برترین کارگردانی‌های جشنواره فیلم فجر
تاریخ انتشار: ۲۵ دی ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۳۷۶۹۲۱
به گزارش سرویس و هنر خبرگزاری برنا؛ جشنواره فیلم فجر، جایگزینی برای جشنواره بین‌المللی فیلم تهران بود که تا پیش از انقلاب 1357 ایران، با حمایت دفتر مخصوص فرح پهلوی در ایران برگزار می‌شد و در آن فیلم‌های برگزیده سینمای کشور در کنار آثار سینمای بین‌المللی به رقابت می‌پرداختند. بعد از انقلاب، این جشنواره تعطیل شد و بعد از 4 سال جشنواره فیلم فجر، همزمان با روزهای دهه فجر جایگزین آن شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
جشنواره فجر تا سال 1374 فقط به تولیدات سالانهٔ سینمای ایران می‌پرداخت و از سال 1374 جشنواره به صورت بین‌المللی برگزار می‌شود و علاوه بر سینمای ایران، در بخش بین‌الملل شاهد بررسی فیلم‌هایی از سینمای جهان هستیم. در بخش‌های رقابتی این جشنواره، شرکت کنندگان برای کسب جایزهٔ مخصوص که «سیمرغ بلورین» نام دارد با هم رقابت می‌کنند. دپیلم افتخار و لوح زرین از دیگر جوایز این جشنواره می‌باشند. طی سالیان اخیر مسابقه‌های سینمای مستند، فیلم کوتاه و مسابقه مواد تبلیغاتی و اطلاع‌رسانی نیز به بخش‌های سینمای ایران اضافه شده است. در ابتدای جشنواره آئین بزرگداشت یک هنرمند برگزار می‌شود و در انتها هم جوایز ویژه و مردمی به فیلم انتخاب شده با رای مردم داده می‌شود.
اولین دوره جشنواره فیلم فجر؛
اولین دوره برگزاری این جشنواره شامل مسابقه سینمای آماتور بود و بخش سینمای حرفه‌ای، به صورت غیررقابتی برگزار شد. در بخش سینمای آماتور به تعدادی فیلم، دیپلم افتخار اهدا گردید.
دومین دوره جشنواره فیلم فجر؛
خسرو سینایی برای هیولای درون
سومین دوره جشنواره فیلم فجر؛
یداالله صمدی برای فیلم مردی که زیاد می‌دانست
چهارمین دوره جشنواره فیلم فجر؛
کیانوش عیاری برای تنوره دیو
پنجمین دوره جشنواره فیلم فجر؛
عباس کیارستمی برای خانه دوست کجاست؟
ششمین دوره جشنواره فیلم فجر؛
کیانوش عیاری برای آن‌سوی آتش
هفتمین دوره جشنواره فیلم فجر؛
محسن مخملباف برای بای‌سیکل‌ران
هشتمین دوره جشنواره فیلم فجر؛
داریوش مهرجویی برای فیلم هامون
نهمین دوره جشنواره فیلم فجر؛
واروژ کریم مسیحی برای پرده آخر
دهمین دوره جشنواره فیلم فجر؛
رخشان بنی‌اعتماد برای نرگس
یازدهمین دوره جشنواره فیلم فجر؛
سیروس الوند برای فیلم یک‌بار برای همیشه
دوازدهمین دوره جشنواره فیلم فجر؛
محمدبزرگ نیا برای جنگ نفت‌کش‌ها
سیزدهمین دوره جشنواره فیلم فجر؛
داریوش مهرجویی برای پری
چهاردهمین دوره جشنواره فیلم فجر؛
کیومرث پوراحمد برای فیلم خواهران غریب
پانزدهمین دوره جشنواره فیلم فجر؛
مجید مجیدی برای بچه‌های آسمان
شانزدهمین دوره جشنواره فیلم فجر؛
ابراهیم حاتمی‌کیا برای فیلم آژانس شیشه‌ای
هفدهمین دوره جشنواره فیلم فجر؛
رسول ملاقلی‌پور برای فیلم هیوا
هجدهمین دوره جشنواره فیلم فجر؛
بهمن فرمان‌آرا برای بوی کافور عطریاس
نوزدهمین دوره جشنواره فیلم فجر؛
مجید مجیدی برای فیلم باران
بیستمین دوره جشنواره فیلم فجر؛
رسول صدرعاملی برای من ترانه 15 سال دارم
بیست و یکمین دوره جشنواره فیلم فجر؛
رضا میرکریمی برای فیلم اینجا چراغی روشن است
بیست و دومین دوره جشنواره فیلم فجر؛
احمدرضا درویش برای دوئل
بیست و سومین دوره جشنواره فیلم فجر؛
مجید مجیدی برای فیلم بیدمجنون
بیست و چهارمین دوره جشنواره فیلم فجر؛
اصغرفرهادی برای فیلم چهارشنبه سوری
بیست و پنجمین دوره جشنواره فیلم فجر؛
امیرشهاب رضویان برای مینای شهر خاموش
بیست و ششمین دوره جشنواره فیلم فجر؛
مجید مجیدی برای آواز گنجشک‌ها
بیست و هفتمین دوره جشنواره فیلم فجر؛
اصغر فرهادی برای فیلم درباه الی
بیست و هشتمین دوره جشنواره فیلم فجر؛
ابراهیم حاتمی‌کیا برای فیلم به رنگ ارغوان
بیست و نهمین دوره جشنواره فیلم فجر؛
اصغر فرهادی برای جدایی نادر از سیمین
سی امین دوره جشنواره فیلم فجر؛
پرویز شیخ طادی برای روزهای زندگی
سی و یکمین دوره جشنواره فیلم فجر؛
پرویز شهبازی برای فیلم دربند
سی و دومین دوره جشنواره فیلم فجر؛
احمدرضا درویش برای فیلم روز رستاخیر
سی و سومین دوره جشنواره فیلم فجر؛
ابوالحسن داوودی برای رخ دیوانه
سی و چهارمین دوره جشنواره فیلم فجر؛
سعید روستایی برای ابد و یک روز
سی و پنجمین دوره جشنواره فیلم فجر؛
وحید جلیلوند برای بدون تاریخ و بدون امضا
سی و ششمین دوره جشنواره فیلم فجر؛
ابراهیم حاتمی‌کیا و بهرام توکلی برای فیلم های به وقت شام و تنگه ابوقریب
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: جشنواره فیلم فجر بهترین کارگردانی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۳۷۶۹۲۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ماجرای ورورد فیلمساز مشهور آمریکایی به تهران
تا پیش از شیوع کرونا و تغییرات مدیریتی در سینما، چند سالی بود که جشنواره فیلم فجر نه فقط در بهمن‌ماه بلکه در اردیبهشت با ساختار و شمایلی متفاوت برگزار می‌شد و میزبان سینماگران و فیلم‌هایی از کشورهای دیگر بود.
به گزارش ایسنا، جشنواره جهانی فجر با وجود برخی انتقادهایی که در داخل کشور نسبت به آن مطرح می‌شد، جایگاهی پیدا کرده بود که در همان چند دوره‌ی برگزاری چهره‌های بنامی از سینمای دنیا را به ایران کشاند از جمله پل ژوزف شریدر که درست در همین روز چهارم اردیبهشت‌ماه در نشستی خبری در پردیس سینمایی چارسو مقابل خبرنگاران ایرانی نشست.
نقش متفاوت لیلا حاتمی در یک فیلم آمریکاییشریدر -فیلمنامه‌نویس و کارگردان مشهور امریکایی - که فیلمنامه‌های «راننده تاکسی» و «گاو خشمگین» ساخته مارتین اسکورسیزی را نوشته و در روزهای گذشته فیلم جدیدش با نام «اوه، کانادا» به بخش مسابقه اصلی جشنواره کن راه یافته است، اردیبهشت سال ۱۳۹۸ به جشنواره جهانی فجر در تهران آمد و پس از برگزاری یک کارگاه فیلمنامه نویسی، در یک نشست خبری پاسخگوی سوال اهالی رسانه شد.
او در آن نشست با اشاره به اینکه «در دنیا چند فستیوال هستند که می‌توان جشنواره جهانی فجر را با آنها مقایسه کرد مثل جشنواره تورنتو ولی از ابعاد این جشنواره و تعداد فیلم‌های حاضر در آن شگفت‌زده شدم» درباره آشنایی خود با سینمای ایران گفته بود: «درباره جایگاه سینمای ایران که تردیدی نیست چون جایگاه ویژه‌ای دارد. در ۱۵ سال گذشته (تا سال ۱۳۹۸) سه نهضت ملی سینمای ایران، رومانی و آرژانتین شکل گرفته و همیشه این انتظار می‌رود که در هر جشنواره‌ای از سینمای ایران فیلمی حضور داشته باشد. برای بیشتر ما در غرب، سینمای ایران با کیارستمی شروع شد ولی بعد به فرهادی رسیدیم و حالا هم فیلم‌های دیگری هستند. یکی از دوستان من گادفری چیشایر (منتقد آمریکایی) است که فیلم‌های ایرانی زیادی دیده و کتابی درباره سینمای ایران می‌نویسد و به من فیلم‌های ایرانی پیشنهاد می‌دهد.»
شریدر که سال گذشته در جشنواره فیلم ونیز با دریافت جایزه یک عمر دستاورد هنری تقدر شد، درباره آینده سینما با وجود شبکه‌های مختلف و کمپانی‌هایی مثل نتفلیکس بیان کرده بود: «من فکر می‌کنم در این صد سال هرچه آموختیم خیلی به کارمان نیاید چون همه چیز تغییر کرده، مدت زمان فیلم‌ها عوض شده و اینکه کجا فیلم ببینیم و چگونگی پخش و عرضه، همگی تغییر کرده است. قبلاً فکر می‌کردم در یک مقطع گذار هستیم ولی الان فکر می‌کنم در یک مقطع گذار دائم هستیم. الان دیگر بازار هدف، آمریکایی‌ها نیستند بلکه برای چینی‌ها می‌سازیم.»
وی همچنین با اشاره به رشد روزافزون تکنولوژی گفته بود: «در حالی‌که فیلم‌ها منحصر به کلاس خاصی از فیلم‌سازان بودند، تکنولوژی این مرزها را شکسته و هر کسی می‌تواند فیلم بسازد. پس خبر خوب برای آینده سینما این است که هر کسی می‌تواند فیلم بسازد ولی خبر بد این است که دیگر نمی‌شود امرار معاش کرد.»
شریدر در بخشی دیگر از آن نشست درباره اینکه به نظر می‌رسد شناختش از سینمای ایران بیشتر با فیلمسازانی باشد که به نوعی سیاسی شناخته شده‌اند، بیان کرده بود: «تا جایی که من می‌دانم دو نوع سینما در ایران وجود دارد؛ یکی برای مجامع عمومی است و یکی هم داخلی و من بیشتر فیلم‌هایی را دیده‌ام که بیرون نمایش داشته‌اند، اما فیلم‌هایی را که درباره جنگ بوده چون خارج از کشور چندان نمایشی نداشته مسلماً ندیده‌ام. شما مثل فیلیپین دو سینمای داخلی و خارجی دارید و به همین دلیل دو جشنواره فجر هم دارید. با این حال من هیچ‌کدام از کارگردان‌ها مثل کیارستمی، فرهادی و پناهی را سیاسی نمی‌دانم ولی می‌دانم فیلم‌های سیاسی جذابی می‌شود اینجا ساخت.
این فیلمساز امریکایی در آن مقطع در واکنش به تحریم‌های رییس جمهور وقت ایالات متحده (دونالد ترامپ) علیه ایران و آسیب‌های آن به هنرمندان و سینما با ابراز تأسف از تحریم‌ها اظهار کرده بود: «الان دورانی است که نمی‌شود به امریکایی بودن افتخار کرد، در حالی که من همیشه و حتی زمان جنگ ویتنام به آمریکایی بودنم افتخار می‌کردم. در حال حاضر آنچه پیش آمده به بهانه تغییر رژیم ایران و در واقع برای دستیابی به نفت و منابع طبیعی شما است و این چیزی است که در ۱۰۰ سال گذشته وجود داشته و تأثیر یک هنرمند در مقایسه با ماشین پروپاگاندا خیلی اندک است. به همین دلیل به نظرم این وضعیت بسیار عذاب‌آور است.»
تشریح پروندههای قاچاق دختران و خانههای فساد/ دستگیری ۹۶نفر