به نقل از «پارس نیوز»

نفس کشیدن در قطعه 50 راحت نیست!

تاریخ انتشار: ۱۵ آذر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۸۴۲۰۲۲

به گزارش پارس نیوز، 

پانزده آذر ماه سیزده سال پیش، یک فروند هواپیمای نظامی C۱۳۰ با 94 سرنشین و خدمه که عمده‌ی آن‌ها را خبرنگاران رسانه‌های گروهی تشکیل داده و از تهران برای پوشش خبری رزمایش نظامی عازم منطقه چابهار بود، پس از نقص فنی، هنگام بازگشت به فرودگاه مهرآباد و فرود اضطراری در ساعت ۱۳:۴۵ در شهرک مسکونی «توحید» واقع در حوالی سه راه آذری، دچار سانحه شد و سقوط کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بر اثر این حادثه تمامی سرنشینان هواپیما که عمدتا خبرنگاران رسانه‌های جمعی بودند و نیز شماری از ساکنان بلوک مسکونی حادثه دیده جان باختند.

سقوط هواپیمای c۱۳۰ در سال 84 حدود 116 کشته بر جا گذاشت که از این تعداد 94 جسد مربوط به سرنشینان هواپیما بود؛ اجسادی که اغلب آنها را خبرنگاران و عکاسانی تشکیل می‌دادند که برای ماموریت از سوی رسانه‌هایشان سوار بر ارابه مرگ شده بودند.

تصمیم گرفتم خبرنگار شوم و این تنها کاری بود که می‌توانستم انجام دهم

در سیزدهمین مراسم یادبود شهدای اصحاب رسانه به قطعه 50 بهشت زهرا قدم می‌گذاریم؛ عکس شهید اسماعیل عمرانی، از خبرنگاران جوان ایسنا را می‌بینیم که با گل تزیین و بر روی یک صندلی گذاشته شده است. دنبال فردی هستیم که عکس را روی صندلی گذاشته است. در همین حین به خواهر این شهید برخورد می‌کنیم و بعد از اینکه به گرمی از ما استقبال می‌کند از آن روزها می‌گوید که برادرش خبرنگار شده بود؛ «پیکر اسماعیل در کرمان، زادگاهش به خاک سپرده شده و چند سال است که در خانه مراسم می‌گیریم اما نتوانستم امسال در خانه بمانم، انگار داغ او تازه است. زمانی که زلزله بم آمد او خود را به زرند کرمان رساند و واقعیت‌ها را با عکس و گزارش‌های خود به اطلاع می‌رساند و حتی نقش امدادگر هم داشت. چند روز بعد از به شهادت رسیدن او خانمی عکس اسماعیل را بر روی ماشین دایی‌مان دید و به او گفته بود که من اسماعیل را می‌شناسم؛ ایشان در زرند هم خبرنگار و هم یاری‌گر مردم آسیب دیده بود.
او ادامه می‌دهد: ترم آخر تحصیل اسماعیل در دانشگاه بود و خانواده به او می‌گفتند که کار نکن. اما او می‌گفت وقتی از جلوی ایسنا رد می‌شوم، دلم ضعف می‌رود.
خواهر شهید اسماعیل عمرانی از حادثه سقوط هواپیما می‌گوید: مدتی بعد از اینکه خانواده به او گفتند کار نکن، یکی از همکاران ایسنای تهران به او زنگ زد و گفت یک ماموریت است که من نمی‌توانم بروم و اگر امکان دارد تو جای من برو. او هم قبول می‌کند اما می‌گوید به شرط اینکه خانواده‌ام نفهمند. وقتی حادثه اتفاق افتاد ما اخبار ۲۰:۳۰ را می‌شنیدیم که اعلام کرد، هواپیمایی سقوط کرده است و من بی‌خبر از اینکه برادرم در این پرواز است، گریه می‌کردم. همان موقع با ما تماس گرفتند و همسرم به من نگفت چه اتفاقی افتاده است. تا اینکه خودم به خبرگزاری ایسنا زنگ زدم و خودم را فرد دیگری معرفی کردم و آن‌ها گفتند هواپیما سقوط کرده و همه سرنشینان آن شهید شده‌اند. بعد از آن بود که تصمیم گرفتم خبرنگار شوم و این تنها کاری بود که می‌توانستم انجام دهم.
خواهر شهید اسماعیل عمرانی در ادامه بیان می‌کند که شهید محمدحسن قریب هم که عکاس ایسنا در این پرواز بود، در نکا مازندران، زادگاهش به خاک سپرده شده است.

