به نقل از «ایرنا»

تدریس علوم اجتماعی از میدان عمل و تجربه فاصله دارد

تاریخ انتشار: ۱۹ آذر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۸۹۵۲۸۹

تهران - ایرنا - فقدان عناصر حرفه ای رسانه ها در ایران ، نظام های سرکوب دانشگاهی و بی میلی به مطالعات تجربی، چالش‌های آموزش روزنامه نگاری و مطالعات فرهنگی مهمترین محورهای مورد توجه در پنل نخست دومین روز از پنجمین همایش روز ملی علوم اجتماعی بود.

به گزارش روز دوشنبه خبرنگار این همایش به مدت دو روز و با حضور صاحب‌نظران حوزه علوم اجتماعی در دانشگاه خوارزمی برگزار شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

**فرقانی: در غیاب عناصر حرفه‌ای رسانه انتظار کارآمدی آموزش بجا نیست
محمد مهدی فرقانی، استاد دانشگاه علامه طباطبایی درباره آموزش ارتباطات در ایران گفت: وقتی صحبت از آموزش روزنامه نگاری می کنیم؛ از نهاد مدرنی می گوییم که در اوایل قرن بیستم در آمریکا و غرب شکل گرفت. ارکان و ساختاری که نهاد روزنامه نگاری حرفه‌ای با خود آورد و روزنامه نگاری مدرن را شکل می‌دهد. آموزش روزنامه نگاری تنها یکی از ارکان این حرفه است.
این استاد دانشگاه استقلال مالی رسانه را یکی از ارکان آموزش رسانه دانست و گفت: امروزه یارانه‌ها به ابزاری برای اعمال فشار و اهرم کنترل رسانه‌ها تبدیل شده‌اند. دیگر ارکان روزنامه نگاری حرفه‌ای آموزش تخصصی و اخلاق حرفه‌ای است که ما در شرایط کنونی فاقد این عناصر بوده و تنها برخوردار از نظام آموزش رسمی هستیم. هرچند از زمان تاسیس دانشکده علوم ارتباطات حدود 52 سال می‌گذرد اما آموزش روزنامه‌نگاری در عمر کوتاه خود هم دچار وقفه و انقطاع شده است.
وی در خصوص انتقادات به آموزش روزنامه نگاری در ایران گفت: می‌پذیرم فارغ التحصیلان این رشته کارایی لازم را در تحریریه رسانه‌ها ندارند؛ اما کدامیک از دیگر ارکان را در روزنامه نگاری حرفه‌ای در ایران وجود دارد؟ به نظر من در غیاب عناصر حرفه‌ای روزنامه‌نگاری انتظار کارآمدی آموزش انتظار بجایی نیست.

**کاظمی: ساختارهای پنهان سرکوبگری میان اساتید و دانشجویان وجود دارد
عباس کاظمی، جامعه‌شناس و استاد دانشگاه در خصوص تحولات آموزش رشته مطالعات فرهنگی گفت: مطالعات فرهنگی دانشی دگرگون شونده است؛ همچنین مطالعات فرهنگی دانش دگرگون ساز است و حتی می‌توان گفت، غایت آن نیز دگرگون سازی است.
وی در همین رابطه اضافه کرد: این علم، دانشی غمخوار است و دغدغه مراقبت از جامعه و فرودستان را دارد.
این دانش‌آموخته دانشگاه تهران اضافه کرد: تجربه 13 ساله دانشجویی ام در دانشگاه تهران و تجربه 5 ساله عضویت هیات علمی در دانشگاه تهران نشان می‌دهد ساختارهای پنهان سرکوبگری میان اساتید و دانشجویان وجود دارد که باعث ایجاد مرزبندی‌های مکرری میان این دو می شود.
وی اضافه کرد: اساتید و دانشجویان یکدیگر را به بی سوادی متهم می‌کنند. گروه‌های علمی با گروه‌های دیگر تعامل ندارند.
کاظمی یادآور شد: دپارتمان مطالعات فرهنگی از سال 1384 در دانشگاه علم و فرهنگ تاسیس شد. هرچند در آن دوره مرز روشنی با جامعه‌شناسی نشده است. ساخت گروه دانشگاه علم و فرهنگ سیال بود. این ساخت باعث می شد، مطالعات فرهنگی میان رشته‌ای شناخته شود. میان رشته‌ای شدن این فرصت را برای دانشجویان مطالعات فرهنگی ایجاد کرد تا با اساتید متفاوت پایان‌نامه بگیرند. بعد از ده سال، دانشی را توسعه را دادیم که توانستیم از حوزه های مختلف استاد دعوت کنیم. اما جریانی که متمایز باشد شکل نگرفت؛ به مرور در همان سال ها به این نتیجه رسیدیم که باید سرفصل های جدیدی تعریف کنیم
برای بینشی از مطالعات فرهنگی مهم بود که نشان دهد دانش اجتماعی برای تغییر جامعه آمده است. در 10 سال گذشته جریان مطالعات فرهنگی دانشگاه علم و فرهنگ به مطالعه طبقه متوسط علاقمند بود. اما توجه موج دوم مطالعات فرهنگی، به مطالعه طبقات فرودستان جلب شد. بعد از آن به این نتیجه رسیدیم مطالعه این طبقه کافی نیست؛ بلکه باید درباره طبقات فرودست کاری انجام داد و با سازمان‌های فعال در بخش فرودستان ارتباط برقرار کرد. در نتیجه مطالعات فرهنگی وارد مسائل اجتماعی شد به سمت گفتمان تسهیلگری رفت.
این استاد دانشگاه یادآور شد: ما بسیار از مطالعات فرهنگی دگرگون‌ساز عقب هستیم. اکنون ارتباطی بین دانش اجتماعی و زندگی روزمره نیست. مطالعات فرهنگی هرچه به سمت دگرگون سازی می‌رود، نظریه و عملش یکی می شود.
وی در خصوص چالش‌های تدریس مطالعات فرهنگی در ایران گفت: چالش کنونی ما این است که موضوعات مربوط به ایران در نظام آموزشی کنونی تدریس نمی‌شود.

**ذکایی: تمایل به نظریات کلان زیاد است
محمد سعید ذکایی استاد دانشگاه علامه طباطبایی در بررسی مسائل و چالش‌های آموزش علوم اجتماعی در ایران گفت: پیش از 1380 مطالعات فرهنگی با ترجمه آثاری فاخری وارد حوزه عمومی شد.
وی با اشاره به مقاومت دانشگاهیان برای حفظ تلقی سنتی از مفهوم «فرهنگ» گفت: مطالعات فرهنگی نوعی خودبسندگی برای فرهنگ قایل می شود. این رشته از حدود دهه 80 آغاز وارد دانشگاه شد.
این استاد دانشگاه ادامه داد: مطالعات فرهنگی دستاوردهای خوبی داشت و توانست بر مساله شناسی علوم اجتماعی تاثیر بگذارد. فراگیر شدن این رشته مقداری متن‌گرایی و اقبال به مطالعه حاشیه مانده‌ها را ایجاد کرد هرچند همچنان نسبت به طبقه متوسط سوگیری داشت.
معاون پژوهشی دانشکده علوم اجتماعی علامه طباطبائی درباره تاثیر مطالعات فرهنگی بر دیگر رشته‌های علوم اجتماعی گفت: مطالعات فرهنگی به پژوهش‌های علوم اجتماعی تلنگر زد و ماجراجویی آکادمیک، اهمیت سوژگی و معرفت‌های جایگزین را جدی نشان داد.
وی در ارزیابی وضعیت آموزش علوم اجتماعی در ایران گفت: قضاوت همکاران ما این است که استانداردهای آموزشی افول کرده است. در این سال‌های اخیر موسساتی که دغدغه آنها آموزش مفاهیم علوم اجتماعی است، موثر بوده‌اند هرچند اصرار بر تدام فعالیت این آکادمی‌ها منجر به انفکاک ظرفیت‌های دانشگاهی خواهد شد.
این استاد دانشگاه گفت: فضای مجازی برای مطالعات فرهنگی و ارتباطات فراگیر شدن حوزه عمومی است و منجر به ایجاد شدن انرژی های عاطفی تازه ای است که در شرایط دیگر اجازه بروز و ظهور نداشتند.
وی در خصوص نگرانی‌های آموزش مطالعات فرهنگی در ایران گفت: آموزش این رشته بیش از هر رشته دیگری، امری فردی است. در مطالعات فرهنگی نقطه آغاز مباحث شخصی است. این علاوه بر اینکه بر معلمان جذاب هست از سوی دیگر چالشی هم هست و تا حدی مطالعات فرهنگی را از سیاست‌گذاری های متداول مصون کرده است. هنوز متخصصان مطالعات فرهنگی معلوم نیست قرار است در کجا بکار گرفته شوند و هنوز ما دستور کارهای مطالعات فرهنگی در جامعه مشخص نیست. برسر مفهوم فرهنگ همچنان اغتشاش وجود دارد و احتمالا با نیتی خیرخواهانه می‌خواهند این رشته در سایر رشته هضم شود.
این استاد دانشگاه در خصوص چالش‌های آموزش مطالعات فرهنگی گفت: اتکا زیاد به نظریات کلان روز افزون است. خیلی از دانشجویان و اساتید تمایل دارند نظریات کلان گسترش پیدا کند اما این پایبندی به نظریات کلان به معنای دوری از تجربه است.
وی در خصوص چالش‌های مطالعات فرهنگی افزود: عدم وفاق بر سر حریم مطالعات فرهنگی دردسری بزرگ است. نهادینه بودن مطالعات فرهنگی باعث می‌شود سنتی در این رشته شکل بگیرد. وی اضافه کرد: دانش آموختگان این رشته باید بجای بدیهی فرض کردن مسائل، کمی با تشکیک به بازخوانی رویکردهای معرفتی بپردازند. زیر ساخت‌های نهادی مطالعات فرهنگی کامل نیست و برنامه منسجمی وجود ندارد.
این استاد دانشگاه یادآور شد: دانشجویان از نمونه‌های عینی را می‌خواهند تا به واسطه مفاهیم نظری آموزش داده شود. آینده مطالعات فرهنگی مبهم است. موفقیت مطالعات فرهنگی ایرانی به عوامل بیرون از دانشگاه باز می‌گردد.

** کتابدار: آموزش ندیدن روزنامه‌نگاران خسارات زیادی وارد کرده است
علیرضا کتابدار مدرس رسانه بحث خود را به موضوع آموزش روزنامه نگاری در ایران اختصاص داد و گفت: از برداشتن اولین گام‌های آموزش روزنامه‌نگاری در ایران حدود 180 سال می‌گذرد در دوره سلطنت مظفرالدین شاه اولین آگهی آموزش روزنامه نگاری منتشر شد.
وی ادامه داد: موانعی مانند نبود روزنامه‌های آزاد، سلطه سیاسی، عدم امنیت شغلی ، اهمیت کم آموزش از مسائل این رشته هستند به طوریکه تنها 1.6 روزنامه نگاران ایرانی دارای تحصیلات روزنامه نگاری هستند.
کتابدار با مرور به تجارب آموزش روزنامه‌نگاری در ایران گفت: آخرین سال سلطنت رضاشاه و بعد از آن در دهه 1330-1340 کلاس‌های آموزش روزنامه نگاری در ایران برپا شد. در سال 46-59 دانشکده روزنامه نگاری تاسیس که با انقلاب فرهنگی تعطیل می‌شود و پس از دوران انقلاب فرهنگی این دانشکده در دانشگاه علامه طباطبایی ایجاد می‌شود.
وی افزود: آموزش ندیدن روزنامه‌نگاران خسارات زیادی وارد کرده است.ما سواد رسانه‌ای لازم را نداریم. فارغ التحصیلان این رشته در روزنامه‌ها فعال نیستند.
این مدرس روزنامه نگاری پیشنهاد داد: سیستم ورودی دانشگاه‌ها تغییر کند و حتی برای ورود به این رشته نیاز به انجام مصاحبه باشد؛ باید تعامل میان اساتید این رشته با روزنامه نگاران افزایش پیدا کند و اطلاع‌رسانی دقیقی درباره ماهیت این رشته صورت پذیرد. وی افزود: از پیشنهادی من تدریس روزنامه‌نگاری تخصصی است. برای مثال فردی کارشناسی اقتصاد داشته باشد و در مقطع کارشناسی ارشد روزنامه نگاری بیاموزد تا بتواند خبرنگار و روزنامه نگاری تخصصی حوزه اقتصاد باشد.
ب.ل**1601**

منبع: ایرنا

کلیدواژه: علمي آموزشي عباس كاظمي

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۸۹۵۲۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دریافت مجوز دو رشته جدید علوم توانبخشی و پیراپزشکیِ در مشهد

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، مرکز خراسان رضوی، رئیس دانشکده علوم توانبخشی و پیراپزشکیِ دانشگاه علوم پزشکی مشهد گفت: با پیگیری‌های انجام شده دریافت مجوز راه اندازی رشته‌های «ارتوز و پروتز» در این دانشکده به تایید اعضای بورد این رشته رسیده  و مراحل اداری ورود نام رشته در دفترچه کنکور سال ۱۴۰۳- ۱۴۰۴ در حال انجام است.

دکتر داود سبحانی راد با بیان این که در ایران  همه مقاطع تحصیلی این رشته تدریس می‌شود و بر اساس آمار‌های علم سنجی مبنی بر چاپ مقالات علمی، جزو چند کشور اول دنیا در تولید علم مرتبط با رشته ارتوز و پروتز هستیم افزود: دانشگاه علوم پزشکی مشهد به عنوان هفتمین دانشگاه در سطح کشور افتخار دارد رشته ارتوز و پروتز را در دانشکده علوم و توانبخشی و پیراپزشکی راه اندازی کند.

گفت: چشم انداز راه اندازی این رشته، پوشش حداکثری شرق کشور در حوزه خدمات دانشگاهی و درمانی دولتی است؛ همچنین با توجه به همجواری با کشور‌های افغانستان، ترکمنستان و پاکستان می‌توان خدمات توانبخشی را توسعه داد.

رئیس دانشکده علوم توانبخشی و پیراپزشکیِ دانشگاه علوم پزشکی مشهد افزود: مطابق تعریف سازمان جهانی بهداشت، رشته «ارتوز و پروتز»، علم ارزیابی، تجویز، طراحی، ساخت و فیت ارتوز و پروتز است؛ پروتز جایگزین عضو از دست رفته است و ارتوز به بهبود راستا و وضع افراد دچار اختلالات عصبی، اسکلتی و عضلانی کمک می‌کند.

دکتر سبحانی راد همچنین گفت: ارتوز‌ها در هر سه حیطه‌ی پیشگیری، درمان و توانبخشی در سطح جهان و سطح کشور مطرح است و در عارضه‌هایی همچون استئو آرتریت مفصل زانو، در رفتگی‌های مچ پا، شکستگی ها، آسیب‌ها و انحراف ستون فقرات، آسیب‌های دیسک‌ها و پارگی دیسک‌ها بهره برداری می‌شود.

وی افزود: پروتز وسیله‌ای است که جای عضو قطع شده قرار می‌گیرد و یک پروسه توانبخشی محسوب می‌شود؛ از این رو ارتوز‌ها در گروه بیماران ضایعات نخاعی، بیماران سکته مغزی، بیماران دچار MS و بسیاری از بیماری‌های دیگر در حیطه توانبخشی یاری دهنده افراد است و پروسه توانبخشی را تکمیل می‌کند و شخص آسیب دیده را به استقلال در فعالیت‌های روزمره می‌رساند.

رئیس دانشکده علوم توانبخشی و پیراپزشکیِ دانشگاه علوم پزشکی مشهد در خصوص آینده فارغ التحصیلان این رشته گفت: فارغ التحصیلان این رشته می‌توانند در بخش‌های مختلف درمان و آموزش فعالیت نمایند. این افراد می‌توانند در موسسات دولتی نظیرسازمان بهزیستی، بنیاد جانبازان، دانشگاه و مرکز هلال احمر مشغول به خدمت رسانی شوند و یا مراکز کلینیکی تاسیس نمایند.

دکتر سبحانی راد افزود: این افراد می‌توانند در بیمارستان ها، مراکز خصوصی، مراکز جامع توانبخشی و مراکز نگه داری افراد دارای آسیب  فعالیت کنند.