هیپوکندریا یا توهم بیماری چیست؟
تاریخ انتشار: ۲۶ آذر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۹۸۸۴۴۳
خبرگزاری ایسنا: مبتلایان به این بیماری تصور دارند دچار نوعی بیماری سخت و نگرانکنندهای هستند که درمان آن برایشان دشوار است و میتواند مشکلاتی را برایشان ایجاد کند، اما در واقعیت آنها دچار بیماری جدی نیستند؛ نام دیگر این بیماری"هیپوکندریا"ست که بدلیل استرس و اضطراب در افراد بروز میکند.
علیاصغر اصغرنژاد، روانشناس و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران درباره بیماری "خودبیمارانگاری" میگوید: در ذهن همه انسانها افکار مزاحمکنندهای وجود دارد، اما مشکل زمانی شروع میشود که افراد به آن توجه میکنند و آن را دغدغه و دل مشغولی زندگی خود میدانند؛ مبتلایان به این بیماری هر عملکرد بدنی که عموم مردم آن را بدیهی میدانند را نشانهای از بیماری سخت تلقی میکنند؛ آنها هر فعالیت بدنی مانند تندی ضربان قلب، سردرد، بدن درد، بیخوابی، گلودرد و .
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی با بیان اینکه "خودبیمارانگاری" یا "هیپوکندریا" نوعی بیماری روانی است توضیح میدهد: مبتلایان به این بیماری احساس میکنند دچار بیماری سخت، غیرقابل تشخیص و نگرانکنندهای هستند که میتواند زندگی و آیندهشان را تهدید و مختل کند، این درحالیست که در واقعیت آنها دچار مشکل و بیماری جدی نیستند و تنها به دلیل برخی اختلالات روانی به آن دچار میشوند.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران سوء تعبیر علائم جسمی، تاکید بر توهم نداشتن، مراجعات مکرر به پزشکان متعدد، صرف هزینه و زمان زیاد برای تشخیص بیماری را از علائم این بیماری میداند و میگوید: علائم این بیماری زمانی شایعتر میشود که مشکلی استرسزا مانند بیماری یکی از اقوام و یا مرگ یکی از عزیزان در زندگی این افراد اتفاق بیفتد. جستجوی مداوم در فضای مجازی یکی دیگر از موارد تشدید کننده این بیماری است؛ بطوریکه افراد با بروز هر مشکلی از بیماری آن را در فضای مجازی جستجو میکنند تا به نشانهای از بیماری جدی دست یابند.
این روانشناس با اشاره به دیگر علائم "خودبیمارانگاری" توضیح میدهد: مبتلایان به این بیماری با نگرانی و وسواسهای خاص خود معاینات و آزمایشات متعددی انجام میدهند تا شاید یکی از پزشکان مشکل آنها را متوجه شود، اما معمولا پزشک به آنها اطمینان میدهد که مشکل نگرانکنندهای وجود ندارد با این حال به دلیل اشتغال ذهنی که همه حواسشان بر روی جسمشان متمرکز شده احساس میکنند بیماری سختی مانند سرطان دارند که پزشک نتوانسته آن را تشخیص دهد از این رو به پزشکان دیگری مراجعه میکنند.
اصغرنژاد استفاده از برخی داروها را یکی از روشهای درمانی این بیماری دانست و گفت: شناختدرمانی، رفتاردرمانی و کنترل استرس و اضطراب از بهترین روشهایی است که روانشناسان میتوانند از این طریق بیمار را کنترل کنند.
