به نقل از «تسنیم»

جایزه برای اجرای عدالت؛ نگاهی به سیاست آمریکا در قبال پ.ک.ک

تاریخ انتشار: ۲۵ آذر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۹۷۵۱۰۶

اردوغان، چهره‌ دوگانه سیاست‌های آمریکا در این خصوص را مدام تکرار می‌کند که چگونه است از یک طرف قندیل‌نشینان را تروریست می‌خوانید و جایزه برای سرشان تعیین می‌کنید، اما با اعضا و سرکردگان همین گروه در شمال سوریه طور دیگری رفتار می‌‌کنید. ۲۵ آذر ۱۳۹۷ - ۱۰:۰۲ بین الملل ترکیه و اوراسیا نظرات - اخبار بین الملل -

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم ، آمریکا از سال 1997 سازمان پ.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ک.ک را به عنوان گروه تروریستی می شناسد و از سال 2001 میلادی نیز پ.ک.ک را در لیست عناصر ترور جهانی جای داده است. در سال‌های اخیر هم آن را در  لیست خطرناک‌ترین سازمان‌های تروریستی جهان قرار داد.

آمریکا در جریان جنگ علیه داعش از پ.ک.ک در عراق و سوریه به نفع خود استفاده کرد و با تسلیح هزاران تن از نیروهای YPG و PKK بطور جدی از پ.ک.ک حمایت کرد.

این حمایت‌ها با اعتراض‌ها‌ی مکرر ترکیه متوقف نشد و حتی در واشنگتن بحث لزوم خروج پ.ک.ک از لیست گروهای تروریستی بطور علنی مطرح شد و برخی از مقامات رسمی وزارت خارجه آمریکا از این طرح حمایت کردند.

آنچه آمریکا در قبال  این گروه در راستای سیاست‌ها خود دنبال می‌کند، چیزی جز دوگانگی که بعضاً آن را در حوزه‌ سیاسی پارادوکس می‌خوانند؛ نیست. چراکه از یک طرف این گروه را در لیست گروه‌های ترور قرار می‌دهد و از سوی دیگر هم از آن حمایت لجستیکی، تسلیحاتی و اطلاعاتی می‌‌کند.

اینکه آمریکا طی چند سال گذشته و تقریباً از همان ابتدای جنگ سوریه، شاخه‌ سوری این گروه موسوم به ی‌پ‌گ را به عنوان هم‌پیمان خود ضد داعش برگزیده و از هیچگونه حمایت و همکاری با آن دریغ نکرده، عیان و آشکار است.

توجیه آمریکا مدام در این باره این بوده که ی‌پ‌گ و پ‌ی‌د با پ‌ک‌ک یکی نیستند؛ اما این اصل موضوع را تغییر نداد و شاکی اصلی این پرونده‌ هم در وهله‌ اول ترکیه بوده و هست چراکه مقامات این کشور هم از همان روز نخست اعلام کردند که به هیچ عنوان به حاکمیت این گروه در مرزهای شمالی سوریه و هم‌مرز با کشورشان اجازه نخواهند داد، چراکه از دید آنها ی‌پ‌گ و پ‌ی‌د شاخه‌ سوری پ‌ک‌ک و تروریست هستند.

لذا نه تنها توجیهی برای مقابله برای این گروه در شمال سوریه ارائه کردند؛ بلکه زمینه‌های بهره‌ جستن از امتیازاتی که بدین وسیله می‌توانند از آمریکا اتخاذ کنند، برآمدند، چراکه آمریکا در شمال سوریه بدان گروهها احتیاج داشت تا به مقاصدش برسد و اندک اندک هم این موضوع به نقطه‌ پایان خود نزدیک می‌شود.

پاداش برای دستگیری سرکردگان پ‌ک‌ک

از این رو هیات وزارت امور خارجه آمریکا در سفر به آنکارا از تعیین جایزه نقدی برای دستگیری 3 عضو ارشد گروه تجزیه طلب پ.ک.ک خبر داد. روزنامه حریت در این باره نوشت: در پی سفر اخیر هیئت وزارت امور خارجه آمریکا به رهبری «متیو پالمار»، معاون وزارت امور خارجه آمریکا به آنکارا و دیدار با برخی مقامات این کشور، خبرها حاکی از تعیین جایزه نقدی برای دستگیری 3 عضو ارشد گروه جدایی طلب پ.ک.ک از سوی وزارت امور خارجه آمریکا دارد.

این تصمیم که در چارچوب برنامه «جایزه برای عدالت»  اتخاذ شده است برای دستگیری و تحویل:

1-      مراد قاراییلان فرمانده کل نیروهای نظامی موسوم به HPG مبلغ 5 میلیون دلار

2-      جمیل باییک عضو شورای رهبری، از بنیانگذاران پ.ک.ک مبلغ 4 میلیون دلار

3-      دوران کالکان عضو ارشد شورای رهبری پ.ک.ک مبلغ 3 میلیون دلار

جایزه نقدی در نظر گرفته شده است.

این سه نفر از فرماندهان و رهبران ارشد پ.ک.ک بعد از «عبدالله اوجالان» رهبر پ.ک.ک محسوب می‌شوند که در سال 1999 بازداشت شد.

«متیو پالمار» در بیانیه کتبی که در پی سفر به آنکارا در این ارتباط منتشر کرده عنوان می‌کند: از این که 3 تن از رهبران ارشد پ.ک.ک در برنامه جایزه برای عدالت جای گرفته‌اند بسیار خرسند کننده است.

وزارت خارجه آمریکا حتی در صورت ارائه موقعیت مکانی موثق این افراد حاضر به پرداخت این پول خواهد بود.

پس از اعلام جایزه نقدی برای ارائه اطلاعات در مورد مخفیگاه‌های سه رهبر ارشد پ ک ک موجی از خوشحالی قشرهای مختلف از جمله کردها را فرا گرفت. سایت جایزه برای عدالت در صفحه توئیتری خود از این اقدام آمریکا استقبال کرد و آن را گامی مهم در راستای اجرای عدالت دانست.

حق السکوت

این تصمیم آمریکا که به عنوان بخشی از امتیازات داده شده به ترکیه مطرح است و بقیه هم در بخش محرمانه نگهداری می‌شوند؛ در واقع حق‌ السکوتی است که آمریکا برای حمایت از هم‌پیمان و مشتری دائم تسلیحاتی خود یعنی عربستان در قبال پرونده‌ روزنامه‌نگار کشته شده در کنسولگری عربستان در استانبول به اسم جمال خاشقجی است.

رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه در واکنش به این تصمیم آمریکا گفت: خوب می‌دانیم آنها که عناصر پ.ک.ک در قندیل را گروه تروریستی اعلام کرده و برای سرکردگان آنها پاداش تعیین می‌کنند، چگونه پشت پرده با همان تروریست ها همکاری می‌کنند. می‌دانیم که برادران سوری ما در شرق فرات تحت ظلم و ستم تروریست‌های تجزیه طلب قرار دارند؛ در آینده‌ای نزدیک امنیت و آرامش را برای مظلومان در این منطقه فراهم خواهیم کرد. با انهدام لانه‌های گروه تروریستی در شمال عراق، مواضع تروریستها در قندیل و سنجار را نیز بر سر آنها خراب خواهیم کرد.

خوشنودی ترکیه و ترکیبی از شک و ایراد

اردوغان در این باره، چهره‌ دوگانه در سیاست‌های آمریکا را مدام تکرار می‌کند که چگونه است از یک طرف قندیل‌نشینان را تروریست می‌خواند و جایزه برای سرشان تعیین می‌کند، اما با اعضا و سرکردگان همین گروه در شمال سوریه با یونیفورمی دیگر و شکلی متفاوت اما با همان طرز تفکر و ترواشات فکری – انتزاعی عبدالله اوجالان که به عنوان رهبر خود می‌خوانند؛ طور دیگر رفتار می‌کنند و هم‌پیمان خود می‌خوانند؟

آیا آمریکا غافل از این حقیقت است که اینها همه یکی‌اند؟ البته که نیست اما از یک طرف هر وقت که لازم باشد به عنوان تهدیدی علیه ترکیه به کار می‌گیرد تا به خواسته‌هایش در منطقه به ویژه در شمال سوریه تن در دهد و از سوی دیگر هم با این پوشش‌ها تا جایی که امکان دارد از این گروه در مسیر نیل به اهداف خود استفاده کند و هنگامی که تاریخ مصرفشان تمام شد، بسان قبل با آنها برخورد کند که گویا این امر نزدیک شده و آمریکا با اعلام این موضوع (تعیین پاداش برای ارائه معلومات از مکان اختفای سرکردگان پ‌ک‌ک) باردیگر درصدد جلب اعتماد ترکیه است تا بگوید هنوز هم در کنار این کشور است و تروریست‌ها را به آن ترجیح نمی‌دهد و از سوی دیگر چون هنوز کارش با شاخه‌ سوری این گروه تمام نشده، آن را متفاوت و جدا از پ‌ک‌ک نشان می‌دهد.

تروریست خوب و بد

خبرگزاری‌ "ایها" به مواضع دوگانه آمریکا در برخورد با تروریسم اشاره می‌کند و می‌نویسد، آمریکا در حالی که برای دستگیری سران پ ک ک جایزه تعیین کرده، از طرف دیگر از پ.ی.د./ی.پ.گ. به عنوان شاخه‌ای از پ ک ک در سوریه حمایت می‌کند.

جیمز جفری فرستاده ویژه آمریکا برای سوریه اعلام کرده، «موضع ما در مورد پ ک ک شفاف است و آن را تروریست می‌دانیم اما ی.پ.گ. را تروریست نمی‌دانیم و هرگز هم ندانستیم».

این برخورد دوگانه آمریکا در قبال تروریسم یکی از عوامل ریشه کن نشدن تروریسم است.

این درحالیست که حمایت ایالات متحده از پ.ی.د و ی.پ.گ (شاخه‌های سوری پ.ک.ک)، عامل اصلی تنش روابط بین ترکیه و آمریکا بوده است.

علی بکر، تحلیلگر سیاسی در این خصوص اظهار داشته است که، این نشان دهنده یک تغییر استراتژیک در سیاست آمریکا در رابطه با اتحاد با شبه نظامیان کردی (پ.ی.د) نیست.

من فکر می‌کنم زمان بندی این تصمیم نشان می‌دهد که هدف آن کسب زمان بیشتری است که شاید بخواهد از این طریق ترکیه را از هر گونه اقدام علیه شبه نظامیان کردی که به عنوان تروریست در شمال شرقی سوریه طبقه بندی شده‌اند، متوقف کند.

اما ایالات متحده همانند سایر پرونده‌ها از این پرونده هم گاهی برای نزدیکی به ترکیه و گاهی برای فشار بر ترکیه بسته به منافع خود استفاده می‌کند. موضع واشنگتن در مورد پ.ک.ک مهم است و طرف ترک قادر خواهد بود بر آن بنا بگذارد، به خصوص اگر ایالات متحده اقدامات بیشتری را برای کمک به آنکارا در مبارزه با این سازمان بخصوص با توجه به فعالیت خارجی آن در سوریه و عراق انجام دهد.

از سوی دیگر وزیر دفاع ترکیه در مورد تصمیم جدید آمریکا درباره سرکردگان پ.ک.ک تصریح کرد: هرچند این اقدام متحد کشورمان با تاخیر انجام شده است، اما از آن استقبال می‌کنیم. اینکه توسط آمریکا برای دستگیری سرکردگان پ.ک.ک پاداش تعیین و از سوی دیگر با هواپیما و کامیون برای گروه ی.پ.گ سلاح و مهمات ارسال شود، پذیرفتنی نیست.

این رویکرد نیز باید در اسرع وقت اصلاح شود. اتخاذ موضع مشابه توسط واشنگتن در قبال گروه ی.پ.گ را که تفاوتی با پ.ک.ک ندارد، نیز انتظار داریم. منتظر برخوردی مشابه با عناصر این گروه نیز هستیم.

در همین رابطه عبدالرحمان السراج تحلیلگر سیاسی دیگر نیز معتقد است این حرکت می‌تواند به عنوان یک اقدام برای بازسازی اعتماد با ترکیه و در زمینه اصلاح روابط باشد که در سال‌های قبل به شدت آسیب دیده است.

با وجود اعلام واشنگتن برای پرداخت پاداش به هر کسی که اطلاعات در مورد سران پ.ک.ک بدهد، ولی آمریکا جدایی یا رها شدن از متحدش در سوریه (ی.پ.گ)، که ترکیه آن را شاخه سوری گروه تروریستی پ.ک.ک می‌داند را اعلام نکرده است.

ضدیت پ‌ک‌ک با علم و دانش و معلمان

یک فعال رسانه‌ای کُرد به نام خ. محمد از اقدام آمریکا در تعیین جایزه برای دستگیری سران پ ک ک استقبال کرد و آن را به نفع کردها می‌داند و در ادامه می‌نویسد: پ ک ک عاشق کشتن افراد بی گناه مانند معلمان، پزشکان و مهندسان و ... است. پ ک ک بزرگترین دشمن مردم کُرد است. در طی تاریخ خود بیشتر کردها را کشته تا که ترک ها را.

خبر اعلام جایزه برای سران پ ک ک سبب خوشحالی بسیار از کردها همانند خ. محمد شده است.

خاطرات عضو جدا شده گروهک پ.ک.ک-14|روژین دختری از شهر اوجالانخاطرات عضو جدا شده گروهک پ.ک.ک-13| روزه اجباری در روز سیاه

آمریکا می‌خواهد ضمن دلجویی از ترکیه، به پ.ک.ک هم فشار روانی و سیاسی وارد کند. بر اساس این گمانه زنی، فشار روی پ.ک.ک باعث می‌شود این گروه که به دلیل موفقیت در سوریه قدرتمندتر از گذشته شده، ناچار شود از موضع ضعیف‌تری به میز مذاکره با ترکیه بازگردد.

شاید یکی از اهداف آمریکا از اقدام اخیر، فشار بر ی.پ.گ برای فاصله گرفتن بیشتر از پ.ک.ک و در نظر گرفتن ملاحظات و نگرانی‌های ترکیه است. با توجه به درهم تنیدگی این دو نیرو، مشکل می‌توان تصور کرد که منهای برخی تغییرات ظاهری، تحولی بنیادین در مناسبات این دو به وقوع بپیوندد.

 احمد سعید محقق و تحلیلگر سیاسی نیز در این باره در مصاحبه با "عرب 21" گفت: حرکت ایالات متحده به دلیل فشار ناشی از آنکارا به واشنگتن است، به ویژه اینکه واشنگتن پ‌ک‌ک را در لیست گروه‌های تروریستی قرار داده است.

این تصمیم راه را برای جدایی کامل نیروهای دموکراتیک سوریه و پ.ک.ک فراهم می‌کند. واشنگتن، نام «جمیل باییک» (تصمیم گیرنده اصلی شبه نظامیان کردی در سوریه) را به این دلیل آورده است که وی تهدیدی واضح برای نیروهای دمکراتیک سوریه است که به همین دلیل رابطه با پ.ک.ک دیگر برای آمریکا قابل قبول نیست.

انتهای پیام/

R1396/P1396/S8,1414/CT4 واژه های کاربردی مرتبط آخرین تحولات سوریه اخبار "ترکیه"

منبع: تسنیم

کلیدواژه: آخرین تحولات سوریه اخبار ترکیه آخرین تحولات سوریه اخبار ترکیه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۹۷۵۱۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

رویکرد متناقض آمریکا در قبال مساله فلسطین

خبرگزاری مهر، گروه بین الملل: ایالات متحده از مهم‌ترین بازیگران موجود در منازعه فلسطینی – صهیونیستی و به طور کلی روند صلح منطقه است. سیاست اعلامی آمریکا در قبال این مساله، حمایت از راهکار دو دولت در سرزمین‌های اشغالی به مرکزیت قدس شرقی و قدس غربی است. با این حال در جلسه اخیر شورای امنیت که موضوع عضویت کامل دولت فلسطین در سازمان ملل به رای گذاشته شد، آن را وتو کرد. این دوگانگی نظر و عمل در مواضع آمریکا در این مقطع در حمایت از رژیم اشغالگر انجام می‌شود.

رویکرد دو دولت در دولت‌های مختلف آمریکا

راه حل دو دولتی از زمانی که مجمع عمومی سازمان ملل متحد قطعنامه ۱۸۱ را در ۲۹ نوامبر ۱۹۴۷ تصویب کرد مورد حمایت بوده است. در عین حال چنین راه حلی برای پایان دادن به مناقشه فلسطین در قطعنامه سازمان ملل متحد در سال ۱۹۷۴ ارائه شد. این قطعنامه خواستار آن بود که دو طرف در کنار هم و در مرزهای مورد توافق پیش از سال ۱۹۶۷ دو دولت تشکیل دهند. در این راستا از زمان رسمیت رژیم اشغالگر در سال ۱۹۴۸ و متعاقب آن اشغال بخشی از سرزمین‌های فلسطین، اردن، مصر و سوریه، آمریکا همواره حامی آن بوده است. از این رو یک مبحث اساسی در سیاست خارجی آمریکا در طول حدود نیم قرن اخیر، نحوه اداره مناقشه بین عرب ها و رژیم صهیونیستی است. رویکرد دو دولتی به عنوان یک محور عمده سیاست‌های دولت آمریکا به ویژه در دو دهه گذشته بوده است.

دوره بوش

بوش پس از آنکه به کاخ سفید راه یافت سعی کرد با مطرح ساختن نقشه راه بر میزان فعالیت‌های ایالات متحده برای حل و فصل مناقشه فلسطین بیفزاید. به همین منظور وی وانمود کرد که نسبت به تشکیل دولت مستقل فلسطین متعهد است. در عین حال مدت‌ها طول کشید که تشکیل دولت مستقل فلسطینی که در نقشه راه پیش‌بینی شده بود مورد توافق قدرت‌های جهانی و کشورهای عربی واقع شود. به این منظور دولت بوش از همان ابتدا در نظر داشت تا گروه‌های مبارز فلسطینی را با استفاده از زور وادار به پذیرش دولت صهیونیستی کند. یکی از مهم‌ترین شیوه‌ها به این منظور خلع سلاح این گروه‌ها بود. به گمان سیاستمداران آمریکایی با خلع سلاح گروه‌های مبارز فلسطینی از جمله حماس، آنها مجبور به پذیرش طرح نقشه راه می‌شدند. دولت بوش همچنین با حمایت از خروج رژیم از باریکه غزه، آن را راهی برای بازگشت به روند نقشه راه و دستیابی به راه حل دو دولتی می‌دانست به گونه‌ای که دو دولت در کنار هم و در صلح و امنیت زندگی کنند.

دوره اوباما

در دوره ریاست جمهوری باراک اوباما، او در ابتدا سعی کرد با مطرح کردن توقف شهرک‌سازی‌ها از سوی تل‌آویو به عنوان یک پیش‌شرط برای آغاز مذاکرات صلح، فلسطینی‌ها را تشویق کند که با دریافت مشوق حاضر به اعطای امتیاز به رژیم صهیونیستی شوند اما پس از آن دریافت که نتیجه مورد نظر او نه تنها حاصل نمی‌شود بلکه فلسطینی‌ها را در شرایط سخت‌تری قرار داد. پس از آنکه تل‌آویو درخواست واشنگتن برای توقف شهرک‌سازی‌ها در کرانه باختری را نپذیرفت، اوباما در سال ۲۰۱۰ مجبور شد تا از اصرار بر توقف شهرک‌سازی به عنوان پیش‌شرط آغاز مذاکرات صلح صرف نظر کند و این رویداد سبب تقویت موضع رژیم شد. این موضوع بیش از همه موقعیت بنیامین نتانیاهو را در سرزمین‌های اشغالی تقویت کرد.

اوباما در می ۲۰۱۵ راه حل دو دولت را «مطلقا حیاتی» دانست. این سخنان از رییس جمهور آمریکا پس از آن طرح شد که نتانیاهو دولت ائتلافی خود را تشکیل داد و با توجه به ترکیب وزرای کابینه آن، آینده توافق با فلسطین برای تشکیل دولت مستقل روشن به نظر نمی‌رسید. اوباما اظهار داشت که: «ایالات متحده هنوز معتقد است امنیت اسراییل در بلند مدت در گرو توافق بر سر به رسمیت شناخته شدن دولت فلسطین است. من می‌دانم که در دولتی که به تازگی تشکیل شده، کسانی هستند که این فرضیه را قبول ندارند اما این فعلا تنها گزینه من است.»

دوره ترامپ

در دوره ترامپ با وجود حمایت‌های بی حد و حصر از رژیم و اقدامات تاریخی ترامپ در انتقال سفارت این کشور به بیت‌المقدس و توافق صلح آبراهام در نزدیک کردن رژیم به دو کشور عربی امارات متحده و بحرین، اما رویکرد دو دولتی همچنان در سیاست خارجی آمریکا ادامه یافت. ترامپ در دیدار با نتانیاهو در ۲۸ ژانویه ۲۰۲۰ طرح معروف به معامله قرن را ارائه و اعلام کرد که این طرح بر مبنای راه حل برد - برد استوار است و راه را برای تشکیل کشور مستقل فلسطین هموار می‌کند. صلح به سازش نیاز دارد؛ اما نمی‌خواهیم کاری انجام دهیم تا امنیت اسراییل به خطر بیفتد. من برای اسراییل کارهای زیادی کردم؛ سفارت‌مان را به قدس انتقال دادم و بلندی‌های جولان را به عنوان بخشی از اسراییل به رسمیت شناختم»

دوره بایدن

سیاست اعلامی دولت جو بایدن نیز برای مبنای تشکیل دولت مستقل فلسطینی در سرزمین‌های اشغالی است؛ اما به طور رسمی یک کشور مستقل فلسطین را به رسمیت نمی‌شناسد. با این حال اگر ترامپ به دلیل حمایت بالا از رژیم صهیونیستی همراهی نتانیاهو را داشت، اما بایدن به دلیل جنگ غزه با سد محکم نتانیاهو مواجه است. نتانیاهو رسما اعلام کرده که با تشکیل کشور مستقل فلسطین بعد از اتمام جنگ غزه مخالف بوده و مخالفت خود را به آمریکا اطلاع داده است. جدا از این، بی بی مدعی است که تمامی اراضی غرب رود اردن باید زیر کنترل امنیتی اسراییل باشند.

چرایی وتوی قطعنامه عضویت کامل فلسطین توسط آمریکا

ایالات متحده با عدم حمایت از صدور قطعنامه‌ها در شوای امنیت درباره منازعه فلسطین، تلاش می‌کند تا آن را در جهت منافع خود مدیریت کند. از جمله می‌توان به قطعنامه ۱۳۹۷ در سال ۲۰۰۲ اشاره کرد که در آن شورای امنیت به صراحت خواستار پیگیری راه حل تشکیل دو دولت مستقل شد. این قطعنامه با ۱۴ رای موافق از تصویب شورای امنیت گذشت. نماینده آمریکا در نشست اخیر شورای امنیت اعلام کرد که «عضویت فلسطین تنها از طریق مذاکره مستقیم با اسراییل و تحت حمایت آمریکا صورت خواهد گرفت.» در این عبارت دو نکته حائز اهمیت وجود دارد:

مذاکره مستقیم یا تلاش برای حذف حماس

ایالات متحده مدت‌ها است تاکید دارد که تشکیل کشور فلسطین باید از طریق مذاکرات مستقیم بین رژیم و تشکیلات خودگردان فلسطینی که بر بخش‌هایی از کرانه باختری اشغالی توسط رژیم نظارت می‌کند، اتفاق بیفتد. نتانیاهو نیز در پیامی توییتری در ۱۶ فوریه ۲۰۲۴ پس از گفت و گوی تلفنی با بایدن، همین موضع را تکرار کرد و گفت: «اسراییل دستورات بین‌المللی در مورد توافق دائمی با فلسطینی‌ها را رد می‌کند، چنین توافقی تنها از طریق مذاکرات مستقیم بین طرفین و بدون پیش شرط حاصل خواهد شد. اسراییل مخالفت با به رسمیت شناختن فلسطین را ادامه خواهد داد. اگر ما چنین کاری کنیم پاداش بزرگی به تروریسم بی‌سابقه‌ای می‌دهیم که در ۷ اکتبر راه افتاد و این کار از هرگونه توافق صلح در آینده جلوگیری خواهد کرد.» با این حال به نظر می‌رسد آنچه که آمریکا مذاکره مستقیم می‌نامد، بیشتر شامل بازگشت دوباره تشکیلات خودگردان و تلاش برای حذف حماس است. واشنگتن در تلاش است تا دولت حاکم بر غزه را تابع تشکیلات خودگردان فلسطین نموده و وضعیت این منطقه را به قبل از ژوئن ۲۰۰۷ برگرداند.

تلاش برای طرح مجدد معامله قرن

دولت بایدن از ابتدای روی کار آمدن به ویژه در شش ماه گذشته از جنگ غزه وانمود کرد که در حال طراحی سیاستی برای اعمال رویکرد دو دولتی و افزایش فشارها در این زمینه بر رژیم صهیونیستی است. اینکه آمریکا معتقد است مذاکره فلسطینی - صهیونیستی برای عضویت فلسطین باید با حمایت آمریکا باشد، نشان از آن دارد که بایدن همچنان مایل به ادامه چارچوب‌های معامله قرن بعد از اتمام جنگ غزه است. بایدن قبل از عملیات طوفان الاقصی قصد داشت تا سال ۲۰۲۴ بتواند عربستان سعودی را در ازای یک پیمان دفاعی با ایالات متحده، به سمت روابط رسمی با رژیم صهیونیستی سوق دهد.

این در حالی است که سیاستمداران فلسطینی به سیاست‌های آمریکا بدبین هستند. مصطفی برغوثی دبیرکل حزب ابتکار ملی فلسطین معتقد است: «رویکرد آمریکا هیچ معنایی ندارد مگر اینکه با سه چیز مرتبط باشد: پایان اشغالگری اسراییل، حذف شهرک‌های آن در کرانه باختری اشغالی و توافق در مورد اینکه مرزهای کشور فلسطین چگونه خواهد بود». احمد تیبی سیاستمدار فلسطینی در پارلمان رژیم صهیونیستی و مشاور سابق یاسر عرفات نیز بر آن است که «بایدن می‌تواند و باید جنگ را متوقف کند، اما او کار دیگری انجام می‌دهد. او به اسراییل مهمات می‌دهد تا جنگ را ادامه دهد».

نتیجه

ایالات متحده به عنوان عضو دائم شورای امنیت با رای منفی به قطعنامه عضویت دائم فلسطین در سازمان ملل به دنبال دو هدف عمده است. نخست، مذاکره مستقیم یا تلاش برای حذف حماس. آمریکا پذیرش عضویت دائم فلسطین را به مذاکره مستقیم بین طرف‌های فلسطینی با رژیم صهیونیستی منوط کرده است و از این راه سعی می‌کند با مرکز ثقل قرار دادن تشکیلات خودگردان، حماس را از فرایند سیاسی حذف کند. دوم اینکه آمریکا می‌خواهد مذاکرات دو طرف تحت نظارت این کشور انجام شود، احتمالا چنین چیزی به معنای ارائه مجدد طرح‌هایی از قبیل معامله قرن در دوره بعد از جنگ است.

سجاد مرادی کلارده، پژوهشگر روابط بین‌الملل

کد خبر 6084338