رئیس سازمان هواپیمایی کشوری: قراردادهای خرید ایرباس لغو نشده؛ تعلیق شده است / موافقت با تأسیس ایرتاکسی
تاریخ انتشار: ۱ دی ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۰۶۱۳۳۳
ساعت24-رئیس سازمان هواپیمایی کشوری، درباره مبادله نفت در برابر هواپیما با طرف ژاپنی، گفت: تا کنون نقاضای خرید هواپیمای ژاپنی از سوی ایرلاین‌های ایرانی صادر نشده است.
علی عابدزاده با بیان اینکه تغییرات نرخ ارز و افزایش قیمت آن به دو و نیم برابر که سبب افزایش قیمت بلیت شده، بر صنعت حمل و نقل هوایی اثرگذار خواهد بود، گفت: در سال های گذشته، وقتی تغییراتی به یکباره در صنعت هوانوردی اعمال می‌شد، در ترددهای هوایی اثر می‌گذاشت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی با بیان اینکه بیش از ۵۵ درصد هزینه شرکت‌های هوایی به صورت ارزی است، افزود: طبیعی است که افزایش نرخ ارز بر این صنعت اثر بگذارد؛ اما زمان لازم دارد تا تعادل میان عرضه و تقاضا و نرخ بلیت و شرایط اقتصادی مسافران ایجاد شود؛ البته این ابراز امیدواری وجود دارد که این این تعادل، در حداقل زمان انجام شود.
کاهش مسافر خارجی داشته‌ایم
رئیس سازمان هواپیمایی کشوری با بیان اینکه در همین شرایط سخت اقتصادی، شرکت‌های هواپیمایی تعداد زیادی مسیر هوایی جدید ایجاد کرده‌اند، ادامه داد: حتی در برخی فرودگاههای درجه ۲ و ۳ هم افزایش پرواز داشته‌ایم. اما در پروازهای خارجی با کاهش مسافر روبه رو بوده‌ایم؛ این در حالی است که این روند کاهشی، در آینده ادامه پیدا نخواهد کرد و به ثبات خواهد رسید.
عابدزاده در پاسخ به این پرسش که علی رغم آنکه بارها اعلام شده شرکت‌های هواپیمایی موجود، زیان‌ده و در آستانه ورشکستکی هستند، اما ۱۷ تا ۱۸ شرکت هواپیمایی جدید درخواست مجوز تأسیس از سازمان هواپیمایی کشوری کرده‌اند. این تناقض چگونه قابل توجیه است؟ گفت: آثار نرخ‌های تکلیفی بلیت پرواز بر ساختار شرکت‌های هواپیمایی قدیمی‌تر، اثر گذاشته است؛ ضمن اینکه زیان‌هایی که در سال‌های گذشته بر شرکت‌های هواپیمایی قدیمی وارد شده، همچنان در ساختار آنها وجود دارد که این یک نقطه ضعف است و باید به مرور زمان برطرف شود؛ اما از سوی مقابل، در حال حاضر شرایط را برای ورود سرمایه گذار جدید به این حوزه شفاف و ساده کرده ایم.
آماری از خرید و فروش مجوز ایرلاین ها نداریم
وی یادآور شد: در گذشته نحوه صدور مجوز توسط سازمان هواپیمایی کشوری، مستقیما به صورت صدور موافقت نهایی برای متقاضی صادر می شود؛ در حالی که هیچ اقدامی برای راه اندازی شرکت هواپیمایی از سوی دارنده مجوز انجام نمی‌شد و این موافقت نهایی، برای دارندگان مجوزها یک ارزش افزوده ایجاد می‌کرد که سبب می‌شد خرید و فروش های کاذب مجوزها در صنعت انجام شود.
معاون وزیر راه و شهرسازی خاطرنشان کرد: کاری که ما کردیم این بود که جلوی خرید و فروش AOC (موافقت اصولی تأسیس شرکت هواپیمایی) را گرفتیم و فرآیند صدور آن را تسهیل کردیم.
وی در پاسخ به این پرسش که آیا آماری دارید چه تعداد شرکت در گذشته مجوزها را فروخته‌اند؟ افزود: آماری از این اقدامات نداریم؛ ولی تمام AOC هایی که قبلا داده بودیم، الان بی ارزش شده اند. الان در صورتی این مجوزها داده می‌شود که ساختارهای فنی، عملیاتی و اقتصادی شرکت های متقاضی داشتن پرواز آماده باشد و سازمان هواپیمایی در این مرحله، سختگیری می‌کند؛ ولی در مرحله صدور مجوز سختگیری در کار نیست.
عابدزاده ادامه داد: یکی از شرایط خوبی که شرکت های هواپیمایی تازه تأسیس با آن روبه رو هستند، این است که دیگر با ساختار اقتصادی ضعیف که از سابق مانده است، مواجه نیستند؛ بلکه کار را از صفر با فرآیند ساده تری آغاز می کند و راه اندازی مسیرهای پروازی را پس از بررسی این موضوع که آیا راه اندازی این مسیر، اقتصادی است یا نه، عملیاتی می کند؛ بنابراین کار علمی تر انجام می شود و اینها از فواید آزادسازی نرخ بلیت پروازها است.
آغاز فعالیت دو ایرلاین جدید تا پایان سال
وی تأکید کرد: یکی از شرکت های هواپیمایی متقاضی تأسیس از سازمان هواپیمایی، وارد فاز عملیاتی شده و تا دو سه ماه آینده یک یا دو شرکت دیگر وارد فاز عملیات پرواز می شوند. این در حالی است که در حال حاضر، هواپیماهای این شرکت ها وارد کشور شده است؛ اما باید مراحل را طی کنند تا بتوانند پروازها را آغاز کنند.
۸ هواپیما وارد کشور شده است
این مقام مسئول در صنعت هوانوردی، تعداد هواپیماهای وارد شده به کشور از سوی شرکت های هواپیمایی جدید را برای ایرلاین تازه تأسیس که فعالیت چارتری دارند، ۳ فروند و ایرلاین‌هایی که مجوز موافقت اصولی (Full AOC) دریافت کرده‌اند، ۵ فروند عنوان کرد و گفت: یک شرکت هم تقاضای ایرتاکسی دارد که می تواند با تعداد کمتری هواپیما کار خود را آغاز کند.
وی درباره فعالیت ایرتاکسی ها گفت: موافقت اصولی چند متقاضی تأسیس ایرتاکسی را صادر کرده ایم؛ اما هنوز هیچ کدام فعالیت خود را آغاز نکرده‌اند، حتی مسیرهای پروازی آنها هم مشخص نشده است. اول باید هواپیمای خود را وارد کنند؛ شرایط برای فعالیت ایرتاکسی به آرامی فراهم می‌شود تا زمانی که آزادسازی نرخ بلیت ها بر صنعت هوانوردی اثر خود را بگذارد، کمی زمان بر خواهد بود. تا زمانی که اقتصاد پویا در صنعت هوانوردی نداشته باشیم، شرکت های کوچک مانند ایرتاکسی ها یا جنرال اویشین ها می توانند شکل بگیرند.
رئیس سازمان هواپیمایی کشوری، درباره اینکه آیا ایران می تواند اقدام به شکایت از سه شرکت هواپیماساز به دلیل عدم تحویل هواپیماها کند یا خیر؟ گفت: این قراردادها را ما نبسته‌ایم؛ قراردادها تجاری بوده و توسط خط هوایی بسته شده است. البته من در طول مذاکرات بوده ام؛ اما در جریان ریز قراردادها نبوده‌ام؛ ضمن اینکه متن قراردادهای خرید هواپیما محرمانه است.
قراردادهای خرید ایرباس و ای تی آر لغو نشده؛ تعلیق شده اند
به گفته عابدزاده، آمریکایی‌های قرارداد فروش بوئینگ به ایران را لغو کرده اند؛ ولی دو قرارداد خرید ایرباس و ای تی آر لغو نشده و اروپایی‌ها آن را معلق کرده اند؛ ایرباس محصولی است که بیشتر اروپایی است و کشورهای اروپایی به خاطر منافع خود به دنبال آن هستند تا مجوز فروش ایرباس و ای تی آر به ایران را دریافت کنند.
پیش‌بینی امکان شکایت از طرف مقابل در قراردادهای خرید هواپیما
وی تأکید کرد: شکایت شرکت‌های هواپیمایی ما همواره به قوت خود باقی است، طرف مقابل ما که آمریکا است، به کنوانسیون شیکاگو پایبند نیست. کنوانسیون شیکاگو بر این مبنا است که ارتباط میان ملل باقی باشد؛ اما دولت آمریکا مانع ارتباط میان ایران با سایر ملل شده است؛ پس طبیعی است که همه شرکت های هواپیمایی ایران از آمریکا می توانند شکایت کنند که شما برای ما محدودیت ایجاد کرده اید. در قراردادهای خرید هواپیما هم موضوع شکایت از طرف مقابل، پیش بینی شده است.
