تلنگر قطر بر شیشه شکسته اوپک
تاریخ انتشار: ۲۳ آذر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۹۵۲۴۲۷
قطر می داند که اوپک دیگر مزیتی برای سایر اعضا ندارد و در واقع مستخدم بی جیره و مواجب عربستان، آمریکا و روسیه است و از اینرو دلیلی برای حضور در ان و الزام به رعایت تکالیف ان ندارد از سوی دیگر می داند که تولید نفتش تولید چندان مهمی در اوپک نیست و خروج قطر از اوپک تنها از جنبه سیاسی می تواند مهم باشد.
به گزارش «انرژی امروز» سعید ساویز، تحلیلگر نفت، در یادداشتی تلگرامی نوشت: قطر یکی از یاران اولیه اوپک است که از دسامبر ۱۹۶۱ عضو این سازمان بوده و در راستای تحقق اهداف اوپک همواره کوشا بوده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اما برای اینکه این امیر نشین کوچک و وضعیت منابع انرژی آن را بیشتر بشناسیم بد نیست نگاهی گذرا بر شرایط قومی و اقلیمی ان بیندازیم.
جمعیت قطر دو میلیون ششصد هزار نفر است که از این میان تنها سیصد و سیزده هزار نفر ان تابعیت قطری دارند و باقی مانده کارگران مهاجر هستند، این امیر نشین پیش از کسب شهرت به دلیل منابع سرشار نفت و گاز بخاطر صید مروارید و ماهیگیری معروف بوده است.
پیش از تصرف قطر توسط عثمانی در ۱۸۷۱ قطر برای سال های طولانی تحت حمایت حکومت ایران بوده است و سالانه سه هزار روپیه برای حق ماهیگیری و صید مروارید می پرداخته است.
از ۱۸۷۱ تا ۱۹۱۳ قطر تحت حکومت عثمانی و از ان تاریخ تا ۱۹۷۱تحت حمایت بریتانیا بود. در ۱۹۷۱ قطر اعلام استقلال کرد و در طول تاریخ خود به مانند شیخ نشین های دیگر هرگز تحت نفوذ عربستان و یا امارات نبود.
اما سرزمین کوچک قطر همواره مناقشات مرزی با همسایگان خشکی خود یعنی امارات و عربستان داشته است، شروع این مناقشات با عربستان به میانه سده نوزدهم بازمیگردد که عربستان مدعی ۳۷ کیلومتر از خاک قطر شد و سرانجام در ۱۹۹۲ این بخش توسط نیروهای نظامی عربستان اشغال گردید که پس از سه ماه کشمکش با پا در میانی مصر موضوع حل و فصل شد.
همچنین در ۱۹۳۵ کوچ عده ای از طوایف عرب ابوظبی به قطر سرآغاز اختلاف شدید میان ابوظبی و قطر شد.
از سوی دیگر قطر همواره سیاست درهای باز را در پیش گرفته است که باعث بوجود امدن قدرت و نفوذ برای این کشور در جامعه جهانی شده است برای مثال طالبان در قطر دفتر نمایندگی دارد و همزمان امریکا در قطر پایگاه دارد و یا قطر از حماس حمایت می کند و همزمان رابطه نزدیکی با اسرائیل دارد.
این سیاست درهای باز و همچنین رسانه قدرتمندی چون الجزیره که به آسانی مرزهای سنتی در جهان عرب را در می نوردد همواره باعث عصبانیت همسایگان سنتی قطر یعنی امارات و عربستان بوده است.
بزرگترین میدان گازی جهان بین قطر و ایران مشترک است، بیش از۶۰ درصد این میدان گنبد شمالی قطر و کمتر از ۴۰ درصد آن پارس جنوبی ایران است. قطر بزرگترین صادر کننده ال ان جی در جهان است و در امد خالصش از فروش نفت و گاز و همچنین میعانات گازی و ال ان جی به بیش از ۳۵ میلیارد دلار در سال می رسد.
اما این کشور کوچک و غول بزرگ گازی تولید کننده عمده ای برای نفت در جهان نیست و به جز چند میدان نفتی کوچک عمده ترین میدان نفتی ان همان الشاهین یا لایه نفتی گنبد شمالی است که تولید روزانه از ان چیزی بین سیصد تا چهارصد هزار بشکه است و به طور کلی ذخایر شناخته شده نفتی قطر تنها ۲۵ میلیارد بشکه است که این میزان تنها ۲% کل ذخایر اوپک است.
در سال ۲۰۱۷ بار دیگر بحران سیاسی بین قطر و عربستان امارات پیش آمد که پس از ان سایر کشورهای عربی به تبعیت از عربستان دست به قطع روابط دیپلماتیک با قطر زدند اگر چه این بحران به بهانه حمایت قطر از تروریسم رخ داد اما تاملی بر بازار جهانی ال ان جی در ان مقطع نیز خالی از لطف نیست؛ در سال ۲۰۱۷ آمریکا و استرالیا به عنوان تولید کننده ال ان جی وارد بازار شدند و مازاد عرضه باعث کاهش قیمت در بازارهای بین المللی شد. درست در همان زمان تنش سیاسی جهان عرب با قطر و تحریم اقتصادی قطری ها و حتی کاهش همکاری خطوط کشتیرانی مرسک باعث ایجاد مشکلاتی در راه صادرات ال ان جی قطر بوجود اورد.
اما زمزمه های اخیر عربستان برای خروج از اوپک کافی بود تا قطر پیشنهاد تشکیل جبهه ای جدید و متحد با ایران، سوریه و ترکیه را بدهد، پیشنهادی که فورا عقب نشینی عربستان را بدنبال داشت.
قطر می داند که اوپک دیگر مزیتی برای سایر اعضا ندارد و در واقع مستخدم بی جیره و مواجب عربستان، آمریکا و روسیه است و از اینرو دلیلی برای حضور در ان و الزام به رعایت تکالیف ان ندارد از سوی دیگر می داند که تولید نفتش تولید چندان مهمی در اوپک نیست و خروج قطر از اوپک تنها از جنبه سیاسی می تواند مهم باشد.
خروج بزرگترین تولید کننده گاز و ال ان جی از اوپک به معنی زدن تلنگر به شیشه شکسته اوپک است؛ چه بسا با این تلنگر این شیشه فرو بریزد.
با توجه به سیاست منفعت طلبانه روسیه در بازار نفت شاید برای ایران بهتر باشد که بدنبال قطر از اوپک خارج شود و یا حتی موازی با حضور در اوپک به سوی توافق قطر دست دوستی دراز کند و همچنین در کنار قطر زنگ خطر را برای منافع گازی روسیه در اروپا به صدا در آورد. انگونه ممکن است نه تنها تحریم ها بی اثر گردد بلکه دست بالا به دست اتحاد قطر، ایران و ترکیه بیفتد.
منبع: انرژی امروز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت energytoday.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «انرژی امروز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۹۵۲۴۲۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اسحاق جهانگیری: صدای شکسته شدن استخوان مردم به گوش میرسد
اسحاق جهانگیری معاون اول رئیسجمهوری در دولتهای یازدهم و دوازدهم گفت: اگر قرار باشد یک نکته بگویم توسعه ایران است. موضوع دوم مسائل جاری ایران است. معیشت مردم ایران سخت شده. روزی که آقای روحانی در سال ۹۲ دولت را شروع کرد، تورم حدود ۴۰ درصد بود و رشد اقتصادی سال ۹۱ منفی ۷ درصد بود. خب ماها میدانستیم که این اعداد وقتی در اختیار ما قرار میگیرد، تورم ۴۰ درصد، رشد اقتصادی سال قبل منفی ۷ درصد، یعنی سفره مردم کوچک شده. یعنی کیک زندگی مردم ایران کوچک شده. به هر کسی سهم کمتری نسبت به سال قبل میرسد.
به گزارش اعتماد جهانگیری در ادامه افزود: مردم هر سال میخواهند کمی این کیک بزرگتر شود و سهم بیشتری به زندگیشان بیاید. وقتی این کیک کوچکتر میشود و جمعیت هم زیادتر میشود، سهم مردم خیلی کم میشود و مردم این را در زندگیشان حس میکنند. بلافاصله یک امیدی آمد، تورم شروع به کاهش پیدا کردن شد. تورم ۴۰ درصد به ۲۵ رسید و بعد ۱۱ درصد، ۶ درصد، ۸ درصد. معلوم است که میشود تورم را کاهش داد. نمونه روشن وجود داشته. ۹۲، ۹۳، ۹۴، ۹۵، ۹۶ هر سال تورم کاهنده از ۴۰ درصد به شش درصد رسیده.
مسائل بینالمللی که حل میشود، برجام که حل میشود، در یک سال که فقط برجام داشتیم بیش از ۸۰ میلیارد دلار شرکتها و کشورهای خارجی با ایران تفاهمنامه و قرارداد امضا کردند که به ایران خط اعتباری بدهند که برنامههای توسعهای در ایران اجرا شود. پس این کشور جاذبه دارد. وقتی این شرایط باشد میتوان کشور را به توسعه رساند. ترامپ که از برجام کنار رفت، معلوم بود وارد دوره جدیدی شدهایم.
معلوم بود یک آدم ابله رئیسجمهور آمریکا شده، قدرت هم دارد و میتواند ایران را اذیت کند. ما گفتیم اقتصاد را یک جوری اداره کنیم که زندگی مردم آسیب نبیند. این سفره از این کوچکتر نشود. مگر کسی دیگر هست که بگوید مسائل اقتصادی را میدانم، ولی دوباره ارز ترجیحی میگذارم. نه آقا یک مواقعی هست مثل جنگ اقتصادی شما مجبور میشوید کوپن بدهید، سهمیهبندی کنید، مجبور هستید یک کاری کنید که از زندگی مردم حفاظت کنید.
آقای مهندس موسوی چه کار میکرد؟ کالاها را کوپنی کرده بود و سهمیه هر چیزی مشخص بود و میگفت حداقلها را باید به خانواده ایرانی برسانم. این هم جنگ اقتصادی بود. ولی هر جنگی یک دورهای باید داشته باشد. نمیشود بینهایت ادامه داد. بینهایت ادامه بدهیم، قربانیاش مردم هستند. نباید در این تردید کرد. یک دورهای بود که میشد از موضع عزت مسائل را با دنیا حل کرد. من فکر میکنم معیشت مردم مسئله دوم است.
از ۹۷ تا الان مردم با تورم حدود ۴۰ درصد روبهرو هستند. همین امسال که دولت گفت کنترل میکنیم، رهبری سال «کنترل تورم» نامگذاری کرد، الان تورم دی ماه نسبت به دی ماه سال قبل، ۴۳ و خردهای درصد است و حتماً تا پایان سال هم بالاتر میرود. فرهنگی و کارمند ناراضی میشوند. حقوق کم میشود، کارگر ناراضی میشود، سفره مردم کوچک میشود. دومین موضوعی که خواهم گفت این است که مسئله معیشت مردم را جدی بگیرید. صدای شکسته شدن استخوان مردم به گوش میرسد.
باید مسئله اقتصاد مردم را حل کنیم. دولت میتواند راهکار پیدا کند و حل کند. ناترازیها مسئله جدی است. ما ناترازیهایی داریم که به دلیل عدم تصمیمگیری بموقع پیچیدهتر و سختتر شده و هر روز بخواهیم تصمیم بگیریم، سختتر از روز قبلش خواهد شد.
آب امروز یک مسئله جدی برای ایران است. ایرانی که میخواهد توسعه پیدا کند، الان وقتی برای مجوز مراجعه میکنید میگویند این واحد صنعتی، واحد تولیدی شما اگر آب بخواهد ما نداریم که بدهیم. هوا یک مسئله جدی مردم شده. کلانشهرها یک جور درگیر هستند. تالابها یکی بعد از دیگری در حال خشک شدن است.