنی برای افراد یک جامعه ایجاد کند،یعنی اینکه ما بتوانم آینده خود را از لحاظ اقتصادی، شغلی، خانوادگی و به طور کلی در جنبه های شخصی، روانی و اجتماعی پیش بینی کرده و برنامه ریزی کنیم.

 

امیدی تصریح کرد: وقتی ما در جامعه ای زندگی کنیم که آن جامعه بتواند در این مسئله به ما کمک کند، بخشی از احساس امنیت ما در این جامعه فراهم می شود و افراد از امنیت روانی زیادی برخوردار می شوند.

 

وی با بیان اینکه « احساس کنترل داشتن» در زندگی یکی از دلایل امنیت روانی افراد در جامعه است، گفت: یعنی اینکه افراد در زندگی، حیات روانی و مسایل خانوادگی احاطه و تسلط داشته و آن را مدیریت کند به عنوان مثال در امر ازدواج ،شریک زندگی اش را خود انتخاب کند نه اینکه تحمیل شود. با توجه به اینکه امروزه بیشتر افراد در انتخاب ها و نیازهای خود احاطه و تسلطی ندارند و مجبورند چیزی را انتخاب کنند که به اختیار خودشان نیست، بنابراین نداشتن کنترل، انسان را تحت فشار قرار می دهد.

 

این روان شناس «استرس های روزمره زندگی» را از دلایل دیگر ناامنی در جامعه عنوان کرد و افزود: متاسفانه جامعه ما استرس های فراوانی دارد. در فصل تابستان نگران آب و قطعی برق، در فصل زمستان نگران وارونگی هوا و آلودگی آن و همه روزه هم نگران ترافیک شهر هستیم و با توجه به اینکه افراد نمی توانند در این خصوص کاری انجام دهند و مجبورند طبق سیستمی زندگی کنند که خاص آنها نیست، دایم تحت فشار قرار می گیرند، به عنوان مثال ما دوست داریم هر روز از وسیله حمل و نقل عمومی و مترویی استفاده کنیم که رفاه ما را تامین کند، چون امکان پذیر نیست هر روز با مشکلات عدیده ای روبرو هستیم و مجبوریم این شرایط را به اجبار بپذیریم و اذیت می شویم.

 

امیدی در ادامه افزود: بنابراین «عنصر اجبار» در سبک زندگی ما را تحت فشار قرار داده است و افراد مجبورند به گونه ای زندگی کنند که وسع شان می رسد. مسئله دیگر این است که باز مطمئن نیستند این وسع و توانایی که اکنون در اداره زندگی دارند برای ماه آینده و سال های آتی هم خواهند داشت یا خیر. همه این مسایل، افراد را تحت فشار قرار داده است.

 

این روان شناس با بیان اینکه احساس درماندگی یا ناتوانی و بی کفایتی یکی دیگر از عوامل ناامنی روانی در جامعه است، افزود: اگر افراد جامعه احساس کنند، فعالیت های روزمره زندگیشان، آنها رابه ثمر و نتیجه ای که در آینده انتظار دارند، می رساند در چنین شرایطی در افراد ایجاد انگیزه شده و احساس کفایت و توانمندی می کنند ولی اگر احساس کنند ،کاری که انجام می دهند آنها را به نتیجه مورد نظر نمی رساند و احساس بیهودگی، درماندگی و ناتوانی می کنند و به سمت افسردگی پیش می روند و این گونه احساس می کنند که فعالیت و انرژی بالایی برای زندگی کردن ندارند و هیچ لذتی هم از زندگی خود نمی برند به عنوان مثال احساس می کنند تلاش و فعالیت امروزشان نمی تواند آنها را از حالت مستاجری فعلی به حالت صاحبخانه شدن در آینده تبدیل کند.

 

وی با بیان اینکه عنصر لذت بردن در زندگی مهم است، اظهار کرد: شاد زیستن، انرژی و انگیزه برای زندگی کردن بسیار مهم بوده و در حفظ یک جامعه نقش بسزایی دارد به عنوان مثال من به عنوان یکی از ارکان سرمایه اجتماعی باید انسان شاد، توانمند و دارای احساس امنیت و کنترل باشم و با روحیه خوب بتوانم یکی از سرمایه های اجتماعی را حفظ کنم، بنابراین اگر در جامعه ای احساس رخوت، درماندگی، بی انگیزگی، افسردگی و ناامنی وجود داشته باشد این جامعه سرمایه اجتماعی خود را از دست داده و نمی تواند به اهداف خود برسد.

پایان پیام/35

منبع: شبستان

کلیدواژه: زلزله کرمانشاه زلزله هفته وحدت مشهد مقام معظم رهبری ارومیه حسن روحانی آذربایجان غربی شیراز وحدت شیعه و سنی ناامنی روانی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت shabestan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبستان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۶۷۵۰۷۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مد خوب، مد بد!

«این‌ها الان مد شده» جمله‌ای آشنا که ممکن است در طول روز بارها به گوشتان به عناوین مختلف رسیده باشد. اما آیا هر مدی قابل قبول است؟ تا چه جایی می‌توان از آن پیروی کرد؟

به گزارش ایسنا، شاید کلمه حجاب و پوشش برای افراد در سنین بالاتر معنا و مفهوم بیشتری داشته باشد. کسانی که نوع لباس پوشیدن در خانه یا بیرون از آن، برایشان نوعی احترام به خانواده و جامعه بود. می‌توان گفت پوشیدن لباس‌های نامتعارف باب نبود. اگر کسی بر خلاف عرف آن دوره عمل می‌کرد به شدت مورد شماتت دوستان و اطرافیان خود قرار می‌گرفت. اما در دوره جدید عکس این قضیه در جریان است. به طوری که پوشیدن لباس‌های پاره، کهنه، تنگ و کوتاه که هیچ سنخیتی با فرهنگ ایرانی ندارد، بسیار در بین جوانان باب شده است.
به راستی دلیل این که عده‌ای از افراد به بدون هیچ آگاهی، فقط به دلیل مد شدن این نوع پوشش را انتخاب می‌کنند چیست؟ لباس‌هایی که در بسیاری از مواقع نه تنها زیبایی ندارند، بلکه ممکن است در نگاه اول مضحک و خنده‌دار هم باشند.

مفهوم پوشش و لباس

لباس از گذشته، تاکنون گویای مفاهیم زیادی بوده است و سهمی بزرگ در فرهنگ ملت‌ها دارد. نشان‌دهنده باورهای، فرهنگی، مذهبی، اجتماعی مردمان یک جامعه است. اما در نگاه کلی لباس پاسخگوی نیازهایی مانند حفاظت از سرما و گرما، حفظ عفت و شرم است و در نهایت به انسان آراستگی، زیبایی می‌بخشد.

پوشش در گذشته

 پیکره‌ها، نقاشی‌ها، و نوشته‌های باقیمانده از دوران باستان نشان می‌دهد که پوشش تمام بدن در دوره‌های مختلف تاریخی برای زنان و مردان ایرانی دارای اهمیت بوده است و ایرانیان به هیچ وجه در برهنگی به سر نمی‌برده‌اند.

استرابون تاریخ‌نگار و جغرافیدان معروف یونانی که کتاب جغرافیای او منبع گران‌بها از دنیای قدیم از جمله فلات ایران، فرهنگ و تمدن مردمانی که در نواحی مختلف ایران ساکن بوده‌اند را در خود جای داده است، می‌نویسد: "ایرانیان اگر بخشی از بدنشان برهنه باشد آن را بی شرمی می‌دانند و همیشه بلند لباس می‌پوشند.

 ویل دورانت در کتاب تاریخ تمدن می‌نویسد: "در زمان داریوش، زنان طبقات بالای اجتماع جز در تخت روان و روپوش‌دار از خانه بیرون نمی‌آمدند. در نقش‌هایی که از ایران باستان بر جای مانده است هیچ صورت زن دیده نمی‌شود
در موزه لوور پاریس مُهر سنگی استوانه‌ای مربوط به دوران هخامنشیان است که تعدادی با لباس و تاج و چادر زنان هخامنشی بر مسند شاهانه‌ای تکیه زده است و ندیمه‌هایش در مقابلش ایستاده‌اند و سرپوش به سر دارند.  موارد نمونه‌هایی از وجود فرهنگ پوشش و یکی از نشانه‌های ملیت ایرانی است.

پوشش فرهنگ‌های مختلف ایرانی

با این که استفاده از لباس‌های سنتی و قدیمی دیگر نسبت به گذشته در بین اقوام ایرانی رایج نیست، اما هستند مردمانی که در استان‌های مختلف هنوز از این سنت دیرین در نوع پوشش استفاده می‌کنند. پوشش اقوام مختلف در ایران برای بسیاری از گردشگران چه ایرانی یا خارجی بسیار جذاب و دیدنی است. شاید برای شما پیش آمده باشد که در سفر به نقطه‌ای از کشور افرادی را با لباسی خاص و سنتی مخصوص همان منطقه ببینید. لباس‌هایی که در عین زیبایی، پوشیدگی را نیز به همراه دارد. به طوری که اکثر افراد را به گرفتن عکس‌های یادگاری از این نوع پوشش ترغیب می‌کند. بر اساس شرایط جغرافیایی، آب و هوایی و همچنین فرهنگ‌های مختلف اقوام ساکن، نوع پوشش و لباس در بین قومیت‌های مختلف بسیار متنوع است.

مدگرایی

مدگرایی به این معنی است که فرد سبک زندگی، پوشش و رفتار خود را بر اساس آخرین الگوها تنظیم و به محض ورود الگوی جدید در جامعه، از آن پیروی می‌کند. این حس تنوع‌طلبی توأم با گرایش به خودنمایی در محیط اجتماعی، تغییرات چشمگیری در نوع پوشش، رفتار و آرایش افراد به همراه داشته است. مدگرایی منحصر به سن خاصی نیست، اما در بین جوانان جذابیت بیشتری دارد. عواملی چون تنوع‌طلبی و نوگرایی، همانندسازی، رقابت، چشم و هم‌چشمی با دیگران، مدگرایی و التزام ناشی از دوستی، جلب توجه دیگران و تشخّص‌طلبی می‌تواند از عوامل گرایش جوانان به سوی این شیوه زندگی باشد.‌

مد پیامد دوره معاصر و مختص به جامعه و فرهنگی خاص نیست، اما در عصر حاضر با گسترش روز افزون شبکه‌های ارتباطی و ماهواره‌ای، سبک زندگی  افراد جامعه مخصوصا نوع پوشش آن‌ها را  بسیار تحت تأثیر قرار داده است. این رسانه‌ها با کمک تبلیغات و مدهای جدید، نیازها و الگوهای جدیدی برای افراد ایجاد می‌کنند که بعضی از این الگوها با فرهنگ و ارزش‌های جامعه ما هیچ سنخیتی ندارد و باعث مشکلات اجتماعی و خانوادگی می‌شود.

اکثر افرادی که در پی مد روز هستند، به قول خودشان می‌خواهند باکلاس باشند. به عقیده آن‌ها نحوه پوشش عامل مهمی برای شناخت طبقه اجتماعی، میزان رفاه، سلیقه و فرهنگ افراد است.
 پیروی از مد همیشه بد نیست و می‌تواند جوانان را از لحاظ روحی ارضا کند و حتی در پیشرفت جامعه نیز مفید باشد. جامعه‌شناسان مد را یک پدیده اجتماعی می‌دانند که افراد را با یکدیکر همرنگ می‌کند. این به شرطی است که از افراد یا مدهایی که با جامعه هیچ سنخیتی ندارند پیروی نکنند. اما با این حال امروزه جوانان زیادی  را می‌بینیم که درگیر آن شده‌اند و مد به یکی از معضلات فرهنگی و اجتماعی جامعه تبدیل شده است. تقلید نسنجیده‌ای که وقت و هزینه زیادی برای آن‌ها دارد. چراکه اکثرا وقتی از آن ها دلیل انتخابشان پرسیده می‌شود تنها کلمه‌ای که می‌شنویم این است که مد شده است.

سخن آخر

 با پیشرفت روزافزون، شبکه‌های ارتباطی و ماهواره‌ای در نیازهای اساسی مردم به خصوص جوانان تغییرات بزرگی را به وجود آورده‌اند، رسانه‌هایی که با تبلیغات، الگوهای جدیدی را وارد زندگی جوانان کرده‌اند. الگوهایی که در اکثر موارد سنخیتی با فرهنگ و ارزش‌های جامعه ایرانی ندارد.

انتهای پیام