وجود نرده‌ها در چهارراه ولیعصر شرایط را برای معلولین بسیار سخت کرده است/ بستن نرده ها مشکلی را حل نمی‌کند
تاریخ انتشار: ۱۲ آذر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۷۹۴۵۹۹
حجت نظری، درباره اختلاف‌نظر پلیس و شهرداری در مورد بازگشایی مسیرعابر پیاده چهارراه ولیعصر ، گفت: فضای شهر متعلق به همه اقشار جامعه است و اگر می‌خواهیم شهر تهران برای همه دسترس پذیر باشد باید امکان حضور تمامی شهروندان را در سطح جامعه فراهم کنیم و طبیعتا در این شرایط است که شهری پویا با مشارکت شهروندان خواهیم داشت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
رییس ستاد توان افزایی سمن‌های شهر تهران با بیان اینکه توان‌یابان به دلیل مشکلات مختلف امکان حضور مستمر در جامعه را نسبت به سایرین ندارند، گفت: توان‌یابان جزوی از جمعیت تهران هستند، آنها هم مانند سایر شهروندان عوارض و مالیات پرداخت می کنند و سهمشان از شهر با دیگر اقشار جامعه باید برابر باشد، بنابراین باید تمام تلاش خود را بکار ببندیم تا راه‌های تسهیل و امکان تردد در تمام فضاهای شهری و استفاده از تمام امکانات شهری برایشان فراهم شود.
وی با اشاره به افتتاح بوستانی در منطقه ۱۴ برای توان یابان و معلولان اظهارکرد: متاسفانه باید بگویم که تلاش برای دسترس پذیر کردن تهران برای همه افراد، در تمام سطح شهر انجام نمی شود و می‌بینید که معلولان برای تردد در سطح شهر مشکلات عمده‌ای دارند.
نظری با اشاره به دیدارهای مختلف با انجمن‌های فعال در حوزه حقوق معلولان گفت: سال گذشته که کمپین" شهر همه" را به راه انداختیم، با تعدادی از اعضای یکی از انجمن‌های فعال در حوزه حقوق توان‌یابان به چهارراه ولیعصر رفتیم و آنان خواستار فراهم شدن امکان تردد آسان در این منطقه بودند. تصور کنید یک معلول ویلچر نشین در ضلع جنوب شرقی (پارک دانشجو) قرار دارد و می خواهد به ضلع شمال غربی برود، چطور می تواند با توجه به نبود آسانسور، بسته بودن نرده‌ها و... از خیابان عبور کند؟ مگر اینکه مجبور باشد مسافتی چند صد متری را طی کرده و نرده‌ها را دور بزند! آیا این شرایط برای توان یابان در حالی که می‌خواهیم شهر در دسترس پذیر ایجاد کنیم درست است؟.
عضو کمیسیون فرهنگی اجتماعی شورای شهر تهران با بیان اینکه چهارراه ولیعصر یکی از مهم‌ترین و پرترددترین تقاطع ها در تهران است، اظهارکرد: نباید کاری کنیم که حضور در یکی از مهم‌ترین تقاطع ها و فضاهای شهر برای یک توان‌یاب دردناک باشد، اتفاقا باید فضایی را فراهم کنیم که آنها بتوانند حضور فعال‌تری در جامعه و فضای شهری داشته باشند، بنابراین فکر می‌کنم که بستن نرده‌ها در چهارراه ولیعصر مشکلی را حل نمی‌کند. می‌توان نرده‌ها را برداشت و بر ای تسهیل عبور و مرور، چراغ عابر پیاده را فعال کرد، یا با حضور یک یا دو مامور، فرهنگسازی در تردد ایجاد کرد.
منبع: رویداد24
کلیدواژه: رویداد24 حجت نظری ولیعصر زیرگذر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.rouydad24.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «رویداد24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۷۹۴۵۹۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
طعنه روزنامه جمهوری اسلامی به پرونده چای دبش: در کشوری که یک فساد بزرگ را «فسادنمایی» می‌نامید، می‌شود دم از عدالت زد؟
روزنامه جمهوری اسلامی در مطلبی به رئیسی در مورد پرونده فساد چای دبش طعنه زد.
این روزنامه نوشت: در جامعه‌ای که حتی با مفسدان اقتصادی برخورد یکسان نمی‌شود بطوری که یکی را به دلایل خاص از زیر سنگ هم که شده پیدا می‌کنند و به صُلابه می‌کشند، ولی دیگری را که فساد بزرگ‌تری مرتکب شده تکریم می‌کنند و در بهترین جایگاه قرارش می‌دهند، چگونه می‌توان باور کرد که عدالت حاکم است؟
هیچکس، چه در سطح کارگزاران نظام و چه در سطح عموم مردم، تردید ندارد که ما هنوز نتوانسته‌ایم عدالت را در جامعه برقرار کنیم.
قضاوتی است که از کارگزاران ارشد نظام هم بار‌ها شنیده شده و نمود‌های عینی آن نیز در جامعه کاملاً قابل لمس است.
ثروت کشور به صورت عادلانه میان مردم تقسیم نمی‌شود، در ادارات با ارباب رجوع برخورد یکسان صورت نمی‌گیرد، پارتی‌بازی در اکثر دستگاه‌ها بشدت رواج دارد، حقوق‌ها، مزایا و امکانات رفاهی به تناسب شایستگی‌ها و نیاز‌های واقعی پرداخت نمی‌شوند. بر بخش‌های بکارگیری افراد در پست‌ها و تفویض جایگاه‌ها شایسته‌سالاری رعایت نمی‌شود، به افراد بله‌قربان‌گو امتیاز داده می‌شود و افراد منتقد منصف و دلسوز طرد می‌شوند و...
این‌ها و بسیاری موارد دیگر نشانه‌های بارز تبعیض هستند، چیزی که با روح اسلام و نظامی که قرار است با «جمهوریت» و «اسلامیت» اداره شود در تضاد کامل هستند.
در جامعه‌ای که حتی با مفسدان اقتصادی برخورد یکسان نمی‌شود بطوری که یکی را به دلایل خاص از زیر سنگ هم که شده پیدا می‌کنند و به صُلابه می‌کشند، ولی دیگری را که فساد بزرگ‌تری مرتکب شده تکریم می‌کنند و در بهترین جایگاه قرارش می‌دهند، چگونه می‌توان باور کرد که عدالت حاکم است؟
این روزنامه در بخش دیگری از سرمقاله خود که به نظر می‌رسد به رئیسی و پرونده چای دبش کنایه می‌زند نوشته است:در جامعه‌ای که پرونده بزرگ‌ترین فساد اقتصادی را به جای آنکه با اولویت بررسی کنند به محاق می‌برند و آن را فسادنمائی جلوه می‌دهند، چگونه می‌توان پذیرفت عدالت در حال اجرا شدن است؟
همچنین روزنامه جمهوری اسلامی با طعنه به علیرضا پناهیان ادامه داد:
در جامعه‌ای که اهانت‌کننده به پیشوایان دین را به جای محاکمه بر صدر می‌نشانند، چگونه می‌توان به مردم گفت در حال ساختن بنای رفیع حکومت عدل علی هستیم؟
مردم با مشاهده این بی‌عدالتی‌ها اگر به این نتیجه برسند که ما کاری غیر از تغییر اسم انجام نداده‌ایم و هدفمان این بود که محمدرضا پهلوی را کنار بزنیم و خودمان جای او را بگیریم، نمی‌توان قضاوتشان را رد کرد. قرار نبود آنهمه شهید بدهیم و آنهمه فداکاری صورت بگیرد و بعد از ۴۵ سال هنوز در پیچ و خم‌های تبعیض و بی‌عدالتی سرگردان باشیم و در عین حال به عده‌ای اجازه بدهیم چنین وضعیتی را متن عدالت جلوه دهند!
منظور از «خانم بازیگر» در اعترافات تتلو که بود؟