به نقل از «دانا»

رهایی از یک توهم عمیق

تاریخ انتشار: ۶ آذر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۷۰۳۷۷۲

البته که هر نقطه دلخواه روی زمین را می‌توان مرکز در‌نظر گرفت و نشان ‌داد که زمین از آن نقطه به سمت شمال و جنوب و شرق و غرب به یک اندازه گسترده شده‌ اما منظور واقعی چینی‌ها چیزی فراتر از این است.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ نفیسه سادات موسوی در یادداشتی در روزنامه صبح نو نوشت:‌ معنای کاراکتر کشور چین[中国] در زبان چینی می‌شود: کشور میانه.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وجه تسمیه‌اش هم این است که چینی‌ها کشورشان را مرکز عالم می‌دانستند. همین امروز هم به‌شوخی یا جدی از آن‌ها بخواهید توضیح دهند که چرا و چگونه کشورشان مرکز عالم است، می‌گویند شما ثابت کنید که نیست!

 البته که هر نقطه دلخواه روی زمین را می‌توان مرکز در‌نظر گرفت و نشان ‌داد که زمین از آن نقطه به سمت شمال و جنوب و شرق و غرب به یک اندازه گسترده شده‌ اما منظور واقعی چینی‌ها چیزی فراتر از این است.  حکایت این روزهای برخی آدم‌ها هم همین است؛ چه دسته‌ای که تصور می‌کنند جهان، حول محور آن‌ها در حرکت است و هر کسی هر جایی هر حرفی بزند، قصد طعن و تعریضی به آن‌ها داشته است و هر سیبی از درخت بیفتد چشم به راه آن‌هاست که کشف جدیدی در تاریخ علم بشری رقم بزنند و اگر روزی با لباس آبی از خانه بیرون بیایند، هرجای دنیا کسی با کلیدواژه آبی صحبتی کند‌، روی صحبتش حتماً با آن‌هاست و تحسین یا نقدی به پوشش آن‌ها داشته است.    و چه دسته‌ای که آدم‌هایی را در اطراف خودشان به‌عنوان هسته محوری جهان در نظر می‌گیرند و همه چیزشان را با آن‌ها می‌سنجند. برای پیگیری اخبار هر حوزه‌ای بدون توجه به تخصص مربوط، چشم‌شان به دهان آن‌هاست و هر نرمی آن‌ها با خود را به حساب درست پیمودن مسیر زندگی می‌دانند و با کوچک‌ترین درشتی یا تندخویی‌شان تمام اعتماد‌به‌نفس خود را یکجا از دست می‌دهند.    دسته نخست، آدم‌های قابل ترحمی هستند. اینکه کسی بین بیش از هفت‌میلیاردونیم جمعیت کره زمین چنان حدی از اهمیت برای خود قائل باشد که تمام اتفاقات و روابط انسانی و طبیعی را به خودش بگیرد، بیش از آنکه برای اطرافیان آزاردهنده باشد برای خودش خطرناک است‌. کم‌کم به جایی خواهند رسید که دیگران هم با آن‌ها از روی ترحم رفتار کنند. یعنی اجازه نمی‌دهند قصر پوشالی خیالات‌شان خراب شود اما جدی‌شان هم نمی‌گیرند. از بازی حذف‌شان نمی‌کنند، اما نقش نخودی را به آن‌ها می‌دهند!    دسته دوم اما آدم‌های بیماری هستند و اگر به‌موقع به فکر درمان خود نیفتند، عاقبت بر‌اثر همین بیماری از پا خواهند افتاد. اهمیت دادن بیش از حد به دیگران و مهم شمردن تک‌تک سخنان و رفتار آنان و تلاش برای تنظیم عملکرد شخصی با میل دل دیگران مذکور، کم‌کم از آن‌ها موجودی می‌سازد مبتلا به مالیخولیا. تمام مدت درگیر این هستند که چه کنند که به مذاق فلانی‌ها خوش بیاید یا چه کنند که فلانی‌ها آزرده‌خاطر نشوند. روح انسانی که از وجودشان رخت ببندد چیزی باقی نمی‌ماند جز کالبدی مزدور که برای خوشامد دیگران روزگار می‌گذراند و در دراز‌مدت هیچ از آن‌ها باقی نخواهد ماند.    چاره چیست؟! فاصله گرفتن از جایی که ایستاده‌ایم، بهترین پیشنهاد برای پشت سرگذاشتن این قبیل توهمات است! کافیست کره زمین را جلوی یک چینی بگیرید و به او نشان دهید چگونه می‌توانید نقطه دیگری را به‌عنوان مرکز زمین در نظر بگیرید، جوری که کشور آن‌ها در دورترین نقطه ممکن از آن قرار بگیرد.    به روی آدم‌های خود‌مرکز‌پندار بیاورید که زندگی چگونه در اقصی‌نقاط دنیا بدون حس کردن وجود آن‌ها در جریان است و این آن‌ها هستند که باید چنان بدوند که از قطار حیات جا نمانند. و به آدم‌هایی که برخی را «همه» می‌دانند‌، یادآوری کنید که از بین هفت‌میلیارد‌و‌نیم جمعیت کره زمین شاید فقط ۱۰، ۲۰‌نفر اعضای خانواده و 40،30‌نفر همکار و ۲۰۰‌نفر رفیق و همسایه و هزار نفر هم‌‌کلاسی و هم‌مسیر و‌.... آن‌ها را بشناسند و نهایت تأثیری که می‌توانند داشته باشند هم برای همان‌هاست و هزار بین هفت‌میلیارد‌و‌نیم یعنی هیچ!     انتهای پیام/

منبع: دانا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۷۰۳۷۷۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

روزنامه سازندگی: مهدی نصیری توهم اتحاد نامقدس دارد

مهدی نصیری در سال‌های اخیر به ناگهان مسیر سیاسی خود را از چپ رادیکال انقلابی به راست افراطی و سلطنت‌طلب تغییر داد و با راه‌اندازی یک کانال تلگرامی آنچنان مطالب تند و تیزی علیه حاکمیت نوشت که برای کسانی که او را می‌شناختند، حیرت‌انگیز بود. - اخبار رسانه ها -

به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم، مهدی نصیری، چپ سابقاً انقلابی و سوپر منتقد جمهوری اسلامی که از درون ایران سیاست‌های حکومت را با تندترین ادبیات نقد و به ساختارها حمله می‌کرد طی روزهای گذشته بدون هیچ مشکلی از ایران خارج شد و به اتفاق همسرش برای یک سفر سه ماهه و دیدن فرزند خود به کانادا رفت.

او در اولین فرصت نیز در گفت‌وگویی با تلویزیون بی‌بی‌سی در اقدامی عجیب خواستار آن شد که اپوزیسیون شکاف بین مصطفی تاج‌زاده و رضا پهلوی را با یک اتحاد پر کند. او مدعی است که پادشاهی مشروطه و جمهوری‌خواهی می‌توانند متحد شوند. نصیری از مهندس میرحسین موسوی، مصطفی تاج‌زاده، نرگس محمدی و فائزه هاشمی به ‌عنوان افراد اصلاح‌طلبی نام برد که می‌توانند این جریان جدید را پوشش بدهند و برای رفع مشکلات کشور با سلطنت‌طلبان چاره‌اندیشی کنند.

پیش از بررسی این پیشنهاد عجیب و غیرمعمول باید پرسید که مهدی نصیری کیست و از چه جایگاهی چنین نسخه‌ای می‌پیچد؟ او اصلاح‌طلب است؟ خیر. آزادی‌خواه است؟ چنین چیزی در کارنامه‌ او به‌خصوص در سال‌هایی که مدیرمسئول روزنامه کیهان بود، دیده نمی‌شود. چه آنکه مقالات تند‌وتیز و افشای نیمه‌ پنهان روشنفکران، سیاستمداران و هنرمندان در دوره او در کیهان راه‌اندازی شد تا با تندروی‌های بسیار پنجه بر صورت این افراد بکشد. هنوز فراموش نشده زمانی که او در غوغای جوانی سیر می‌کرد، چگونه مهندس بازرگان که دو برابر سن او در امر سیاسی کار کرده بود را تمسخر می‌کرد و وی را تخفیف می‌داد. با این حال مهدی نصیری در سال‌های اخیر به ناگهان مسیر سیاسی خود را از چپ رادیکال انقلابی به راست افراطی و سلطنت‌طلب تغییر داد و با راه‌اندازی یک کانال تلگرامی آنچنان مطالب تند و تیزی علیه حاکمیت نوشت که برای کسانی که او را می‌شناختند، حیرت‌انگیز بود. کسانی که کیهان اواخر دهه 60 و اوایل دهه 70 را می‌خواندند، فراموش نکردند که وی چگونه به یک فیلمساز ایرانی به دلیل تراشیدن ریش‌هایش خرده گرفت و او را از دایره حزب‌الله خارج خواند و در گام بعدی مادر آن فیلمساز را صیغه‌ای خواند و با این جمله جنجالی به پا کرد.

اکنون مردی با آن سوابق در رادیکالیسم از این سو افتاده است. او چندی مطالب تند و تیزی را علیه حاکمیت منتشر کرد بی‌آنکه بازداشت شود. در حالی که دیگران با مطالبی خفیف‌تر از آنچه نصیری می‌نوشت، بازداشت و دادگاهی می‌شدند. حال وی بی‌هیچ مانعی به خارج از کشور رفته و در گفت‌وگو با بی‌بی‌سی، رضا پهلوی را شاهزاده می‌خواند و او را پیشاپیش بر سریر پادشاهی می‌نشاند و از جانب کسانی که در دوره سلطنت شکنجه شدند، زندان افتادند و ستم و ظلم دیدند، سخن می‌گوید و خواهان یک اتحاد نامقدس می‌شود. آقای مهدی نصیری «این تذهبون»؟ به کجا چنین شتابان؟ شما آیا نماینده مهندس میرحسین موسوی هستید که از جانب او که سال‌ها در حصر است، سخن می‌گویید؟ شما آیا نماینده جمهوری‌خواهان ایرانی هستید و سخنگوی آنها شده‌اید؟ تاج‌زاده اگر قرار بود پیوندی با رضا پهلوی داشته باشد که در ایران نمی‌ماند. از افکار فائزه هاشمی علیه سلطنت‌طلبان خبر دارید؟ نرگس محمدی چیزی در این خصوص نوشته که شما باور کردید باید چنین پیشنهادی بدهید؟

فردی که شما او را شاهزاده می‌خوانی، حتی نتوانست یک جمع پنج نفره را برای چند ماه دور هم نگهدارد؟ از کدام اپوزیسیون سخن می‌گویید؟ همان اپوزیسیون خائنی که کمر به تجزیه ایران و نابودی مردم بسته و هر روزه برای روسای جمهوری آمریکا و کشورهای دیگر نامه فدایت شوم می‌نویسد که تحریم‌های اقتصادی علیه مردم را بیشتر کنند؟ فرض محال که محال نیست اما آیا با این اتحاد نامیمون، ایران آباد می‌شود و در مدار توسعه قرار می‌گیرد؟ آیا مشکلات حل می‌شود؟ بی‌تردید شما با خیال خامی که دارید، کشور را به دامن یک خونریزی تمام عیار و جنگ داخلی سوق می‌دهید بدون اینکه دستاوردش توسعه و آبادانی ایران باشد. مردم ایران به گواه تاریخ، همیشه از افراطیون لطمه دیدند. افراطیون چه در جایگاه چپ و چه از منظر راست با ناعقلانی‌گرایی سیاسی، بیشترین ضربات را بر پیکر این کشور زده‌اند. شما نیز اکنون در همان جایگاه نشسته‌اید و به دلیل اینکه دو دوره در حیات سیاسی جمهوری اسلامی به شدت ذیل رادیکالیسم فعالیت کرده‌اید، می‌توان به قطعیت گفت، پیشنهاد غیرمنطقی شما ناممکن است. زیرا بین جمهوری‌خواهان و سلطنت‌طلبان، دریایی از اختلاف تاریخی و نظری وجود دارد که نمی‌توان به سادگی از آن‌ها چشم پوشید.

منبع: سازندگی

انتهای پیام/