به نقل از «ایکنا»

درآمد اقتصادی بانوان؛ یکی‎از عوامل ایجاد بدبینی بین زوجین

تاریخ انتشار: ۲۵ آذر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۹۷۷۲۶۹

 فضل‌الله میردریکوند، از روانشناسان لرستانی در گفت‌وگو با ایکنا از لرستان، در رابطه‌با عوامل ایجاد بدبینی و شک و سوءظن بین زوجین، گفت: برخی از زوجین گاهی نسبت به هم بدبین هستند که این بدبینی باعث بروز مشکلاتی در زندگی آن‌ها می‌شود زنی که نسبت به همسرش و یا شوهری که نسبت به همسرش شک دارد اگر این شک و بدبینی ادامه پیدا کند منجر به تنش‌ها و اضطراب‌هایی در زندگی می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی افزود: آن‌چه حائز اهمیت است این است که نباید در مورد دیگران قضاوت عجولانه داشته باشیم اگر در یک خانواده زن نسبت به همسر و یا شوهر نسبت به همسر و فرزندانش بدبین باشد زندگی آن‌ها شیرینی خود را از دست داده و زندگی برایشان تاریک می‌شود.
این روانشناس لرستانی اضافه کرد: باید توجه داشت که شک و تردید باعث می‌شود اتفاقات ناگواری در زندگی پیش بیاید. یک زن و مرد با هدف رسیدن به اهدافی زندگی مشترک را شروع می‌کنند.زن و شوهر باید توجه داشته باشند هرچه دنبال حرف را بگیرند مشکل آن‌ها حادتر می‌شود؛ لذا در پاره‌ای از موارد لازم است یکی‌از زوجین کوتاه بیاید.
وی اضافه کرد: البته اکثر افرادی‌که بدبین هستند وقتی در زندگی آن‌ها کنکاش می‌کنی متوجه می‌شوی در زندگی گذشته‌شان با مشکلی مواجه بوده‌اند مثلاً والدینشان با هم مشاجره و اختلاف داشته‌اند، والدینشان از هم طلاق گرفته‌اند و یا این‌که پدر یا مادرشان معتاد بوده‌اند و این بدبینی ناشی از تجارب گذشته وی است. این قبیل افراد به‌خاطر مشکلات و سختی‌هایی که در زندگی داشته‌اند یاد نگرفته‌اند که چگونه به دیگران اعتماد کنند این در حالی‎است که افراد خوشبین همواره شکل‌های خوب قضیه را می‌بینند و افراد بدبین همواره شکل‌های بد قضیه را می‌بینند، افراد بدبین همیشه به‌دنبال علائمی می‌گردند که ثابت کنند طرف مقابل قصد آزار وی را دارد و وی را دوست ندارد.

انسان‌های خداپرست بدبین نیستند

فضل‌الله میردریکوند با بیان این‌که انسان‌های خداپرست بدبین نیستند و همواره چیزهای خوب را می‌بینند، ادامه داد: اعتماد ریشه اصلی زندگی است اگر اعتماد از بین یک خانواده رخت ببندد و طرفین به هم اعتماد لازم را نداشته باشند آن خانواده پوشالی و پوچ خواهد بود.
وی گفت: افراد خیلی سریع به اقوام و اطرافیان نزدیک خود بدبین می‌شوند؛ چراکه همیشه از آن‌ها احترام و محبت دیده‌اند اما با مشاهده کوچک‌ترین بی‌احترامی بلافاصله نسبت به آن فامیل بدبین می‌شوند در صورتی‌که در چنین مواقعی فرد باید نیکی‌ها و محبت‌های آن فامیل و یا عضو خانواده را با خود مرور کند و اگر بی‌احترامی و بدی از وی دیده به پای مشکلات وی بگذارد و از آن گذشت کند.البته باید توجه داشت که ما نباید انتظار داشته باشیم همه افراد فامیل آن کاری را انجام دهند که ما دوست داریم؛ چراکه هر فردی سلایق و خصوصیات مخصوص به خود را دارد؛ لذا باید تفاوت‌های فرهنگی افراد را در نظر بگیریم.

درآمد اقتصادی بانوان؛ از عوامل ایجاد شک و بدبینی بین زوجین

این روان‌شناس لرستانی در ادامه درآمد اقتصادی بانوان را  یکی‎از عوامل ایجاد شک و بدبینی بین زوجین دانست و گفت: امروزه مشکلات اقتصادی، بیکاری و آسیب‌های ناشی از جنگ تحمیلی و بسیاری موارد دیگر باعث شده آدم‌های اطراف ما خسته‌تر از آن‌چه ما انتظار داریم باشند؛ لذا لازم است در مواجهه با برخی از بی‌احترامی‌ها و رفتارهای غلط از دیگران، بلافاصله نسبت به آن‌ها بدبین نشویم.
وی افزود: در چنین مواقعی اگر بانوان یک کنترل ایثارگرانه نداشته باشند باعث ایجاد مشکلاتی در زندگی آن‌ها خواهد شد، زن و شوهر در این مواقع باید پول‌هایشان را روی هم گذاشته و صرف زندگی کنند اگر بحث «پول من» و «پول تو» در میان باشد باعث بروز بی‌اعتمادی بین آن‌ها خواهد شد.
میردریکوند تاکیدکرد: ضرورت دارد  در پاره‌ای موارد برای رضایت دل همسر گذشت کرد، بانوان باید بدانند نوع عشق زن و مرد متفاوت است، شوهر آن‌ها پدر فرزندانی نیز هست، برادر خواهران و فرزند خانواده‌ای نیز هست که آن‌ها هم به محبت و عشق وی محتاج هستند؛ لذا زن نباید خودخواهانه عشق و پول شوهر را فقط برای خود بخواهد.همسران باید برای هم وقت بگذارند، آن‌ها باید مراقب باشند کاری نکنند که همسرشان نسبت به آن‌ها بدبین شود، آن‌ها باید نسبت به هم عشق و تعهد داشته باشند.

انتهای پیام

منبع: ایکنا

کلیدواژه: خبرگزاری بین المللی قرآن ایکنا لرستان اجتماعی زوجین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iqna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۹۷۷۲۶۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

در چه سنی می‌توان یک فرد را «پیر» دانست؟

آفتاب‌‌نیوز :

تیمی از دانشمندان آلمان، ایالات متحده آمریکا و لوکزامبورگ داده‌های بیش از ۱۴ هزار نفر را که در یک تحقیق طولانی‌مدت شرکت کرده بودند، مورد بررسی قرار دادند.

شرکت‌کنندگان در این تحقیق بین سال‌های ۱۹۱۱ تا ۱۹۷۴ میلادی به دنیا آمده و متعلق به نسل‌های مختلف بودند. این افراد که بین ۴۰ تا ۱۰۰ سال داشتند، به ۸ پرسش طی یک دوره زمانی ۲۵ ساله پاسخ می‌دادند.

یکی از سوالات اصلی این بود که «در چه سنی کسی را پیر توصیف می‌کنید؟»

متولدین سال ۱۹۱۱ میلادی در پاسخ به این سوال گفتند که پیری به طور متوسط در سن ۷۱ سالگی شروع می‌شود؛ و هنگامی که همین پرسش از متولدین سال ۱۹۵۶ میلادی پرسیده شد که اکنون به سن ۶۵ سالگی رسیده بودند، آن‌ها آستانه پیری را سه سال دیرتر دانستند و ۷۴ سالگی اعلام کردند.

مارکوس وتشتاین، عضو این تیم تحقیق در گزارشی می‌نویسد: «امید به زندگی افزایش یافته است و برخی از جنبه‌های سلامت نیز در طول زمان بهبود یافته است؛ به طوری که افراد در سنین خاصی که در گذشته پیر محسوب می‌شدند، اکنون دیگر مسن تلقی نمی‌شوند.»

همین روند در سطح فردی نیز مشاهده شد. بگونه‌ای که هر شرکت کننده پس از چهار یا پنج سال مسن‌تر شدن، تخمینش را برای شروع سالمندی یک سال افزایش می‌داد. زنان نیز آستانه پیری را بطور متوسط حدود دو سال دیرتر از مردان درنظر می‌گرفتند.

فاکتور‌های دیگری نیز وجود داشتند که بر تخمین فردی افراد تأثیر می‌گذاشتند؛ مثلا افرادی که مشکل سلامتی داشتند، تنهاتر بودند یا «احساس می‌کردند» مسن‌تر هستند، عموماً معتقد بودند مرحله کهولت زودتر شروع می‌شود.

البته این مطالعه دارای محدودیت‌هایی نیز بود؛ از جمله اینکه شرکت‌کنندگان همگی از یک کشور یعنی آلمان بودند. همچنین این احتمال وجود دارد که در فرهنگ‌های غیر اروپایی، «پیری» به گونه‌ای متفاوت دیده و توصیف شود.

در عصر حاضر، انسان‌ها طولانی‌تر از همیشه زندگی می‌کنند و با ادامه بهبود کیفیت زندگی و سلامت، احتمالا رسیدن به یکصدمین سالگرد زندگی بسیار رایج‌تر خواهد شد؛ به طوری که مردم شروع به طرح این سوال می‌کنند که آیا برای زندگی انسان محدودیتی وجود دارد یا خیر.

نتیجه این مطالعه در مجله Psychology and Aging منتشر شده است.

منبع: یورونیوز