به نقل از «خبرگزاری آریا»

آسمان رقابت هاي سياسي مه آلود است

تاریخ انتشار: ۲۶ دی ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۳۹۶۹۳۶

خبرگزاري آريا - تهران- ايرنا- بررسي اوضاع و عملکرد گروه ها و جريانات سياسي کشور، تصوير روشني از آينده تحولات به دست نمي دهد. اين در حالي است که زمان درازي تا انتخابات آتي مجلس باقي نمانده و بسياري هم به انتخابات رياست جمهوري سيزدهم چشم دوخته اند.

به گزارش گروه تحليل، تفسير و پژوهش هاي خبري ايرنا، جريان هاي سياسي عمده کشور اين روزها از مسائل درون گفتماني گرفته تا تعيين نسبت خود با ديگر تشکل ها يا حتي نهادهاي قدرت و حاکميت با عدم قطعيت و حتي آشفتگي مواجهند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در اين شرايط برخي ناظران مي گويند که فضاي تکاپوي طيف ها و چهره هاي پوپوليستي مهياتر شده و گروهي موج سواري بر مطالبات معيشتي مردم را در دستور کار خود قرار داده اند.
مشکلات معيشتي همچنان گريبانگير بسياري از اقشار است که مي تواند فضايي از کرختي و نااميدي را در جامعه بگستراند. بسياري که سال ها است با اعتماد متناوب به اصلاح طلبان و اصولگرايان، چرخ سياست را به حرکت درآورده اند امروز با مشاهده برخي عملکردها، از تکرار روندهاي پيشين وازده شده اند.
مجموع اين شرايط ، تصوير نمايي واضح از چند و چون چينش و عمل گروه هاي سياسي در انتخابات آتي را بسيار دشوار کرده است. اين در حالي است که امروز کشور ما به موجب تحريم و تنگناهاي بين المللي، بيش از هر دوره ديگري به اتحاد، انسجام و حضور پررنگ مردم در عرصه سياسي نيازمند است.
برون رفت از اين شرايط، تدبيري جدي و عزمي راسخ از سوي حاکميت،همه جريان ها و گروه هاي سياسي و مردم را مي طلبد.
**اصلاح طلبان و سوالات بي پاسخ
اصلاح طلبان اين روزها در خصوص چگونگي پيشبرد مباحث درون گفتماني خود دچار سردرگمي و بلاتکليفي اند. از ديد ناظران جريان اصلاح طلب امروز قادر به درک و تحليل مسايل جامعه و بالتبع ارايه راهکار جهت عبور از مشکلات نيست. اين مساله به ويژه پس از اعتراضات دي ماه گذشته بيش از پيش هويدا شد.
به موجب اين رکود، اصلاح طلبان امروز با تضعيف و ريزش پايگاه اجتماعي خود مواجهند. اظهارات چندي پيشِ «ميرمحمود موسوي» در گفت و گو با يک رسانه داخلي بر اين چالش مبنايي اشاره دارد. به گفته اين فعال سياسي اصلاح طلب مجموعه اصلاح طلبان در همان ماشيني که در 76 به راه افتاد مانده‌اند و در همان جا متوقف شده‌اند. به ‌دليل همين‌ ايستايي، اصلاح‌طلبان توانايي ارائه راهي که مردم را از وضعيت فعلي بيرون بياورد، ندارند.
از طرف ديگر طيف هاي مختلف اين جريان به عنوان حاميان اصلي «حسن روحاني» در انتخابات 92 و 96، امروز در خصوص تداوم حمايت از دولت، درگير ترديدهايي شده اند. اصلاح طلبان که در سال هاي نخست دهه 90 براي عبور از مسير خطير نظارت استصوابي، تنها راه حضور در ساختار قدرت را در همکاري با اعتدال گراها يافتند، امروز و پس از گذشت نزديک به 6 سال، عملکرد دولت تدبير و اميد را در مسير تحقق خواسته هاي خود ارزيابي نمي کنند.
اگرچه خود اصلاح طلبان به محذوريت هاي دولت در عمل به تعهدات و وعده ها واقفند، ولي گروهي از آنان معتقدند روحاني از تمام ظرفيت ها و توان خود براي تحقق مطالبات اصلاح طلبانه مردم بهره نبرده است. همچنين اظهارات اخير «محمود واعظي» مسوول دفتر رييس جمهوري در خصوص اينکه با اصلاح طلبان هيچ ائتلافي نداشته ايم، موجب شده گروهي باور خود به تاکتيک ائتلاف، به عنوان راهي جهت کنشگري مطلوب در ساختار سياسي کشور را از دست بدهند.
اظهارات اخير «محسن ميردامادي» فعال سياسي اصلاح طلب، ناظر بر اين ديدگاه است. ميردامادي چندي پيش در گفت و گو با روزنامه «اعتماد»، ائتلاف اصلاح طلبان با اصولگرايان معتدل در انتخابات آتي را بي ثمر و منفي دانست و از پيامدهاي منفي چنين تاکتيکي بر ريزش پايگاه اجتماعي اصلاح طلبان گفت.
همچنين محذوريت هاي مرتبط با نظارت استصوابي که امکان مشارکت فعال با تمام توان و ظرفيت را از اصلاح طلبان مي گيرد، در دل اين جريان ترديدهايي در مورد کارآمدي و اثربخشي شرکت جدي در انتخابات ايجاد کرده است. چندي پيش بود که «سعيد حجاريان» از تئوري پردازان جريان اصلاحات، مشارکت در انتخابات با چنين شرايطي را «گدايي قدرت» توصيف کرده است.
باور به ناکارآمدي راهکار ائتلاف و ترديد در مورد اثربخشي انتخابات، نسبت اصلاح طلبان با انتخابات آتي را در هاله اي از ابهام فرو برده است. طيفي اکنون از لزوم شرکت در انتخابات و ممانعت از تکرار تجربه 84 مي گويند، برخي از ائتلاف سخن مي رانند و گروهي از معرفي نامزدي مستقل و در عين حال برخي شرکت در انتخاباتي را که بسياري از نيروهاي اصلاح طلب در آن رد صلاحيت شوند، بي فايده مي دانند.
اصل و کيفيت مشارکت در ساختار قدرت از طريق روندهاي دموکراتيک، مساله اي است که اين روزها اصلاح طلبان را سخت به خود مشغول کرده و توان اجماع و اراده کنشگري را از آنها سلب کرده است.
**اصولگرايان و سواري بر موج نارضايتي
اصولگرايان هم وضعيت بهتري را نسبت به اصلاح طلبان تجربه نمي کنند. طيف هاي مختلف اين جريان در مورد انتخابات نظرهاي متفاوتي دارند. گذشته اي اين، پس از گذشت 13 سال از حمايت تمام قد از «محمود احمدي نژاد»، اصولگرايان هنوز نتوانسته اند توجيهي براي حمايتي که خطا مي دانند بيابند و از درِ پاسخگوي عملکرد رييس جمهوري پيشين درآيند. بسياري از اصولگرايان نيز اذعان مي دارند که ريشه بسياري از مشکلات کنوني کشور در حوزه اقتصادي را بايد در مديريت ناکارآمد تيم احمدي نژاد جستجو کرد. پايگاه اجتماعي اصولگرايان که پس از دولت هاي نهم و دهم به شدت آسيب ديد، هنوز ترميم نشده و تداوم روندهاي کنوني در اردوگاه اصولگرايان، تحول جدي و اميدبخشي را نويد نمي دهد.
