بدترین و تکان دهنده‌ترین وقایع فضایی جهان که خبر ساز شدند!
تاریخ انتشار: ۲۲ آذر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۹۴۱۴۷۸
گاها با یک اشتباه بسیار کوچک،یک فضاپیما دچار حادثه وحشتناک خواهد شد،در این مطلب به 5 مورد از بدترین وقایع فضایی جهان خواهیم پرداخت.
به گزارش شریان نیوز،نزدیک به نیمی از فضاپیماهایی که با هدف فرود نرم روی اجرام دیگر منظومه خورشیدی به فضا پرتاب شده بودند، روی اهداف خود سقوط کردند و شکست خوردند. اما میان آنها 5 ماموریت فضایی، نسبت به بقیه بسیار خبرسازتر شدند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اواخر دهه 60 میلادی، روس ها مطمئن شدند که نمی توانند زودتر از آمریکایی ها، فضانوردانی را به ماه اعزام کنند. به همین دلیل چند روز قبل از پرتاب فضاپیمای آپولو 11 آمریکا، روسیه فضاپیمای رباتیک لونا- 15 را با هدف جمع آوری نمونه از ماه و بازگرداندن آن به زمین، به فضا پرتاب کرد. هدف روس ها بی اثر کردن موج تبلیغاتی آمریکایی برای اعزام انسان به ماه بود. اما نقص فنی در سامانه فرود این فضاپیما باعث سقوطش روی ماه و از بین رفتن آن شد. لونا- 15، دومین تلاش شوروی برای بازگرداندن نمونه از ماه تا آن تاریخ بود. فوبوس- 2 (1367)
ژوئن 1988 (تیر 1367)، شوروی فضاپیمای فوبوس- 2 را با هدف فرود روی قمر فوبوس مریخ به فضا پرتاب کرد. این فضاپیما بهمن همان سال به مدار مریخ رسید و نزدیک به 40 تصویر از این قمر به زمین مخابره کرد. سپس دو سطح نشین از آن جدا شدند و در مسیر فرود روی فوبوس قرار گرفتند. در حالی که هر دو سطح نشین در فاصله 50 متری فوبوس بودند، ارتباط رادیوییی با فضاپیمای مادر قطع شد.
کارشناسان روسی پس از یک ماه تلاش، موفق شدند دوباره با فضاپیما ارتباط برقرار کنند. اما اطلاعات دریافتی نشان داد که هر دو سطح نشین فرود موفقیت آمیزی روی فوبوس نداشتند. قطب نشین مریخ (1378)
سطح نشین اروپایی «بیگل- 2» همراه با مدارگرد مارس اکسپرس بهمن سال 1382 به سیاره مریخ رسید. این سطح نشین پس از جداشدن از مارس اکسپرس برای فرود روی مریخ آماده شد. تمامی مراحل فرود بیگل- 2 روی مریخ با موفقیت همراه بود. اما پس از فرود کارشناسان موفق به برقراری ارتباط با آن نشدند و عملا ماموریت شکست خورد. ظاهرا این فضاپیما پس از فرود موفق به بازکردن تجهیزاتش نشده بود. سال 1394، مدارگرد شناسایی مریخ (MRO) توانست با تصویربرداری از منطقه فورد بیگل- 2، آن را پیدا کند. جنسیس (1383)
فضاپیمای جنسیس سال 1380 با هدف جمع آوری ذراتی از بادهای خورشیدی و بازگرداندن آنها به زمین به فضا پرتاب شد. این فضاپیما ماموریت خود را با موفقیت در فضا انجام داد اما چتر محموله فرودش هنگام بازگشت به زمین باز نشد و در صحرای یوتای آمریکا سقوط کرد. دانشمندان این ماموریت اعلام کردند نزدیک 70 درصد از نمونه های جمع آوری شده به کلی نابوده شده اند. این در حالی بود که وزن کل این نمونه ها بین 10 تا 20 میکروگرم برآورد می شد؛ یعنی حدود هزار برابر سبک تر از وزن یک پشه! برچسب هافضاپیمای جنسیسبادهای خورشیدیقطب نشینمنظومه خورشیدی
منبع: شریان
کلیدواژه: بادهای خورشیدی منظومه خورشیدی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت shariyan.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شریان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۹۴۱۴۷۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
علم جدیدی به نام پزشکی فضایی شکل گرفته است
به گزارش خبرگزاری مهر، بهرام مبشر دانشمند کیهان شناس ایرانی عضو ناسا با بیان اینکه گرایش جدید بین رشته‌ای بنام "پزشکی فضایی" در دنیا به وجود آمده که در آن به بررسی ابعاد مختلف تأثیر فضا بر بدن انسان‌های فضانورد می‌پردازد، گفت: بدین ترتیب بررسی اثر جاذبه روی انسان‌ها و موجودات دقیق‌تر مطالعه می‌کند.
