یک تهیه کننده:سینمای ایران حقوق مخاطب را رعایت نمیکند
تاریخ انتشار: ۱۴ آذر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۸۲۵۱۸۲
تهران-ایرنا-تهیهکننده سینما گفت: ارتباط نگرفتن سینمای ایران با شمار بیشتری از مخاطبان بالقوه در داخل و خارج از کشور نشانه غفلت از پاسخگویی به حقوق و انتظارات مخاطبان، متناسب با شرایط جدید و تحولات اخیر دنیاست.
به گزارش خبرنگار سینمایی ایرنا، آخرین نشست تخصصی جایزه «پژوهش سال سینمای ایران» با موضوع «حقوق مخاطبان سینمای ایران» با حضور محمدعلی حسین نژاد تهیه کننده سینما و اکبر نبوی منتقد در دانشکده سینما- تئاتر دانشگاه هنر برگزار شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در ابتدای این نشست محمدعلی حسین نژاد تهیهکننده فیلم «طهران-تهران» با بیان اینکه مفهوم مخاطب با تماشاگر در سینما و دیگر صحنههای هنری متفاوت است، گفت: آنچه تا به امروز بیشتر در صنعت سینما مورد توجه قرار داشته پژوهش و مطالعه روی راههای جذب تماشاگر بوده است.
وی افزود: تماشاگران به افرادی گفته می شود که در سالن یا مجمعی حاضر می شوند تا برنامه یا رویدادی که از قبل برایشان تدارک دیده شده را تماشا کنند، در این تعریف بین تماشاگران سینما با تماشاگران برنامهها و رویدادهای دیگر مثل مسابقات ورزشی و یا کنسرت یا جشن، تفاوت چندانی نیست.
این تهیه کننده سینما ادامه داد: در گذشته تبلیغات و بازاریابیهای رایج در صنعت سینما بر این محور بوده تا تماشاگر را برای دیدن فیلمها ترغیب کنند و او را به سالن سینما بکشانند. اما مفهوم مخاطب چیز دیگری است و در دوره اخیر تکامل و تحول زیادی را تجربه کرده است.
حسین نژاد گفت: مخاطب تنها بیننده و تماشاگر منفعل یک رویداد شگرف و شگفت انگیز نیست بلکه به گروه و جمعی اطلاق می شود که در کنار سرگرم شدن با محتوا و متنی که میبینند، یا می شنوند و یا میخوانند ارتباط و تاثیر پذیری و حتی تاثیرگذاری حسی، عاطفی، عقلی و معنایی برقرار کنند.
تهیه کننده «طعم شیرین خیال» خاطرنشان کرد: در سینمای تجاری و صنعتی دنیا بیشتر در تلاش هستند تا با مطالعه بر روی روشهای مختلف و موثرتر تماشاگران بیشتری جذب کنند و بازده اقتصادی هرچه بیشتری برای سرمایهگذاری خود پیدا کنند.
حسین نژاد ادامه داد: مطالعات رایج مربوط به جذب و جلب تماشاگران در مواردی قبل از شروع به ساخت فیلم انجام می شود تا گرایشها و علایق و سلایق آنها را در طراحی و ساخت فیلم درنظر بگیرند.
وی گفت: در جریان نمایش فیلمها نیز مطالعات و بررسی هایی انجام می شود تا عوامل جذب و خوشآمد بینندگان فیلمها و یا عوامل عدم جذب را دریابند و در تولیدات بعدی لحاظ کنند.
این تهیه کننده سینما گفت: در مواقعی هم قبل از اکران عمومی فیلمی، آن را برای منتخبی از تماشاگران به نمایش گذاشته و با توجه به واکنش های منفی یا مثبتی تماشاگران، برخی سکانسها را تغییر داده و اصلاح میکنند زیرا می خواهند به هر ترتیبی تماشاگران بیشتری را وارد سینما کنند.
وی با بیان اینکه بخشی دیگری از پژوهشها از جنبه های آکادمیک بیشتری برخوردار است، افزود: در این نوع پژوهش ها هدف، جذب تماشاگر و کشاندن آنها به سالن سینما نیست؛ بلکه بیشتر به نوع و میزان اثرات تماشای فیلم در ابعاد مختلف، بر تماشاگر توجه می کنند.
تهیه کننده «طهران- تهران» در بخش دیگری از سخنان خود گفت: شمار مخاطبان بالقوه فیلم و سینما در ایران کم نیست و نسبت به خیلی از کشورهای دیگر بالاتر است اما سینمای ایران در پاسخگویی به حقوق و انتظارات اولیه امروز مخاطبان بالقوه خود متناسب با شرایط جدید و تحولات اخیر دنیا غفلت کردهاست.
