زندگی یک زن در جنگ سوریه
تاریخ انتشار: ۲۰ آذر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۹۰۸۷۷۳
به گزارش پارس نیوز، درجشنواره امسال سینماحقیقت فیلمهایی در موضوعات مختلف به نمایش درمیآید. موضوع جنگ سوریه یکی از سوژههای مورد توجه فیلمسازان مستند در جشنواره امسال بوده است. چند فیلم به بحران سوریه پرداختهاند که یکی از جدیترین آنها، «الماظا» است.
آلیمین اخیراً گفته بود:« هرچند در ایران هر سال تعداد زیادی فیلم درباره سوریه ساخته میشود اما معدودی از این فیلمها مورد توجه قرار میگیرند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بیشتر بخوانیم:
روایتی از زندگی یک اسیر مسیحیِ ایرانی در جنگ تحمیلی پروفسور، دروغهای حقوق بشری غرب را رسوا کرد«الماظا» روایتگر قصه شخصی به نام الماظا ست که رنج کشیده جنگ است؛ جنگی که خودش و اطرافیانش هیچ نقشی در بروز آن نداشتند. آنها زندگیشان را میکردند که جنگ مثل طاعون به جانشان افتاد از همین رو موضوع فیلم من جنگ است.»
به مناسبت رونمایی این فیلم در جشنواره سینماحقیقت با علیرضا آلیمین گفتوگویی انجام دادهایم که در ادامه میخوانید.
چرا به سراغ سوریه رفتید و نگاهتان دراین فیلم به کدام سمت است؟
کاری که من ساختم در باره خانوادهها در جنگ است. یعنی شاید ظاهر ماجرا به تصوری که ما از سوریه داریم ارتباطی نداشته باشد؛ تصوری که بیشتر در قالب جنگ بوده است. محل روایت ما در شهر لاذقیه است که جنگی در آن نیست و خانوادههای آواره جنگ درآنجا هستند.
آنجا منطقه امن است؟
بله، منطقه امنی است و درگیری در آن نبوده است. حضور روسها در آن بیشتر است. این مستند درباره خانوادههایی است که در جنگ صدمه دیدهاند. در سال 2015 به روستایی حمله میشود مردم روستا فرار میکنند و تعداد زیادی کشته میشوند.
تعدادی فرار میکنند و به شهر لاذقیه میآیند. در آن زندگی میکنند و جالب است بدانید، خانوادهای در آنجا نیست که عزیزی در جنگ از دست نداده باشد. روز 25 آوریل حملهای که درابتدا گفتم اتفاق میافتد. هنوز خانوادهها اسیرانی در دست مسلحین دارند.
آیا خانوادههایی که در آنجا حضور دارند در جبهه حکومت سوریه هستند؟
از آنجایی که شهر لاذقیه درگیری نداشته و عموماً مردم آن علوی هستند و زادگاه بشار اسد در آنجاست؛ همسو با حکومت مرکزی هستند.
با توجه به اینکه محدودیت زمانی هم برای مستند داشتید طبیعتاً مجبور بودید که با هدف به سراغ سوژه بروید. از چه زاویهای به این قضیه وارد شدید؟
اواخر سال گذشته برای یک کار تحقیقاتی به سوریه رفتم. یکی از سوژهها همین مردم روستایی بودند که مورد حمله قرار گرفته بود؛ خانوادههایی که توسط مسلحین - کسانی که غیر داعش هستند مثل جبهه النصره و...- مورد تهاجم قرار گرفته بودند. به حلب رفتم و بابت آن تحقیق کردم و لاذقیه که سابقه ذهنی هم از آن را انتخاب کردم و اوایل سال برای تولید به آن منطقه رفتم.
از پرداخت به زندگی مردم گفتید. شما کدام وجه از زندگی را در مستند خودتان پر رنگ کردید؟
مسائل جنگ و مشکلاتی که یک زن و مادر با جنگ درگیر میشود و به آن صدمه میزند.
این ماجرا در آن سال2015 تمام نمیشود و تا الان ادامه دارد. شخصیت مستند من خانوادهاش را از دست داده است و یک سری افراد آن را مقصر میدانند.
چه شباهتی بین مردم سوریه و طبعات جنگ در سوریه با هشت سال دفاع مقدس خودمان حس کردید؟
از ابتدا که به سوریه رفتم دوست نداشتم این دو را از نظر محتوایی با هم مقایسه کنم.
آن حال و هوایی که ما داشتیم به نظرم در هیچ جای دنیا پیش نمیآید. ما برای اتفاقی که در ایران افتاد ارزش زیادی قائل هستیم.
من خیلی نمیخواهم مقایسه کنم و جنگ در هر جای دنیا اتفاق بیفتد صرفاً یک نفر از بین نمیرود بلکه خانواده آن فرد آسیب میبیند و این در همه جای دنیا یکسان است.
پس مخاطب «الماظا» یک مخاطب فراملی، منطقهای و مذهبی است؟
من به این سمت پیش رفتم و سعی کردم اینها را از فیلمم دربیاورم؛ اتفاقاتی که فیلم رامحدود به سوریه، لاذقیه و حتی خاورمیانه میکند.
جنگ در هر جا که اتفاق بیفتد بد است و حقیقت این است که دیروز صبح خبری شنیدم که پیکرهای شهدا هنوز برمیگردد.
ناراحت شدم که بعد از گذشت 30سال هنوز این اتفاق میافتد و خانوادههایی هستند که چشم انتظارند و برای ما سختتر است چون مورد حمله یک کشور دیگرقرار گرفتیم.
مردم سوریه هم شاید مثل همه جای دنیا درگیر مسائل شعاری شوند و تا دوربین را میبینند شروع میکنند درباره مسائل سیاسی حرف زدن.
من همه اینها را دور ریختم و به جنگ و انسان به معنی واقعی کلمه پرداختم. به این که، این جنگ چه بلایی بر سر همه میآورد.
این مستند اولین اکرانش در جشنواره حقیقت است؟
بله، رونمایی از مستند ما در جشنواره سینماحقیقت رخ میدهد.
بهعنوان کسی که دوران جنگ خودمان را درک کردهاید، میدانید چند سال گذشت تا مردم مناطق جنگزده به حالت عادی برگردند؛ شما چند وقتی را در سوریه بودهاید؛ فکر میکنید چه زمانی زندگی عادی به مردم سوریه بازمیگردد؟
من فکر نمیکنم به این راحتی اتفاق بیفتد. هنوز که هنوز است مناطقی از سوریه در دست مسلحین است؛ مثل استان ادلب. فکر نمیکنم این اتفاق بیفتد و زمان میبرد با سازوکارهایی که اینجا بوده است با همبستگی که در اینجا بوده است برای پاک کردن چهره جنگ.
در مناطق جنوبی شرایط رضایتبخش نیست و نشان میدهد که هنوز درگیر جنگ و عواقب آن هستند.
منبع: پارس نیوز
کلیدواژه: جنگ بحران سوریه ایران سوریه حقوق بشار اسد هشت سال دفاع مقدس خانواده خاورمیانه دوربین جنگ جنگ تحمیلی حقوق خاورمیانه سوریه پارس پارس نیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.parsnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارس نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۹۰۸۷۷۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تندیسهای طلایی در دست راویان حقیقت
جشنوارهها عموما عامل انگیزشی بسیار قوی برای تولیدکنندگان آثار رسانه ای، هنری و پژوهشی هستند که این تولید کنندگان تلاش دارند تا علاوه بر محک خود در بستر جشنواره با تنوع تولید و اندیشه و دیدگاههای متفاوت نیز در موضوعات مورد علاقه خود بیشتر آشنا شوند و بر وجوه آموزشی موجود در جشنوارهها در کنار مباحث رقابتی توجه دارند.
امروز، معاونت صدای رسانه ملی به مأمن و مرکز مهم در زمینه مستندسازی تبدیل شده و حامی جدی مستندسازان است. مروری بر آثار ارائه شده در این دوره از جشنواره پژواک و اذعان داوران در این عرصه به خوبی اثبات میکند بسیاری از برنامه سازان پیشکسوت و جوان در حوزه مستندسازی آثار فاخر و تأثیرگذاری را ساخته و به سراغ سوژههای ناب برای مستندسازی رفتند.
جشنواره مستند رادیویی پژواک محملی شده تا قالب مستندسازی در رادیو احیا شود و مستندسازان رادیویی در فضایی سالم با یکدیگر رقابت کنند. همچنین در سایر شبکهها نیز فضای مناسبی برای پخش آثار شاخص و برتر مستند ایجاد کرده است. نتیجه این است که امروز، برنامههای مستندمحور رادیو، پرشنونده هستند و به واسطه رادیو، مستندها جایگاه ویژهای نزد ذائقه مردم یافته است.
از سوی دیگر جشنواره پژواک فرصتی فراهم کرده تا مردم هم در این جشنواره سهمی داشته باشند. هدف از این بخش، افزایش تعامل میان برنامه سازان و مخاطبان و از سوی دیگر شناسایی افراد مستعد در این حوزه است. همچنین آثار قابل داوری در بخش مردمی نسبت به دورههای گذشته به لحاظ کمی و کیفی رشد داشته و این نشان میدهد مردم علاقمند به این قالب از برنامه سازی هستند. ضمن این که در حوزه مردمی سعی شده گونههای راحت مستند (مستند روایی و گزارشی) گذاشته شود تا علاقمندان به این عرصه وارد میدان شوند. بخش مردمی جشنواره پژواک در راستای نگاه تحولی معاونت صدا مبنی بر راه اندازی نهضت تولیدات مردمی است که این نگاه به جد دنبال میشود.
در واقع ایجاد فضای تعاملی میان مردم و مستندسازان و احترام به نظر و علاقه شنوندگان رادیو هم از دیگر مزیتهای این رویداد است. جشنواره مستند پژواک نیز همچون بسیاری دیگر از جشنوارههای رادیو با مشارکت عموم مردم برگزار میشود. به این ترتیب که برای همه مردم این امکان فراهم شد تا بهترین فیلمهای مستند از نگاه خود را انتخاب و در این جشنواره شرکت دهند. بدون تردید نظرات مردمی نیز به تقویت فعالیت رادیو در زمینه تولید و پخش آثار مستند کمک میکند.
از سوی دیگر دوری از کلیشههای رایج، خلق و اجرای طرحهای نو، تحولی عمیق در محتوا و اضافه شدن بخشهای ویژه همچون وعده صادق و... حاصل توجه جشنواره پژواک در سومین دوره است.
مراسم افتتاحیه این جشنواره همزمان با سالروز ۸۴ سالگی رادیو برپا شد و برگزیدگان بخشهای برنامههای مستمر، مستندهای مستمر، مشاغل و مستندنگاری اعلام شدند. اکنون که به روزهای اختتامیه نزدیک میشویم، قرار است برگزیدگان راویان حقیقت در بخشهای اصلی، ویژه و مردمی اعلام شود و تندیسهای طلایی در دستان راویان حقیقت در رادیو قرار بگیرد.