پوکی استخوان در کمین دیابتیها
تاریخ انتشار: ۱۵ آذر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۸۳۴۵۲۱
پوکی استخوان یا استئوپروز در واقع بیماری است که در آن توده استخوان کم و بافت آن ضعیف و بسیار شکننده میشود. این بیماری شایعترین بیماری متابولیک استخوان است. پوکی استخوان در زنان یائسه شیوع بالایی داشته و ۳۰ درصد آنان دچار شکستگیهای ناشی از این مشکل میشوند.
پوکی استخوان یک بیماری بدون درد است تا زمانی که شکستگی رخ دهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
از جمله بیماریهایی که باعث پوکی استخوان ثانویه میشوند، میتوان از دیابت نوع ۱ و ۲، پرکاری تیروئید، پرکاری پاراتیروئید، بارداری استعمال دخانیات و مشروبات الکلی، سوء تغذیه، بیماری مزمن کبدی و کلیوی، کمبود ویتامین دی، ایدز، روماتیسم مفصلی و ... نام برد.
اکثر تحقیقات نشان میدهد سلامتی استخوان در صورت بروز دیابت در معرض خطر قرار می گیرد. پاسخ کلیدی این ارتباط، اثر متقابل بین استخوان و انسولین است. در مبتلایان به دیابت نوع یک احتمال پوکی استخوان بیشتراست. به نظر میآید این کاهش تراکم استخوان به علت کمبود سطح انسولین این بیماران است. انسولین موجب افزایش تراکم استخوان می شود. انسولین می تواند با تاثیر بر سلولهای استخوانی میزان جذب آمینو اسیدها و ساخت کلاژن را افزایش دهد.
تحقیقات نشان می دهد که دیابت نوع ۲ مستقیما روی سوخت و ساز استخوان و تراکم آن موثر است، از طرفی به علت کمبود فعالیتهای بدنی و ورزشی دچار این کاهش تراکم استخوانی و پوکی میشوند. البته بعضی از داروهای کاهنده قند خون نیز منجر به پوکی استخوان می شوند و از سوی دیگر بروز عوارض دیابت با افزایش احتمال افتادن نیز منجر به افزایش خطر بروز شکستگی استخوان میشود.
به علت کاهش تراکم استخوانی بیماران دیابتی، احتمال شکستگیهای استخوانی در این بیماران بیشتر است و در عین حال در صورت شکستگی، ترمیم بافت استخوانی اغلب با تاخیر زیاد انجام میشود. در شکستگیهای استخوانی هزینههای بسیاری برای نگهداری و از کار افتادگی ناشی از آن به ساختار بهداشتی تامین میشود. همچنین میزان مرگ و میر ناشی از شکستگی تا ۲۰ درصد نیز گزارش شده است
عوامل خطر شکستگی ناشی از پوکی استخوان
کشور محل زندگی، نژاد، سن ۴۰ تا ۹۰ سالگی، جنس، وزن، سابقه خانوادگی، سابقه شکستگیهای قبلی، استعمال دخانیات، روماتیسم مفصلی، مصرف داروهای گلوکوکورتیکوئید، مصرف الکل و استئوپروز ثانویه به دنبال دیابت نوع یک، سوء تغذیه بیماری مزمن کبد، هیپرپاراتیرویید و ... از مهمترین عوامل خطر افزایش دهنده احتمال شکستگی ناشی از پوکی استخوان هستند.
عوامل خطر شکستگی در دیابت
عدم کنترل مناسب قند خون، کاهش بینایی و شنوایی، ضعف حفظ تعادل، با توجه به زخم پاها و آسیب های عصبی و سکتههای گذشته، کاهش قند خون و کم تحرکی، مصرف برخی از داروها ( داروهای آرامبخش، داروهای کنترل فشار خون) عوامل محیطی و فراموشی از مهمترین عوامل خطر افزایش دهنده احتمال شکستگی در دیابت هستند.
چه افرادی باید آزمایش سنجش تراکم استخوان دهند؟
در بیماران دیابت نوع ۲ نیز مانند سایر افراد از جمله تمامی زنان بیشتر از ۶۵ سال، زنان بعد از یائسگی با دارا بودن ریسک فاکتورهای پوکی استخوان از جمله وزن کم، استفاده طولانی مدت از گلوکوکورتیکوئید، استفاده از سیگار و مشروبات الکلی، یائسگی زودرس و سابقه فامیلی شکستگیهای به دنبال پوکی استخوان، استئوپروز ثانویه به دنبال دیابت نوع یک، سوء تغذیه، بیماری مزمن کبد، پرکاری پاراتیروئید و... توصیه به انجام آزمایش سنجش تراکم استخوان میشود.
