به نقل از «ایسنا»

روند متجاوز شناخته شدن رژیم بعث عراق در جنگ‌ تحمیلی

تاریخ انتشار: ۱۸ آذر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۸۶۹۹۵۵

امروز ۱۸ آذرماه، سالروز شکست سیاسی رژیم بعث عراق در جریان جنگ‌تحمیلی با معرفی این کشور به عنوان مسئول و آغازگر جنگ‌تحمیلی از سوی سازمان ملل در سال ۱۳۷۰ است.

به گزارش ایسنا، هنگامی که مؤلفه‌های تهاجم نظامی عراق به کشورمان را مورد ارزیابی قرار می‌دهیم متوجه‌ می‌شویم که ابرقدرت‌های غرب و شرق از جمله کشورهای آمریکا و شوروی پیشین برای پیش‌برد اهداف خود عراق را مناسب‌ترین گزینه برای حمله به ایران می‌دانستند، چرا که در آن زمان به دلیل انقلابی که در کشور بوجود آمده بود از نظر سیاسی و نظامی اوضاع مناسبی نداشت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

از سوی دیگر بینش دینی و مشی‌یی که امام خمینی(ره) در پیشگرفته بودند در تضاد با اهداف دو ابر قدرت غرب و شرق بود.

بنابراین عراق با تحریک ابر قدرت‌های جهان روز ۳۱ شهرویور ماه سال ۱۳۵۹ ماشین جنگی خود را علیه کشورمان به راه انداخت که منجر به وقوع طولانی‌ترین جنگ قرن شد. جنگ با تمامی فراز و فرودهایی که داشت، از سوی ایران در ۲۷ تیرماه ۱۳۶۷ با پذیرش قطعنامه ۵۹۸ به پایان رسید. اما عراق به خواست سازمان ملل برای تعیین موعد نزدیکی برای استقرار آتش‌بس تن درنمی‌دهد.

عراق روند مذاکرات صلح را به بن‌بست کشاند

مدتی بعد، باوجود تمایل ضمنی دو ابرقدرت برای تعویق زمان آتش‌بس لااقل به مدت سه‌ماه، سرانجام در موعدی که ایران و دبیرکل سازمان ملل انتظار آن را دارند، زمان برقراری آتش‌بس برای تاریخ ۲۰ آگوست یا ۲۹ مرداد سال ۱۳۶۷ اعلام می‌شود. از برقراری آتش‌بس و در روند گفت‌وگوهای صلح به بعد، عراق تلویحاً از برتری نظامی خودش در پایان جنگ و اشغال مناطقی از خاک ایران به‌عنوان اهرمی برای مذاکره استفاده می‌کند و این مذاکرات را به بن‌بست می‌کشاند.

روند مذاکرات تا مرحله بن‌بست، درواقع با یک جابجایی تدریجی در جایگاه‌های منطقه‌ای و بین‌المللی دو کشور همراه است.

یک توضیح ساده برای این جابجایی این است که درطول جنگ، مراکز اصلی قدرت از عراق حمایت کردند. به این دلیل که تهدید ایران را برای امنیت و ثبات منطقه بزرگ‌تر می‌دیدند، اما اینک آرام‌آرام در رفتار منطقه‌ای عراق علائم تهدید را بیشتر حس می‌کردند و درمقابل تمایل پیدا می‌کردند برای عادی‌سازی و بهبود در روابط با ایران گام بردارند. بخشی از دلایل این امر به رفتار متوازن ایران در چارچوب مذاکرات صلح، ازنظر تأکید بر مفاد قطعنامه ۵۹۸ و محوریت نقش دبیرکل برمی‌گشت.

