تعرفه گاز بهای فریمانی ها طبق اقلیم سردسیری محاسبه میشود
تاریخ انتشار: ۲۷ مهر ۱۳۹۵ | کد خبر: ۹۶۱۹۹۸۱
نماینده مردم فریمان در مجلس شورای اسلامی: براساس مصوبه هیئت مدیره گاز کشور از 4 مهرماه جاری شهرستان فریمان به عنوان 20 و ششمین شهری است که تعرفه گاز آن....
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
منبع: دانا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۹۶۱۹۹۸۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
میرابها و توزیع عادلانه آب در کن | مدت آبرسانی چگونه با پنگان محاسبه میشد؟
همشهری آنلاین- سمیراباباجانپور: علت شکلگیری این شغل هم به دلیل درگیریهای مختلفی بود که بر سر تقسیم سهم آب میان باغداران صورت میگرفت. بنابراین، مأموران امنیتی به این نتیجه رسیدند تا مسئولیت تقسیم کار را به ریشسفیدان یا معتمدان محلهها و روستاها بسپارند تا جلو بروز خیلی از اختلافات و درگیریها گرفته شود.
قصههای خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
جالب است بدانید مهمترین ابزار میرابها که عموماً به شکل وراثتی در این شغل مشغول بودند، وسیلهای به نام «پنگان» بود که میراب همراه آن میبایست در ابتدای مجرای آب بنشیند تا ساعت آبیاری هر باغ و زمین کشاورزی مشخص شود. پنگان هم متشکل از دیگی پر از آب بود که کاسهای سوراخدار را در آن میانداختند تا از آب پر شود. هر بار که کاسه از آب پر میشد، معادل آن یک سنگ در داخل دیگ میانداختند و گفته میشود هر کاسه را به ازای حدودا هفت دقیقه آبیاری محاسبه میکردند.
کاسه پنگانعلیرضا بزرگی، یکی از باغداران قدیمی کن، در مورد وظایف میرابها میگوید: «میرابها غیر از تقسیم آب میان زمینهای کشاورزی و باغها، مسئول پر کردن آبانبارهای عمومی، حوض و آبانبارهای خانهها نیز بودند. حاج محمد عشوری آخرین میرآب کن بود که به شکل سنتی این شغل را انجام میداد. او از سربند، آب را میآورد و به باغهای کن میرساند.
مرحوم محمد عشوری، اخرین میراب محله کناین وظیفه را یک روز در میان برای خانهها و باغها بهصورت متناوب انجام میداد و در این یک روز باید هم حوض خانهها و آبانبارهای خانگی را پر میکرد. جالب اینکه در زمان آبرسانی به خانهها، مردم بسیار مراعات میکردند در مسیر جوی و رودخانه آلودگی ایجاد نکنند، چرا که این آب مصرف شرب خانگی هم داشت.»
کد خبر 844284 برچسبها هویت شهری همشهری محله