اصلاح‌طلبان خود را قرباني کنند تا اصلاح‌طلبي در کشور هموار شود

خبرگزاري آريا - تهران- ايرناپلاس- يک عضو شوراي عالي سياستگذاري اصلاح‌طلبان مي‎گويد که اصلاح‌طلبان بايد اصلاح و بازنگري را بپذيرند، اما اگر نمي‎توانند، راه را باز کنند تا ديگران به ميدان بيايند، بنابراين اصلاح‌طلبان بايد خود را قرباني کنند که جريان اصلاحات در کشور هموار شود.

محمود ميرلوحي، عضو شوراي عالي سياستگذاري اصلاح‌طلبان درباره انتقادات به جريان اصلاح‌طلبي به ايرناپلاس مي‎گويد: راه ديگري به جاي اصلاح‌طلبي به جامعه معرفي نشده‎ است که جايگزين اصلاحات باشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بنابراين ما معتقديم که راه قابل دوام، اصلاحات است، اما رهبران اصلاحات هم نبايد بگويند همين است که هست! بايد جايگاه خود را از نو تعريف کنند.
ميرلوحي اضافه مي‎کند: اصلاح‌طلبان با حاکميت وارد گفت‎وگو شوند و بگويند چون ما مي‎خواهيم نظام حفظ شود، بايد راه‎حل‎ها و پيشنهادهاي جديدي مطرح کنيم و اگر اين کار را نکنيم شايد مردم اصلاحات را هم کنار بگذارند و جامعه به سمت بلاتکليفي و سرگرداني برود.
او همچنين تأکيد مي‎کند: حاکميت و جريان‎هايي ذيل رهبري مانند شوراي نگهبان، قوه قضاييه، سپاه و صداوسيما بايد بپذيرند که اصلاحات بتواند جايگاهش را بين مردم و حاکميت حفظ کند تا هم مترجم خواست‎ها و مطالبات قانوني و حاکميتي نظام و هم زبان گوياي مطالبات مردم باشند. در اين صورت اصلاحات مي‎تواند راه‎حلي براي جامعه باشد.
**اصلاح‌طلبان بايد خود را قرباني کنند
او همچنين با اشاره به اهميت تداوم جريان اصلاح‌طلبي به معناي واقعي کلمه، توضيح مي‎دهد: اصلاح‌طلبان بايد اصلاح و بازنگري را بپذيرند و اگر نمي‎توانند، راه را باز کنند که ديگران به ميدان بيايند، اما اصلاحات بايد بماند. درست است که الان اصلاحات با آقاي خاتمي و احزاب اصلاح‌طلب تعريف مي‎شود، اما مدت‎هاست که شعار اصلاح‌طلبي، ترجيح منافع ملي به منافع جرياني است. لذا اصلاح‌طلبان بايد خود را قرباني کنند که جريان اصلاحات در کشور هموار شود. ولو اينکه امثال ميرلوحي جاي خود را به افراد جديدي بدهند که با مردم صادق‌ترند و راحت‎تر مي‎توانند ارتباط برقرار کنند.
**براندازان پايگاهي ندارند
ميرلوحي در ادامه مي‎افزايد: اگر اصلاحات دوباره مانند سال 76 شعارهاي مناسب روز را به جوانان، زنان و دانشگاهيان بدهند مي‎توانند جايگاه خود را بازتعريف کنند. مردم خواستار اصلاح درون نظام هستند، هرچند کار براندازان پررنگ‎تر شده‌اند، اما آن‌ها جايگاه و پايگاه انقلابي‎گري ندارند.
اين فعال سياسي اصلاح‌طلب با اشاره به بي‎اقبالي مردم به اصولگرايان بيان مي‎کند که جامعه ايران به‌دنبال براندازي و انقلاب دوباره نيست. درباره اين موضوع، برنامه، رهبري و مانيفست مشخصي هم وجود ندارد. منافقان و سلطنت‌طلبان هم ظرفيت و انرژي اين کار را ندارند.
**شعارهاي اصلاح‌طلبي کهنه شدني نيست
ميرلوحي در پاسخ به اين پرسش که آيا فکر مي‎کنيد همچنان اصلاح‌طلبي اقبال عمومي دارد، مي‎افزايد: بله، مگر راه ديگري روي ميز است؟ اصلاحات نبايد دچار رکود شود. خيلي از شعارهاي اصلاح‌طلبي شعار کهنه شدني نيست مانند «‌ايران، براي ايران»، «زنده باد مخالف من»، «انتخابات آزاد و سالم»، «آزادي بيان، رسانه و فضاي مجازي» و همچنين حضور و مشارکت زنان!
اين فعال اصلاح‌طلب درباره مطالبات معيشتي مردم نيز عنوان مي‎کند: ما از سال 94 رونق اقتصادي را شعار خود قرار داديم. الان هم در حوزه سياست داخلي، گاهي با دولت زاويه و نقد داريم و بيشترين نقد هم در حوزه اقتصادي است. نمي‎خواهيم از رأي به روحاني شانه خالي کنيم، اما به‌هرحال از سال 94 مي‎توانيد مصاحبه‎هاي دوستان ما را ببينيد که مي‎گفتيم تيم اقتصادي دولت بايد با توجه به نيازهاي جديد مردم، تغيير بکند.
**اداره کل اخبار چندرسانه‌اي**ايرناپلاس**
انتهاي پيام /*

منبع: خبرگزاری آریا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۹۷۸۰۵۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

عباس عبدی خطاب به نواصولگرایان: آی‌ کیوتان در اندازه گنجشک هم نیست

به گزارش عصر ایران عباس عبدی در اعتماد نوشت: ماجرا این است که آقای مهدی نصیری اعلام کرده که برای یک سفر خانوادگی مدتی را عازم کانادا شده‌ است. وی در چند سال اخیر مواضع به نسبت رادیکالی علیه ساختار موجود داشت و آشکارا هم بیان و تبلیغ می‌کرد.   اتفاقا مواضعی که داشت بخش اصلی اصلاح‌طلبان با آن همراهی نمی‌کردند، هر چند از این نظر که وی منسوب به جناح اصولگرا بود و این حرف‌ها را می‌زد، غیرمنتظره نیست که برخی اصلاح‌طلبان هم مثل اغلب مردم استقبال می‌کردند، چون این مواضع از سوی خود اصولگرایان یا منشعبین آنان زده می‌شد، ولی آقای نصیری هیچ نسبتی با اصلاح‌طلبی به عنوان یک مجموعه‌ای با پیشینه‌ای فکری و سیاسی نداشت و هنوز هم به لحاظ مبانی فکری به مجموعه اصولگرایان نزدیک‌تر است.   البته این فقدان نسبت را نه به عنوان نقطه قوت ایشان می‌گویم و نه به عنوان نقطه ضعف، بلکه یک واقعیت است. ایشان تا زمانی که ایران بودند مواضع رادیکال خود را اظهار می‌کردند، مواضعی که اگر یک نفر از اصلاح‌طلبان اندکی از آن مواضع را می‌گرفت، در چشم به‌هم زدنی بازداشت و بازجویی می‌شد و جایش در زندان بود.   اتفاقا بهترین دلیلی که وی منسوب به اصلاح‌طلبان نیست، همین مصونیت سیاسی و قضایی ناگفته و نانوشته‌ای است که در عمل، مجموعه اصولگرایان از آن بهره‌مندند.   البته آقای نصیری ارتباطات گوناگونی داشت، با اصلاح‌طلبان هم نشست و برخاست داشت، همچنان که با دیگران داشت ولی هیچ‌گاه به عنوان یک فعال اصلاح‌طلب نه خودش را معرفی می‌کرد و نه کسی به چنین صفتی او را می‌شناخت. شاید هم سعی می‌شد که با چند تن دیگر از دوستان خودشان، جریانی به جز اصلاح‌طلبان و اصولگرایان راه بیندازند که نمی‌دانم چرا نشد یا شاید هم از ابتدا در پی آن نبودند.   حالا و پس از طرح رویکردی سیاسی از جانب او، یک روزنامه وابسته به جناح نواصولگرایان نوشته است که «مهدی نصیری «باطن» اصلاح‌طلبان است که «ظاهر» شده است و حالا اصلاح‌طلبان که سال‌هاست با باطنی غیر از شخصیت متظاهرشده خود با مردم و نظام روبه‌رو شده‌اند، از اینکه یک تازه‌وارد قواعد بازی را رعایت نکرده (یا هنوز نیاموخته) و باطن آنان را آشکار کرده است، به‌شدت دلخور و هراسان شده‌اند و در اقدامی سیستماتیک هر روز یکی از آنان، تکذیب و رد و تکفیر نصیری را برعهده می‌گیرد.   غافل از آنکه وقتی چندین سال است تریبونی برای اظهارات او شده‌اند، حالا که یک‌باره نصیری به صحرای سلطنت و براندازی و ضدانقلابی‌گری محض زده است، دیگر کسی از اصلاح‌طلبان نمی‌پذیرد که نصیری را از خود ندانند.»   ابتدا بهتر بود که پیش‌تر با دوستان خود هماهنگ می‌کردند، زیرا اغلب کسانی که موضع مطلوب رسمی گرفته‌اند به درخواست دوستان همان روزنامه بود. مگر آنان که نقدی بی‌طرفانه داشتند. علت نیز روشن است.   من در گفت‌وگویی با خبرآنلاین در همین مورد گفتم که چرا جناح حاکم در این موضوع سکوت کرده است؟ در درجه اول چون حرف‌های خودشان در نقد آقای نصیری را موثر نمی‌دانند. به علاوه نمی‌خواهند شرمندگی حضور وی در جناح متبوع را یادآور شوند و مسوولیت افکار و رفتار متضاد خود را بپذیرند، افکار و رفتاری که موجب این‌گونه ریزش‌ها شده است. اگر آقای نصیری جایی در میان اصلاح‌طلبان برای خودش می‌یافت احتمالا به آن سوی آب نگاه نمی‌کرد.   گرچه این نحوه نوشتن ناشی از بی‌صداقتی و دورویی است، ولی بی‌عقلی نیز در آن موج می‌زند. چرا؟ فرض کنیم که ادعای نویسنده درست باشد. آیا یک لحظه پیش خود فکر نکرده که اگر اصلاح‌طلبان هم سلطنت‌طلب شده باشند، حتما افراد با گرایش‌های فراتر از اصلاح‌طلبی هم شده‌اند، پس چه کسی برای سیاست رسمی می‌ماند؟ شما که حداکثر ۱۵درصد (با ارفاق) بیشتر نیستید، آن‌هم ۱۵درصد که به لحاظ متغیرهای اصلی جامعه جزو بخش‌های ضعیف‌تر و کم‌اثرتر است.   اگر اندکی، فقط اندکی درایت بود، حتی باید آقای نصیری را هم به نحوی توجیه و اصرار می‌کردید که وی هم طرفدار سلطنت نیست، حالا یک حرفی زده، وقتی دید که نظراتش درست نیست برمی‌گردد و... ولی به جای اینها یک مجموعه اصلی انقلاب که بسیار فراتر از کل اصولگرایان هستند را نیز باطن‌شناسی می‌کنید و نصیری را باطن آنها می‌دانید. آی‌کیو، در اندازه گنجشک هم نیست. کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: انتقاد تند ابطحی از مهدی نصیری: پوست خربزه زیر پایت انداخته اند مهدی نصیری و توهم اتحاد