شهر ارواح/ کنایه دردناک «انرژی هستهای برای آینده»! +تصاویر
تاریخ انتشار: ۲۵ آذر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۹۸۶۴۹۹
رویداد۲۴ حادثههای اتمی فوکوشیما ۱ به مجموعه حوادثی گفته میشود که از تاریخ ۱۱ مارس ۲۰۱۱، در پی زلزلهٔ ۹ ریشتری و سونامی، و در اثر از کار افتادن ماشینآلات نیروگاه هستهای شماره ۱ فوکوشیمامتعلق به شرکت نیروی برق توکیو، یکی از پس دیگری، و نشت مواد رادیواکتیو به وقوع پیوست. متخصصان این حادثه را بعد از حادثه چرنوبیلبزرگترین فاجعهٔ اتمی میدانند و از نظر پیچیدگی آن را در مقام نخست فجایع اتمی جهان قرار میدهند چرا که تمام رآکتورهای نیروگاه فوکوشیما در نتیجهٔ این رویداد با مشکل مواجه شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
یک عکاس ومستند ساز آلمانی به این منطقه سفر کرده و تصاویر حیرت انگیزی از شهر نامی که یکی از شهرهای فوکوشیماست ثبت کرده است.
به گزارش رویداد۲۴ او در یادداشتی که درباره این تصاویر نوشته گفته: زمانی که وارد این منطقه میشوید چیزی که جلب توجه میکند، حجم بالای پاکسازی منطقه از مواد رادیو اکتیو است. ۲۰ هزار کارگر تمام وقت کار میکنند تا همه قسمتهای خاک را پاکسازی کنند. آنها لایه رویی خاک را که بیشترین تماس را با رادیو اکتیو داشته برمیدارند و درون ساکهایی میریزند و در سایتهایی نگه میدارند. این ساکها همه جا دیده میشوند. این ساکها مهمترین بهش فوکوشیما هستند.
به گزارش رویداد۲۴ شهرها و روستاها خیابان به خیابان و خانه به خانه پاکسازی شده اند. دیوارها و پشت بامهای همه ساختمانها پاکسازی شده و اسپری به آنها زده شده. سرعت و حجم کار قابل تحسین است. میتوانید ببینید که چطور کارگران مشتاقانه خانهها را تمیز میکنند و امیدوارند ساکنان هرچه زودتر به خانه هایشان برگردند.
هنوز معلوم نیست که زبالههای پاکسازی قرار است کجا بروند به ویژه اینکه ساکنان مناطقی که در کنار سایتهای جمع آوری این زبالهها قرار دارند مدت هاست نسبت به آن اعتراض دارند. آنها نمیخواهند زمینهایشان را بفروشند یا برای این منظور اجاره بدهند. دولت به آنها وعده داده که تا سی سال بعد این ساکها از این مکان خارج شوند، ولی ساکنان باور نمیکنند. آنها فکر میکنند این ساکها تا ابد خواهد ماند.
این عکاس در یادداشت خود نوشته در این مدت در خانه مردی زندگی کرده که بلافاصله و در حالی که هنوز منطقه در حالت هشدار بوده به شهر برگشته تا از حیواناتش مراقبت کند. بازگشت ساکنان هنوز غیر قانونی است.
این عکاس به شهر نامی نیز سر زده. این یکی از سه شهری است که در منطقه ممنوعه قرار دارد. اگرچه این شهر کاملا متروکه شده، ولی چراغهای راهنمایی و رانندگی هنوز کار میکنند و لامپهای خیابانها هنوز در بعد از ظهرها روشن میشود. گشتهای پلیسی که در این شهر دور میزنند هنوز پشت چراغ قرمز میاستند با اینکه این شهر کاملا خالی است.
زلزله صدمه زیادی به این شهر نزده و خانهها تخریب نشده اند. تنها دلیل ترک این منطقه، رادیواکتیو ناشی از نیروگاههای هستهای بوده است.
تصویری از یک کلاس درس در میان عکسهای این عکاس مستند دیده میشود که در آن تخته سیاه کلاس هنوز پاک نشده. او در توضیح این تصویر نوشته: کارگران سعی میکنند همه خاطرات قربانیان این حادثه را حفظ کنند. او به شهر فوتابا که یکی دیگر از شهرهای ممنوعه است نیز سفر کرده است. به دلیل حجم بالای رادیو اکتیو در این منطقه هیچ پاکسازیای انجام نشده است. به همین دلیل برای بازدید از این منطقه باید لباسهای مخصوص و ماسک پوشید.
