نامه جهانگیری به مقامات عالی نظام/ روایت دو دانشجوی منتقد از بیان انتقادات در دیدار با رهبری/ استراتژی اصلاحطلبان برای انتخابات 1400
تاریخ انتشار: ۱۷ آذر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۸۶۷۹۵۰
اصلاحطلبان در دوراهی؛ ائتلاف یا حضور مستقل؟
چند ماهی است که بحث استراتژی اصلاحطلبان برای حضور در انتخابات ۱۴۰۰ محل بحث فعالان سیاسی اصلاحطلب است. یک دیدگاه میگوید اصلاحطلبان در هیچ شرایطی نباید از گزینهای غیراصلاحطلب حمایت کنند. صاحبان این دیدگاه طیفی از اصلاحطلبان نزدیک به حزب مشارکت هستند. این گروه انتقادات تندی را هم به حسن روحانی و دولتش وارد میکنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مصطفی معین، وزیر علوم در دولت اصلاحات در گفتوگویی با روزنامه اعتماد با طرح ائتلاف اصلاحطلبان و اصولگرایان در انتخابات ۱۴۰۰ مخالفت کرده و گفته است: «با این استدلال که انتخابات بعدی را از دست ندهیم برخی از کهنهکاران سیاست مصاحبه میکنند که اصلاحطلبان و اصولگرایان دور هم جمع شوند و ائتلاف کنند تا مثلا دولت افراطی جدیدی انتخاب نشود. البته اینگونه اقدامات شاید در شرایطی مثبت باشد، منتها با حفظ هویت و معیارهای اصلاحطلبی و اینکه قبل از آن تغییراتی در رویکردهای خود بدهند...
من موافق باز گذاشتن مرزها بدون حفظ هویت و معیارهای اصلاحات نیستم که هر کسی بتواند در آن جای گیرد. حتی اگر هدف در قدرت ماندن نباشد بلکه دور کردن کشور از خطر و منافع ملی هم باشد باز موافق این روش نیستم چون پاسخ نخواهد داد. به هر حال هر چند راهبردها هنوز تدوین نشده اما نباید جوری برخورد شود که هویت اصلاحطلبی و مرزبندیهای آن زیر سوال برود.»
معین درباره دولت روحانی و لزوم مرزبندی اصلاحطلبان با آن گفت:«شکی نیست که ضرورت دارد مرزبندی جبهه اصلاحات با دولت مشخص باشد، اما از راه طرح نقدهایی که به دولت وارد است.این دولت به صورتی ناکارآمد یا غیراخلاقی به بسیاری از شعارهایش عمل نکرد. روحانی حلقه بستهای دور خود به وجود آورده، با نخبگان مشورت نمیکند و با مردم و به ویژه جوانان هم ارتباط خوبی ندارد. در واقع عمل نکردن به وعدههای انتخاباتی و ارتباط اندک با مردم و نخبگان مهمترین نقدها به دولت است. ضمن اینکه شبهاتی در مورد فسادهای رخ داده و ارتباط مفسدان با ارکان دولت نیز وجود دارد که باید شفاف شود.»
در مقابل این دیدگاه، برخی از اصلاحطلبان اعتقاد دارند ایشان باید در انتخابات ۱۴۰۰ از گزینهای مانند لاریجانی حمایت کنند.طرفداران این نگاه، عمدتا اعضای حزب کارگزاران هستند. محمد عطریانفر از طرفداران این دیدگاه است و برای توجیه ادعایش مثال عارف و لاریجانی در ریاست مجلس را مطرح میکند.
محمد عطریانفر، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران به خبرآنلاین گفت: «اگرچه در بزنگاه های انتخاباتی نوعا حق اصلاح طلبان ضایع می شود اما از آنجا که پیوند اصلاح طلبان با صندوق های رای ناگسستنی است وغیر قابل تصور است که روزی با صندوق ها قهر کنند مجبوریم به یک مرحله متنازلی تن دهیم به عبارتی ناچاریم در عرصه رقابت ها دست به انتخاب نسبی بزنیم.
در چنین شرایطی ممکن است فردی که توانسته از کانال شورای نگهبان عبور کند و نسبت قابل قبولی با نظریه اصلاحات داشته باشد را انتخاب کنیم تا اگر به صد درصد مطالباتمان با نامزد خودمان نرسیم حداقل بخش معقولی ازمطالبات تامین شود.
مثلا آقای قالیباف؟ از این جهت اسم ایشان را می برم چون ایشان به عنوان یک شخصیت تکنوکرات مطرح هستند.
اظهارنظر درباره مصداق ها به زمان انتخابات بر می گردد. اما احتمال ائتلاف با ایشان بسیار ضعیف است.
به صورت روشن نمی شود در بزنگاه انتخابات ۱۴۰۰، این موضوع مطرح شود که به طور مثال اعلام کنید ما نقد قالیباف را به نسیه عارف ترجیح می دهیم؟
این گزاره که درباره آقای لاریجانی و عارف مطرح شد باید در زمان و موضوع خود ارزیابی ،تحلیل و دیده شود. اینکه عرض کردم نقد لاریجانی آری ، نسیه عارف نه !در زمان انتخابات هیات رئیسه مجلس بود؛ در آن زمان باورمان این بود که آقای لاریجانی می تواند در اداره مجلس با توجه به منظومه سیاسی حاکم موفق تر از آقای عارف ظاهر شود و آقای عارف را در آن موقعیت پیروز تلقی نمی کردیم...
بنابراین منطق حکم می کرد طوری برنامه ریزی کنیم که به طور مثال فردی از جبهه پایداری ریاست مجلس را برعهده نگیرد بلکه فردی مانند آقای لاریجانی که شخصیتی معقول، معتدل و اصولگرا بوده و به موفقیت هم نزدیک تر است مورد حمایت ما باشد.
اگر اصلاح طلبان فرصت پیدا کنند و نهادهای داوری اجازه دهند نامزد مستقل اصلاحات را داشته باشند قطعا و مسلما نامزد مستقل خودمان را خواهیم داشت اما اگر چنین فرصتی را از ما دریغ داشتند و اصلاح طلبان را محروم کردند، با توجه به اینکه باید حتما در انتخابات فعال باشیم در چنین شرایطی به سمت ارزیابی نیروهای موجود می رویم و از کسی که نزدیک ترین مواضع را با ما دارد حمایت می کنیم.»
در ادامه این مصاحبه عطریانفر درباره نقش کارگزاران در دولت صحبت کرده و در کمال تعجب، به طور کامل نقش حزب متبوع خود را انکار میکند. طبیعتا با عملکرد کنونی دولت و نارضایتی زیاد مردم این رفتار از سوی کارگزاران، طبیعی است اما آیا پذیرفتنی هم هست؟
«آقای عطریانفر آماری از تعداد نیروهای فعال حزب کارگزاران در مجلس، دولت و شورای شهر دارید؟
کسانی که در عضویت حزب باشند اندک اند. ما در مجلس دوازده نفر، در شورای شهر ۲ نفر و در شوراهای استانی هم کمایش افرادی را داریم. ولی همفکران کارگزاران زیاد هستند.
در دولت چطور؟
در دولت صفر
آقای جهانگیری را شما نماد کارگزاران در دولت نمی دانید؟
آقای جهانگیری نماد کارگزاران هستنداما به صفت حزبی آنجا نیستند؛ معاون اول اند که به تشخیص شخص آقای روحانی ماموریت یافته است.
شما معاون اول را عضو دولت نمی دانید؟
هیات وزیران یعنی وزرا؛ حتی معاونان رئیس جمهور هم حساب نمی شوند. اگر منظورتان کابینه است بله کابینه گسترده است، معاون اول ، رییس دفتر و رییس دفتر سیاسی رییس جمهور هم در کابینه موثر هستند.
اما اینکه می گویید آقای جهانگیری نماد کارگزاران در دولت است تاکید میکنم آقای جهانگیری هم به صفت صلاحیت فردی مورد انتخاب آقای روحانی قرار گرفته، آقای روحانی برای کارگزاران نامه ننوشت که از حزب تان برای این پست کسی رابه ما معرفی کنید.»
طبیعتا هیچ عقل سلیمی این اظهارات عطریانفر را نمیپذیرد. عطریانفر میگوید جهانگیری چون با نامه کارگزاران معاون اول نشده است پس کارگزاران هیچ تاثیری در عملکرد او ندارد و مسئولیتش هم با خودش است. طبیعتا این اظهارات، قابل پذیرش نیست اما با کارنامه کنونی دولت، کارگزاران سازندگی هیچ راه دیگری جز اتخاذ این موضع ندارد.