**سینمای ایران فاقد ژانر کمدی است
در ادامه این نشست اکبر نبوی با بیان اینکه هنوز به تعریف مشترکی از سینما نرسیدهایم، گفت: زمانی که واژه سینما را میشنویم گروهی ابتدا وجه آرتیستیک یا هنرمندانه آن به ذهنشان میرسد، گروهی بخش تجاری و برخی هم از زاویه رسانه به آن مینگرند.
وی ادامه داد: افرادی که سینما را یک نهاد اجتماعی میدانند معتقدند که این نهاد جزء ارکان پیشرفت هر جامعهای قلمداد می شود و هیچ جامعهای را بدون سینما نمیتوان تصور کرد.
این کارشناس فرهنگی همچنین خاطرنشان کرد: ضلع دیگری که در حقوق مخاطبان با آن روبرو هستیم «حق» است که جزو موارد به شدت مجادلهآمیز در هر جامعهای است و بر اساس نوع مواجهه با معارف دینی آن، در سه حوزه حق انسان نسبت به خود، جامعه و خالق متجلی میشود.
نبوی افزود: حق مخاطبان سینما که محل مجادله و گرانیگاه (مرکز ثقل) سینمای ایران است در همین جا خود را نشان میدهد.
وی ادامه داد: باید توجه داشته باشیم که اگر سینما را درست تعریف نکنیم و حقوق مخاطب رعایت نشود، بسیاری از ابعاد سینما را رعایت نکردهایم، اگر درباره حقوق مخاطب صحبت میکنیم و نسبت آن را با سینما میسنجیم باید متوجه باشیم که سینما را در ساحت رسانه تعریف میکنیم.
نبوی یادآور شد: در سال 75 با جمعیت 60 میلیونی نزدیک به 53 میلیون بلیت سینما فروخته شد، در سال 81 تعداد بلیتهای فروش رفته به 17 میلیون و در سال 83 این عدد به 13 میلیون رسید.
این کارشناس فرهنگی گفت: امروز که جمعیت ایران از مرز 80 میلیون عبور کرده، فروش بلیت سینما با سال 75 فاصله زیادی دارد، یعنی مخاطب به شکل شگفتانگیزی نسبت به سینما رفتن روی گردان شدهاست.
نبوی در ادامه گفت: امروز ژانر کمدی نداریم و با این کار در واقع به حقوق مخاطب تعدی میکنیم، فیلم باید بخشی از بهداشت روان را متکفل شود و مدیریت بخش دولتی و خصوصی باید در این مورد دغدغه داشته باشد، متاسفانه یکی از عادات فرهنگی همه ما در حوزه دولتی و خصوصی و اصناف این است که پیرو میخواهیم.
در این نشست احمد ضابطی جهرمی دبیر دومین جایزه پژوهش سال سینمای ایران، ابراهیم غلامپور مدیر اجرایی این جایزه، خسرو دهقان عضو شورای سیاستگذاری جایزه، دانشجویان و اساتید دانشکده سینما، تئاتر نیز حضور داشتند.
دومین دوره جایزه پژوهش سینمایی سال به دبیری احمد ضابطی جهرمی نیمه دوم آذرماه برگزار می شود.
فراهنگ**9246**3009**
منبع: ایرنا
کلیدواژه: فرهنگي سينما نشست پژوهش
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۸۲۵۱۸۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
«مست عشق» فیلم قابل قبولی نیست/ فروش بالا نمیتواند دلیل بر کامل بودن یک اثر باشد
فیلم سینمایی «مست عشق» به نویسندگی و کارگردانی حسن فتحی محصول مشترک ایران و ترکیه است که به رابطه مولانا با شمس تبریزی پرداخته و تأثیر فراوان شمس بر زندگی و اشعار مولانا، عشق او به خدا را به تصویر کشیده است. پارسا فیروزفر، شهاب حسینی، حسام منظور، هانده آرچل، بوراک توزکوپاران، بوران کوزوم از بازیگران این فیلم سینمایی هستند.
«مست عشق» درگیر ظاهرسازی شده است
رضا منتظری کارشناس و منتقد سینما درباره فیلم سینمایی مست عشق کاری از حسن فتحی صحبت کرد و گفت: موضاعات عرفانی و تاریخی به دلیل سایه سنگین معناییای که دارند در چنبره فرمول های درام نویسی خیلی دشوار و سخت میتوانند به تصویر کشیده شوند؛ به همین دلیل اغلب فیلمهایی که در این حوزه شاهد آنها هستیم یا معناگراهای سطحینگر هستند یا فقط شاهد یک سری ظاهر سازی و زرق و برقهای تاریخی در طراحی صحنه ، لباس یا جلوههای ویژه هستیم.
وی ادامه داد: از این رو مهم ترین مسئله و معضل « مست عشق» این است که بیش از مقوله مهم درام پردازی و فیلمنامه نویسی درگیر ظاهر سازی شده است. این فیلم سینمایی درگیر این است که طراحی صحنه، لباس با شکوه و هنروران فراوانی داشته باشد؛ اما در سطحی ترین اتفاقات ممکن لنگ است یعنی برای مثال دوبله فوقالعاده ضعیفی دارد و نمیتواند مخاطب را جذب خود کند.
این منتقد سینما افزود: در «مست عشق» جلوههای بصری فاجعه است و من مانده ام چنین فیلمی که برایش هزینه شده و خارج از کشور تولید شده است چطور به جلوههای بصری توجه نداشته است که این یک موضوع بسیار بسیار عجیب است.
وی تصریح کرد: شما فرض کنید یک ساعت از فیلم گذشته اما هنوز درام شکل نگرفته است و مخاطب متوجه نمیشود که قرار است چه داستانی را دنبال کند و نمیداند داستان مرگ شمس را دنبال کند یا داستان عشق علاءالدین به دختر مولانا و یا قصه زندگی مولانا را دريابد. تنها یک روایت کلاسیک و خطی میتوانست کمک شایانی به روند فیلم و ارتباط گیری مخاطب با اثر کند اما آنقدر فیلمنامه ناقص بود که با فلش بکهای پی در پی و آمدن به زمان حال نمیتواند مخاطب را جذب کند.
فکر نمیکردم «مست عشق» دچار پراکنده گویی باشد
منتظری منتقد سینما گفت: همچنین یک نکتهای که دوست دارم بگویم این است که از مسائلی که باعث شد خود من به سینما بروم و وقت بگذارم این بود که فکر میکردم حسن فتحی با توجه به آثار خوبی که در کارنامه هنری اش دارد، یک درام پرداز متبحری است؛ فکر نمیکردم چنین اثری را ببنیم که اینقدر دچار پراکنده گویی باشد.
وی درباره آمار گیشه و جذب مخاطبان ادامه داد: من فکر میکنم اگر بخواهیم به دلایل جذب مخاطب اشاره کنیم و بگوییم چرا این فیلم پر فروش شده است، چند مسئله داریم. یک اینکه داستان شمس و مولاناست، اصولا اساتید و بزرگان ادبی و مفاخر فرهنگی، هنری، نظامی و سیاسی مورد توجه هستند و مخاطب خاص خود را دارند و برای مردم جالب است که داستان شمس و مولانا را ببینند. مورد بعدی اینکه کسانی مانند پارسا پیروزفر و شهاب حسینی قاعدتا هنوز برای بخشی از جامعه اهمیت دارند و بخشی از مخاطبان برای این افراد به سینما میروند. ضمنا هفت نفر از بازیگران مست عشق ترک هستند و سریالهای ترکی فارسی زبان توانسته بخشی از مردم را علاقهمند به سریالهای ترکی کند و مردم علاقه مند باشند که بروند چنین اثری را از پرده سینما ببنید. چهارمین نکته این است که مردم سابقه خوبی از کارهای تاریخی آقای فتحی دارند و این باعث میشود که مردم این اثر را خارق العاده ببنیند و به تماشای آن بنشینند. نکته مهم بعدی این است که تولید مشترک با دیگر کشورها که اصولا از نظر فرهنگی نزدیک به هم هستیم، همیشه میتواند جذاب باشد.
این منتقد افزود: همه این موارد که ذکر کردم توانسته است دست به دست هم بدهد و فیلم را پرفروش کند اما این پرفروش شدن فیلم اصلا مهم نیست زیرا مدتها است که سینمای ایران به طور بیمارگونه ای اسیر عدد و رقم و فروش شده است و این به این دلیل است که یک سری از مدیران فرهنگی خواسته اند یکی سری آمار را ارائه کنند و اوضاع و احوال سینمای را خوب نشان دهند. این درحالی است که اوضاع و احوال سینما فوقالعاده خراب است و فیلم سینمایی «مست عشق» ثابت میکند که هر فروش بالایی دلیل بر کامل بودن یک اثر نیست.
جسارت فیلمسازان برای به تصویر کشیدن زندگی بزرگان!
منتظری عنوان کرد: نکته مهم تری دارم که خیلی برایم اهمیت دارد و حقیقتا دلم میسوزد این است که این ظرفیتها و پتانسیلهای مهممان را از دست میدهیم و شما فرض کنید در جشنواره گذشته فیلم فجر دست بر روی بسیاری از بزرگان و مفاخر گذاشتیم و فیلمهای فوقالعاده دم دستی از آن عزیزان تولید کردیم و متاسفانه مست عشق نيز همین است و ظرفیت مهمی مانند شمس و مولانا به هدر میرود که هیچ حدی برایشان نمیتوان متصور شد. من نمیدانم فیلمسازان ما چطور به خودشان اجازه میدهند که سردستی بیایند زندگی بزرگان را به مبتذلترین و نگران کننده ترین شکل به تصویر بکشند و واقعا چه کسی، چه مسئول، چه نهاد و چه ارگانی باید جلوی چنین اتفاقی را بگیرد؟ به هرحال میتوانم در یک جمله بگویم که یک پول بسیار زیادی به هدر رفته و یک اثر بدون پروداکشن ساخته شده است که قطعا به هیچ عنوان نمیتواند در آثار تاریخی سینمای ایران به ماندگاری برسد.
وی بیان کرد: در رابطه با وقایع یا اتفاقات تاریخی مثلا همچنان جنگ نفتکش های محمد بزرگنیا را اسم میبریم و قطعا توفان شن جواد شمقدری در ذهنمان میآید اما واقعا مست عشق فیلمی نیست که یک دهه بعد کسی از آن فکت بیاورد و از آن به عنوان فیلمی یاد کند که در زمانی تولید و اکران شد.
این منتقد سینما افزود: یک اثر زمانی در ذهن میماند که یک داستان فوق العاده داشته باشد و یا کارگردانی قوی داشته باشد و یا بازیهای فوق العاده ای را ببینیم. برای مثال در این فیلم از اسم بهرام رادان استفاده شده است اما حقیقتا، واقعا و انصافا ما از این بازیگران بازیهای درخشان تری را دیدیم که مست عشق نمیتواند حتی در رتبه دهم چنین فیلمهایی جای بگیرد؛ حتی مست عشق در کارنامه خود آقای فتحی هم نمیتواند فیلم قابل تاملی محسوب شود. پس چطور میتوانیم توقع داشته باشیم که چنان فیلمی برای مخاطب ماندگار شود! نه چنین اثری تنها برای سرگرمی است. پیش از این مد بود که برای دیدن فیلمهای کمدی و خنده به سینما میرفتند اما اکنون اینگونه نیست. مست عشق نه در کارنامه هنری بازیگران و نه در کارنامه کاری کارگردانش اثر قابل قبولی نیست، پس نمیتوانیم انتظار داشته باشیم که چنین کاری در ذهن مخاطب ماندگار شود.
دوبله «مست عشق» سطحی است
منتظری کارشناس سینما گفت: بخش عمده این فیلم بازیگران ترک زبان دارد اما دوبله این کار خیلی سطحی است. ما سریالهای ترکی با دوبلههای خوب داشتیم اما این دوبله به چهره و کلا بازی بازیگر نمینشیند و این موضوع غیر قابل باور است. نمیخواهم بگویم این فیلم آسیب است اما آسیب هم میتواند از دو منظر باشد؛ یک اینکه آن پتانسیل مهم مفاخر و بزرگان را زیر سوال میبرد و دوم اینکه مردم را بیشتر از فیلمهای تاریخی دور میکند که این خیلی بد است اما اینکه بخواهم بگویم این فیلم به سینمای ایران آسیب زد نه اینگونه نیست، زیرا آنقدر فیلمهای بد دیدیم که این اثر آنقدر هم بد نیست.
وی درباره مجوز فیلمنامه «مست عشق» و دیگر آثار بیان کرد: من واقعا برای شورای محترم فیلمنامه، شورای پروانه ساخت و پروانه نمایش تاسف میخورم و متاسفم که نمیدانم واقعا به چه چیزی نظر میدهند؟ و آیا واقعا بحث ممیزی فیلمها برایشان مهم است؟ و آیا بخش کیفیت فیلمنامه ام برایشان مهم است که مجوزی که فیلمنامه میگیرد یک کار خوب و ارزشمندی باشد؟ واقعا دلم میخواهد یک روزی پاسخگو باشند و اساس مجوز دادنشان را برایمان بگویند و یک تجدید نظر بر روی رفتار شورای پروانه ساخت داشته باشیم و امیدوارم روی بحث کیفیت هم کار کنیم.
باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری سینما و تئاتر