به نقل از «خبرگزاری آریا»

مثلث طلايي استارت آپ ها و ضرورت سياست گذاري واحد

تاریخ انتشار: ۲۶ آذر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۰۰۱۰۵۳

خبرگزاري آريا - تهران- ايرنا- کارشناسان حوزه کسب و کارهاي نوين (استارت آپ ها) معتقد هستند که اين گونه فعاليت ها در ايران، هنوز در آغاز راه هستند و براي رسيدن به نتايج مورد نظر، بايد فرماندهي واحد سازمان هاي مسوول را به صورتي يکپارچه و هماهنگ هدايت کند.

به گزارش گروه تحليل، تفسير و پژوهش هاي خبري ايرنا، «استارت آپ ها» ( Startup company ) يا «کسب و کارهاي نوپا» در ايران، چند سالي است که مورد توجه مديران و سياستگذاران کشور قرار گرفته اند و برنامه هاي متعددي از سوي سياست گذاران و برنامه ريزان براي تقويت اين کسب و کارها اجرايي شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در همين ارتباط «سهيل پايدارفر» کارشناس حوزه کسب و کارهاي نوين، معتقد است که در جامعه تصوري اشتباه از کسب و کارهاي نوين شکل گرفته است و افراد تصور مي کنند که قرار است وارد کاري ساده و جذاب شوند؛ در حالي که به هيچ وجه چنين نيست.
در عين حال پايدارفر، ضمن معرفي سياست هاي کشورهاي موفق در اين حوزه، باور دارد که سياستگذاري در حوزه کسب و کارهاي نوپا در ايران، فرماندهي واحدي ندارد و اين مساله بزرگترين مشکل پيش روي سياستگذاران است.
** استارت آپ چيست؟
يکي از سوالات رايج در ميان جامعه آن است که «استارت آپ» چيست؟ آيا هر شرکتي را مي توان يک استارت آپ دانست؟ آيا استارت آپ ها فقط شرکت هايي محسوب مي شوند که در حوزه فناوري اطلاعات مشغول بکار هستند؟ پايدار فرد در پاسخ به اين سوال، مي گويد: استارت آپ يک سازمان موقتي يا «شرکت نوپا» است که هنوز به دنبال پيدا کردن مدل کسب و کار مناسب خود است. يک استارت آپ تا آن زمان مشغول آزمون و خطا خواهد بود. از همين رو بايد انتظار داشت که استارت آپ ها يا شرکت هاي نوپا تا زمان رسيدن به نتيجه مناسب در حال سنجش بازار و بهبود کيفيت محصول خود باشند. اين روند تا زماني که شرکت به نتيجه نهايي کار خود برسد، ادامه خواهد يافت. تا زمان رسيدن به نتيجه و دستيابي به مدل نهايي تجارت توسط شرکت، به آن شرکت استارت آپ يا شرکت نوپا، گفته مي شود.
پايدارفر مي افزايد: معمولاً استارت آپ ها مي توانند رشد بسيار بالايي داشته باشند. چنين شرکت هايي ممکن است به سرعت ارزشي بسيار بالاتر از شرکت هايي با سال ها تجربه کسب و کار را بدست آورند.
وي اين نکته را متذکر شد: نيازي نيست که يک شرکت استارت آپي، فقط در حوزه فناوري اطلاعات فعال باشد؛ اما واقعيت آن است که فناوري هاي نو و به ويژه فناوري اطلاعات، امروزه جزء جدايي ناپذير کسب و کارهاي نو شده اند.
از ديد پايدارفر، دومين ويژگي مهم يک شرکت نوپا يا استارت آپ، «گستردگي» است. مدل تجاري استارت آپ بايد قابل گسترش و تکثير باشد بطور مثال، تاسيس يک فروشگاه معمولي مثل ساير فروشگاه ها، به معناي ايجاد يک استارت اپ نيست؛ اما اگر قرار باشد آن فروشگاه به سرعت شعبات متعددي تاسيس کند و مدل جديدي در کسب و کار ارايه دهد مي توان به آن استارت آپ گفت.
پايدارفر افزود: استارت آپ ها به فناوري براي ايجاد سرعت گسترش کسب و کار خود نياز دارند؛ اما اشتباهي که وجود دارد آن است که فقط فناوري سطح بالا براي ايجاد استارت آپ نياز نيست و نبايد اين تصور را کرد که بدون چنين فناوري هايي، ايجاد يک کسب و کار نوپا وجود نخواهد داشت.
** مثلث طلايي استارت آپ
در چند سال گذشته، بسياري از جوانان با تصور اينکه به سرعت به موفقيت خواهند رسيد، به سراغ ايجاد کسب و کارهاي جديد رفته اند؛ اما در اين راه شکست خورده اند. از اين رو براي مخاطبان اين پرسش ايجاد شده است که براي موفقيت يک استارت اپ، چه ضرورت هايي وجود دارد؟
پايدارفر در پاسخ به اين سوال مي گويد: استارت آپ ها براي موفقيت به يک مثلث نياز دارند. اين مثلث سه ضلع دارد: نوآوري، فناوري و کارآفريني. بايد گفت که پيشرفت فناوري در گسترش استارت آپ ها موثر هستند و فناوري نيز مي تواند تبديل به بستري براي نوآوري شود. نوآوري هم مي تواند ايجاد ارزش کند و به کارآفريني منجر گردد.