نکات مهم در حفظ سلامت استخوان
در حال حاضر پایه و اساس پیشگیری از پوکی استخوان بیماران دیابت شامل همان توصیه هایی است که برای درمان خود دیابت بکار میرود یعنی تغییر سبک زندگی از جمله : تغذیه سالم، فعالیت مناسب فیزیکی است.
رژیم غذایی سالم با کلسیم و ویتامین دی زیاد
کلسیم در مواد غذایی زیادی به خصوص محصولات لبنی یافت میشود. مصرف حدود ۱۰۰۰ میلی گرم در روز برای اکثریت افراد توصیه میشود. ویتامین دی نیز هنگامی که پوست در معرض نور خورشید قرار گیرد تولید میشود، اگر چه بسیاری از مردم قادر به تولید ویتامین دی به طور طبیعی با واسطه نور خورشید هستند، ولی در موارد زیادی به دلیل اینکه کمتر در معرض نور خورشید قرار میگیرند، دچار کمبود ویتامین دی می شوند. به همین دل برای آنها ویتامین دی به صورت مکمل مخصوصا که در افراد چاق که در خطر ابتلا به کمبود ویتامین دی هستند، لازم است. به علاوه رژیم غذایی بهتر است غنی از چربیهای غیراشباع و اسیدهای چرب امگا ۳ باشد. مصرف آجیل خصوصی بادام، فندق، پسته و تخمه به میزان متعادل مفید است. البته مصرف نمک را بایستی محدود کرد.
تمرینات منظم جهت تقویت استخوان
به طور منظم تمرینات تحمل وزن و تقویت عضلات از پوکی استخوان جلوگیری میکند و با بهبود تعادل و انعطافپذیری بهتر، ریسک افتادن و شکستگی استخوان کاهش می یابد. به همین دلیل ورزش برای افرادی که دیابت دارند بسیار مهم و لازم است، از طرفی دیگر ورزش به کاهش سطح قند خون نیز کمک میکند. پیاده روی حداقل ۱۵۰ دقیقه در هفته، علاوه بر بهبود کنترل قند خون، با توجه به کاهش وزن و کاهش اثر سوء بر روی استخوانها، موثر بر بهبود تراکم استخوان میشود.
زندگی سالم
ترک سیگار و الکل همراه با و حفظ وزن در محدوده نرمال و نه تنها به درمان بیماری دیابت و سلامت استخوان ها کمک می کند.
درمان دارویی
از آنجا که پوکی استخوان یکی از عوارض مهم در دوران یائسگی است، درمانهای دارویی خوراکی و تزریقی تعیین شده برای پیشگیری و درمان پوکی استخوان در زنان یائسه و مردان مسن وجود دارند، که در صورت ضرورت توسط پزشک برای بیمار تجویز میشود. از این گروه داروها در حال حاضر برای بیماران دیابتی نیز توصیه میشود. کلسیم و ویتامین دی، برای سلامتی استخوان و جلوگیری از پوکی استخوان بسیار مهم بوده و مصرف مقدار کافی کلسیم را از طریق رژیم غذایی میتوان تامین کرد، در غیراین صورت از طریق مکمل بایستی تجویز شود. مکمل های ویتامین دی برای افراد بالای ۶۰ سال برای حفاظت از شکستگی نیاز است.
به حداقل رساندن خطر افتادن
برای این منظور هر گونه عامل برهم خوردن تعادل فرد باید پیشگیری شود. از جمله اصلاح کاهش دید توسط متخصص چشم پزشکی، خودداری از کاهش بیش از حد فشار خون، چرا که میتواند سبب سرگیجه و عدم تعادل شود. همچنین اختلال حسی در پاها به موقع درمان شود.
توصیههای مهم برای جلوگیری از افتادن
پوشیدن کفش مناسب پیشگیری از نوروپاتی و زخم های پای دیابتی، نصب دستگیره و نرده در حما،م راه پله و پاکسازی مسیر رفت و آمد سالمندان دیابتی از مخاطرات ایجادکننده خطر سقوط (مانند فرش هایی که در اثر رفت و آمد ثابت نشده اند)، نصب چراغ های پورنو در محل زندگی و رفت و آمدها این افراد، استفاده از محافظ لگن جهت جلوگیری از آسیب هنگام افتادن از نکاتی هستند که میتوانند از افتادن جلوگیری کنند.
