اشتباهات داوری علیه مدعیان؛ VAR چاره داوری در ایران نیست! (گزارش)
تاریخ انتشار: ۲۴ آذر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۹۷۱۱۴۴
به گزارش ایلنا، موج اعتراض‌های هواداران تیم‌ها در شبکه‌های اجتماعی بیراه نیست و این بهترین کارکرد شبکه‌های اجتماعی است که می‌تواند موج بسازد و حرف و ایده و مسأله‌ای را در ابعادی گسترده به اشتراک بگذارد. فوتبال نیز از این موج بهره‌مند است و این حرف‌ها که موج‌های اینچنینی خشونت‌های رفتاری در خود دارند، چیزی را عوض نمی‌کند و نهیبی برای هیچ‌کس نیست تا عصبانیتش را پست و توییت نکند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
تا اینجای بحث همه چیز حرف است. آنچه نباید رخ دهد، اشتباه است، نه واکنش به اشتباه. سهوی بودن اشتباهات هم همیشه قابل باور نیست و ایجاد این باور که تصمیمی پشت پرده گرفته می‌شود، نه تنها همیشه از بدبینی زاییده نمی‌شود، بلکه با توجه به حجم گسترده و سازمان‌یافته فساد اقتصادی و اداری در عرصه‌های مختلف جامعه، دور از ذهن نیست.
اعتراض‌های پی در پی و شدید هواداران تیم‌ها از ناداوری‌ها را رسانه‌ها نمی‌توانند با این استدلال که اشتباه به نفع و ضرر همه تیم‌ها رخ می‌دهد، بیراه و اغراق‌آلود جلوه دهند. تغییر نتیجه با اشتباه داور در یک بازی، در هیچ بازی دیگری قابل جبران نیست و گاه یک اشتباه جریان یک تیم را تغییر می‌دهد. تیمی را در مقطعی حساس از ورود به کورس تازه‌ای عقب می‌اندازد یا جریان موفقیت‌های یک تیم را در لیگ زنده نگه می‌دارد. قطع شدن یک روند مثبت در یک تیم با اشتباهات داور، در بازی‌های بعدی با اشتباه داورها به نفع همان تیم بار روانی ناکامی پیشین را از خاطره تیم محو نمی‌کند. از اساس نیز این ایده ضدفوتبال است که اشتباهی را با اشتباه دیگری جبران کنند.
فوتبال ایران در فصل جاری و بسیاری فصول دیگر در مقاطعی دچار بحران ناداوری می‌شود، هم سهوی و هم عمدی که دومی محصول جریان فاسد در فوتبال است، همان جریان‌هایی که نمونه‌های لوث شده‌اش مثل داستان کارت به کارت دایی - قهرمانی را به اطلاع ما می‌رسانند و چه بسا ماجراهای بسیاری دور از چشم رسانه‌هاست. معروف‌ترین برنامه تلویزیونی ایران با قدمتی ۲۰ ساله در زمینه کارشناسی داوری‌ها (کاری تکراری و در حجمی بی‌معنا با حضور داورهای بازنشسته وابسته به فدراسیون) چیزی را تغییر نداده و ادعاهایش در زمینه کمک به داوری فوتبال در ایران هم فکت و آمار شفاف و دقیقی ندارد و سطح کارشناسی‌ها هم آنچنان دم‌دستی و نازل است که سوادی به فوتبال اضافه نمی‌کند.
حضور علیرضا فغانی در جام جهانی روسیه اگرچه موجی از کارآمدی و موفقیت برای داور ایرانی ساخته اما واقعیت این است که فدراسیون فوتبال ایران هرگز نتوانسته فرصت‌هایی حرفه‌ای برای رشد کیفیت داوری فراهم کند. از حقوق ناچیز تا کیفیت آموزش و نحوه انتخاب استعدادهای داوری، همه مسائل داوری در فوتبال ایران هستند و فدراسیون حتی نتوانست دستمزدی در شأن این حرفه حساس به داوران بپردازد و داورها همیشه در رسانه‌ها با واژه‌هایی زننده مثل مظلوم و دریافت‌کنندگان حقوق ناچیز معرفی شده‌اند و این بسیار دور از یک جایگاه حرفه‌ای است. البته فراموش نکنیم که حضور فغانی در جام جهانی هرگز نشانه کافی برای رشد کیفیت داوری در ایران نیست، همانطور که حضور فنایی در جام جهانی ۱۹۹۴ نیز افتخارآمیز و نشانه رشد داوری نبود. این برداشت که حضور یک داور در جام جهانی افتخاری بزرگ برای داوری یک کشور و نشانه‌ای از رشد و موفقیت است، فقط ناشی از عادت به اغراق در ایجاد افتخار است و داورها از هزار و یک کشور دیگر هم در جام‌های جهانی و المپیک‌ها کار می‌کنند و این حرفه آنهاست و سنجاق کردن افتخار ملی به حضورشان شبیه رفتار مدیرانی است که هر اتفاقی را افتخار لقب می‌دهند.
داوری در فوتبال ایران دچار مساله است و یکی از مسائل هفته‌های اخیر را علیرضا فغانی ساخته و دیگر مساله را محمدحسین زاهدی‌فر که تا همین چندی پیش استعداد تازه داوری معرفی می‌شد. اولی با انبوهی از ادعای افتخار در بازی سپاهان - پرسپولیس و دومی با انبوهی از ادعای استعداد در بازی استقلال - پدیده. پس بهترین انتخاب‌های کمیته داوران فدراسیون فوتبال بزرگ‌ترین چالش‌های هواداری را پدید آورده‌اند و شائبه و مسأله ساخته‌اند. تکلیف داورهای دیگری که برای بازی‌های بزرگ انتخاب نمی‌شوند، از همین جریان پیداست.
شاید VAR راه حلی برای این اشتباهات باشد و لیگ را از بحران داوری نجات دهد. این حجم از اعتراض به داوری، لیگ را به شدت درگیر خود کرده و این دور شدن از فوتبال است. تماشاگران برای تماشای اشتباهات داورها فوتبال نمی‌بینند و علاقه‌ای برای جدل بر سر داوری‌ها ندارند، اگرچه مهمترین برنامه ورزشی تلویزیون به دلیل بی‌نگاه بودن در فوتبال، دو دهه بینندگانش را مشغول بررسی صحنه‌های تصمیم داورها کرده اما فوتبال بازی بازیکنان و مربیان است، نه جایی برای صحنه‌گردانی داورها و حرافی کارشناسان داوری.
در بازی استقلال - پدیده، آخرین پرده از اشتباهات داور را تماشا کردیم، صحنه‌هایی که داور نتوانست یکی از مهمترین بازی‌های فصل را به فوتبال تبدیل کند و از این بازی فقط جنگ و جدل‌های داوری را به‌جا گذاشت. این محصول فدراسیونی است که فوتبال را فراموش کرده و یک روز کارلوس کی‌روش تنها مسأله‌‌اش می‌شود و روز دیگر اثبات خصوصی بودن برای فرار از قانون درست یا غلط منع کار بازنشسته‌ها، در حالی‌که هم فدراسیون و هم فیفا می‌دانند بدون پول‌های دولتی و با این اقتصاد ورشکسته فوتبال، قیمت بازیکنان و مربیان در ایران شاید چند میلیون بیشتر از دستمزد امروز داورها باشد. این فدراسیون بعید است فرصتی برای برنامه‌ریزی و رشد کیفیت داوری داشته باشد. وقتش تنگ است و ذهنش مشغول. راه‌های بقای رییسش هم سخت و پرحرف و حدیث.
منبع: ایلنا
کلیدواژه: استقلال پرسپولیس تراکتورسازی سپاهان کمک داور ویدئویی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.ilna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایلنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۹۷۱۱۴۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سوت سرنوشت
وای که اگر در این شش هفته منتهی به لیگ، داوری بد سوت بزند، تصمیم اشتباه بگیرد یا پنالتی نادرستی را بگیرد، آنگاه ممکن است معادلات همگی تغییر کند؛ جای قهرمان عوض شود یا اینکه یک تیم سهمیه از دست بدهد. داوران سوت به دست این هفته‌ها روی تیغ راه می‌روند. با توجه به سبقه مشکلات و اشتباهات داوری پیش‌بینی می‌شود مسأله داوری چالش‌برانگیزترین موضوع هفته‌های پایانی لیگ باشد.خطر لیست سیاه
کار داوران سخت‌تر از هر زمانی است. استقلال و پرسپولیس فقط یک امتیاز با هم فاصله دارند. در آن سو سپاهان و تراکتور هم برای رتبه سوم جدول می‌جنگند. ملوان هم با شانس زیاد در گرفتن سهمیه آسیایی تلاش می‌کند. یک سوت اشتباه ممکن است زمین و زمان را به هم بریزد و زحمات یک فصل تیم و تیم‌ها را هدر دهد. وای به حال داوری که در این شش هفته پایانی، سوت اشتباه بزند آنگاه دیگر در امان نخواهد بود و از زمین و آسمان برایش انتقاد و هجو می‌بارد. ممکن است چنین داوری حتی از سوی فدراسیون هم وارد لیست سیاه شود. به اندازه تیم‌های مدعی حالا داوران هم کار بسیار سختی دارند.
تغییر سرنوشت
کارناوال اشتباهات داوری کمرشکن بود. از فصل‌های گذشته که بگذریم همین فصل هم مملو از اشتباهات قاضیان سوت به دست بود. از اعلام پنالتی‌هایی که کاملا اشتباه بود و نگرفتن پنالتی‌هایی که صددر‌صد پنالتی بودند، از کارت‌هایی که به اشتباه داده شد و کارت‌هایی که به اشتباه داده نشد. تکرار هر یک از این موارد در روزهای پایانی لیگ به شدت ویران‌کننده است. داوران انگار روی زمین پر از مین راه می‌روند. یک قدم کج، همه چیز را روی هوا می‌برد؛ یک سوت اشتباه سرنوشت‌ها را تغییر می‌دهد، گریه را تبدیل به لبخند و لبخند را تبدیل به گریه می‌کند. بدتر از همه، این سوت‌های اشتباه ممکن است سایه یک تیم را از روی جام بردارد و نقش تیم دیگری را روی آن بیندازد که هیچ چیز بدتر از این نیست.
انتخاب نهایی
کمیته داوران فدراسیون فوتبال از همین الان برای انتخاب داوران هفته‌های پایانی دست به کار شده است و البته که کار بسیار سختی دارد. با توجه به دیدارهای استقلال و پرسپولیس به نظر می‌رسد کار سرخ‌ها در هفته‌های منتهی به اتمام لیگ بسیار سخت‌تر است و شاید انتخاب داور برای بازی‌های این تیم با حساسیت بیشتری دنبال شود. به هر حال با توجه به تجربه‌ای که بسیاری از تیم‌های لیگ برتری بابت اشتباهات سهوی داوران از سر گذرانده‌اند، نمی‌توان انکار کرد که هفته‌های نگران‌کننده‌ای در انتظار است. یعنی می‌شود یک لیگ تمام شود و هفته‌های پایانی آن عاری از هرگونه اشتباه داوری باشد؟
دومین جلسه رسیدگی به اتهامات تتلو برگزار شد