وی افزود: بی وزنی و نبود جاذبه زمین در فضا، ممکن است بر میزان تأثیر داروهای شیمیایی روی بدن فضانوردان نقش داشته باشد ولی تحقیق در این زمینه در مراحل ابتدایی است و سال‌ها طول خواهد کشید که دانشمندان به نتایجی در این خصوص دست پیدا کنند.
استاد دانشگاه کالیفرنیا گفت: به کمک تلسکوپ‌های قوی به داده‌هایی رسیدیم که مشخص شده عمر جهان ۱۳/۸ میلیارد سال است.
وی افزود: من برای سازمان فضایی فعالیت می‌کنم و کار من در مورد جهان و کهکشان‌ها کاملاً علمی است.
مبشر ادامه داد: من در حال حاضر پروفسور مدعو دانشگاه کالیفرنیا هستم و در رشته کیهان شناسی تحقیق، تدریس می‌کنم؛ من با انواع تلسکوپ روی زمین و در فضا پیرامون پیدایش و تحول کهکشان‌ها، ساختار جهان و کهکشان‌ها کار می‌کنم.
وی افزود: حدود چهل سال است که در این زمینه کار می‌کنم. علاقمند همکاری با جامعه جراحان بودم و صحبت در میان پزشکان جراح کشورم برایم خیلی لذت بخش بوده است.
مبشر گفت: همیشه به فکر این بودم که در چنین جلساتی در خصوص چیزهایی که کمتر در مورد آن شنیدند صحبت شود برای همین میهمان مدعو کنگره جامعه جراحان هستم.
وی افزود: بی شک هر کسی کنجکاو است که بداند جهان چگونه به وجود آمده و این سوال نیز از کودکی با ما همراه بوده است.
مبشر ادامه داد: این یکی از معدود رشته‌های تخصصی است که همه انسان‌ها علاقه دارند با بررسی در آن به ماهیت کشف و به وجود آمدن دنیا برسند. اینکه جهان چگونه متحول شده و حیات چگونه به وجود آمده است. ما همیشه به دنبال جواب برای این پرسش‌ها هستیم.
وی افزود: علم چیزی است که به عنوان یک ارث از پدران و اجداد ما به ارث رسیده و باید آن را حفظ کنیم و به فرزندانمان نیز انتقال دهیم. باید به دنبال آشنایی با همه علوم بود حتی اگر به رشته تحصیلی ما ارتباطی نداشته باشد؛ با این ایده فکر انسان بازتر می‌شود و حتی در رشته اصلی تحصیلی خود فرد نیز می‌تواند موجب موفق تر شدن انسان شود.
مبشر گفت: آرزوی من این است که یک روزی به ایران برگردم و معلم باشم ولی اکنون مشغله و کار اجازه نمی‌دهد که فرصت کنم به ایران برگردم. برنامه کاری من خیلی سنگین است و در حال حاضر امکان رسیدن به این آرزو را ندارم.
مبشر متولد ۱۳۳۷ در تهران است و حدود بیست سال در کشور انگلستان تحصیل و زندگی کرده و هم اکنون نیز حدود بیست سال است که در آمریکا مشغول تدریس و تحقیق است.
کد خبر 6099576
امیدواری ژینولا به کامبک پاری سن ژرمن مقابل دورتموند: آنها از نظر جسمانی، تکنیکی و تاکتیکی آماده هستند