تاریخچه ۱۶ آذر به روایت رهبر انقلاب

رهبر معظم انقلاب بارها با سخنان‌شان به دانشجویان کشور امید داده‌ و فرموده‌اند: من نسبت به محیط دانشگاه و حرکت دانشجویی خوشبینم؛ بر خلاف اظهارات بعضی از دانشجویان که فاقد این خوشبینی هستند.

به گزارش مشرق، ۱۶ آذرماه هر سال در کشور ما به عنوان روز دانشجو گرامی داشته می‌شود، در این روز دانشگاه‌ها و دانشجویان برنامه‌های متنوعی برگزار می‌کنند ولی شاید برخی هنوز ندانند علت نامگذاری این روز به عنوان روز دانشجو چیست.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار اساتید و دانشجویان در دانشگاه علم و صنعت در روز ۲۴ آذرماه سال ۸۷ تاریخچه‌ای از این واقعه بیان کردند.

ایشان فرمودند: «جالب است توجه کنید که ۱۶ آذر در سال ۳۲ که در آن سه نفر دانشجو به خاک و خون غلتیدند، تقریباً چهار ماه بعد از ۲۸ مرداد اتفاق افتاده؛ یعنی بعد از کودتای ۲۸ مرداد و آن اختناق عجیب - سرکوب عجیب همه ی نیروها و سکوت همه - ناگهان به وسیله ی دانشجویان در دانشگاه تهران یک انفجار در فضا و در محیط به وجود می آید. چرا؟ چون نیکسون که آن وقت معاون رئیس جمهور آمریکا بود، آمد ایران. به عنوان اعتراض به آمریکا، به عنوان اعتراض به نیکسون که عامل کودتای ۲۸ مرداد بودند، این دانشجوها در محیط دانشگاه اعتصاب و تظاهرات میکنند، که البته با سرکوب مواجه میشوند و سه نفرشان هم کشته میشوند. حالا ۱۶ آذر در همه ی سالها، با این مختصات باید شناخته شود. ۱۶ آذر مال دانشجوی ضد نیکسون است، دانشجوی ضد آمریکاست، دانشجوی ضد سلطه است.

بیشتر بخوانید:

واقعه ۱۶ آذر چگونه رخ داد؟

بعد، از آن سال تا سال ۴۲ - که شروع نهضت روحانیت و نهضت دینی و اسلامی در کشور ماست - جنبش دانشجوئی کم و بیش تحرکاتی دارد. من یادم است سالهای ۳۸ و ۳۹ و ۴۰ و ...، دانشجوها تحرکاتی داشتند، منتها بشدت سرکوب میشد و اجازه نمیدادند بروز پیدا کند؛ تا نهضت روحانیت در سال ۱۳۴۱ و اوجش در سال ۴۲ شروع شد، که اینجا باز شما نشانه ی جنبش دانشجوئی را مشاهده میکنید؛ یعنی در تمام پانزده سالی که بین ۱۳۴۲ است که شروع نهضت روحانیت باشد، تا ۱۳۵۷ که پیروزی انقلاب اتفاق افتاد، شما در همه جا و دوشادوش روحانیت و در کنار او، جنبش دانشجوئی را مشاهده میکنید. دانشگاه های کشور، محیطهای دانشجوئی کشور، مرکز تحرک و فعالیت است و یکی از بازوهای اساسی نهضت در تمام طول این مدت - که این را ما از نزدیک هم خودمان شاهد بودیم؛ هم دوستانی که در کار نهضت و مبارزات بودند و هم همه این را تجربه کرده اند و آزموده اند - دانشجویانند. بنابراین، دانشگاه ها یک بخش لاینفک از نهضت روحانیت بودند. البته در دانشگاه ها جریانهای الحادی و ضد دینی و مارکسیست و غیره هم بودند، لکن آن حرکت غالب، مربوط بود به دانشجوهای مسلمان. لذا گروه هائی که تشکیل میشد - گروه های مبارز - و کارهائی که انجام میگرفت مثلاً در زندانها - این زندانهای گوناگون در سالهای مختلف که ما خودمان تجربه کردیم - در همه جا، دانشجوها هم حضور داشتند؛ یعنی روحانیون و دانشجویان عمده ی زندانی ها را تشکیل میدادند. همین موجب شد که ما روحانیون مشهد، علمای مشهد و جمع کثیری از مردم مشهد در سال ۵۷، قبل از پیروزی انقلاب، وقتی میخواستیم تحصن انجام بدهیم، این تحصن در مرکز دانشگاهی پزشکی امام رضا انجام گرفت؛ یعنی مرکزیت دانشگاه. در تهران هم تحصنِ علما و روحانیون و انقلابیون و مبارزین برای ورود امام - که در ورود ایشان تأخیر شده بود - در دانشگاه تهران انجام گرفت. اینها نشان دهنده ی نقش دانشگاه و نقش دانشجوست، تا انقلاب پیروز شد.

بعد از پیروزی انقلاب این حرکت دانشجوئی - جنبش دانشجوئی، حضور دانشجوئی - صحنه ی عجیبی است. در همان ماه های اول، مسئله ی تشکیل سپاه پاسداران و حضور فعال دانشجویان در سپاه است و به فاصله ی چند ماه، تشکیل جهاد سازندگی به وسیله ی خود دانشجوهاست، که خود دانشجوها جهاد سازندگی را تشکیل دادند و خودشان آن را توسعه دادند؛ خودشان آن را پیش بردند، که یکی از برکات و افتخارات نظام اسلامی، جهاد سازندگی بود. چند ماه بعد از این، موج دوم حضور دانشجویان در مواجهه و مقابله ی با عناصر مسلحی بود که دانشگاه را لانه ی خودشان کرده بودند، که اتفاقاً خیلی از آنها غیر دانشجو بودند و همین دانشگاه تهران تبدیل شده بود به مرکز تسلیحات و تفنگ و مهمات و نارنجک! آنها این وسائل را جمع کرده بودند برای اینکه با انقلاب مبارزه کنند. کسی که توانست اینها را از دانشگاه تهران ازاله کند، خود دانشجوها بودند؛ حرکت عظیم دانشجوها که اینجا هم خودش را نشان داد.

سال ۵۹ با شروع دفاع مقدس، حضور دانشجوها در جبهه است که نمونه های مختلفی از آن وجود دارد که یکی از آنها همین حاج احمد متوسلیان و امثال اینها بودند که بلند شدند رفتند منطقه ی غرب در کردستان، در عین غربت - بنده در همان ماه های اول جنگ، پنج شش ماه بعد از اول جنگ، منطقه ی کردستان را از نزدیک دیدم؛ گرد غربت آنجا بر سر همه کأنه پاشیده شده بود - و در تنهائی، بی سلاحی و با حضور فعال دشمن و بمباران دائمی دشمن، این مخلص ترین نیروها در آنجا کارهای بزرگی را انجام دادند که قبل از عملیات فتح المبین - عملیاتی که این سردار بزرگوار و دوستانش انجام دادند - عملیات محمد رسول اللَّه (صلّی اللَّه علیه و اله و سلّم) را انجام دادند که آن، یک نمونه از حضور دانشجویان است. یک نمونه ی دیگر دانشجوهائی هستند که در ماجرای هویزه حضور پیدا کردند که آن دانشجوها را هم بنده، تصادفاً در همان روزی که اینها داشتند میرفتند - روز ۱۴ دی - به طرف منطقه ی نبرد و درگیری، دیدم؛ شهید علم الهدی و شهید قدوسی و دیگران. این مربوط به سالهای ۶۰ و ۶۱ است که البته ادامه پیدا کرد تا آخر جنگ. یعنی واقعاً یکی از بخشهای تأمین کننده ی نیروهای فعال ما در طول دوران هشت سال دفاع مقدس، دانشگاه ها بودند. بعد هم که در همان اوائل دهه ی ۶۰، وقتی بازگشائی دانشگاه ها انجام شد، جهاد دانشگاهی تشکیل شد که یکی از نقاط حساس و یکی از مراکز مایه ی افتخار، جهاد دانشگاهی است. قبل از اینها هم در سال ۵۸، تسخیر لانه ی جاسوسی به دست جنبش دانشجوئی است.

حالا دانشجو به حیث دانشجو، عضو جنبش دانشجوئی است. ممکن است آن کسی که خودش در تسخیر لانه ی جاسوسی فعال بوده، بعد از مدتی از کار خودش پشیمان شود - کمااینکه ما پشیمان شده هائی هم داریم! خیلی از کسانی که در جنبش دانشجوئی حضور داشتند، در برهه ی دیگری، گرفتاری های زندگی و انگیزه های مختلف، ثبات قدم را از اینها گرفت - لکن حرکت بزرگ مربوط به دانشجوست، که این حرکتِ تسخیر لانه ی جاسوسی یکی از مهمترینِ این حرکات است.

حالا این یک تاریخچه است، تا امروز هم ادامه دارد. در تمام دورانهای مختلف، در طول انقلاب، حوادث گوناگون، لحظه های حساس و خطیر، حضور دانشجویان مؤمن، متعهد، عدالتخواه، باگذشت، توانسته فضا را در جهت صحیح هدایت کند. این برداشت من از جنبش دانشجوئی و نگاه من به جنبش دانشجوئی است: ضد استکباری، ضد فساد، ضد اشرافیگری، ضد حاکمیت تجمل گرایانه و زورگویانه، ضد گرایشهای انحرافی؛ اینها خصوصیات جنبش دانشجوئی است. در همه ی این سالهای انقلاب، حضور دانشجویان در این صحنه ها، حضور فعال و مؤثری بوده. دانشجوها گفتمان ساز بوده اند، فضای فکری ساخته اند، گفتمانهای سیاسی و انقلابی را در جامعه حاکم کرده اند، که در موارد زیادی این وجود داشته.

البته من قضاوتم روی بدنه ی دانشجوست. ممکن است افرادی، بخشهائی از مجموعه ی دانشجوئی جور دیگری باشند. نه تعجب میکنیم، نه انکار میکنیم؛ مطمئناً این است؛ اما بدنه ی دانشجوئی، طبیعت کار دانشجوئی و روحیه ی دانشجوئی، اینی است که عرض کردم. دانشجو ضد ظلم است، ضد استکبار است، ضد سلطه ی خارجی است، عاشق آرمانهای بزرگ است، امیدوار به رسیدن به این آرمانهاست. در واقع حضور قشر جوان، بخصوص دانشجو، موتور حرکت یک جامعه است. باید دانشجوها همیشه به این توجه داشته باشند و روی او برای آینده ی کشور حساب کنند.»

رهبر معظم انقلاب در دیدارهای‌شان با دانشجویان تشویق‌ها و توصیه‌هایی را هم مطرح کرده‌اند که گزیده‌ای از این تأکیدات را در ذیل آورده‌ایم.

۷ آذر ۸۱
بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار دانشجویان نمونه و ممتاز دانشگاه‌ها

نظام اسلامی از رشد جریان دانشجویی و همه خصوصیّاتی که متعلّق به این جریان است، استقبال می کند. این خصوصیّات، همین چیزهایی است که خود شما گفتید و می دانید: جوشش شوق و استعداد، انگیزه های جوانانه، خواستهای آرمانگرایانه، دلبستگی به آرمانهایی که برای غیرجوانان حتّی گاهی دست نیافتنی به نظر می رسد، اما جوان به هیچ وجه این طور نمی اندیشد و در راه آن تلاش می‌کند و همین تلاش است که ملتها و کشورها را از حالت رکود خلاص می کند.

این جانب نسبت به محیط دانشگاه و حرکت دانشجویی خوشبینم؛ بر خلاف اظهارات بعضی از دانشجویان که فاقد این خوشبینی هستند. این خوشبینی ناشی از خوشخیالی نیست ؛ بالاخره ما عمرمان را با همین کارها گذرانده‌ایم.

در این سنین و با وضعیت بنده، خوشخیالی خیلی محتمل نیست. بنده اطّلاعات مبسوطی را هم - چه علمی، چه فرهنگی و چه اخلاقی و معنوی - از وضع دانشگاهها دریافت می کنم که برایند همه این اطّلاعات، همینی است که گفتم: خوشبینم.

در زمینه علمی، همین کمبودهایی که گفتید، هست: مشکل استاد، مشکل مدیریّت، مشکل برنامه ریزی، مشکل کمبود اعتبار، بودجه و ... اینها را می‌دانم؛ اینها حرفهایی است که بنده در ده سال اخیر آنها را در دیدار با دانشگاهیان -  اعم از استاد، دانشجو یا مدیریّت - دائم تکرار و دنبال گیری می کنم. البته مقدار زیادی از این کارها بهبود پیدا کرده است. منتها علی رغم همه این مشکلات، شور و شوق علمی و شکوفایی استعدادها در دانشگاه‌های ما محسوس است؛ این را ما نمی توانیم ندیده بگیریم و همه اش آیه یأس بخوانیم. این عزیزِ آخری ما هم گفت: «من می خواهم بشارت بدهم، دیگران انذار کردند»؛ اما آن یک کلمه بشارت هم در انذارهای ایشان گم شد! هرچند که آن بشارت، واقعی است.

۱۷ مهر ۸۶ 

دیدار صدها نفر از دانشجویان دانشگاهها با رهبر معظم انقلاب

همیشه گفته ام که باید از روزی بترسیم که جوان و دانشجوی ما انگیزه طرح مسئله و سئوال نداشته باشد که به یاری پروردگار امروز این چنین نیست و همه باید توان و تلاش خود را به کار گیریم تا روحیه خواستن و مطالبه در نسل جوان و به ویژه جوانان علمی و دانشگاهی هرچه بیشتر گسترش یابد.
رهبر انقلاب اسلامی با توجه به محدود بودن ظرفیتها و امکانات، پاسخگویی به همه مطالبات را در کوتاه مدت ناممکن دانستند و خاطرنشان کردند: آرمانهای بزرگ در کوتاه مدت محقق نمی شود اما طرحِ به دور از افراط و تفریط خواسته ها و پیگیری همراه با عقلانیت و اعتدال، یقیناً افق روشنی را برای دانشگاههای ما رقم خواهد زد.

۲۴ آذر ۸۷

بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار اساتید و دانشجویان در دانشگاه علم و صنعت

حالا جلسات دانشگاهی - جلسات دانشجوئی - برای ما جلسات خیلی دلنشینی است؛ چون هم فضای صداقت و خلوص در این جلسات هست، هم دانشجو در شکل دهی حال و آینده نقش اساسی دارد. این آن چیزی است که به نظر من دانشجویان ما هرگز نباید این را از نظر دور بدارند. دانشجو نقش آفرین است؛ هم در زمان حال و هم نسبت به دوران آینده؛ فردای کشور.

این عنصری که در این کارگاه عظیم با همت و تلاش خود و با هدایت و کمک استادان، ارزش افزوده و فوق العاده ای پیدا میکند، دانشجوست. و یقیناً با این نگاه، دانشگاه مهمترین زیرساخت پیشرفت و توسعه ی کشور است؛ 

در همه جای دنیا انتظار از دانشگاه ها به خاطر حضور دانشجو این است که در زمینه ی ترسیم آرمانها و گرایش به تحصیل این آرمانها و رسیدن به این آرمانها، دانشگاه فعال باشد. این دیگر مربوط میشود بخصوص به دانشجو؛ جوانیِ دانشجو، سن دانشجو، آمادگی های روحی دانشجو، که این اقتضاء را به دانشگاه میدهد. این، انتظار از دانشگاه است. 

۷ مهر ۸۷

دیدار جمعی از نخبگان علمی و دانشجویان دانشگاه‌ها

یک سؤال اینجا مطرح می‌شود که برای رسیدن به این هدف والا و بسیار برجسته و بزرگ، وظیفه فقط متوجه دانشجویان است؟ آن هم دانشجویانی که برای خودشان رسالتی قائلند که شما اسمش را میگذارید جنبش دانشجوئی؛ یعنی دانشجوی متحرک، دانشجوی فعال؛ دانشجوئی که از نیروی فکر و توان جسمی و روحی خودش می‌خواهد برای پیشرفت استفاده کند؛ آیا فقط اینها مخاطبند؟ بلاشک نه. سنگین ترین مسئولیت بر عهده ی مسئولان و انواع نخبگان جامعه است؛ نخبگان علمی و نخبگان فکری و نخبگان سیاسی، لیکن جریان دانشجوئیِ فعال هم مسئولیت سنگینی دارد. یکی از مسئولیت‌های جریان دانشجوئی، تلاش برای فهمیدن است؛ یعنی تفکر.

من به نظرم می‌رسد یکی از کارهای لازم، تشکیل جلسات فکری وسیعی است که مجموعه ی دانشجوئی، همراه با مجموعه ی حوزوی، با برنامه ریزی خوب، میتواند به وجود بیاورد تا بنشینند درباره ی مسائل گوناگون فکر کنند.

گسترش فکر و پراکندن فکرِ درست و صحیح میتواند همان ثمراتی را ببخشد که ما در زمینه های مسائل علم و فناوری و پیشرفت علوم از دانشجو توقع داریم؛ یعنی شکوفائی، آوردن حرف نو به میدان اندیشه، با یک حرکت صحیح و جهتگیری درست. یکی از کارها این است.

۶ مرداد ۹۲

بیانات در دیدار دانشجویان‌

 یکی از دوستان از من می‌پرسند که توصیه‌ی شما به دانشجویانی که از مهر آینده وارد محیط دانشگاه خواهند شد، چیست؟ توصیه‌ی من به آن دانشجویان هم مثل توصیه‌ی به همه‌ی دانشجویان است؛ من همه‌ی دانشجویان را به «دانشجوئی» به معنای واقعی کلمه - یعنی دنبال علم رفتن - و به فعالیت‌های متناسب با دانشجوئی دعوت میکنم؛ چه فعالیتهای اجتماعی، چه فعالیتهای سیاسی.

 نکته‌ای هم که یکی از دوستان درباره‌ی تأمین مالی دانشگاه‌ها گفتند، نکته‌ی درست و قابل توجهی است. به‌هرحال مطالبی را آقایان و خانمی که صحبت کردند، بیان کردید؛ مطالبِ بسیار خوب و درستی بود.
 آنچه که من یادداشت کردم که به شما عرض کنم - البته این حرفها مربوط به مجموعه‌های دانشجوئی است، لیکن قابل تعمیم به کل کشور و قشرهای مختلف جوان در کشور است - یکی این است که جوان، دانشجو و عنصر انقلابی نسبتش با آرمانهای انقلاب چیست؟ بنده معتقدم که آرمانهای انقلاب - که چهارچوبهایش مشخص است، بنده هم بعضی‌ها را تصریح خواهم کرد و اسم خواهم آورد - بدون نیرو و نشاط و جسارت جوانی، قابل تعقیب و قابل دسترسی نیست. نسبت شما با آرمانها، اینچنین نسبتی است. عقیده‌ی من این است که اگر چنانچه نیروی جوانی، یعنی قدرت فکری و بدنی، و اگر نشاط و روحیه و حالت تحرک، و همچنین جسارت، یعنی خطشکنی‌ها، که در جوانها به عنوان خصیصه وجود دارد، نباشد،  ما به آرمانها دست پیدا نخواهیم کرد.

لذا جوانها در زمینه‌ی دسترسی به آرمان‌ها و تحقق آرمان‌های انقلاب و آرمان‌های اسلامی، دارای مسئولیتهای بزرگی هستند و کارآمدی بسیار بالائی هم دارند. هر کسی که در پی تحقق آرمانها است، باید نقش جوان‌ها را جدی بگیرد؛ و بدانید بنده نقش جوانها را جدی می‌گیرم. آنچه که من در مورد جوانها، چه جوان دانشجو - البته بخصوص جوان دانشجو - و چه غیر دانشجویان، بارها بر زبان آوردم، تعارف زبانی نیست؛ اعتقادم این است و معتقدم که جوان‌ها میتوانند گره‌گشائی کنند. البته مهم این است که میدان کار را، میدان تحرک را بشناسند، آن را درست تعریف کنند؛ کاری را هم که می‌خواهند انجام دهند، درست تعریف کنند.

منبع: فارس

منبع: مشرق

کلیدواژه: قانون بازنشستگان بازار سکه و ارز ظریف 16 آذر دانشجویان دانشگاه دانشگاهیان روز دانشجو رهبر انقلاب لانه جاسوسی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۷۶۴۸۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حضور تشکل‌ها با عقاید مختلف در دانشگاه نشان از دموکراسی دارد

دانشجویان در هر دانشگاهی، نبض و شریان اصلی آن دانشگاه محسوب می‌شوند؛ و به بیانی دیگر، دانشجویان جزء مهم‌ترین عناصر مؤثر در جامعه بیرون از دانشگاه نیز هستند و در همانطور که میدانیم، شهید بهشتی از دانشجو، به عنوان مؤذن جامعه یاد کرده و خواب مؤذن در کلام ایشان، برابر با قضا شدن نماز امت است؛ از این حیث، اهمیت جایگاه دانشجو در دانشگاه و جامعه، دارای اهمیت است. دانشجویان می‌بایست جایگاه فعالیت‌ و کنشگری خویش را در قالب و تیم‌هایی که به عنوان تشکل دانشجویی از آن یاد می‌شود، ارائه کنند تا میزان اثر گذاری بیشتری داشته باشند. از این جهت، قصد پرداختن به چیستی و چرایی، آسیب‌شناسی و نحوه فعالیت تشکل‌های دانشجویی را داریم؛ به همین سبب، طی گفت‌وگویی با مرضیه صدیقی از ادوار تشکل جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد، به این مسائل خواهیم پرداخت که به شرح ذیل است.

ضرورت وجود تشکل در دانشگاه چیست؟

همان طور که رهبر معظم انقلاب اسلامی فرمودند، تشکل‌های دانشجویی، باید نقش حلقه‌های میانی بین حاکمیت و مردم را ایفا کنند؛ برای حل مشکلات، تشکل‌های دانشجویی به عنوان حلقه‌های میانی در کارهای ویژه‌ای مانند عدالتخواهی، مطالبه‌گری، تولید علم، کرسی نقد، نظریه‌پردازی و... نقش مهمی را ایفا می‌کنند، که به غالب این تعاریف که نگاه می‌کنیم، نیازمند نخبگان است؛ که به همین منظور، تربیت کادر و نیروهای نخبه با مولفه‌های انقلابی برای نظام اسلامی و در جهت حفظ دستاوردهای انقلاب اسلامی و حرکت‌های انفرادی، نمی‌توانند چندان نقش چشم‌گیری را در هدایت اجتماعی، داشته باشند با گسترده‌تر شدن فعالیت‌ها تشکل‌های دانشجویی، نقش هدایت‌گری را مؤثرتر و بارزتر می‌سازد که همان تبلور نقش هدایت‌گری نسل دانشجو می‌باشد. همچنین برای تضمین روح اسلامی دانشگاه توسط افرادی از بدنه خود دانشجویان در همه‌ حوزه‌ها، اعم از علمی، سیاسی و فرهنگی ضروری است و ضامن حفظ پویایی انقلاب اسلامی است.

آیا فعالیت در تشکل‌های دانشجویی، در توسعه ابعاد شخصیت فردی و اجتماعی و پیشرفت دانشجویان تأثیر دارد؟

یکی از موضوعات مورد تأکید مقام معظم رهبری، تأثیرگذاری و نقش‌آفرینی جوانان و دانشجویان در سطح جامعه بوده است. تشکل‌های دانشجویی محلی هستند برای تجربه هدفمند آن چه در فردای دانشگاه، انسان با آن روبه‌رو است؛ البته در مقیاس کوچک‌تر و خطاپذیرتر که هزینه کمتری در اشتباهات دارد، مثل مدیریت‌کردن پروژه‌های کاری، برنامه‌ریزی و آینده‌نگری، ارتباط با افراد و نحوه رفتار با سایر اعضای مجموعه و همچنین می‌تواند برای تقویت ویژگی‌هایی که رشد آن‌ها نیاز به تجربه دارد، مانند قدرت تحلیل سیاسی، بصیرت، سعه‌ صدر در سختی‌ها، شجاعت، تحلیل و قدرت تصمیم‌گیری، مدیریت بحران و حتی توکل و توسل، مفید باشد و همین تجربه‌ها اگر آموزش مناسبی پشتوانه آن باشد، انسان را برای مواجهه با مشکلات، توانمند می‌سازد.

پایه فعالیت‌های جامعه اسلامی دانشجویان، بر اساس تفکرات شهید بهشتی، ایدئولوژی شهید مطهری و اجرای منویات مقام معظم رهبری(مدظله‌العالی) است

هدف شما از شرکت و عضویت در تشکل جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد، چه بود؟

ما رسالتی برای تمدن‌سازی، بر عهده داریم و نیازمند فهم و تبیین خودآگاهی و رشد ابعاد مختلف هم به لحاظ فردی و شخصی و هم به معنای گروهی و تیمی هستیم؛ و به عنوان یک دانشجو، باید خصلت پیشرو بودن؛ جریان‌ساز بودن و داشتن موضع در جریانات اجتماعی مختلف را حفظ کنیم. خصوصیت بارز جامعه اسلامی دانشجویان، دانشجویی‌ بودن آن است و کلیه فعالیت‌ها از مرحله برنامه‌ریزی تا مرحله اجرا، همه از طریق خود دانشجویان، انجام می‌شود و مجموعه‌های غیردانشجویی، نقش به‌خصوصی در آن ندارند.

تشکل دانشجویی هم باید آزادی عمل لازم را برای فعالیت داشته باشد و هم از اصالت حرکت برخوردار باشد تا در حوزه‌های مختلف کاری سیاسی، اجتماعی،فرهنگی و... از مسیر اصلی خود منحرف نشود؛ در صورتی‌ که افراد از پشتوانه‌های فکری اصیل برخوردار باشند، به گروه‌های بیرونی، وابستگی پیدا نمی‌کنند و به‌راحتی ملعبه دست احزاب بیرونی نمی‌شوند؛ در تشکل جامعه اسلامی دانشجویان، پایه فعالیت‌های تشکیلاتی بر اساس تفکرات شهید بهشتی و مبنای اعتقادی آن، برگرفته از ایدئولوژی شهید مطهری، پایه‌ریزی شده و ولایت‌پذیری و اجرای منویات مقام معظم رهبری(مدظله‌العالی) در دانشگاه، از همان ابتدا تا به امروز در صدر رسالت‌های این تشکل قرار گرفته است.

از دیدگاه مقام معظم رهبری، مهم‌ترین وظیفه و ماموریت تشکل‌های دانشجویی چیست؟

از دیدگاه رهبر معظم انقلاب، حضور فکری و بیانی در مسائل مهم کشور و حضور فیزیکی در مواقع لازم، دفاع صریح و بدون تقیه از نظام اسلامی، تبیین و قانع کردن دل‌ها، افزایش سطح آگاهی سیاسی و دینی، افزایش مخاطبان در سطح دانشجویی، تداوم و توسعه اردوهای جهادی، توجه به سبک ایرانی_اسلامی در اندیشه و عمل، تشکیل یک جبهه واحد ضد آمریکایی و ضد صهیونیستی، پرهیز از اتهام بی‌جا به افراد مبنی بر غیرانقلابی بودن، هم‌افزایی تشکل‌های انقلابی دانشجویی، نگاه راهبردی به انقلاب و تفکر درباره آینده از مهم‌ترین وظایف و مأموریت‌های تشکل‌های دانشجویی است.

فعالیت‌ها و مأموریت‌های تشکل جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی شهرکرد، به چه صورت بوده و در چه قالب‌هایی اجرایی شده است؟

تشکل جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد، که این تشکل به اسم مخفف جاد نیز شناخته می‌شود و برگرفته از ابتدای کلمات جامعه اسلامی دانشجویان است؛ تا حد بسیار زیادی در بین مسئولین دانشگاه و حتی حوزه سیاست‌گذاری دانشگاه، اثرگذار بوده؛ و در مسائل دانشگاهی، استانی و کشوری، نظر، ایده و انتقادات خود را به گوش مسئولین رسانده و باعث تغییر و تحولاتی شده است؛ جدای فعالیت‌های اجرایی، کارگاه‌های آموزشی مختلف، حلقه‌های مطالعاتی و کتابخوانی، اردوهای تشکیلاتی و فعالیت‌هایی جهت گرد هم آوردن دانشجویان و ارتقاء مبانی اعتقادی، موضع‌گیری و صدور بیانیه در مسائل مختلف سیاسی، اجتماعی و فرهنگی صورت گرفته است؛ علاوه بر آن، تلاش شد که تشکل جامعه اسلامی به دانشجویان معرفی شود؛ این قبیل اقدامات شامل عضوگیری و جذب دانشجویان جدیدالورود، مصاحبه، برگزاری دوره، کارگاه و اردو با حضور مسئولین ادواری در قسمت‌های مختلف دانشگاه شامل دانشکده‌ها، خوابگاه و خارج از دانشگاه می‌باشد.

روند اداری موجود در کارها برای دانشجویان تشکل‌ها بعضأ طاقت‌فرسا است

مشکلات و چالش‌های موجود بر سر راه تشکل‌ دانشجویی شما چه بوده است؟

تشکل‌های دانشجویی عرصه مهمی برای تعامل و گفتگو میان دانشجویان و سایر ارکان دانشگاه هستند اخلاق کاری، اخلاق در تعاملات، اخلاق دینی از جمله مواردی هستند که در صورت همراهی دانشگاه و میدان دادن به تشکل‌ها، قطعا در دانشجویان ایجاد و تقویت می‌شود. روند اداری موجود در کارها، برای دانشجویان تشکل‌ها بعضأ طاقت‌فرسا است که با همکاری مسئولین تا حد زیادی تسهیل گری صورت می‌گیرد.

انتظارات مقام معظم رهبری از تشکل‌های دانشجویی چیست؟

رهبر انقلاب اسلامی میفرمایند: محیط دانشجویی باید، شاد، زنده، پرهیجان، مطالبه‌گر و شوق‌آمیز باشد؛ هر پیشنهادی ضمن داشتن عمق تحلیلی و فکری، واقع بینانه و پخته باشد و به گره‌گشایی از مشکلات کمک کند. ایشان می‌فرمایند: من به هیچ وجه به محافظه کاری، انتقاد نکردن و ایراد نگرفتن توصیه نمی‌کنم؛ اما باید در حرف و عمل خود دقت کافی به خرج دهیم. و همانگونه که بارها گفته شد، کار اصلی دانشجو، درس خواندن است، اما در کنار آن نگاه به مردم و جامعه و ارائه راه حل برای مشکلات، جزء وظایف حتمی دانشجو است؛ دانشجویان باید نسبت به آینده فعال و حساس باشند؛ تشکل‌ها باید به‌ویژه در محیط دانشجویی و داخل دانشگاه، اثرگذار باشند، در حالی‌که اندک است. تقویت پشتوانه فکری و نظری در کنار نگاه نقادانه، نگاه سرافرازانه هم در قبال پیشرفت‌های پرشمار بخش‌های مختلف داشته باشند.

نبود رقابت در میان تشکل‌های دانشجویی باعث بی‌تفاوتی آن‌ها می‌شود

وجود همزمان تشکل‌های دانشجویی با عقاید سیاسی مختلف در دانشگاه مفید است یا مضر؟

حضور تشکل‌های دانشجویی با عقاید مختلف و بصورت همزمان نشان از برپایی دموکراسی در جامعه که در اینجا دانشگاه است، دارد و همین مقوله باعث ایجاد محیط رقابتی می‌شود که رقابت در نوع سالم، سبب پویایی در محیط دانشگاه و تشکل‌ها می‌شود. در نتیجه، حضور همزمان تشکل‌های دانشجویی با عقاید مختلف، در دانشگاه بسیار خوب است و اگر این اتفاق رخ ندهد، رقابت در میان تشکل‌ها، از معنای خاصی برخوردار نیست و تشکل‌ها به سمت بی‌تفاوتی سوق پیدا می‌کنند.

خبرنگار: محمدرضا نیازی شهرکی

انتهای پیام/

کد خبر: 1229287 برچسب‌ها تشکل‌های دانشجویی تشکل‌های اسلامی اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی