عقلای جناح‌های سیاسی این روزها نگران تکرار تجربه تندروی‌های گذشته
تاریخ انتشار: ۲۱ آذر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۹۲۲۵۳۶
این روزها ایران یک بار دیگر نگران ترکتازی تندرو‌هاست، چه آنها که ناامید از راهکارهای اصلاح‌طلبانه در دو راهی انفعال یا تندروی چپگرایانه قرار می‌گیرند و چه تندروهای راستگرایی که با بهانه‌گیری از وضع موجود کاسه همه مشکلات امروز را بر سر اعتدالگرایان، اصلاح‌طلبان و حتی اصولگرایان میانه‌رو می‌شکنند و برای مبارزات انتخاباتی و سر دادن شعارهای عوامگرایانه‌ای روزشماری می‌کنند که می‌تواند مردم درگیر مشکلات معیشتی را بیشتر از همیشه به خود جذب کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
شاید این روزها بدترین زمان ممکن برای پرداختن رسانه‌ها و سیاستمداران به بحث‌هایی درباره پیش‌بینی رقابت‌ها و ائتلاف‌هایی است که می‌تواند در آینده سیاست ایران شکل بگیرد. در زمانی که یک کشور با جنگ حتی از نوع اقتصادی‌اش روبه‌رو است و هرآینه باید برای مواجهه‌های مختلف در فضای سیاست خارجی‌اش آماده باشد، ایده‌آل این است که یک ملت به تمامی در برابر مشکلات بایستد و با اجماع نخبگانی برای آنها چاره‌اندیشی کند. اما جهان، جهان ایده‌آل‌ها نیست و درِ بازی سیاست بر پاشنه دیگری می‌چرخد. وضعیت حال حاضر ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست. چنین است که در میانه راه دولت دوازدهم با جریان‌های متفاوتی مواجهیم و این واقعیت نگران کننده که زمینه برای سر برآوردن دوباره تندروی‌ها فراهم آمده است.
این در حالی است که هر دو جریان اصلی حال حاضر سیاست ایران در ادواری طیف‌های افراطی را در درون خود تجربه کرده‌اند و بر هزینه‌آفرینی و آسیب زنندگی تندروی بیش از هر دیگری آگاهند. تندروی اصولگرایانه در حوزه‌های فرهنگی، اجتماعی و سیاست خارجی و غایت‌گرایی اصلاح‌طلبانه در پیگیری اهدافی چون دموکراسی و آزادی که در این سال‌ها بزرگان هر دو جریان به نقد و واکاوی تأثیرات مخرب‌شان پرداخته‌اند.
با این وجود این روزها ایران یک بار دیگر نگران ترکتازی تندرو‌هاست، چه آنها که ناامید از راهکارهای اصلاح‌طلبانه در دو راهی انفعال یا تندروی چپگرایانه قرار می‌گیرند و چه تندروهای راستگرایی که با بهانه‌گیری از وضع موجود کاسه همه مشکلات امروز را بر سر اعتدالگرایان، اصلاح‌طلبان و حتی اصولگرایان میانه‌رو می‌شکنند و برای مبارزات انتخاباتی و سر دادن شعارهای عوامگرایانه‌ای روزشماری می‌کنند که می‌تواند مردم درگیر مشکلات معیشتی را بیشتر از همیشه به خود جذب کند.
با این حال در برابر این وضعیت طیف گسترده ای از نخبگان سیاسی اصلاح‌طلب و اصولگرا فارغ از تفاوت دیدگاه‌هایشان در یک نکته همداستانند و آن اینکه «راه آینده ایران از میانه روی عبور می‌کند.» با همین نگاه بسیاری از آنها حتی به دیدگاه‌هایی که بوی عبور از دولت روحانی به عنوان یکی از تعین‌های اعتدال می‌دهد نیز با قاطعیت نه می‌گویند.