از ديد ناظران، اصولگرايان هم از توان تحليل مسائل روزِ جامعه و ارايه راهکار براي عبور از چالش هاي سياسي و اجتماعي بازمانده اند. شاهد اين ادعا، خط مشي اين روزهاي جريان اصولگرايي است که به جاي طرح ايده هاي ايجابي و ارايه راهکار عملي، بيش از پيش به تخطئه رقيب و کوبيدن اصلاح طلبان متوسل شده اند.
حمله به روحاني، هجمه به مسوولان اجرايي، ناکارآمد جلوه دادن دولت اعتدال در اجراي برنامه هاي اقتصادي و مهمتر از همه مقصر جلوه دادن اصلاح طلبان براي شرايط کنوني، مهمترين محورهاي کنش سياسي اين جريان را تشکيل مي دهد. اين نحوه کنشگري اما حاصلي جز بي اعتمادي و تشديد نااميدي در جامعه ندارد.
طرح مساله اي چون «فتنه 98» و تلاش براي تئوريزه کردن و بال و پر دادن به آن، نمونه اي از کنشگري سلبي اصولگراياني است که با دامن زدن به تعارضات سياسي، انگاره رد صلاحيت گسترده و به راه انداختن موجي از اتهام زني در آستانه انتخابات 98، بذر نااميدي را در دل مردم مي کارند.
در چنين شرايطي که اصلاح طلبان و اصولگرايان در وضعيتي معلق و بلاتکليفي به سر مي برند، فشارهاي اقتصادي و مشکلات معيشتي رو به فزوني گذاشته و هر روز خبرهايي از رانت و فسادهاي رنگ به رنگ منتشر مي شود، ناظران در مورد احتمال مهيا شدن شرايط براي جولان پوپوليست ها يا حتي تحرکات براندازان هشدار مي دهند.
ياس عمومي در جامعه در کنار شدت گرفتن مطالبات معيشتي و عدالت خواهانه، زمينه موج سواري چنين جريان هايي و پذيرش آنان در جامعه را فراهم مي کند.
انتقادات اخير احمدي نژادي ها از دولت، دعوت به مناظره با رييس جمهوري، طرح ادعاهايي در مورد امکانپذيري افزايش يارانه ها و ... از تحرکات جريان هايي نشان دارد که فضا را براي موج سواري روي مطالبات جامعه فراهم مي بينند.
از ديد ناظران، تنها راه عبور از گردنه سخت کنوني، بازيابي اعتماد عمومي و احياي اميد در جامعه است. دولت و مجموعه حاکميت بايد با مردم صادقانه گفت و گو کنند و در مورد مشکلات، مقدورات و محذورات با مردم سخن بگويند. جريان هاي سياسي بايد به دولت کمک کنند تا کشور به سلامت از اين مرحله عبور کند.
گروه هاي سياسي بايد به جاي راديکال کردن فضا، با هم افزايي و همکاري در جهت پويايي، مشارکت و توسعه جامعه و نيز برونرفت از تنگناها تلاش کنند. پيگيري و عملياتي سازي ايده هايي چون «گفت و گوي ملي» مي تواند در اين مسير راهگشا باشد. در اين پيوند، گروهي گمان مي برند با اقداماتي از جنس مناظره تازه «عليرضا زاکاني» و «مصطفي تاجزاده» دو چهره آشنا از دو قطب مخالف سياسي مي توان در راستاي گفت وگو گام برداشت و برخي هم چنين مناظراتي را در ادامه همان مجادلات قديمي و بي ثمر مي انگارند.
پژوهشم**9275**9279
انتهاي پيام /*

منبع: خبرگزاری آریا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۳۹۶۹۳۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تأثیرگذاری فراکسیون اقلیت خیلی سخت است

در آستانه برگزاری دور دوم انتخابات مجلس شورای اسلامی، یکی از وزنه‌های مهم تعیین‌کننده خط سیاسی مجلس، رقابت طیف مستقلین و اصلاح‌طلبان است که به هم‌قطارانی که به مجلس راه یافته‌اند بپیوندند. - اخبار رسانه ها -

به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم، در آستانه برگزاری دور دوم انتخابات مجلس شورای اسلامی، یکی از وزنه‌های مهم تعیین‌کننده خط سیاسی مجلس، رقابت طیف مستقلین و اصلاح‌طلبان است که به هم‌قطارانی که به مجلس راه یافته‌اند بپیوندند و با این وجود برخی از کارشناسان گمانه‌زنی‌هایی در قصد این طیف برای تشکیل یک کمیسیون اقلیت در مجلس دوازدهم دارند. در همین راستا با رسول منتجب‌نیا، فعال سیاسی اصلاح‌طلب و دبیرکل حزب جمهوریت گفت‌و‌گویی داشتیم که در ادامه می‌خوانید.

استقبال سیاسیون و مردم نسبت به دور دوم انتخابات را چگونه پیش‌بینی می‌کنید؟ 
در انتخابات مرحله اول مردم بیشتر شرکت می‌کنند، درحالی‌که در مرحله اول تعداد کاندیداها بیشتر است، ولی در مرحله دوم عموما مشارکت کمتر است، ضمن اینکه تنها دو برابر نمایندگان مورد نظر هر حوزه انتخابیه در مرحله دوم با هم رقابت می‌کنند.  رقابت در دوره  دوم، رقابت تنگاتنگی است و هر کسی هم که در این مرحله رأی بیشتری بیاورد ولو آنکه یک رأی بیشتر باشد، پیروز میدان قاعده انتخابات است. متأسفانه در دوره‌های انتخابات مرحله دوم، حضور مردم خیلی کم است. در شهرهای کوچک که عوامل قومی عشیره‌ای دخالت دارند، مثل دوره‌های گذشته انتخابات رونقی ندارند. در مرحله دوم خیلی کم شرکت می‌کنند و هر چه هم تشویق و دعوت شوند، برخی انگیزه لازم را ندارند.
 به‌خصوص که هیچ‌گونه مشوقی در کشور ما به وجود نیامده است. یعنی اگر بین دو تا مرحله یک حرکتی ایجاد شده بود، هیجان یا امید و کسب رضایتی پیش می‌آمد، امید بود که درصد بهتری شرکت کنند. مسائل اقتصادی هم که روز به روز بدتر و سخت‌تر و وضعیت مردم وخیم‌تر می‌شود، لذا فکر می‌کنم مردم در مرحله دوم کمتر شرکت می‌کنند و طبیعتا بین همین افرادی که رأی بیشتری داشتند، افرادی انتخاب شده و وارد مجلس می‌شوند. 

با توجه به ورود چهره‌هایی از طیف‌های سیاسی مختلف به مجلس، آیا تشکیل یک فراکسیون اقلیت یا مستقل را محتمل می‌دانید؟ 
مجلس که جای بحث، گفت‌وگو، اظهارنظر و تبادل نظر افراد و گروه‌هاست و اگر در آن تبادل نظر و اختلاف نظر نباشد که مجلس مرده و بی‌رمقی است و اصلا فلسفه‌ای در آن وجود ندارد؛ اما اینکه یک اکثریت قوی از جناح اصول‌گرا وارد مجلس می‌شوند و بعد لیستی که ترکیبی از اصلاح‌طلب، مستقلین اعتدال‌گرا و امثال‌ذالک یعنی ته کیسه را تکاندند و همه این‌ها به قول شما 41 نفر شده است. هنوز هم معلوم نیست در نهایت چند نفر باشند که البته درون آنها هم چهره‌های شاخص بسیار کم هستند، وارد مجلس شدند. اگر آقای مطهری یا آقای پزشکیان تأیید نشده بودند که می‌شد قضاوت کرد در مجلس دیگر تریبونی از مستقلین و اصلاح‌طلبان نیست.  به هر حال باز با تذکر رهبری این آقایان تأیید صلاحیت شدند.

ممکن است یک‌صدایی از این جمعیت بلند شود، ولی این صدا بسیار اندک و ضعیف است. به‌خصوص که مشخص نیست مدیریت مجلس هم  به دست چه افرادی بیفتد. اگر میزان و ملاک در انتخاب هیأت رئیسه این آرایشی باشد که چه کسانی بیشترین رأی را به دست آوردند، دیگر مجلس به‌طور کلی آن هویت و  استقلال خودش را از دست خواهد داد. در کنار این مسائل باید اضافه کنم درست است که اکثریت قوی مجلس به یک معنا اصول‌گراها و غیراصول‌گراها اعم از اصلاح‌طلب، اعتدال‌گرا، مستقل و اقلیت بسیار محدودی هستند، اما همان اکثریت، آهنگ واحدی ندارند. هم دارای سلایق مختلف هستند و هم در مقابله با اصلاح‌طلب‌ها و مستقلان دارای وجه مشترک در برابر اصلاح‌طلبان هستند. 
آنها درون خودشان اختلاف‌های بسیار زیادی با  اصول‌گراهای سنتی و اصول‌گرایان غیرسنتی هستند. گرایش‌های رادیکال هم حضورشان قاعدتا پررنگ خواهد بود. این‌ها در نهایت با هم نمی‌توانند بسازند. در انتخابات ممکن بود به‌خاطر هدف مشترک با هم کنار آمده باشند، ولی در مجلس اختلاف نظر فراوان است، چون دیدگاه اصول‌گرایان سنتی و انقلابی کاملا با دیدگاه رادیکال‌ها متفاوت است. به هر حال اصول‌گرایان سنتی بیشتر روی رهبری و ولایت فقیه تأکید می‌کنند. این اختلاف‌ها در مجلس هم ظهور و بروز پیدا می‌کند و در برابر هم جبهه می‌گیرند و نمی‌توانند با هم کنار بیایند. اقلیت محدودی هم از لیست به اصطلاح «صدای ملت» که ترکیب ناهمگونی از اقلیت محدود بود، وارد مجلس خواهند شد.

این فراکسیون چه کمکی را در زمینه کارآمدی مجلس ارائه می‌دهد؟ 
هر چقدر در مجلس تعدد و تکثر آرا و نظرات بیشتر باشد، مجلس زنده‌تر و پویاتر خواهد بود. لذا در کنار آن اکثریتی که در درون اختلافات وجود دارد، بخش‌های مختلف است که این می‌تواند یک‌صدایی باشد. صدایی هرچند کوتاه و کم‌رنگ از ملت در برابر جریان مقابل که در غیاب اکثریت مردم برنده شد. اینکه همان اقلیت، حتی یک نفر هم در مجلس تریبون در اختیار داشته باشد، شاید بهتر از نبودش باشد. درحالی‌که اگر 40 نفر باشند، می‌توانند تلاش بیشتری کنند.
افرادی بودند که قبل از ورود به مجلس، ادعای اصلاح‌طلبی یا استقلال می‌کردند، ولی در مجلس به طرف اکثریت می‌لغزیدند و گفته‌های خودشان را فراموش می‌کردند. من از دوستانی که وارد مجلس می‌شوند انتظار دارم که در این شرایط وانفسا در مجلس فراکسیونی تشکیل بدهند و برنامه‌ریزی کنند؛ چراکه می‌توانند تا حدی اثرگذار باشند، ولو اینکه این امر بسیار سخت خواهد بود. آن اکثریت اجازه نخواهند داد اینها کار کنند، چون تجربه نشان داده که آنها وقتی اکثریت را به دست می‌آورند، جلوی هر نقد و اظهارنظر مخالف را می‌گیرند. فراکسیون اقلیت می‌توانند امیدی را در مجلس به وجود بیاورند.

آرایش سیاسی اصلاح‌طلبان در آستانه دور دوم انتخابات را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ 
در مرحله اول انتخابات، اصلاح‌طلب‌ها به چند دسته تقسیم شدند که یک مجموعه از احزاب و شخصیت‌های حقیقی بودند، آنها که اعلام کردند ما کاندیدا نداریم و شرکت نمی‌کنیم و به‌عنوان معرفی کاندیدا شرکت فعال نداریم. دسته دیگر ترکیبی از سه حزب بود. این‌ها وارد صحنه شدند، کاندیداهایی را معرفی کردند و تعدادی از کاندیداهایشان وارد مجلس شدند. ما هم که به‌عنوان حزب جمهوریت منتظر بودیم کاندیداهایمان تأیید صلاحیت شوند  که بتوانیم فعال شویم، ولی متأسفانه هیچ‌کدام از کاندیداهای ما در سراسر کشور تأیید صلاحیت نشدند.فعالیت اصلاح‌طلب‌ها  در مرحله دوم هم به همین ترتیب است.  آن ترکیب که گفتم، فعال نخواهند بود. شاید کارگزاران و حزب‌های دیگر فعالیت کنند. باید ببینیم آنها تا چه اندازه موفق هستند.

منبع: صبح نو

انتهای پیام/