انگار برادرم هنوز زنده است

پس از پایان صحبت‌هایمان، عکس علیرضا افشار، خبرنگار شهید شبکه خبر را از دور می‌بینیم، به سمت مزار او می‌رویم و خانمی نسبتا جوان که خود را خواهر این شهید معرفی می‌کند بالای سر مزار او نشسته است و با چشمان گریان می‌گوید که با عمل خود باید بهشت را بخریم نه شهادت.

او هنوز نتوانسته است از کسی که مسبب این اتفاق بوده بگذرد و می‌گوید، خدا از باعث این اتفاق نگذرد.

در ذهن خانواده شهدای رسانه هنوز پر از سوال است؛ سوال‌هایی که بعد از 13 سال هنوز بی‌جواب مانده‌اند.

از مزارهایی که پر از گل و شمع است، عبور می‌کنیم و بر سر خاک شهید علیرضا برادران نجار که عکاس و خبرنگار خبرگزاری فارس بود، می‌رسیم. تاریخ تولد او نشان می‌دهد که موقع شهادت 29 سال داشته است. خواهر این شهید در حال چیدن گل بر سر خاک است و با بغض بیان می‌کند که انگار برادرم هنوز زنده است. داشتن برادر نعمت است و وقتی او را از دست می‌دهی چه‌ها که نمی‌شود.

پس از لحظه‌ای پدر و مادر نسبتا مسنی را می‌بینیم که بر سر مزار یک شهید ایستاده‌اند. اسم روی مزار را می‌خوانیم؛ خبرنگار شهید مهدی صادقی. چهره جوان او از زیر گل‌های چیده شده بر روی مزار، نمایان است. مادر او بعد از 13 سال هنوز داغدار است و زمانی که ما را می‌بیند، بغضش می‌ترکد.

شهید مهدی عباسی اناری، شهید حمیدرضا خیرخواه، شهید حسین مهاجری، شهید جلیل عیدی‌زاده و اسامی متعدد دیگری که در امتداد هم بر روی مزارها نقش بسته است.

مراسم یادبود ساعت 14 با حضور خانواده شهدای اصحاب رسانه و ارتش، حجت الاسلام موسوی مقدم (قائم مقام رییس صداوسیما)، سعید خال (مدیر سازمان بهشت زهرا)، حجت‌الاسلام حسین صنعت‌پور امیری (رییس اداره عقیدتی سیاسی ارتش)، امیر شاهین تقی‌خانی (معاون فرهنگی و روابط عمومی ارتش) و ... برگزار می‌شود.

پس از قرائت زیارت عاشورا، پخش سرود جمهوری اسلامی ایران و اجرای گروه تواشیح، مدیرعامل سازمان بهشت زهرا سخنان خود را آغاز می‌کند.

بالاترین ویژگی کار خبرنگار و رسانه، عشق است

سعید خال اظهار می‌کند: شاید بالاترین ویژگی کار خبرنگار و رسانه، عشق است. آیا عشق را می‌شود معنا کرد؟ خیر. شاید نام بلند خبرنگار با عشق عجین باشد. شاید در روزهای سخت انقلاب منعکس کننده وقایع انقلاب و در دفاع مقدس از جان خویش گذشتند. 13سال پیش هم جان بر کف نهادند و آسمانی شدند. بر این باوریم که زنده هستند و شاهد اعمال و رفتار ما. خبرنگار راشاتودی در گذشته به بهشت زهرا آمد و وقتی که به روسیه برگشت در مطلب خود نوشت قدرت شهیدان ایران قوی‌تر از بمب هسته‌ای است. سربلندی ما مرهون کار آن‌هاست.

سپس حجت‌الاسلام حسین صنعت پور امیری، رییس اداره عقیدتی سیاسی ارتش جمهوری اسلامی ایران در ادامه بیان می‌کند: دو نکته کلیدی قرآن، هجرت و جهاد است که پیامبران الهی و همه آنانی که در احیای کلمة الله قدم گذاشتند، زندگی‌شان مرهون هجرت و جهاد بوده است. در جایی هستیم که عطر شهیدان به مشام می‌رسد. اسلام هیچگاه جنگ را برای فتح سرزمین و توسعه قدرت نخواسته است. اسلام، دین شهیدان برای ترویج آرمان بلند دینی و اسلامی است. ما برای نجات مظلومان عالم و همه انسان‌ها قدم می‌گذاریم. ارتش، سپاه پاسداران، بسیج و همه قوا برای احیای کلمة الله قدم گذاشتند.

او ادامه می‌دهد: روزی برسد که پرچم لا اله الا الله در دنیا به اهتزاز دربیاید. خدا در سه سوره قرآن بر این واقعیت تکیه کرده است. اسلام با ایثارگری، شهادت، جهاد و ... جهانگیر می‌شود. شهیدان ما برای استقرار کلمة الله و اهتزاز پرچم لا اله الا الله خون و جان دادند. خانواده شهیدان مصایب را به جان خریدند تا شاهد حضور امام زمان (عج) باشیم. شهیدان ارتش که با برخی از آن‌ها از نزدیک آشنایی داشتم از افراد متخصص و انسان‌های خوشفکر بودند. اما تقدیر اینگونه بود که به سعادت هجرت به سوی خدا برسند. فضلیت این است که رسانه و قلم و تصویر منعکس‌کننده حقایق و اسلام باشند.

رییس اداره عقیدتی سیاسی ارتش بیان می‌کند: امروزه متاسفانه رسانه‌های دروغگو و منحرف فراوان است اما این شهیدان گل سر سبد رسانه هستند و افتخار داشتند که به سوی خدا هجرت کنند.

افرادی که شهید می‌شوند از امتیازات خاصی برخوردارند

در ادامه مراسم حجت الاسلام موسوی مقدم، قائم مقام صداوسیما می‌گوید: سخن از شهید و شهادت جز اتکا به قرآن میسر نیست. نمی‌توان مقام شهید را مادون قرآن توصیف کرد. هدف انسان مشخص شده که از جانب خدا خلق می‌شود و پس از تلاش، به سوی او هجرت می‌کند. عده‌ای هستند که در این راستا گوی سبقت را می‌ربایند. آن‌ها برگزیده هستند و استعداد درونی همراه با تلاش دارند. افرادی که شهید می‌شوند از امتیازات خاصی برخوردارند و شهادت جهاد در راه خداست.

حجت الاسلام موسوی مقدم خاطرنشان می‌کند: جنگ رسانه‌ها که در طول تاریخ سابقه نداشت را امروز می‌بینیم . استعمارگران و ... امروزه در عرصه‌های بین‌المللی کارهایی برای منحرف کردن انجام می‌دهند.

او در پایان می‌گوید: کسانی که با قلم و پست و مقامی که دارند آرمان شهیدان را فراموش کرده‌اند خدا کمک می‌کند تا خون شهیدان از آن‌ها انتقام بگیرد.

در پایان مراسم یادبود نیز بیانیه خانواده شهدا خوانده شد و بر مزار شهدا گل گذاشتند.

انتهای پیام/

منبع: پارس نیوز

کلیدواژه: پوشش فرودگاه هواپیما مرگ اصحاب رسانه بهشت زهرا خاک زلزله خانواده سقوط هواپیما گریه ذهن رسانه تولد پدر و مادر روابط عمومی جمهوری اسلامی ایران زهرا عشق انقلاب دفاع مقدس روسیه ایران صنعت ارتش جمهوری اسلامی جنگ دین بسیج قرآن امام زمان بهشت زهرا خانواده ذهن رسانه معاون پارس پارس نیوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارس نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۸۴۲۰۲۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

۴ تکنیک برای اینکه دیگران را راحت‌تر ببخشید

به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، با این وجود، در همه موارد ذکر شده تنها دو گزینه برای انتخاب کردن پیش روی‌مان وجود دارد: بخشش واقعی و عمیق یا تصمیم گیری برای نبخشیدن و نگهداشتن تلخی، خشم و کینه در قلب مان.

بیشتر بخوانید: با این عادات بد خداحافظی کنید تا در پیری قابل تحمل باشید!

چرا بخشش تا این اندازه پیچیده است؟ چرا بخشش مهم است؟ واقعا چگونه می‌توان بخشش را انجام داد؟ بخشش به معنای یادآوری مکرر یک رویداد گذشته می‌باشد که باعث رنج زیادی شده است.

"تایلر وندرویل" دکترای اپیدمیولوژیست و استاد دانشکده بهداشت عمومی هاروارد تی چان در مقاله‌ای مرتبط با تازه‌ترین و جامع‌ترین مطالعه در مورد بخشش نوشته است:"بخشیدن فردی که به شما صدمه زده هرگز آسان نیست، اما تمرکز بر روی آن وقایع و تکرار مداوم آن‌ها می‌تواند ذهن فرد را با افکار منفی و خشم سرکوب شده پر کند".

در آن مطالعه از دیدگاه چندین رشته استفاده شده و نتایج نشان می‌دهند که وقتی بخشش آموزش داده می‌شود، تمرین می‌شود و عملا به دست می‌آید نتیجه آن سطح بالایی از رفاه ذهنی، عاطفی و جسمی برای فردی است که بخشش را انجام داده و هم چنین علائم اضطراب و افسردگی را کاهش می‌دهد.

وندرویل در آن مقاله می‌افزاید:" وقتی بخشش را یاد می‌گیرید، دیگر در دام اقدامات گذشته دیگران نیستید و در نهایت می‌توانید احساس آزادی کنید".

"اورت ال ورتینگتون" روانشناس بالینی و استاد گروه روانشناسی در دانشگاه ویرجینیا و یکی از نویسندگان آن مقاله می‌گوید که چگونه بخشش می‌تواند پویایی روابط را تغییر دهد و بسیاری از چیزها را در جامعه بهبود بخشد.

او می‌گوید: "بی عدالتی‌هایی وجود دارند که ما هر روز آن را تجربه می‌کنیم و مردم مجبور نیستند ببخشند، اما این انتخابی است که می‌توان انجام داد یا نداد. ما در مقاله‌ای که منتشر شده دو نوع بخشش را برجسته می‌کنیم: اولی تصمیم گیری برای رفتار متفاوت با فرد متخلف به عنوان یک فرد ارزشمند بدون انتقام جویی و نوع دوم بخشش عاطفی است که شامل جایگزینی احساسات منفی مانند نفرت و ناامیدی با احساسات مثبت نسبت به طرف مقابل مانند همدلی، همدردی، شفقت و عشق است".

ورتینگتون می‌گوید که برای انجام برخی از تحقیقات شرکت‌کنندگان تمریناتی را از روی یک دستورالعمل انجام دادند. محققان دریافتند که به طور میانگین تنها ۳ تا ۳.۵ ساعت به طول انجامید تا فرآیند بخشش انجام شود.

ورتینگتون می‌گوید: "اگر تصمیم بگیریم به بخشش عاطفی برسیم می‌توانیم خود را از رنج رها سازیم. این دستورالعمل ما را در مدت زمان بسیار کوتاهی به نتیجه نهایی که بخشش است می‌رساند. با این وجود، مهم است که روشن سازیم بخشش واقعا به چه معناست و آیا واقعا می‌خواهیم آن را انجام دهیم یا خیر".

بخشش چه هست و چه نیست؟

انجمن روانشناسی آمریکا بخشش را این گونه تعریف کرده است: رها کردن داوطلبانه احساس رنجش نسبت به فردی که در قبال شما مرتکب اشتباه شده، رفتاری ناعادلانه یا آزار دهنده در قبال تان داشته و یا به نوعی به شما آسیب رسانده است.

این امر مستلزم تغییر داوطلبانه در احساسات، نگرش‌ها و رفتار است به طوری که فرد دیگر تحت سلطه رنجش نیست و می‌تواند شفقت، سخاوت و احساسات مشابه را نسبت به فردی که به او صدمه زده ابراز کند.

"دانیل لومرا" زیست شناس، مدرس مراقبه و متخصص بخشش اهل ایتالیا می‌گوید: "بخشش به معنای درک چگونگی رهایی خود از اعمال و نیاز به عمل در پاسخ به خشم عمیق، ناراحتی و در عوض واکنش از روی آگاهی، وضوح و درک عمیق از چیزها است".

با این وجود، او یک نکته را می‌افزاید: "پویایی بخشش قابل تعمیم نیست و منحصر بفرد است. گاهی اوقات بخشش والدین اسان‌تر است، زیرا آنان بخشی از فرایند صمیمی‌تر تعریف هویت ما هستند. ما انگیزه بیشتری برای بخشیدن آنان داریم، زیرا آنان احساسات عشق بی قید و شرط را در ما القا می‌کنند. "

"اونائی آسو" روانشناس شناختی رفتاری اشاره می‌کند که بخشش به مثابه یک سازوکار مقابله‌ای عملکردی عمل می‌کند.

او می‌گوید:" این به عنوان نوعی رها کردن کینه‌های گذشته عمل می‌کند و به فرد اجازه می‌دهد تا به جلو برود. فرآیند بخشش والدین به دلیل ماهیت منحصربفرد رابطه والدین و فرزند می‌تواند به طور قابل توجهی متفاوت از بخشش افراد باشد. من موارد زیادی را دیده ام که بخشیدن یک فرد دور از هسته خانواده بسیار دشوارتر است، اما عکس آن نیز می‌تواند رخ دهد، زیرا انتظار وارد شدن چنین صدمه شدیدی از سوی والدین در ذهن فرد وجود نداشته است".

دانیل لومرا می‌گوید:"بنابراین، در آن صورت بخشش بسیار پیچیده‌تر است، زیرا درد قوی‌تر می‌باشد". او اشاره می‌کند که بخشش یک عمل شجاعانه است و نه نشانه ضعف. لومرا می‌افزاید:"شاید در ظاهر این گونه به نظر برسد که بخشش عملی بیهوده است، اما دقیقا برعکس می‌باشد. بخشش می‌تواند کیفیت زندگی ما را به روش‌های باورنکردنی تغییر دهد".

چهار گام کلیدی جهانی برای بخشش
"دانیل لومرا" چهار مرحله جهانی برای بخشش را خلاصه می‌کند روشی که او در مدارس و زندان‌ها و حتی در مورد افرادی که در حال مرگ هستند از آن استفاده کرده است.

ابراز کردن: "لومرا" می‌گوید:" من باید آن چه را که احساس می‌کنم و آن چه را که فکر می‌کنم به شکلی بسیار جدی بیان کنم و آن را به تمرینی صادقانه و آگاهانه تبدیل نمایم. گفتن "من تو را می‌بخشم، چون به من خیانت کردی یا مرا رها کردی" در واقع یک اتهام آگاهانه است. بنابراین، شما می‌توانید بدون آن که شخص مقابل تان باشد آن را تمرین کنید و از این طریق با درد عمیق تان در تماس باشید. این یک راه بسیار قدرتمند برای رها کردن، آگاهی از آن چه احساس می‌کنیم، نشان دادن آن، ابراز آن و مراقبت از خود است".

مسئولیت: او می‌افزاید:"من باید درک کنم آن چه احساس می‌کنم نشئت گرفته از درون ام می‌باشد. اگر در درون ام آرامش داشته باشم هیچ کس نمی‌تواند مرا عصبانی کند. من باید مسئولیت آن چه را که احساس می‌کنم بپذیرم، زیرا همان طور که آن را به وجود می‌آورم می‌توانم آن را تغییر دهم، زیرا منبع آن داخلی است".

حق شناسی و شکرگزاری: به ما این امکان را می‌دهد که ارزش چیزهایی را که داریم بدانیم. "لومرا" می‌گوید:"در آن صورت به خود می‌گویم، زیرا سقفی بالای سرم دارم و از غذا و حمایت برخوردارم. هر روز می‌توانیم افراد، چیزها و موقعیت‌ها را بشناسیم و برای آن چه داریم ارزش قائل شویم آن را جستجو و کشف کنیم. ا گر برای چیزی سپاسگزار باشم و بتوانم از آن چه اتفاق افتاده رشد کنم و تکامل پیدا کنم می‌توانم به خاطر هر اتفاقی که افتاده خوشحال باشم. در آن صورت من توانسته ام تکامل پیدا کنم".

عشق: "لومرا" در پایان می‌افزاید:"این حالتی از آگاهی فراگیر است که در آن گسست بین خود و شخص دیگر از بین می‌رود و التیام می‌یابد و فرد دوباره جایی برای آشتی را تجربه می‌کند".

منبع: فرارو

انتهای پیام/

کد خبر: 1228231 برچسب‌ها دانستنی ها