به نقل از «جهان نيوز»

ارتباط افکار مثبت و منفی با نتایج امتحانات

تاریخ انتشار: ۱۶ دی ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۲۵۵۲۸۹

به گزارش جهان نيوز به نقل از ایسنا، محسن سعیدیان در خصوص  عوامل موثر در شکل گیری این اضطراب‌ها، اظهار کرد: اینکه چرا عده‌ای از افراد در هنگام امتحانات، اضطرابی بیشتر از حد معمول و بهینه را تجربه می‌کنند، بستگی به عوامل مختلفی مانند وجود یک اختلال اضطرابی زمینه‌ای، ویژگی‌های شخصیتی، عوامل خانوادگی، محیطی و موقعیتی و در نهایت عوامل فرهنگی دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی عنوان کرد: وجود یک اختلال اضطرابی، می‌تواند تمامی زندگی یک فرد و یا موقعیت‌های به خصوصی را درگیر اضطراب کند که امتحانات می‌تواند یکی از این موقعیت‌ها باشد و بیماری های اضطرابی همواره ریشه در مسائل و مشکلات دوران رشد روانی و به طبع آن وجود سیستم شناختی – فکری معیوب در فرد می‌شود که نیازمند مراجعه به روان شناس و درمان اساسی است.

سعیدیان خاطر نشان کرد: بعضی ویژگی‌های شخصیتی مانند اعتماد به نفس پائین، کمال گرایی و ... نیز می‌تواند زمینه‌ساز اضطراب امتحان شود که در این مورد هم تلاش برای برطرف کردن اضطراب امتحان باید معطوف به تغییر و تعدیل این ویژگی‌های شخصیتی گردد. 

وی ادامه داد: افرادی که دچار کمال گرایی هستند همواره استانداردها و معیارهای سخت و بالایی برای خود تعریف می‌کنند که رسیدن به آن‌ها سخت و نیازمند تلاش بسیار بیشتری است. به طور مثال در مورد امتحانات آن‌ها فقط به نمره 20 فکر می‌کنند که این می‌تواند اضطراب زیادی از نرسیدن به آن حد نصاب‌ها ایجاد کند.

این روانشناسی بالینی بیان کرد: بعضی خانواده‌ها با تعیین معیارهای بسیار کمال گرایانه و فراتر از توانایی دانش آموزان و دانش جویان زمینه ساز ایجاد اضطراب در آن‌ها می‌شود که لازم است در این زمینه از طریق نهادهای مربوطه و رسانه‌های جمعی آموزش و آگاه سازی‌های مناسبی صورت گیرد چرا که در اکثر مواقع این معیارهای سخت گیرانه به طور مثال نمرات 19 و 20 یا معدل های بالاتر از یک حدی، هیچ ارتباطی با موفقیت‌های فرد در آینده و یا انتخاب یک شغل مناسب و دستیابی به یک جایگاه مشخص ندارد و وضع چنین شرایطی بیشتر به منظور ارضای بعضی نیازهای روانی خود والدین هستند.

سعیدیان اضافه کرد: بعضی عوامل فرهنگی و اجتماعی کلان همواره می‌تواند بر افزایش سطح اضطراب امتحانات تاثیر مستقیمی داشته باشد که از این قبیل می‌توان به ارزشیابی‌های کمی به جای کیفی در دانشگاه‌ها و رواج روحیه مدرک گرایی اشاره کرد. حالا بعد از آگاهی مختصر درباره علل شکل گیری اضطراب، اگر بخواهیم در مورد روش‌های کنترل اضطراب راهکارهایی معرفی کنیم، می‌توانیم نکاتی را در نظر داشته باشیم.

دانشجویان افکار منفی را پیش از امتحانات کنار بگذارند
وی گفت: دانشجویان  با برنامه ریزی منظم و مدیریت زمان در ایام امتحانات و یا حتی قبل از آن می‌توانندمطمئن گردند که زمان کافی برای مطالعه دروس در اختیار دارند و این مسئله می تواند موجب کاهش اضطراب و سردرگمی شود، شناسایی افکار منفی مرتبط با شکل گیری اضطراب از قبیل بیش برآورد کردن سختی مطالب، کم برآورد کردن توانایی ذهنی یا حافظه‌ای خود، فاجعه سازی درباره فرجام عدم موفقیت در امتحان، انتخاب گزینشی خاطرات منفی گذشته درباره نتیجه امتحانات، نادیده گرفتن موفقیت‌های قبلی در موقعیت‌های مشابه و افکاری از این قبیل است.

این روانشناس بالینی اظهار کرد: چالش و رد کردن این افکار منفی با استناد بر شواهد و مدارک موجود که می‌تواند غلط بودن این افکار را نشان دهد. به طور مثال زمانی که این باور منفی وجود دارد که «هر چه قدر هم که بخوانم فایده‌ای ندارد چون آدم خنگی هستم»  با مرور عملکرد مثبت تحصیلی در گذشته و یا عملکرد ذهنی خوب در حوزه‌های دیگر به خودمان نشان دهیم که آدم خنگی نیستم چراکه شواهد زیادی وجود دارد که این مسئله را ثابت کند. 

وی در خصوص توجه برگردانی از علائم جسمی مرتبط با اضطراب، افزود: در هنگام اضطراب برخی علائم جسمی از قبیل تپش قلب، لرزش دست ها، تعریق و ریتم تنفس تند هم ممکن است وجود داشته باشد که توجه و تمرکز بیشتر بر این علائم می‌تواند اضطراب را شدت دهد. هر قدر که بتوانیم توجه خود را از علائم بدنی دور کنیم، کنترل اضطراب آسان تر خواهد بود.

کارشناس ارشد روانشناسی بالینی تصریح کرد: خواب و تغذیه مناسب، گفت و گوها مثبت و انرژی بخش در مورد نتیجه امتحان، این مورد خصوصا در جمع‌ها و محیط‌های خوابگاهی که دانشجویان با دوستان‌شان در مورد امتحانات به تبادل نظر می‌پردازند می‌تواند خیلی مفید باشد.

وی در خصوص روش صحیح مطالعه کردن، بیان کرد: امروزه تکنیک‌های بسیار زیادی در این موضوع به وجود آمده که از آن قبیل می‌توان به روش پس ختام (پیش خوانی، سوال کردن، خواندن، تفکر، از حفظ گفتن، مرور) اشاره کرد که در فضای مجازی اطلاعات کافی در مورد آن‌ها وجود دارد. اما نکته قابل طرح این است که قطعا یک روش برتر برای مطالعه وجود نخواهد داشت چرا که این مسئله به شدت فردی است و بنا بر ویژگی‌های منحصر به فرد، هر فرد از نظر توانایی‌های شناختی، علایق، عادت‌ها، انتظارات و .... متفاوت خواهد بود که معمولا افراد در طی سال‌های تحصیل به مرور شیوه منحصر به فرد خود را برای مطالعه کردن می‌یابند.

سعیدیان در خصوص تاثیر محیط مطالعه بر دانشجویان، گفت: قطعا متغیر با اهمیتی است و تا جایی که امکان دارد باید از لحاظ ارگونومی استانداردهای لازم را داشته باشد (متغیرهای مربوط به میز و صندلی نشستن، نور کافی و ...). علاوه بر این هر چقدر این محیط عاری از محرک‌های مزاحم صوتی و تصویری باشد نتیجه بهتری خواهد داشت و براساس یک اصل در روان شناسی، رفتاری هر قدر موقعیتی که یادگیری در آن رخ می‌دهد شبیه‌تر به موقعیتی که قرار است اطلاعات در آن بازیابی شود (امتحان)، باشد نتیجه بهتری حاصل خواهد شد.

وی یادآور شد: همه می‌دانیم که وجود سطح مشخصی از اضطراب در انجام کارهای روزانه طبیعی و تا اندازه‌ای مفید است؛ تا جایی که وجود  این اضطراب اندک موجب انجام صحیح و به موقع وظایف در فرد می‌گردد اما مشکل زمانی آغاز می‌شود که سطح اضطراب از آن سطح بهینه فراتر رود و به جای افزایش سطح عملکرد، موجب کاهش کیفی و کمی آن می‌شود. 

منبع: جهان نيوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jahannews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جهان نيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۲۵۵۲۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اختلال اضطراب اجتماعی چیست و چگونه درمان می‌شود؟

امان الله قرایی مقدم، جامعه شناس گفت: اختلال اضطراب اجتماعی به ترس از دیده شدن یا قضاوت شدن توسط دیگران در موقعیت‌های اجتماعی اشاره دارد. این اختلال گاهی تحت عنوان هراس اجتماعی هم شناخته می‌شود. اضطراب ترسی است که با پیش‌بینی یک واقعه به وجود می‌آید و هراس هم ترسی غیرمنطقی از برخی اشیا یا موقعیت‌ها است. 

وی گفت: شیوع این اختلال در بین زنان بیشتر از مردان است. با این حال، اختلال اضطراب اجتماعی قابل درمان است. گفتگو درمانی، درمان شناختی رفتاری و دارو درمانی می‌توانند تا حدود زیادی به افراد در غلبه بر علائم این اختلال کمک کنند.

وی ادامه داد: افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی به دلیل ترس از قضاوت منفی دیگران، خجالت یا احساس طرد شدن، از برخی موقعیت‌های اجتماعی ترس یا اضطراب دارند.اگر چه تجربه‌ی اندکی اضطراب در موقعیت‌های اجتماعی امری طبیعی هست. اما اختلال اضطراب اجتماعی به اضطرابی گفته می‌شود که شدید باشد و بر زندگی کاری یا شخصی فرد تأثیر بگذارد و حداقل ۶ ماه به طول بیانجامد.

وی مطرح کرد: افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی از اینکه در حضور دیگران مضطرب به نظر برسند و گونه‌هایشان سرخ شود یا  احساس نگرانی می‌کنند. به این خاطر که فکر می‌کنند در نظر دیگران  نادان به نظر می‌رسند. بسیاری از افراد مبتلا به این اختلال همچنین دارای علائم جسمانی شدید مانند افزایش ضربان قلب، احساس تهوع  هستند.

این جامعه شناس تصریح کرد: اگرچه ممکن است که فرد بداند ترس و واکنش‌های جسمانی‌اش افراطی و شدید است، با این حال کنترلی بر روی آنها ندارد و این علائم و واکنش‌ها کاملا به صورت اتفاقی رخ می‌دهند.

وی گفت: عوامل به وجود آورنده‌ی اضطراب اجتماعی در افراد متفاوت است، مانند ملاقات با افراد ناآشنا، صحبت کردن با افراد در محل کار یا مدرسه، سخنرانی در کلاس درس یا در جمع  صحبت کردن با صندوقدار فروشگاه درباره‌ی قیمت اجناس،  استفاده از سرویس بهداشتی عمومی،  خوردن غذا یا آشامیدن در حضور دیگران،  اجرای برنامه یا نمایش در مقابل دیگران، بسیاری از افراد مبتلا به این اختلال به دنبال درمان نیستند، زیرا بر این باورند که این مسأله بخشی از شخصیت آنها است. در عوض ممکن است برای مسائل دیگری همانند افسردگی یا مصرف مواد از یک متخصص یا کارشناس کمک بگیرند.

وی گفت: اختلال اضطراب اجتماعی تأثیرات بسیاری بر جسم و روان دارد و باعث بروز علائم جسمانی، عاطفی و رفتاری در فرد می‌شود. این علائم در برخی از شرایط اجتماعی بروز می‌کنند مانند:  علائم جسمی همانند سرخ شدن، تعریق، لرزیدن، حالت تهوع، افزایش ضربان قلب و خالی شدن ذهن احساس وحشت یا حملات هراسی ترس و خجالت از تجربه‌ی احساس اضطراب در مقابل دیگران  ترس شدید از قضاوت دیگران  احساس ترس یا وحشت در موقعیت‌های که با دیگران باید صحبت کنند، به‌خصوص افراد غریبه توجه بیش از حد به جزئیات رفتاری خود در مقابل دیگران و تجربه کردن احساس خجالت یا ناجور بودن  مشکل در صحبت کردن در حضور دیگران  اجتناب از موقعیت‌هایی که ممکن است باعث اضطراب شوند.

حالت صاف و خشک بدن و صدای ملایم در هنگام تعاملات اجتماعی

وی افزود: مشکل در برقراری یا حفظ تماس چشمی  حساسیت به انتقاد، عزت نفس پایین و گفت‌وگوی منفی با خود این علائم می‌توانند بر ابعاد مختلف زندگی روزمره‌ی فرد همانند تحصیل، کار و روابط او تأثیر بگذارد و حتی گاهی آنها را به‌شدت مختل کند. در صورت درمان نکردن این اختلال، فرد ممکن است نتواند توانایی خود را در مدرسه یا محل کار شکوفا کند، زیرا به طور معمول از شرکت در فعالیت‌های گروهی، صحبت در مقابل جمع یا توسعه‌ی روابط خود اجتناب می‌کند.

این جامعه شناس گفت: در شرایط شدید یا مزمن، اختلال اضطراب اجتماعی می‌تواند منجر به ایجاد مشکلات دیگری همانند افسردگی یا مصرف مواد در فرد بشود. در کودکان، علائم این اختلال معمولا در هنگام تعامل با بزرگسالان و همسالان ظاهر می‌شود. احساس اضطراب آنها ممکن است به صورت زیر باشد؛

 وی گفت: گریه کردن  پرتاب کردن اشیا از روی خشم ،  سکوت محض و بی حرکت ماندن،  چسبیدن به والدین یا فرد مراقب،  جمع شدن به طرف درون بدن  خودداری از صحبت کردن در درمان اضطراب اجتماعی روش‌های مختلف درمانی می‌تواند به افراد در مدیریت علائم این اختلال، کسب اعتماد به نفس و غلبه بر اضطرابشان کمک کند. اگرچه بدون پیگیری برای درمان، این اختلال ممکن است در تمام طول زندگی فرد ادامه داشته باشد، هرچند ممکن است در دوره‌های زمانی مختلف شدت آن کم و زیاد بشود.

وی تصریح کرد: درمان شناختی رفتاری یک روش درمانی رایج است. هدف آن کمک به فرد در شناخت و تغییر افکار یا عقاید منفی درباره‌ی موقعیت‌های اجتماعی است. هدف دیگر این روش تغییر رفتار یا واکنش‌های فرد نسبت به موقعیت‌هایی است که باعث به وجود آمدن اضطراب در او می‌شوند. درمان شناختی رفتاری به فرد کمک می‌کند تا متوجه این مسأله بشود که افکار خود او است که می‌توانند نحوه‌ی واکنش و رفتارش را تعیین کنند، نه افکار دیگران.
روش مواجهه درمانی یا مواجهه شناختی هم می‌تواند به افراد مبتلا به این اختلال کمک کند. 

وی گفت: اضطراب اجتماعی یک تجربه‌ی کاملا فردی است. نکاتی که به یک شخص کمک می‌کنند ممکن است برای شخص دیگر مفید نباشند. به همین دلیل، بهتر است که فرد روش‌های مختلف را امتحان کند تا ببیند چه روشی برای او نتیجه‌بخش است.

دامنه‌ی تعاملات اجتماعی خود را به تدریج افزایش دهید

وی گفت: افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی معمولا از موقعیت‌هایی اجتناب می‌کنند که می‌توانند احساس اضطراب را در آنها تحریک کنند. اگرچه این رفتار اجتنابی در کوتاه مدت باعث کاهش اضطراب می‌شود، اما این کار می‌تواند اضطراب را در طولانی مدت به‌شدت تشدید کند.

این جامعه شناس ادامه داد: در صورت امکان و در صورت لزوم با کمک یک درمانگر، فرد می‌تواند به‌تدریج خود را در معرض موقعیت‌های اجتماعی که از آنها می‌ترسد قرار دهد و دامنه‌ی تعاملات اجتماعی خود را افزایش دهد. این کار به آنها کمک می‌کند تا تجربه‌ی مثبتی از آن وضعیت داشته باشند.

قرایی مقدم افزود: داشتن تجارب مثبت اجتماعی می‌تواند اعتماد به نفس فرد را افزایش و اضطراب وی را کاهش دهد یا برای او این اطمینان حاصل شود که می‌تواند بر اضطراب خود غلبه کند.

باشگاه خبرنگاران جوان اجتماعی ازدواج و خانواده