به نقل از «ایسنا»

تهیه نقشه نیروگاه‌های خورشیدی آمریکا با کمک هوش مصنوعی

تاریخ انتشار: ۲۹ آذر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۰۴۰۶۹۹

دانشمندان "دانشگاه استنفورد"، یک سیستم یادگیری ماشینی مبتنی بر هوش مصنوعی ابداع کرده‌اند که می‌تواند با بررسی تصاویر، نیروگاه‌های خورشیدی را شناسایی کند.

به گزارش ایسنا و به نقل از گیزمگ، صنعت انرژی خورشیدی در آمریکا پیوسته در حال رشد است و درآمد حاصل از آن، از 42 میلیون دلار در سال 2007 به 210 میلیون در سال 2017 رسیده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

انتظار می‌رود که این مبلغ در پنج سال آینده دو برابر شود. با وجود ارائه تصویر کارآمدی از جذب انرژی خورشیدی، هنوز باید جزئیات بیشتری در این مورد مشخص شود. دانشمندان "دانشگاه استنفورد"(Stanford University)، یک ابزار یادگیری ماشینی جدید موسوم به "دیپ‌سولار"(DeepSolar) ابداع کرده‌اند که مشخصا به این کار اختصاص دارد.

دانستن محل قرار گرفتن نیروگاه‌های خورشیدی و انگیزه راه‌اندازی آنها، تلاش کارآمدی برای مدیریت انرژی است. این کار به کارخانه‌ها در برقراری توازن میان عرضه و تقاضا و ارائه انرژی مطمئن‌تر کمک می‌کند. به علاوه، درک انگیزه راه‌اندازی نیروگاه‌ها و شاید طراحی شهرها از این راه ممکن می‌شود.  

پژوهشگران می‌توانند این کار را تنها با محاسبات دشوار و تصاویر ماهواره‌ای انجام دهند اما دانشمندان استنفورد، یک الگوریتم یادگیری ماشینی را برای انجام دادن این وظیفه مهم آموزش داده‌اند. آنها به این سیستم، حدود 370 هزار تصویر ارائه داده‌اند که هر یک، نشان‌دهنده ناحیه‌ای از زمین در ابعاد 30 در 30 است که براساس داشتن و یا نداشتن نیروگاه خورشیدی مشخص می‌شوند.

برنامه دیپ‌سولار، ویژگی‌هایی مانند رنگ، بافت و اندازه مرتبط با پنل خورشیدی را تشخیص می‌دهد. این برنامه در آزمایش‌های صورت گرفته توانست به خوبی عمل کند و تصاویر نیروگاه‌های خورشیدی را با 93 درصد دقت به درستی تشخیص دهد.

"جیافان یو"(Jiafan Yu)، دانشجوی دکتری مهندسی الکترونیک در دانشگاه استنفورد گفت: ما دقیقا به سیستم نمی‌گوییم که کدام ویژگی مهم است زیرا سیستم باید همه این ویژگی‌ها را یاد بگیرد.

"آرون ماجومدار"(Arun Majumdar)، ناظر این پروژه گفت: ما با این سیستم، به بینش‌های جدیدی دست یافته‌ایم اما این هنوز آغاز اکتشافاتی است که پیش روی ابداع‌کنندگان انرژی و سیاست‌گذاران قرار دارد. ما قصد داریم با عمومی ساختن این پروژه، الگوهای مقرون به‌صرفه‌تری در این زمینه ارائه دهیم.

این پژوهش، در مجله "Joule" به چاپ رسید.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: انرژي خورشيدي دانشگاه استنفورد هوش مصنوعی یادگیری ماشینی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۰۴۰۶۹۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

برخورد دو شراره خورشیدی قوی به زمین

منطقه لکه خورشیدی موسوم به AR ۳۶۶۳ دو شراره خورشیدی قدرتمند را در عرض تنها شش ساعت از یکدیگر شلیک کرد.

به نقل از اسپیس، اولین فوران در شب ۲ مه رخ داد، زمانی که خورشید شراره خورشیدی کلاس X خود را آزاد کرد که قوی‌ترین دسته از شراره‌ها است، باعث خاموشی امواج کوتاه رادیویی در سراسر استرالیا، ژاپن و بخش بزرگی از چین شد.

فوران بعدی در صبح روز ۳ مه رخ داد، زمانی که خورشید یک شراره خورشیدی کلاس M را شلیک کرد که دومین دسته در قدرتمندترین شراره‌هاست.

کیت استرانگ فیزیکدان خورشیدی در حساب کاربری خود در شبکه ایکس نوشت: یک شراره در کلاس X! منطقه لکه خورشیدی AR ۳۶۶۳ به تازگی یک شراره X ۱.۷ تولید کرده است که یازدهمین شراره بزرگ تاکنون در این چرخه خورشیدی است. این یک شراره تکانشی بود که در مجموع حدود ۲۵ دقیقه طول کشید.

منطقه AR ۳۶۶۳ یک منطقه میزبان لکه‌های خورشیدی است که به تازگی ظاهر شده است و کشف شده که دو شراره قدرتمند را در یک فاصله کوتاه شلیک می‌کند.

شراره‌های خورشیدی فوران‌های بزرگ تابش الکترومغناطیسی خورشید هستند که از چند دقیقه تا چند ساعت طول می‌کشند. این طغیان ناگهانی انرژی الکترومغناطیسی با سرعت نور حرکت می‌کند، بنابراین اثر آن بر سمت روز زمین و بر جو بیرونی آن قابل مشاهده است.

شراره خورشیدی از انفجار بزرگ در جو خورشید به وجود می‌آید و باعث آزاد شدن انرژی در حد یک ششم انرژی خروجی از سطح خورشید در هر دقیقه می‌شود. این پدیده در سایر ستارگان هم دیده می‌شود که به آنها نیز «شراره ستاره‌ای» گفته می‌شود. شراره خورشیدی کلیه لایه‌های سطح خورشید شامل شیدسپهر، تاج خورشیدی و فام‌سپهر را تحت تأثیر قرار می‌دهد و باعث گرم شدن پلاسما تا چندین میلیون درجه کلوین می‌شود. همچنین باعث سرعت گرفتن الکترون‌ها، پروتون‌ها و یون‌های سنگین تا نزدیکی سرعت نور می‌شود. همچنین اشعه‌ای را تولید می‌کند و لایه‌های الکترومغناطیس را ایجاد می‌کند که شامل کلیه امواج الکترومغناطیس از امواج رادیویی تا اشعه گاما است. شراره‌ها خود را از آزادسازی انرژی مغناطیسی ذخیره‌شده در تاج خورشیدی تغذیه می‌کنند.

در زمان هر دو فوران، لکه انفجاری خورشید رو به زمین بود و یک پرتاب جرم تاجی (CME) می‌توانست حداقل یکی از این شراره‌های خورشیدی را همراهی کند. پرتاب جرم تاجی یک دفع بزرگ پلاسما و میدان مغناطیسی است.

خروج جرم از تاج خورشیدی فورانِ پرجرم از باد خورشیدی و افزایش میدان‌های مغناطیسی است که از تاج خورشید بیرون می‌آید و در فضا منتشر می‌شود. خروج جرم از تاج خورشیدی معمولاً با دیگر پدیده‌های خورشیدی مانند شراره خورشیدی همراه است. این پدیده از مناطق فعال خورشید مانند لکه‌های گروهی خورشید برمی‌خیزد و در بیشینه، روزانه سه بار فوران جرم از تاج خورشید در قالب باد خورشیدی در فضا منتشر می‌شود که سرعت مافوق صوت معادل ۲۵۰ تا ۷۰۰ کیلومتر بر ثانیه دارند و این مقدار در کمینه به یک خروج در هر پنج روز می‌رسد.

بر اساس گزارش پایگاه Spaceweather، اندکی پس از شلیک شراره کلاس X، نیروی هوایی ایالات متحده یک انفجار رادیویی خورشیدی نوع ۲ را گزارش کرد که نوعی سیگنال رادیویی طبیعی منتشر شده توسط گاز لبه جلویی یک پرتاب جرم تاجی است.

نرخ رانش داخل این انفجار نشان دهنده سرعت پرتاب ۹۶۰ کیلومتر بر ثانیه‌ای است. تصاویر تاج نگاری SOHO از آن زمان وجود پرتاب جرم تاجی را تایید کرده است. بخش اعظم آن از شمال سیاره ما عبور خواهد کرد و جناح جنوبی آن در اواخر امروز (۵ مه) یک ضربه چشمگیر به زمین وارد می‌کند.

یک پرتاب جرم تاجی هدایت شده به سمت زمین می‌تواند شبکه‌های برق، شبکه‌های مخابراتی و ماهواره‌ها را مختل کند و فضانوردان را در معرض دوز‌های خطرناک تشعشع قرار دهد.

با این حال، ناظران آسمان از آنها استقبال می‌کنند، چرا که می‌توانند طوفان‌های ژئومغناطیسی را برانگیزند که به نوبه خود نمایش‌هایی بی‌نظیر در قالب شفق قطبی را ارائه می‌دهند.

هنگامی که یک شراره خورشیدی به اندازه کافی قوی شلیک شود، یونیزاسیون در لایه‌های پایین‌تر و متراکم‌تر یونوسفر اتفاق می‌افتد. امواج رادیویی که با الکترون‌ها در این لایه تعامل دارند، به دلیل برخورد‌های مکرر که در محیط چگالی بالاتر یونوسفر رخ می‌دهد، انرژی خود را از دست می‌دهند و شفق قطبی را پدید می‌آورند.

باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوم