پاریس در آتش «معاهده پاریس»
تاریخ انتشار: ۱۹ آذر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۸۸۸۷۳۲
صراط:
محمد حسین زاده طی یادداشتی به مخالفت گسترده مردم علیه افزایش مالیات بر مصرف سوخت در پاریس پرداخت که متن آن به شرح است:
پاریس شاهد مخالفت گسترده مردم علیه افزایش مالیات بر مصرف سوخت است. اگرچه دولت ماکرون با عقبنشینی از مواضع خود اعلام کرده که اجرای این مالیات را شش ماه به تعویق میاندازد ولی همچنان اقشار فرودست جامعه فرانسه دیگر توانایی همراهی با سیاستهای کاهش گازهای گلخانهای را ندارند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اکنون و پس از بالاگرفتن آتش اعتراضات در پاریس ترامپ بار دیگر دست به قلم شده و زیرکی خود را در خروج از معاهده پاریس و الزامات کاهش گازهای گلخانهای طعنهوار به رخ اروپا میکشد.
از نظر ترامپ آمریکا دیگر نباید برای اروپا هزینه دهد؛ درحالی که چین دوبرابر آمریکا گازهای گلخانهای تولید میکند و پیش بینی میشود در 10 سال آینده این میزان به چهار برابر آمریکا برسد، چرا مالیات دهندگان آمریکایی باید بیشترین هزینه جلوگیری از گرمتر شدن کره زمین را پرداخت کنند.
ترامپ هزینه کردن برای بهبود محیط زیست در داخل سرزمین آمریکا را هدف خود قرار داده ولی حاضر نیست برای جلوگیری از گرمتر شدن کره زمین هزینههایی بسیار سنگین را بپذیرد. هزینههایی که دولت ماکرون با تحمیل آن بهصورت مالیات بر سوخت جامعه فرانسه را در آتش اعتراضات فروبرده است.
ترامپ به مردم آمریکا وعده افزایش اشتغال و درآمد را داده و اگر افزایش قیمت انرژی را بر صنایع و بخش حمل و نقل خود تحمیل کند، رشد اقتصادی و اشتغال در آمریکا به شدت کند خواهد شد. از سوی دیگر آمریکا با توسعه تکنولوژیهای جدید استخراج نفت در حال حاضر بزرگترین تولید کننده نفت جهان است و برخلاف اروپا نیاز ندارد برای کاهش وابستگی خود به واردات انرژی جامعه خود را مجبور به پرداخت هزینههای توسعه منابع تجدیدپذیر انرژی کند.
ترامپ خود را بسیار باهوش میداند که پول مالیات دهندگان آمریکایی را خرج محیط زیست داخلی آمریکا میکند. نه هزینه کمبود انرژی در اروپا را میپذیرد و نه حاضر است درحالی که چین، هند، استرالیا، برزیل، ژاپن، آلمان و البته خود آمریکا با سرعت درحال گرم کردن زمین هستند، بیش از دیگران برای خنک کردن آن بر مالیات دهندگان آمریکایی فشار آورد.
توافقنامه آب و هوایی پاریس هیچ فایده واقعی برای اقتصاد آمریکا ندارد. صنایع و به میزان کمتر بخش حمل و نقل از راندمان قابل قبولی در مصرف انرژی برخوردار هستند چراکه عرضه انرژی در این کشور همیشه با مکانیسم بازار قیمتگذاری شده است. بنابراین تحمیل مالیات بر مصرف سوخت فشاری اضافه بر اقتصاد واقعی این کشور وارد خواهد آورد و اعتراضاتی همانند اعتراضات پاریس را موجب میشود. بهعلاوه رشد اقتصادی این کشور را در مقایسه با چین با کاهش شدید مواجه کرده و جایگاه برتر اقتصاد آمریکا را متزلزل خواهد نمود. همه اینها یکی از مهمترین دلایل اختلافات جاری میان اتحادیه اروپا و آمریکا است.
خروج آمریکا از معاهده پاریس به نفع آمریکا و به ضرر اروپاست. همانطور که آمریکا دیگر حاضر نیست پول مالیات دهندگان آمریکایی را خرج ناتو کند درحالی که اروپا سهم خود از هزینههای ناتو را پرداخت نمیکند.
برخلاف آمریکا، معاهده پاریس مطابق منافع اروپاست. علیرغم فشار بر مردم، افزایش بیش از حد قیمت سوخت موجب میشود ساختار صنعت، مصرف خانگی و حتی سبک زندگی مردم اروپا هر چه بیشتر از وابستگی به سوختهای فسیلی دور شود.
اروپا از بزرگترین واردکنندگان سوختهای فسیلی است و هرچه تقاضای اروپا برای آن کاهش یابد، هم مانع از خروج ثروت از اروپا میشود و هم موجب کاهش قیمت سوختهای فسیلی و نفت در جهان میشود. این درحالی است که آمریکا بزرگترین تولیدکننده و مصرف کننده نفت در جهان است و به زودی به جمع صادرکنندگان نفت وارد خواهد شد لذا افزایش قیمت نفت برای آمریکا به اندازه اروپا و چین دردآور نیست و لزومی ندارد دردی مصنوعی در قالب مالیات بر مصرف سوخت را بر مردم و اقتصاد خود تحمیل کند.
شاید دولت بعدی آمریکا که با مازاد تولید نفت مواجه خواهد بود به جای صادرات نفت با اعطای یارانههای انرژی ضمن افزایش مصرف نفت و رشد اقتصادی کشورش موجب بالاتر رفتن قیمت نفت شده و رقبای خود در چین و اروپا را غافلگیر کند.
از هر منظر نگاه کنیم موافقتنامه پاریس به نفع کشورهایی است که منابع انرژی فسیلی محدودی دارند و کشورهای دارای منابع بزرگ انرژی را مجبور میکند به جای عرضه یارانهای انرژی در سرزمین خود آن را صادر کرده و موجب کاهش قیمت جهانی نفت شوند، بازهم به نفع کشورهای گروه فاقد انرژی.
اکنون این پرسش مطرح میشود که اگر توافقنامه پاریس در مورد کاهش انتشار گازهای گلخانهای بیش از همه به نفع کشورهای فاقد منابع انرژی ازجمله کشورهای اروپایی است چرا اکنون در پاریس با این اغتشاشات مردمی مواجه هستیم. آیا این هم نتیجه تبلیغات راستگرایان اروپایی است که همپیمان و دوستان ترامپ هستند. یا بروزی دیگر از چالشهای دموکراسی را شاهد هستیم.
منبع: صراط نیوز
کلیدواژه: معاهده پاریس ترامپ گازهای گلخانه ای صراط
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.seratnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «صراط نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۸۸۸۷۳۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اسلامآباد نیازمند واردات گاز ایران با خط لوله آیپی است
وزیر نفت پاکستان با تأکید بر مطالبه اسلامآباد از آمریکا برای دریافت معافیت تحریمی اظهار کرد: موضع اسلامآباد روشن است و ما نسبت به پروژه انتقال گاز از ایران تنها ابراز تمایل نمیکنیم بلکه نیازمند به این پروژه هستیم.
به گزارش شانا به نقل از ایرنا، مصدق ملک طی گفتوگویی در شبکه جیو نیوز پاکستان پیرامون مسائل مرتبط با خط لوله گازی آیپی اظهار کرد: ما صادقانه در تلاش برای پیشبرد این پروژه هستیم و این تعهد را بارها به برادران ایرانی خود منتقل کردهایم.
وی در واکنش به سنگاندازی آمریکا در مسیر اجرای پروژه مشترک گازی با ایران گفت: پاکستان بیشک به تماسهای خود با طرف آمریکایی درباره معافیت تحریمی ایران ادامه میدهد.
