محک جایگاه ولیعهد سعودی در نشست گروه 20

به گزارش سرویس بین‌الملل جام نیـوز، تنها چند رهبر جهان در اجلاس سران گروه ۲۰ برای دست دادن با محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان سعودی به سمت او رفتند.

 

این اولین بارپس از قتل جمال خاشقچی، روزنامه‌نگار منتقد سعودی بود که محمد بن سلمان در صحنه بین المللی حضور پیدا می‌کرد و نحوه برخورد رهبران جهان با او در کانون توجه قرارداشت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

 

ولیعهد سعودی از سوی رسانه های بین المللی و صاحبنظران، یکی از متهمان اصلی قتل خاشقجی محسوب می شود. از این رو اجلاس گروه ۲۰ محک آزمایش میزان انزوای بین المللی بن سلمان به شمار می آمد.

 

نخستین نشانه ها در عکس یادگاری رهبران ۲۰ اقتصاد بزرگ جهان و روسای نهادهای جهانی چون صندوق جهانی پول دیده می شود.

 

نحوه برخورد، دست دادن و زبان حرکات بدن بیشتر از هر گزارش مطبوعاتی می‌تواند افشاکننده باشد.

 

به نوشته بی بی سی، بن سلمان گه گاه از خودش نا مطمئن و حتی می شود گفت عصبی بنظر می‌رسید.

 

بعضی از رهبران شرکت کننده چند کلمه ای با او رد و بدل کردند، اما شمار انگشت شماری برای دست دادن به سمت او رفتند زیرا به خوبی از تصویر زشتی که رای دهندگانشان از بن سلمان در ذهن دارند، آگاهند.

 

مسائلی که در کانون توجه اجلاس قرارداشت و زبان رایج دیپلماتیک، چندان خوشآیند بن سلمان نبود و دیدارهایی که هم با او انجام گرفت به نظرصمیمانه نمی‌رسید.

 

بسیاری از رهبران حاضر در اجلاس از جمله رهبران کشورهای آمریکا، هند، کره جنوبی، آفریقای جنوبی، مکزیک و چین حاضر به صحبت بسیار کوتاه و رسمی با بن سلمان بودند.

 

وزیر خارجه عربستان هم عجولانه به طوری که زننده بنظر می رسید این دیدارها را درپیام های توییتری خود انتشار می داد.

 

در حاشیه همین اجلاس٬ ترزا می نخست وزیر بریتانیا برای اولین بار پس از قتل جمال خاشقچی با محمد بن سلمان دیدار کرد. به گفته یک منبع آگاه می در این دیدار صریحا در مورد قتل جمال خاشقچی گفتگو کرد.

 

به گفته سخنگوی ترزا می، نخست وزیر بریتانیا از ولیعهد عربستان سعودی خواست که با تحقیقات مقامات ترکیه درباره قتل جمال خاشقجی به شکل کامل همکاری کند.

 

می گفت که عربستان سعودی باید برای اطمینان از این که چنین "عمل شنیعی" تکرار نخواهد شد، تلاش کامل انجام دهد.

 

امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه نیز در حاشیه این اجلاس با ولیعهد عربستان گفتگو کرد و خواستار تحقیقات بین المللی در مورد قاتلان جمال خاشقچی شد. بخشی از این دیدار به شکل تصادفی توسط یک دوربین تلویزیونی فیلمبرداری شده و صدایی نامفهوم از یک مکالمه کوتاه نیز در این تصاویر شنیده می‌شود.

 

به نوشته رادیو فردا، ویدئوی منتشر شده از این دیدار نشان می دهد دو طرف در حالیکه سر آنها به یکدیگر نزدیک است در گوشی صحبت می کنند، امانوئل مکرون مستقیما به چشمان ولیعهد عربستان سعودی نگاه می کند و محمد بن سلمان نیز سر خود را تکان داده و گاه لبخند می زند.

 

از روی نوار صوتی مکالمه می توان حدس زد که ولیعهد عربستان سعودی در مقطعی می گوید «نگران نباشید» و امانوئل مکرون در پاسخ به او می گوید:«من نگرانم».

 

در بخش دیگری از ویدئوی یک دقیقه ای که بعدا در شبکه توئیتر منتشر شد، می توان دید که امانوئل مکرون می گوید «شما هیچوقت به من گوش نمی دهید» و محمد بن سلمان در پاسخ می گوید «البته که گوش می دهم.»

 

در پایان این ویدئو می توان شنید که مکرون می گوید :«من هميشه روی حرفم می ایستم.»

 

دفتر ریاست جمهور فرانسه گفت این ویدئو «تفاوت آشکار بین چهره محمد بن سلمان با لبخندی شرمگینانه وچهره رییس جمهور (فرانسه) با حالتی جدی و هشدار دهنده را نشان می دهد که هدف آن انتقال پیام ها به شکل بسیار قاطعی بود.»

 

واقعیت این است که اجلاس گروه ۲۰ به درستی جایگاه محمد بن سلمان در عرصه بین المللی را نشان داد.

 

بعضی از رهبران شرکت کننده در این اجلاس هنوز از نحوه رفتار عربستان سعودی و شخص محمد بن سلمان بسیار خشمناک هستند و این خشم تا زمانی که تحقیقات پیرامون قتل جمال خاشقچی تکمیل نشده باشد، همچنان ادامه خواهد یافت.

 

اما از آنجا که مناسبات اطلاعاتی و تجاری در عرصه بین المللی بر هر چیز دیگری، حتی حقوق بشر ارجحیت دارد، در اجلاس گروه ۲۰ هیچ گونه نشانه آشکاری از بی اعتنایی به محمد بن سلمان دیده نمی‌شد و او به روی نیمکت منزوی شدگان٬ نشانده نشد؛ چرا که بسیاری از کشورهای شرکت کننده در این نشست، از روابط گسترده تجاری و اطلاعاتی با آل سعود برخوردارند و چه بسار اگر فشار افکار عمومی نبود، برخورد بسیار گرم تری با ولیعهد سعودی داشتند.

 

106

منبع: جام نیوز

کلیدواژه: خاشقجی جمال خاشقجی محمد بن سلمان گروه 20 آل سعود جام نیوز عربستان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jamnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۷۶۷۱۳۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

گزینه‌های آمریکا در برابر بلندپروازی‌های اتمی عربستان

عربستان سعودی هنوز زیرساخت هسته‌ای قابل‌ توجهی ندارد، اما در حال ساخت یک رآکتور تحقیقاتی هسته‌ای کوچک در حومه ریاض و ساخت موشک‌های بالستیک با کمک چین است. - اخبار بین الملل -

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم به نقل از میدل ایست نیوز، سال گذشته میلادی(2023)، کمتر از یک ماه پیش از عملیات طوفان الاقصی در  7 اکتبر همه چیز تغییر کرد، اسرائیل و عربستان سعودی در حال مذاکره برای عادی سازی روابط بودند. پس از دهه‌ها روابط سرد، هزینه‌ای که اسرائیل باید برای صلح با عربستان پرداخت می‌کرد مسلماً بالا بود: علاوه بر تضمین‌های امنیتی ایالات متحده آمریکا و حداقل امتیازات نمادین اسرائیل در مورد حاکمیت فلسطین، مذاکره‌کنندگان سعودی خواستار دستیابی به فناوری هسته‌ای غیرنظامی بودند.

با ادامه جنگ اسرائیل و مقاومت فلسطین، در حالی که افکار عمومی عرب، از جمله خود سعودی‌ها، از کشتار مردم فلسطین به دست رژیم صهیونیستی خشمگین هستند، حتی اگر مقامات سعودی علاقه‌مند به گفت‌وگو با بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل باشند، به احتمال زیاد مذاکره برای صلح پایدار غیرممکن خواهد بود.

از آنجایی‌ که ایالات متحده به‌ چگونگی ارتقای ثبات در خاورمیانه، چه در طول جنگ غزه و چه پس از آن، می‌اندیشد، موضوع برنامه هسته‌ای عربستان سعودی مسئله مهمی است. اگر واشنگتن امیدوار است که روابط عربستان سعودی را با اسرائیل عادی کند، باید به خواسته‌های ریاض برای همکاری هسته‌ای غیرنظامی تن بدهد – تحولی که می‌تواند به طور چشمگیری تصویر امنیت منطقه را تغییر دهد.

اگرچه عربستان سعودی هنوز زیرساخت هسته‌ای قابل‌ توجهی ندارد، اما در حال ساخت یک رآکتور تحقیقاتی هسته‌ای کوچک در حومه ریاض و ساخت موشک‌های بالستیک با کمک چین است.

اگر چه عربستان سعودی ممکن است در شرایط کنونی به توسعه هسته‌ای غیرنظامی پایبند باشد، اما با توجه‌ به تهدیدهایی که در منطقه حس می‌کند، ممکن است وسوسه شود که در آینده به سمت برنامه‌های هسته‌ای نظامی حرکت کند. ایالات متحده باید برای کاهش این خطر تلاش کند که خط‌مشی دشواری برای واشنگتن است: چرا که اگر واشنگتن همکاری زیادی با سعودی‌ها نداشته باشد ممکن است حمایت عربستان برای عادی‌سازی روابط با اسرائیل را از دست بدهد و آمریکا نفوذ خود را به رقبایی مانند چین واگذار کند.

اما اگر آمریکا از برنامه غنی‌سازی هسته‌ای عربستان سعودی، بدون قید شرط ،حمایت کند آن وقت ریاض می‌تواند از این فرصت برای توسعه یک برنامه تسلیحات هسته‌ای استفاده کند؛ لذا به نظر می رسد، واشنگتن باید جاه‌طلبی‌های هسته‌ای مسالمت آمیز عربستان سعودی را بپذیرد، اما بر اقدامات قوی و مقررات سخت‌گیرانه برای جلوگیری از اشاعه تسلیحات هسته‌ای از سوی سعودی‌ها و جلوگیری از یک مسابقه تسلیحاتی منطقه‌ای پافشاری کند.

نمونه‌های گذشته مانند کره شمالی، و لیبی نشان داد که برنامه هسته‌ای غیرنظامی کشورها می‌تواند راهی برای توسعه سلاح‌های هسته‌ای باشد و این موضوع در مورد عربستان سعودی هم صدق می کند. برخورداری از فناوری‌های با کاربرد دوگانه در یک برنامه غیرنظامی، مانند قابلیت‌های غنی‌سازی، می‌تواند عربستان سعودی را قادر کند تا از طریق انحراف و پنهان‌کاری، قابلیت‌های هسته‌ای خود را به سمت کاربردهای نظامی ارتقا دهد. این قابلیت هسته‌ای نهفته می‌تواند به‌عنوان ابزاری برای چانه‌زنی یا رفتار خصمانه مورداستفاده قرار گیرد.

تعدادی از عوامل؛ از جمله تمایل به تقویت امنیت ملی، بازدارندگی از دشمنان احتمالی، و افزایش نفوذ ژئوپلیتیکی می‌تواند عربستان سعودی را به‌ دستیابی به تسلیحات هسته‌ای سوق دهد، اما انگیزه اصلی احتمالاً می‌تواند رقابت‌های منطقه با همسایگان از جمله ایران باشد؛ اما در حال حاضر، به نظر می‌رسد ایران تصمیم گرفته است که گام بعدی را برندارد و برنامه هسته‌ای خود را به نظامی شدن سوق ندهد.

واشنگتن می‌تواند نقش تعیین‌کننده‌ای در اینکه آیا عربستان سعودی به سلاح هسته‌ای دست ‌یابد یا خیر، ایفا کند، اما یک سؤال اساسی باقی می‌ماند: ایالات متحده آمریکا تا کجا حاضر است از عربستان سعودی محافظت کند؟ آیا ایالات متحده به ریاض ضمانت‌های امنیتی قاطعانه‌ای مانند تعهد به‌ قرار دادن عربستان سعودی زیر چتر هسته‌ای خود می‌دهد؟ آیا آمریکا حاضر است یک اتحاد امنیتی رسمی مشابه آنچه که در اروپا یا شرق آسیا دارد با عربستان امضا کند؟ اگرچه گفت‌وگوهای مداوم در مورد یک رابطه دفاعی رسمی وجود دارد، اما توافق امنیتی بین ایالات متحده آمریکا و عربستان سعودی هنوز قطعی نیست و با نقطه نهایی فاصله زیادی دارد. به‌ویژه اینکه احتمال پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات ریاست‌جمهوری وجود دارد.

فراتر از یک اتحاد امنیتی، آمریکا می‌تواند ریاض را به امضای «توافقنامه 123» برای همکاری هسته‌ای وادار کند. این قراردادها نام خود را از بخشی از قانون انرژی اتمی آمریکا گرفته است که بر اساس آن امکان دسترسی به فناوری هسته‌ای غیرنظامی آمریکا در ازای تعهد صریح طرف مقابل به خودداری از تولید تسلیحات فراهم می‌کند. ایالات متحده در خصوص این توافقات به صورت موردی با 47 کشور از جمله برزیل، ژاپن و ترکیه مذاکره کرده است. این توافق نامه‌ها معمولاً یک کشور را ملزم می‌کند که به پادمان های آژانس بین المللی انرژی اتمی پایبند باشد، سطح غنی‌سازی را محدود کند و سوخت هسته‌ای مصرف شده را به ایالات متحده بازگرداند تا از بازفرآوری مواد تسلیحاتی جلوگیری کند. شاه بیت طلایی توافقنامه 123 ممنوعیت کامل غنی‌سازی است.

