به نقل از «ایران آنلاین»

هر دست کله‌پاچه به ٢٠٠‌هزار تومان

تاریخ انتشار: ۳ دی ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۰۹۷۹۱۶

وضع صبحانه محبوب ایرانی یعنی کله‌پاچه تعریف چندانی ندارد و ٣٠‌درصد طباخی‌ها درخواست تغییر کاربری‌ خود را به اتحادیه‌شان ارسال کرده‌اند.

«صبحانه‌خوردن در رستوران عادت تازه ایرانی‌هاست؛ ایرانی‌هایی که حالا میز صبحانه در کافه‌ها و رستوران‌های مختلف شهر را بیشتر از گذشته در اینستاگرامشان می‌گذارند اما جالب است که بدانید در این میان وضع صبحانه محبوب ایرانی یعنی کله‌پاچه تعریف چندانی ندارد و ٣٠‌درصد طباخی‌ها درخواست تغییر کاربری‌ خود را به اتحادیه‌شان ارسال کرده اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

کمبود دام نه‌تنها قیمت گوشت را جهشی بالا برده است که نرخ هر دست کله‌پاچه در برخی نقاط تهران به ٢٠٠‌هزار تومان هم رسیده است و همین موضوع موجب شده است که بسیاری از طباخی‌های تهران شیفت ناهار و شام‌شان را تعطیل کرده و به صبحانه بسنده کنند. حالا کمبود کله‌پاچه موجب شده است که قاچاقچیان رو به قاچاق عجیب کله‌پاچه بیاورند و از آن طرف مشتری‌های ارزان‌ترین اقلام کله‌پاچه‌فروشی‌ها یعنی سیرابی و شیردان بیشتر از گذشته شود.

٣٠‌درصد طباخی‌ها رو به تعطیلی می‌روند

اوضاع طباخی‌ها خوب نیست، فروش آنها بشدت کاهش پیدا کرده و اسیر رکود این روزهای بازار شده‌اند. طبق اعلام رئیس اتحادیه فروشندگان کله‌پاچه و سیراب و شیردان فروش طباخی‌ها نسبت به ‌سال گذشته به کمتر از یک‌سوم رسیده و در ٩ ماه اخیر ٢٠‌درصد از واحدهای صنفی که در تهران مشغول به کار بودند، تغییر شغل دادند.

در ماه‌های اخیر شرایط به گونه‌ای پیش رفته که بیشتر واحدهای صنفی این شغل فروش بسیار کمی داشته‌اند و نهایت فروش روزانه آنها ٥ دست کله‌پاچه بوده است. این رکود در حالی حاکم بر صنف طباخان شده که هزینه اداره یک روز یک مغازه طباخی بین ٣٠٠ تا ٥٠٠‌هزار تومان است و با این شرایط کاملا مشخص است که چرا برخی از طباخی‌ها عطای‌ ماندن در این شغل را به لقایش بخشیدند.

طبق اعلام رئیس اتحادیه کله‌پاچه و سیراب و شیردان در حال حاضر هم ٣٠‌درصد از واحدهای صنفی درخواست ابطال پروانه و خروج از این شغل را دارند.از طرف دیگر افزایش نرخ دلار باعث شده است که فعالان این حوزه تمرکز خود را روی صادرات دام بگذارند؛ چون دیگر فروش دام به طباخی‌ها سود چندانی ندارد بلکه صادرات آن است که توجیه اقتصادی و سود سرشاری را به دنبال دارد. در واقع شرایط به گونه‌ای است که این روزها پرورش‌دهندگان دام سود بیشتری از صادرات دارند و همین موضوع باعث کاهش عرضه کله‌پاچه و حتی سیراب و شیردان به طباخی‌ها شده است.

این در حالی است که در بخش واردات دام به کشور فقط لاشه گوشت وارد می‌شود و دیگر اعضا و جوارح آن همچون کله‌پاچه، سیراب و شیردان و دل و قلوه وارد نمی‌شود. در واقع افزایش صادرات دام و واردات گوشت گرم بدون کله‌پاچه باعث کاهش شدید عرضه این محصول شده است که همین موضوع هم تأثیر زیادی روی افزایش قیمت آن داشته است. از طرف دیگر قاچاق دام به خارج کشور هم که افزایش ٧٠‌درصدی قیمت گوشت قرمز را به همراه داشته روی افزایش قیمت کله‌پاچه و کمیاب‌شدن آن تاثیرگذار بوده است.

کله‌پاچه قاچاق نخورید!

از ابتدای امسال شایعاتی درباره واردات کله‌پاچه قاچاق به داخل کشور شنیده می‌شد. کمیاب‌شدن این غذای محبوب ایرانی‌ها باعث شده بود در این بین افراد سودجویی هم باشند که اقدام به واردات قاچاق کله‌پاچه کرده باشند. در ماه‌های ابتدایی ‌سال جاری با توجه به کاهش عرضه کله‌پاچه در کشور و افزایش تقاضا، قاچاقیان دام کله‌پاچه را به ‌همراه محموله‌های گوشت‌ وارداتی از ارمنستان و قرقیزستان به ‌صورت قاچاق وارد کشور می‌کردند.

قاچاقیان دام برای واردات کله‌پاچه به‌ کشور، کله‌پاچه را در شکم گوسفندان وارداتی جاسازی می‌کردند و با همان یخچال‌های حمل گوشت گوسفند وارداتی، این کالای خوراکی را به‌ صورت غیر قانونی به کشور وارد می‌کردند. این در حالی است که هنوز سازمان دامپزشکی مجوز لازم برای واردات کله‌پاچه را صادر نکرده است.

هر دست کله‌پاچه ٢٠٠‌هزار تومان

کله‌پاچه از ماه‌های ابتدایی‌سال جاری افزایش قیمت را تجربه کرد. در روزهای پایانی‌سال ٩٦ هر دست کله پاچه به قیمت ٤٠ الی ٥٠‌هزار تومان به فروش می‌رسید اما با فرا رسیدن ماه رمضان این غذای محبوب افزایش قیمتی ٣٠‌درصدی را تجربه کرد.

قیمت کله‌پاچه در ماه رمضان‌سال جاری از ٥٠‌هزار تومان به ٧٥‌هزار تومان رسید و انتظار می‌رفت طباخی‌ها بعد از ماه رمضان دوباره قیمت‌ها را پایین بیاورند، اما فزایش سه برابری تقاضا در ماه رمضان امسال قیمت کله‌پاچه را به ١١٠‌هزار تومان افزایش داد و بعد از پایان این ماه نه‌تنها خبری از کاهش قیمت نشد بلکه همچنان قیمت‌ها افزایش پیدا کردند.

حسین رواسی، رئیس اتحادیه کله پاچه و سیراب و شیردان درباره قیمت این روزهای کله پاچه به «شهروند» می‌گوید: «از زمانی که سازمان حمایت از مصرف‌کنندگان با این استدلال که صنف ما کالای رقابتی دارد اجازه قیمت‌گذاری را از اتحادیه گرفت، هر واحد صنفی‌ بنا به شرایط خود قیمت‌گذاری می‌کند.

این درحالی است که شرایط رقابتی زمانی است که عرضه بیشتر از تقاضا باشد اما اکنون که این طور نیست، سبب شده که در نقاطی از تهران هر دست کله پاچه ٢٠٠‌هزار تومان قیمت‌گذاری شود و در مقابل شکایت مردم در اتحادیه ما عملا هیچ کاری نتوانیم انجام دهیم.»

او توضیح می‌دهد: «در واقع هزینه هر دست کله‌پاچه ٥٠ تا ٦٠‌هزار تومان بود که به علت فروش پایین و هزینه بالا تعداد فروش در حد ٦-٥ دست بود و این تعداد ٥٠تا ٦٠‌هزار تومان هزینه داشت که بعضا قیمت تمام شده ١٠٠ تا ١٢٠‌هزار تومان می‌شد اما طباخان ٧٠ تا ٧٥‌هزار تومان می‌فروختند که در این شرایط زیان‌دهی فراوانی برایشان داشت و باعث شد خیلی از واحدهای صنفی تعطیل کنند.

الان هم که در برخی از نقاط تهران حتی قیمت ٢٠٠‌هزار تومان را هم برای یک دست کله پاچه شاهد بوده‌ایم. این در حالی است که کله‌پاچه از غذاهای همیشه محبوب ایرانی‌ها بوده و خیلی‌ها آن را به‌ عنوان یک وعده غذایی و معمولا صبحانه استفاده می‌کردند اما الان میزان تقاضا به شدت کاهش پیدا کرده چون قدرت خرید مردم بسیار کم شده و خیلی‌ها دیگر قید کله‌پاچه خوردن را زده‌اند.»

رواسی درباره مهم‌ترین دلیل افزایش قیمت کله‌پاچه می‌گوید: «این افزایش قیمت سه برابری کله‌پاچه دلایل زیادی دارد. دلایلی مثل بالا رفتن قیمت دلار، قاچاق و واردات غیر قانونی. مهم‌ترین علت افزایش قیمت کله‌پاچه کمبود در بازار است. در ماه‌های اخیر کشتار در سطح ایران کم شده و همین موضوع باعث کمبود کله‌پاچه شده است.

از طرف دیگر مردم هم نمی‌توانند برای یک دست کله‌پاچه بالای ١٠٠‌هزار تومان هزینه کنند. به همین دلیل صنف طباخی در حال حاضر مشکلات زیادی دارد و بسیاری از آنها اقدام به ابطال پروانه کسب خود کرده‌اند. عدم واردات و کاهش کشتار از مهم‌ترین دلایل وضع فعلی هستند و امیدواریم که با برطرف شدن مشکلات، وضع این صنف هم بهبود پیدا کند.»

مشتری‌های سیرابی زیاد شدند

صاحب یکی از قدیمی‌ترین طباخی‌ها در محله تهرانپارس از وضع این روزهای کاسبی خود می‌گوید: «اصلا اوضاع خوب نیست. تا همین چند وقت پیش کله‌پاچه یکی از غذاهای همیشگی ایرانی‌ها بود.

ما از ساعت ٥ و ٤ صبح مشتری داشتیم تا پاسی از شب اما الان شرایط فرق کرده است. مردم نمی‌توانند برای خوردن یک وعده کله‌پاچه ٥٠‌هزار تومان هزینه کنند. مشتری‌هایمان خیلی کم شده اما برخی هم هستند که به هوای خوردن سیرابی می‌آیند. در واقع گران شدن کله‌پاچه باعث شده سیرابی مشتریان بیشتری پیدا کند. در حال حاضر قیمت هر کاسه سیرابی بین ١٦ تا ٢٠‌هزار تومان است که نسبت به قیمت کله‌پاچه و مخلفات آن ارزان و به صرفه است.»

جالب است بدانید که کله‌پاچه و سیراب شیردان در فهرست ٨٠ غذای چندش‌آور دنیا قرار گرفته‌اند و در موزه‌ای در شهر مالموی سوئد در معرض دید عموم گذاشته شده‌اند. در توضیح این دو غذای محبوب در این موزه نوشته شده: «غذای سنتی منطقه قفقاز و بعضی از کشورهای خاورمیانه. این غذا از سر و دست و پا و دیگر اندام‌های گوسفند یا گاو مثل چشم‌ها و مغز تهیه می‌شود.»/ روزنامه شهروند

منبع: ایران آنلاین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۰۹۷۹۱۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

گره اندر گره

تین نیوز  رانندگان و مالکان اتوبوس ها در 365 روز سال منتظرند که ناوگان فرسوده نوسازی شود، حقوق رانندگان ثابت و قیمت بلیت ها واقعی و غیردستوری شود و مسئولان برای این صنف با توجه به نیازمندی ها و درخواست های رانندگان و شرکت های مسافری تصمیم بگیرند.    با این حال، برآیند گفت وگو با اهالی صنف این است که مسئولان بدون توجه به پیشنهادهای کارشناسانه و دلسوزانه بخش و بیشتر بر اساس مصالح مدیریتی، خط مشئ هایی تعیین می کنند که به ضرر مجموعه فعالان حمل و نقل جاده ای مسافری تمام می شود. غلامرضا خادمی زاده، رئیس کانون سراسری انجمن های صنفی رانندگان و دارندگان حمل ونقل جاده ای مسافری کشور در گفت وگو با ترابران، درباره دلایل مختلف کاهش مسافران جاده ای و در عین حال، کمبود بلیت اتوبوس در ایام نوروز 1403 توضیحاتی ارائه داده است.

ترابران: لطفاً برایمان توضیح بدهید که افزایش 25 درصدی قیمت بلیت اتوبوس که از 15 اسفند اعمال شد، چه تاثیری بر روند سفرهای نوروزی از طریق ناوگان مسافری داشت؟

در بحث افزایش قیمت بلیت اتوبوس، ما مشکلات فراوانی داشتیم، زیرا در ابتدا، وزیر راه به علت قول ها و تعهداتش نسبت به هیئت دولت در خصوص کنترل قیمت ها، با افزایش نرخ مخالفت می کرد، بنابراین ما هم اعتراضات خود را به همه نهادها و ارگان های مربوطه نظارتی و امنیتی اعلام کردیم که با این نرخ ها حرکت اتوبوس ها اصلاً به صرفه نیست چون اساساً بحث افزایش نرخ نیست، بحث یکسر خالی است، زیرا در ایام نوروز در برخی استان ها و شهرها مسافر هست، ولی در برگشت دیگر مسافری برای مبدأ نیست، در پایان سفرهای نوروزی هم به مبادی خاص مسافر هست، ولی برعکس نیست؛ بنابراین چون مشکل یک سر خالی را داشتیم، درخواست افزایش قیمت کردیم تا رانندگان و مالکان اتوبوس انگیزه ای برای فعالیت داشته باشند.

ضمن اینکه امسال استثنای دیگری هم داشتیم و آن تقارن ماه مبارک رمضان با پیک سفرهای نوروزی بود. بسیاری از مردمی که قصد سفر داشتند، به دلیل محدودیت های مربوط به روزه داری نمی توانستند مسافرت کنند. همانطور که می دانید اغلب مصرف کنندگان ناوگان جاده ای اقشار متوسط رو به پایین هستند و این افراد معمولاً بیشتر به عقاید مذهبی خود پایبند هستند، بنابراین هم کاهش شدید مسافر و هم مشکل یک سر خالی را داشتیم و با این شرایط، انگیزه ای هم برای مالکان و رانندگان نمی ماند.

البته این افزایش نرخ دردسر زیادی داشت و هنوز هم دردسر داریم، زیرا رسماً اعلام نشده بود. وزارت راه و شهرسازی محافظه کاری کرد و وزیر راه در برخی مصاحبه ها اعلام کرد که افزایش نرخ نداریم و در برخی صحبت های دیگر گفت افزایش نرخ داریم یا سازمان راهداری یک بار اعلام کرد که 30 تا 40 درصد افزایش نرخ داریم و بعد بار دیگر اعلام کرد که فعلاً افزایش نداریم. همین تناقض گویی ها باعث شد برخی از نهادهای نظارتی ازجمله تعزیرات در بعضی استان ها و ادارات کل صمت نامه بزنند، مکاتبه کنند و به صورت حضوری جلوی کار را بگیرند.

نفر- کیلومتر در کشور ما برای اتوبوس های VIP، 1662 تومان ، اما قیمت فروش آن 410 تومان است و قیمت نفر -کیلومتر اتوبوس های عادی هم 1089 تومان است، ولی با قیمت 240 تومان به فروش می رسد، یعنی ما حدوداً یک چهارم قیمت واقعی دریافت می کنیم

در اوج سفرهای نوروزی، واقعاً درگیری های زیادی داشتیم تا حدی که در برخی استان ها مانند کردستان و لرستان شرکت های مسافربری تهدید به تعطیلی و اعمال جریمه هم شدند، بنابراین آن افزایش 25 درصدی کمک آنچنانی برای ما نداشت. خیلی از شرکت ها به دلیل نامه های ادارات کل صمت نتوانستند پیش فروش بلیت داشته باشند یا برخی مالکان تمایلی برای انجام سفر نداشتند. همان طور که می دانید انجام سفرهای ایمن و آسوده نیاز به آرامش خاطر رانندگان و مالکان اتوبوس ها دارد، اما متأسفانه با وضعیتی که برایتان توضیح دادم، مالکان و رانندگان چون آرامش نداشتند، نتوانستند خدمات درخوری را به مسافران ارائه دهند.

متاسفانه سازمان راهداری نه تنها هیچ کمکی نکرد، بلکه اطلاعیه ای دادند که بسیار غیرکاشناسی و به نحوی مضحک بود. اعلام کردند که رانندگان بخش کالا که علاقه دارند می توانند در ایام نوروز در بخش مسافری هم فعالیت کنند در حالی که اگر راننده بازنشسته دفترچه اش ابطال شده، راننده کامیون هم دفترچه ندارد، اگر راننده بازنشسته کارت هوشمند مسافر ندارد، راننده بخش کالا هم ندارد، اصلاً کدام رانندگان حمل کالا با آن میزان حقوق و آسایش و آرامش که نه پلیس راه و نه گشت و نه دلالی مزاحمش می شود وارد این حوزه می شود؟!

ترابران: البته ظاهراً همان میزان افزایش 25 درصدی هم برای بخش مسافری رضایت بخش نبود و مدیرعامل اتحادیه تعاونی مسافربری های کشور هم گفتند این افزایش، دردی از مشکلات رانندگان و صاحبان اتوبوس ها دوا نمی کند.

ببینید ما در دنیا چیزی به نام آمار و محاسبات داریم و هر کاری نیاز به برنامه ریزی براساس آمار دارد. در حمل ونقل در تمام دنیا، در بخش کالا تن- کیلومتر را داریم و در بخش مسافر نفر-کیلومتر که براساس انواع هزینه ها، میزان تورم بنابر آمار بانک مرکزی و قیمت قطعات و تعمیرات، از هزینه بیمه تا حقوق راننده و عوارض بین راهی محاسبه می شود. نفر- کیلومتر در کشور ما برای اتوبوس های VIP، 1662 تومان ، اما قیمت فروش آن 410 تومان است و قیمت نفر -کیلومتر اتوبوس های عادی هم 1089 تومان است، ولی با  قیمت 240 تومان به فروش می رسد، یعنی ما حدوداً یک چهارم قیمت واقعی دریافت می کنیم.

اگر نرخ امروز ما 4  برابر شود، تازه با قیمت قانونی برابر می شود. به این ترتیب، با 25 و30 درصد افزایش هم هیچ مشکلی حل نمی شود. شما ببینید با توجه به افزایش حداقل حقوق توسط وزارت کار، چند درصد حق بیمه رانندگان بالا رفته و چقدر حقوق رانندگان باید افزایش پیدا کند. پس از آن 25 درصد افزایش، 30 درصد آن بابت کمیسیون و عوارض کسر می شود.

پس واقعاً هیچ کمکی به معیشت رانندگان نشده، چون ما با نرخ واقعی فاصله داریم، این افزایش 25 درصدی فقط مسکن موقت بود، ولی با عملکرد وزیر راه و سازمان راهداری به عنوان متولی حمل ونقل جاده ای، لذت همان افزایش 25 درصدی قیمت بلیت را نتوانستیم بچشیم و با توجه به کاهش سفرها، در اوج سفرهای نوروزی تا 40 درصد اتوبوس ها با ظرفیت کامل حرکت نکردند.

تا سه سال پیش قیمت گذاری دست بخش خصوصی بود و متاسفانه اشتباه از خودمان بود که فقط نگران مسائل اقتصادی مسافران بودیم و نرخ های بلیت را واقعی نکردیم اما الان قیمت ها از طرف دولت دستوری شده است و همه فعالان را دچار مشکل کرده است، زیرا مسئولان در سازمان راهداری و وزارت راه بیش از هر چیز به پاسخگویی به مدیران رده بالای خود می اندیشند و در تصمیمات خود منافع و مصالح بخش را در نظر نمی گیرند.

ترابران: با توجه به مشکلاتی که به آنها اشاره کردید و حقوق کم رانندگان، آیا همه رانندگان فعال در انجام سفرهای نوروزی همکاری کردند؟

رانندگان به دلیل اینکه حقوقشان سرویسی است و کمترین حقوق در بین اقشار کارگری کشور را می گیرند، برای تامین هزینه های زندگی مجبورند که سرویس بروند و همه رانندگان در ایام نوروز حاضر بودند؛ پس اگر ما با کمبود راننده مواجه شدیم، به دلیل عدم برنامه ریزی و ساماندهی سازمان راهداری بود.

تا سه سال پیش قیمت گذاری دست بخش خصوصی بود و متاسفانه اشتباه از خودمان بود که فقط نگران مسائل اقتصادی مسافران بودیم و نرخ های بلیت را واقعی نکردیم اما الان قیمت ها از طرف دولت دستوری شده و همه فعالان را دچار مشکل کرده است

ما پیش از عید، به سازمان نامه زدیم و خواستیم که مانند ایام اربعین از رانندگان بازنشسته ای که هنوز توانایی انجام کار را دارند استفاده کنیم تا در پیک سفرهای نوروزی به ما کمک کنند. چندین نامه از طریق کانون رانندگان و دارندگان بخش مسافری ارسال کردیم و به صورت تلفنی و حضوری در جلسات این موضوع را پیگیری کردیم و قرار بود همکاری کنند، اما متاسفانه سازمان راهداری نه تنها هیچ کمکی نکرد، بلکه اطلاعیه ای دادند که بسیار غیرکاشناسی و به نحوی مضحک بود. اعلام کردند که رانندگان بخش کالا که علاقه دارند می توانند در ایام نوروز در بخش مسافری هم فعالیت کنند در حالی که اگر راننده بازنشسته دفترچه اش ابطال شده، راننده کامیون هم دفترچه ندارد، اگر راننده بازنشسته کارت هوشمند مسافر ندارد، راننده بخش کالا هم ندارد، اصلاً کدام رانندگان حمل کالا با آن میزان حقوق و آسایش و آرامش که نه پلیس راه و نه گشت و نه دلالی مزاحمش می شود وارد این حوزه می شود؟!

رانندگان بخش باری علی رغم محدودیت تردد کامیون ها در برخی ایام نوروز، حاضر نمی شوند با این حقوق پایین برای ما کار کنند و ترجیح می دهند تعطیلات را با خانواده اوقات خود بگذارند. در حالی که مسئولان خیلی راحت می توانستند که با قبول درخواست کانون رانندگان و دارندگان بخش مسافری برای استفاده از رانندگان بازنشسته که قبلاً آزموده شده بود این کمبود را جبران کنند. متاسفانه ما به شدت با کمبود رانندگان مواجه شدیم و به این کمبود راننده پلیس راهداری هم دامن به دلایل سختگیری های قانونی و حتی غیرقانونی می زند، دفترچه های بسیاری از راننده های ما گرفته شده و به دلیل توقیف دفترچه، رانندگان بسیاری نتوانستند با ما همکاری کنند. یعنی همه عوامل دست به دست هم دادند تا بخشی از ناوگان ما زمینگیر شوند و نتوانیم از حداکثر توان و داشته هایمان استفاده کنیم.

ترابران: آیا تعطیلات عید فطر، توانست موج جدیدی از سفرها را ایجاد کند که تا حدودی کسری حجم سفرهای نوروزی را جبران کند؟

با توجه به اینکه روز عید فطر معمولاً براساس تقویم نیست و براساس نظر علماست، بسیاری از افراد از قبل نمی توانند برای این ایام برنامه ریزی سفر کنند. ضمن اینکه سفرهای تعطیلات عید فطر کوتاه خواهد بود و سفر از استان های جنوبی به مشهد مقدس یا شهرهای شمالی امکان پذیر نیست. بیشتر این سفرها محدود می شود به سفرهای درون استانی و استان های همجوار که نمی تواند موجی ایجاد کند که تا حدی جبران کننده کمبود مسافر در نوروز باشید. این را هم در نظر داشته باشید که اتوبوس های ما 25 صندلی بیشتر ندارد، بیشتر از ظرفیت مشخصی، نمی توانیم کمبودهای گذشته خود را جبران کنیم.

ترابران: آیا یکی از عوامل کاهش سفرهای نوروزی مربوط به مسائل اقتصادی و کاهش قدرت خرید عموم جامعه نبوده است؟

بحث های اقتصادی قطعا تاثیرگذار است، ولی درصد کمی از دلایل کاهش سفر را شامل می شود، آنچه از نظر من اهمیت دارد عدم برنامه ریزی مسئولان برای سفرهای مردمی است، زیرا در نوروز، مسافران ساعت ها در ترافیک جاده ها می مانند موقعی که به مقصد می رسند، هیچ هتل و رستورانی نیست که پاسخگوی نیاز مسافران باشد و بسیاری از خدمات دهندگان از طریق گرانی یا ارائه خدمات بی کیفیت از تقاضای زیاد مسافران سوءاستفاده می کنند. با توجه به این مسائل، مثلاً خانواده من و تمام اقوامم هیچ گاه در ایام نوروز سفر نمی کنیم و برنامه سفر خود را در قبل یا بعد از ایام نوروز تنظیم می کنیم.

متاسفانه نبود برنامه ریزی و پیش بینی های لازم در سازمان های مرتبط با سفرهای مردمی از جمله سازمان راهداری، پلیس راه، سازمان میراث فرهنگی و گردشگری باعث شده که نتوانند شرایط خوبی برای سفر مردم در ایام نوروز فراهم کنند. با توجه به تجربیات سفرهای نوروزی در سال های قبل، مردم متوجه شده اند بیش از آنچه که برایشان رفاه و آسایش داشته باشند، دچار مشکلات متعددی می شوند وگرنه علی رغم فشارهای شدید مالی مردم می توانند مسائل اقتصادی خود را به هر ترتیبی مدیریت کنند. به عنوان مثال، در مجتمع های خدمات رفاهی بین راهی هیچ گونه نظارتی در ایام نوروز وجود ندارد و مسافری هم که مثلاً می خواهد یک کیلو آجیل بخرد، دیگر زمانی ندارد که بخواهد با سامانه 124 تماس بگیرد و شکایت خود را از افزایش قیمت ها اعلام کند.

آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانید