7 موردی که تأخیر نماز بهتر است
تاریخ انتشار: ۱۹ آذر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۸۸۷۶۷۵
به گزارش افکارنیوز ، مستحب است که انسان نماز را در اول وقت بخواند و هرچه به اول وقت نزدیک تر باشد هم بهتر است اما تأخیر آن در مواردی از جهاتی گاهی لازم و گاهی بهتر است که عبارت اند از:
❶تأخیر نماز ظهر و عصر برای خواندن نافله های آنها .
❷ کسی که حالت اقبال یا توجه یا همان حضور قلب را در اول وقت را ندارد بهتر است نماز را به تأخیر بیندازد تا بتواند حضور قلبش را در نماز حس کند
❸ برای انتظار نماز جماعت یا بیشتر شدن مأمومین و .
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
❹ مسافری که در اول وقت باید با عجله نماز بخواند ، که دراین صورت بهتر این است که نماز را به تأخیر بیندازد تا عجله اش از بین رود.
❺ تأخیر نماز عصر و عشاء به ، اول وقت فضیلتشان .
❻ تأخیر نماز مغرب برای کسی که روزه بود و گرسنگی و تشنگی به او فشار آورده و یا اینکه کسی منتظر اوست .
❼ به تأخیر انداختن نماز برای کسی که نیازمند به تخلی یا همان دستشویی رفتن در اول وقت است .
منبع : توضیح المسائل مراجع، م ۷۵۴٫
منبع: افکارنيوز
کلیدواژه: قلب نماز اول وقت حضور قلب نماز نافله
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.afkarnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «افکارنيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۸۸۷۶۷۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
رقیقش کن!
به این معنا که این شانس را به فرد می‌دهد که از پیشرفت بیماری جلوگیری کند و برای سال‌های طولانی، به دور از عوارض ناشی از آن، زندگی آرام و سالمی داشته باشد اما در غیر این صورت، دردسرهایی جدی برای فرد مبتلا به همراه خواهد داشت.شاید بهتر است همین ابتدای ماجرا، این تصور اشتباه را که خون تیره یا حتی خون ظاهرا غلیظ، نشان‌دهنده غلظت خون فرد است، کنار بگذاریم؛ آن‌وقت است که بهتر می‌توانیم به مبانی علمی‌تری که بیماری پلی‌سیتمی را همان غلظت خون می‌گویند، اعتماد کنیم؛ نوعی بیماری که وقتی مقدار هموگلوبین خون از میزان نرمال بیشتر می‌شود، می‌توانیم بگوییم که فرد غلظت خون دارد. در واقع زمانی که درصد گلبول‌های قرمز خون بیشتر از حالت نرمال باشد، فرد به غلظت خون بالا مبتلا شده است؛ اتفاقی که باعث می‌شود کیفیت کار گلبول‌های قرمز کاهش پیدا کند و اکسیژن‌رسانی به بافت‌ها و اندام‌های بدن به‌درستی انجام نشود.خطری جدی در پس ظاهری آرام
شاید بهتر است به غلظت خون هم مانند فشار خون و دیابت نگاه کرد؛ چراکه خودش به‌تنهایی شاید چندان خطرناک به نظر نیاید اما زمینه‌ساز بیماری‌ها و مشکلاتی در بدن می‌شود که فرد را به دردسرهایی جدی می‌اندازد. مثلا اینکه افزایش غلظت خون در بدن می‌تواند باعث کُندشدن حرکت خون درقلب ورگ‌ها شود وخب چنین اتفاقی ممکن است خدای نکرده به سکته مغزی ختم شود. آمبولی ریوی و بزرگ‌شدن کبد و طحال هم از دیگر عوارضی است که غلظت خون می‌تواند به‌دنبال داشته باشد. برای همین است که اتفاقا بر خلاف ظاهر آرام وبی‌حاشیه غلظت خون، می‌تواند زمینه‌ساز بیماری‌هایی شود که جبران‌شان، سخت، دشوار و زمان‌بر است؛ نوعی بیماری که آرام‌آرام و با گذشت زمان رشد می‌کند و در قریب به اتفاق موارد، خودش را در سنین۴۰سالگی به بعد نشان می‌دهد.
دچار غلظت نشوید
پیشگیری از ابتلا به غلظت خون، در دو گروه دسته‌بندی می‌شود؛ دسته اول عواملی هستند که دراختیار انسان است و با رعایت آنها می‌تواند از غلیظ‌شدن خون جلوگیری کند ودسته دوم،عواملی ناخودآگاه هستند که به‌دلیل شرایط زندگی، ژنتیکی، ارثی و...می‌توانند فرد را به غلظت خون برسانند؛ پس چه بهتر که از علت‌هایی مانند کشیدن سیگار، پرخوری و کم‌تحرکی و ازهمه مهم‌تر، تحمل استرس و فشارهای ذهنی و روانی دوری کرد.این راهم درنظر داشته باشید که افرادی که در ارتفاعات و مناطق کوهستانی زندگی می‌کنند، به‌دلیل کمبود اکسیژن در چنین مناطقی، بیشتر از دیگران، ممکن است به بیماری غلظت خون مبتلا شوند. آن وقت است که برای غلظت خونی که در اثر تعریق شدید، کیست‌های متعدد کلیه، بیماری‌های زمینه‌ای، مسمومیت با مونوکسید کربن، مشکلات خونی و... ایجاد می‌شود، باید به فکر چاره‌ای درمانی و پزشکی بود.
درمان را جدی بگیر!
درمان‌های غلظت خون در سه گروه درمان‌های دارویی، پرتودرمانی و نهایتا درمان‌های خانگی که برای بسیاری از ما آشنا هستند، تقسیم‌بندی می‌شوند. این‌طور که معلوم است، پزشک برای کاهش غلظت خون، داروهای رقیق‌کننده خون را به شما پیشنهاد می‌دهد که این داروها را باید دقیقا طبق دستورالعمل و تجویز پزشک متخصص مصرف کنید. در برخی موارد، پرتودرمانی و البته در بسیاری از موارد، مصرف مواد رقیق‌کننده خون مانند آب انار، چای سبز و...توصیه می‌شوند.در این میان، فراموش نکنید بیمارانی که به نشانه‌های غلظت خون‌شان آگاه هستند،باید درصورت بروزعلائم، پیش ازهرگونه خوددرمانی، خودشان را به پزشک متخصص برسانند؛ چراکه درمان غلظت خون اگر به‌موقع صورت نگیرد، می‌تواند مشکلاتی جدی‌تر ازهروقت دیگری را به همراه داشته باشد.
من غلظت خون دارم؟
«اگر ضعف وبی‌حالی و خستگی مداوم دارید،سردرد وسرگیجه به سراغ‌تان می‌آید، گاهی دچار تاری دید می‌شوید، بعد از حمام‌رفتن دچار خارش پوستی می‌شویدوتنگی نفسی بیش ازحالت معمول دارید،به غلیظ‌بودن خون‌تان شک کنید.»این رادکترآرش انوشیروانی، فوق تخصص خون می‌گوید که معتقد است اینها فقط برخی از نشانه‌های احتمالی غلظت خون هستند اما برای تشخیص قطعی غلظت خون، شرح حال و معاینه، همراه با درخواست آزمایش‌‌های کامل لازم است: «اگر میزان هموگلوبین در بانوان بیشتر از ۱۶ میلی‌گرم در دسی‌لیتر ودرآقایان بیشتر از۱۸میلی‌گرم دردسی‌لیترباشد و همچنین به تناسب آن میزان هماتوکریت افزایش پیدا کند، احتمال غلیظ‌بودن خون فرد وجود دارد.»
واکنش دادستان رفسنجان در مورد فوت یک دانشجو