پايدارفر مي افزايد: استارت آپ تا زماني استارت آپ است که در حال جستجوي مدل کسب و کار خود باشد. زماني که استارت آپ به اين مدل برسد و کسب و کارش رونق گيرد، ديگر استارت آپ نيست. پايدارفر يادآوري مي کند: از آنجايي که عنوان استارت آپ در ايران بسيار جذاب است، اين شرکت ها همچنان اصرار دارند که خود را استارت آپ بدانند، ولي در واقعيت چنين نيست.
** هوشمندي و خلاقيت در نحوه ارائه طرح
بسياري تصور مي کنند که براي ايجاد يک استارت آپ يا کسب و کار نوپا، بايد يک اختراع عجيب و خاص انجام داد و کاري را کرد که تا آن زمان، کسي صورت نداده است.
اين کارشناس حوزه رسانه هاي نوين، با چنين تصوري موافق نيست. وي در اين ارتباط مي گويد: مهمترين رکن موفقيت استارت آپ ها، خلاقيت و نوآوري نيست. در دنياي استارت آپ ها ما با مفهوم نوآوري تکراري روبرو هستيم. تعريف ما از نوآوري آن است که از يک چيز، کاربردي سازي جديدي صورت پذيرد. اين چيز گاهي اختراع و حاصل يک نوآوري مطلق است. اما براي ايجاد يک استارت آپ نيازي نيست که حتما يک نوآوري مطلق به وجود آيد. ايده ممکن است تنها در يک کشور يا شهر يا حتي يک شرکت نو باشد. نوآوري مي تواند بسيار ساده باشد. حتي مي شود با يک مدل کسب و کار جديد، ايده اي قديمي را به شکلي جديد عرضه کرد.
نکته ديگري که پايدارفر اضافه مي کند آن است که: نوآوري در استارت آپ، مي تواند شامل يک تغيير بسيار کوچک باشد. وقتي ذهن کارآفرين به دنبال اختراع خلاقيت و نوآوري هاي عجيب و بزرگ برود، از فرصت هاي خوب و واقعي دور مي ماند.
** کارآفريني يک بازي شيک نيست
اغلب جوانان در فضاي مجازي، شاهد فيلم هايي هستند که در آن افرادي با لباس هايي گران قيمت، در فضاهايي شيک و جذاب، در حال سخن گفتن از کسب و کارهاي نوپا هستند. اين در حالي است که در واقعيت، ما با چنين تصويري روبرو نيستيم.
پايدارفر معتقد است: فضاي کارآفريني پر از ابهام و خطر است. شخص موسس کارآفريني بايد يکسري ويژگي و مهارت ها را داشته باشد. يک کارآفرين نمي تواند نسبت به پول ديد منفي داشته باشد. کارآفرين بايد حتما مهارت مديريت ابهام داشته باشد. کارآفرين بايد آمادگي رويارو شدن با اين ابهامات را در خود ببيند.
اين متخصص حوزه شتاب دهنده ها، با اشاره به کليپ هايي که در فضاي مجازي، درباره تبليغ کسب و کارهاي نو پخش مي شود، مي گويد: متاسفانه در ايران فضاي کارآفريني خيلي جذاب و لاکچري به نظر مي رسد؛ اما به هيچ وجه چنين نيست. اصلاً قرار نيست يک کارافرين، کار خود را از يک محيط جذاب و زيبا و شکيل، با همکاراني جوان و جسور و شيک آغاز کند. کارآفريني به هيچ وجه يک بازي شيک نيست. کارآفرين بايد همواره با خود بايد بگويد که در حال راه اندازي يک کسب و کار است.
وي مي افزايد: کارآفرينان اغلب و در آغاز کار با وضعيتي دشوار روبرو هستند. سرمايه چنداني ندارند. نيروهاي متخصصي در کنار آن ها نيستند و چه بسا لازم است که با شرايطي بسيار سخت و کمبودهاي بسيار کار خود را آغاز کنند. يک کارآفرين بايد توان مديريت کسب و کارهاي کوچک و نوپا را داشته باشد.
** استارت آپ ها مکمل سياست هاي اشتغال زايي
در سال هاي اخير، سخن از کارآفريني براي غلبه بر مشکل بيکاري در کشور، بسيار شنيده مي شود. از همين رو سياستگذاران تلاش دارند تا روي آوردن به سياست هاي حمايت از کارآفريني، بر مشکلات موجود در عرصه اشتغال قايق آيند.
پايدارفر معتقد است که چنين تصوري، اشتباه خواهد بود. کارآفريني به سرعت منجر به اشتغال زايي نخواهد شد؛ زيرا احتمال شکست خوردن کارآفرينان بسيار بالا است.
وي مي افزايد: به ياد داشته باشيم تنها يک درصد از کارآفرينان پيروز مي شوند. از همين رو نبايد سياست حمايت از استارت آپ ها، جايگزين طرح هاي اشتغال زايي شوند. متاسفانه چنين رويکردي باعث مي شود تا انتظارات به سرعت بالا برود. موفق ترين استارت آپ ها در «سليکون ولي» آمريکا هم ممکن است سال ها طول بکشد تا به توليد ثروت و سوددهي برسند. استارت اپ براي موفقيت نيازمند زمان است. هرچند ممکن است افراد با تاسيس استارت آپ ثروتمند شوند؛ اما براي اين کار بايد زمان طولاني صرف کرده و ريسک بالايي را بپذيرند.
پايدارفر همچنين مي گويد: فردي که استارت آپ تاسيس مي کند، بايد شور و شوق مديريت آن را نيز داشته باشد. چنين فردي بايد علاقه مند به ايجاد چيزي جديد باشد و روزها و شب هاي بسياري براي تحقق روياي خود صرف کند. اگر فردي چنين ويژگي هايي ندارد، بهتر است به سراغ ايجاد استارت آپ نرود.
** سياست گذاري در حوزه کسب و کارهاي نوپا
در طي سال هاي اخير کشورهايي همچون چين، مالزي، کره جنوبي و هند، در حوزه توسعه استارت آپ ها، بسيار موفق عمل کرده اند. از همين رو اين پرسش مطرح مي شود که چه رويکردها و روش هايي باعث موفقيت شرکت هاي استارت آپي در اين کشورها شده است.
پايدارفر مي گويد: کشورهايي همچون آمريکا، چين و هند در استارت آپ ها پيشرفت خوبي کرده اند. دليل موفقيت استارت آپ ها در آمريکا آن است که مردم اين کشور در فرهنگ خود چيزي به عنوان «روياي آمريکايي» دارند. در اين رويا فرد فارغ از شرايط خود مي تواند موفق شود. اين ذهنيت بر پيشرفت تاثيرگذار است. در فضاي اروپا چنين حس گسترده اي وجود ندارد؛ اما در هند نيز فرهنگ مشابهي ديده مي شود. شما در فيلم هاي هندي مي بينيد که افراد فقير، با تلاش ثروتمند مي شوند. اين باور بر مردم هند تاثيرگذار است. چنين ويژگي فرهنگي در ايران نيز قابل ايجاد است و افراد بايد براي دستيابي به پيشرفت و ترقي، تشويق شوند.
پايدارفر به تجارب هند در اين خصوص اشاره کرد و مي گويد: عامل ديگر موفقيت هند و چين در گسترش استارت آپ ها، همکاري هاي بين المللي با شرکت هاي موفق دنيا است. همچنين زيرساخت هايي همچون پارک ها و مراکز علم و فناوري، سرمايه هاي خارجي، آموزش مديران در بهترين سطوح و استفاده از مديران حرفه اي بين المللي از جمله دلايل موفقيت اين کشورها است.
وي در تقسيم بندي سياستگذاري در حوزه استارت اپ ها مي گويد: 3 دسته سياست براي توسعه فناوري اطلاعات در کشورها وجود دارد. در مدل اول يا به اصطلاح مدل «هندي» توجه به شرکت هاي کوچک محور سياستگذاري است. در اين کشور شرکت هاي کوچک در تعداد بسيار زياد مورد حمايت دولت قرار گرفتند.
پايدارفر مي افزايد: الگوي دوم، الگوي کشور «مالزي» است. در مالزي دولت توسعه را ايجاد، پروژه هاي بزرگي همچون «دولت الکترونيک» را طراحي و به شرکت ها واگذار کرد. هرچند پروژه هاي بزرگ دولتي شکست خوردند؛ اما شرکت هاي درگير اين پروژه کسب تجربه و دانش کردند و تقويت شدند.
وي با اشاره به تجربه کشور «کره جنوبي» نيز گفت: سومين مدل توسعه کسب و کارهاي نوپا در «کره جنوبي» ديده مي شود. کره جنوبي از طريق «شرکت هاي بزرگ» يا «ابرقهرمان ها» دست به توسعه کسب و کارهاي کوچک زد. بر مبناي اين روش، در هر حوزه صنعتي و فناوري، دو شرکت بزرگ حمايت مي شوند و اين دو شرکت بزرگ نيز به توسعه شرکت هاي کوچک تر کمک مي کنند. دولت امتيازات موجود را به شرکت هاي بزرگ مي دهد و اين شرکت ها امتيازات را در ميان شرکت هاي کوچک توزيع مي کنند.
پايدارفر در مورد سياست هاي بالادستي اجرايي در اين حوزه مي گويد: در سياست هاي حمايتي در ايران، از هر سه اين روش ها استفاده شد؛ اما متاسفانه اين سياست ها نتوانستند تاکنون به اندازه کافي موفق باشند. مديران داخلي اغلب تصور مي کنند چون ايران سرمايه و امکانات خوبي دارد، مي توانند هر سه روش را به نتيجه برسانند؛ اما اين شيوه سياستگذاري، مانع ايجاد تمرکز مي شود. هر دستگاهي ساز خود را مي زند و در نتيجه چشم و هم چشمي ها و رقابت ها، سياست ها به نتيجه مناسبي نمي رسند.
وي افزود: در برخي اسناد و بالادست نيز ده ها حوزه مختلف براي سرمايه گذاري در نظر گرفته شده است و سياست گذاران مي خواهند در تمام حوزه هاي موجود، به تمامي دستاوردهاي ممکن برسند. اين در حالي است که چنين امکاني وجود نخواهد داشت. يک کشور نمي تواند در تمامي حوزه ها و به صورت گسترده پيشرفت کند و بهتر است سياستگذاران بر حوزه هايي خاص متمرکز شوند.
** چگونه مي توان کارآفرين شد؟
بطور حتم بسياري از جوانان از خود مي پرسند که چگونه مي توانند کارآفرين شوند و کسب و کاري نوپا را براي خود ايجاد کنند. جوانان امروزه به دنبال يافتن رمز و رازهاي موفقيت در کسب و کار هستند و در فضاي مجازي نيز مي توان بسيار ديد که گروهي تلاش مي کنند تا به ديگران بياموزند که چگونه مي توان يک شبه ثروتمند شد. اما آيا چنين امري ممکن است؟
پايدارفر در اين ارتباط مي گويد: لازم نيست همه کارآفرين شوند. کارآفرينان بايد مديريت کسب و کار را بياموزند. هرچند کارآفرينان اوليه آموزش خاصي نديده بودند و علم کارآفريني، بعدها براساس تجربيات آن ها تدوين شده است؛ اما آموزش، حضور در کارگاه ها و تلاش هاي ديگر مشابه مي تواند براي تبديل فرد به يک کارآفرين موثر باشد. کارآفرين بايد بداند چگونه احتمال شکست خوردن خود را کمتر کند. در فضاي مجازي محتواي کافي اعم از متن و تصوير براي آموزش وجود دارد. فرد مي تواند به مراکز رشد يا کارآفريني مراجعه کند. امکان مراجعه به «شتاب دهنده ها» نيز وجود دارد.
وي به نقش «شتاب دهنده ها» در همين ارتباط اشاره کرده و مي گويد: شتاب دهنده، شرکت ها يا سازمان هايي هستند که از ايده هاي اوليه کارآفرينان حمايت مي کنند. شتاب دهنده ها با سرمايه گذاري و حمايت از يک تيم يا يک کارآفرين، به آنان براي پيشرفت و تسريع در روند توليد کمک مي کنند. شتاب دهنده ها خصوصي هستند و با سرمايه گذاري در تعداد زيادي شرکت استارت آپي، در دراز مدت و با سهم بردن از کسب درآمد شرکت هاي موفق، اين هزينه را جبران خواهند کرد. اما اين نوع از سازمان ها در ايران هنوز در ابتداي راه هستند و بايد ديد در افق آينده به چه نتايجي خواهند رسيد.
وي در مورد نقش دولت در اين ارتباط مي گويد: دولت در دوره اي شتاب دهنده هاي بسياري را مورد حمايت قرار داد؛ اما برخي از اين حمايت ها، بيش از اندازه بود و فضاهاي شيکي را به وجود آورد که باعث ايجاد تصور غلط در برخي کارآفرينان شد. شتاب دهنده ها کمک هاي بلاعوضي گرفتند که باعث شد فضا به شدت تحت تاثير قرار بگيرد. البته در وضعيت فعلي فضا سختگيرانه تر و منطقي تر شده است. حمايت بيش از اندازه استارت آپ ها باعث آشفته شدن فضا شده است. شتاب دهنده يکي از بخش هاي نظام نوآوري است؛ اما در ايران بيش از اندازه اهميت يافت.
اين متخصص کسب و کارهاي نو افزود: امروزه دوره آن گذشته است که بهترين فارغ التحصيلان را در مراکز تحقيق و توسعه گرد هم جمع کنيم و بودجه کلان برايشان بگذاريم و از آنان توقع داشته باشيم که توليداتي موفق را به بازار عرضه کنند. امروزه ممکن است فرد در خانه خود کاري را انجام دهد که بسيار هم موفق باشد. در اين فضا مفاهيم جديد به وجود آمدند. شتاب دهنده نيز از خلال همين ايده گسترش يافتند. آن ها تورهاي بزرگي و بر روي شرکت هاي بسيار سرمايه گذاري مي کنند به اميد موفقيت تنها يک نوآوري. امروزه شرکت ها درب هاي خود را مي گشايند و از افرادمي خواهند که نوآوري هاي خود را عرضه کنند.
پايدارفر در مورد مدل مناسب براي توسعه کسب و کارهاي نوپا در ايران نيز گفت: امروزه نياز جامعه ما اين نيست که از مدل جهاني تبعيت کنيم. شايد حتي ما نياز به مراکز تحقيق توسعه نياز داشته باشيم.
وي افزود: لزوماً نبايد از مدل هاي امروز جهان تبعيت کرد و بايد در جستجوي مدل مناسب ايران بود. بهتر است سياستگذاران ايراني، يکي از مدل هاي جهاني را انتخاب و بر روي حوزه خاصي تمرکز کنند. در عين حال نياز است تا همه سازمان ها به صورتي هماهنگ و تحت نظر يک سازمان فعاليت کنند. در وضعيت فعلي برنامه حمايت از استارت آپ ها اصلا متمرکز نيست. وضعيت سياست گذاري در حوزه استارت آپ ها در ايران، امروزه همچون اتومبيلي است که چند راننده پشت فرمان آن نشسته اند و هرکدام فرمان را به سمتي مي چرخانند. در اين حالت اتومبيل به هيچ سمتي پيش نخواهد رفت و توسعه استارت اپ ها در کشور با شکست روبرو خواهد شد.
پژوهشم**ب-ا**1552
انتهاي پيام /*

منبع: خبرگزاری آریا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۰۰۱۰۵۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تقویت زیرساخت های کشاورزی در حوزه جنوب ایلام یک ضرورت است

به گزارش خبرنگار مهر، اسدالله چراغی ظهر یکشنبه در آیین برداشت گندم در دشت عباس دهلران اظهار کرد: بی شک کشاورزی از منابع غذایی بشر است وکشاورزان با تلاش نان حلال بر سر سفر خود وخانواده می‌آورند.

وی افزود: مجموعه دولت و نظام و مردم برای توسعه کشاورزی و زیرساخت‌ها که قطب حوزه جنوب است باید توجه و پیگیری ویژه شود.

وی از پیگیری مسئولان قدردانی کرد و افزود: باید بیش از پیش به مشکلات مردم و به ویژه قشر کشاورز توجه شود و از جهاد کشاورزی و فرمانداری که پیگیر مشکلات کشاورزان دشت عباس بودند قدردانی می‌کنم.

وی مردم را سرمایه اجتماعی جامعه دانست و گفت: مردم دین خود را ادا کره‌اند و امروز نوبت مسئولان است که خادم مردم و بیش از گذشته در خدمت مردم باشند، با ورود به مجلس حتماً مشکلات مردم و حوزه انتخابیه را به جد پیگیری و دولت و نظام در کنار مردم است و همراهی وهمکاری مردم روند توسعه را دو چندان می‌کند.

جشن برداشت گندم در دهلران با حضور مسئولان استانی و شهرستانی، نماینده محترم ولی فقیه در استان و امام جمعه ایلام و فرماندار ویژه دهلران و امام جمعه شهرستان دهلران، منتخب مردم حوزه جنوب در مجلس دوازدهم، رئیس سازمان جهاد کشاورزی استان و جمعی از مسئولان استانی و شهرستانی در روستای مملح در بخش دشت عباس انجام شد.

کد خبر 6084318