دلیل تفاوت آرا در چهار جشن سینمایی کشور چیست؟/آرا داوران سینما تا چه سلیقه‌ای است؟
تاریخ انتشار: ۲۷ آذر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۰۱۱۸۸۳
خبرگزاری میزان- طی تجربه سالهای گذشته سینما دوستان همواره شاهد این قضیه بوده‌اند که برگزیدگان سینمای ایران از سوی جشنواره فیلم فجر به طور معمول با برگزیدگان سه جشن دیگر متفاوت بوده‌اند و همواره این شائبه پیش می‌آید که چگونه بهترین های سینما از سوی داوران جشنواره فجر و داوران سه جشن دیگر تا این حد از یکدیگر فاصله دارند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی خبرگزاری میزان، با نزدیک شدن به فصل جوایز سینمای ایران یعنی جشنواره فیلم فجر، جشن منتقدان، جشن خانه سینما و همین طور جشن حافظ تمامی افکار عمومی معطوف به اسامی نامزدها و سرآخر برندگان سینمای ایران در رشته‌های مختلف می‌شود.
اعلام اسامی برندگان هنرمندان سینما در رشته‌های مختلف در مهمترین رویداد سینمایی کشور یعنی جشنواره فیلم فجر همواره با نقدها و نظرات متفاوتی از سوی برندگان و به نوعی بازندگان روبرو بوده است اما آنچه بیش از همه همواره سوال برانگیز است آن است که به چه دلیل چهار جشن مهم سینمایی ایران همواره نظرات متفاوتی را در زمینه برندگان اعلام می‌نمایند.
طی تجربه سالهای گذشته سینما دوستان همواره شاهد این قضیه بوده‌اند که برگزیدگان سینمای ایران از سوی جشنواره فیلم فجر به طور معمول با برگزیدگان سه جشن دیگر متفاوت بوده‌اند و همواره این شائبه پیش می‌آید که چگونه بهترین های سینما از سوی داوران جشنواره فجر و داوران سه جشن دیگر تا این حد از یکدیگر فاصله دارند.
اینکه در اکثر مواقع بهترین فیلم جشنواره فیلم فجر از سوی منتقدان سینمایی و یا داوران جشن خانه سینما به عنوان بهترین فیلم انتخاب نمی‌شود این گمانه زنی را به وجود می آورد که داوری‌ها در این چهار جشن سینمایی به نوعی کاملاً به سلیقه داوران بستگی داشته و اصول استانداری برای ارزیابی آثار وجود ندارد.
به همین مناسبت خبرنگار گروه فرهنگی خبرگزاری میزان، با توجه به برگزاری دوازدهمین جشن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران نگاهی با اختلاف آرا در ادوار مختلف این جشن با جشنواره فیلم فجر انداخته است:
دوره اول جشن منتقدان: چهارشنبه سوری/جشنواره فیلم فجر ۲۴: به نام پدر
دوره دوم جشن منتقدان: به همین سادگی، جشنواره فیلم فجر ۲۶: به همین سادگی
دورهٔ سوم جشن منتقدان: درباره الی/جشنواره فیلم فجر ۲۷: تردید
دوره چهارم جشن منتقدان: کیفر/جشنواره فیلم فجر ۲۸: به رنگ ارغوان
دوره پنجم جشن منتقدان: جدایی نادر از سیمین/فجرجشنواره فیلم فجر ۲۹: جرم
دوره ششم جشن منتقدان: برف روی کاج ها، فجر۳۰: روزهای زندگی
دوره هفتم جشن منتقدان: دربند/جشنواره فیلم فجر ۳۱: استرداد
دوره هشتم جشن منتقدان: خانه پدری/جشنواره فیلم فجر ۳۲: آذر، شهدخت، پرویز و دیگران
دوره نهم جشن منتقدان: در دنیای تو ساعت چند است/جشنواره فیلم فجر ۳۳: رخ دیوانه
دوره دهم جشن منتقدان: ابد و یک روز/جشنواره فیلم فجر ۳۴: ایستاده در غبار
دوره یازدهم جشن منتقدان: رگ خواب/جشنواره فیلم فجر ۳۵: ماجرای نیمروز
همانطور که در آمار دیده می‌شود تنها در یک مورد و آن هم در بیست و ششمین جشنواره فیلم فجر مصادف با دومین دوره از جشن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران آرا داوران فجر و منتقدین در خصوص بهترین فیلم یکی بود است.
حال باید دید در دوازدهمین دوره از جشن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران آیا تنگه ابوقریب که جزو نامزدهای این دوره محسوب می‌شود به عنوان بهترین فیلم جشنواره فیلم فجر می‌تواند نظر مثبت داوران جشن منتقدان را نیز به خود جلب کند و یا باز هم شاهد تفاوت آرا خواهیم بود. اتفاقی که تا پایان امشب در سالن ایوان شمس تهران و همزمان با برگزاری جشن منتقدان سینما مشخص خواهد شد.
انتهای پیام/
منبع: خبرگزاری میزان
کلیدواژه: جشنواره فیلم فجر اخبار سینمای ایران خانه سینما جشن منتقدان سینما
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۰۱۱۸۸۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ماجرای ورورد فیلمساز مشهور آمریکایی به تهران | من زمان جنگ ویتنام هم به آمریکایی بودنم افتخار می‌کردم اما حالا...| تصاویر
به گزارش همشهری آنلاین، تا پیش از شیوع کرونا و تغییرات مدیریتی در سینما، چند سالی بود که جشنواره فیلم فجر نه فقط در بهمن‌ماه بلکه در اردیبهشت با ساختار و شمایلی متفاوت برگزار می‌شد و میزبان سینماگران و فیلم‌هایی از کشورهای دیگر بود.
جشنواره جهانی فجر با وجود برخی انتقادهایی که در داخل کشور نسبت به آن مطرح می‌شد، جایگاهی پیدا کرده بود که در همان چند دوره‌ی برگزاری چهره‌های بنامی از سینمای دنیا را به ایران کشاند از جمله پل ژوزف شریدر که درست در همین روز چهارم اردیبهشت‌ماه در نشستی خبری در پردیس سینمایی چارسو مقابل خبرنگاران ایرانی نشست.
نقش متفاوت لیلا حاتمی در یک فیلم آمریکایی
شریدر -فیلمنامه‌نویس و کارگردان مشهور امریکایی - که فیلمنامه‌های «راننده تاکسی» و «گاو خشمگین» ساخته مارتین اسکورسیزی را نوشته و در روزهای گذشته فیلم جدیدش با نام «اوه، کانادا» به بخش مسابقه اصلی جشنواره کن راه یافته است، اردیبهشت سال ۱۳۹۸ به جشنواره جهانی فجر در تهران آمد و پس از برگزاری یک کارگاه فیلمنامه نویسی، در یک نشست خبری پاسخگوی سوال اهالی رسانه شد.
او در آن نشست با اشاره به اینکه «در دنیا چند فستیوال هستند که می‌توان جشنواره جهانی فجر را با آن‌ها مقایسه کرد مثل جشنواره تورنتو ولی از ابعاد این جشنواره و تعداد فیلم‌های حاضر در آن شگفت‌زده شدم» درباره آشنایی خود با سینمای ایران گفته بود: «درباره جایگاه سینمای ایران که تردیدی نیست چون جایگاه ویژه‌ای دارد. در ۱۵ سال گذشته (تا سال ۱۳۹۸) سه نهضت ملی سینمای ایران، رومانی و آرژانتین شکل گرفته و همیشه این انتظار می‌رود که در هر جشنواره‌ای از سینمای ایران فیلمی حضور داشته باشد. برای بیشتر ما در غرب، سینمای ایران با کیارستمی شروع شد ولی بعد به فرهادی رسیدیم و حالا هم فیلم‌های دیگری هستند. یکی از دوستان من گادفری چیشایر (منتقد آمریکایی) است که فیلم‌های ایرانی زیادی دیده و کتابی درباره سینمای ایران می‌نویسد و به من فیلم‌های ایرانی پیشنهاد می‌دهد.»
شریدر که سال گذشته در جشنواره فیلم ونیز با دریافت جایزه یک عمر دستاورد هنری تقدر شد، درباره آینده سینما با وجود شبکه‌های مختلف و کمپانی‌هایی مثل نتفلیکس بیان کرده بود: «من فکر می‌کنم در این صد سال هرچه آموختیم خیلی به کارمان نیاید چون همه چیز تغییر کرده، مدت زمان فیلم‌ها عوض شده و اینکه کجا فیلم ببینیم و چگونگی پخش و عرضه، همگی تغییر کرده است. قبلاً فکر می‌کردم در یک مقطع گذار هستیم ولی الان فکر می‌کنم در یک مقطع گذار دائم هستیم. الان دیگر بازار هدف، آمریکایی‌ها نیستند بلکه برای چینی‌ها می‌سازیم.»
وی همچنین با اشاره به رشد روزافزون تکنولوژی گفته بود: «در حالی‌که فیلم‌ها منحصر به کلاس خاصی از فیلم‌سازان بودند، تکنولوژی این مرزها را شکسته و هر کسی می‌تواند فیلم بسازد. پس خبر خوب برای آینده سینما این است که هر کسی می‌تواند فیلم بسازد ولی خبر بد این است که دیگر نمی‌شود امرار معاش کرد.»
شریدر در بخشی دیگر از آن نشست درباره اینکه به نظر می‌رسد شناختش از سینمای ایران بیشتر با فیلمسازانی باشد که به نوعی سیاسی شناخته شده‌اند، بیان کرده بود: «تا جایی که من می‌دانم دو نوع سینما در ایران وجود دارد؛ یکی برای مجامع عمومی است و یکی هم داخلی و من بیشتر فیلم‌هایی را دیده‌ام که بیرون نمایش داشته‌اند، اما فیلم‌هایی را که درباره جنگ بوده چون خارج از کشور چندان نمایشی نداشته مسلماً ندیده‌ام. شما مثل فیلیپین دو سینمای داخلی و خارجی دارید و به همین دلیل دو جشنواره فجر هم دارید. با این حال من هیچ‌کدام از کارگردان‌ها مثل کیارستمی، فرهادی و پناهی را سیاسی نمی‌دانم ولی می‌دانم فیلم‌های سیاسی جذابی می‌شود اینجا ساخت.
این فیلمساز امریکایی در آن مقطع در واکنش به تحریم‌های رییس جمهور وقت ایالات متحده (دونالد ترامپ) علیه ایران و آسیب‌های آن به هنرمندان و سینما با ابراز تأسف از تحریم‌ها اظهار کرده بود: «الان دورانی است که نمی‌شود به امریکایی بودن افتخار کرد، در حالی که من همیشه و حتی زمان جنگ ویتنام به آمریکایی بودنم افتخار می‌کردم. در حال حاضر آنچه پیش آمده به بهانه تغییر رژیم ایران و در واقع برای دستیابی به نفت و منابع طبیعی شما است و این چیزی است که در ۱۰۰ سال گذشته وجود داشته و تأثیر یک هنرمند در مقایسه با ماشین پروپاگاندا خیلی اندک است. به همین دلیل به نظرم این وضعیت بسیار عذاب‌آور است.»
همسر شهید آیت الله سیدمصطفی خمینی دار فانی را وداع گفت