تبریز| پرسههای موازی نگران انزوا و ابتذال جوانان است
تاریخ انتشار: ۲۳ آذر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۹۵۰۳۹۹
کارگردان نمایش "پرسههای موازی" گفت: امکانات تئاتر تبریز واقعاً کم است. در واقع ما به صورت جشنوارهای برنامه اجرا میکنیم چون چندین کار در نوبت هستند و باید به صورت محدود تمرین کنیم. ۲۳ آذر ۱۳۹۷ - ۱۲:۰۲ استانها آذربایجان شرقی نظرات - اخبار استانها -
به گزارش خبرگزاری تسنیم از تبریز، علی کاظمی وند، کارگردان نمایش "پرسههای موازی" در نشست خبری این نمایش که در خانه تئاتر تبریز برگزار شد، با اشاره به ایجاد تغییر در متن اولیه این نمایش اظهار داشت: متن نمایش "پرسههای موازی" قبلاً به کارگردانی پیام لاریان و در تهران اجرا شده بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی افزود: در رابطه با اجرای این نمایش کمی هم ریسک کردیم. چون چنین نمایشهایی سالنهایی با امکانات فنی بیشتر میخواهد چرا که به ابزارهای مدیا نیاز دارد. با این حال ریسک را پذیرفتیم و خواستیم دغدغهمان را در این تبریز به چالش بکشیم.
کاظمی وند در رابطه با هدف اجرای نمایش "پرسههای موازی" خاطرنشان کرد: هدف اول همکاری و اجرای کار گروهی بود. در رابطه با متن هم طبق مباحثی که داشتیم، به واژه انزوا رسیدیم که این کلمه میتواند پیامدهای بیشتر و بدتری در جامعه داشته باشد. اینکه در نمایش ما اشاره مستقیم و شعارگونه به فروپاشی وجود دارد، برای من جذاب است. به همین خاطر تلاش کردیم این زخم را کمی بیشتر و بزرگتر نشان دهیم.
کارگردان نمایش "پرسههای موازی" ادامه داد: اگر به متن نگاه کنیم، زندگی چندساعته از جوانان شهر تهران را نشان میدهد که میتواند در موقعیتهای متفاوت نشاندهنده زندگی بخش زیادی از جوانان باشد که پس از مشکلات زیاد به این مرحله یعنی انزوا میرسد.
وی در مورد اینکه شرایط اجرای نمایشها در تبریز چگونه است، گفت: امکانات واقعاً کم است. در واقع ما به صورت جشنوارهای برنامه اجرا میکنیم چون چندین کار در نوبت هستند و باید به صورت محدود تمرین کنیم.
امیدوارم شرایط برای هنرنمایی هنر آموختگان مهیا شود
علی نیکروز، تهیهکننده نمایش "پرسههای موازی" نیز در رابطه به چگونگی انتخاب این نمایش اظهار داشت: به پیشنهاد علی کاظم وند، با این کار آشنا شدم. در ابتدا با متن نمایش آشنایی زیادی نداشتم اما رفتهرفته که بازیها و تمرینات را دیدم، خوشحال شدم که به عنوان تهیهکننده در کنار این نمایش حضور دارم. انشاءالله در آینده کارهای بیشتری از این گروه خواهیم دید.
وی در رابطه با شرایط تئاتر در تبریز گفت: امیدوارم شرایطی در تئاتر تبریز ایجاد شود که هنر آموختهها بتوانند هنرشان را نشان دهند. در حال حاضر بخشی از استعدادهای ما نابود میشود.
"پرسههای موازی" به دنبال جلب توجهات به سمت انزوا و ابتذال جوانان است
فرید ادهمی، بازیگر این نمایش نیز در ادامه این نشست اظهار داشت: اجرای نخست ما اجرایی نبود که میخواستیم چون اتفاقات مختلفی رخ داد چرا که صحنه ما تغییر کرده بود و ناهماهنگیهایی وجود داشت.
وی در رابطه با حضور در این نمایش گفت: نگران جوانان هستم. این نمایش میخواهد بگوید مواظب جوانان خود باشید. وقتی 3 شخصیت کنار هم هستند، یعنی یک اجتماع تشکیل یافته است. چرا باید 3 جوان دانشجو به فکر خودکشی باشند. نویسنده میخواهد بگوید مواظب جوانانی باشید که به انزوا و ابتذال میروند.
ادهمی ادامه داد: چرا جوانان نمیتوانند به سمت چیزهای خوب بروند. جوانان ما تفریحات چندانی ندارند. این موضوع هم شامل همه جوانان است. شرایط در دانشگاهها هم خوب نیست. نوع نگاه متن متفاوت بوده و به فکر جوانان و جامعه است تا شاید حداقل چند نفر با دیدن این نمایش، متوجه وضعیت شوند.
وی افزود: از تمام کارگردانان خواهش میکنم کارهای بهروز انجام دهیم. دوران کلاسیک تمامشده و الان باید به فکر مردم باشیم. هنرمندان باید پیامی را منتقل کنند که امروز به دردمان بخورد. خیلیها سنگاندازی کردند ولی کارگردان خیلی جرئت دارد که این متن را انتخاب کرد. همچنین هیچ تهیهکنندهای را ندیده بودم که تا این میزان در خدمت کار باشد و به همین دلیل از علی نیکروز هم قدردانی میکنم.
ادهمی در رابطه با وضعیت تئاتر تبریز کفت: تئاتر تبریز مسیر خوبی در پیشگرفته است. خیلیها با تجربه وارد این کار شدند اما امروز ضمن تجربه، تخصص هم وارد کار شده و همین دلیل موجب پیشرفت خوب تئاترمان بوده است. خوشبختانه تا اندازهای کار در نوبت اجرا داریم که یکی از کارهای من برای سال آینده مانده است.
وی افزود: در حال حاضر مشکل محل اجرا داریم، در واقع محل نمایش باید آرامشبخش باشد اما امکانات فنی و ... رضایتبخش نبوده و کسی هم پاسخگو نیست. تئاتر شغل است اما امروز جوانان ما نمیتوانند هنرشان را نشان دهند. امروز در تهران این کار پردرآمد است اما چرا 20 کاری که امروز بازبینیشده برای سال بعد بماند؟ چرا نباید سالن اجرا داشته باشیم.
بازیگر نمایش "پرسههای موازی" در ادامه خاطرنشان کرد: در حال در جا زدن به دنبال پیشرفت هستیم. هیچ مسئولی به هنرمندان کمک نمیکند. نزدیک 7-8 سال است که در کنار مجتمع لاله پارک به دنبال احداث سالن هستند اما علیرغم اقدامات اولیه میخواهند این محل را به فروش برسانند و دلیل آن را نبود بودجه عنوان میکنند.
ادهمی افزود: در تهران هر نمایش کمکهزینه میگیرد اما من در تبریز 13-14 سال است فعالیت دارم ولی نمیدانم این کمکهزینهها کجا میرود. اینقدر تلاش میشود اما در نهایت دریافتی چندانی نداریم. بخش خصوصی هم در این عرصه حضور دارد اما آنها هم انتظارات بالایی دارند.
هادی مظفری: رابطه قطع شده بین هنرهای تجسمی و بازار را برقرار میکنیم/نمایش هنر 40ساله انقلاب در پلاک 40تئاتر امروز دست عدهای پولدار تفننطلب افتاده است«باغ خونی» با حضور چهرههای مطرح تئاتر کشور در مشهد روی صحنه میرودانتقاد شدید آیتالله سبحانی به اجرای تئاتر بازیگران زن با کلاه گیسجشنواره تئاتر ملی مهر با معرفی نفرات برتر در کاشان به کار خود پایان دادوی در رابطه با اینکه آیا از نظرات هنرمندان برای رفع مشکلات حوزه هنر استفاده میشود یا خیر گفت: متأسفانه کسی هنرمندان را جمع نمیکند تا نظرات آنها را بشوند. دور هم جمع میشوند و تصمیم میگیرند اما اجرایی نمیشود. چرا نباید برای این مردم با شخصیت 10 سالن تئاتر خوب داشته باشیم. چرا استقبال از تئاتر و نمایش در تبریز کم است؟ مردم علاقهمند هستند اما در جریان این برنامهها قرار نمیگیرند.
زندگی خودم را در "پرسههای موازی" دیدم
حمید صلاحی، دیگر بازیگر نمایش "پرسههای موازی" در رابطه با این نمایش اظهار داشت: عقیده دارم همه ما به هم وصل هستیم و هر کسی مشکلاتی دارد که برایش تکراری شده است. این شرایط نیز فقط و فقط جوانان را آزار میدهد.
وی در رابطه با حضور در این نمایش گفت: متن نمایش را قبلاً دیده بودم و به نوعی زندگی خودم را در این نمایش دیدم. به همین دلیل هم حضور در این نمایش را قبول کردم.