نفت در برابر هواپیما با ژاپنی ها منتفی است
رئیس سازمان هواپیمایی کشوری در پاسخ به این پرسش که آیا با توجه به معافیت ژاپن از خرید نفت ایران، موضوع نفت در برابر هواپیما (میتوبیشی) قابل پیگیری است؟ تصریح کرد: این موضوع در جریان نیست و ما درخواستی از سوی شرکت های هواپیمایی برای خرید میتسوبیشی نداشته ایم؛ اما شرکت های هواپیمایی می توانند با طرف های خارجی خود مذاکره کرده و خریداری کنند ولی قبل از خرید، به لحاظ برخی استانداردها باید سازمان هواپیمایی کشوری نوع هواپیما را تأیید کند.
وی ادامه داد: ما در سازمان هواپیمایی کشوری هیچ محدودیتی برای واردات هواپیما از سوی شرکت ها نداریم و چنانچه خرید هواپیمایی برای آنها اقتصادی باشد، مجازند آن را وارد کنند.
منبع: مهرمنبع: ساعت24
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.saat24.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ساعت24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۰۶۱۳۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ناتو، قلدر ۷۵ساله
به گزارش جام جم آنلاین، ۷۵ سالگی تأسیس ناتو زمانی است که بتوان به بررسی وضعیت فعلی این سازمان پرداخت و از اختلافاتی که گریبانگیر اعضای آن است گفت؛ اینکه چگونه کشورهای اروپایی در داخل این ائتلاف باید برای تجدید سیاست‌های فعلی خود برای آینده‌ای بهتر در قاره اروپا تلاش کنند.
نظام غربی همچنان لفاظی‌های قانع کننده خود را درباره دلایل تأسیس سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) در ۷۵ سال پیش ادامه می‌دهد. این توجیهات بیش از حد پیش پا افتاده باید مورد مطالعه قرار گیرد تا دلایل انحطاط فعلی سازمان، در بحبوحه سیاست‌هایی که به جای منافع مشترک، در خدمت منافع خودخواهانه اعضای پیمان هستند، مشخص شود.
یادداشت‌های مربوط به وزارت امور خارجه ایالات آمریکا دلیل اختراع ناتو را به زبانی مناسب برای کتاب تاریخ دوره راهنمایی بیان می‌کند و می‌نویسد: بعد از ویرانی‌های جنگ جهانی دوم کشورهای اروپایی برای بازسازی اقتصاد و تضمین امنیت خود تلاش کردند و ایالات متحده برای جلوگیری از گسترش فرهنگ کمونیستی شوروی به سمت قاره اروپا و سایر نقاط جهان مجبور شد ناتو را در اروپا تأسیس کند.
این استدلال‌های نمادین برای دکترین ناتو بسیار ابتدایی هستند و آن را می‌توان از بیشتر اظهارات مقام‌های کشورهای غربی که این سازمان را تأسیس کردند و همچنان بر آن تسلط دارند، استخراج کرد. لفاظی‌های ناتو مواقعی میان دوستی و تهدید در نوسان است. هری ترومن، رئیس جمهور وقت آمریکا در سال ۱۹۴۵، تشکیل این پیمان را برای عملیات مرزی مهم دانست و نسبت به کسانی که ممکن بود خود را متمایل به جنگ نشان دهند، سختگیری می‌کرد.
این نوع گفتمان حقایق انکارناپذیری را مخفی می‌کند که نمی‌توان آنها را انکار کرد. در واقع، ایالات متحده از نظر نظامی و اقتصادی پس از جنگ جهانی دوم قدرتمندتر بود و این به سرعت در «برنامه‌های پنج گانه مارشال» با هدف بهبود اقتصادی نمایان شد.
یک بُعد این برنامه‌ها راهبردی است و اقدام خیرخواهانه واشنگتن به شمار نمی‌رود که با هدف بهبود شرایط اقتصادی کشورهای منتخب مهندسی شده باشد؛ کشور‌هایی که برای دهه‌های آینده متحدان ثابت قدم ایالات متحده خواهند بود. در همین راستا لستر پیرسون، وزیر امور خارجه کانادا تأسیس ناتو در آن زمان را به شرایط قدرتی که از آن به عنوان حافظ صلح جهانی یاد می‌شد، مرتبط دانست.
بنابراین، رابطه پدرانه‌ای میان ناتوی تحت سلطه ایالات متحده ایجاد شد که به سایر نقاط جهان گسترش یافت و به اعضای قدرتمند این سازمان اجازه داد به نمایندگی از بقیه کشور‌ها و بیشتر خارج از چتر سازمان ملل متحد مفاهیمی مانند صلح و امنیت، خطرات و درنهایت تروریسم را تعریف کنند.
با وجود این، نخستین درگیری بزرگی که به وسیله ناتو ایجاد شد، بر سر تهدیدات خارجی علیه اروپا یا قلمرو آمریکا نبود، بلکه هزاران مایل دورتر از هر دو سوی اقیانوس اطلس، در شبه جزیره کره شکل گرفت؛ جایی که گفتمان سیاسی اعضای ناتو حول محور متمرکز جنگ داخلی در شبه جزیره بود و از آن به عنوان نمونه‌ای از «تجاوز کمونیستی» یاد می‌کردند. این نوع تعریف ناتو را مجبور به واکنش، مداخله و شرکت در جنگ ویرانگر کره میان سال‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۵۳ کرد.
بیش از هفت دهه از عمر این پیمان می‌گذرد و نتیجه جنگ کره، شکنندگی استدلال‌هایی را که برای توجیه مداخله مطرح شد، زمانی که کره شمالی سخت می‌جنگید تا دایره انزوای خود را بشکند، ثابت کرده است. با وجود این، جنگ کره بدون پایان رسمی متوقف شد و مردم آن منطقه تا امروز در وضعیت متناقض میان جنگ و صلح زندگی می‌کنند؛ یعنی ممکن است در هر لحظه جنگی همه جانبه آغاز و توجیهی دائمی برای حضور نظامی آمریکا در آن منطقه باشد. رویکرد مشابهی که در بیشتر مداخلات ناتو در سایر مناطق جهان ازجمله عراق (۱۹۹۱ و ۲۰۰۳)، یوگسلاوی (۱۹۹۹)، افغانستان (۲۰۰۱)، لیبی (۲۰۱۱) و سایر مناطق و کشور‌ها دنبال شده است.
با وجود این، ناتو اکنون توانایی آغاز و افزایش تنش دارد و شاید هم نسبت به پایان دائمی درگیری‌ها بی میل نباشد، بحرانی واقعی که این سازمان ۷۵ ساله تمایلی به دست کشیدن از آن ندارد. گرانت شاپس، وزیر دفاع بریتانیا در روزنامه دیلی تلگراف گفت، ناتو باید بپذیرد که اکنون در دنیای قبل از جنگ است. وی به اعضای ناتو انتقاد کرد که همچنان نمی‌توانند حداقل هزینه‌های دفاعی مورد نیاز خود را برآورده کنند که معادل دو درصد تولید ناخالص داخلی آنهاست.
این نوع نگرانی‌ها بیشتر به وسیله سران و مقام‌های ارشد ناتو بیان می‌شود که یا درباره جنگ قریب‌الوقوع با روسیه هشدار می‌دهند یا از یکدیگر به دلیل کاهش نفوذ این سازمان که زمانی قدرتمند بود، انتقاد می‌کنند.
در حال حاضر بیشتر تقصیر‌ها گردن دونالد ترامپ، رئیس جمهور سابق آمریکاست که آشکارا تهدید کرد ناتو را در دوره ریاست جمهوری اش ترک خواهد کرد. با وجود این، اظهارات و تهدید‌های توهین آمیز ترامپ به همان اندازه که ناشی از علائم و مشکلات فزاینده‌ای است که سال‌ها قبل از ورود وی به کاخ سفید و خروج چشمگیرش از آنجا ادامه داشت، محصول بحران پیمان ناتو نیست.
بحران ناتو را می‌توان با این واقعیت خلاصه کرد که تشکیلات ژئوپلیتیکی‌ای که پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و پیمان ورشو وجود داشت، دیگر وجود ندارد. جنبه اصلی رقابت جدید جهانی را نمی‌توان تنها به جنبه‌های نظامی کاهش داد، زیرا در دو دهه گذشته اروپا تا حد زیادی بر منابع انرژی، مبادلات تجاری و حتی تبادل فناوری با کشور‌هایی که ایالات متحده دشمنان خود می‌داند؛ مانند چین، روسیه و دیگران متکی بوده است.
بنابراین، اگر اروپا به خود اجازه دهد زبان تک قطبی ایالات متحده را درباره دشمنان و متحدانش بپذیرد، این قاره بهای سنگینی پرداخت خواهد کرد، به ویژه اینکه اقتصاد‌های اتحادیه اروپا در حال حاضر زیر بار جنگ‌های مداوم و محدودیت‌ها در تأمین است. همه این چالش‌ها را دیگر نمی‌توان با انداختن بمب بر سر دشمن حل کرد و تغییر ماهیت جنگ، جنگ‌های سنتی را تا حد زیادی بی‌اثر می‌کند.
گرچه جهان تا حد زیادی تغییر کرده، اما ناتو همچنان به دکترین سیاسی‌ای متعهد است که به دوران گذشته بازمی گردد. در هر صورت زمان آن فرا رسیده است ناتو در میراث ۷۵ ساله خود تجدید نظر کند، آنقدر شجاع باشد که مسیر را کاملاً تغییر دهد و به جای اینکه همیشه در حالت جنگی باشد، برای صلح واقعی تلاش کند.
منبع: راهبرد معاصر
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»