به نقل از «ایرنا»

صادرات افزون بر یک میلیون تن سیمان و کلینکر از کارخانه سیمان سیستان

تاریخ انتشار: ۱۶ خرداد ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۵۶۴۴۶۰

محمدرضا احسانفر روز سه شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: از مجموع یک میلیون و 180 هزار تن سیمان صادر شده یک میلیون و 157 هزار تن سیمان خالص و 23 هزار تن به صورت کلینکر(سیمان آسیاب نشده) از کارخانه سیمان سیستان برای مصرف داخلی کشور و به کشورهای افغانستان و پاکستان صادر شده است.
وی بیان کرد: کارخانه سیمان سیستان سال 82 با هدف تولید کلینکر و انواع سیمان پرتلند و پرتلند پوزولانی با بهره گیری از فناوری روز دنیا و عرضه محصولات تولیدی با بالاترین کیفیت و کمیت ممکن در بازارهای داخلی و خارجی راه اندازی شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی افزود: در کنار این کارخانه شرکت های متعددی در داخل و خارج کشور نظیر شرکت سیستان سیمان ترابر، شرکت اطلس و شرکت اریا سمنت در افغانستان راه اندازی شده که توانسته با عملکرد مطلوب برای هفت سال پی در پی به ترتیب بزرگترین صادرکننده سیمان ایران به افغانستان و پاکستان باشد.
وی بیان کرد: کارخانه سیمان سیستان یک شرکت ثبتی در وین دارد که وظیفه تامین ماشین آلات و قطعات این کارخانه را برعهده دارد.
وی میزان صادرات سیمان در سال گذشته را 724 هزار تن ذکر کرد و گفت: این میزان 61 و نیم درصد از کل سیمان تولید شده این کارخانه را شامل می شود.
وی تاکید کرد: کارخانه سیمان سیستان با فلسفه وجودی رفع محرومیت منطقه از طریق ایجاد اشتغال، بهره گیری از ظرفیت های انسانی، طبیعی و معدنی استان، تولید و تامین سیمان مورد نیاز منطقه و ایجاد بستر برای صادرات سیمان به کشورهای شرق و جنوب ایران پای بر عرصه صنعت کشور گذاشت.
مدیرعامل صنایع سیمان زابل افزود: این کارخانه علاوه بر تولید محصول با کیفیت بالای صادراتی توانست در استان محروم سیستان و بلوچستان زمینه اشتغال هزار و 100 نفر به صورت مستقیم و افزون بر چهار هزار نفر را به صورت غیر مستقیم فراهم کند.
احسانفر اظهار داشت: هم اینک حدود 200 دستگاه کامیون، تریلی و غیره مسئول حمل و نقل محصولات این کارخانه به داخل و خارج از کشور هستند.
وی بیان کرد: کارخانه سیمان سیستان با راه اندازی واحد بسته بندی سیمان در زرنج افغانستان با فراهم کردن اشتغال حدود 200 نفر هم اینک بزرگترین سرمایه گذار خارجی در ایالت نیمروز این کشور محسوب می شود.
وی افزود: کارخانه سیمان سیستان این آمادگی را دارد که در طرح های بزرگ و کلان سیستان و بلوچستان نظیر کارخانه سیمان تیس، فولاد مکران و ساخت نیروگاه خورشیدی سرمایه گذاری کند.
وی با اشاره به مشکلات سیمان سیستان در امر صادرات گفت: با وجود اینکه این کارخانه 10 درصد صادرات سیمان کشور را به خود اختصاص داده است اما با مشکلات قابل توجهی در زمینه زیربنایی در استان روبه رواست.
مدیرعامل کارخانه سیمان سیستان نبود ناوگان حمل و نقل و ظرفیت معبر مرزی را از جمله مشکلات این کارخانه در صادرات ذکر کرد و افزود: تنها معبر مرزی برای صادرات کالا از ایران به افغانستان پل ابریشم است که این پل در میلک ظرفیت حتی عبور تولیدات این کارخانه را ندارد.
احسانفر اظهار داشت: ساخت پل دوم بر روی رودخانه هیرمند از چندین سال پیش قرار است ساخته شود که متاسفانه هنوز در حوزه سیاسی به جمع بندی نرسیده است.
وی بیان کرد: این درحالیست که کارخانه سیمان سیستان 200 هزار تن کالاهای صادراتی خود را به ناچار 300 کیلومتر دورتر از طریق خراسان جنوبی به افغانستان صادر می کند.
وی هدر رفت انرژی، سوخت و تخریب جاده ها را از جمله پیامدهای صادرات محصولات کارخانه سیمان سیستان به افغانستان از طریق خراسان جنوبی ذکر کرد.
وی تاکید کرد: برای رفع این مشکل مسئولان این کارخانه ایده ایجاد نوار نقاله در 2 طرف مرز با سرمایه گذاری مشترک را پیشنهاد کرده اند.
مدیرعامل صنایع سیمان زابل( کارخانه سیمان سیستان) ادامه داد: ایجاد نوار نقاله توسط مسئولان استان مورد تایید قرار گرفته اما نیازمند مجوز از سوی کشور افغانستان است.
احسانفر اظهار داشت: طرح ساخت نوار نقاله در کنار پل ابریشم نیازمند حدود 12 میلیارد تومان سرمایه گذاری است که این کارخانه در صورت صدور مجوز از سوی دستگاههای دست اندرکار تمام هزینه های آن را تقبل می کند.
وی افزود: با توجه به اینکه دولت سرمایه گذاری های بسیار زیادی در بندر چابهار انجام داده و قرار است این بندر به یکی از لنگرگاههای بزرگ کشور تبدیل و تجار افغان و هند و غیره در آن فعال شوند، انتقال کالاهای وارداتی و ترانزیتی به افغانستان نیاز به مجرای خروجی بزرگی دارد که پل ابریشم هیچ تناسبی با این حجم سرمایه گذاری ندارد باید هر چه سریعتر پل دوم بر روی رودخانه هیرمند ساخته شود.
وی تصریح کرد: ما معتقدیم که می توانیم سالانه یک میلیون تن سیمان به افغانستان صادر کنیم که احداث پل دوم به تحقق این امر کمک شایانی می کند.
وی بیان کرد: توجه مسئولان کارخانه سیمان سیستان به کیفیت در تولید و صادرات به اندازه ای است که بالاترین قیمت فروش را نسبت به سایر رقبا در حوزه سیمان به دست آوردیم.
مدیرعامل صنایع سیمان زابل ادامه داد: پاکستان در گذشته بسیاری از نیاز بازار افغانستان به سیمان را تامین می کرد که کارخانه سیمان سیستان با تولید سیمان با کیفیت توانست بازار افغانستان را در دست گیرد.
احسانفر اظهار داشت: سال گذشته سیمان تولیدی کارخانه سیمان زابل از طریق زمینی و از داخل خاک افغانستان به تاجیکستان صادر می شد.
وی بیان کرد: کارخانه سیمان سیستان پارسال هزار و 300 میلیارد ریال عملکرد فروش داشته است.
وی ادامه داد: با وجود تمام هزینه هایی که این کارخانه انجام داد 297 میلیارد ریال از محل صادرات سیمان سود بدست آورد.
وی افزود: 144 میلیارد ریال معادل 60 درصد سرمایه گذاری در کارخانه سیمان سیستان متعلق به سهامداران این کارخانه است.
مدیرعامل صنایع سیمان زابل (سیستان) میزان سرمایه گذاری اولیه این کارخانه را هزار و 500 میلیارد ریال ذکر کرد و گفت: هم اینک 100 درصد سهام کارخانه سیمان سیستان متعلق به مردم بومی سیستان و بلوچستان است.
وی بیان کرد: کارخانه سیمان سیستان علاوه بر اینکه 100 درصد میزان سرمایه گذاری سهامداران را به آنها بازگردانده تا کنون 85 درصد نیز سود به آنان پرداخت کرده است.
وی ادامه داد: این موفقیت ها در شرایطی رخ داد که کشور در رکود قرار داشت.
احسانفر افزود: مسئولان کارخانه سیمان سیستان در این سالها به گونه ای عمل کردند که این کارخانه توانست بیشتر از ظرفیت اسمی خود سیمان تولید کند.
مدیرعامل کارخانه سیمان سیستان گفت: در این سالها علاوه بر پرداخت اقساط کارخانه به بانک ها سود سهامداران نیز به موقع به آنان پرداخت شد.
وی اظهار داشت: شرکت صنایع سیمان زابل پارسال در میان 500 شرکت برتر کشور با 55 رتبه ارتقا در ردیف 294 شرکت برتر قرار گرفت.
وی ادامه داد: همچنین این کارخانه پارسال رتبه نخست را در شاخص فروش در بین شرکت های تولید سیمان کشور به دست آورد.
وی با بیان اینکه کارخانه سیمان سیستان به دلیل نبود گاز از سوخت مازوت استفاده می کند، گفت: تهیه سوخت مازوت مشکلات زیادی از جمله هزینه بالای حمل و نقل برای این کارخانه به وجود آورده است.
وی اظهار داشت: سالانه حدود 100 میلیون لیتر سوخت در کارخانه سیمان سیستان مصرف می شود.
وی بیان کرد: بر اساس نقشه های موجود قرار است خط انتقال لوله گاز زاهدان به زابل از مجاورت کارخانه سیمان سیستان عبور کند که در زمان راه اندازی این خط و می توانیم در آینده یک انشعاب برای این کارخانه بگیریم.
وی ادامه داد: تمام تجهیزات گاز در سال 83 خریداری و در انبار کارخانه سیمان سیستان نگهداری می شود.
مدیرعامل صنایع سیمان زابل گفت: این شرکت تا پایان پارسال 210 میلیارد ریال به تامین اجتماعی بابت حق بیمه پرسنل و پیمانکاران پرداخت کرده است.
احسانفر اضافه کرد: کارخانه سیمان سیستان با وجود معافیت مالیاتی 110 میلیارد ریال مالیات تکلیفی و عملکرد پرداخت کرده است.
وی افزود: همچنین این کارخانه 482 میلیارد ریال پارسال اقساط خودش را به بانک های عامل پرداخت کرده است.
وی ادامه داد: پارسال 138 میلیارد ریال نیز از بانک های عامل وام دریافت کردیم.
وی بیان کرد: افزون بر 900 میلیارد ریال در کارخانه سیمان سیستان سود انباشته داریم که 140 میلیارد ریال آن بین سهامداران به عنوان سود پرداخت شده است.
مدیرعامل صنایع سیمان زابل گفت: این کارخانه در حالی به بهره برداری رسید که با هدفممند سازی یارانه ها همزمان شد و مشکلات ارزی را برای این کارخانه به وجود آورد.
احسانفر اظهار داشت: برای تهیه و تامین ماشین آلات 30 میلیون و 500 هزار یورو (سی و نیم میلیون) ارز دریافت کردیم.
وی بیان کرد: کارخانه سیمان سیستان کمترین میزان برق و سوخت مصرفی را در بین کارخانه های سیمان کشور دارد.
وی ادامه داد: هزینه های تولید در سیستان و بلوچستان 35 درصد بیشتر از سایر استانهای کشور است.
وی افزود: ما معتقدیم که ایجاد منطقه آزاد تجاری مشترک بین ایران و افغانستان تنها راه نجات سیستان و ولایت نیمروز از این وضعیت بد اقتصادی است.
مدیرعامل صنایع سیمان زابل گفت: ایجاد منطقه مشترک آزاد تجاری بین ایران و افغانستان علاوه بر توسعه این منطقه به مهاجرت معکوس هم کمک می کند.
احسانفر با اشاره به ساخت شرکت پلیمر پاکت پرند زاهدان اظهار داشت: این شرکت با سرمایه گذاری 350 میلیارد ریال و با ظرفیت 60 میلیون قطعه پاکت سیمان در مرحله راه اندازی آزمایشی قرار دارد.
به گزارش ایرنا شرکت صنایع سیمان زابل (کارخانه سیمان سیستان) در شهریور 1382 با هدف تولید یک میلیون تن سیمان خاکستری در سال تأسیس شد.
کلنگ احداث کارخانه سیمان سیستان در 65 کیلومتری جاده زاهدان به مشهد در فروردین 1385 به زمین زده شد و در مرداد ماه همان سال نیز اولین بتن ریزی صورت پذیرفت . با گذشت تنها 32 ماه در آبان ماه سال 88 کارخانه در مسیر راه اندازی قرار گرفت و در نهم اردیبهشت سال 1389 نیز با حضور رئیس جمهوری اسلامی ایران افتتاح و بهره برداری شد.
به گفته احسانفر این کارخانه با فلسفه وجودی رفع بخشی از محرومیتهای مردم منطقه از طریق ایجاد اشتغال، بهره گیری از ظرفیتهای انسانی، طبیعی و معدنی استان، تولید و تامین سیمان مورد نیاز منطقه و ایجاد بستر صدور سیمان به کشورهای شرق و جنوب ایران پای به عرصه صنعت کشور نهاد و بر اساس نگرش خاص وجودی شرکت و مزیت نسبی دسترسی به معادن غنی و مرغوب و ایده ی بهره گیری از فناوری برتر تولید رهسپار هدف بلند شکوفایی تولید در قلب کویر بایر منطقه و رشد اقتصادی، صنعتی و اجتماعی متعاقب آن شد.
استان سیستان و بلوچستان به سبب موقعیت جغرافیایی و داشتن بیش از 110 کیلومتر مرز با 2 کشور پاکستان و افغانستان، منطقه آزاد چابهار، بازارچه های مشترک مرزی با 2 کشور یادشده از ظرفیت و توانمندی بالایی در تجارت و بازرگانی و صنعتی و معدنی برخوردار است.
3213 **6081 خبرنگار: اکبر نوری ** انتشار دهنده: حیدر سرایانی

منبع: ایرنا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۵۶۴۴۶۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تحریم‌های آمریکا تحریم شد/ روند افزایشی تولید نفت خام در ۱۴۰۲

محمدصادق مهرجو گفت: تحریم‌های آمریکا در مقطع زمانی کنونی خیلی جدی دنبال نخواهد شد و صادرات نفت خام ما را خیلی با چالش مواجه نمی‌کند. روند تولید نفت خام در سال جدید افزایشی خواهد بود و متعاقب آن، صادرات ما هم در سطح فعلی حفظ خواهد شد

محمدصادق مهرجو، کارشناس انرژی در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری دانشجو گفت: به طور متوسط ایران در سال ۱۴۰۲، روزانه ۳.۲ میلیون بشکه نفت خام تولید کرده است که از این میزان، روزانه یک میلیون و ۷۵۰ هزار بشکه به سمت پالایشگاه‌های داخلی ارسال و مابقی برای صادرات در دسترس بوده است. یعنی ما به طور متوسط روزانه یک میلیون و ۴۵۰ هزار بشکه نفت خام برای صادرات داشتیم. عمده صادرات ما نیز به پالایشگاه‌های چین و هند انجام می‌شد.

 

وی ادامه داد: در این بین، راه‌های صادرات نفت خام به بازار‌های آسیا مجددا احیا شد و نیاز کشور‌های بزرگ و واردکننده نفت خام مانند چین و هند را تامین کرد؛ به خصوص کشور چین که به دلیل چشم‌انداز مثبت اقتصادی، بعد از پاندمی کرونا قصد افزایش واردات نفت خام و افزایش ظرفیت‌های پالایشی را دارد.

 

مهرجو درخصوص نیاز وارداتی کشور چین توضیح داد: اگر تولید روزانه نفت خام چین را به طور متوسط ۴.۲ میلیون بشکه و ظرفیت پالایشی این کشور را ۱۹.۵ میلیون بشکه در نظر بگیریم، چین روزانه نیاز به واردات ۱۵ میلیون بشکه نفت خام دارد که با توجه به تحریم‌های آمریکا و اروپا علیه صادرات نفت خام روسیه و تخفیف‌هایی که این کشور مجبور است برای فروش نفت خام خود بدهد، بخش عمده‌ای از واردات نفت خام چین را به خودش اختصاص می‌دهد.

 

وی افزود: البته تخفیف‌های ایران با توجه کیفیت بالاتر نفت خام صادراتی ما نسبت به نفت خام روسیه، به مراتب کمتر است. از طرفی ما رقیب دیگری، چون عراق داریم که مانع تحریمی برای فروش نفت خام خود ندارد و البته تخفیفی هم بابت فروش، پرداخت نمی‌کند. از آنجا که نوع نگاه چینی‌ها و هندی‌ها به بازار واردات نفت خام صرفا استفاده از موقعیت کنونی برای تامین بیشتر و ارزان‌تر نفت خام پالایشگاه است، لذا چشم‌پوشی از این موقعیت که به سبب تحریم فروش نفت خام ایران و روسیه، فراهم کرده بسیار سخت است. به همین علت به نظر می‌رسد میزان سودی که پالایشگاه‌های نفت خام چین و هند ناشی از واردات نفت خام تخفیف‌دار ایران و روسیه (مخصوصا تخفیف‌های روسیه) دریافت می‌کند، باعث می‌شود که بتوانند ریسک‌های وارداتی را تحمل کنند و از این سود قابل توجه، صرف نظر نکنند.

 

این کارشناس انرژی عنوان کرد: بر اساس خبر‌هایی که وجود دارد، حتی پالایشگاه‌های نفت خام اروپایی که قبل از تحریم‌های روسیه و سقف قیمتی اعمال شده، مقصد اصلی صادرات نفت خام این کشور بوده‌اند همچنان نتوانستند از واردات نفت خام این کشور علی رغم تحریم‌های اعمال شده اتحادیه اروپا، چشم پوشی کنند و همچنان از طریق واسطه‌های خودشان واردات نفت خام تخفیف دار روسیه را ادامه می‌دهند. این سود آنقدر زیاد است که توجه شرکت‌های نفتی اروپایی را به خودش جلب کرده و این شرکت‌ها از طریق شرکت‌های کوچک واسطه‌ای، در زمینه واردات و معامله‌های محموله‌های نفت خام فعال هستند.

 

مهرجو با اشاره به اینکه امسال در آمریکا انتخابات برگزار خواهد شد و برای حزب دموکرات و رئیس جمهور فعلی آمریکا عدم افزایش قیمت‌های فرآورده‌های نفتی در بازار آمریکا، یکی از هدف‌های اصلی است، گفت: آمریکایی‌ها سعی می‌کنند علی رغم اعلام رسمی تحریم‌ها، در عمل سختگیری زیادی را برای تجارت کشور‌های تحت تحریم (حداقل تا موعد انتخابات) نداشته باشند تا کمبود عرضه در بازار نفت خام به خصوص باعث تلاطم قیمتی در بازار آمریکا نشود.

 

وی ادامه داد: از مجموع این صحبت‌ها می‌توان نتیجه گرفت که تحریم‌های آمریکا در مقطع زمانی کنونی (حداقل تا زمان انتخابات آمریکا) خیلی جدی دنبال نخواهد شد و صادرات نفت خام ما را خیلی با چالش مواجه نمی‌کند. روند تولید نفت خام در سال جدید افزایشی خواهد بود و متعاقب آن، صادرات ما هم در سطح فعلی حفظ خواهد شد و اگر چالشی از ناحیه تحریم برای صادرات ما بوجود بیاید قابل توجه نخواهد بود.

 

این کارشناس انرژی درمورد نگاه چین به کشور‌های تامین کننده نفت خام گفت: نحوه برخورد چین با توجه به سابقه و نوع نگاه اقتصادی که دارد، تغییر به‌خصوصی نخواهد کرد؛ چون نگاه چین به کشور‌های تامین کننده نفت خام، یک نگاه مقطعی نیست و تمایل دارد که روابط خود را با تمامی صادر کنندگان حفظ کند و البته در سبد انرژی خود، انواع نفت خام وارداتی با مشخصات مختلف داشته باشد.

 

مهرجو در پایان اضافه کرد: چین رابطه خوبی با عمده صادرکنندگان نفت خام در آسیا از جمله عربستان و عراق و کویت دارد و بعد از تحریم‌ها هم در قالب قرارداد ۲۵ ساله ایران، رابطه خوب و پایداری با ما برقرار کرده است. قطعا حفظ این رابطه هم به نفع آنهاست و هم قابل چشم پوشی نیست. با توجه به تخفیف‌هایی که ما برای نفت خام خود درنظر داریم، سود بیشتری هم از واردات نفت خام ما نسبت به واردات از عربستان و عراق خواهد برد؛ لذا با توجه به احتمال اعمال تحریم‌های جدید آمریکا، فکر می‌کنم که تنها خریداران ما در شرکت‌های چینی میزان چانه زنی شان را بیشتر خواهند کرد به بهانه اعمال تحریم‌های احتمالی، ولی صرف نظر کردن و یا کاهش نفت خام از ایران، بسیار بعید به نظر می‌رسد، چون هر دو طرف (هم ایران و هم چین) از این شراکت سود خواهند برد.