او از یک بنر خیابانی عکس گرفته که بر روی آن انرژی هستهای تبلیع شده است. در این بنر گفته شده" انرژی هستهای یک انرژی برای آیندهای روشن است.
امروز جمله این بنر به نظر یک کنایه خنده دار است.
ساکنان سابق این منطقه تنها ماهی یک بار و هر بار تنها چند ساعت حق بازدید از شهرشان را دارند. آنها امیدشان را برای برگشت به خانه هایشان به طور کامل از دست داده اند.
بعد از ترک این منطقه نیز گاردهای مخصوص لباس تن شما را آزمایش رادیو اکتیو میکنند که مبادا مقداری از این مواد خطرناک را از منطقه بیرون برده باشید.
او در پایان نوشته من برای این منظور به عنوان یک فیلم ساز و عکاس به این منطقه سفر کرده ام که بتوانم بدون دخالت و نفوذ رسانهها و لابی گرهای هستهای سعی میکنند ابعاد فاجعه را کوچک جلوه دهند، قضاوت کنم.
منبع: رویداد24
کلیدواژه: رویداد24 انرژی هسته ای فوکوشیما ژاپن سایت هسته ای سونامی اندونزی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.rouydad24.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «رویداد24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۹۸۶۴۹۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تخلیه ماهانه۵۰۰ تن زباله و لجن از کانال های آب تهران | روایت کارگرهایی که در مسیر پاکسازی کانالهای شهر جان می دهند
همشهری آنلاین-لیلا شریف: با قدهای خمیده خود را به کانالهای زیرزمین میرسانند تا رد زبالهها و اشیاء بیارزش به جای مانده اهالی شهر در آبراهها را پاک کنند، هر بار که تاریکی کانالها کارگرها میبلعد، هراس به شماره افتادن نفسها در دل آنها جای میگیرد.
با دلهرههای همیشگی در میان آبهای آغشته به فاضلاب، بدن خود را به پیش میرانند تا بطریهای آب معدنی، لاستیکهای فرسوده، ظرفهای یکبار مصرفی و...که مسیر آبراهها را سد کردهاند را از زیر زمین تخلیه کنند.
فعالیت کارگرهایی که مسئولیت پاکسازی آبراهها و کانالهای شهر را برعهده دارند شاید چندان به چشم نیاید اما هر گونه کوتاهی در حیطه فعالیت آنها است که می تواند، تهران را در میان سیل و آبگرفتگیهای شدید غرق کند.
کار کردن در فضای تاریک کانالها و پاکسازی با مشکلات خاص خود همراه است و حتی نفس کشیدن در هوای آغشته به فاضلاب نفس را بند میآورد. پاکسازی برخی کانالها با توجه به وسعت و ارتفاعشان با تکیه بر ماشین آلات انجام میشود اما در بسیار از مواقع این کارگرها هستند که باید در میان آبهای آلوده تن را به آب بزنند.
کم نیستند مسیلهایی که پاکسازی آنها تنها با قدهای خمیده و استفاده از سطلهای کوچک ممکن است. مجید دیری، معاون آبراهها و قنوات شهری اداره کل خدمات شهرداری تهران به خبرنگار همشهری در این رابطه توضیح میدهد: «در نقاطی که امکان استفاده از ماشینهای مکانیکی نیست؛ یعنی بیشتر داخل کانالهای درون شهر و فرعی که ورودی کوچکی دارند، از نیروهای انسانی استفاده میکنیم. در بسیاری از این کانالها، زبالههای شهروندان مانع جریان آب میشوند.»
تخلیه فاضلاب در آبراهها
بهگفته دیری «ورودیهای کوچک به کانالهایی با ارتفاع یکمتر و ۲۰سانتیمتر و عرض۸۰ سانتیمتر ختم میشوند. کارگرها مجبور هستند با قد خمیده در این کانالها حرکت کنند و با سطلهایی کوچک رسوبها، لجنها و زبالهها را روی زمین بفرستند. در تمام این موارد سختی کار در مسیلی که با فاضلاب تداخل دارد، دوچندان میشود.»
او در مورد ورود فاضلابها به کانالهای شهری گفت: «به جز زباله و پسماند ما شاهد ریخته شدن فاضلاب در کانالها هستیم که دردسرهای عظیمی به دنبال دارد، کارگرها مجبور هستند که برای تخلیه زبالهها، وارد آبهایی شوند که با فاضلاب صنایع و خانگی ترکیب شده است. ما این موضوع را به دادستانی نیز اعلام کردهایم اما هنوز شاهد هستیم که فاضلاب شهری در مسیر آبهای سطحی تخلیه میشود. حتی شاهد هستیم که در برخی مناطق به دلیل نفوذ ناپذیر بودن خاک که امکان حفر چاه جذبی وجود ندارد به همین دلیل فاضلابهای خانگی را در نهرها و کانالهای شهر سرازیر میکنند، مناطق ۱۹ و ۲۲ با این موضوع درگیر هستند اما هنوز چارهای اندیشیده نشده است. در منطقه ۲۱ نیز کارخانهها به راحتی پسابهای صنعتی خود را در کانالها میریزند، که دردسرساز است. بیمارستانهایی هم که تصفیه کننده ندارند، این راه را انتخاب می کنند.»
دور ریزهای دردسرساز شهر
به تمام زبالهها، پسماندها، فاضلابی که در آبراههای شهر جمع میشود، دورریز گفته میشود و این دورریزها شامل مواد و اشیای فاقد ارزش هستند که از جانب شهروندان و صاحبان صنایع طرد شده و به آبراهها ریخته میشوند.
دیری در رابطه با طبقه بندی انواع دورریزها توضیح داد: متأسفانه دورریزی در سطح شهر موجب میشود که در نهایت این اشیاء و مواد به کانالهای آب منتقل شوند. دورریزهای صنایع، پساب صنعتی، دولتی، نخاله ساختمانی، گیاهان خشک، نخالههای ساختمانی، فاضلاب خانگی و بیمارستانی، مناسبتی و مجرمانه چند دسته بندی کلی این مسئله هستند متأسفانه تمام این دور ریزها در نهایت به کانالهای شهری منتقل میشوند و مشکل عدیدهای را برای شهر ایجاد میکنند.
دورریزهای مجرمانه نیز مشکلی هستند که فرآیند پاکسازی آبراهها را بسیار دشوار تر کردهاند، به گفته معاون آبراهها و قنوات شهری شهری اداره کل خدمات شهرداری تهران « زمانی که افراد، پسابهای و لجنهای آلوده را در کانالها تخلیه میکنند از نظر قانونی دست به اقدامی مجرمانه زدهاند، در برخی از ایام سال نیز با توجه به مناسبتهای خاص مانند سال نو، شاهد افزایش دورریزهای خانگی هستیم. مجموع این دورریزیها موجب میشود که ما با یکسری مواد غیرقابل استفاده که در داخل کانالها هدایت شده است، مواجه شویم. این مواد غیرقابل استفاده نتیجهای جز آسیب به شهر ندارند.»
از جنازه تا رودخانه لاستیکهای فرسوده
هر چند باورش سخت است اما درست در زیر شهر، آنجا که قرار بود آبهای روان به راحتی عبور کنند، رودخانهای از لاستیکهای فرسوده، تشکهای رها شده و... ایجاد شده است و حتی گاهی جنازه نیز در میان آن پیدا میشود.
دیری در رابطه با عجیبترین دورریزهایی که در تهران مشاهده کرده است، گفت: تشک ومبلمان شهری در کانالهای آب خیلی دیده میشوند و ما حتی جنازه هم در کانالهای آب تهران پیدا کردهایم. در کنار این موارد ما شاهد هستیم که لاستیکهای فرسوده خودرو هم به تعداد بسیار بالا از سوی شهروندان و صنایع در کانالها انداخته میشوند.»
منطقه ۴ و ۱۴ بیشترین چالش را در مورد دورریزها دارند
اصناف، صنایع، شهروندان؛ سه بازیگری هستند که بیشترین نقش را در دورریزیهای شهر دارند:«این سه دسته در طول زمان بیشترین دورریزها را وارد کانال و آبراههای شهر کردهاندT در همه صورت صنایع،اصناف و شهروندان نقش پررنگی در منابع اولیه تولید دورریزها دارند.»
دیری با اشاره به نقش آفرینی اصناف و شهروندان در آلوده شدن آبراهها گفت: منطقه ۴ و ۱۴ یکی از پرچالشترین مناطق در بحث دورریزی از سوی شهروندان هستند، پس از آن منطقه ۱۲ با دورریزهای اصناف درگیر است و در مرحله بعد منطقه ۱۵ دچار مشکل آفرینی توأمان شهروندان و اصناف در این حوزها است.
برخی مشاغل که با مواد شیمیایی سر و کار دارند، روغن و مواد شیمیایی را در کانالها میریزند، زمانی که کارگرها برای تخلیه زباله به داخل آب میروند، با چهرههای پوشیده شده از مواد شیمیایی و روغنهای سوخته به سطح زمین برمیگیرند:« مشاغلی مانند آبکاری، کارواش، خشکشویی، مراکز نقاشی اتومبیل، تعمیرگاههای خودرو و...در این رابطه دردسر ساز هستند، حتی برخی از کانالها در منطقه ۱۵ با زوائد کشتار گوسفند و گاو پر میشوند. ما در آخرین نقطه پاکسازی نهرها و کانالهای شهر قرار داریم و این بی مسئولیتیها موجب شده است تا بیشترین فشار بر روی کارگرهای این حوزه باشد.»
