جشنواره فیلم مقاومت، بودن یا نبودن مساله این است/اکران آثار سوخته سینما در جشنوارهای با شعار جهانی
تاریخ انتشار: ۷ آذر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۷۲۱۰۱۰
خبرگزاری میزان- جشنواره فیلم مقاومت طی سالها برگزاری خود بر این نکته تاکید داشته که می خواهد در سطح جهانی تاثیر گذاری عرصه مقاومت را داشته باشد اما این شعار انگار کمی هنوز برای این رویداد زودرس است. جشنواره ای که هنوز بعد از پانزده سال نتوانسته کارگردانان ایرانی را مایل به حضور جدی کند چگونه می خواهد در سطح جهان تاثیر گذار باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی خبرگزاری میزان، همواره در میان جشنوارههای متنوع و مختلف عرصه سینما جشنواره فیلم فجر به عنوان نخستین و مهمترین رویداد سینمایی کشور محسوب میشود اما به نظر میرسد از نگاه مسئولین فرهنگی این جشنواره پاسخگوی نیاز سینمای ایران نیست.
طی سالها و دهههای گذشته تمامیت سینمای ایران تنها به جشنواره فیلم فجر ختم نشده و انواع و اقسام جشنواره های فیلم در گوشه کنار کشور برگزار شده است. تاریخ نشان داده که به طور معمول بنا بر شرایطی این نوع از جشنوارهها بعد از یک یا دو سال برگزاری به کار خود پایان داده اند.
عدم برنامه ریزی مناسب، جهت گیری های خارج از قواعد هنر و سینما، استفاده از عوامل و دستاندرکاران غیر حرفهای، نبود بودجه مناسب، بی میلی سینماگران حرفهای به این جشنوارهها، عدم تبلیغات مناسب، اکران آثار کم کیفیت و تکراری و عدم استقبال مردمی همواره از جمله مهمترین دلایل فروپاشی این جشنوارهها هستند.
طی سالیان گذشته نیز این روند ادامه داشته و شاهد بروز و ظهور جشنوارههایی بوده ایم که در زمان برگزاری از کمترین استقبال مردمی برخوردار شده اند. مگر نه اینکه هر جشنوارهای آن هم در عرصه سینما به نگاه مخاطب نیازمند است، حال باید دید چرا و چگونه این جشنواره ها شکل گرفته و با وجود نبود مخاطب به کارشان ادامه میدهند.
جشنواره فیلم حسنات، جشنواره فیلم سلامت، جشنواره فیلم نهال، جشنواره جهانی فیلم فجر، جشنواره فیلم خورشید، جشنواره فیلم پروین اعتصامی، جشنواره فیلم عمار، جشنواره فیلم مقاومت، جشنواره فیلم رشد، جشنواره فیلم شهر، جشنواره فیلم های صد ثانیه ای نمونه ای از خروار جشنواره های پر زرق و برق سالهای اخیر بوده اند.
نکته جالب توجه آنجاست که به طور معمول در این جشنوارهها که بعضا نام جهانی نیز روی خود میگذارند با وجود صرف هزینه های هنگفت و هدر دادن بیت المال به اکران آثاری میپردازند که یا پیشتر اکران شدهاند و یا اینکه در جشنواره فیلم فجر به اکران در آمدهاند.
حال آنکه هیچکدام از این جشنواره ها با وجود برگزاری چندین ساله خود نتوانسته اند سینما را در جهت تولید آثاری مناسب با محتوای خود متمایل نمایند و معمولاً از میان آثار اکران شده داخلی یا آثار دست چندم خارجی به دنبال فیلمی مناسب با مضمون خود می گردند.
از طرفی سینماگران حرفه ای و کهنه کار سینما طی سالیان اخیر نشان داده اند بیش از جشنواره و جشنوارهای شدن به اکران آثار خود و فروش بیشتر فکر می کنند. همانطور که هم اکنون شاهد اکران آثاری در سینما هستیم که به طور کلی دندان جشنواره را کشیده و تنها به گیشه میاندیشند زیرا تجربه به آنها نشان فیلمهای موفق در جشنواره فجر چندان در بخش اکران موفق نمی شوند.
فارغ از آنکه بودجه برگزاری جشنوارههایی این چنین از چه منبعی تامین می شود باید دید مسئولین برگزاری آنها چرا با وجود تخصیص هزینه های سنگین حرکت رو به جلویی را انجام نمی دهند و چرا با وجود برگزاری چندین ساله آنها همچنان مردم و جامعه با نام آنها غریبه اند؟.
جشنواره فیلم مقاومت که امسال پانزدهین دوره خود را پشت سر می گذارد نماد واضح و کامل جشنوارهای است که همچنان لزوم برگزاری آن به طور کامل مشخص نشده است. این جشنواره علناً هیچگونه کمکی به تولید در سینما نکرده و آمار حداکثری آثارش را فیلمهایی تشکیل می دهند که یا اکران شده اند و یا در جشنواره فیلم فجر رونمایی شده اند.