وی در رابطه با اینکه چه برنامهای برای حضور در حوزه هنر دارد، خاطرنشان کرد: رشته تحصیلی من متفاوت با تئاتر است اما از 3 سال قبل به این کار علاقهمند شدم و قطعاً آن را ادامه خواهم داد.
تئاتر و سینما را در کنار هم پیش خواهم برد
در پایان نیز محدثه حیرت در رابطه با این نمایش گفت: برای اولین بار بود که دو نوع شخصیت را در یک نمایش بازی میکردم و این موضوع من را جذب کرد. با توجه به شرایطی که وجود داشت، از اجرای کار نیز راضی بودم.
وی در مورد حضور در عرصه سینما و تئاتر نیز گفت: قطعاً سینما و تئاتر را با هم پیش خواهم برد. چرا که هر دو لذتبخش است، البته بیشتر در تئاتر حضور خواهم داشت اما سینما را نیز دوست دارم.
انتهای پیام/ن
R7887/P1361/S6,47/CT7منبع: تسنیم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۹۵۰۳۹۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۶ سال زندگی با «در انتظار گودو»!/ بازی با زمان بر صحنه تئاتر
امیرحسین جوانی کارگردان جوان تئاتر درباره برنامه خود برای اجرای اثری نمایشی در سال جاری، به خبرنگار مهر گفت: بعد از مواجهه اولم با نمایشنامه «در انتظار گودو» در سال ۹۵ و آشنایی با فضای خاص این نمایشنامه، همیشه در فکر طراحی یک اجرای متناسب با شرایط و حال و هوای روز جامعه ایران برای این متن بودم. این فرصت به کمک سیامک صفری در سال ۹۷ مهیا شد و به مدت ۶ ماه با یک گروه دانشجویی که نخستین تجربیات صحنهای خود را کسب میکرد، روی متن کار کردیم و در هشتمین جشنواره دانشجویی «ثمر» به صحنه بردیم. کار در آن دوره بهترین کار جشنواره شد و چندین جایزه دیگر را از آن خود کرد.
وی ادامه داد: جشنواره در سالن نوفل لوشاتو برگزار میشد و همین امر باعث شد مدیریت مجموعه از ما دعوت کند تا نمایش را در نوفل لوشاتو در قالب اجرای عمومی روی صحنه ببریم. ما «در انتظار گودو» را در سالن نوفل لوشاتو روی صحنه بردیم و هر شب با استقبال خوب تماشاگران مواجه شدیم.
جوانی تاکید کرد: متن «در انتظار گودو» یک کنجکاوی را در مخاطب بر میانگیزد و همین باعث پرمخاطب بودن این اثر میشود. گروهی که با این متن آشنا هستند به تماشای اجراهای مختلف از آن مینشینند تا ببینند که چگونه اجرا شده است و گروهی هم که آشنایی با متن ندارند همیشه اسمی از «در انتظار گودو» را شنیدهاند و کنجکاویشان در این باره است که ببینند این متن چه موضوعاتی را مطرح میکند و چه حال و هوایی دارد.
این کارگردان تئاتر یادآور شد: اجرای «در انتظار گودو» در آن سال با استقبال خوب مخاطبان همراه بود که شاید بیش از همه کنجکاوی خانواده تئاتر نسبت به این متن باعث این استقبال شد. دلیل دیگر تمرینهای خیلی فشرده، دقیق و ظریف ۶ ماهه ما روی متن بود و به همراه گروه نمایش توانستیم اجرایی سر حال را برای این متن داشته باشیم. اجرا به جایی رسیده بود که صندلیها خالی نبود و مخاطبان چند ردیف روی زمین مینشستند. من مجبور شدم در برخی شبها طراحی اجرای خود را تغییر دهم تا میزبان مخاطبان باشیم.
وی با بیان اینکه طی سالهای اخیر تمایل به اجرای مجدد نمایش «در انتظار گودو» را داشته است، اظهار کرد: بعد از اجراهای موفق سال ۹۷ و ۹۸ «در انتظار گودو»، همیشه این سودا را داشتم که این نمایش میتوانست اجراهای بیشتری را تجربه کند و همیشه به گروه میگفتم که دور جدیدی از اجرا را آغاز خواهیم کرد. متاسفانه شرایط مختلف از جمله شیوع ویروس کرونا باعث شد تا این امر میسر نشود. پاییز سال ۱۴۰۲ فکر اجرای مجدد «در انتظار گودو» بار دیگر به ذهنم آمد. در ابتدا به سراغ گروه اولیه اجرا رفتم ولی آنها امکان حضور در دور جدید را نداشتند. با سجاد افشاریان برای اجرای مجدد «در انتظار گودو» صحبت کردم و دوست داشتم با همراهی او دور جدید اجراها را روی صحنه ببرم. در پاییز سال گذشته به توافق رسیدیم و شروع به جمعکردن ایدهها و ایدههایی که در آن اجرای اولیه نمایش نبود رفتم. سپس شروع به گفتوگو با بازیگران جدید برای حضور در این نمایش کردم و حالا با بازیگران با سابقه تئاتر در حال تمرین هستیم تا نمایش را روی صحنه ببریم.
جوانی درباره زمان و مکان مدنظر برای اجرای مجدد نمایش «در انتظار گودو»، گفت: قرار است اواخر فصل بهار سال جاری و در تماشاخانه هیلاج، نمایش «در انتظار گودو» را روی صحنه ببریم.
وی درباره دلایل خود برای به صحنه بردن مجدد نمایش «در انتظار گودو»، یادآور شد: «در انتظار گودو» یکی از پر اجراترین آثار به صحنه رفته ادبیات نمایشی در جهان است و دلیل آن بعد فلسفی موجود در متن است که از زمان و جغرافیا فراتر است. جامعهای که با مسایل اقتصادی و اجتماعی مختلف مواجه است با فضای ابزورد داخل متن ارتباط برقرار میکند. با توجه به اتفاقات اقتصادی و اجتماعی ایران، خودم را به ۲ شخصیت اصلی این نمایشنامه نزدیک میبینم و از این رو این اثر برای جامعه امروز ما حرف برای گفتن دارد. ضمن اینکه اجرای دقیق و درست نمایشنامه «در انتظار گودو» میتواند مخاطبان بسیاری را با خود همراه کند.
این کارگردان تئاتر درباره شیوه اجرایی مدنظر خود برای این اثر نمایشی، توضیح داد: همیشه به نمایشنامه «در انتظار گودو» علاقه داشتم و هر چقدر که بیشتر ادبیات نمایشی جهان را مطالعه میکنم، این متن برایم خاصتر میشود چون مهندسی بسیار دقیق نویسنده اثر را روی این متن میبینم. «در انتظار گودو» واقعا در ادبیات نمایشی جهان کمنظیر است. خیلی زیاد به ساختار اصلی نمایشنامه وفادار هستم. بر اثر آزمودن روشهای مختلف به این نتیجه رسیدم که هیچ چیزی بیشتر از آنچه ساموئل بکت در این متن گفته از عهده ما بر نمیآید. بکت آنقدر جهان دقیق، مهندسیشده و منظمی را طراحی کرده که یک دیالوگ یا یک توضیح صحنه بیعلت نیست. من نه از سر یک سادهانگاری بلکه به دلیل درگیری ۶ ساله خود با این متن به این نتیجه رسیدم که توصیههای بکت بسیار توصیههای دقیق و به جایی هستند و به گروه اجرایی کمک خواهند کرد.
جوانی افزود: قسمتی از نمایش را به صورت فست موشن اجرا کردم که در آن هم به ساختار نمایشنامه وفادار هستم. چون مساله زمان را جزو کلیدواژههای بکت میبینم، قبض و بسط زمان در نمایشی که در آن سال طراحی کردم وجود داشت و در اجرای جدید هم تلاش میکنیم به آن طراحی برسیم و بازی زمان را که در ساختار نمایش هست در فرم هم پیدا کنیم.
کارگردان نمایش «در انتظار گودو» در پایان سخنان خود تصریح کرد: امیدوارم در سال جاری هم برای این اجرا و هم اجراهای دیگر بازدید حداکثری از سوی مخاطبان تئاتر انجام گیرد زیرا جامعه ما به این اتفاق نیاز دارد. تئاتر بیش از آنکه در فضاهای خصوصی در جریان باشد باید در فضاهای عمومی و برای مخاطبان بسیاری در جریان باشد و امیدوارم تئاتر پرمخاطب دهه ۷۰ احیا شود. در شرایط جنگ جهانی تئاتر و موسیقی فعال بود و باید در جامعه ما نیز با وجود مشکلات اجتماعی و اقتصادی تئاتر فعال باشد زیرا تئاتر میتواند مامن و محفلی باشد که به آن پناه ببریم.
کد خبر 6086660 فریبرز دارایی