Web Analytics Made Easy - Statcounter

حجت‌الاسلام پناهیان با بیان اینکه اثبات اصل ولایت خیلی سختتر از بیان چگونگی ولایت است افزود: ما امروز زبان خودمان را به‌واسطه عدم ترسیم مدیریت ولایت با جهان قطع کردیم. اگر ما چگونگی مدیریت ولایت را ترسیم، قاعده‌مند و توصیف کنیم، دل اهل عالم را بردیم. این بهتر از اثبات حقانیت دین و ولایت به شکل سنتی است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به گزارش بلاغ، «شبهه کارآمدی ولایت و کارنامه ولایت در 40 سالگی انقلاب» موضوع سخنرانی حجت‌الاسلام پناهیان در سومین اجلاس ملی اصحاب عشق بود. پناهیان در این سخنرانی به ابعاد مختلف مدیریت ولایت اشاره کرد و با انتقاد از ادبیات دفاع از ولایت راه پاسخ به شبهات پیرامون کارآمدی ولایت را پاسخ دانشی و توضیح قاعده‌مند و صحیحِ چیستی مدیریت ولایت دانست.

 

حجت‌الاسلام پناهیان درباره کارنامه ولایت در این 40 سال اخیر گفت: در این 40 سال یک فرصت بزرگ و ناب در تاریخ تشیع به وجود آمده است که ماها معمولا به آن بی‌توجه هستیم. این فرصت ناب این است که ولایت چگونه حکومت می‌کند؟ جدای از حقانیت امر امامت و ولایت و جدای از حقانیت شخص ولی و امام –چه معصوم و چه غیرمعصوم- ما در این 40 سال فرصتی پیدا کردیم که درباره چگونه اداره جامعه توسط ولایت مطالعه عینی داشته باشیم، ولی متاسفانه در حوزه‎های علمیه مطلب علمی دراین‌باره کم تولید شده است.

 

او با گفتن اینکه ما باید در این 40 سال به این سوال پاسخ می‌دادیم که جدا از حقانیت ولایت و شخص ولی، ولایت چگونه مدیریتی است، افزود: چنین بحثی در دنیا خریدار دارد و باید کارآمدی ولی به زبان مدیریت بیان شود. ما به چنین بحث‌ها کم پرداختیم. بنده تصور می‌کنم بیش از اثبات حقانیت ولایت و بیش از اثبات حقانیت شخص ولی و بیش از اثبات اصل ولایت‌فقیه، جامعه ما و جامعه جهانی به این نیازمند است که بداند ولایت چگونه مدیریت می‌کند. این موضوعی است که انسان‌ها بیشتر به آن نیاز دارند، ولی کمتر از آن صحبت می‎شود. گیرم اصل ولایت اثبات نشده است، شایستگی ولی هم به اثبات نرسیده است... آنچه واقعیت دارد این است که مدیریت ولایی در زمانه بنی مکرم اسلام(ص) و حضرت امیرالمومنین(ع) مدلی از مدیریت است. وقتی این مدل را توضیح دهیم و توصیف کنیم من تصور می‌کنم غیر مسلمانان هم به دین ما گرایش پیدا می‌کنند.

حجت‌الاسلام پناهیان با بیان اینکه اثبات اصل ولایت خیلی سختتر از بیان چگونگی ولایت است افزود: ما امروز زبان خودمان را به‌واسطه عدم ترسیم مدیریت ولایت با جهان قطع کردیم. اگر ما چگونگی مدیریت ولایت را ترسیم، قاعده‌مند و توصیف کنیم، دل اهل عالم را بردیم. این بهتر از اثبات حقانیت دین و ولایت به شکل سنتی است. چون در این زمینه کم کار کردیم شبهاتی پیش آمده است و می‌گوییم آقا چرا دخالت نمی‎کند، آقا چرا سختگیری نمی‎کند، آقا چرا قاطع برخورد نمی‌کند، آقا چرا آنجا کوتاه آمد و... وای به حال جامعه‌ای که به جای از بین بردن زمینه پدیدار شدن این شبهات، بخواهد شبهه جواب دهد. ما در زمینه توصیف و قاعده‌مند کردن مدیریت ولایت کاری نکردیم. گوشه برخی کتاب‌ها به آن پرداختیم که این کافی نیست.

او با بیان اینکه نگرش وضعیت الان جامعه ما نسبت به مدیریت ولایت خیلی بهتر از زمان حضرت رسول(ص) و امیرالمومنین(ع) است، گفت: در زمان علی(ع) اینجور شبهات خیلی زیاد بود. در آن زمان شبهه ناکارآمدی مدیریت ولایی در مقایسه با مدیریت بنی‌امیه‌ای خیلی رایج بود. حضرت امیر هم پاسخ فراوان به این شبهه داده‌اند. وقتی در حضور حضرت رسول(ص) و امیرالمومنین(ع) این شبهه این‌طور غوغا می‌کند، می‌خواهید الان غوغا نکند؟! این شبهه تا الان باید نظام را ریشه‌کن کرده بود ولی نکرده است. این نشان می‌دهد وضعیت مردم ما در اعتقاد به مدیریت ولایت خیلی بهتر است.

وی پاسخ به این شبهه را نیازمند به موشکافی‌های عمیق و دقیق دانست و اضافه کرد: برخی از شبهات با اطلاعات صحیح پاسخ داده نمی‌شود، این شبهات فقط با دانش صحیح پاسخ داده می‌شود. ما باید دوره‎های آموزشی طراحی می‌کردیم، ولی این دوره‌ها تا الان به خوبی طراحی نشدند. لذا رابطه بین دین و قدرت، رابطه بین دین، قدرت و امنیت، رابطه بین دین و عالم دینی برای جامعه به خوبی توضیح داده نشده است. یا دانش ما درباره سابقه حضور روحانیت در ایران به معنای جغرافیای سیاسی به خوبی بیان نشده است. نگفتیم نقش علمان دینی در تاریخ جغرافیای سیاسی و هویت ملی ما ایرانیان چه بوده است.

پناهیان روند کارآمدی قدرت عالمان دینی در سیاست و تاریخ خاک ایران را روند خیلی مشخصی دانست و افزود: اگر این را نگوییم و بخواهیم شبهه جواب دهیم سرکاریم. بنده اگر بخواهم در یک موضوع و فقط یک موضوع درد دل کنم و دردمندانه و سوگمندانه، پر از تاسف و اندوه با شما صحبت کنم، این موضوع فقط این خواهد بود که ما دوره‎های آموزشی درست و حسابی برای خودمان، رفقای خودمان و مخاطبان نداریم. اینها با تبلیغات درست نمی‎شود. باید دوره آموزشی و کلاس گذاشت. یک حزب‌اللهی نمی‌شود همین‌طوری روی هوا حزب‌اللهی شود. اگر روی هوا حزب‌اللهی شود از پس مسئولیت‌های خود بر نمی‌آید. باید کتاب خواند، باید کتاب نوشت، باید آموزش داد، باید خودمان را به خلاصه‌نویسی وادار کنیم. اصلا راه دیگری وجود ندارد. ما نمی‌خواهید شهید شویم، می‌خواهیم جامعه را اداره کنیم. ان‌شاءالله بعد هم شهید شویم.

او با بیان اینکه ادبیاتی که با آن از ولایت دفاع می‌کنیم شبهه‌ناک است گفت: به چه دلیل اینطور حرف می‌زنیم؟ ادبیات ما هم نفرت‌انگیز است و هم شبهه‌ناک. چرا اینقدر بر روی اطلاعت از ولایت تاکید می‌کنیم؟ تو رو خدا رحم کنید. ما باید از آزادی‌ای که ولایت برای رشد می‌دهد دفاع کنیم. وقتی از ولایت حرف می‌زنیم هی باید بگوییم امان از آزادی، آقایی و بزرگواری‌ای که ولایت به انسان‌ها می‌دهد. به خاطر محبت زیاد حرف آخر را اول می‌زنیم و این اشتباه است. غلط و نابه‌جا در مورد ولایت حرف می‌زنیم، شبهه ایجاد می‌شود. ولایت و آزادی، ولایت و امتحان مفاهیم خوبی هستند که باید به آنها پرداخت. مهمترین عامل در تغییر مقدرات یک انسان امتحان است. امتحان ناموس خلقت است. اگر این را متوجه شدیم تازه می‌رویم درون زمین بازی و آن وقت باید خودمان برای گل زدن و پیروزی تلاش کنیم. ولایت قرار نیست زمینه پیروزی را برای ما فراهم کند.

حجت‌الاسلام صحبت‌های خود را اینگونه جمع‌بندی کرد که «ما از اساس باید به‌صورت دانشی مدیریت ولایت را خوب توضیح دهیم. تا وقتی هم که دانشی به شبهات پیرامون کارآمدی ولایت پاسخ ندهیم این شبهات تولید خواهند شد و جدلی هم نمی‌توان به آنها پاسخ گفت.

سومین اجلاس ملی اصحاب عشق با موضوع «انقلاب اسلامی و اقتصاد مقاومتی»، با حضور فعالان جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی از سراسر کشور از چهارشنبه ۲۸ آذرماه الی جمعه ۳۰ آذرماه در مجتمع فرهنگی آموزشی آدینه تهران برگزار خواهد شد.

منبع: بلاغ مازندران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.bloghnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «بلاغ مازندران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۰۴۸۱۴۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

خداوند برای انسان‌ها رستگاری می‌خواهد

از سلسله جلسات تدبر در سوره «رعد» که از سوی مدرسه دعا و نظام‌سازی وابسته به مجمع مدارس دانشجویی قرآن و عترت دانشگاه تهران برگزار می‌شود، شب گذشته یکشنبه 16 اردیبهشت در مسجد کوی دانشگاه تهران برگزار شد. طی آن هانی چیت‌چیان با اشاره به آیات 11 تا 15 این سوره مبارکه، دلایلی متقن در باب ولایت الهی و اینکه تنها ولایت خداوند و هر آن کس که ولایت او از جانب خدا تأیید شده است، وسیله‌ای برای رستگاری و کمال انسان است، به میان می‌آورد.

در بخشی از آیه 11 سوره مبارکه «رعد» چنین بیان می‌شود که «... إِنَّ اللَّهَ لَا یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّیٰ یُغَیِّرُوا مَا بِأَنْفُسِهِمْ...»(یقیناً خدا سرنوشت هیچ ملتی را به سوی بلا، نکبت، شکست و شقاوت تغییر نمی‌دهد تا آن که آنان آنچه را از صفات خوب و رفتارشایسته و پسندیده در وجودشان قرار دارد به زشتی‌ها و گناه تغییر دهند) از معنای این فراز از آیه مشخص می‌شود که هر جامعه‌ای سهمی از رشد و هدایت دارند و این امر به شکل پیش‌فرض برای آنها تعیین شده است به این معنی که خداوند برای همه انسان‌ها با هر ظرفیت و جایگاهی چیزی غیر از فلاح و رستگاری نمی‌خواهد حال آن که عده‌ای اصرار به آن دارند تا با تغییر سرنوشت خود آن را به سمت زشتی و شقاوت منحرف ساخته و تغییر دهند.

بر این اساس مبنای آفرینش الهی بر پایه هدایت انسان استوار است و اینگونه نیست که خداوند حتی با لحظه‌ای رها کردن انسان، موجبات لغزش و به ورطه ضلالت و گمراهی افتادن او را فراهم سازد؛ به زبانی عامیانه تنظیمات کارخانه‌ای آفرینش انسان بر مدار هدایت و ارزانی ساختن مواهب و نعمات الهی مقرر شده است و البته چه بسا در طول تاریخ بشریت اقوامی بوده و هستند که درصدد برهم زدن و خراب کردن این قانون الهی بوده و سعی در تغییر آن داشته‌اند.

براساس آنچه که قرآن به آن اشاره دارد، چه بسیار اقوامی که سعی در برطرف ساختن زندگی هدایتگر و سعادتمند از خود داشته و راه ضلالت و گمراهی را در پیش کشیدند، همچوم قوم «ثمود»، «اسرائیل» و «لوط» و وقتی صحبت از قوم می‌شود، یعنی تشکلی که بر انجام کاری و فعلی مشترک اجماع دارند. این تعبیر با عبارت امت که هدف و سرانجامی مشترک را برای خود تعیین کرده و به سمت آن پیش می‌روند، متفاوت است.

به بخش دیگری از آیه 11 این سوره توجه کنید: «... وَإِذَا أَرَادَ اللَّهُ بِقَوْمٍ سُوءًا فَلَا مَرَدَّ لَهُ ۚ وَمَا لَهُمْ مِنْ دُونِهِ مِنْ وَالٍ ...»(و هنگامی که خدا نسبت به ملتی آسیب و گزند بخواهد [برای آن آسیب و گزند] هیچ راه بازگشتی نیست؛ زیرا برای آنان جز خدا هیچ یاوری نخواهد بود) با دقت در این فراز، متوجه می‌شویم که حتی اگر قرار باشد بر قومی مورد و پیشامد ناگوار و سوئی وارد شود آن نیز از اراده خداوند ناشی می‌شود. در نتیجه اینگونه نیست که حتی به فرض قومی راه انحراف و نگون‌بختی را برای خود انتخاب کرده باشد، خداوند نیز رأی و نظرش بر این باشد، بلکه ممکن است به آن قوم مهلتی برای جبران اشتباه و خطایش را بدهد. این امر از جمله اوصاف صبور و بخشندگی خداوند است و نکته جالب توجه اینکه علامه طباطبایی در تفسیر المیزان نیز به این امر صحه گذاشته است.

در روایات زیادی از معصوم(ع) این امر نیز مشهود است که خداوند به محض مشاهده ارتکاب بندگان به عمل خیر و صلاح، فوراً به ملائک خود فرمان به ثبت و نگهداری آن را می‌دهد، حال آن که در مورد انجام عمل ناشایست تعللی در ثبت و ضبط اعمال دارد تا فرد یا قوم مرتکب درصدد جبران برآمده یا از کرده خود پشیمان شوند و توبه کنند.

اما سرآخر همه اینها برای اثبات یک مفهوم راستین و حقیقی است و آن اینکه انسان به غیر از خدا ولی و سرپرستی ندارد و سرپرستی اگر به ابنای بشر در طول تاریخ سپرده شده باشد، تنها آن قسم از آن موجه و قابل قبول است که مورد تأیید و تأکید خداوند قرار گرفته باشد. همچنانکه که ما در مقابل ولایت خیر و حق، ولایت کفر و شرک را  نیز داریم و در هر دو جبهه نیز پیروانی وجود دارند، اما تفاوت فاحشی میان آنها قابل مشاهده است.

به آیه 12 سوره «رعد» می‌رسیم که می‌فرماید: «هُوَ الَّذِی یُرِیکُمُ الْبَرْقَ خَوْفًا وَ طَمَعًا وَیُنْشِئُ السَّحَابَ الثِّقَالَ» و البته بعد هم متوجه آیه 13 می‌شویم که در آن آمده است: «وَیُسَبِّـحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ وَالْمَلَائِکَةُ مِنْ خِیفَتِهِ وَیُرْسِلُ الصَّوَاعِقَ فَیُصِیبُ بِهَا مَنْ یَشَاءُ وَهُمْ یُجَادِلُونَ فِی اللَّهِ وَهُوَ شَدِیدُ الْمِحَالِ» در این دو آیه صحبت از رعد و برق است. منظور از برق همان زخمه نوری است که به واسطه برخورد دو ابر باردار، آسمان را روشن می‌کند و منظور از رعد نیز صدای نسبتاً مهیبی است که کمی نگرانی و ترس را نیز به دنبال می‌آورد. اما برای چه این مثال در این بخش از سوره «رعد» آمده است؟

در بخشی از آیه 12 این سوره رعد و برق آسمان مایه ترس و امید ذکر شده است. ترس از این ناحیه که ممکن است خطراتی متوجه انسان یا جنبندگان روی زمین داشته باشد و امید از اینکه به واسطه چنین رویداد طبیعی، شاهد بارش رحمت الهی باشیم که به واسطه آن زمین و هر آنچه در آن است، زنده و بارور می‌شود. چنین حالتی میان خوف و رجاء برای اثبات این نکته است که ولایت الهی بر این اساس مقرر شده است. این می‌تواند امری نسبی باشد به این معنا که پذیرفتن ولایت خدا حتماً با سختی‌ها و مرارت‌هایی همراه است، اما در کنار چنین مفهوم در صورت صبر و مداومت انسان، پذیرش ولایت الله سویه‌هایی به غایت نیک و خوشایند نیز دارد. اتفاقاً براساس آنچه که پیشتر اشاره شد، اراده خدا بر آن است تا انسان‌ها ولو با داشتن لغزش و انحرافاتی به سوی کمال و رستگاری حرکت کنند.

در آیه 13 در کنار صحبت از صدای رعدی که گویی از آن تعبیر همه کائنات به جهت تسبیح خداوند برای ارزانی داشتن همه مواهب و نعمات است، صحبت از صواعق می‌شود، ارتعاشی برق‌آسا که اگر با هر جنبنده‌ای از جمله انسان برخورد کند، کار او را یکسره خواهد کرد. مراد از این تشبیه پذیرش ولایت خدا و غیر خداست که با وجود آنکه به فاصله‌ای بسیار کم از یکدیگر قرار دارند، اما در یکی رحمت و سلامت است و در دیگری فنا و نیستی و در ادامه به این نکته تأکید می‌شود که با وجود چنین مثال بلیغ و روشنی همچنان جمعی از افراد سر جنگ با خدا و نافرمانی از ولایت الله را دارند.

مورد دیگری که پس از پذیرش ولایت خدا مطرح است و آیه 14 این سوره به آن اشاره دارد، بحث دعوت است که می‌فرماید: «لَهُ دَعْوَةُ الْحَقِّ ۖ وَالَّذِینَ یَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ لَا یَسْتَجِیبُونَ لَهُمْ بِشَیْءٍ إِلَّا کَبَاسِطِ کَفَّیْهِ إِلَی الْمَاءِ لِیَبْلُغَ فَاهُ وَمَا هُوَ بِبَالِغِهِ ۚ وَمَا دُعَاءُ الْکَافِرِینَ إِلَّا فِی ضَلَالٍ» دعوت تنها از جانب خداست و هر آن کس که دعوت خدا را لبیک گوید که در امتداد ولایت الهی است، می‌تواند به فلاح و رستگاری برسد، هر چند که ولایت شیطان و کفر نیز دارای دعوت است و همانطور که به آن اشاره شد، آنها نیز پیروانی دارند، اما نکته جالب توجه اینجاست که ولایت کفر قادر نیست او را به هدفی مشخص و سعادتمند برساند.

وقتی دعوتی صورت می‌گیرد، چه از جانب حق و چه از جانب کفر، دعایی نیز به وجود می‌آید که به نوعی اجابت دعوت است. وقتی بنیان ولایت کفر بنیانی سست و بی‌پایه باشد و دعوت آن نیز با وجود همه زرق و برقش، از وجاهت برخوردار نباشد، لذا دعایی که از سوی پیروانش صورت می‌گیرد، قادر نخواهد بود او را به سرمنزل مقصود و هدف غایی انسانی یعنی کمال و سعادت رهنمون سازد.

دیگر خبرها

  • تلاش می‌کنیم هرگونه شبهه‌ای از برنامه هسته‌ای ایران زدوده شود
  • علامه مطهری شخصیت جامع علمی و بصیرتی معاصر است
  • خداوند برای انسان‌ها رستگاری می‌خواهد
  • انتخاب داور بازی به دور از شبهه و حاشیه باشد
  • سیل و بارندگی شدید در افغانستان ۱۴ کشته برجای گذاشت
  • پورموسوی: داور بازی با سپاهان شاید شبهه ایجاد کند
  • سرمربی استقلال خوزستان: با نظرات ویسی موافقم
  • پاسخ به شبهه قرآنی تحلیلگر اسرائیلی در توجیه غصب سرزمین فلسطین
  • گران‌فروشی چه مجازاتی دارد؟
  • توزیع ۲۱ هزار پاسپورت در بغلان