سینما؛ نیازمند سکانسی از جنس تعامل و همدلی

تهران- ایرنا- سینما به عنوان ابزاری قدرتمند نقش مهم و تاثیرگذاری در انتقال پیام و پرورش ارزش های جامعه دارد. از این رو زبان گویای مدیریت فرهنگی و مسایل اجتماعی محسوب می شود که این روزها نیازمند تعامل و همدلی بیشتر است.

به گزارش گروه اطلاع رسانی ایرنا؛ «سینما؛ ابزاری کارآمد برای توسعه فرهنگی؛ نجات محیط زیست با تلاش مسوولان و پشتوانه مردمی و بار سنگین فقر بر دوش مردم» از جمله مهمترین موضوعات اجتماعی و فرهنگی محسوب می شود که در مطبوعات امروز (سه شنبه) برجسته شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

**سینما؛ ابزاری کارآمد برای توسعه فرهنگی
سینما رسانه ای نافذ و تعیین کننده است که برای بسترسازی و عملیاتی کردن برنامه ها و راهبردهای کلان ملی و بین المللی می توان از آن بهره برد. همچنین به عنوان یک رسانه تاثیرگذار و وسیله ای برای برقراری ارتباط جمعی در جهت نشر و گسترش فرهنگ نقش کلیدی ایفا می کند.

روزنامه «اطلاعات» در یادداشتی با عنوان «صیانت از فرهنگ عامه زیر چتر سینما» به قلم سیدرضا صائمی نوشت: «جشنواره وارش»که یکی از قدیمی‌ترین جشنواره های سینمایی در مازندران و کشور است، پس از وقفه ای چند ساله، نهمین دوره برگزاری خود را از سر می‌گیرد و با شروع ثبت نام آثار از اول آذر ماه، این پروژه کلید خورده است.ضمن اینکه توجه سینماگران و فیلمسازان را به ظرفیت های جغرافیایی، تاریخی، فرهنگی و اجتماعی سایر نقاط ایران جلب کرده و در نهایت به پیوند سینما و اقوام ایرانی کمک کرده و قابلیت های این حوزه را شناسایی می کند. با توجه به اهمیت و جایگاهی که فرهنگ عامه و بومی و قابلیت های هنری و فرهنگی که در اقوام گوناگون ایرانی وجود دارد، این جشنواره می تواند به تقویت و تحکیم بنیان های فرهنگ عامه کمک کرده و از جاذبه سینما و جذابیت های فرهنگ بومی و قومی در جهت اعتلای فرهنگی کشور بهره ببرد.

در ادامه می خوانیم: واقعیت این است که یکی از گلوگاه های اصلی و نقاط کانونی بحران سینمای ایران، مشکلاتی است که در فیلمنامه نویسی داریم. این جشنواره با توجه به تاکید بر فرهنگ عامه می ‌تواند افق ها و ظرفیت های متنی تازه ای به روی سینمای ایران بگشاید تا شاهد تولید و روایت قصه ‌های تازه ای در سینمای ایران باشیم.قصه هایی که ریشه در فرهنگ و تمدن و آیین و رسوم اقوام گوناگون ایرانی دارد. جشنواره وارش، می تواند پیشنهادهای تازه ای برای سینمای ایران داشته باشد و از فرهنگ عامه زیر چتر سینما صیانت کند.

روزنامه «آرمان» در مطلبی با عنوان «با نیت «تداوم» به سازمان سینمایی آمده‌ام» به نقل از حسین انتظامی سرپرست سازمان سینمایی می نویسد: حضورم در سازمان سینمایی با این نیت بوده است که تداوم داشته باشد. طبعا برنامه‌هایی هم که تا امروز با کمک سایر دوستان آغاز کرده‌ایم، برمبنای یک سازمان باثبات و با برنامه بوده است. با این نظر و دیدگاه کار خود را آغاز کرده‌ایم و امید داریم این حضور بتواند منشأ خیر و اثر در خانواده سینما باشد. طبعا برای بنده میزان اثربخشی و رضایتمندی سینماگران اصلی‌ترین ملاک برای تصمیم‌گیری‌های بعدی خواهد بود.

در ادامه می خوانیم: برای تحقق شفافیت باید همه ضوابط به‌صورت پیش‌دستانه و روشن منتشر شده باشد تا برای همه افراد جامعه دسترسی به آن ممکن باشد. مجوزهای صادرشده در بخش‌های مختلف هم باید به‌صورت برخط مورد اطلاع‌رسانی قرار بگیرد تا همه بدانند در همین لحظه شورای پروانه نمایش به کدام فیلم پروانه داده است. شفافیت تمام این شئون را شامل می‌شود و اگر این امر به‌طور کامل محقق شود بسیاری از ابهامات مرتفع خواهد شد.

روزنامه «فرهیختگان» در مطلبی با عنوان « زحمات‌مان پشت دوربین دیده نمی‌شود» در گفت وگو با عبدالله اسکندری چهره‌پرداز مطرح سینمای ایران نوشت: در یک کار جمعی مثل فیلمسازی یا تئاتر، نقش‌ها در قالب گروه معنا پیدا می‌کنند و هر کدام از افراد به تنهایی نمی‌توانند بگویند که من مهم‌ترین نقش را برعهده دارم. درست است که مخاطب فقط چند بازیگر را جلوی دوربین می‌بیند ولی اگر کاری دیده می‌شود مدیون زحمات افرادی است که علاوه‌بر جلوی دوربین در پشت دوربین هم کار می‌کنند. درمورد گریم هم اگر کاری به دل مخاطب می‌نشیند که نمونه‌های زیادی از آن را در سینما شاهد بودیم، به خاطر همکاری گروه نور، فیلمبرداری، صحنه‌آرایی و نقش بازیگر است که باعث شده تا یک گریم در ذهن مردم ماندگار شود.

در ادامه آمده است: در سینمای خانگی، آزادی گریمور به مراتب بیشتر از تلویزیون و سینماست و از محدودیت‌هایی که در آنجا وجود دارد کمتر در سینمای خانگی با آن روبه‌رو هستیم. درواقع باید گفت که تلویزیون، رسانه‌ای است که متعلق به طیف زیادی از مردم است و باید تقریبا سلایق زیادی را راضی نگه دارد درحالی که مخاطب در شبکه نمایش خانگی، بنا به علاقه‌ای که نسبت به تماشای یک اثر دارد، با میل و نظر شخصی خود اقدام به خرید اثر نمایشی می‌کند.

**نجات محیط زیست با تلاش مسوولان و پشتوانه مردمی
بهره برداری های غیراصولی از محیط زیست و حیات وحش ایران طی دهه های گذشته وضعیت زیست بوم و اقلیم ایران را با چالش های جدی مواجه ساخته است. چالش هایی که حیات موجودات زنده را با تهدید روبرو ساخته و زندگی بشر را دستخوش تغییرات فراوانی کرده است. از این رو محیط زیست ایران در این شرایط نیازمند تدابیر و تدوین برنامه های جامعی از طرف مسوولان و پشتوانه های مردمی است تا این حوزه مهم و حیاتی را از گرداب مشکلات برهاند.

روزنامه «قانون» در گزارشی با عنوان «دارابگرد محصور در فروچاله‌ها» نوشت: پدیده فرونشست و فروچاله‌های زمین، عرصه و حریم درجه یک شهر باستانی دارابگرد را فراگرفته و رو به گسترش و فزونی است. یکی از نخستین شهرهای دایره‌ای شکل ایران بر اثر پدیده فروچاله‌ها و فرونشست زمین روبه‌نابودی است و فاجعه‌ای بزرگ گریبان این شهر تاریخی را گرفته است. شهر باستانی دارابگرد که بر پایه بیشتر منابع تاریخی به عنوان سومین شهر بزرگ تاریخی پارس از آن یاد می‌کنند، روزهای بسیار سخت و دشواری را پشت سر می‌گذارد. پدیده فرونشست و بدتر از همه فروچاله‌های زمین، گرداگرد این شهر باستانی را فراگرفته و آسیب‌های برگشت ناپذیری را به لایه‌های باستان شناسانه و دیوار گلی دراز و گسترده آن وارد کرده است.

در ادامه آمده است: پدیدۀ فرونشست و فروچاله‌های زمین در عرصه و حریم شهر باستانی دارابگرد رو به گسترش است و اگر هرچه زودتر مدیران فرهنگی و سرپرستان شهری به ویژه سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی دست به‌کار نشوند و چاره‌ای ریشه‌ای برای آن نیابند، به زودی با فاجعه‌ای بزرگ رو به‌رو خواهیم شد.

روزنامه «آرمان» در گزارشی با عنوان «388 دشت کشور در وضعیت بحرانی» آورده است: به اعتقاد کارشناسان اجرایی کردن روش استفاده از آبیاری‌های نوین در بخش کشاورزی با اصلاح روش‌های سنتی و اصلاح الگوی کشت متناسب با اقلیم منطقه می‌تواند نقش مهمی در افزایش بهره‌وری محصولات در این بخش ایفا کند، اما ظاهرا عزم جدی برای این موضوع وجود ندارد و کار از کار گذشته و طبق آمار بسیاری از دشت‌های حاصلخیز کشور ممنوعه اعلام شده‌اند و کشاورزی در آنها ممنوع است.

در ادامه می خوانیم: همان‌طور که عیسی کلانتری معاون حفاظت و بهره‌‌برداری شرکت مدیریت منابع آب ایران می‌گوید: از میان 609 دشت کشور، 388 دشت دارای وضعیت بحرانی هستند. با توجه به این آمار باید گفت که مشکل کم‌آبی از زنگ خطر و هشدار گذشته و باید سریع اقدامات برای حفظ منابع آبی انجام داد وگرنه تا چند سال دیگر یک بیابان بزرگ به نام ایران را با بی‌توجهی‌هایمان برجای خواهیم گذاشت.

روزنامه «اعتماد» در یادداشتی با عنوان «فرهنگ سازی و محیط زیست» به قلم فاطمه ذوالقدر نماینده مجلس نوشت: محیط زیست و سرمایه زیست محیطی، سرمایه ملی و متعلق به همه نسل هاست. این سرمایه در شرایطی در حال از بین رفتن است که حداقل تلاش ها برای حفظ و پاسداشت آن صورت می پذیرد؛ به طوری که فرآیند بهره برداری صنعتی و غیراصولی و غیرمجاز از این منابع کاهش چشمگیری را در منابع طبیعی موجود و گونه های حیوانات، پرندگان مهاجر هستیم.

در ادامه این یادداشت آمده است: حفاظت و پاسداری از طبیعت و محیط زیست و حیات وحش آن نیازمند یک اقدام جامع و مسوولانه از سوی مسوولان و مردم است. در همین راستا در جایگاه قانونگذاری برای تقویت نقش حافظان محیط زیست و جنگل بانان، لایحه حمایت از جنگل بانان و محیط بانان تنظیم و در حال طی مراحل قانونی برای تصویب است.

**بار سنگین فقر بر دوش مردم
فقر صرفا ناشی از فقدان منابع جهت تامین نیازهای اساسی نیست، بلکه ناشی از کمبود منابع فرد جهت دسترسی به حداقل استاندارد زندگی نسبی در جامعه است؛ یعنی فرد یا خانواده نسبت به متوسط همان جامعه که در آن زندگی می کنند فقیر محسوب می شود و شاید همان خانواده در یک کشور یا جامعه دیگر فقیر نسبی نباشد. در چند سال اخیر صحبت هایی درباره ی فقیرتر شدن مردم ایران شده است که تداوم آن می تواند زندگی را بر مردم سخت کند که مسوولان امر باید با سیاست های پیشگیرانه فکری در جهت رفاه حال شهروندان کنند.

روزنامه «آرمان» در گزارشی با عنوان «رشد 25 درصدی خط فقر در تابستان 97» آورده است: مرکز پژوهش‌های مجلس که در هفته گذشته اقدام به محاسبه خط فقر مطلق سال 95 کرده بود، این بار خط فقر مطلق سال 96 و همچنین شش‌ماهه نخست سال 97 را برآورد کرده است. بازوی پژوهشی مجلس در گزارش خود در محاسبه خط فقر استان‌های مختلف را به چهار خوشه شهری و پنج خوشه روستایی تقسیم کرده و سپس برای هر خوشه خط فقر مطلق را اعلام کرده است. پیش‌تر بازوی پژوهشی مجلس برای محاسبه خط فقر سال 95، از روش «حداقل نیازهای اساسی» استفاده کرده بود. این در حالی است که برای محاسبه خط فقر مطلق در سال 96 و همچنین‌شش ماهه سال 97 از شاخص‌های قیمت استانی به تفکیک ریز اقلام در گروه‌های هزینه‌ای استفاده کرده است.

در ادامه می خوانیم: هسته پژوهشی مجلس ضمن اشاره به رشد 25 درصدی خط فقر تابستان 97 نسبت به تابستان 96 برای کل کشور، بر لزوم سیاست‌های حمایتی از خانوارهای ایرانی تاکید می‌کند. با این حال، گزارش مذکور ضمن اشاره بر هدفمندی این سیاست‌های حمایتی، از سیاست دولت برای کمک یکسان به خانوارهای با درآمد زیر 3.5 میلیون انتقاد می‌کند و آن را غیرهدفمند می‌داند.

روزنامه «دنیای اقتصاد» در گزارشی با عنوان «به روز رسانی خط فقر در ایران» می نویسد: خط فقر در تابستان 97 نسبت به بهار 97، حدود 300 هزار تومان در تهران رشد کرد. این رشد در حالی اتفاق افتاده است که در این بازه، احتمال افزایش حقوق برای خانوارها با توجه به نوع شغل آنها، اندک بوده و حتی در اثر شرایط اقتصادی، احتمال کاهش حقوق نیز وجود داشته است. در نتیجه هجرت جمعیتی از بالای خط فقر به زیر آن در تابستان امسال، احتمال بالایی دارد. با توجه به این اتفاق، ضروری است که سیاست‌های حمایتی دولت از درجه هدفمندی بیشتری برخوردار و تمامی جوانب در آنها لحاظ شوند. پراکندگی خط فقر در نقاط مختلف کشور قابل توجه است، در نتیجه سیاستی همچون افزایش حداقل دستمزد در شرایط جاری، هم باید به پراکندگی خط فقر در نقاط مختلف کشور آگاه باشد و هم بداند فشار مضاعف بر صاحبان تولید، می‌تواند منجر به تشدید هزینه‌ها و اخراج کارگران و در نتیجه تشدید فقر شود.

در ادامه آمده است: در وضعیت کنونی، خبرهای گوناگونی از طراحی سیاست‌های حمایتی توسط نهادهای مختلف شنیده می‌شود. برای مثال مجلس، سازمان‌های حمایتی مانند کمیته امداد، بهزیستی و وزارتخانه‌هایی چون رفاه و صنعت، هر یک راه مجزای خود را طی می‌کنند و از داده‌های آماری مختلف به منظور شناسایی خانوارهای فقیر استفاده می‌کنند. اما مطمئنا در صورتی این سیاست‌ها به هدف خواهد خورد که آمار و اطلاعات مربوط به فقر و داده‌های مربوط به درآمدها و سایر اطلاعات خانوار یکپارچه شده باشد.

روزنامه «فرهیختگان» در گزارشی با عنوان «واقعیت فقرزدایی» نوشت: یکی از اصلی‌ترین سیاست‌ها و اهداف اقتصادی-اجتماعی، کاهش فقر است. با وجود اهمیت موضوع فقرزدایی، اما متاسفانه نهادهای مسئول انتشار آمار همچون بانک مرکزی و مرکز آمار ایران توجهی به این موضوع نداشته‌اند. شاید به همین دلیل است که وقتی صحبت از فقر در ایران می‌شود، هر پژوهشگری اعداد و ارقام متفاوت و متناقضی درمورد تعداد افراد زیر خطر فقر ارائه می‌دهد. از حداقل 13.3 میلیون نفر جمعیت زیر خط فقر مطلق، حدود 6.4 میلیون نفر در بدترین شرایط معیشتی از حداقل امکانات زیستی و همچنین از هیچ‌گونه حمایت نهادهای رسمی کشور ازجمله کمیته امداد و سازمان بهزیستی برخوردار نیستند. بر این اساس 6.4 میلیون نفر فقیر مطلق یک زنگ خطر و هشدار برای همه سیاستگذاران کشور است که برمبنای آن باید با رصد وضعیت فقرا سیاست‌های حمایتی متناسب با شرایط فعلی را تدوین و اجرا کنند.

در ادامه آمده است: در شرایط فعلی اگرچه دولت هیچ رصد آماری‌ای از وضعیت فقرای کشور منتشر نمی‌کند، با این حال آنچه تاکنون از سوی دولت برای جبران کاهش شدید قدرت خرید مردم پیشنهاد شده یا در حال اجراست، صرفا موضوع افزایش دستمزدها یا کمک مالی دولت به افراد دارای دستمزد و حقوق کمتر از سه‌میلیون تومان است؛ اما نتایج برخی تحقیقات انجام‌شده در حوزه فقر در کشور نشان می‌دهد در کوتاه‌مدت سیاست‌های کاهش فقر در ایران باید دو زمینه را دربر داشته باشد که عبارتند از: 1- هدفمندی سیاست‌های حمایتی و 2- هماهنگ‌سازی سیاست‌های حمایتی.

پژوهشم**9370**9131

منبع: ایرنا

کلیدواژه: اجتماعي تحليل روزنامه ها اجتماعي و فرهنگي 20آذر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۹۰۷۵۱۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

برای عمق بخشی به مسائل باید از همدلی استفاده کرد

به گزارش خبرنگار همشهری، سید جعفرتشکری هاشمی عضو شرای شهر تهران توصیه و تذکرات مهندس مهدی چمران مبنی بر لزوم همدلی تمام اعضای مدیریت شهری می گوید:«همدلی حتما در یک کار جمعی ضرورت است و اصولا بدون همدلی یک تیم نمی تواند به اهداف کاری خودش دست پیدا کند، اما همدلی باید مبتنی و متکی بر یک ساختار سالم و انجام وظایت تک تک اعضا باشد. اگر قرار باشد که همه مسائل را بخواهیم با موضوع همدلی حل و فصل کنیم به نظر منطقی نیست.»

تشکری ادامه داد:«یکسری وظایف برای هر فردی چه در شهرداری و چه در شورا تعریف شده است که همه باید متعهد به آن وظایف باشند و در بحث تسهیل گری و عمق بخشیدن از موضوع همدلی استفاده کنیم. اگر بخواهیم تمام وظایف و ساختار ها را نادیده بگیریم و بخواهیم صرفا برمبنای همدلی کارها را پیش ببریم، خب این شرایط نمی تواند تداوم و عمق داشته باشد.»

او در پایان افزود:«بنابراین ضمن تاکید بر اینکه در انجام کار جمعی و تیمی باید خمیرمایه ما همدلی باشد، اما تاکید می کنم که اگر دستگاه های مرتبط چه شهرداری و چه شورا به وظایف قانونی خودشان عمل نکنند و و چارچوب های تعریف شده را در ملاحظات خود نیاورند یا رفتاری خارج از مقررات صورت بگیرد، همدلی تنها یک پوشش غیر موثری خواهد شد و خیلی زود این همدلی رنگ می بازد. اما اگر ما به وظایف خودمان درست عمل کردیم و قواعد کار را رعایت کردیم، در این شرایط همدلی می تواند یک چاشنی اثربخش باشد.»

کد خبر 850225 برچسب‌ها شوراى شهر تهران مهدی چمران شهردارى تهران شهرداری شورای شهر مدیریت شهری