نمی‌شود مقابل فوتبال ساکت ماند/مهمترین پدیده ۱۰۰ سال اخیر
تاریخ انتشار: ۲۴ آذر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۹۵۸۸۱۷
ابراهیم رها می‌گوید فوتبال پدیده‌ای است که همه رجال سیاسی جهان نیز سعی دارند در آن خودنمایی کنند و به طبع نوشتن درباره چنین اتفاق بسیار مهم خواهد بود.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ کتاب «عموجان استالین» شامل مجموعه‌ای از طنزنوشته‌های ابراهیم رها درباره فوتبال که به بهانه برگزاری جام جهانی نوشته شده در آستانه چاپ سوم از خود قرار گرفته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به همین بهانه این طنزپرداز درباره این تجربه تازه خودش در عرصه نویسندگی و طنزنویسی عنوان داشت: پیش از این کتاب از من ۴۰ مجموعه کتاب منتشر شده بود اما من مدتی بود که به فکر این بودم که بهانه‌ای برای نوشتن طنز ورزشی پیدا کنم. آنچه پیش از این از من نوشته شده بود در حوزه‌های سیاسی و داستانی و سینمایی و گاه معنوی و عرفانی بود اما این آرزو و خواسته تازه من را جام جهانی برآورده کرد و به من این امکان را داد تا در قالب نگارش طنز ورزشی به خلق متن‌هایی چند لایه بنویسم.
وی ادامه داد: برای نوشتن این کتاب روزانه چندین ساعت را برای دیدن بازی‌های جام جهانی فوتبال و دنیال کردن حواشی آنها و نیز واکنش‌های به رویدادهای مرتبط با آن صرف کردم. فضای مجازی را دقیق رصد کردم و حتی واکنش‌های مردمی و سلبریتی‌ها به این رودیداد را مورد توجه قرار دادم می‌خواست حرکات موزون یک شهروند ایرانی در روسیه باشد یا گاف یک گزارشگر فوتبال. همه را دقیق رصد کردم و دستمایه‌های نگارش این کتاب را پیدا کردم.
رها افزود: این کتاب به طور مشخص یک مستندنگاری یک ماهه است. هم فرهنگی است و هم اجتماعی و هم سیاسی و هم ورزشی. خاطرم هست که زمانی بازی ایران و استرالیا برای ورود به جام جهان ۹۸ برگزار می‌شد من جوانی بیست و چند ساله بودم و این امکان برای ما مهیا نبود که بتوانیم چنین اطلاعاتی را درباره فوتبال در اختیار داشته باشیم اما این کتاب در این روزها تجربه‌ای تازه از همه آنچه پیرامون جام جهانی فوتبال رخداده است را پیش روی مخاطبان قرار می‌دهد. همه مستند نگاری‌های این کتاب درباره یک رویداد خاص است. به نظر من این حسن این کتاب است. این مجموعه می‌تواند در آینده ماخدی باشد برای همه کسانی که می‌خواهند به زبانی شیرین و طنز درباره چنین رویدادی اطلاعاتی کسب کنند.
این طنزپرداز افزود: این کتاب و انتشارش بازخوردهای جالب وتازه‌ای برای من به همراه داشت ولی در این مدت به من بسیار گفته شده که تو به عنوان طنزپرداز شناخته شده و حرفه‌ای در زمینه طنز ادبی و سیاسی و... و. چرا وارد حوزه ورزش شدی و اصلا مگر طرفداران فوتبال کتاب هم می‌خوانند که به سراغ اثر تو بیایند؟ به طور جدی می‌گویم که فوتبال مهمترین پدیده ۱۲۰ سال اخیر جهان است که هنوز پویا و زنده است و فراموش نشده است. به نظر من نوشتن درباره فوتبال و شکافتن لایه‌های اجتماعی و سیاسی و فرهنگی آن یکی امر به شدت عمیق و مهم در حوزه جامعه‌شناسی است و نمایی از رفتارهای مختلف ما را بازنمایی می‌کند. به نظر من قلم زدن درباره فوتبال زوایای مهمی از پدیده‌های اجتماعی را باز می‌کند که از قلم زدن در ادبیات نشات می‌گیرد. اینکه به من بگویند به خاطر سابقه‌ات در ادبیات و ...از فوتبال ننویس به نظرم اغراق است. این نگاه کهنه است و به دوره قبل از دهه ۱۹۷۰ بر می‌گردد. این ورزش امروز پدیده‌ای است که همه رجال سیاسی جهان نیز سعی دارند در آن خودنمایی کنند و به طبع نوشتن درباره چنین اتفاق بسیار مهم خواهد بود.
رها همچنین گفت: برای من مهم است که چرا ما در حوزه طنز ورزشی صاحب کارهای قلمی جدی نیستیم. می‌دانم که برخی از جامعه ما این پدیده نو را بر نمی‌تابند و طنز مکتوب ورزشی در قالب کتاب را نمی‌پسندند اما من امیدوارم که این اتفاق در ادامه مسیر تغییر پیدا کند. البته کتاب من هم تاکنون توقع من را نسبت به سایر آثارم برآورده نکرده است اما همین که چاپ سومش آماده انتشار است به معنی آن است که کار بدون اقبال هم نبوده است.
منبع:مهر
منبع: دانا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۹۵۸۸۱۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مرکز آثار مفاخر و اسناد دانشگاه فردوسی، دیگر دانشگاهها را به تقلید از ما واداشته است
ایسنا/خراسان رضوی عضو پیوسته شورای فرهنگستان زبان و ادب فارسی گفت: مرکز آثار مفاخر به عنوان یک پدیده خاص، دیگر دانشگاهها را به تقلید از ما واداشت و این پیشگامی دانشگاه فردوسی را مدیون سلمان ساکت هستیم.
محمّدجعفر یاحقی امروز، ۵ اردیبهشت ماه، در آیین تقدیر از سلمان ساکت، رئیس پیشین مرکز آثار مفاخر و اسناد دانشگاه فردوسی مشهد که در محل باشگاه مفاخر و پیشکسوتان دانشگاه فردوسی مشهد برگزار شد، اظهار کرد: ساختمان مرکز آثار مفاخر قبل از ایجاد، بانک ملی و یک فروشگاه بود لذا تبدیل این ساختمان به این مرکز کار شایسته و قابل تقدیری است.
وی افزود: مرکز آثار مفاخر پیشانی دانشگاه فردوسی است و در واقع ما دانشگاه فردوسی را در این مرکز مجسم می‌بینیم.
یاحقی در خصوص سابقه آشنایی با سلمان ساکت گفت: من قبل از تولد دکتر ساکت با پدر و خانواده او آشنا بودم و دوران کودکی و نوجوانی‌اش را به خاطر دارم و بیشتر از هر کسی دیگری او را می‌شناسم.
عضو پیوسته شورای فرهنگستان زبان و ادب فارسی عنوان کرد: ساکت فرزند عزیز من است و من به چنین شخصیتی افتخار می‌کنم. ساکت یک پدیده در دانشگاه فردوسی است و باید این پدیده استمرار یابد و این سیره و روش باید تداوم پیدا کند، لذا از مدیریت جدید درخواست می‌کنم از وجود دکتر ساکت و راهنمایی‌های ایشان در مدیریت مرکز بهره ببرند.
یاحقی ادامه داد: امیدوارم که مدیریت جدید از وجود دکتر ساکت نهایت استفاده را ببرد؛ چراکه ایشان می‌توانند هدایت‌کننده باشد.
وی بیان کرد: رسالت ما دانشگاهیان این است که به یکدیگر کمک کنیم و این دانشگاه که میراث مشترک مملکت ماست باید اعتلا یابد و برای اعتلای این نام بلند باید همراهی داشته باشیم.
استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فردوسی ادامه داد: همکاری با مدیریت جدید مرکز آثار مفاخر باعث می‌شود تولید بیشتری از آثار و مفاخر را داشته باشیم و غنای این مرکز را به دنبال خواهد داشت.
آنچه در سلمان ساکت دیدم عشق و کار توامان بود
سعید مرتضوی، استاد پیشکسوت گروه مدیریت دانشگاه فردوسی مشهد در ادامه اظهار کرد: به لحاظ اخلاقی و حس پدرانه که به دکتر ساکت دارم برای ایراد سخن در این جمع حضور یافتم و البته این تکلیفی بود که بر عهده من نهاده شد؛ ضمن اینکه باید بگویم ارتباط نزدیکی با دکتر ساکت نداشتم تا تصویر بهتری را ترسیم کنم اما بر اساس برداشتم آنچه در سلمان ساکت دیدم عشق و کار توأمان بود.
وی ادامه داد: کار باید معنا داشته باشد و به عبارتی به انسان‌ها معنا ببخشد لذا کار معنادار کاری است که در انسان یک حس یگانگی به وجود آورد؛ حس یگانگی یعنی اینکه بگوید ما با هم هستیم، این با هم بودن بعدی از معناداری کار است.
مرتضوی خاطرنشان کرد: دومین بعد معنادار بودن این است که حس برای هم بودن را در ما رقم می‌زند و ما را به سمت خدمت می‌برد و ما خود را خدمت‌گذار می‌دانیم. سومین عنصر در کار معنادار این است که باعث می‌شود انسان تمام قابلیت خود را به کار گیرد. عمر مدیریت کوتاه است اما دکتر ساکت از همه قابلیت‌ها برای این امر استفاده کرد. این یعنی کار سخاوتمندانه که تحسین برانگیز است.
وی تصریح کرد: این معنا داری در کار برای همه افراد فعال در عرصه‌های خدمت انگیزه‌بخش بوده و این سخاوت در کار بسیار خوب است که در دانشگاه باشد؛ چراکه یکی از آفت‌های عالمان حسادت است. کار معنادار انسان را ارتقا می‌دهد اما درباره عشق باید گفت که عشق مسئولیت آفرین و زاییده معرفت، مسئولیت و مراقبت است، عشق معرفت آفرین است.
وی بیان کرد: در ادبیات امروز سلسله مراتبی برای ظرفیت سازمانی جهت توانمندی فراهم شده که دارای ۶ سطر است و شامل احترام به قانون، سختکوشی، تخصص، پیشگامی، خلاقیت و اشتیاق است به عبارتی بالاترین ظرفیت در یک سازمان اشتیاق است.
مرتضوی اظهار کرد: دکتر ساکت یک کارآفرین نهادی است. نهادها هویت‌بخش و انسجام بخش هستند و گسست‌ها را از بین می‌برند و به این مرکز باید به عنوان یک مزیت رقابتی نگاه کنیم؛ البته می‌توان گفت که شخص دکتر ساکت یک مزیت رقابتی است و ویژگی مزیت رقابتی این است که ارزش افزوده ایجاد کرده و چیزی را به سیستم می‌افزاید.
کیفیت مرکز آثار مفاخر و اسناد دانشگاه فردوسی را مدیون خدمات دکتر ساکت هستیم
همچنین علی حائریان اردکانی، پژوهشگر ایرانی و استاد بازنشسته دانشگاه فردوسی مشهد گفت: صحبت درباره دکتر ساکت بسیار سخت است، چراکه ایشان کاری سترک کردند. علت این دشواری سخن گفتن در وصف ایشان این است که دکتر ساکت یک نفر نیست برای اینکه ایشان همزمان در ۲ حرفه کاملآ متفاوت دندانپزشکی و تدریس ادبیات فعالیت داشته و در هر ۲ استاد هستند.
وی افزود: مرکز مفاخر و موزه دانشگاه فردوسی دارای ۲ رکن ارزشمند در دانشگاه است، این ۲ مرکز در واقع پنجره دانشگاه محسوب می‌شود، از طرفی جمع‌آوری این همه سند و مدرک کاری بس دشوار است. موزه فقط قرار دادن چند شی در کنار هم نیست؛ اینکه اشیائی جمع کنیم و در یک ویترین بچینیم و انتظار داشته باشیم اثری داشته باشد بلکه باید با یک فرهنگ، نظم و هدف خاصی چیده شود.
استاد بازنشسته دانشگاه فردوسی مشهد ابراز کرد: دانشگاهی با قدمت ۷۰ ساله نیازمند چنین موزه‌ای بوده است، اما اگر دکتر ساکت نبود شاید شکل و شمایل موزه در وضعیت فعلی خود قرار نداشت.
وی در خصوص ویژگی‌های دکتر ساکت اظهار کرد: چند ویژگی بسیار ارزشمند دکتر ساکت ایشان را مناسب ریاست موزه مفاخر دانشگاه فردوسی کرده بود. به عنوان مثال درایت و دقت ایشان مثال زدنی است، همین دقت و درایت بود که این موزه را با چنین کیفیتی ساماندهی کرد؛ از طرفی متانت و بردباری او مثال‌زدنی و برای این مرکز بسیار ضروری است. مهمتر از این موارد پشتکار ایشان در پیگیری اسناد و مدارک بسیار اهمیت دارد، لذا اگر کیفیت کار و پیگیری دکتر ساکت نبود این کار با این ویژگی‌ها انجام نمی‌گرفت.
اردکانی بیان کرد: حاصل تلاش‌های دکتر ساکت و اقدامات ایشان ایجاد چنین موزه‌ای با این کیفیت است و ما چنین مرکزی را مدیون خدمات ۱۰ ساله او هستیم.
انتهای پیام
محکومیت بدوی توماج صالحی به اعدام