Web Analytics Made Easy - Statcounter

مهتاب کرامتی می‌گوید داوری در بیست‌ویکمین جشنواره قصه‌گویی باعث شد خاطرات خوب و خاطرات غم‌انگیزش زنده شود.به گزارش بلاغ،مهتاب کرامتی، بازیگر و تهیه‌کننده سینمای ایران که به‌عنوان یکی از داوران بخش‌های بین‌الملل و 90 ثانیه،‌ بیست‌ویکمین جشنواره قصه‌گویی در این جشنواره حضور پیدا کرده است، دلیل انتخابش را علاقه به شنیدن قصه و قصه‌گویی عنوان می‌کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

روزنامه شرق با این بازیگر درباره جشنواره قصه‌گویی، کیفیت آثاری که مورد داوری قرار داده و جایگاه قصه و قصه‌گویی در ایران به صحبت نشسته که مشروح آن را در زیر می‌خوانید.

اولین قصه‌ای که به خاطر می‌آورید چیست و چه کسی آن را برای شما تعریف کرد؟

به نظر من قصه‌شنیدن برای همه جذاب است و ارتباطی به سن کسی ندارد. هرچند قصه‌گویی خیلی سخت است، اما من به این دلیل در کنار داوران بیست‌ویکمین جشنواره قصه‌گویی قرار گرفتم که قصه‌شنیدن را دوست دارم. قصه‌شنیدن ارتباط مستقیمی با حال خوب دارد و انسان را به رؤیا نزدیک می‌کند. قصه‌ای که همیشه در ذهنم مانده است و مادربزرگم برایم تعریف می‌کرد و جذاب بود، قصه "سنگ صبور" بود که اتفاقا آن را به شکل دیگری در سینما در فیلم "آتش سبز" به نویسندگی و کارگردانی محمدرضا اصلانی تجربه کردم.

فکر می‌کنید چرا از رونق قصه‌گویی کاسته شده است؟ آیا عواملی مانند پیشرفت تکنولوژی در این مورد مؤثر است؟

تکنولوژی، هم می‌تواند کمک‌کننده باشد و هم مخرب. تکنولوژی اگر ما را از فضای خانه، خانواده، دورهمی، قصه‌گویی و قصه‌شنیدن و گفت‌وگو با هم دور کند، خیلی مخرب است، اما اگر به ما کمک کند تا قصه‌های ما زنده بمانند، نقطه قوت محسوب می‌شود. شاید یکی از عواملی که قصه‌گویی از رونق افتاده است، حال بد انسان‌هاست و اینکه در همه حال اخبار بد به گوش ما می‌رسد و این سبب شده ما حال‌وحوصله قصه‌شنیدن نداشته باشیم، اما اگر خودمان را به دنیای قصه‌ها بسپاریم حالمان خوب می‌شود. امکان ندارد کسی قصه خوبی بشنود و حالش خوب نشود.

 وقتی که آثار ارسالی به جشنواره را داوری می‌کردید چه حسی داشتید؟

وقتی در حال داوری آثار جشنواره قصه‌گویی از زبان کودکان، بزرگ‌سالان و مادربزرگ‌ها و پدربزرگ‌ها بودم، حالم خیلی خوب بود. با خودم فکر می‌کردم کاش قصه‌گویی کم‌رنگ نشود. کوچک‌شدن خانواده‌ها، کم‌شدن تعداد خواهر و برادرها، دوربودن اعضای خانواده از هم و کم‌شدن در کنار هم‌بودن‌ها، به نظر من سبب کم‌رنگ‌شدن قصه‌گویی‌ها شده است.

چه اقدامات و کارهایی می‌توانیم انجام دهیم تا قصه‌گویی مثل گذشته رونق بگیرد؟

به نظر من باید قصه‌ها را زنده نگه داشت. برای بچه‌ها فضای مناسب فراهم کرد و به قصه‌هایشان گوش داد و قصه‌گویی یادشان داد. همچنین بهتر است قصه‌گویی در مدارس و مهدکودک‌ها آموزش داده شود و جشنواره‌هایی نظیر جشنواره قصه‌گویی بیشتر شکل بگیرد. می‌دانم که امسال بیست‌ویکمین دوره جشنواره قصه‌گویی است؛ اما خود من حتی با این جشنواره آشنا نبودم و چقدر خوب است این موضوع رسانه‌ای شود و تبلیغات پررنگ‌تری حول آن صورت گیرد.

ارزیابی‌تان از قصه‌هایی که در جشنواره روایت شد، چه بود؟

من دو بخش از جشنواره یعنی بخش بین‌الملل و بخش قصه‌گویی 90‌ثانیه‌ای را دیدم. در بخش بین‌الملل که کمی با آن آشنایی داشتم، دیدن اینکه از فضا، لباس، زبان بدن، بیان و داستان‌های تأثیرگذار برای قصه‌گویی استفاده کرده بودند، برایم جالب و تجربه متفاوتی بود. در داوری بخش قصه‌گویی 90‌ثانیه‌ای، کار سختی را انجام دادیم؛ چون ما از قصه‌گویی یک پدربزرگ 70‌ساله تا قصه‌گویی یک کودک هفت‌ساله داشتیم و هر دو خیلی شیرین داستان‌هایشان را روایت کرده بودند. رقابت در این بخش سنگین بود؛ اما برای شخص من تجربه فوق‌العاده‌ای بود و ضمن اینکه داوری می‌کردم، 180 قصه شنیدم که خیلی از آنها خوب بودند و با شنیدن آنها خاطرات خوب و برخی مواقع، خاطرات غم‌انگیزی برایم زنده شد.

 

منبع: بلاغ مازندران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.bloghnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «بلاغ مازندران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۱۲۹۸۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

رضاییان: هواداران پرسپولیس در قلب من جا دارند

بازیکن تیم فوتبال سپاهان اصفهان، گفت: هواداران پرسپولیس همیشه در قلب من جا دارند و کلی خاطرات با آن‌ها دارم و همیشه به آن‌ها احترام می‌گذارم.

به گزارش مشرق، رامین رضاییان بعد از تساوی مقابل پرسپولیس، اظهار داشت: به نتیجه بازی کاری ندارم. در زندگی یاد گرفته‌ام که شرافتمندانه زندگی کنم. تعدادی از هواداران پرسپولیس از من دلخور بودند و باید این را بدانند که همیشه در قلب من جا دارند و کلی خاطرات با آن‌ها دارم. همیشه به آن‌ها احترام می‌گذارم و درک می‌کنم به دلیل تعصبی که به پرسپولیس دارند شاید یک توقع دیگری از رامین رضاییان دارند.

وی افزود: تعداد محدودی از هواداران را خطاب می‌کنم، اما همه هوادران پرسپولیس برای من قابل احترام هستند و هر حرفی بزنند، باز هم من آن‌ها را دوست دارم.

رضاییان در رابطه تساوی مقابل پرسپولیس اظهار داشت: بازی قشنگی بود و من هم با جان دل برای سپاهان بازی کردم.

وی در رابطه با اظهارات رضا درویش مدیرعامل باشگاه پرسپولیس که گفته بود بازیکنان سپاهان وقت تلف کرده‌اند، گفت: نه اصلا همچنین چیزی وجود نداشته است.

منبع: ایرنا

دیگر خبرها

  • وضعیت تلخ اقتصاد ایران در خاطره‌گویی فوتبالیست سابق در تلویزیون | فیلم
  • واکنش عجیب خطیر بعد از شنیدن خبر برکناری‌اش
  • وداع با جانباز و آزاده سرافراز دوران دفاع مقدس
  • ۴۲ سال چشم انتظاری خانواده شهید مفقود الاثر مشهدی پایان یافت
  • رضاییان: هواداران پرسپولیس در قلب من جا دارند
  • ببینید | واکنش عجیب مسعود فراستی پس از شنیدن نام محمدرضا گلزار و بهرام رادان
  • آموزش علوم پزشکی از کلاس درس تا عرصه
  • رسانه صهیونیستی: توقف جنگ و خروج اشغالگران، شرط السنوار برای توافق است
  • زنده یاد آتیلا پسیانی خالق خاطرات دهه شصتی‌ها بود
  • پخش زنده| جشنواره ملی امتنان از کارگران با حضور رئیس‌جمهور