این روانشناس با اشاره به اینکه برخی از پزشکان در مواجهه با بیماران مبتلا به هیپوکندریا آنها را به روانشناس ارجاع نمیدهند بیان کرد: پزشکان باید علائم جسمی بیماران خود را جدی بدانند، اما جدی دانستن علائم روانی در بیماران به معنی انجام آزمایشات و معاینات غیرضروری نیست. در این حالت پزشکان با داشتن برخوردی جدی بیمار را نسبت به شکایتهای مشکلاتش، خودداری از انجام آزمایشات افراطی و توصیه نکردن روشهای درمانی که میتواند برای بیمار خطرناک باشد، سوق دهند. همچنین باید سعی کنند با توصیه به انجام ورزشهای انرژیزا و تفریحات سالم فرد را به زندگی عادی بازگرداند.
به گفته اصغرنژاد، خودبیمارانگاری در زنان نسبت به مردان به دلیل تغییرات هورمونی شایعتر است و معمولا در سنین جوانی و بعد از ۳۰ سالگی در افراد بروز پیدا میکند.
منبع: فردا
کلیدواژه: توهم بیماری استرس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.fardanews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فردا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۹۸۸۴۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پیوند مدفوع می تواند علائم حرکتی در پارکینسون را بهبود بخشد
به گزارش خبرنگار مهر به نقل از مدیکال نیوز، بیماری پارکینسون یکی از علل اصلی ناتوانی در سراسر جهان است، و در حالی که گزینههای درمانی در دسترس هستند، اما با گذشت زمان تاثیرشان کمتر شده است.
به گفته کارشناسان، این مطالعه میتواند راه را برای تحقیقات بیشتر در مورد نقش میکروبیوم روده در شرایط تخریب کننده عصبی هموار کند.
یک کارآزمایی بالینی کوچک که در بیمارستان دانشگاه گنت، بلژیک انجام شد نشان داد که افراد مبتلا به بیماری پارکینسون که یک دوز پیوند مدفوع را از یک اهداکننده سالم دریافت کرده بودند، در مقایسه با افرادی که دارونما دریافت کرده بودند، علائم شأن بهبود یافته بود.
نتایج منتشر شده نشان میدهد که امتیاز حرکتی افرادی که پیوند اهداکننده دریافت کردهاند پس از ۱۲ ماه ۵.۸ امتیاز بهبود یافت، در مقایسه با بهبود ۲.۷ امتیازی در افرادی که پیوند دارونما دریافت کرده بودند.
علائم گوارشی خفیف یک عارضه جانبی منفی رایج در زمان پیوند بود و بیشتر در افرادی که پیوند اهداکننده را دریافت کردند مشاهده شد. دریافت کنندگان پیوند اهداکننده نیز احتمال بیشتری داشت که پس از ۱۲ ماه خستگی شأن تشدید شود.
برای این مطالعه، در مجموع ۲۲ شرکت کننده مبتلا به بیماری پارکینسون در مراحل اولیه، پیوند را از اهداکنندگان سالم دریافت کردند و ۲۴ نفر دارونما دریافت کردند.
پیوند مدفوع برای هر دو گروه درمان شده و گروه دارونما از طریق لولهای که در ژژنوم، بخشی از روده کوچک، قرار داده شده بود، انجام شد.
محققان شرکت کنندگان را در ۳، ۶ و ۱۲ ماه پس از پیوند پیگیری کردند. آنها دادههایی را در مورد علائم گوارشی، علائم غیرحرکتی، افسردگی و اضطراب، خواب و خستگی و شناخت جمع آوری کردند.
در حالی که افرادی که از اهداکنندگان سالم پیوند مدفوع دریافت کرده بودند، بهبودی در علائم حرکتی خود داشتند، به نظر میرسید خستگی بیشتری را تجربه کردند.
«پاتریک سانتنز»، محقق ارشد و استاد عصب شناسی در بیمارستان دانشگاه گنت، گفت: «دلیل این تأثیر منفی نامشخص است. ما توضیح خوبی برای این پدیده نداریم، اما گمان میکنیم که مکانیسمهای التهابی ممکن است دخیل باشند. خستگی در اختلالات التهابی روده شایع است.»
محققان بر انجام تحقیقات بیشتر در این زمینه تاکید دارند.
کد خبر 6086931