***
نامه جهانگیری به مقامات عالی نظام
سیدرضا صالحی امیری، رئیس کمیته ملی المپیک و وزیر سابق ارشاد و از چهرههای نزدیک به دفتر رئیسجمهور یادداشتی در روزنامه شرق درباره تخریبگران دولت نوشته است. صالحی امیری در بخشی از این یادداشت به نامهنگاری جهانگیری درباره وضعیت کشور اشاره کرده است و نوشته است: «نمونه دیگر بداخلاقی انتشار نامه محرمانه منتسب به آقای جهانگیری است که در آن دغدغههای معاوناول نسبت به اوضاع حساس کنونی برای مقامات عالی نظام ارسال شده است. ایشان نسبت به تداوم وضع موجود اعلام نگرانی کرده و خواهان تصمیمات اساسی و بنیادی برای عبور از چالشهای موجود شدهاند. بر فرض صحت، اینگونه اقدامات از سوی دولتمردان را باید نشان صداقت، شجاعت و صراحت آنان دانست؛ چراکه بهجای کار پوپولیستی و تبلیغاتی مسائل اصلی کشور را با عالیترین سطوح نظام در میان میگذارند تا راهی برای عبور از انبوه چالشهای اقتصادی، اجتماعی و سیاسی پیدا کنند. متاسفانه در فضای سیاسی امروز جامعه، عدهای نام و نانشان در گرو تخریب و انگزنی و انتقامجویی هستند. »
ای کاش صالحی امیری توضیح بیشتری در این زمینه میداد و اینقدر مجهول مسئله را مطرح نمیکرد.
***
وزیر صنعت، قربانی خودروسازان میشود؟
سایت انتخاب در یادداشتی درباره وزیر صنعت، معدن و تجارت نوشته است: هنوز یک ماه و اندی از دوران وزارت رحمانی نگذشته که از راهروهای مجلس برخی انتقادها از عملکرد رحمانی به گوش می رسد. این انتقادها تا جایی پیش رفته که حتی زمزمه های استیضاح او نیز مطرح شده. منتقدان چند دلیل دارند که عمده ترین آنها، به عملکرد وزیر جدید در حوزه صنعت خودرو بازمیگردد.
ماجرای قیمت خودرو و عدم تعیین آن، بازار این صنعت را که پس از صنعت نفت، بیشترین گردش مالی در کشور را دارد، با یک بلاتکلیفی کم سابقه روبرو کرده است. نه کسی می تواند از افزایش قیمت ها مطمئن باشد نه از ثابت ماندن یا کاهش آن. حتی معلوم نیست در نهایت قیمت خودرو از سوی نهادهای مسئول تعیین خواهد شد یا چنانچه خودروسازان معتقدند، به وسیله بازار معین می شود...
موضوع خودرو به افزایش قیمت محدود نیست. در روزهای پایانی مسئولیت محمد شریعتمداری، و در حالی که رفتن او از وزارت صمت قطعی شده بود، در اقدامی شگفت آور، ناگهان مدیرعامل خودروسازی سایپا تغییر کرد و محمدرضا سروش جای محسن قاسم جهرودی را گرفت... با این وجود، به دلیل اهمیت موضوع انتظار می رفت وزیر جدید صنعت موضع خود را در خصوص این تغییر اعلام کند و شفاف بگوید که آیا چنین تغییر قابل تاملی را می پذیرد یا خیر. اما ظاهرا رحمانی تصمیم به سکوت در این زمینه گرفته است که با توجه به جایگاه شرکت سایپا به عنوان یکی از دو خودروساز بزرگ کشور، چنین سکوتی قابل توجیه نیست.
رحمانی البته درباره دیگر تغییر دقیقه نودی وزیر پیشین صمت هم سکوت کرده. حمیدرضا عظیمیان در اتفاقی مشابه آنچه در سایپا رخ داد، در روزهای واپسین حضور شریعتمداری در وزارت صنعت و در حالی که رفتن وزیر قطعی شده بود، مدیر عامل فولاد مبارکه اصفهان و جانشین بهرام سبحانی شد. سکوت رحمانی در قبال این انتصاب های بحث برانگیز، باعث افزایش انتقادها به او شده است...
در واقع رحمانی صرفا به دلیل انتصاب های دقیقه نودی وزیر سابق زیر تیغ انتقاد نیست. انتصاب های اندک او در همین مدت زمان کوتاه هم انتقادبرانگیز شده. به طور مثال او جمشید ملارحمان را سرپرست سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران (ایمیدرو) کرده که اگرچه از کارکنان باسابقه این شرکت است، اما از نگاه فعالان اقتصادی، رزومه و سابقه قابل قبولی برای تصدی این سمت ندارد.
همین اتفاق در مورد سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران (ایدرو) هم رخ داد و وزیر صنعت، شهریار طاهرپور را جایگزین معظمی و سرپرست این سازمان کرد؛ فردی که اگرچه در همین ماه های اخیر مشاور رییس هیئت عامل ایمیدرو بود، اما بزرگترین سابقه او به نمایندگی مجلس از تویسرکان خلاصه می شود نه یک پست اجرایی جدی در حوزه صنعت.»
***
روایت دو دانشجوی منتقد از بیان انتقادات در دیدار با رهبری
سحر مهرابی و محمدجواد معتمدینژاد دو دانشجویی بودند که در دیدار رمضانی دانشججویان با رهبری انتقاداتی را مطرح کردند. سایت انصافنیوز به مناسبت روز دانشجو، میزگردی با حضور این دو نفر تشکیل داده است. در بخشی از این میزگرد این دو دانشجو درباره بازخوردهای و حواشی انتقاداتشان صحبت کردهاند:
از طرف بیت رهبری نیز مشکلی پیش نیامد؟
مهرابی: نه، برخورد بدی نداشتند. بعد از سخنرانی که به بیت رهبری رفتم تا قرآن خود را بگیرم، از من پرسیدند مشکلی پیش آمده است یا خیر؟ من هم گفتم خیر!
بلحاظ منطقی هم اگر بخواهد فشاری باشد، آنقدر زود نخواهد بود، زیرا وقتی میگویند اوج دموکراسی ما این است که به یک دانشجو تریبون دادهایم، اگر همان دانشجو را مورد اذیت قرار بدهند، نقض غرض است و در کل فشاری نبوده.
معتمدی نژاد: دیدارهای هرسالهی رهبری با دانشجویان دیدارهای صریحی است، طرفی که نقد میکند، صریح نقد میکند و اگر هم بخواهد وضعیت موجود را نمایش بدهد صریح نمایش میدهد. اتفاقی که دربارهی خودم افتاد. صبح روز دیدار با رهبری از طرف یک نهاد امنیتی با من تماس گرفتند و گفتند ما شنیدهایم نمایندهی انجمن اسلامی رد شده است، گویا برای نمایندهی جنبش عدالتخواهی هم مشکلی پیش آمده است، شما خبر دارید؟ من هم گفتم که خبر ندارم کسی که باید خبر داشته باشد، شما هستید؛ از صبح دیدار این فشار روانی ایجاد شد. موقع دیدار و در داخل حسینیه هم حکم دوستان و از ادوار جنبش عدالتخواهی مثل حسین شهبازی، سلمان کدیور، مصطفی پورخسروانی و هادی مسعودی را پرینت گرفته بودم که به رهبری بدهم، همان جایی که نشسته بودم، قبل از اینکه رهبری بیایند آنها را از من گرفتند، همین هم ماجرا شد که این حکم چیست و برای چه آن را آوردهای؟ البته محترمانه برخورد میکردند.
مجموعهی این دو اتفاق از نظر روانی تاثیر گذاشت و بعضی از دوستان میگفتند لحنت موقع سخنرانی عصبی بود.
دو روز بعد از دیدار هم من از پایانه بار تهران دیدار کردم که بازداشت شدم و پرونده تشکیل شد. برخلاف خانم مهرابی که گفتند اتفاقی پیش نیامد برای من هوش دستگاه امنیتی قائل به این نبود که اگر میخواهد کاری کند طبیعتا الان نباید کاری کند.
دربارهی آن سخنرانی بازجویی شدید؟
معتمدی نژاد: نه، در ظاهر که به سخنرانی ربطی نداشت. برآیند من این است بحث بازداشت به خود قوه قضاییه مربوط است. قسمت قابل توجهی از نطق بنده مربوط به نقدهایی به دستگاه قوهی قضاییه بود، سال قبل هم در جلسه با رئیس قوه قضاییه نقدهای اساسی ای را وارد کردیم که البته بعد آن جلسه هم حاشیه هایی پیش آمد. قبل از آن هم پروندهی منصور نظری و سید میثم صفاییان بود و الخ. به نظرم مجموعهی این کارها قوه را به این نتیجه رساند که برخوردی کنند. مثل همان برخورد با ما در شیراز و یا دانشجویان دانشگاه تهران بعد از دی ماه. وقتی کمی حساسیت وجود داشته باشد و فضا امنیتی باشد اینگونه برخوردها از طرف دستگاه های امنیتی و قضایی کاملا طبیعی است.
سخنرانیهای شما در دیدار رهبری از فیلتری رد شد؟
مهرابی: اینکه حساسیت وجود داشته باشد، بسیار طبیعی است. به هر حال با نگاهی به پیشینه هر فرد یا گروه میتوان فهمید از چه مسایلی قرار است سخن گفته شود. از سویی چون من از جانب وزارت علوم معرفی شده بودم، طبیعی بود که وزارت علوم هم حساسیتهایی داشته باشد. در دو جلسهای که با مسوولین وزارت علوم صحبتکردیم، بیشتر تلاش داشتند به آرامش دعوت کنند و حتی توصیه کردند اگر مسایلی گفته نشود یا غیر مستقیم به آنها پرداخته شود بهتر است. من هم به آنها گفتم نگرانیهای شما را درک میکنم اما این یک فرصتی است که داده شده و منطقی است که حرفهایی که ضرورت دارند بیان شوند. صحبتی هم دربارهی نوع پوشش شد، از سویی چون من خانم هستم و به تعریفی محجبه و صراحتا چادری به حساب نمیآیم، حساسیت هایی هم دراین مورد وجود داشت.
هنگام ورود به بیت هم، همه و به ویژه سخنرانها چندین مرتبه چک میشوند. متن را هم جلوی در میگیرند، من خیلی نگران بودم که وقتی متن را بخوانند ممکن است از دادن تریبون صرف نظر کنند ومثل سالهای قبل بگویند وقت نشد. متن را بعد از یک ربع به من دادند، میگفتند چک میکروبی میکنند، حالا من نمیدانم، بنظرم خوانده هم میشود.
بدون متن نمیتوان وارد شد؟ چون به خاطر دارم یکبار یکی از دانشجوهای دانشگاه شریف بداهه سخنرانی کرده بود؟
مهرابی: وقتی شما زیر آن فشار سخنرانی میکنید وقتی متن باشد، جایی هم فراموش کنید میتوانید به آن مراجعه کنید، زیرا وقت زیادی هم ندارید نهایتا سیزده، چهارده دقیقه زمان داده میشود. اگر اصل مطلبی که میخواهید بگویید را نتوانید بیان کنید، عملا فرصت از دست رفته است. فضا هم چندان آرام نیست، مثلا وقتی وسط سخنرانی یکدفعه شعار مرگ بر فتنهگر بدهند، اگر سخنرانیتان بداهه باشد ممکن است اساسا رشته کلام گسسته شود. قاعدتا در جای کم فشارتری هم بخواهید سخنرانی کنید متن آماده داشته باشید، بهتر است. چه برسد به جایی که شاید فقط بیست درصد همفکر و همراه شما باشند.
اینها درست، منظور من این است شما را الزام میکنند که متن بیاورید؟
مهرابی: نه لزومی ندارد
معتمدی نژاد: روال هر سال این است که متن را تست میکروبی میکنند. تا چند سال پیش که رهبری خود متنها را تحویل میگرفت، توجیهپذیر بود.
مثلا ما سال قبل به کارگران هپکو گفتیم که اگر سندی چیزی دارید بفرستید ما تحویل بدهیم. سالهای قبل هم اینطوری بود و پیوستمان به اندازهی یک پوشه شد.»
منبع: الف
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۸۶۷۹۵۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
امضای دبیر شورای عالی امنیت ایران پای یک تفاهمنامه امنیتی با روسیه /دیدار احمدیان با مقامات چین و برزیل
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، علی اکبر احمدیان دبیر شورای عالی امنیت ملی کشور که برای شرکت در اجلاس بین المللی مقامات عالی امنیتی به سن پترزبورگ سفر کرده است، عصر روز چهارشنبه با همتای چینی خود دیدار و گفت وگو کرد.
آنگونه که ایسنا روایت کرده، دبیر شورای عالی امنیت ملی کشورمان همچنین در دیدارهای جداگانه با مشاور امنیت ملی برزیل و عراق دیدار کرد.
از سوی دیگر، وی در حاشیه اجلاس بین المللی مقامات عالی امنیتی در سن پترزبورگ با همتای روسی خود دیدار و گفتگو کرد.
در جریان این دیدار دو طرف یک تفاهم نامه امنیتی مشترک امضا کردند.
27218
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1899366