از شواهد چنین رویکردی واکنش طیف قابل توجهی از اصلاح‌طلبان به نمایی بود که از رابطه میان اصلاح‌طلبان و دولت در مصاحبه سعید حجاریان با خبرگزاری تسنیم تصویر شده بود. حجاریان در آن گفت‌وگو با بیان اینکه «ما (اصلاح‌طلبان) با دکتر روحانی عقدی –به‌صورت ائتلاف- نبسته بودیم. ایشان وعده‌هایی به مردم دادند و مردم هم به‌دلیل همان وعده‌ها پای صندوق رأی رفتند»، گفته بود: «اما، ایشان به بسیاری از وعدههایش یا نخواست یا نتوانست عمل کند و فی‌الواقع زمانی که از خود عبور کرد، طبعاً بخشی از اصلاح‌طلبان هم ناگزیر با ایشان زاویه پیدا کردند.» اگر چه او در آن مصاحبه همچنان تأکید کرد «راه نجات کشور از طریق اصلاحات می‌گذرد»، اما گزاره‌اش درباره دولت با واکنش‌هایی مواجه شد. از جمله محمد کیانوش راد که در گفت‌وگویی با «ایران» با اذعان به اینکه «اصلاح‌طلبان از روز اول سطح انتظارات، آرمان‌‌ها و مطالبات‌شان از روحانی فراتر بود»، گفت: «اصلاح‌طلبان با توجه به شرایط خاص زمانی و محدودیت‌‌ها و مقدورات و شرایط ایران از روحانی حمایت کردند. اکنون نیز این حمایت ادامه دارد». کیانوش راد در تحلیل خود از دامن زدن اصولگرایان تندرو و قدرت پشت پرده به این مباحث و با تأکید بر اینکه راه پیش روی اصلاح‌طلبان چیزی جز میانه روی نیست، افزود: «تاکتیک آنها اکنون اختلاف میان اصلاح‌طلبان، ناکارآمد نشان دادن دولت روحانی، تحریک اصلاح‌طلبان برای حمله به روحانی، بی عرضه نشان دادن روحانی و ناامید کردن مردم و اینکه روحانی به وعدههایش عمل نکرده، است. جالب آنکه اصولگرایان تندرو و قدرت پشت پرده گاهی نقش دایه مهربان‌تر از مادر را برای اصلاح‌طلبان بازی می‌کنند تا با این پروژه بدون دردسر، پیروزِ انتخابات بعدی باشند.»
سخنان روز گذشته غلامرضا مصباحی مقدم نیز در کنه خود نشانگر آن است که این فعال سیاسی اصولگرا ناامیدی مردم و عبور آنها از جریان‌های اصلاح‌طلب و اصولگرا و پیروی شان از تندروها را منتفی نمی داند؛ با وجود این به پیروزی اصولگرایان در انتخابات آتی با بهره جستن از فضای انتقادی ایجاد شده علیه دولت حسن روحانی امید دارد.
گزاره‌ای که درستی‌اش را نمی‌توان یکسره نفی کرد. اما پنهان در پس این احتمال، احتمالی دیگری است که بی گمان نه فقط اصلاح‌طلبان یا به فغان آمدگان از خاطرات و میراث دولت هشت ساله محمود احمدی‌نژاد که برخی از خود اصولگرایان نیز نسبت به آن بیمناکند؛ تحرک بیشتر جبهه پایداری، قرار گرفتن شان پشت یک چهره تندرو اصولگرا، ترکتازی شعارهای مردم پسند با بهره گرفتن از تخریب عملکرد دولت اعتدالگرا و سرانجام احمدی نژادی دیگر.
همین واقعیت‌ها است که فعال اصولگرایی همچون ناصر ایمانی را بر آن می‌دارد تا در یک گفت وگو با تأکید بر برائت جویی اصولگرایان از تندروهای هزینه ساز جبهه پایداری از اصلاح‌طلبان به عنوان گروهی نام ببرد که با بزرگنمایی و تقویت تندروهای اصولگرا و پایداری‌ها سعی داشته‌اند با اصولگرایان مقابله کنند.
این مواضع همه یک نگرانی را تقویت می‌کنند. وارد شدن به مجادلات سیاسی پیش از موعد که در آن جریان‌های سیاسی نه در جایگاه همراه دولت برای حل مشکل که رقیب و بهره گیرنده از مشکلات قرار می‌گیرند. محصول جانبی چنین روندی اگر تقویت تندروهای داخلی است همه آن نیست. ناامید کردن مردم از کارآمدی دولت مستقر و امکان اصلاح روند‌ها خواه ناخواه به معنای تقویت جریان‌های برانداز و متخاصم بیرون از مرزها نیز هست. همان واقعیتی که سبب می‌شود اولویت مصطفی تاجزاده فعال سیاسی اصلاح‌طلب در مقابله با هرگونه اندیشه براندازانه بگوید: «اگر به قیمت عبور از اصلاح‌طلبان کنونی هم باشد، باید اصلاحات زنده بماند.» اصلاحاتی که دیگر در معنای مطلق یک جریان سیاسی نیست، به معنای نه به تندروی است؛ نه به تندروی اصولگرایانه و اصلاح‌طلبانه و آری به میانه روی از هر دو نوع.
منبع: ایران آنلاین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۹۲۲۵۳۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چوبه‌دار یا تکرار ماجرای هاشم آغاجری؛ کدامیک سهم توماج صالحی می‌شود؟
زیسان: خبر صدور حکم اعدام برای توماج صالحی طی دو روز گذشته در سطحی بیسابقه بازتاب داشته و با واکنش‌های گسترده‌ای همراه شده است. موج گسترده واکنش‌ها به صدور حکم اعدام برای توماج صالحی در دادگاه بدوی بیش از هر زمان دیگری نام این خواننده زیرزمینی را که در جریان ناآرامی‌های سال گذشته بازداشت شد را بر سر زبان‌ها انداخته است.
به گزارش «زی سان»، در چهارشنبه (۵ اردیبهشت) امیر رئیسیان، وکیل توکاج صالحی در گفتگو با «شبکه شرق» با اشاره به صدور حکم توماج صالحی، خواننده بازداشتی در ایران از سوی دادگاه انقلاب اصفهان اظهار کرد: «شعبه یک دادگاه انقلاب اصفهان، در اقدامی که در نوع خود بی سابقه است، حکم دیوان عالی کشور درباره پرونده سال ۱۴۰۱ توماج صالحی را اجرایی نکرد و با «ارشادی» خواندن این حکم و تاکید بر استقلال دادگاه بدوی، توماج صالحی را به اتهام افساد فی الارض، به اشد مجازات یعنی اعدام محکوم کرد.»
البته وکیل این خواننده جنجالی با بیان اینکه «حتما به حکم صادره برای توماج صالحی اعتراض خواهیم کرد»، گفت: «واقعیت آن است که حکم دادگاه بدوی دارای تعارضات حقوقی عیان است. تناقض با حکم دیوان عالی هم مهمترین و در عین حال عجیب‌ترین بخش این حکم محسوب می‌شود.
همچنین، رئیسیان درباره اخبار منتشر شده مبنی بر «عفو توماج صالحی» و «اعمال تخفیف در حکم او»، گفت: «همه این اخبار کذب است. حکم شعبه یک دادگاه انقلاب اصفهان، برای توماج صالحی، اعدام است.» اظهارات وکیل توماج در سطحی گسترده توجهات را به سوی خود جلب کرد. علاوه بر نشان دادن واکنش از سوی شخصیت‌های سیاسی و حقوق‌دان‌ها، هویت و کیستی این خواننده نیز به محل پرسش تبدیل شد.
توماج صالحی کیست و اتهامات او چه بود؟توماج صالحی یکی از خوانندگان زیرزمینی ایران است که در اردیبهشت ماه سال ۱۴۰۳ خبر صدور حکم اعدام برای او با حواشی فراوانی در فضای مجازی رو به رو شد. به گزارش «تابناک»، توماج صالحی خواننده رپ و اعتراضی در ایران است. ترانه‌های رپ او بیشتر ابعاد سیاسی و اعتراضی دارد و بعضاً در متن ترانه هایش توهین‌هایی را علیه مسئولان ارشد نظام مطرح می‌کند.
«ترکمنچای»، «سوراخ موش»، «نرمال» و «بازمانده» از جمله ترانه‌های اعتراضی منتشر شده از صالحی هستند که مورد توجه رسانه‌های معاند قرار گرفته اند.
صالحی در ۲۱ شهریور ۱۴۰۰ به دلیل ترانه هایش بازداشت شد. او همچنین در ۸ آبان ۱۴۰۱ به دلیل انتشار فیلم‌های اعتراضی و تحریک جوانان به حضور در اعتراضات باردیگر بازداشت شد.
در همین رابطه خبرگزاری میزان، وابسته به قوه قضاییه، به‌نقل از سید محمد موسویان دادستان اصفهان، خبر بازداشت توماج صالحی را تأیید کرد و مدعی شد که او «در ایجاد اغتشاشات و دعوت و تشویق به اغتشاش و آشوب‌های اخیر در استان اصفهان و در شهرستان شاهین‌شهر نقش کلیدی داشته است».
قوه قضائیه احتمال تخفیف در حکم اعدام وجود داردبعد از اعلام خبر صدور حکم اعدام برای توماج صالحی، برای افکار عمومی مساله مهم این است که آیا این حکم قطعی و اجرا خواهد شد؟ در این زمینه باید توجه داشت که مرکز رسانه قوه قضاییه اعلام کرد: این حکم بدوی و قابل فرجام خواهی در دیوان عالی کشور است. براساس حکم صادره از سوی دادگاه، به دلیل اظهار ندامت و پشیمانی و همکاری متهم، دادگاه وی را مستحق تخفیف دانسته به همین جهت در صورت فرجام خواهی احتمالی متهم و وکلای او و در صورت تایید حکم اعدام در دیوان عالی کشور، موضوع تخفیف مجازات در کمیسیون عفو و بخشودگی بررسی خواهد شد.
همین مرکز اعلام کرد: گفتنی است در صورت موافقت کمیسیون عفو و بخشودگی با تخفیف مجازات و طی همه فرایند قانونی، حکم توماج صالحی با یک درجه تخفیف به حبس طول المدت تبدیل و مجازات‌های تکمیلی در مورد متهم اجرا خواهد شد. قابل ذکر است سایر اتهامات این متهم نیز در حال رسیدگی قضایی است.
همه می‌دانند توماج اعدام نمی‌شود حتی قاضی‌ای که حکم را داده! / داستان آغاجری یادتان هست؟در سطحی دیگر، برخی از چهره‌های سیاسی بر این باور هستند که به هیچ عنوان حکم اعدام برای توماج صالحی اجرایی نخواهد شد.
عبدالله گنجی فعال رسانه‌ای اصولگرا در واکنش به این خبر در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: توماج صالحی حتما اعدام نمی‌شود، اما ظاهرا جمهوری اسلامی باید هزینه اعدام را پرداخت کند. حکم اعدام هاشم آغاجری یادتان هست؟ او هنوز استاد دانشگاه تربیت مدرس است. اما خرداد ۱۳۸۲ بیش از صد مجروح در زد و خورد‌های درون دانشگاهی داشتیم.
سیدعبدالجواد موسوی نیز در خبرآنلاین به موضوع حکم اعدام توماج صالحی پرداخت: اینکه توماج اعدام نمی‌شود را هر آدم نیمه‌عاقلی می‌داند. توماج اعدام نمی‌شود چنانکه هاشم آغاجری اعدام نشد. در ماجرای آغاجری هم، همه می‌دانستند خبری از اعدام در کار نیست. حتی آن کسی که حکم را صادر کرده بود. با این حال خبر آن حکم فقط و فقط حیثیت ایران را در جهان خدشه دار ساخت و اعصاب و روان جمع کثیری از جامعه را تا مدت‌ها بهم ریخت. حالا چرا آن حکم صادر شده بود؟
برای اینکه یک جناح سیاسی قصد کرده بود حال یک جناح سیاسی دیگر را بگیرد. چرا که آن یکی جناح سیاسی فکر می‌کرد این یکی جناح سیاسی زیادی یابو برش داشته و یکی باید حالی اش کند که حد و مرزش کجاست. احتمالا الان هم یک کسی فکر کرده حالا که قرار است طرح نور به صورت جدی اجرا شود باید از مخالفان زهر چشم گرفت. شاید هم عمدی است و ماجرا خیلی جدی‌تر از این حرف ها. یعنی یک نفر یا یک جریان تصمیم گرفته در هیئت یک انقلابی تمام عیار و به نام دفاع از اسلام و انقلاب بار دیگر مقدمات آشوب و بلوا را در این سرزمین به راه بیندازد.
هرچه هست نتیجه اش همان چیزی می‌شود که قبلا شد. در ماجرای آغاجری تندروها پایکوبی‌ها کردند که آفرین به اقتدار نیرو‌های انقلابی. از آن طرف هم اصلاح‌طلب‌ها این فرصت را مغتنم شمرده و تا توانستند به بهانه نقد خشونت و ریشه یابی تکفیر و ارتداد، دخل طرف مقابل را آوردند. آغاجری به زندگی طبیعی اش برگشت، اما در قامت یک قهرمان. کسی هم به روی خودش نیاورد که جدی جدی اگر طرف حکمش اعدام بوده پس چرا به این راحتی از خیر جرمش گذشتید؟
اصلا آغاجری جرمی هم مرتکب شده بود؟ این وسط تنها چیزی که مهم نبود آبرو و حیثیت کشور بود. کشوری که قرار بود با انقلابش راهی جدید در دنیای متجدد و متحجر بگشاید و طرحی نو درافکند با یک رای ناصواب تبدیل شده بود به یک کشوری که سخن گفتن و پرسش از عقاید رسمی و حکومتی در آن ممنوع بود و تفتیش عقاید در آن امری رایج. کشوری که به جای پاسخگویی به پرسش و یا شبهه افکنی یک استاد دانشگاه بلافاصله حکم به اعدام او می‌دهد. این داستان غمبار یک بار دیگر دارد تکرار می‌شود. چه می‌توان گفت جز: بیچاره ایران. بیچاره مردم. بیچاره مردم ایران.
برخی از حقوق‌دانان نیز در دو روز گذشته به صدور حکم اعدام برای توماج صالح در دادگاه بدوی واکنش نشان داده‌اند.
محسن برهانی حقوقدان و عضو هیئت علمی دانشگاه تهران در مورد حکم اعدام توماج صالحی در شبکه اجتماعی ایکس/ توئیتر نوشت: «به نظر من قطعاً حکم اعدام #توماج_صالحی در دیوان عالی کشور نقض خواهد شد. اما ضروری است دستگاه قضا چاره‌ای بیندیشد در خصوص برخی شعب مجازات‌گرا که اینگونه سخاوتمندانه احکام سنگین صادر و برای مردم و کشور و سیستم قضایی هزینه تولید می‌کنند. خوانندگی و افساد فی الارض؟!»
کامبیز نوروزی حقوقدان نیز در گفتگو با خبرآنلاین می‌گوید: من تصورم این است واحتمال می‌دهم که حکم توماج در دیوان نقض می‌شود. اینطور که یکی از وکلای توماج صالحی گفت حتی فرصت ایشان در دادگاه خیلی کم بوده که بخواهد از خودش دفاع کند.
نوروزی گفت: اینکه اتهامات توماج صالحی چطور منجر به فساد فی‌الارض و صدور حکم اعدام شده را باید دادگاه رسیدگی کننده پاسخ دهد. وقتی سیاست درامر قضا مداخله داشته باشد تبعیض هم نتیجه آن خواهد بود. او ادامه داد: امیدوارم امیرحسین مقصودلو (تتلو) هم با مجازات سنگین روبرو نشود. ولی مسئله این است که درفرایند‌های قضایی چندگانگی دیده شده مثلا درحوزه مطبوعات بعضی از روزنامه‌نگار‌ها با ساده‌ترین مطالب بازداشت و محکوم شدند.
tags # توماج صالحی سایر اخبار
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد