سردار میرقائد در پی جلوس بر صندلی هاشمی شاهرودی/ مجمع یعنی من و من یعنی مجمع!
تاریخ انتشار: ۵ دی ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۱۲۰۶۶۶
رویداد۲۴ نامزدهای انتخابات در ایران اگر رای نیاورند، معمولا خود را طلبکار یک پست مهم میدانند؛ فرقی نمیکند محمدباقر قالیباف باشد، یا ابراهیم رئیسی و محمدرضا عارف یا محسن رضایی! پس از گذشت دو دوره از انتخابات هنوز غرضی در کسوت یک رئیس جمهور در سایه مصاحبه میکند. نقدهای هاشمی طبا هم دست کمی از سایرین ندارد! محسن رضایی با چند دوره سابقه نامزدی انتخابات ریاست جمهوری و مجلس، احتمالا جایگاهی ویژه در این میان داشته باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
گزارشهای تصویری سایت مجمع تشخیص مصلحت نظام نیز به گونهای است که گویا مجمع یک عضو دارد و آن عضو، محسن رضایی است؛ عضوی که به روایت مجید انصاری در غیاب هاشمی شاهرودی گاهی به آیت الله جنتی میگوید ریاست جلسات مجمع را بر عهده بگیرد و گاهی از موحدی کرمانی میخواهد.
محمدرضا باهنر نیز گفته بود عملاً کارهای اداری و تحقیقی مجمع تشخیص مصلحت در غیبت رئیس در دست محسن رضایی و دستور کار جلسه را تعیین میکنند.
علی مطهری در تشریح رفتار محسن رضایی گفته بود «او به اقتضای طبیعت نظامیگری یعنی کشورگشایی و گسترش دادن قلمرو، در حال افزایش اختیارات مجمع و ورود به حوزه قانونگذاری است و البته فرصت غیبت آیتالله هاشمی رفسنجانی را نیز مغتنم شمردهاند.»
محسن رضایی حالا در فقدان دو هاشمی، دست بازتری در مجمع تشخیص مصلحت دارد و سه دهه نظامیگری به او آموخته گسترش قلمرو را از یاد نبرد؛ همانطور که در مناظره با احمدی نژاد میگفت او بوده که جنگ را مدیریت کرده است، در همه این سالهای قبل و بعد از هاشمی هم مدعی بوده که حاج محسن، که حالا دوست دارد دکتر محسن رضایی باشد، چهره اصلی تصمیمات مجمع تشخیص مصلحت نظام است.
رضایی از کجا آغاز کرد؟
محسن رضایی فرمانده جوان سالهای دفاع مقدس است. جوانی که در روزهای قبل از انقلاب، یک گروه مبارزه مسلحانه تاسیس کرد و بعد از مدتی انقلاب اسلامی به پیروزی رسید. بعد از انقلاب هم فرمانده جوان سپاه شد. پلههای ترقی محسن رضایی بسیار سریعتر از همنسلانش طی شد؛ فرماندهی کل سپاه ایران در جوانی برای کمتر چهرهای تکرار میشود اما محسن رضایی به آن دست یافت. با آن سابقه پیشبینی این بود که روند پیشرفت او همچنان حفظ شود؛ اتفاقی که نیفتاد تا محسن رضایی سعی کند همچنان از تنها قلمروی خود یعنی مجمع تشخیص حفاظت کند. فرزند کروبی در پاسخ به یکی از سخنان محسن رضایی گفته بود سقف اعتماد نظام تا حد دبیری مجمع است!
در جستجوی راه سوم در سپاه
شور انقلابی آن روزها، محسن رضایی را بدل به مردی کرد که در جوانی انواع القاب را به گردن او میآویختند. از سردار خیبر تا حاج محسن. در دهه هفتاد و بعد از پایان جنگ، مثل بسیاری از سپاهیان، وارد عرصه سیاست شد. در آن دوران مدیران سپاهی عموما نزدیکان به سردار یحیی صفوی بودند و عده کمی از مقلدان آیت الله منتظری و مخصوصا سردار حاج داود کریمی نیز طرفدارانی در سپاه داشتند. به خصوص اینکه سالها عبدالله نوری نماینده امام در سپاه بود و گفته میشود او نیز برای کنترل برخی خط کشیهای سیاسی وارد سپاه شده بود. در آن دوران محسن رضایی، به هیچ کدام از دو جناح اکثریت (رحیم صفوی) و اقلیت (حاج داود کریمی) دلبستگی نداشت و به خیال خود، به دنبال راه سوم در میان نظامیان سیاستمدار بود.
مرد راه سوم؛ ناکام در کسب رای مردم
این روحیه همیشه با محسن رضایی بوده است. او مدعی است که زیر پرچم هیچ چهره سیاسی و جناح و گروهی قرار نخواهد گرفت و مرد مسیر سوم است. مرد مسیر سوم در مجلس ششم از لیست اصولگرایان نامزد مجلس شد و از ورود به مجلس ناکام ماند. بعد از آن سال ۸۴ نامزد انتخابات ریاست جمهوری شد، ولی این بار در دفاع از مرحوم هاشمی رفسنجانی انصراف داد. سال ۸۸ به عنوان مرد راه سوم و با همراهی افرادی مثل دانش جعفری، مقابل احمدی نژاد نامزد انتخابات شد.
آن زمان گفته میشد برخی مدارک تقلب در انتخابات از طرف نظامیان اطراف محسن رضایی در اختیار میرحسین و کروبی قرار گرفته است. در مطلبی که روزهای گذشته سایت تسنیم درباره دیدار نمایندگان نامزدهای انتخابات ۸۸ با رهبر انقلاب منتشر کرده بود، از قول داوود دانش جعفری نماینده محسن گفته شده بود که «بعضی از نیروهای نظامی و صداوسیما به اصطلاح جانبدارانه کمک میکنند به یک نامزد خاص» دانش جعفری همچنین در آن جلسه گفته بود «محسن رضایی نتوانسته بلیت هواپیما جور کند اما احمدی نژاد از هواپیمای دولت استفاده میکرده است.»
محسن رضایی به عنوان نامزد معترضی که به خاطر مصلحت نظام سکوت کرد، احترامی کسب کرد و بار دیگر در سال ۹۲، وارد عرصه رقابتها شد. این بار با اصرار بر هویت بومی خود، و البته تا حدی موفق هم شد. لااقل در مقایسه با قالیباف و جلیلی که از انواع امکانات بهره برده بودند.
در انتخابات اول، آنقدر برای سردار جوک ساخته شد و به عنوان نامزد همیشگی با او شوخی میکردند و تحلیلها بر این بود که بعید است دیگر به جایگاه ریاست جمهوری فکر کند. همین شد که یک بار دیگر لباس نظامی به تن کرد. تا دی ۹۵ که هاشمی رفسنجانی، سیاستمدار مورد علاقه محسن رضایی درگذشت و از آن زمان، محسن رضایی، خود را مرد همه کاره مجمع تشخیص مصلحت نظام میداند.
محسن رضایی، گاه برای چراغ نشان دادن به قسمتهای مختلف، گافهایی داده است. همین چند هفته پیش گفت: «امروز نفوذیهای آمریکا در داخل چرخ اقتصاد را معطل کردهاند و در وزارتخانهها بیشتر از ترامپ در حال فعالیت هستند و اجازه نمیدهند کار انقلابی پیش برود. بدنه لیبرالها و نفوذیها نمیگذارند چرخ اقتصاد راه بیافتد»
بعد از آن بلافاصله دبیرخانه ستاد اطّلاعرسانی دولت در پاسخ از او خواست تا «مستندات و اطلاعات مربوط به حضور نفوذیها در وزارتخانهها و میزان کیفیت تاثیر آنها بر اقتصاد کشور، به منظور بهرهبرداریهای قانونی و پیگیریهای لازم، به دبیرخانه ستاد ارسال شود» چند روز بعد نامهای از دبیرخانه مجمع صادر شد و تلویحا گفته شد منظور از «نفوذیهای آمریکا در وزارتخانهها و دولت» در واقع «هواداران اندیشه آمریکایی» بوده است. جالب آنکه کسی هم پیگیری نکرد که دقیقا منظور او چه بوده است!
در زمان احمدی نژاد هم تقابل محسن رضایی با دولت و افشای برخی فسادهای دولتی در سایت تابناک، موجب شد بعضی سایتهای نزدیک به احمدی نژاد درباره پرونده قاچاق سیگار مطالبی منتشر کنند که هیچوقت پیگیری جدی نشد تا چه اندازه آن ادعاها درست بوده است.
هاشمی شاهرودی، جز ریاست در مجمع تشخیص، مسئولیتهای دیگر هم داشت؛ عضویت و نایب رئیسی مجلس خبرگان رهبری، عضویت در شورای نگهبان، ریاست هیاتعالی حل اختلاف و تنظیم روابط قوا، ریاست «دایرهالمعارف فقهاسلامی بر طبق مذهب اهلبیت و ریاست دانشگاه غیر دولتی «عدالت». پیدا کردن جایگزین برای او در این مشاغل کاری دشوار است. البته حاج محسن دوست دارد مهمترین مسئولیت از این لیست، به نام او سند بخورد. او رقبای جدی دارد. باید سقف اعتماد به او بالاتر میرود یا جایگاه او همان است که بود.
منبع: رویداد24
کلیدواژه: رویداد24 محسن رضایی هاشمی شاهرودی احمدی نژاد پرونده قاچاق سیگار درگذشت آیت الله هاشمی شاهرودی انتخاب رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام مجمع تشخیص مصلحت نظام
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.rouydad24.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «رویداد24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۱۲۰۶۶۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
انتقاد محسن هاشمی از زاکانی
به گزارش «تابناک» به نقل از انتخاب، وی در مطلبی نوشت: آنچه هم اکنون در شهر تهران به عنوان حمل و نقل عمومی هر چند ناقص مورد استفاده عموم قرار میگیرد. سابقهای حداقل صدو سی ساله داشته، چرا که مبنای مثل تعارف شاه عبدالعظیمی از خرید بلیط دو طرفه واگن دودی میآید. این سامانه حمل و نقل عمومی توسط ناصرالدین شاه قاجار با قراردادی به سبک BOT در سال ۱۲۶۶ در یک صفحه با شرکتی بلژیکی به اجرا در آمد و سالها فاصله تهران تا شاه عبدالعظیم را خدمت رسانی میکرد. اولین خودروی حمل و نقل عمومی مربوط به اواخر دوره قاجار است. در دوران پهلوی در سال ۱۳۳۱ شرکت واحد اتوبوسرانی تشکیل و در سال ۱۳۵۴ نیز شرکت راه آهن شهری تهران و حومه (مترو) تأسیس و کلنگ مترو نیز برای ۴ خط مترو به طول ۶۰ کیلومتر در اوج انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۶ زده شد.
از پیروزی انقلاب تا امروز علیرغم مخالفت دلواپسان وقت با ادامه ساخت مترو، با همت و پیگیری مجمع نمایندگان تهران در مجلس به ریاست آیتالله هاشمی رفسنجانی، کارگران، کارمندان و مدیران زحمات زیادی کشیده شد تا هم اکنون با ۷ خط مترو، ۱۵۹ ایستگاه و ۱۵۰۷ واگن، توانایی جابجایی حداقل ۳ میلیون سفر در روز به دست آمده و تهران مقام بیستم را در سامانههای حمل و نقل ریلی درون شهری جهان به خود اختصاص داده است. این نتیجه با استفاده از اعتبارات بانکی، فاینانس یا یوزانس حداقل ۳ میلیارد دلاری و قراردادهای بینالمللی انجام شده است؛ لذا تأمین سامانه حمل و نقل عمومی کارآمد از وظایف ذاتی مدیریت شهری بوده و احتیاج به این همه سروصدا و فخرفروشی ندارد.
شایان ذکر است براساس همین وظیفه در هر دوره خدماتی به سرانجام میرسد. از جمله در دوره پنجم شورا نیز ۴۰ کیلومتر از مترو و ۳۰ ایستگاه ۱۰۵ واگن اضافه شد. البته نتیجه ادامه فعالیتها از دوره چهارم بود؛ و قرارداد ۱۰۵ واگن هم از ۲۵% قرارداد دورههای قبل بود؛ لذا این طور نیست که همه فعالیتها منجر به نتیجه، مصادره به شخص شود. برقی سازی حمل و نقل عمومی هم از دهه ۷۰ حداقل با ۱۰۰ اتوبوس برقی با کابل بالاسری به سرانجام رسید که بیش از سی سال و هم اکنون با ۶۴ اتوبوس مشغول به کار است؛ لذا مشخص است که پیشینیان که زاکانی خود را از همه برتر میداند و خدمات خود را بهترین عنوان میکند؛ و مبتکرانه جمله قویترین دوره مدیریت شهری را به راحتی به زبان میراند، مجدانه بیشتر از آنچه او با این همه سروصدا به صورتی قول آن را میدهد، به سامان رساندهاند. بدون پشتوانه قدرت در چهارچوب قانون کارنامه قابل عرضهای دارند.
نگاهی به ایستگاههایی که در طول ۲ سال گذشته افتتاح شد، این امر را به خوبی نشان میدهد. طراحی و مناقصه و کلنگ خط ۶ و ۷ مترو در سال ۱۳۸۶ به زمین زده شده. چهار دستگاه TBM برای اجرای آن تأمین و ساخت آن در بخش سیویل به حدود ۹۵% رسید. میوه رسیده آن از درخت تناور خطوط ۶ و ۷ چیده و با فخرفروشی و بدون یادی از پیشنییان به رخ مردم کشیده شد.
قرارداد ۶۳۰ واگن که با تبلیغات کاذب آن را هزار و اندی مطرح میکنند، مصوبهای از سال ۱۳۹۵ دارد. مراحل قانونی مناقصه در اوج تحریمهای ترامپی و با مخالفتهای بازرسی کل کشور برای تعیین برنده مناقصه به سختی به امضای قرار داد رسیده. تخصیص سهمیه فاینانس و تصویب در بانک مرکزی ایران و بیمه خلقی چین و ابلاغ به دست اندرکاران دو طرف تا مرحله پیش پرداخت را پشت سر گذاشته، خوشبختانه در طول ۲ سال و نیم بخشی از پیش پرداخت داده شد. زحمات این حرکت کاملاً بدوش وزارت کشور، معاونت عمرانی و سازمان شهرداریها بوده و اصولاً ربطی به شهرداری تهران ندارد؛ و باز پرداخت هم به عهده دولت است.
معاون حمل و نقل و ترافیک شهردرای تهران از جشن تکمیل خطوط ۷ گانه مترو خبر داده که سهم شهرداری فعلی نیم درصد هم نیست. البته خبری هم از شروع احداث ساخت خطوط ۸ و ۹ و ۱۰ و ۱۱ داده شد که جای تبریک دارد و اگر بودجه تأمین شود میتواند در ۱۵ سال آینده تکمیل و به بهرهبرداری برسد.
به نظر آنچه هم اکنون بخشی از اعضای شورای شهر را عصبانی نموده. تبلیغات بی حد و بعضاً بی پشتوانه و بدون نتیجه برای این دوره شورا با قولهای پی در پی و بی خبر گذاشتن اعضا از واقعیتها میباشد. برای مثال پیش پرداخت ۶۳۰ واگن از ابتدای سال ۱۴۰۲ چند بار پرداخت شده اعلام شد؛ و از سهمیه فاینانس ۲۵% و ۵۰% تا ۱۰۰۰ واگن هم خبری نیست؟!
همیشه فخر فروشی مورد نکوهش بوده است. البته ذهن به سمت مال و جاه و مقام میرود. ولی این مقال فخر فروشی مدیران به پشتوانه قدرت حکومتی را مد نظر قرار داده است. سالها پیش در بازدیدی، فردی گفت شهید ندادهایم تا مدیران فخر فروشی کنند و آن هم نه برپایه تخصص و تعهد و یا عملکرد قابل تقدیر، بلکه بر پایه اتصال به قدرت و خود را عاری از هرگونه پاسخگویی دیدن.