بنا بر اعلام انجمن دیابت ایران، با توجه به افزایش شیوع دیابت در جوامع بشری و همراهی عارضه پوکی استخوان در این بیماران توصیه میشود علاوه بر کنترل مناسب قندخون، تغییر سبک زندگی، تغذیه سالم، فعالیت مناسب فیزیکی، ترک سیگار و الکل، این بیماران بایستی جهت پیشگیری از پوکی استخوان با پزشک متخصص مشاوره کنند.
منبع: پارسینه
کلیدواژه: پوکی استخوان دیابت قند خون
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۸۳۴۵۲۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تولید دارویی که از دیابت جلوگیری میکند
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از نیواطلس، این آنتی بادی مونوکلونال آزمایشی مانند یک سپر از آسیب به سلول های تولید کننده انسولین محافظت می کند و حتی در برخی موارد طول عمر این سلول ها را افزایش می دهد.
دیابت نوع یک زمانی روی می دهد که سیستم ایمنی بدن بیمار به سلول های بتا در پانکراس حمله می کند. این سلول های مهم انسولین تولید می کنند و بدون این ماده فرد نمی تواند سطح گلوکز خون را مدیریت کند که این روند یه تزریق مادام العمر انسولین منجر می شود و پیامدهایی برای سلامت فرد دارد.
اما محققان دانشگاه جان هاپکینز در پژوهشی جدید راهی نوین برای جلوگیری از آغاز دیابت یا حتی معکوس کردن آن در مراحل اولیه ابتلا یافته اند. یک داروی جدید به نام mAb43 که در حقیقت یک درمان آزمایشی است، برای مقابله با طیفی از بیماری ها نوید بخش بوده است.
آنتی بادی ها در حقیقت پروتئین هایی هستند که سلول هایی خاص و معمول پاتوژن های خارجی رابه یکدیگر پیوند می دهند تا آنها را از بدن پاکسازی کنند. واکسن ها به پروتئین سیستم ایمنی بدن آموزش می دهد تا در مقابل هدف های خاصی آنتی بادی تولید کند. آنتی بادی های مونوکلونال طوری مهندسی شده اند تا با یک هدف خاص بجنگند و به طور یک جا به عنوان واکنشی سریع به یک بیماری خاص مانند عفونت، به بدن منتقل می شوند. این نوع درمان هادر مطالعات اخیر برای مقابله با بیماری هایی مانندمالاریا، کووید۱۹ و غیره کارآمد بوده است.
در این موارد آنتی بادی ها طوری طراحی شدندتا سلول ها را از سیستم ایمنی بدن مخفی کنند. اما mAb43آنها را به پروتئینی کوچک که روی سطح سلول های بتا قرار دارد، پیوند می زندو سپس به عنوان یک سپر یا پوشش عمل می کند تا آنها را در برابر حملات سلول های ایمنی مخفی کند. هنگامیکه این دارو به طور مرتب مصرف شود، سلول های بتا را محافظت می کند و در نتیجه توانایی بیمار برای تولید انسولین نیز حفظ می شود. حتی اگر آسیب هایی به سلول ها وارد شده باشد، این سپر به سلول ها بتا فرصت می دهد تا بازتولید شوند.
محققان این درمان را روی ۶۴ موش مبتلا به دیابت نوع یک آزمایش کردند. موش ها پس از رسیدن به سن ۱۰ هفتگی ،هر هفته دوزهایی از این آنتی بادی را دریافت کردند و پس از ۳۵ هفته بدن تمام آنها عاری از دیابت بود. نکته جالب آنکه یکی از موش ها به طور موقت و پس از نمایان شدن علایم اولیه و قبل از دریافت آنتی بادی به این بیماری مبتلا شد. اما این موش هم پس از دریافت دوزهایی از دارو به مدت ۳۵ هفته درمان شد. همین امر نشان می دهد داروی مذکور می تواند روند ابتلا به دیابت را در مراحل اولیه ابتلا معکوس کند.
تمام موش هایی که این درمان را دریافت کردند تا پایان آزمایش (۷۵ هفته) زنده ماندند که در حقیقت طول عمر بیشتر موش ها نیز همین اندازه است. تحقیق مذکور هم اکنون با استفاده از آنتی بادی موش ها روی همین حیوانات آزمایش شده است. اما پژوهشگران تصمیم دارند در مرحله بعد نسخه انسانی این آنتی بادی را قبل از آزمایش بالینی توسعه دهند. اما یک مانع اصلی هنوز وجود دارد. آنتی بادی های مونوکلونال ممکن است برای مصرف گسترده گرانقیمت باشند.محققان امیدوارند با تحقیقات بیشتر هزینه آنها را کاهش دهند.
این تحقیق در ژورنال دیابت منتشر شده است.
کد خبر 6095397 شیوا سعیدی قوی اندام