با این‌حال، یکی از موانع چنین توافقی، تمایل ریاض به غنی‌سازی اورانیوم در داخل برای تولید برق هسته‌ای، به‌جای تکیه بر اورانیوم غنی شده در خارج است. اگر ایالات متحده قادر به مذاکره در مورد ممنوعیت کامل غنی‌سازی نباشد و تمایلی به دادن امتیازات دیگر نداشته باشد، ممکن است عربستان سعودی برای کمک به فناوری هسته‌ای به کشورهای دیگر مانند چین متوسل شود که منجر به ازبین‌رفتن شفافیت در مورد فعالیت‌ها و تأسیسات هسته‌ای این کشور و ازدست‌رفتن نفوذ ایالات متحده خواهد شد.

بنابراین، برای جلوگیری از چرخش عربستان به چین، ایالات متحده آمریکا ممکن است نیاز به مصالحه داشته باشد. واشنگتن می‌تواند پیشنهاد ساخت تأسیسات غنی‌سازی اورانیوم در عربستان سعودی را بدهد که به ریاض اجازه می‌دهد تا کنترل بیشتری بر زنجیره تأمین سوخت هسته‌ای خود و کاهش وابستگی آن به تأمین‌کنندگان خارجی داشته باشد. ایالات متحده همچنان می‌تواند بر تدابیر محکم برای جلوگیری از توسعه برنامه نظامی عربستان سعودی پافشاری کند. برای مثال، می‌تواند تقاضا کند که هر تأسیسات غنی‌سازی، توسط متخصصین آمریکایی اداره شود یا سازوکار خاموش‌کردن از راه دور را نصب کند. اما واشنگتن باید در مورد چنین مفادی چشم‌انداز روشنی داشته باشد: این اقدامات مطمئناً خطر گسترش سلاح‌های هسته‌ای عربستان را کاهش می‌دهد، اما آنها را از بین نمی‌برد.

ضرورت دارد که آمریکا از همان ابتدا برای محدودکردن توانایی عربستان سعودی برای توسعه برنامه تسلیحات هسته‌ای، تلاش کند. واشنگتن نمی‌تواند تأخیر را تحمل کند.

به‌عنوان جایگزینی برای غنی‌سازی عربستان، واشنگتن می‌تواند عرضه مطمئن اورانیوم غنی‌شده را برای رآکتورهای عربستان تضمین کند و نیاز این کشور به تأسیسات غنی‌سازی داخلی را از بین ببرد. احتمالات؛ از تعلیق طولانی‌مدت غنی‌سازی داخلی عربستان تا فعالیت تأسیسات غنی‌سازی زیر نظر متخصصین ایالات متحده به‌جای پرسنل سعودی، همچنین تا مکانیسم‌های خاموش‌کردن از راه دور در صورت تصاحب احتمالی، متغیر است.

واشنگتن می‌تواند ممنوعیت غنی‌سازی را به‌عنوان بخشی از همکاری دفاعی دوجانبه شرط کند. این می‌تواند به شکل یک ممنوعیت رسمی امضا شده توسط ریاض، یا یک سند تکمیلی غیرالزام‌آور همراه با یک توافق رسمی باشد که حاوی یک ماده اضافی است که در آن عربستان سعودی موافقت می‌کند زیرساخت چرخه سوخت را ایجاد نکند.

این رویکرد به ریاض اجازه می‌دهد تا حق فنی غنی‌سازی را حفظ کند، اما از قبل موافقت می‌کند که از آن استفاده نکند. با توجه‌ به تهدیدها در منطقه، تقویت توافق امنیتی ایالات متحده و عربستان سعودی همچنان اولویت اصلی عربستان و عاملی برای محدودکردن جاه‌طلبی‌های هسته‌ای آن خواهد بود.

سیاست‌گذاران آمریکایی باید به همتایان سعودی خود بر مزیت‌های فناوری رآکتورهای آمریکایی نسبت به فناوری چین و روسیه تأکید کنند و بر مزایای فنی و پایبندی به استانداردهای ایالات متحده آمریکا برای برنامه‌های هسته‌ای و تقویت شفافیت، تأکید کنند. آنها همچنین باید از عربستان بخواهند تا به حفظ نظم بین‌المللی مبتنی بر قوانین ،که مشخصه آن هنجارها و همکاری است، متعهد باشد. اگر واشنگتن نتواند به ریاض پیشنهادی قانع‌کننده بدهد، خطر ازدست‌دادن هرگونه نفوذ بر توانایی‌های هسته‌ای عربستان سعودی وجود خواهد داشت.

انتهای پیام/