تخلیه ماهانه ۵۰۰ تن زباله و لجن از کانالهای آب
به گفته دیری«هر ناحیه شهر تهران روزانه نزدیک به یک کامیون زباله از داخل کانالها تخلیه میکند، که این میزان از نظر تناژ معادل ۵۰۰ تن زباله و لجن در ماه- معادل ۱۰۰ متر مکعب- در شهر تهران است.»
او افزود: این میزان در برهههای خاصی مانند فصل تابستان، سال نو، مناسبتها افزایش پیدا میکند. هر زمان که در منطقهای ساخت و سازش افزایش پیدا کند، حجم نخالههای ساختمانی ریخته شده در کانالها نیز روند افزایشی به خود میگیرد.»
سرنوشت سیاه کارگرهای شهری
کار کردن در فضای تاریک و آلوده کانالها و آبراههای شهری همیشه ختم به خیر نمیشود و گاهی زبالههای تلنبار شده در کانال، آخرین تصویری است که یک کارگر در ذهنش ثبت میکند.
کشته شدن این دسته از کارگرها داستان تلخی است که هر چند جایی میان اخبار ندارد اما همچون داغی ناگفته در حافظه شهر ثبت میشود مانند ۲ کارگری که در سال ۹۶ در کانال منطقه ۱۳ جان باختند:«در سال ۹۶ که یکی از کارگرهای ما مشغول پاکسازی یک کانال در منطقه ۱۳ بود، به علت زبالههایی که آب بند یک کانال را مسدود کرده بودند، به داخل کانال رفتند اما زمانی که آب بند را باز کردند، حجم آب قرار گرفته در پشت آب بند به حدی زیاد بود که از ۶ کارگر رفته در کانال، ۲ کارگر کشته شدند و جنازههایشان در حوالی منطقه ۱۵ و انتهای شهر تهران پیدا شد. در بحث فاضلاب نیز چند سال پیش، گازهای مربوط به فاضلاب جان چند نفر از کارگرهایی که در منطقه ۱۹ مشغول فعالیت در کانالها بودند را گرفت. این اتفاق معمولا در کانالهای سربستهای رخ میدهد که امکان جریان هوا وجود ندارد.»
از زبالهها رها شده کلافهایم
کارگرها زمانی که دستهای خود را از دهانه کانال رها و تمام بدنشان را به آب پر از لجن، فاضلاب و زباله آغشته میکنند، تازه کارهایشان شروع میشود.مهرداد نزدیک به ۲ دهه است که به عنوان کارگر مشغول پاکسازی کانالهایی شهری فعالیت میکند، او با گلایه از افرادی که زباله و پسماندها را در داخل کانالها رها میکنند از سختیهای کارش میگوید:« مشکلات ما یکی و دوتا نیست، هر دفعه یک مسئلهای داریم. الان یکسری کانالها هستند که پر از فاضلاب شدن، از ترس جونمون مجبوریم که با اکسیژن توی کانال بریم.»
مهرداد بعد از ۵ ماه نتوانسته است حقوق خود را از پیمانکار دریافت کند اما هر روز برای پاکسازی یک کانال و آبراه و به منظور نجات شهر کمر همت میبندد:«دردسرهای اصلی برای کانالهای سربستهاس، ارتفاع این کانالا ۱ و نیم تا ۷ مترند، کارگر با طناب و دبه زبالهها رو میفرسته بالا. خطرای کار ما خیلی زیاده، مثلا داداشم چند وقت پیش توی یه کانال آب رفت و گاز فاضلاب گرفتش، جوری که بیچاره کارش به بیمارستان کشیده و هنوزم ریههاش مشکل داره.»
کانالهای شهر مملو از زبالهها و اشیاء فاقد ارزش شهر، ردی از بیمسئولیتی هر یک از شهروندان تهرانی را به دوش میکشند، هر بار که یک زباله کوچک، یک کالای فرسوده و ... راهی مسیلها و آبراهها میشوند، این کارگرهای شهرداری هستند که باید بار مسئولیت را به دوش بکشند تا مبادا در بزنگاههایی، این دورریزها منجر به وقوع یک فاجعه شوند.
کد خبر 847004 منبع: روزنامه همشهری برچسبها زباله شهرداری تهران پایتخت