تصدیق رژیم بعث عراق بر شکست در جنگ‌تحمیلی

ایران گذشته طولانی از بی‌اعتمادی به سازمان‌های بین‌المللی را پشت سر گذاشته بود و حالا می‌کوشید از تمامی امکانات و فرصت‌های همکاری با این سازمان‌ها در حل‌وفصل نهایی منازعه خودش با عراق بهره بگیرد. بعد از حدود دو سال از آغاز مذاکراتی بدون نتیجه، از سوم شهریور ۱۳۶۷ تا مرداد ۱۳۶۹، عراق به‌عنوان طرفی که از بن‌بست موجود، سود کمتری می‌برد و درعین‌حال، درگیر سناریوی بلندپروازانه دیگری برای تغییر جغرافیای سیاسی منطقه شده بود که به اشغال کویت انجامید. قرارداد۱۹۷۵ الجزایر را در مناسبات فرضی خودش با ایران به‌صورت مشروط می‌پذیرد، اما با این عمل، شکست خودش در دستیابی به هدف اساسی جنگ و پیروزی سیاسی ایران را تصدیق می‌کند.

آخرین مطلب این است که جمهوری اسلامی ایران در اندیش تکمیل این پیروزی و در بالاترین مرحله از درک جوهره عملگرایانه دیپلماسی برای دستیابی به دومین هدف اصلی خودش از زمان پذیرش قطعنامه؛ یعنی اجرای «بند۶» قطعنامه و شناسایی عراق به‌عنوان متجاوز، به انواعی از روش‌های چانه‌زنی دیپلماتیک از استدلال و مذاکره فنی و حقوقی گرفته تا ترغیب و دادوستد و نفوذ سیاسی قدم برمی‌دارد.

اثبات حقانیت ایران در جنگ تحمیلی

سرانجام دبیرکل در روز ۹ دسامبر سال ۱۹۹۱ برابر با ۱۸ آذرماه سال ۱۳۷۰، طی گزارشی به شورای امنیت درباره اجرای قطعنامه ۵۹۸، شورا و افکار عمومی جهان را از مسئولیت عراق در دامن‌زدن به جنگ ازطریق تجاوز به تمامیت ارضی کشور عضو مطلع می‌کند.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: آغازگر جنگ ايران و عراق جنگ تحمیلی قطعنامه 598

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۸۶۹۹۵۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حمله اسرائیل به ایران نمادین بود | نتانیاهو به متحدانش لگدپرانی می کند

همشهری آنلاین - گروه سیاسی: رسانه‌های غربی در پس حمله روز جمعه رژیم صهیونیستی به اهدافی در محدوده اصفهان، این اقدام رژیم صهیونیستی را از زوایای مختلف مورد نقد قرار می‌دهند.

در بخش‌هایی از گزارش پایگاه اینترنتی فارن پالیسی آمریکا با اشاره به حمله موشکی شنبه ۲۵ فروردین ایران به اسرائیل و توصیه آمریکا و متحدان رژیم صهیونیستی برای صرف‌نظر اسرائیل از پاسخ متقابل، به تصمیمات اشتباه بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی در اقدامات بعدی پرداخته شده است.

در بخشی از این گزارش تصریح شده با توجه به اینکه حمله ایران عمل متقابلی در پاسخ به ترور ۷ فرمانده و افسر سپاه در دمشق سوریه انجام شد، اسرائیل می‌توانست به توصیه‌های آمریکا مبنی بر اکتفا به رهگیری موشک‌های ایران عمل کند «اما اسرائیل علاقه چندانی برای پذیرش این توصیه نشان نداد. در حالی که در گزارش‌ها آمده بود که اسرائیل یک ضدحمله فوری را لغو کرد ... رهبران اسرائیل از جمله یوآو گالانت وزیر دفاع، هرتزل هالوی رئیس ستاد کل ارتش اسرائیل، بنی‌ گاتز عضو کابینه جنگی و خود نتانیاهو همگی وعده انتقام دادند. حمله صبح جمعه ۳۱ فروردین‌ماه اسرائیل به اصفهان حمله متقابل به یک سیستم دفاع هوایی بود و اگرچه تا حد زیادی نمادین بوده است، این سوال را ایجاد می‌کند که چرا اسرائیل دوباره به ایالات متحده و دیگر متحدانش لگدپرانی کرد، به‌ویژه پس از اینکه همه این کشورها به کمک اسرائیل آمده بودند؟»

در این گزارش تاکید شده اسرائیل در مقابل همه دلایل بدی که برای حمله به ایران داشته، تنها یک استدلال داشته و آن این واقعیت بوده است که اسرائیل و ایران درگیر جنگ بلافصلی هستند که درآینده نیز ادامه خواهد داشت و تا زمانی که این درگیری ادامه داشته باشد، منطق عملیاتی این درگیری نیز به سمت تشدید پیش خواهد رفت.

این منطق به نظر رسانه آمریکایی برای نتانیاهو و آینده سیاسی او رهاوردی نخواهد داشت.

در بخش‌های دیگری از این گزارش آمده است:

برای برخی، پاسخ به این که چرا اسرائیل به ایران حمله کرد، به جاه‌طلبی‌های نتانیاهو خلاصه می شود. طبق این روایت، او صرفاً سعی دارد صورت ظاهری خودش را در صحنه سیاست حفظ کند. نتانیاهو عمیقاً در داخل اسرائیل منفور است. او تنها ۱۵ درصد محبوبیت دارد. منبع اصلی مشروعیت سیاسی او، ادعای او برای تضمین امنیت اسرائیل، به شدت آسیب دیده است. و بنابراین، تعجب‌آور نیست که برخی از ناظران، از جمله ایران، استدلال می‌کنند که نتانیاهو خواهان جنگ با ایران است تا وجهه خود را در داخل کشور بازگرداند - یا حداقل تاوان سیاسی خود را پس از فاجعه ۷ اکتبر به تاخیر اندازد تا در این فرآیند شانسش برای بقای سیاسی افزایش پیدا کند.

نتانیاهو ممکن است یک مرد ناامید باشد، اما فشار برای تلافی تنها از جانب او نیست، در واقع برخی از صداهای بلندتر در داخل اسرائیل که خواستار ضد حمله می‌شوند، از سوی رقبای سیاسی نتانیاهو مثل گانتز، گالانت و دیگران که بیشترین سود را از مرگ سیاسی نتانیاهو دارند، شنیده می‌شود. براساس نظرسنجی‌ها اگر انتخابات امروز برگزار شود، احتمالا گانتس نخست‌وزیر خواهد بود.

همچنین مشخص نیست که حمله به ایران حرکت سیاسی خوبی برای نتانیاهو یا هر شخص دیگری باشد. بر اساس نظرسنجی دانشگاه عبری که هفته گذشته منتشر شد، حدود ۷۴ درصد از اسرائیلی ها با ضدحمله به ایران در صورتی که ائتلاف امنیتی اسرائیل با متحدانش را تضعیف کند مخالف بودند. همین نظرسنجی نشان داد که ۵۶ درصد از اسرائیلی‌ها گفته‌اند که تل‌آویو «باید به خواسته‌های سیاسی و نظامی متحدانش پاسخ مثبت دهد» تا «سیستم دفاعی پایدار خودش را در طول زمان تضمین کند».

حتی در داخل ائتلاف نتانیاهو، حمله متقابل محدود اسرائیل در روز جمعه یک پیروزی سیاسی مشخص نبود. به عنوان مثال، ایتامار بن گویر، وزیر امنیت ملی جناح راست، از این اقدام در توییتر به‌عنوان یک اقدام فلج یاد کرد.

اگر واقع‌بین باشیم، نمی‌توانیم نتیجه بگیریم که اسرائیل با حمله به دشمنانش موفق شده درس عبرت به آنها بدهد.

کد خبر 846416 برچسب‌ها ایران و اسرائیل ایران و آمریکا دفاع - جنگنده