گل نوشته و مُهر استوانه‌ای با نوشته‌هایی به خط میخی
تاریخ انتشار: ۳ دی ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۰۹۲۰۸۳
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما مرکز کرمانشاه سجاد علیبیگی سرپرست هیات مشترک بینالمللی کاوش‌های باستان‌شناسی دانشگاه رازی کرمانشاه و دانشگاه کپنهاگ دانمارک در تپه خیبر روانسر امروز با اعلام این خبر گفت: «تپه تاریخی خیبر در باستان‌شناسی منطقه بسیار با اهمیتی است و با تداوم پژوهشها و کشفیات آینده می‌توان به اطلاعات مهمی در خصوص هزارههای دوم و اول پیش از میلاد غرب ایران دست پیدا کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این باستان شناس درباره مهمترین یافتههای باستان‌شناسی در این تپه گفت: «بخشی از یک گل نوشته به خط میخی و مُهر استوانه‌ای کتیبهداری به خط میخی، در حال حاضر مهمترین یافتههای باستان‌شناسی منقول این محوطه تاریخی است و نشان می دهد حداقل بخشی از مردمانی که در اینجا زندگی می‌کردند در بیش از سه هزار سال پیش دارای سواد خواندن و نوشتن بوده و در این راستا برای انتقال پیامهای خود از خط میخی استفاده کردهاند.»
این عضو هیات علمی گروه باستان‌شناسی دانشگاه رازی کرمانشاه افزود: «قدیمیترین یافتههای سطحی تپه متعلق به هزارۀ پنجم پیش از میلاد است، اما در حال حاضر یافته های کاوش راس تپه مربوط به دوره اشکانی (کمی بیش از دو هزار سال پیش) است و با ادامه کاوش‌ها در لایههای پائینتر، یافتههای قدیمیتری به دست خواهد آمد.»
علیبیگی اظهار کرد: «بر اساس کاوش‌ها جدیدترین لایۀ سکونتی در تپه خیبر به دورۀ اشکانی باز میگردد و حدود دو هزار سال قدمت دارد.»
او افزود: «در استقرار این دوره بقایای دو لایۀ ساختمانی که با خشت ساخته شده آشکار شده است که بخشی از یک بنای ستوندار با جرزهای آجری، حیاط سنگ فرش شده، چاه، ساختمان‌های خشتی بخشی از دستاوردهای کاوش این فصل است. به گفته وی، به نظر می‌رسد ساختمان‌های کاوش شده بقایای ساخت و سازهای روستائی دورۀ اشکانی نیست و احتمالا در این بخش از محوطه خانۀ خان یا حاکم منطقه در دورۀ اشکانی وجود داشته است.»
علیبیگی گفت: «طی این کاوش‌ها علاوه بر مطالعۀ بقایای معماری و سفال، گروه باستان‌شناسی بقایای استخوانهای جانوری را نیز جمعآوری کرده و با کمک متخصصان باستانجانورشناسی درصدد هستند تا الگوی تغذیه و نوع دام نگهداری شده یا جانوران شکار شده و مورد استفاده ساکنان این محوطۀ باستانی مورد شناسائی قرار گیرد.»
او افزود: «هیات در تلاش است تا به کمک متخصصان باستان گیاهشناسی به بررسی پوشش گیاهی منطقه پرداخته و به الگوی معیشتی ساکنان این محوطه در هزاران سال پیش پی ببرند.»
او گفت: «هیات باستان‌شناسی برای درک برخی از مسائل باستان‌شناسی منطقه نیازمند است تا در کنار کاوش ها، بررسی باستان شناسی در جنوب شهرستان روانسر انجام دهد تا وضعیت پراکندگی استقرارها، کارکرد احتمالی هر یک از آنها و سلسله مراتب آنها (مرکز یا پیرامون بودن) آنها مشخص شود.»
او در ادامه افزود: «امیدواریم بتوانیم کاوش‌ها را در سال‌های آتی ادامه دهیم تا تاریخ فرهنگی و سیاسی این منطقه را بازسازی کرده و با حفظ و ارائۀ یافتههای کاوش‌ها زمینه جذب گردشگر را در این بخش از غرب ایران و استان کرمانشاه فراهم کنیم.»
برنامه کاوش باستانی تپه خیبر روانسر در کرمانشاه با مجوز سرپرست پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری انجام شد.
منبع: خبرگزاری صدا و سیما
کلیدواژه: استان کرمانشاه گل نوشته خط میخی تپه باستانی روانسر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۰۹۲۰۸۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ظهور و سقوط شهر باستانی هرم‌ها
شهر ۲۰۰۰ ساله «تئوتیئواکان» در مکزیک زمانی یکی از بزرگترین مراکز شهری در جهان باستان بود و حالا به یکی از مقاصد محبوب گردشگران تبدیل شده است.
به گزارش ایسنا، «تئوتیئواکان» (Teotihuacan) که در ۵۰ کیلومتری شمال شرقی «مکزیکوسیتی» امروزی واقع شده است، یکی از بزرگترین مراکز شهری جهان باستان بود و مشخص نیست چه کسی آن را بنا کرده است. این شهر در فاصله بین ۲۱۰۰ سال قبل (یعنی زمان که ساخت آن آغاز شد) تا حدود ۱۴۰۰ سال قبل (یعنی زمانی که وارد دوره افول شد و آتش‌سوزی رخ داد که خسارت بزرگی به جای گذاشت) رونق داشت. با این حال حتی با افول «تئوتیئواکان»، این شهر هرگز به طور کامل از بین نرفت و «آزتک»ها بعدها مرتبا برای اجرای مراسم‌هایی به این مکان مراجعه می‌کردند.
«لایوساینس» درباره این شهر باستانی نوشته است: مشخص نیست ساکنان «تئوتیئواکان»، این شهر و بناهای داخل آن را چه می‌نامیدند. نام کنونی این شهر را «آزتک»ها انتخاب کردند و معنای آن «مکانی که خدایان خلق شدند» است.
«تئوتیئواکان» در دوران اوج خود، یک مرکز شهری به مساحت ۲۰ کیلومتر مربع با جمعیتی معادل بیش از ۱۰۰ هزار نفر را در برمی‌گرفت و تأثیرگذاری آن تا مرکز مکزیک و حتی گواتمالا مشهود بود.
این شهر با استفاده از یک طرح شبکه‌ای، سازماندهی شده بود و بسیاری از مردم در آنچه که محققان با نام «مجموعه آپارتمانی» عنوان می‌کنند، زندگی می‌کردند که چندین خانواده را شامل می‌شد. یک پروژه نقشه‌برداری باستان‌شناسی حدود ۲۲۰۰ مورد از این سازه‌ها را در داخل شهر شناسایی کرد و کاوش‌ها نشان داد که مصالح برخی متفاوت است و در ساخت برخی از آنها سنگ و گچ آهکی بیشتری استفاده شده است.
«خیابان مردگان»
خیابان اصلی شهر که امروز با نام «خیابان مردگان» شناخته می‌شود، در محور شمالی ـ جنوبی قرار دارد. طول این خیابان ۳.۲ کیلومتر است و سه مجتمع هرمی بزرگ را شامل می‌شود.
«هرم ماه»
در انتهای شمالی این خیابان، «هرم ماه» که برگرفته از یک نام آزتکی است، قرار دارد. تحقیقات اخیر نشان می‌دهد این بنا در چند مرحله بین سال‌های ۱ تا ۳۵۰ پس از میلاد ساخته شده است. این بنا به عنوان یک سکوی کوچک شروع شد و در نهایت به یک هرم با ارتفاع ۴۶ متر تبدیل شد. سکوهای مرتفع آن احتمالاً برای تشریفاتی استفاده می‌شده است که مردم بتوانند از زمین هم شاهد آن باشند. در مقبره‌های مرتبط با این سازه، بقایای قربانی‌های انسان و حیوان همراه با اشیاء خاکسپاری مانند سنگ‌های ابسیدین کشف شده است.
در کمتر از نیم کیلومتری جنوب «هرم ماه»، «هرم خورشید» قرار دارد. این هرم با ارتفاع بیش از ۶۳ متر، یکی از بزرگترین سازه‌های ایجاد شده در دنیای جدید «پیشا کلمبیا» است که در حدود سال ۲۰۰ میلادی ساخته شده است.
در سال ۱۹۷۱، یک گروه باستان‌شناسان تونلی را در زیر هرم کشف کردند که ورودی آن در نزدیکی «خیابان مردگان» قرار داشت. آنها تونل را کاوش کردند و دریافتند که به یک اتاقک به شکل برگ شبدر منتهی می‌شود که متأسفانه در دوران باستان غارت شده بود. این غار احتمالاً برای انجام مراسم خاصی مورد استفاده قرار می‌گرفته است.
کشف دیگری که اواخر سال گذشته اعلام شد، گنجینه کوچکی از هدایا بود که ممکن است به زمان شروع ساخت هرم بازگردد. در میان اقلام یافت‌شده یک نقاب مارپیچ سبز وجود داشت که ممکن است تصویرگر چهره یک فرد باستانی باشد.
«معبد مار پَردار»
«معبد مار پَردار» که به نام «La Ciudadela» نیز شناخته می‌شود، در جنوب «هرم خورشید» واقع شده است. نقطه کانونی این بنای تاریخی یک هرم شش پله‌ای کوچکتر از دو نمونه دیگر در «خیابان مردگان» است. دو مجتمع آپارتمانی واقع در نزدیکی آن نیز ممکن است محل سکونت اشراف‌زادگان شهر بوده باشند.
گمان می‌رود این هرم در قرن سوم پس از میلاد ساخته شده است. در این سازه سرهایی متناوب تصویرگر «کوئتزالکواتل»، خدای آزتک‌ها و موجودی هستند که به نظر می‌رسد «تلالوک» (Tlaloc)، دیگر خدای «آزتک»ها را به تصویر می‌کشد.
گور حدود ۲۰۰ نفر در نزدیکی این هرم کشف شده است. بسیاری از آنها مردان جوان بودند و پیشکش‌های کنار گورها نشان می‌دهد جنگجو بودند. این نکته که بسیاری از آنها با مچ‌های ضرب‌دری در پشت کمر پیدا شدند، نشان می‌دهد آنها را بسته بودند و به دلایلی قربانی شده‌اند. زنان جوان و چند مرد مسن نیز به همراه پیشکش پیدا شدند.
هنرهای نقش بسته روی دیوار
«تئوتیئواکان» به خاطر نقاشی‌های دیواری رنگارنگش شهرت دارد. آنها را می‌توان در بسیاری از مجتمع‌های آپارتمانی شهر و همچنین در ساختمان‌های دیگری که به عنوان کاخ‌ها و معابد شناخته می‌شوند، پیدا کرد. در میان نقوشی که می‌توان دید، تصاویری از خدای طوفان آزتک‌ها و همچنین خدایی است که محققان آن را «الهه بزرگ» می‌نامند. نقوش دیگر شامل پرندگان، پلنگ، جغد و مارِ پردار است.
با بررسی برخی از هرم‌های مشهور این شهر مشخص شد که «تئوتیئواکان» چند زمین‌لرزه شدید را در فاصله ۱۰۰ تا ۶۰۰ میلادی تجربه کرده است.
باستان‌شناسان فکر می‌کنند زلزله‌های بزرگ نه تنها به اهرام شهر آسیب فیزیکی وارد کرده، بلکه ممکن است به بی‌ثباتی ساختارهای اجتماعی و سیاسی آن منتهی و در نهایت به نابودی شهر منجر شود.
انتهای پیام
اعلام محدودیت های ترافیکی پایان هفته در جاده های شمالی کشور