به نقل از «ایرنا»

پیشگیری و مبارزه با اعتیاد، نیازمند عزم ملی

تاریخ انتشار: ۱۹ آذر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۸۸۸۹۹۷

تهران- ایرنا- اعتیاد به عنوان مخرب ترین آسیب اجتماعی مانعی جدی برای توسعه همه جانبه کشور به شمار می رود. از این رو باید به صورت دقیق و اصولی با اتحادی همگانی و هماهنگی نهادهای متولی به بررسی ابعاد این معضل پرداخت تا راه های پیشگیری و کنترل آن را پیدا کرد.

به گزارش گروه اطلاع رسانی ایرنا؛ «همفکری کاربردی و اصولی برای مهار اعتیاد در جوانان، اتخاذ تسهیلات ویژه جهت تسریع در تامین دارو و حساس کردن افکار عمومی در برابر پیامدهای تخریب محیط زیست» از جمله مهمترین موضوعات اجتماعی و فرهنگی محسوب می شود که در مطبوعات امروز (دوشنبه) برجسته شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

** همفکری کاربردی و اصولی برای مهار اعتیاد در جوانان
اعتیاد در همه سنین وجود دارد و دلایل گرایش به آن نیز در افراد با هم متفاوت است اما این معضل در جوانانی به هیجان کاذب، کنجکاوی و لذت فرد باز می گردد و در آنها تمایل به افزایش مصرف این مواد بیشتر خواهد شد. از این رو با همفکری میان همه نهادهای مسوول می توان بحث اعتیاد به مواد مخدر را ریشه ای حل کرد.

روزنامه «ایران» با درج گزارشی با عنوان ««گُلی» که جوانان را فریب می دهد» می نویسد: بر اساس اظهارات کارشناسان آسیب‌های اجتماعی زنگ خطر مصرف ماده مخدر «گَل» در میان نوجوانان و جوانان به صدا درآمده است و تبلیغات صورت گرفته برای این ماده مخدر تصورات نادرستی را درباره عدم اعتیادآوری و بی‌خطر بودنش در جامعه جا انداخته است. ماریت قازاریان، رییس گروه پیشگیری از اعتیاد سازمان بهزیستی کشور در گفت ‌و‌گو با خبرنگار «ایران» می‌گوید: گُل که مصرف آن در میان نوجوانان و جوانان بسیار شایع شده، بر خلاف نام زیبایش یک ماده اعتیادآور فوق ‌العاده خطرناک است، ولی متأسفانه این تصور اشتباه برای مردم شکل گرفته که گُل اعتیاد آور نیست که همین امر مجوز خطرناکی برای گرایش افراد به سمت این ماده مخدر شده است. از علل گرایش نوجوانان و جوانان به سمت این ماده مخدر را می‌توان کنجکاوی، داشتن دوستان نامناسب، قرارگیری در فضاهای نادرست و کمبود آگاهی نسبت به نشانه‌ها و عوارض این ماده مخدر برشمرد، بویژه افرادی که از قدرت ریسک‌پذیری بالاتری برخوردار هستند بیشتر در معرض خطر قرار دارند. افراد وقت زیادی را در شبکه‌های اجتماعی سپری می‌کنند بنابراین تبلیغات گسترده این ماده مخدر در فضاهای مجازی هم بی‌تأثیر نیست، گُل انرژی بالا و نشاط کاذبی به فرد مصرف‌کننده می‌دهد که برای فرد جذاب به نظر می‌رسد، بنابراین، این لذت واهی نوجوانان را وارد چرخه مصرف می‌کند، اما در واقع گُل در مغز و عملکرد شناختی تغییراتی ایجاد می‌کند که میل مصرف را افزایش می‌دهد.

در ادامه این مطلب آمده است: افزایش ضربان قلب، قرمزی دوری چشم، خشکی دهان و گلو، تأثیر روی حافظه کوتاه مدت، حالت گیجی و عدم تمرکز و افزایش اشتها، تأثیر روی سیستم ایمنی، ایجاد مشکل تنفسی از علائم و عوارض مصرف گل هستند که در دراز مدت هم با تأثیر بر عملکرد تحصیلی و شغلی فرد منجر به گوشه‌ گیری و انزوای فرد می‌شود و با ایجاد حالت‌های افسردگی بی‌تفاوتی و بی‌انگیزگی را در فرد به وجود می‌آورد، این افراد حتی تمایل به انجام رانندگی ‌های پرخطر دارند که این امر برای فرد و اطرافیان خطر جدی محسوب می‌شود. در وهله اول برای پیشگیری از شیوع آن باید آگاه ‌سازی و حساس ‌سازی در جامعه از طریق کانال‌های ارتباطی مانند ابزارهای الکترونیکی، مطبوعات و فضاهای مجازی ایجاد شود. در کنار آن باید از بیلبوردها، بروشورها، تبلیغات روی اتوبوس ‌ها و... استفاده کرد.

روزنامه «آرمان» با انتخاب گزارشی با عنوان «اغلب معتادان پس از ترک بازگشت دارند» آورده است: بر اساس نظرات کارشناسان حوزه اعتیاد روند سم‌زدایی و ترک در کشور ما ناقص انجام می‌شود. این در حالی است که بسیاری از بیماران خواستار ترک بارها به کمپ‌های ترک اعتیاد مراجعه و مراحل درمان را سپری و دوباره مواد مصرف می‌کنند. روز گذشته هم معاون اداره کل بهداشت و درمان سازمان زندان ‌ها گفت: خدمات درمانی و بهداشتی که به زندانیان معتاد ارائه می‌شود، بعد از خروج‌شان از زندان قطع می‌شود. چرخه بازپروری معتادان باید اصلاح شود، چرا که بیش از 90 درصد معتادان در چرخه موجود پس از ترک، مجدد به مصرف مواد مخدر روی می‌آورند. با توجه به آمار معتادان و زندانیان مواد مخدر باید گفت که رسیدگی به این قضیه می‌تواند نرخ معتادان کشور را به شکل قابل توجهی کاهش دهد.

در ادامه این مطلب آمده است: با توجه به تعدد و تنوع مواد مخدر در کشور نرخ ابتلا به اعتیاد نیز افزایش می‌یابد. انتظار می‌رود تا با به‌کارگیری مراحل درمان علمی و کارشناسی شده بتوان افراد مبتلا را نجات داد. در حالی که با بررسی مدت ترک معتادان باید گفت که تعداد اندکی از آنها ترک کرده و دیگر به سراغ مصرف مواد مخدر نمی‌روند. باید دانست که این مساله نیازمند اقدامات کارشناسی شده است. در خرداد سال ‌جاری رئیس پلیس مبارزه با مواد مخدر تهران عنوان کرد: شاهد گرایش روز افزون به مواد هستیم که باید جلوی آن با فرهنگسازی و آشنا کردن خانواده‌ها با آثار مصرف آن گرفته شود. ارزیابی از کارهایی که در مراکز ماده 16 انجام شده حکایت از آن دارد که میزان مانایی در پاکی بعد از خروج از مراکز ماده 16 زیاد بالا نیست و بسیاری از این افراد بار دیگر به اعتیاد روی می‌آورند. از سوی دیگر روند ترک اعتیاد نیز مطلوب نیست. بسیاری از افراد معتاد پس از رهایی از کمپ‌ های ترک اعتیاد اجباری بلافاصله به مصرف مواد مخدر روی می‌آورند. طرد شدن افراد معتاد از جامعه شهری و خانواده و مورد توجه قرار نگرفتن توسط یک سازمان یا نهاد حمایتی احتمال بازگشت به اعتیاد را در فرد افزایش می‌دهد.

روزنامه «همدلی» در گزارشی با عنوان «همه جا بوی گل می‌آید» می نویسد: می‌گویند «گُل»، اما شما بخوانید نوعی حشیش، ماری جوانا، گراس یا «کانابیس (علف)» که مصرف برخی از گونه ‌های آن ١٠٠ تا ١5٠ برابر حشیش اعتیادآور است. حالا «ماریت قازاریان»،رییس گروه پیشگیری از اعتیاد سازمان بهزیستی براساس آمار ستاد مبارزه با مواد مخدر از «گل» به عنوان دومین ماده مخدر شایع در کشور نام برده است که بیشتر از سوی جوانان و نوجوانان مورد استفاده قرار می‌گیرد و حتی مصرف آن از جامعه مردان فراتر رفته و در جامعه زنان نیز تسری یافته است. با وجود این که در گذشته تریاک به عنوان ماده مخدر سنتی در بین مصرف کنندگان مواد دخانی یکه‌تازی می‌کرد، اما امروزه با ورود مخدرهای جدید، ‌تریاک تا حدودی از گردونه مصرف خارج شده است و جای خود را به مخدرهای صنعتی داده که برخی از آنان صدها برابر بیشتر از تریاک اعتیاد آور و آسیب ‌زا هستند. در این میان ماده مخدر «گل» در سال ‌های اخیر گوی رقابت را از ماده‌های صنعتی دیگر ربوده و بازار پررونقی پیدا کرده است. اکنون نیز در حال جولان دادن در بین مصرف‌ کنندگان به ویژه مصرف کنندگان جوان و نوجوان است.

در ادامه این گزارش می خوانیم: بنابر اعتقاد روان ‌پزشکان «گل» همان ماری ‌جوانای تغییر یافته است که از قسمت‌ های مختلف گیاه شاهدانه بدست می‌آید. ماری‌جوانا که امروزه با نام های گوناگون شناخته می‌شود، نوع طبی آن با نام «گل» وارد بازار ایران شده است. این گیاه با دارا بودن حداقل 24 درصد ماده مخدر «تتراهیدروکانابینول» و مواد شیمیایی دارای اثرات اعتیاد آور برای مصرف‌کننده است در حالیکه ماری‌ جوانای معمولی(غیر طبی) که از برگ گیاه شاهدانه حاصل می‌شود، دارای کمتر از8 درصد ماده مخدر تتراهیدروکانابینول بوده لذا اثرات سوء مصرف نوع طبی آن را بدنبال ندارد.

** اتخاذ تسهیلات ویژه جهت تسریع در تامین دارو
کمبود دارو، در همه بازارهای دارویی دنیا امری معمول است. نوسانات ارزی در هفته های اخیر سبب شده تا تاخیری در تامین برخی مواد اولیه دارویی و واردات و توزیع برخی داروها ایجاد کند. از این رو اتخاذ تسهیلات ویژه جهت تسریع در واردات مواد اولیه یا داروهای مورد نیاز می تواند دغدغه و نگرانی بیماران و خانواده های آنان را بکاهد.

روزنامه «ایران» با انتخاب مطلبی با عنوان «ریه‌هایی که با تحریم از کار می افتد» از رنجی که بیماران سی اف علی رغم ادعای تحریم نشدن دارو می‌برند به ارایه گزارشی پرداخت و نوشت: «دائم فکر می‌کنم سربار خانواده هستم. به سنی رسیده‌ام که نیاز دارم کار کنم، درآمدی داشته باشم و به لحاظ روحی راضی شوم اما الان فقط می‌بینم تمام درآمد خانواده دارد صرف بیماری من می‌شود». این را شادی می‌گوید، شادی زندی 24ساله که اهل کردستان است و از سنندج آمده. پوست سفید مهتابی و چشم‌های روشنی دارد که بی‌ رمق به ‌نظر می‌رسند. آرام حرف می‌زند. در یکی از آلوده ‌ترین روزهای تهران با او پشت میزی در پارک شفق نشسته‌ام و دلم می‌خواهد گفت ‌و‌گو زودتر تمام شود. شادی از سنندج آمده تا در جشنی که انجمن «قدم» برای بچه‌های سی اف برگزار کرده شرکت کند، البته که امکان حضور خود مبتلایان چندان فراهم نیست، هم به لحاظ شرایط جسمی و هم اینکه کنار هم بودن بیماران سی اف ممکن است مشکلات آنها را حادتر کند. اگر در مورد بیماری سی اف چیزی نشنیده‌اید باید بدانید که سی‌اف یا «سیستیک فیبروزیز» یک بیماری ژنتیکی است که از زمان تولد ظاهر می‌شود. در این بیماری درگیری اعضای مختلف بدن مشاهده می‌شود که مهم‌ ترین آن ریه و لوز المعده است. بیشتر بیماران به‌دلیل تخریب پیشرونده و نارسایی ریوی دچار آسیب جدی می‌شوند. چقدر عمر می‌کنند؟ «نهایت 25 سال» این را شادی 24 ساله می‌گوید و جمله‌اش مثل پتک توی سر آدم کوبیده می‌شود. البته بیشتر بیماران فقط تا 10، 12 سالگی دوام می‌آورند آن هم به‌دلیل اینکه این بیماری پرهزینه ‌ترین بیماری در ایران است و تأمین دارو و هزینه‌ های درمان، عمر مبتلایان را کوتاه می‌کند. «از 21 سالگی فهمیدم به سی اف مبتلا هستم. همیشه علائم بیماری را داشتم اما بیماری‌ام تشخیص داده نشده بود؛ سرفه مکرر، سرما خوردگی‌ های مکرر و خیلی شدید، کمبود وزن، کم اشتهایی و سردرد که به‌دلیل افت گاز خونم بود. وقتی تشخیص دادند، چون چند سال بود درمان نگرفته بودم، وضعیت ریه‌ام از کنترل خارج شده بود. گفتند باید مدام بستری شوم تا شرایطم کمی متعادل شود. دی ماه 94 فهمیدم این بیماری را دارم و از آن موقع تا حالا 16 بار بستری شده‌ام و هربار 14 روز.»

در ادامه این مطلب آمده است: شهلا جعفریان مادر سهیل می‌گوید: کاش درد بچه‌ها فقط بیماری‌شان باشد. هزینه درمان هست، هزینه زندگی هم هست. این بچه‌ها افسرده می‌شوند چون بچه‌های دیگر را می‌بینند و شرایط خودشان را هم می‌بینند. سنی است که باید رشد کنند و پیشرفت داشته باشند و نتیجه رشدشان را ببینند. ما دائم می‌بینیم که بچه ‌هایمان آسایش ندارند و نگرانند که ما داروهایشان را از کجا تهیه کنیم. هم باید بیماری ‌شان را تحمل کنند و هم نگران ما باشند. الان داروی «کرون» حیاتی است برای بچه‌ها که اصلاً نیست. داروها بیشتر از آلمان و سوئیس وارد می‌شود. الان هم که هرچه مراجعه می‌کنیم برای کرون می‌گویند ما تحریم هستیم و دارو نیست. پس بچه ‌های ما چه کار کنند؟! داروی ایرانی برای پانکراس که اصلاً تأثیر ندارند. داروی هندی هم گرفتیم که خوب نبود. ما حتماً باید دستگاه اکسیژن‌ساز در خانه داشته باشیم. داروها آنقدر گران است که دیگر از پس دستگاه برنمی‌آییم. سهیل دستگاه اکسیژن‌ساز ندارد. بیمارستان مسیح دانشوری دستگاه داد؛ از دستگاه ‌های قدیمی خودشان. از مؤسسه دستگاه نبولایزر دادند. موقع‌ هایی که اکسیژن سهیل افت می‌کند واقعاً نمی‌دانیم چه کار کنیم با اینکه ملارد هستیم و هوا باز بهتر است.»

روزنامه «جوان» با درج گزارشی با عنوان «چالش هزینه‌ای دارو و بیمه سلامت و واگذاری شرکت ‌ها» می نویسد: اخیراً هلدینگ دارویی تی‌پی‌کو از زیرمجموعه‌های دارویی شرکت سرمایه‌ گذاری تأمین اجتماعی با چالش‌ هایی در حوزه تأمین مالی و بدهی بانکی، مالیات و نوسان‌های ارزی و تحریم‌ ها مواجه بود در گزارشات مالی خود سودآوری در حدود 120 درصد را گزارش کرده‌است و به نظر می‌رسد وضعیت مالی و سود‌آوری هلدینگ تاپیکو در انتخاب مدیران به عنوان سکاندار شستا بی ‌تاثیر نبوده ‌است، به ویژه آنکه فشار‌های بودجه‌ای صندوق ‌های بازنشستگی به بودجه عمومی به مرز هشدار رسیده‌است، هر چند که سازمان تأمین اجتماعی فشار زیادی به بودجه ندارد، اما طرح بیمه سلامت منابع و مصارف این سازمان را با میلیون ‌ها نفر مشترک با چالش رو به ‌رو کرده‌است، از این رو فردی سکان این مجموعه را برعهده گرفته است که تحصیلاتش مرتبط با اقتصاد نظری است.

در ادامه این گزارش آمده است: ز نظر علوم رفتاری، نشر خبر بحران در بیمه ‌های بازنشستگی و سلامت و درمانی این سیگنال را به اشخاص می‌دهد که این مجموعه ‌های بیمه‌ای نمی‌توانند آتیه فرد را در زمان بازنشستگی، بیماری، از کار افتادگی و ناتوانی و حوادث کار و بیکاری تأمین کنند، از این رو ریسک تخلفات در بخش‌های عمومی و خصوصی را برای تأمین آتیه و امنیت افراد تشدید می‌کند. از طرف دیگر قریب به اتفاق کشور‌ها با تجمیع بخشی از امکانات و ثروت در صندوق ‌های بازنشستگی و درمانی این امنیت‌خاطر را به افراد جامعه می‌دهند که در مواقع از کار افتادگی، بیکاری، بیماری و بازنشستگی نگران نباشید، زیرا شما دارای سرمایه و ثروتی هستید که از شما دستگیری و پشتیبانی می‌کند، از این رو بسیاری از کارشناسان اقتصادی و جامعه ‌شناسی بر این باورند که تقویت هر چه بیشتر صندوق‌های بازنشستگی و درمانی در شرایط کنونی تقویت شود، احساس امنیت و آرامش بیشتری به جامعه داده می‌شود.

روزنامه«آرمان» با درج گزارشی با عنوان «افزایش 12 درصدی قیمت دارو» نوشت: قیمت‌گذاری دارو بر مبنای ارز ترجیحی انجام می‌شود و میزان افزایش قیمت در سال 97 با احتساب هزینه بسته‌بندی به طور میانگین 12 درصد بوده‌ است. اگر منظور از داروی آزاد فروش، داروهای قاچاق است که این موضوع یک امر غیرقانونی است و قیمت‌گذاری آن نیز قاعدتا به ‌صورت رسمی انجام نمی‌شود و اگر منظور فروش دارو بدون نسخه پزشک است که این امر نیز در مورد اغلب داروها خلاف مقررات بوده و باید طبق روال با تجویز پزشک برای منطقی‌ سازی تجویز و مصرف دارو صورت گیرد. قیمت‌گذاری دارو بر مبنای ارز ترجیحی انجام می‌شود و حداکثر پوشش بیمه‌ای از سوی دولت و سازمان‌های بیمه‌گر با توجه به بودجه بیماران خاص و صعب العلاج و ما به التفاوت قیمت ارز از طریق سازمان ‌های بیمه ‌گر در سطح عرضه اعمال می‌شود و میزان افزایش قیمت در سال 97 با احتساب هزینه بسته ‌بندی به طور میانگین 12 درصد بوده‌ است. اگر منظور تهیه دارو از طریق نسخ آزاد و غیر بیمه‌ای است طبق سیاست بیمه همگانی، تمام افراد باید برای بیمه خود و خانواده خود با توجه به تسهیلات صورت گرفته اقدام کنند یا اینکه اگر منظور تهیه، انواع مکمل‌ها و فرآورده‌های طبیعی است که به‌صورت اشکال دارویی عرضه می‌شود که با توجه به غیر ضروری بودن آنها از ارز دولتی استفاده نمی‌کنند و مشمول قیمت‌گذاری در کمیسیون‌ های مربوطه نیز نیستند.

در ادامه این مطلب آمده است: تغییرات فعلی در وضعیت دارو موضوعی تازه نیست و داروخانه‌ها همچون گذشته مشغول به کار هستند. مشکلی از نظر کمبود دارو نداریم و داروخانه طبق روال گذشته فعالیت می‌کنند. داروخانه‌ها طبق روال گذشته مشغول به کار هستند و تغییری از نظر کمبود دارو نداریم، درست است که برخی مسائل، تغییراتی در وضعیت دارو به وجود آورده‌اند، اما این موضوعی تازه نیست و داروخانه‌ها طبق روال گذشته مشغول به کار هستند. داروخانه‌ها همچنان به دلیل مطالبات، مشکل نقدینگی‌ دارند؛ سه میلیارد و 500 تومان بدهی زنجیره تامین دارو است. سازمان‌های بیمه‌گر قول‌هایی در خصوص پرداخت مطالبات داده‌اند که این بدهی را پرداخت می‌کنند، علت اصلی تمام مشکلات در حوزه دارو پرداخت نکردن به موقع مطالبات از سوی بیمه ‌هاست که اگر سازمان ‌های بیمه‌گر این مطالبات را به روز پرداخت کنند مشکلی نخواهد بود.

** حساس کردن افکار عمومی در برابر پیامدهای تخریب محیط زیست
تخریب محیط زیست را می توان به عنوان یک تغییر نامطلوب در خواص فیزیکی و شیمیایی تعریف کرد که باعث به خطر انداختن سلامت و بقای موجودات زنده می شود که این مساله در نتیجه افزایش بیش از حد جمعیت و عدم ایجاد فرهنگ استفاده مناسب از منابع طبیعی و انرژی سبب می شود. از این رو تمامی اقشار جامعه در برابر حفاظت از محیط زیست مسوول هستند تا از روند تخریب روز افزون محیط زیست بکاهند.

روزنامه «جوان» با درج یادداشتی با عنوان «کویر زیبای یزد بوی تعفن می‌دهد» آورده است: زباله‌ها به سرطانی تبدیل شده‌اند که به راحتی می‌توانند هر منطقه‌ای را آلوده کنند. حالا دیگر این طلای کثیف به یک درد مشترک برای تمام استان‌های ایران تبدیل شده و بوی تعفنش بیش از همه محیط زیست را از پا درآورده است. مهم نیست کدام استان باشد، از آن ‌ها که پر از جنگل و رودخانه‌اند گرفته تا مناطقی که جز کویر و آفتاب چیز دیگری ندارند. متأسفانه این محیط زیست است که باید دهانش را باز کند تا کامیون‌ها و تانکر‌های حمل زباله و پسماند و فاضلاب‌ها هر چه دارند در آنجا تخلیه کنند. اگر محیط زیست و طبیعت یزد از یک طرف مجبور است زباله‌ها را در دل خود جای دهد، از طرف دیگر موجودات و حیواناتی را از دست می‌دهد که قرن‌ها بود شب و روزش را با بازی و زندگی آن‌ ها سپری می‌کرد.

در ادامه این یادداشت که به قلم سجاد مرسلی نگاشته شد، آورده است: بی‌شک باید یزد را یکی از کم‌باران‌ترین مناطق فلات مرکزی ایران به شمار آورد. منطقه‌ای که با ذات خشک و تشنه‌اش و میانگین بارندگی 300 میلیمتر در سال، توانسته همزیستی خوبی با محیط و هوای خشنش ایجاد کند، اما نکته قابل توجه اینکه در چنین شرایطی، از گذشته‌ های دور یزد دارای تمدن و شهرت جهانی بوده است. البته به جرئت می‌توان تمام آبادانی ‌های یزد را به حساب و لطف حضور قنات‌ هایی دانست که علاوه بر به عهده داشتن مسئولیت شبکه آبرسانی، به نوعی ذخیره‌سازی زیرزمینی آب را هم انجام می‌دادند تا این استان خشک را چه به لحاظ زندگی شهری و چه تولید محصولات کشاورزی در زمره بهترین شهر‌های ایران قرار دهد، اما حالا و به موازات خشکسالی ‌های زنجیره‌ای که تمام ایران را فراگرفته، یزد هم با بحران شدید آب مواجه شده است. شاید با مرگ قنات‌ها می‌شد چنین روز‌هایی را متصور بود ولی تنها دغدغه یزدی ‌ها آب نیست زیرا در معرض انقراض قرار گرفتن برخی گونه‌های جانوری، زباله‌ها و پسماند‌های شهری و روستایی، کوره‌های آجرپزی و معدن‌کاوی‌ها چنان بلایی بر سر محیط زیست آورده‌اند که دیگر نفس یزد بالا نمی‌آید.

روزنامه «همدلی» با درج یادداشتی با عنوان «آلودگی هوا، معضلی فرهنگی است» آورده است: قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، از نظر حقوقی و در حوزه زیست‌محیطی اگر نگوییم در دنیا، دست کم در خاورمیانه، جزو مترقی ‌ترین قانون اساسی‌ها به شمار می‌رود که در جای جای آن بر مسایل زیست ‌محیطی تاکید ویژه شده است. اما چرا با وجود این زیرساخت محکم قانونی هنوز هم پای حفظ محیط زیست کشور لنگ می‌زند؟ و چرا در پایتخت و سایر کلانشهر و حتی مابقی مراکز پرجمعیت کشور، آلودگی هوا از جمله معضلات لاینحل برای شهر، شهروندان و شهرداری و دولت شده است. با اندک کنکاش در این مساله با دو نوع حقوق و مسئولیت مدنی مواجه خواهیم شد: حق شهروندان بر شهر و شهرداری یا مسئولیت شهروندان بر شهرداری، «حق به شهر» یا مسئولیت شهر بر شهروندان، معمولا پای اول این قاعدهی استثناناپذیر از آن روی لنگ می‌زند که درست یا غلط، شهرداری‌ها می‌بایست خود، هزینه های نگهداری شهر را از محل درآمدهای عمومی شهرداری تامین نمایند که چون ساز و کارهای قانونی و مطلوب برای کسب درآمدهای پایدار پیش‌بینی و مهیا نشده فلذا به اضطرار و اکراه و اجبار، این موضوع در تراکم‌فروشی و شهرفروشی ختم به «نه خیر» می‌شود.

در ادامه این یادداشت که به قلم مهین عباسی نگاشته شد، آورده است: در کنار برخی دیدگاههای مدیریتی که از قضا باز هم به نوعی حادتر یک گیر فرهنگی به‌شمار می‌آیند، از جمله موانع فرهنگی کاهش آلودگی هوای تهران به شمار می‌رود. به عنوان مثال مدیرانی که تفاوت قیمت اولیه تعویض موتور سیکلت ‌های کاربراتوری و ... را به موتور سیکلت برقی و یا انژکتوری می‌بینند و تن به جبران مابه ‌التفاوت اولیه این تبدیل به احسن کردن را برای شهروندان نمی‌دهند ولیکن از درک و یا ریسک پذیرفتن چند برابری تامین هزینه ‌های ثانویه‌ای که جامعه و حتی خود دولت برای جبران مسایل کنترلی راهنمایی و رانندگی، سلامت و بهداشت عمومی و درمان، تخریب گونه‌های جانوری و گیاهی، به خطر افتادن سلامت کودکان و نوجوانان به عنوان آینده سازان مملکت، و . . .خواهد پرداخت، عاجز می‌باشند، قطعا یک نگاه غیر جامع به مساله آلودگی هوا دارند که به دلیل ضعف فرهنگ در نزد مسئولین که تابعی از ضعف فرهنگ عمومی در کل جامعه است، دارند. پیشنهاد می‌گردد علاوه بر انجام طرحها و برنامه ‌های سخت ‌افزاری و پروژه‌ محور، برنامه ‌های نرم ‌افزاری و پروسه‌ محور و مبتنی بر دیدگاه‌ های فرهنگی نیز در همه سطوح مدیریت آلودگی هوای شهری، حاکم گردد.

روزنامه «جمهوری اسلامی» با درج گزارشی با عنوان «به داد شمال برسید» می نویسد: چندی پیش یک روز کامل را در حوالی نور و چمستان استان مازندران ضمن گردش، انبوه خانه‌هایی را دیدم که با تغییر کاربری اراضی کشاورزی یا در حاشیه روستاهای شمالی درحال ساخت هستند. آژانس‌ های مسکن هم آن‌ها را برای فروش تبلیغ می‌کنند: رویای ویلا در شمال. یکی از کارکنان آژانس ‌ها می‌گفت در یکی دو سال اخیر افراد زیادی از استان‌های خوزستان، اصفهان، قم و نقاط مرکزی ایران راهی مازندران شده و خانه و زمین کشاورزی خریده‌اند. حق هر ایرانی است که در هر منطقه‌ای خرید و فروش قانونی زمین داشته باشد، نکات مهم چیزهای دیگری است. خشکسالی و کاستی‌های مدیریت منابع آب در استان ‌های فلات مرکزی، کیفیت بد محیط‌ زیست در خوزستان، و سایر عوامل محیطی مردم این مناطق را به زندگی در استان ‌های شمالی ترغیب یا مجبور ساخته است. مهاجرت پدیده‌ای انسانی است، اما اگر به مسائل زیر دقت نشود، خیلی زود شمال ایران به مسائلی عظیم‌تر از آن‌چه اکنون دارد مبتلا خواهد شد.

در ادامه این گزارش می خوانیم: شمال ایران در فقدان حکمرانی مناسب شهری، اداری و محیط ‌زیستی، بر اثر تشدید مهاجرت‌ ها در معرض تخریب گسترده است و همه ذینفعان در تداوم این وضعیت منافعی دارند. بومیان در تغییر کاربری و فروش اراضی، ویلاسازان در ساخت‌وساز، آژانس‌های املاک در افزایش تعداد معاملات، مهاجران در به دست آوردن سرپناه و زمین کشت و کار، مدیران دولتی در جلب سرمایه و ارائه آمار اشتغال. شمال ایران همین الان هم به دلیل فقدان الگوی مناسب آمایش و توسعه شهری و کیفیت نامناسب استقرار سکونتگاه‌های انسانی، و فقر عقلانیت و سامان ‌مندی خدمات شهری و روستایی، مساله‌زده است؛ مهاجرت‌ها در شرایط تداوم چنین وضعیتی، این سرزمین ارزشمند را بحرانی خواهند ساخت. مهاجرت پدیده‌ای اجتماعی و حق انسان ‌هاست، اما وقتی یک مرکز تخصصی در کشور برای بررسی دقیق و عمیق پدیده مهاجرت وجود نداشته باشد، و کسانی فقط مرثیه‌ خوانی کنند برای مهاجرت چند میلیون انسان بر اثر کم‌آبی و وضعیت محیط‌زیست، و این مساله در نظام اولویت‌های کشور و استانداری‌ های استان ‌های شمالی جایگاهی درخور نداشته باشد، و دانشگاه‌ های استان‌ های شمالی با این پدیده با جدیت مواجه نشوند، ترس آدمی بیشتر می‌شود. به داد شمال نرسید، شمال دادتان را درخواهد آورد.

پژوهشم**9117**9131

منبع: ایرنا

کلیدواژه: اجتماعي تحليل روزنامه ها اجتماعي و فرهنگي 19 آذر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۸۸۸۹۹۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کشف ۱۲ کیلوگرم موادمخدر در بزرگراه آزادگان

سرهنگ حسین باباپور رئیس پلیس مبارزه با موادمخدر پایتخت گفت: با ارجاع چندین فقره گزارش و شکایات مردمی مبنی بر فعالیت مجرمانه یکی از قاچاقچیان سابقه دار مواد مخدر، پرونده‌ای در این رابطه تشکیل و تیمی از ماموران عملیات ویژه پلیس مبارزه با مواد مخدر فاتب، مسئولیت رسیدگی به پرونده بر عهده گرفتند.

این مقام انتظامی ادامه داد: با پیگیری‌های شبانه روزی فعالیت متهم و با انجام چندین مرحله تحقیقات گسترده پلیسی و زیر نظر گرفتن رفت و آمد‌های وی، مشخص شد این متهم با مراجعه به یکی از استان‌های جنوبی، مقادیرقابل توجهی مواد مخدر تهیه و قصد دارد آن را به وسیله یک دستگاه خودروی سواری به تهران منتقل کند.

وی افزود: با مشخص شدن روش کار متهم و شناسایی محور حرکتی وی، با هماهنگی مقام قضائی تیمی متشکل از ماموران عملیات ویژه پلیس مبارزه با مواد مخدر تهران بزرگ به بزرگراه خلیج فارس اعزام و محدوده را زیر نظر گرفتند.

سرهنگ باباپور تصریح کرد: با تکمیل اقدامات مقدماتی شمارش معکوس برای دستگیری متهم آغاز و در نهایت خودروی سوژه مورد نظر در محدوده بزرگراه آزادگان مشاهده و با استفاده از گشت آشکار در یک عملیات ضربتی و هماهنگ و در اقدامی غافلگیرانه خودرو را متوقف کردند.

رئیس پلیس مبارزه با موادمخدر تهران بزرگ اظهار داشت: با توقف خودرو، متهم دستگیر و در بازرسی از خودرو نیز ۱۲ کیلو گرم تریاک کشف شد.

سرهنگ باباپور در پایان خاطرنشان کرد: متهم پس از دستگیری به همراه مواد مکشوفه به پلیس مبارزه با مواد مخدر پایتخت منتقل و پس از تحقیقات تکمیلی و بازجویی‌های فنی و اعتراف به جرم خود، برای سیر مراحل قانونی تحویل مقام قضائی شد.

باشگاه خبرنگاران جوان اجتماعی حوادث و انتظامی