وزیر نفت پاکستان افزود: از آنجا که عراق، ترکیه و یا جمهوری آذربایجان قادر به بهرهگیری از معافیت تحریمی هستند، از این رو اسلامآباد هم باید بتواند از این امتیاز برای اجرای خط لوله انتقال گاز ایران به پاکستان بهرهمند شود.
ملک اظهار کرد: تحریمهای آمریکا ممکن است با پنج روش بر پاکستان اعمال شود که شامل تبادل ارز با ایران، همکاری با شرکتهای اصلی مرتبط با صادرات گاز ایران و اتصال مستقیم به زیرساختهای گازی این کشور است، از این رو ما با طرفهای ایرانی در ارتباط هستیم که چگونه بدون تأثیرپذیری از تحریمها بتوانیم گاز ایران را وارد پاکستان کنیم.
وی تأکید کرد: ما بیشک درصدد دریافت معافیت تحریمی از آمریکا هستیم و همزمان به کشور برادر خود ایران نیز اطمینان میدهیم پاکستان بهپروژه گاز متعهد و خواهان سرمایهگذاری روی آن است.
براساس این گزارش، متیو میلر، سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا در ادامه سنگاندازیهای واشینگتن در مسیر همکاریهای تهران و اسلامآباد اعلام کرد که واشنگتن از ادامه اجرای طرح ساخت خط لوله انتقال گاز بین ایران و پاکستان حمایت نمیکند.
وی تصریح کرد: ما همیشه به همه هشدار میدهیم که تجارت با ایران خطر برخورد با تحریمهای آمریکا را به دنبال دارد و به همه توصیه میکنیم این موضوع را با دقت بررسی کنند.
ممتاز زهرا، سخنگوی وزارت امور خارجه پاکستان هفته گذشته در جریان نشست خبری هفتگی خود در اسلامآباد گفت: پاکستان مطابق با روح توافق دوجانبه با ایران متعهد به اجرای پروژه مشترک گازی است.
وی تأکید کرد: تصمیم اخیر اسلامآباد برای پیشبرد خط لوله گاز در خاک پاکستان تصمیمی مستقل و آزاد است و این عملیات در خاک این کشور بهزودی اجرا میشود.
سخنگوی وزارت امور خارجه پاکستان در واکنش به اظهارات مداخله جویانه دستیار وزیر امور خارجه آمریکا به صراحت اعلام کرد: تصمیم اسلامآباد برای احداث خط لوله در خاک خود خواهد بود، از این رو پاکستان هیچ نیازی به مشورت با دیگران یا دریافت معافیت تحریمی ندارد.
خطاب به آمریکا افزود: تماس ما با آنان ادامه دارد با این حال واشنگتن باید اهمیت پروژه گاز ایران برای اسلامآباد را بهعنوان منبع تأمین نیاز پاکستان به انرژی را درک کند.
وزارت نفت پاکستان اوایل اسفندماه ۱۴۰۲ با صدور بیانیهای تکمیل پروژه مشترک گازی با ایران را سبب تقویت امنیت انرژی اسلامآباد دانست و اعلام کرد که کارگروه انرژی در کابینه دولت پاکستان با طرح احداث خط لوله ۸۱ کیلومتری از بندر «گوادر» تا مرز مشترک پاکستان با ایران موافقت کرده است.
مقامهای سیاسی در پاکستان و کارشناسان حوزه اقتصادی و انرژی این کشور همواره تأکید دارند: دولت باید با استفاده از ظرفیت بالقوه انرژی ایران بهویژه تکمیل طرح خط لوله آیپی در مسیر غلبه بر بحران انرژی گام بردارد.
حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه ایران ۱۲ مردادماه پارسال در جریان سفر رسمی خود به پاکستان اعلام کرد که گفتوگوهای مهمی با همتای پاکستانی خود درباره طرح خط لوله انتقال گاز ایران به پاکستان داشته و معتقد است که تکمیل این پروژه همسو با منافع دو ملت است.