معرفی کتاب «جریان هندوتوا»
تاریخ انتشار: ۲۹ آذر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۰۴۱۷۳۳
به گزارش گروه علم و فناوری ایسکانیوز، رشد و اوج گیری ملی گرایی هندویسم که آمیخته با ستیزه جویی نیز است در طی چند سال اخیر، سوال هایی از این قبیل، که هندو کیست؟ هندوگرایی چیست؟ و از نظر هندو ها، هندو گرایی و آیین هندوتوا به چه معنا می باشد؟ اگر هندوتوا روشی برای زندگی است، پیروان آن را چه کسانی تشکیل می دهند؟ و اینکه حاکم و برتر بودن این آیین نسبت دیگر مذاهب تا چه اندازه برای پیروان آن مهم و ضروری می باشد؟ را رقم زده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اینها سؤال هایی هستند که ارتباطات پیچیده هند کنونی را هدف قرار می دهند. این کتاب با توجه به نوشته های متفکرانی همچون Dayananda Saraswati ، Sri Aurobindo ، Swami Vivekananda، Vinayak Damodar Savarkar به مسائلی ماورای کندوکاوهایی که در حال حاضر در رابطه با هویت هندو، ملی گرایی و فرهنگ وجود دارد، می پردازد.
نویسنده با تکیه بر بررسیهای علمی و دقت عمل خود، اطلاعات اصیلی از سنت های عقلانی که آیین هندوی سیاسی را پرورده اند، ارایه می دهد. این کتاب ما را به بازنگری در سنت هایی که در آنها هندوگرایی بسیار جامع و حتی گاها برتر از پیش فرض های اساسی آن تلقی می گردد، فرا می خواند. شاید عنوان این کتاب» هندو توا « که در آن به کاوش وبررسی ایده ملی گرایی هندو پرداخته شده است، این تصور را در اذهان ایجاد نماید که فهم مطالب این کتاب دشوار می باشد، اما بالعکس، این کتاب که در پی مطالعه و تحقیق های گسترده نوشته شده است کتابی است کوتاه، آسان و فارغ از قید و بندهای علمی و دانشگاهی که به نقض بسیاری از کتاب های فلسفی می پردازد.
شاید همه این ها به تخصص نویسنده در روزنامه نگاری مربوط باشد. از آنجایی که این کتاب به بررسی اصل و اساس جریان هندو توا پرداخته و امکان به چالش کشیدن مشروعیت اصول این آیین را برای خواننده فراهم می سازد، کتابی مهم و با ارزش تلقی می گردد.
نویسنده کتاب دیدگاههای چهار متفکر مذکور را که هدف مشترک همه آنها، سازمان دهی اصولی یک هویت هندو که در خدمت ملی گرایی هندی باشد، را به بحث می گذارد و عنوان می کند که این افراد به دلیل داشتن هدف مشترک با چالش های مشابهی نیز پیش رو بودند. اگر هویت هندو در جهت خدمت به ملی گرایی هندی بود، می بایستی هویتی منفرد و مشخص، جدای از سنت ها و فرقه های مبهم و گوناگون، شکل می گرفت و حدودی تعیین می شد که مشخص کننده افراد مشمول و غیر مشمول آن می بود.
در برههای از زمان، هندوگرایی به عنوان یک ملعبه و قربانی نیز شناخته میشده است. این ضعف و ناتوانی که منجر به موفقیت مسلمانان و همینطور متجاوزان بریتانیایی شد، چگونه توصیف می شود؟ و چه شد که اعتقاد و باور هندوها به ستیزه جویی و دفاع از خود روی آورد؟ در پاسخ به این پرسش میتوان به باور هندوها به برتری خود در مقایسه با دیگران به عنوان یک علت بارز و مشخص اشاره نمود. به رغم اختلافات بسیار که در دیدگاههای این متفکران وجود داشت، اما همه آنها بر این باور بودند که تنها راه درست و عقلانی، بنیان نهادن هندوگرایی بر پایه های اسلام و مسیحیت میباشد و از آن به عقاید یکپارچه یاد می کردند و بر حقانیت خود اطمینان داشتند و بر پرورش و نشر عقاید خود پافشاری می کردند.
برای مثال اندیشمند و متفکر«ساوارکار» وحدت و یگانگی اجتماعی و روحیه ی سرزنده و فعال مسلمانان را تحسین می کرد و«ویوکانادا » نیز مردم را به استقامت و وحدت فرا می خواند. شارما اینگونه بیان می کند که این متفکران متناسب با چالش های زمان خود، رفتار می کرده اند. اما حال چالش ها تغییر کرده اند. هند دیگر مورد تعدی دیگران نیست و دیگر آن حس ناکامی و نامیدی را ندارد.
در دنیای مدرن امروزی با ادیان مختلف،حتی علمای دینی کاتولیک که زمانی تنها راه رسیدن به رستگاری را در کلیسا می دیدند، به مطالعه سنت های هندی روی آورده اند تا چگونگی دستیابی به آن درجه از آگاهی ای که بر مبنای حقایق بوده و بیانگر این باشد که آنها تنها راه انحصاری برای رسیدن به رستگاری نمی باشند، را دریابند. خصوصیاتی که متفکران جریان هندوتوا از آنها به بهانه صدمه زدن به هندوگرایی گلایه می کنند؛ تحمل و قبول اینکه راههای زیادی برای رسیدن به خدا وجود دارد همان خصوصیاتی هستند که وجودشان برای جامعه هند با همان پیوستگی منحصر به فرد مورد نیاز می باشد. بی شک این تغییرات، اعتبار ملی گرایی هندی با یک هویت هندو را که چهار متفکر نام برده به دنبال آن بودند، نفی می کنند.
شارما می گوید که، زمان برای ملی گرایی هندو، اگر تا به حال وجود داشته، دیگر به سر رسیده است. اما شرایط کنونی بیانگر این است که هنوز نیاز به تعیین جایگاهی برای هندوگرایی و البته تمام مذاهب در جامعه حس می شود. که اگر این نیاز در جامعه وجود نداشت، دیگر هیچ حمایت و پشتیبانی از این جریان به گونه ای که امروزه رواج دارد، وجود نمی داشت.
درباره نویسنده
جیوتیر شرما نویسنده کتاب استاد علوم سیاسی در دانشگاه حیدرآباد هند می باشد. از دیگر اثار وی که اخیرا به چاپ رسیده است می توان به «چشم انداز مخوف، سازمان اجتماعی حزب آر اس اس و هند » و « عشقی ماورای عالم خاکی و بی علاقگی انسانی، بازگویی مجدد اما متفاوت Swami Vivekananda از مذهب» اشاره کرد.
انتهای پیام/
178 / 159 هندوگرایی هویت هندو هندوتوامنبع: ایسکانیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.iscanews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسکانیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۰۴۱۷۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
گرایی-اسماعیلی؛ سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی باید پیشنهاد بدهد
با توجه به کارنامه سعید اسماعیلی، حالا مصاف انتخابی محمدرضا گرایی و سعید اسماعیلی برای رسیدن به دوبنده وزن ۶۷ کیلوگرم تیم ملی کشتی فرنگی قطعی است و حالا فقط سرمربی تیم ملی باید درمورد چگونگی این رویارویی پیشنهاد بدهد. - اخبار ورزشی -
به گزارش خبرگزاری تسنیم، سعید اسماعیلی از ابتدای بهمن ماه، بعد از سپری کردن چند ماه محرومیت در پی تداخل دارویی، بار دیگر به تشک بازگشت.
کادر فنی تیم ملی عنوان کرده بود این کشتیگیر باید در هر مسابقهای که در آن شرکت میکند، طلا بگیرد تا وارد چرخه رقابت با محمدرضا گرایی نفر اول وزن 67 کیلوگرم شود.
گرایی که کیلوهای زیادی از وزن بدنش را کم میکند، طی دو سال اخیر و در چرخه انتخابی تیم ملی فرنگی برای مسابقات جهانی 2022 و 2023 بلگراد، صرفاً در مسابقات بینالمللی در وزن 72 کیلوگرم کشتی گرفت تا وزن کم نکرده و یک بار در سال سر وزن قانونی کشتی بگیرد که همان رقابتهای جهانی باشد، اما در چرخه 2024، در صورتی که سعید اسماعیلی قهرمان جام وهبیامره و مسابقات قهرمانی آسیا میشد، آنها باید با هم برای دوبنده تیم ملی در رقابت باشند که همین اتفاق افتاد و اسماعیلی هر دو مسابقه را با مدال طلا تمام کرد.
طبق چیزی که قبلاً عنوان شده، فدراسیون کشتی منتظر اعلام سرمربی تیم ملی در مورد چگونگی رقابت این دو نفر خواهد بود. اینکه آنها مسابقه انتخابی مقابل هم در داخل ایران داشته باشند و یا اینکه هر دو به یک جام بینالمللی اعزام شوند و کشتیگیری که عملکرد بهتری داشت به عضویت تیم ملی درآید، چیزی است که حسن رنگرز و کادرش در مورد آن تصمیمگیری خواهند کرد.
سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی باید در این زمینه به فدراسیون کشتی پیشنهاد داده و مسیر پیش روی این دو نفر برای عضویت در تیم المپیکی را روشن کند.
محمدرضا گرایی آخرین طلایی کشتی ایران در المپیک بوده که در توکیو تنها مدال طلای کشتی آزاد و فرنگی را به دست آورد.
او در سالهای بعد از طلای المپیک، یک طلا، یک نقره و یک برنز جهانی را در مسابقات جهانی 2021 اسلو، 2022 و 2023 بلگراد در وزن 67 کیلوگرم به دست آورد و خودش توانست سال گذشته در صربستان سهمیه المپیک را هم بگیرد.
انتهای پیام/