به طور مثال در بخش سینمای ایران پانزدهمین جشنواره فیلم مقاومت حضور آثاری همچون اشنوگل، ماهورا، ماجرای نیمروز، ویلاییها، سرو زیر آب، تنگه ابوقریب، به وقت شام، امپراتور جهنم، دریاچه ماهی، چراغ های ناتمام نشان می دهد که همچنان این جشنواره هیچ بازده و تولید طی پانزده سال گذشته خود نداشته است.
تمامی این آثار در جشنواره فیلم فجر اکران شدهاند و یا در چرخه اکران قرار داشته و ماهها از اکرانشان گذشته است و باید دید مسئولین برگزاری جشنواره فیلم مقاومت آیا واقعا توقع استقبال مخاطبان از چنین آثاری را دارند؟.
نکته جالب توجه در مورد حضور این چنین آثاری که کاملاً سوخته به نظر میرسند آن است که کارگردانان و تهیه کنندگان آنها هیچ توجهی به جشنواره فیلم مقاومت ندارند. در غیر این صورت اکران افتتاحیه یا رونمایی خود را در این جشنواره رقم میزدند.
به طور معمول در جشنوارههای معتبر سینمایی، اعتبار آن رویداد باعث میشود کارگردانان با اشتیاق فراوان رونمایی از آثارشان را به این جشنواره ها واگذار نمایند اما در مورد جشنواره فیلم مقاومت با وجود گذشت پانزده دوره همچنان این اتفاق عملی نشده است.
جشنواره فیلم مقاومت طی سالها برگزاری خود بر این نکته تاکید داشته که می خواهد در سطح جهانی تاثیر گذاری عرصه مقاومت را داشته باشد اما این شعار انگار کمی هنوز برای این رویداد زودرس است. جشنواره ای که هنوز بعد از پانزده سال نتوانسته کارگردانان ایرانی را مایل به حضور جدی کند چگونه می خواهد در سطح جهان تاثیر گذار باشد.
در بخش بین الملل جشنواره نیز شاهد آن هستیم که اکثریت آثار حضور یافته معطوف به کشورهای همسایه و نزدیک به جمهوری اسلامی ایران هستند. این مساله به خوبی نشان می دهد که جشنواره فیلم مقاومت در ابعاد جهانی هنوز فاصله زیادی با یک جشنواره با کیفیت دارد.
البته این قیاس درباره جهانی بودن جشنواره فیلم مقاومت وقتی غم انگیزتر میشود که می بینیم جشنواره فیلم یا و تئاتر فجر نیز هنوز در ابعاد جهانی شناخته شده نیست و به عنوان مثال جشنواره جهانی فیلم فجر در دو سال گذشته با هزینه های سرسام آور توانسته هنرمندان بازنشسته و از کار افتاده جهانی را میهمان خود نماید.
مفهوم جشنواره وقتی معنا پیدا می کند که اعتبار آن جشنواره باعث اشتیاق کارگردانان و فیلمسازان شود و آنها برای اعلام زمان ثبت نام آن لحظه شماری کنند اما انگار در سینمای ایران قضیه عکس است و ما باید با تخصیص بودجه های سنگین آثار کم کیفیت را برای حضور در جشنواره ها دعوت کنیم.
حال باید دید که دلیل اصلی برگزاری جشنواره فیلم مقاومت آن هم در پانزده دوره متوالی چیست؟. زیرا اگر این جشنواره خواهان تاثیرگذاری و اشاعه فرهنگ مقاومت در سطح کشور و بین الملل باشد، در این امر باز مانده است.
متاسفانه طی سالهای گذشته نمونه جشنواره فیلم مقاومت کم نبوده و بوده اند جشنواره هایی که همواره با سر و صدای زیاد و با صرف پولهای هنفگت افتتاح شده اند اما با مشکل توانسته اند حداقل مخاطب را هم به سالن بکشانند. جشنوارههایی که حتی اهالی رسانه نیز آنها را جدی نمی گیرند زیرا تمامی آثار اکران شده در آنها را پیشتر دیده اند.
انتهای پیام/
منبع: خبرگزاری میزان
کلیدواژه: جشنواره فیلم مقاومت اخبار سینما فیلم مقاومت سینمای جهان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۷۲۱۰۱۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اعضای هیئت انتخاب رویداد استارتآپی فیلمنامه نویسی منصوب شدند
به گزارش گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، پوران درخشنده، مهدی سجادهچی، محمود اربابی، رضا حیدرنژاد، مهدی احمدی، هومان فاضل، علی مؤذنی، مصطفی رستگاری، محمد باقر قهرمانی و حجت الاسلام و المسلمین حسین رحیمزاده ده نفر عضو هیئت انتخاب این رویداد استارت آپی هستند که قرار است آثار منتخب آنرا تعیین کنند.
در معرفی فعالیتهای هنری این افراد چنین آمده است:
پوران درخشنده:
فیلمساز، نویسنده، تهیه کننده و کارگردان ایرانی متولد کرمانشاه است که از سال ۱۳۶۵ فعالیت خود را آغاز نمود و در دانشگاه صدا و سیما با گرایش کارگردانی تحصیل کرد. از نمونه آثار او میتوان به پرنده کوچک خوشبختی، زیر سقف دودی، بچههای ابدی و شمعی در باد اشاره کرد.
مهدی سجادهچی:
فیلمنامهنویسِ سینما و تلویزیون، متولد تهران در سال ۱۳۴۰ است. وی کار فیلمنامه نویسی در سینما را از سال ۱۳۶۸ با «پاتال و آرزوهای کوچک» با همکاری «مسعود کرامتی» آغاز کرد و در ادامه فیلمنامه آثار دیگری همچون سوفی و دیوانه، روز سوم، قاعده بازی و هفت سنگ را نیز نوشت. سجادهچی در حال حاضر رئیس کانون فیلمنامهنویسان سینمای ایران است.
محمود اربابی:
مدرس دانشگاه و نویسنده سینما و تلویزیون است. از مهمترین آثار او فیلم زندگی با چشمان بسته و فیلم حکایت عاشقی است.
رضا حیدرنژاد:
متولد تبریز در سال ۱۳۳۳ است و فعالیتهای سینمایی خود را از سال ۱۳۵۲ آغاز کرد. او فارغالتحصیل سینما از مجتمع دانشگاهی هنر و همچنین مدرس کارگردانی و فیلمنامهنویسی است. نویسندگی فیلم سینمایی روی خط مرگ برعهده او بوده است.
مهدی احمدی:
متولد آذر ۱۳۴۵ در تهران، سینما و تلویزیون است. او فارغالتحصیل رشته گرافیک از دانشگاه هنر است. نقاشی را از سال ۱۳۶۳ شروع کرد و تا کنون در بیشتر از سی نمایشگاه نقاشی شرکت داشتهاست.
هومان فاضل:
فارغ التحصیل رشته تئاتر و نویسنده و کارگردان مجموعههای رنگین کمان، حرف آخر، ماجراهای قلقلی، ذره بین، جنگ کتاب و نویسنده فیلمنامه مجموعه «نامههای بالدار» است. یکی از مهمترین کارهای او فعالیت در سریال آسمان من به کارگردانی محمدرضا آهنج و همکاری در کنار بازیگرانی نظیر سودابه بیضایی، الهام چرخنده، ویدا جوان و حمیدرضا عطایی است.
علی موذنی:
وی متولد تهران سال ۱۳۳۷ است. لیسانس ادبیات نمایشی از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران دارد و از جمله نویسندگانی است که کار نوشتن را به شکل حرفهای دنبال میکند. وی در عرصه داستان کوتاه، رمان، داستان بلند، نمایشنامه و فیلمنامه قلم میزند. در حوزه فیلمسازی نیز شش تلهفیلم برای تلویزیون ساختهاست.
مصطفی رستگاری:
متولد ۱۳۵۷ تهران و دارای دکترای فلسفه هنر است. از جمله آثار او میتوان به نویسندگی فیلم سینمایی "چهل سالگی"، "لطفاً بدون گناه"، "به یاد بیاور" و آثار ویدئویی"ما هنوز زندهایم"، "بلند گریه کن"، "تنها خودت ماندهای"، "بالا بلند" و سریال "به دنیا بگویید بایستد" و "لیلی کجاست" اشاره کرد.
محمدباقر قهرمانی:
او متولد تهران و کارشناسی فیلمنامه نویسی رادیو تلویزیونی، کارشناسی ارشد رادیو و تلویزیون و دکترای تئاتر و فیلم است. عضویت در گروه واژه گزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شورای سیاستگذاری مرکز تئاتر مولوی، کمیته بررسی رشته تئاتر کودک و نوجوان، معاون روابط بین الملل دانشگاه تهران و سرپرست دانشکده هنرهای نمایشی و موسیقی از جمله سوابق علمی و اجرایی او است.
حسین رحیمزاده:
تحصیل در حوزه علمیه قم، مدرس علوم قرآنی و نهجالبلاغه، دارای سابقه مدیریت و مشاوره و کارشناسی گروههای برنامه ساز تلویزیونی و فیلم و سریال در صدا و سیما و عضویت در شورای پروانه ساخت و نمایش سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از جمله سوابق حجت الاسلام حسین رحیم زاده است.
گفتنی است رویداد استارتآپی فیلمنامه نویسی با هدف کمک به ارتقای کمیو کیفی فیلمنامه نویسی، شناسایی و معرفی ایدههای خلاقانه در فیلمنامهنویسی، معرفی استعدادهای فیلمنامه نویسی در سطح کشور و زمینه سازی برای حضور و تبادل دانش و تجربه نیروهای خلاق و مستعد کشور خرداد ماه سال جاری در تهران و توسط پارک ملی علوم و فناوریهای نرم و صنایع فرهنگی جهاددانشگاهی برگزار میشود.
انتهای پیام/