حسگر همه کاره کاغذی ابداع شد
تاریخ انتشار: ۲۶ دی ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۳۹۸۱۲۱
یک شرکت موسوم به "ویلیوت"(Wiliot) یک حسگر بدون باتری و کاغذی به همین نام ساخته است که با امواج رادیویی موجود در محیط مانند امواج بلوتوث یا وای-فای کار می‌کند و قادر است چیزهای مختلفی نظیر وزن و دما را اندازه بگیرد و به گوشی یا لپ‌تاپ ارسال کند.
به گزارش ایسنا و به نقل از انگجت، حسگرها نقش مهمی در اینترنت اشیا بازی می‌کنند، اما یک محدودیت قابل توجه دارند و آن این که آنها نیاز به یک باتری یا یک منبع قدرت برای کار دارند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اکنون با ابداع جدید تیم "ویلیوت" این حسگرها به زودی دیگر فقط انرژی مورد نیاز خود را از هوا خواهند گرفت.
"ویلیوت" یک برچسب-حسگر بلوتوثی است که انرژی مورد نیاز را از فرکانس‌های رادیویی موجود در محیط از جمله بلوتوث، شبکه داده‌های تلفن همراه یا وای-فای می‌گیرد.
همه آن چیزی که این حسگر از آن تشکیل شده است، یک آنتن پایه است که بر روی کاغذ یا پلاستیک چاپ می‌شود. پس از آن، این حسگر می‌تواند اطلاعاتی نظیر وزن و دمای محیط را بدون نیاز به هیچگونه باتری انتقال دهد.
این رویکرد بدون باتری می‌تواند به دستیابی به برچسب‌هایی منجر شود که بر روی محصولات قرار می‌گیرند.
با این حسگر لباس سفید شما می‌تواند به شما هشدار دهد که در شستشو در حال از بین رفتن است یا چسباندن آن روی محصولات می‌تواند به شما امکان ردیابی از محل خرید تا تحویل درب منزل را بدهد.
از آنجایی که تولید این برچسب‌ها پیچیدگی خاصی ندارد، نباید قیمت زیادی داشته باشند.
البته این برچسب‌ها تا سال 2020 آماده عرضه نخواهند بود. "ویلیوت" به تازگی یک بودجه کمکی از آمازون و سامسونگ دریافت کرده است. این غول‌های فناوری می‌خواهند این فناوری هرچه سریع‌تر به نتیجه برسد تا مردم بتوانند این برچسب‌ها را به زودی استفاده کنند.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: حسگر کاغذی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۳۹۸۱۲۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تبدیل مجوز‌های کاغذی به الکترونیکی تا۲۶ اردیبهشت
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، دکتر سید امیر سیاح رئیس مرکز بهبود فضای کسب و کار وزارت امور اقتصاد و دارایی جمعه ۳۱ فروردین ۱۴۰۳ با حضور در برنامه صف اول شبکه خبر به موضوع رشد تولید با بهبود فضای کسب و کار و تسهیل صدور مجوزها پرداخت.
سؤال: یکی از موضوعاتی که بسیار مهم است در کشور و سال گذشته هم در دولت سیزدهم به شدت دنبال شد؛ موضوع صدور مجوزها برای بهبود فضای کسب و کار است. قبل از این که چنین طرحی در دولت سیزدهم مطرح شود، وضعیت چطور بود؟
سید امیر سیاح؛ رئیس مرکز بهبود فضای کسب و کار وزارت اقتصاد: ماجرای مجوزها به خیلی سال پیش برمی‌گردد؛ یعنی شاید به ۲۰ سال یا بیشتر، زمانی که دولت فهمید خودش نباید سرمایه گذاری کند و بخش خصوصی باید سرمایه گذاری کند، به بخش خصوصی گفت بیا سرمایه گذاری کن، اما ادارات دولتی از نظر ساختار، تشکیلات و فرایند‌ها آماده نبودند، بعضاً شرایط دل‌بخواهی می‌گذاشتند، بعضاً کاغذبازی‌هایی را یعنی مدارکی را می‌خواستند که دل‌بخواهی و سلیقه‌ای بود، یک مدیر دولتی اگر دوست نداشت می‌توانست به یک فعال بخش خصوصی متقاضی سرمایه گذاری مجوز ندهد، این شد که در سال ۱۳۸۷ قانون اجرای سیاست‌های کلی اصل ۴۴ ماده هفتی تدوین شد، یک خرده برگردیم قبل از آن، یعنی سیاست‌های کلی اصل ۴۴ سه بخش داشت؛ یکی این که تعاونی‌ها را گسترش دهید، دوم این که خصوصی سازی کنید، بند الف آن که چند بار رهبر معظم انقلاب گله کردند که چرا بند الف را شروع نمی‌کنید، کلاً رفتید خصوصی سازی، بند الف آن این بود که در‌ها را به روی مردم باز کنید، مردمی‌سازی کنید، اتفاقاً شعار امسال هم نزدیکش است. برای این که در‌ها را باز کنید، مردمی سازی کنید اقتصاد را و مردم بیایند در اقتصاد، ماده هفت در قانون اصل ۴۴ گنجانده شد. ماده هفت ۴۴؛ همان جا که متوقف بودیم، این ماده چه می‌گفت؟ سال ۱۳۸۷ تصویب شد. می‌گفت دولت موظف است که شرایط صدور همه مجوزها را شفاف و اعلام کند و این ماده هفت چندین بار اصلاح و تکمیل شد، چون اجرا نمی‌کرد دولت و ضمانت اجرایی درست و حسابی نداشت، دقیق و روشن نبود، آن موقع در مرحله اول گفته بود، من خودم در تدوینش بودم، آن موقع اینترنت، موبایل و این طور چیزها نبود، نوشته بودیم که کتاب منتشر کنیم که مردم بروند از کتاب ببینند چیست، بعداً متناسب با تغییر تکنولوژی و ... و تجربه‌ای که به دست آمد در سال‌های ۹۳، ۹۴، ۹۹ و ۱۴۰۰ چهار بار این قانون اصلاح شد و به این جا رسیده که پنج مرحله دارد، پنج حکم گذاشته؛ اولاً شرایط صدور همه مجوزها شفاف شود؛ شامل شرط، مدرک، استعلام، هزینه و زمان، یعنی هر کس می‌خواهد بداند، برود ببیند که چند روزه می‌تواند بگیرد؟ چه مدارکی دارد؟ چه شرایطی، چه استعلام‌هایی و چقدر پولش می‌شود؟ این دقیق و روشن، ضمانت اجرا هم برای آن گذاشت که این شرط‌ها که این جا نوشته مرجع صدور مجوز اگر شرط اضافه طلب کرد، جرم انگاری و برای آن زندان پیش بینی کرد. این حکم اصلی‌اش است که کسی که این شرط‌ها را دارد باید به او بدهیم.
صدور مجوزها ، با مجوز‌های خانگی شروع شد و به تدریج گسترش پیدا کرد
سیاح : دیگر این که زیاد است، من صلاح نمی‌دانم و این بازیها را نداریم. کسی که کارت ملی دارد و اگر خارجی است، هر شخصی؛ حقیقی یا حقوقی، داخلی یا خارجی، این شرایط را دارد باید به او بدهیم. پس ۱- شرایط روشن است، ۲- الکترونیک؛ درخواست، الکترونیک؛ صادر، یعنی غیرحضوری. شرط را ببیند، دکمه را بزند، احراز هویت می‌شود چند سؤال از او پرسیده می‌شود، احیاناً بعضی مجوز‌های پیچیده می‌گویند مدرکی بارگذاری کن، بعضی مجوز‌های پیچیده‌تر چندمرحله‌ای است، مثلاً اول برو موافقت اصولی، بعد بیا اینجا، بعد اینجا. بعضی از شرایط باز پیچیده‌تر است و نیاز به آزمون دارد، نیاز به بازدید کارشناس و بازدید مثلاً اداره اماکن باید برود ببیند طلافروشی حتماً باید اداره اماکن برود که اینجا امنیتش درست است، یا مثلاً یکی از شرط‌هایی که برای آب‌میوه فروشی و این غذافروشی‌ها این است که سر پیچ و سر میدان نباید باشد، چون ترافیک می‌شود. همه این شرط‌ها را به زحمت در طی حدود از آبان ۱۴۰۰ تا آخر ۱۴۰۰؛ پنج ماه شبانه روز بچه‌ها زحمت کشیدند و اول ۱۴۰۱ اولین ثبت و صدور الکترونیکش را صادر کرد. با مجوز‌های خانگی شروع شد و به تدریج مدام گسترش پیدا کرد، دو حکم شد؛ حکم یک – شرایط کاملاً شفاف، حکم دو- درخواست و صدور الکترونیکی؛ کل فرایند غیرحضوری. شرط سوم این که شرایط اضافه حذف شود. یک سری شرط‌ها از قانون هم درآمده بود، مثلاً برای برخی مجوز‌های ارشاد مثل کانون آگهی تبلیغاتی یا مجوز مؤسسه‌های فرهنگی و هنری چند منظوره؛ نوشته بود ۲۷ سال باید سن داشته باشد. گفتیم چرا ۲۷ سال؟ مثلاً یکی مدیر خوبی است، لیسانس مربوطه هم دارد، وارد است، خوب هم ساز می‌زند، شعور فرهنگی بالایی دارد می‌خواهد مؤسسه فرهنگی و هنری بزند درآمد حلال در بیاورد، چرا؟ چرا مثلاً وقتی کتاب دربیاورد ۲۵ سال است و اینجا رفتیم اینها را درآوردیم، بند یک آن؛ جمعاً ۳۳ هزار شرط شده بود. از این ۳۳ هزار شرط، هزار تا از این شرط‌های سخت و دشوار و بی خودی بود. بعضاً شرط‌هایی بود به اصطلاح امضای طلایی بود. مثل یک شرطی بود در مجوز‌های ساده‌تر مثل غذای خانگی، یک شرط داشت که تهویه به میزان مناسب، شستن ظرف‌ها با مواد شوینده مناسب. گفتیم مناسب یعنی چه؟ این مأمور می‌رود چک می‌کند، مناسب را سلیقه می‌کند.
سؤال: خیلی موضوعات تسهیل شد، به نظر شما بعد از این همه مدتی که بررسی کردید، مشکل صدور مجوزها که این همه با تأخیر شروع شد، مشکل؛ کارگزار بود یا ساختار، یعنی قانون جلوی این قضیه را می‌گرفت یا کارگزار؛ اعمال نفوذ می‌کرد؟
سیاح: ترکیبی از این دو، یک جا‌هایی ساختار خراب بود که هنوز هم بعضی جا‌ها خراب است، یک جا‌هایی هم خود کارگزار مثلاً بدش نمی‌آمد و فرهنگش شده بود. خیلی از ادارات ما قانون اصل ۴۴ که آمد می‌گفتند انقلاب اقتصادی می‌شود؛ ۸۴ یا ۸۵ اگر یادتان باشد؟ اول آقای احمدی نژاد گفتند انقلاب اقتصادی و چه و چه، ولی انقلابی محقق نشد، چرا؟ چون فرهنگش در ادارات ما نبود. فرهنگ قبل از ۱۳۸۴ هنوز مانده بود و هنوز هم در برخی ادارات مانده، یعنی چه؟ یعنی کارمند فکر می‌کند که آن کارآفرین حق او را خورده است، آن کارآفرین مثلاً ماهی ۲۰۰ میلیون تومان در می‌آورد ولی این ماهی ۲۰ میلیون تومان در می‌آورد می‌گوید چرا او ۱۰ برابر من در می‌آورد؟ این طور به او نگاه نمی‌کند که او باید کار کند، مالیات بدهد تا من حقوق بگیرم آخرسر. هنوز فکرشان به این است که دولت یک نفتی دارد می‌فروشد و حقوق مرا می‌دهد، پس آن چه خوب کار کند، چه بد کار کند؛ کوفتش شود، معذرت می‌خواهم، بد هم کار کند، چشمش کور، من پولم را از نفت دارم می‌گیرم؛ از نگاه کهنه و قدیمی او عرض می‌کنم. این که می‌گویم باید عوض شود ذهنیت‌ها و متناسب شعار سال و قوانین جدید و به خصوص عصر بعد از قانون اصل ۴۴ شود این است که کسی که پشت میز حکومتی نشست و از بیت المال حقوق می‌گیرد، باید حواسش باشد، کارآفرین است باید برود کار کند، سود کند، مالیات بدهد تا پول منِ کارمند جور شود. خلاصه این که هم نگاه‌ها و هم فرهنگ و هم ساختارها، مثلاً یکی از ساختارها؛ همین الان هم هست متأسفانه، چون در قانون خیلی محکمی است و سخت می‌شود آن را عوض کرد؛ کمیسیون ماده ۲۰ است، می‌دانید چیست؟ کسی اگر بخواهد در هر شهری داروخانه، درمانگاه، سی‌تی‌اسکن، آزمایشگاه تشخیص طبی که بعضاً درآمد نجومی دارند بزند باید یک کمیسیونی آن را تأیید کند. کمیسیون چه کسانی هستند؟ بزرگ آن کسب و کار، رئیس دانشگاه علوم پزشکی آن شهر باید بنشینند بگویند و خودشان ذینفع هستند بعضاً، البته آدم‌های خوبی هستند، من به شخصیت آنها کاری ندارم، ساختار را عرض می‌کنم. کسانی که ذینفع هستند می‌روند و تصمیم می‌گیرند یک نفر بیاید شریک دور سفره آنها بنشیند یا نه.
سوال : برای این است که تعارض منافع اتفاق می‌افتد.
سیاح: متأسفانه وسیع است. ساختار‌هایی که در آن تعارض منافع است، در آن اختیار می‌دهد که مأمور حکومت بله و خیر بگیرد با اعمال سلیقه، مثلاً از شما خوشش بیاید به شما بدهد، از این خوشش نیاید؛ ندهد، آن یکی برای او نامه آمده، تلفن زدند و مأموریت ما در پروژه‌های مجوزهایمان است که این چیزها را تمام کنیم. گفتم ۳۳ هزار شرط بود، این شرط‌هایی که اختیار می‌داد به مأمور حکومت که بله و خیر بگوید بدون هیچ معیاری، گفتیم معیارت را روشن کن که این قبلش بداند و فعال اقتصادی که می‌خواهد مجوز بگیرد دیگر نگران نباشد که حالا مأموری که می‌آید ببیند زمینه را خوشش می‌آید یا بدش می‌آید؟ پسر خوبی است یا پسر بدی است؟ مثلاً ببینیم با چه کسی رفیق است، چه کسی می‌آید؟ مثلاً حسن را می‌فرستند یا مثلاً جواد را؟ آن مثلاً خوش اخلاق است، این بد اخلاق است. او مثلاً دیدش باز است، دیدش بد است؛ این چیزها، نه. شرط؛ روشن، این شرط‌ها را دارم، عرض و طول زمین، شرط‌های کاملاً ملموس باشدو هر کس بداند این شرط را دارد قطعاً می‌دهم و دیگر خیالش راحت باشد که مأمور بیاید و چه بگوید، ندارد. شرط کاملاً روشن، متر و هر کس بتواند تشخیص دهد حقش را، حق؛ شفاف است. گام چهارم و حکم چهارم این بود که اگر تأخیر کرد، چون درخواست که می‌کند، کنتور می‌اندازد، به گوشی هر کس که ثبت درخواست می‌کند در درگاه ملی مجوزها، به اسم mojavez.ir، الان ۴۸۰۰ مجوز کسب و کار است؛ یکی را بزند و درخواست را ثبت کند فوری و بلافاصله برای او پیامک می‌آید شما در این تاریخ این را درخواست کردید، این تاریخ باید مثلاً اگر ۲۰ روزه باشد؛ ۲۰ روز بعد، ۳۰ روزه باشد، ۳۰ روز بعد، سه روزه؛ سه روز بعد باید برای شما صادر شود و اگر صادر نشد، قانون می‌گوید که درگاه باید اتوماتیک صادر کند. این گام چهارم بود که اجرایش شروع شده و گام پنجم که الان در آن هستیم، الان در شروع آخرین گام تسهیل صدور مجوزها هستیم که تمام شود، ان‌شاءالله کار تمام می‌شود و آن تبدیل همه مجوز‌های کاغذی به شناسه الکترونیک است.
سؤال: آیا همه دستگاه‌هایی که در صدور مجوز نقش آفرین هستند، الان کار خود را شروع کردند و به درگاه متصل شدند یا نه؟
سیاح: تقریباً همه، ولی چند تا نشدند. سه نوع مجوز داریم؛ مجوز خانگی، صنفی و دستگاهی. عمده مجوزها؛ صنفی حدود ۶۰ درصد، تعداد زیادی مجوز خانگی داریم حدود ۱۶ تا ۱۷ درصد کل مجوزها و بقیه مجوز‌های دستگاهی هستند. مجوز‌های خانگی همان اول کار در ۱۴۰۱ الکترونیکی شد، کامل و آسان است و تقریباً هیچ کس شکایت ندارد به جز یک کوچولو مجوز‌های غذایی، غذای خانگی هنوز کمی گیر دارد که با عزیزان وزارت بهداشت داریم تمامش میکنیم، ان‌شاءالله امیدوارم تا یک ماده دیگر تمامِ تمام شود. البته تمام شده، ولی سخت است هنوز، یک کمی نیاز به رفت و آمد دارد که ان‌شاءالله آن هم درست می‌شود. ۹۹ درصدش تمام است، یک خرده‌اش مانده است. مجوز‌های صنفی تقریباً ۱۰۰ درصدش حل است و تمام شده، یک کوچولو استثنائاً مثل مجوز آموزشگاه رانندگی یا مثلاً مجوز قالیشویی خارج از شهر که احتیاج به تغییر کاربری زمین و ... دارد، این چند دانه خاص مانده است که الحمدلله از اول ۱۴۰۲ کاملاً غیرحضوری، بدون کاغذ و بدون حضور دارد اجرا می‌شود.
در مجوز صنفی شکایت تقریباً خیلی کم داریم
سیاح : در صنفی هم ما شکایت تقریباً خیلی کم داریم، آن محدودی که داریم این است که زمین خارج از شهر می‌خواهد تغییر کاربری دهد یا واگذار کند، صنفی است، مثل کارواش، قالیشویی، تالار پذیرایی و این چیزها خارج از شهر باشد، داخل شهر هیچ مشکلی ندارد. این به جز استثناء‌ها، الحمدلله به همت اتاق اصناف اتحادیه‌های صنفی که واقعاً جا دارد تشکر کنیم، همت‌شان، نجابت‌شان و قانون‌پذیری و تبعیت کامل آنها از قانون، الان آن هم تمام و کامل شده، بیشتر مجوزها الان حل شدند، می‌ماند دستگاهی‌ها. دستگاهی‌هامثل مجوز آموزشگاه رانندگی یا مثلاً مجوز قالیشویی خارج از شهر که احتیاج به تغییر کاربری زمین و ... دارد، این چند دانه خاص مانده است که الحمدلله از اول ۱۴۰۲ کاملاً غیرحضوری، بدون کاغذ و بدون حضور دارد اجرا می‌شود. یک دستگاه خوب داریم مثل وزارت نیرو که الحمدلله همه چیزش اکثراً تمام است، چند دستگاه خوب دیگر هم داریم؛ نیرو، چون از همه بهتر است عرض کردم، ارتباطات هم خیلی خوب است و چند دستگاهی که گیر دارند، فرایند‌هایشان پیچیده است، قوانین‌شان سخت است. بعضاً هنوز در الکترونیکی کردن مشکل دارند.
سؤال: مثلاً چه دستگاه‌هایی؟
سیاح: سخت است اسم بردن، چون به همه عزیزان برمی‌خورد، ولی مردم خودشان می‌دانند الان مجوز‌هایی که تغییر کاربری دارد، هنوز کامل الکترونیکی نیست، البته یک خبر خوب این که شب عید فرایند‌های زمین الحمدلله به تصویب هیأت مقررات زدایی رسید و تا آخر بهار یعنی تا یکی دو ماه دیگر عملاً پیاده سازی می‌شود و کار خیلی پیچیده‌ای است. کسی که تا حالا می‌خواست مجوز مرغداری و هر مجوز زمین پایه بگیرد؛ معدن، دامداری، گلخانه، گلخانه از همه آنها بیشتر، اینها یک فرایند بسیار پیچیده‌ای داشت و متأسفانه هنوز هم دارد که باید آدم می‌رفت جا‌های مختلف از ۲۱ جا باید استعلام می‌گرفت بعضاً و استعلام اولی مدتش تمام می‌شد، هنوز استعلام اولی تمام نشده، دوباره می‌رفت و از سر و بعضاً سال‌ها طول می‌کشید. این هنوز الکترونیک نشده بود، چون فرایندش دقیق نبود، استعلام‌های اضافه می‌گرفتند، بعضی از صنایع باید می‌گرفتند، نمی‌گرفتند، خلاصه یک هرج و مرجی بود و خیلی زیاد بودند، الحمدلله این فرایند صفر تا صد آن کامل به تصویب هیأت مقررات زدایی رسید و دارد پیاده می‌شود در درگاه ملی مجوزها که کسی که گلخانه هم خواست دکمه را بزند تا ته آن معلوم شود، کجا‌ها چه مدارکی از او می‌خواهند که اگر مدرکی ندارد دیگر از اول نزند و دارد بداند که در آن تاریخ می‌گیرد.
سؤال: الان همکارانم جدول رتبه بندی مجوز‌های کسب و کار را آماده کردند روی تلویزیون هم مشاهده میکنیم.
سیاح: این ۱۵ تا ۱۶ دستگاه اصلی هستند که باید هفت تکلیف انجام می‌دادند؛ شرایط‌شان را اعلام می‌کردند، الکترونیکی می‌کردند، شرایط سخت را حذف می‌کردند، یعنی حذف شده از درگاه؛ باید تمکین می‌کردند، مثلاً یکی از دستگاه‌ها یک شرط خیلی دشوار داشت که آزمون می‌گرفت. قانون می‌گوید نظارت پسینی کن، یعنی چه؟ یعنی آزمون‌ها را بگذار و نظارت‌هایت را پایین بیاور حد ممکن بگذار بعداً. یک جایی نمی‌شود نظارت را پایین آورد؛ مثل پزشکی. طبابت باید حتماً طرف دوره دکتری‌اش را گرفته باشد و پزشک شده باشد و مهر نظام پزشکی هم داشته باشد، آن وقت مجوز طبابت به او بدهند، اما یک جایی می‌شود نظارت را بعداً انداخت و بگویی تو باید این شرایط را داشته باشی، داری؟ الان در ۸۰ درصد صنفی‌ها این طور است. قبلاً مثلاً بعضاً حسب مورد یکی می‌خواست سلمانی هم برود می‌گفتند برو چند نفر را بزن ببینیم تو بلد هستی یا نه؟ الان به او می‌گوید تو بلدی؟ نباید از تو شکایت شود، اگر هستی و مطمئنی برو. می‌رود و بعداً بر او نظارت می‌شود و مثلاً یک چیز خیلی مهم، مثل غذایی‌های صنفی، مثل چلوکبابی، نانوایی، اغذیه، آب‌میوه‌گیری و همه اینها، اینها هم باید نظارت پیشینی داشته باشد که بهداشت پیش بینی می‌کند، هم نظارت پسینی که هر روز دائم باید تحت نظارت باشند که غذای بد و ناجوری دست مردم ندهند. بحث این بود که هفت تکلیف دارند و بعضی دستگاه‌ها تکالیف‌شان را کامل انجام دادند، بالا و سبز هستند مثل ارتباطات و نیرو که عرض کردم معمولاً خوب هستند و بعضی‌ها تکالیف‌شان را متأسفانه بد انجام دادند که انتظار داریم الان که دیگر آخر کار هستیم و باید ۲۵ اردیبهشت کار را تمام کنیم، دیگر آنها هم تا این مدت بدوند و تکلیف‌های کهنه و قدیمی خود را زودتر انجام دهند.
سؤال: ما شاهد این هستیم که علاوه بر دستگاه‌های اجرایی و دولت، قوه قضائیه هم در سند تحولی که آقای اژه‌ای به عنوان رئیس قوه قضائیه اعلام کرده، ایشان هم بر این موضوع تأکید کرده، یعنی حتی قوه قضائیه هم خودش آمده در سند تحولش این را بیان کرده، چه زمانی انتظار می‌رود که کلیه نظام قضایی هم به این درگاه بپیوندد؟
سیاح: تقریباً در همه دستگاه‌ها؛ شامل قوه قضائیه، رأس دستگاه می‌گوید چه قانون خوبی؟ چه خوب؟ چقدر مردم راحت می‌شوند و...، به زیرمجموعه‌اش می‌گوید این قانون را اجرا کن. وقتی یک تا سه درجه می‌آید پایین و به سطح مدیرکل و ... و حتی پایین‌تر می‌رسد، دیگر مخالفت‌ها و بهانه جویی‌ها شروع می‌شود. به بهانه‌های مختلف حاضر نیستند آن امضای طلایی‌شان را، آن که مردم می‌آیند پشت درشان بنشینند، بیایند التماس کنند، کاغذ بدهند، فلانی سلام رساند، این بازیها را می‌خواهند همچنان این عادت زشت را ادامه دهند. رأس دستگاه‌ها البته با ما هستند، ولی بدنه دستگاه‌ها نه، بدنه دستگاه‌ها بعضاً، همه نه، مقاومت دارند. در قوه قضائیه هم متأسفانه این طور بود، مقاومت‌هایی وجود داشت که مجوز‌های قوه از درگاه ملی مجوزها خارج شود حتی چند مورد رفتند دیوان عدالت اداری حکم گرفتند علیه ما و ما ناچار شدیم حکم را تسلیم شویم، باشد بروید بیرون. اتفاقاً روزی که حکم را گرفتند گفتند که موفق شدیم که این مجوزهایمان را از درگاه ملی مجوزها خارج کنیم، به آنها پیام دادم که موفق شدید؟ چه که موفق شدید؟ موفق شدید که مردم را از یک تسهیلی حکومت گذاشته و رهبری، رئیس جمهور و رئیس قوه قضائیه دنبالش هستند، مردم را محروم کنیم، موفقیت است؟ خوشبختانه رئیس قوه قضائیه اخیراً الحمدلله در این سندی که ابلاغ کردند، همه مجوز‌های قوه را محکم گذاشتند آن‌جا و این بهانه از زیرمجموعه و بدنه‌ای که می‌خواستند از درگاه خارج کنند، الحمدلله گرفته شد. ما، چون تازه این هفته ابلاغ شده، بلافاصله اقدام میکنیم و از آنها خواهش میکنیم که زودتر برگردید و جبران کنید .
سؤال: برخی از شهرداری‌ها در برخی از شهر‌ها همچنان متصل نشدند به این درگاه، با اینها چه برخوردی می‌شود؟ یعنی من به صورت کلی این را می‌خواهم بپرسم که اگر یک دستگاهی به هر دلیلی مقاومت کرد، یعنی مدیرش تمایل نداشت یا کسانی که دارای امضای طلایی هستند تمایل نداشتند یا قوانینی که خودشان وضع کردند مانع شده، یا هر چه، به هر دلیلی، چه برخوردی می‌شود؟ در قانون جایی تدبیر شده است؟
سیاح: اولاً درگاه ملی مجوزها پارسال چهار حفره بزرگ داشت؛ یکی از بزرگترین حفره‌هایش؛ مجوز‌های صنفی بود که الحمدلله با همت اتاق اصناف اتحادیه صنفی تمام شد، الان مجوز‌های صنفی تمیز تمیز است. یک حفره دیگر؛ مجوز‌های زمین پایه بود، حدود ۸۰ مجوز‌های مهم مثل دامداری، گلخانه و این طور چیزها الحمدلله آنها هم از نظر زیرساخت حقوقی‌اش تمام شده، یک زیرساخت فنی مانده که یکی دو ماه وقت خواستند و این حفره بزرگ هم بسته می‌شود. دو حفره دیگر داریم؛ یکی مجوز‌های ساخت و ساز و یکی مجوز‌های تجارت خارجی. متأسفانه الان تجارت خارجی خارج از درگاه انجام می‌شود. ما می‌گوییم یعنی چند وقت پیش مدام از اول ۱۴۰۰ می‌گفتیم بیایید درگاه، می‌گفتند ما خودمان سامانه داریم، سامانه جامع تجارت، سامانه فلان، می‌گفتیم آقاجان قانون را بخوان، قانون می‌گوید که همه مجوزها صفر تا صدش در درگاه. تا حالا این حفره بسته نشده، ما همت نکردیم، سر چیزهای دیگر بودیم؛ سر مجوز‌های زمین و صنفی بودیم، پارسال، امسال می‌رویم مجوز‌های ساخت و ساز که مال وزارت صمت است بیشترش و مجوز‌های تجارت خارجی را ان‌شاءالله می‌آوریم. شهرداری‌ها؛ عزیزان شهرداری تهران خوشبختانه همه مجوزهایشان را آوردند و مشکل ندارد، ما مشکل‌مان این است که باید وزارت کشور لطف کند و مجوز‌های ۱۲۰۰ و خرده‌ای شهر کشور را هم تعمیم دهد شهر‌های تهران را به آنها یا بگوید نه شهر‌های کوچک این‌طوری، شهر‌های بزرگ این طور، این را بعد از مدت‌ها هنوز نکردند که امیدواریم زودتر انجام دهند.
سؤال: در این مقطع شما برای این که برخی از دستگاه‌ها شروط اضافه‌ای را نوشتند و اعمال می‌کنند، برای حذف اینها چه کار کردید؟
سیاح: عرض کردم مأموریت و حکم قانون سوم این بود که شروط اضافه را حذف کنیم.
سؤال: احصاء شده؟
سیاح: بله، ۳۳ هزار شرط در درگاه بود، آن زمانی که شروع کردیم و هزار شرط را شرط سخت تشخیص دادیم، شرط سختی که هیأت مقررات زدایی این قدرت را داشت که حذف کند. هیأت مقررات زدایی قدرتش محدود است، کجا محدود است؟ اگر حکم داخلی دستگاه باشد مثلاً یک مدیرکل و وزیری امضا کرده باشد که این شرط هم مثلاً بگیرید، مثلاً به ۲۵ ساله‌ها بدهید یا مثلاً از او این آزمون را بگیرید، اگر امضای خود وزیر باشد، هیأت مقررات زدایی اختیار دارد که مقررات داخلی دستگاه را حذف کند، اما بعضی از اینها، مصوبه هیأت وزیران است، آن جا تقدیم هیأت وزیران می‌کند، پیشنهاد می‌کند اگر صلاح می‌دانید این را حذف کنید. خلاصه حدود ۹۶۰ تا مصوبه داخلی دستگاه‌ها بود که حذف شد، منتها کار ما تمام نشده، باید بالاسر دستگاه‌ها بایستیم و ببینیم که آن چه که حذف شده، نکند آن پشت می‌گیرند از مردم که بعضاً می‌رفتند می‌گرفتند. ما در این چند ماه خیلی وقت‌مان صرف این شد که برویم به دستگاه‌ها بگوییم، چون سامانه شکایت داریم ما، مجوزی که ثبت درخواست می‌شود، چه صادر شود، چه رد شود، چه طرف منصرف شود؛ یکی از این سه حالت می‌شود؛ یا صادر می‌شود، یا رد می‌شود، یا طرف منصرف می‌شود. در هر صورت برای او پیامک می‌رود می‌گوید تو منصرف شدی، اگر شکایت و نکته‌ای داری، لطفاً بگو به من، آیا شرط اضافه خواستند که منصرف شدی؟ تهدیدت کردند؟ چه گفتند که منصرف شدی؟ خودت واقعاً با میل خودت بوده که هیچ، اگر رد شده باشد می‌گویند که باید حتماً بگوید آن دستگاه که رد می‌کند که شرط هفتم را نداشتی رد شده، نمی‌تواند بی دلیل رد کند. در ورژن‌های جدید درگاه از چند ماه پیش به این سو حتماً باید بگوید شرط هفتم را نداشت رد شد، یعنی باید بگوید کدام شرط را نداشت، رد شد. اگر نمی‌تواند بگوید، باید صادر کند. اگر یک شرط را نداشت می‌تواند رد کند. اگر رد کرد باید به متقاضی بگوید این شرط هفت را نداشتی رد شدی، به متقاضی بگوید این شرط هفت را نداشتی رد شدی، درست است؟ اولاً ما مگر از اول نگفتیم شرط‌ها را نگاه کن همه را داشته باش، تو تأیید کردی، حالا که گفته این هفت را نداری، مطمئنی هفت را نداری؟ اگر داری شکایت کن، و سیستم شکایت داریم و خیلی شکایت می‌رسید و خوشبختانه نشان می‌داد کجا‌ها شکایت زیاد است، مثلاً در یکی از سازمان‌های زیرمجموعه وزارتخانه شکایت زیاد بود، معاون و مدیرکل را آوردیم گفتیم سیستم شکایت را درست کنید، بعضاً درست می‌کردند، بعضاً می‌گفتند بله ولی کار خودشان را می‌کردند.
۳۱ بازپرس در کل کشور شکایت‌ها را بررسی می کنند
سیاح : این وسط دادستان محترم کل کشور به رئیس هیات مقررات زدایی دستوری صادر کردند اواسط پارسال، گفتند که، چون هیات مقررات زدایی چند تا عضو دارد و یکی از آنها دادستان کل کشور است و الحمدالله برایشان گزارش‌ها می‌رود و می‌خوانند، بعد پس وورد ادمین دستگاه هم دست شان است یعنی هر اتفاقی آن پشت می‌افتد به ایشان گزارش می‌شود و می‌توانند بروند ببینند، به ما گفتند اینها دارند جرم مرتکب می‌شوند می‌دانید جرم چیست؟ شرط اضافه بخواهند مثلا شرط ۲۷ سال که الان حذف شده بگویند ۲۷ سالتان نیست نمی‌دهیم و این جرم است، دادستان محترم به وزیر اقتصاد که رئیس هیات مقررات زدایی هستند دستور دادند که جرم‌هایی در مجمع شما اتفاق می‌افتد و دارید می‌بینید از دستگاه‌های مختلف که باید به دنبال آن بروید و به من گزارش کنید و اگر به من گزارش نکنید طبق فلان قانون خودتان شریک جرم هستید و خودتان را تحت تعقیب قرار می‌دهند، این را که دادند دیگر ما عزم مان جزم‌تر شد که دکمه شکایت را گذاشتیم و وصل کردیم به عزیزان قوه قضائیه، ۳۱ بازپرس در کل کشور مشخص شدند و به ما انتقاد شد که چرا دارید شکایت دولت به دولت راه می‌اندازید؟ گفتیم دادستان محترم دستور دادند، یک کمی سخت بود و بعضا تحت فشار قرار می‌گرفتیم ولی الحمدالله، چون رئیس جمهور هم برنامه شان بود و هم شعارشان بود و هم رئیس جمهور و هم معاون اول دولت حمایت می‌کردند، الحمدالله این کار پیش رفت و در این کشمکش الحمدلله کارمان پیش می‌رفت و چند تا مدیر کل احضار شدند یکی دو تا حکم گرفتند، دوست نداشتیم حکم بگیرند ولی حق مردم را ندهید قانون باید اجرا بشود هر وقت هم کار بیخ پیدا می‌کرد و به بالا می‌رفت ما می‌گفتیم قانون است، چه کار کنیم؟ قانون را اجرا نکنیم؟ می‌گفتند نه قانون را اجرا کنید و ما قانون را اجرا میکردیم، الان خیلی وضع نسبت به چند ماه پیش بهتر شده، الان دیگر کمتر مردم آزاری می‌کنند ولی فقط مشکل ما این است که چند تا دستگاه کمی تنبلی می‌کنند فاو هایشان یا تنبلی می‌کنند که آن پشت مجوز‌هایی دارند که دارند صادر می‌کنند و نمی‌دهند، سوال شما این بود که اگر نیاوردند بدهند چه می‌شود؟ عرض کردم ما در مرحله پنجم هستیم یعنی این که همه مجوز‌های کاغذی باید دو سال بعد از لازم الاجرا شدن قانون تسهیل صدور مجوزها الکترونیک بشوند، چطور الکترونیک می‌شوند؟ روی هر مجوز کاغذی کد پستی دارد که برای کجاست، کد ملی دارد که برای کیست و کدی که این مجوز چیست؟ این سه تا کد را به درگاه ملی مجوزها بزنند برایشان کیو آر کد صادر می‌شود یعنی شناسه یکتا صادر می‌شود.
از ۲۶ اردیبهشت کسی که شناسه یکتا نداشته باشد، نمی‌تواند خدمات دریافت کند
سیاح : طبق قانون از ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۳ یعنی دو سال بعد از لازم الاجرا شدن قانون تسهیل، کسی که فعال اقتصادی باشد و شناسه یکتا نداشته باشد از نظر حکومت جمهوری اسلامی فاقد مجوز تلقی می‌شود، یعنی بانک برود وام بگیرد حتی برود بانک دسته چک بگیرد یا برود قوه قضائیه به قول تجاز قدیمی برود سند بگذارد کسی را بخواهد ازاد کند یا سند بگذارد یا وثیقه یا هی چیز دیگر، هر سندی بخواهند کیو آر کد آن را می‌خواهند، الان داریم سرویس مبادله میکنیم با قوه قضائیه، با بانک‌ها، با همه دستگاه‌های اجرایی، چند وقت پیش کسی می‌گفت که مامور آب یا برق رفته یک جایی، به او گفته مجوز بده و او هم کیو آر کد خود را نشان داده و او گفته که این چیست من این را نمی‌شناسم، کاغذی را بیاور، در قانون گفته که مامور حکومت، ماده یک، تبصره ۷ قانون تسهیل گفته که مامور حکومت اگر از فعال اقتصادی که به او کیو آر نشان بدهد شناسه یکتا نشان بدهد، مجوز کاغذی طلب کند جرم مرتکب شده است و هم این که زندان دارد، به عزیزان وزارت نیرو گفتیم که ماموران خود را توجیه کنید، به همه کسانی که با مردم در تماس هستند و با فعالان اقتصادی در تماس هستند، داریم توجیه میکنیم که مجوز یعنی این و استعلام مجوز شما این است و کسی که شناسه نداشته باشد فعال اقتصادی محسوب نمی‌شود و بدون مجوز می‌شود، این که فرمودید که آنهایی که نیایند چه می‌شوند؟ الان یک عده نیامدند و خیلی خوشحالند که دور زدیم و دستور رئیس جمهور را اجرا نکردیم و هیچ اتفاقی نیفتاد، نه خیر، از ۲۶ اردیبهشت سراغ شما می‌آیند، آن بیچاره‌هایی که به آنها مجوز کاغذی دادیم و در درگاه ملی مجوزها نیستند و شناسه یکتا ندارند آنها دچار مشکل می‌شوند، آنها در سیستم‌های دولتی می‌مانند، چون می‌دانید همه خدمات دولت دارد الکترونیکی می‌شود و فعال اقتصادی را با شناسه یکتا می‌شناسد می‌گوید که کسی که شناسه یکتا داشته باشد مثل کد ملی است، شناسه یکتا نداشته باشد او را نمی‌شناسد و سرویس غیرحضوری به او نمی‌تواند بدهد، آنهایی که فکر می‌کنند که دستور رئیس جمهور را دور زدند ، آنها از ۲۶ اردیبهشت صبر کنند تا ببینند که چه بلایی سرشان می‌آید و متاسفانه بیچاره‌هایی که رفتند مجوز کاغذی از آنها گرفتند دچار مشکل می‌شوند امیدوارم تا آن زمان به خودشان بیایند و به قانون تمکین کنند.
سوال: در بسیاری از کشور‌ها موضوع صدور مجوز اینقدر سهل هست که گاهی اوقات در طی یک روز یا مثلا یکی دو روز می‌شود نسبت به تاسیس یک واحدی اقدام کرد، بخاطر این که طی ۱۰-۲۰ سال گذشته یک واژه‌ای آمده تحت عنوان مقررات زدایی، یعنی مقرراتی که مثل تارعنکبوت دست و پای آن فعال اقتصادی را بسته و اجازه نمی‌دهد که سریع باشد، مثلا گاهی اوقات شما در یک کشور دیگری می‌خواهید یک کارگاهی را راه بیاندازید، یک کسب و کاری را راه بیاندازید می‌شود دو روزه، بعد در کشور ما در یک مقطعی مثلا یک ساله هم راه نمی‌افتاد؛ شما برای مقررات زدایی چه کردید؟ اصلا آیا نیاز هست؟
سیاح: بله صد در صد، شعار ما این است که ماموریت بهبود محیط کسب و کار این است، تولد آسان و رشد سریع بنگاه؛ یکی می‌خواهد فعالیت بکند راحت متولد بشود و سریع رشد کند. تولد آسان با تسهیل صدور مجوزها، سریع و راحت بتواند مجوز بگیرد، رشد سریع با مقررات زدایی، امسال سال مقررات زدایی است، سال بهبود محیط کسب و کار است، به عزیزان عرض کردم، داریم نهضت مقررات زدایی را تمهید میکنیم که تعداد زیادی از این مقررات که دست و پای فعال اقتصادی را بسته انشاالله باز کنیم.
سوال: الان مثلا کسانی که بخواهند همین بحثی که شما فرمودید کاغذی تبدیل به شناسه یکتا بشود، باید چطور و کجا مراجعه کنند؟
سیاح: فقط باید به گوشی شان مراجعه کنند، در درگاه بروند در مجوز آی آر، در مجوز آی آر که بروند، یک اسلایدی هم ما داریم که نشان بدهند من توضیح می‌دهم، باید بروند در درگاه ملی مجوزها، پایین درگاه ملی مجوزها یک چیزی دارد، شناسه یکتا برای مجوز‌های قدیمی یک فیلم راهنما هم دارد، اول فیلم راهنمایی را ببنند، فیلم راهنمایی گام به گام نشان می‌دهد. یکی از اینها هم داریم که در هفته‌های آینده در تهران و مراکز استان‌ها و شهر‌ها به تک تک مغازه‌ها می‌فرستیم و در آن گام به گام زده است، ۴ تا گام دارد، در گوشی شان کاملا غیر حضوری، کاملا رایگان، ترجیحا هم شب انجام بدهند، چون صبح ممکن است برخی سیستم‌ها پرتراکم باشد و به مشکل بخورند، شب‌ها و عصر‌ها خارج از وقت اداری انجام بدهند، مجوز کاغذی شان و کارت ملی در دست شان باشد از طریق گوشی شان، این جا نوشته که شناسه یکتا برای مجوز‌های قدیمی و جلوی آن فیلم راهنما، فیلم را ببینند ۴ تا کد از ایشان می‌خواهد، در مراحل مختلف، ۴ تا کد را وارد کنند شناسه یکتا که همین کیو آر کد برای آنها صادر می‌شود، کاملا غیرحضوری و کاملا رایگان و آسان، شاید کسی که کار کردن با گوشی و فرایند‌های گوشی برایش سخت باشد به جوان‌تر‌ها بدهد که وارد هستند، یا اگر نشد، اتحادیه‌ها میز خدمت می‌زنند برای پیرمرد‌ها و برای عزیزانی که کمتر گوشی باز هستند، باز هم اگر نشد، الحمدالله پیشخوان دولت دارد با ۳۵ هزار تومان این را انجام می‌دهد از این هفته انشاالله راه می‌افتد و خلاصه کار آسان و لازمی است، این کار تفننی نیست، برای خوش آمدن نیست، فعال اقتصادی که بخواهد از دولت سرویس بگیرد، مثل شهروندی که ۲۰ سال پیش کد ملی نبود الان کد ملی دارد با کد ملی خودش می‌تواند سرویس بگیرد، شناخته می‌شود، می‌تواند در بانک خدمات بانکی انجام بدهد .
سوال: الان وضعیت این شناسه یکتا برای مردم چیست و برای اصناف چیست؟
سیاح: برای مردم این است که بخواهند از حکومت سرویس بگیرند می‌توانند غیرحضوری احراز هویت بشوند و غیر حضوری سرویس بگیرند، مثل کد ملی برای اشخاص حقیقی کار می‌کند، صنفی، دامداری، گلخانه داری، هواپیما می‌سازید، دوچرخه می‌سازید یا هر چه می‌سازید یا هر خدمتی ارائه می‌دهید، پزشک هستید، مهندس هستید، فوتبالیست هستید، مدیر برنامه هستید و هر چه هستید، کاسبی اگر دارید باید شناسه یکتا داشته باشید و با شناسه یکتا می‌توانید غیرحضوری بدون این که مراجعه کنید راحت در خانه ات، شب، نیمه شب، از حکومت سرویس بگیرید. برای مسئولین چیست؟ برای مسئولین چند تا مزیت بزرگ دارد، البته برای خود اتحادیه‌های صنفی، اول اتحادیه‌های صنفی به این خیلی بد نگاه می‌کردند، چون ظاهرا داشتیم اختیارشان را از ایشان می‌گرفتیم، ما گفتیم درست است ظاهرا اختیارتان کم می‌شود و دیگر مراجعه نمی‌کنند، اما در پایان کار که الان است یک چیزی جلویشان می‌گذاریم که انقدر با ارزش است که حتما می‌آیید و آن چیست؟ اولا کسی که شناسه یکتا نداشته باشد سرویس از حکومت نمی‌تواند بگیرد یعنی سرویس بانکی هم نمی‌تواند بگیرد و کم کم زیرزمینی‌ها و کسانی که بدون مجوز کار می‌کنند حذف می‌شوند.
مثلا یکی می‌رود سرمایه گذاری می‌کند این عینک را می‌رود از گمرک رد می‌کند و مالیات آن را می‌دهد، استاندارد آن را می‌گیرد از نظر بهداشتی می‌رود تاییدیه طبی این را می‌گیرد و این را در بازار صد هزار تومان می‌فروشد، یکی هم می‌رود زیرزمینی هیچگونه اینها را نمی‌گیرد قاچاق می‌آورد بدون استاندارد و؛ و این را ۵۰ تومان می‌گذارد و مردم می‌زنند هم زود خراب می‌شود و هم چشم شان درد می‌گیرد و مریض می‌شوند، تا وقتی که این زیرزمینی وجود دارد مگر مرض دارد که برود صد هزار تومان برای این هزینه کند؟ می‌گویم در کشوری که حکومت نمی‌تواند زیرزمینی اش را کنترل کند، سرمایه گذاری نمی‌کنند، دلیل اصلی، اصلی، اصلی سرمایه گذاری نکردن در ایران این است، تحریم و نمی‌دانم بانک پول نمی‌دهد، اینها افسانه است. اصل ماجرا، کارآفرینان هم می‌تواند تحریم را دور بزند و نشان داده که دور زده است و هم می‌تواند تامین مالی کند، همه این کار را می‌کند از حکومت می‌خواهد که من که می‌روم استاندارد‌های تو را رعایت می‌کنم و این را در بازار صد هزار تومان می‌دهم دیگر افراد قاچاقچی و زیرزمینی این را نیاورد ۵۰ هزار تومان جنس تقلبی بدهد و من را بیچاره بکند. این کار، این درگاه ملی مجوزها و شناسه یکتا، آنهایی که زیرزمینی کار می‌کنند را به تدریج حذف می‌کند، چرا؟ چون خدمات شان از بین می‌رود دیگر نمی‌توانند آب و برق از حکومت بگیرد اگر، چون دولت او را نمی‌شناسد و حساب تجاری اش بسته می‌شود و مالیاتی سراغ او می‌رود، چون تراکنش بانکی دارد که شناسه یکتا ندارد در واقع حکومت اگر فعال اقتصادی را نشناسد یعنی چه کسی هستی و چه می‌کنید؟ خدمات او را قطع می‌کند و نه فقط خدماتش را قطع می‌کند، نه این که فیزیکی تعطیل کند یک کاری می‌کند که نتواند نفس بکشد، می‌خواهی نفس بکشی بیا برای حکومت بگو چیست و برو اتحادیه ات و برو بهداشت و استاندارد و همه تاییدیه‌ها را بگیرد و سالم و راحت کار کن و نان حلال در بیاور.
سوال: الان چه تعداد مجوزها تبدیل شده است؟
سیاح: حدس می‌زنیم حدود دو تا سه میلیون مجوز کاغذی وجود داشته باشد تا شب عید ۳۰۰ هزار تا تبدیل شد در این هفته‌ای که گذشت ۱۰۰ هزار تا هم این هفته شد حدود ۴۰۰ هزار تا شد و مثل گلوله برفی ما ۴ هفته دیگر بیشتر فرصت نداریم امیدواریم که تا هفته بعد حدود ۴۰۰-۵۰۰ هزار تا انجام شود و به همین منوال.
سوال: کدام استان‌ها پیشتاز هستند در این حوزه؟
سیاح: چند تا استان الحمدالله هم استاندار پای کار هستند، خوشبختانه دو سه جا خیلی خوب پای کار آمدند، یکی وزارت کشور وزیر محترم کشور، دستور دادند به همه استانداران و استانداران به فرمانداری‌ها دارند همه اتحادیه‌ها را به خط می‌کنند، آن استان‌هایی که سبز هستند. الحمدالله لرستان خیلی کمک کرد، هم وزارت کشور استانداری‌ها خیلی کمک کردند و هم اتحادیه‌های صنفی الحمدالله خیلی پای کار هستند در برخی از شهر‌ها بخصوص، در لرستان و گیلان، خیلی خوب پای کار هستند در خراسان جنوبی و در همدان الحمدالله وضع خوب است، بعضی استان‌ها باید بیشتر تلاش کنند مثل بوشهر و کرمان و گلستان و ایلام، انشاالله آنها هم این هفته آینده جبران کنند و هم نقشه ایران همه سبز بشود و هم آن دو تا سبزی که بالا هستند زود و سریع پایین بیایند اگر یادتان باشد سال ۱۴۰۱ ما دستگاه‌ها را یک چنین رنگ بندی میکردیم از بابت تاخیر، الان دیگر تاخیر‌ها را خودکار صادر میکنیم الان آخرین مرحله و آخرین گام است و الان که هفته اول کارزار بود یک لایه کوچک سبز است، امیدواریم هفته بعد این لایه سبز بزرگتر شود و تا ۲۵ اردیبهشت که آخرین فرصت قانونی است دیگر همه نقشه سبز شده باشد و همه مجوز‌های کاغذی شناسه یکتا داشته باشد.
سوال: کدامیک از اصناف الان بهترین وضعیت را دارند و بدترین کدامند؟
سیاح: اصناف الحمدالله هویت واحدی در اتاق اصناف ایران دارند و اتاق اصناف ایران با وجودی که عرض کردم قانون تسهیل به ظاهر به نفعش نبود و اختیارش را کم می‌کرد، اما تمکین به قانون کرد و پذیرفت که غیرحضوری و غیرکاغذی بشود و این که می‌گویید کدامیک از اصناف؟ همه اصناف، یعنی نه فقط همه اصناف خوب هستند بلکه همه اصناف از همه جا بهتر هستند من اعتراف می‌کنم اول ۱۴۰۱ که وارد این بازی شدیم، فکر میکردیم آسان‌تر از همه خانگی است، بعد دستگاه‌های دولتی، چون دستور رئیس جمهور است و قول رئیس جمهور است و رهبر معظم انقلاب چند بار می‌گویند احترام اینها را حفظ می‌کنند و دولتی‌ها انجام می‌شود، بعد می‌رویم سراغ اصناف که یک کمی سخت ممکن است بگیرند، اما در عمل که رفتیم دیدیم که اتحادیه‌های صنفی یک کم اول نه آوردند، اما قانونی که جلوی آنها گذاشتیم گفتیم این راه قانون و آن هم راه ضدیت با قانون، الحمدالله تمکین کردند نه فقط تمکین کردند بلکه صادقانه در همه‌ی مراحل آمدند بعضا اتاق اصناف به ما گفت که اتحادیه‌ای اگر خدایی نکرده حضوری طلبید و اگر خدایی نکرده پول اضافی خواست، یک تیم حقوقی گذاشته که شکایت مردم را بررسی می‌کند و الان الحمدالله شده، خدا را شکر به همت اتاق اصناف اتحادیه‌های صنفی که خیلی نجابت به خرج دادند و خیلی بهتر از تصور ما عمل کردند در صنفی عرض می‌کنم از دستگاه‌هایی ها هم بهترند، متاسفانه دستگاهی‌ها مردود شدند مقابل صنفی‌ها و دست صنفی‌ها درد نکند، یعنی روزی که بخواهیم جشن خداحافظی با مجوز‌های کاغذی و حل مشکل مجوزی‌ها را بگیریم که امیدوارم تا آخر بهار و اوایل تابستان باشد جایزه اول را باید به اتحادیه‌های صنفی اتاق اصناف بدهیم.
سوال: تا الان چند عنوان مجوز ازدرگاه‌ها گرفته شده است؟
سیاح: ۴ هزار و ۸۰۰ مجوز و ۴ هزار و ۲۰۰ کسب و کار مجوز آن در درگاه است حدود ۱۰-۱۵ تا شناسایی کردیم که دارند آن پشت‌ها می‌دهند و خارج از درگاه هستند که انشاالله با این توضیحی که دادم آنها هم ناچارند به درگاه بیایند.
سوال: آنهایی که تاخیر داشتند چه تعداد تاخیر داشتند؟
سیاح: تاخیر‌ها پارسال این موقع خیلی زیاد بود، ۲۰۰ هزار تا تاخیر داشتیم، اما به تدریج کم می‌شود یکی دو تا دستگاه مشکل فنی دارند، هک شدند و مشکل پیدا کردند مشکل آنها هم حل بشود عملا صفر می‌شود تا یکی دو ماه دیگر عملا صفر می‌شود.
سوال: طبق قانون باید چه مدتی طول بکشد تا مجوزها صادر بشود به صورت شناسه یکتا؟
سیاح: بستگی به مجوز دارد، یک مجوز سه روزه است مثل اکثر مجوز‌های صنفی و همه مجوز‌های خانگی سه روزه است و باصطلاح ثبت محور است، اما بعضی مجوزها طولانی است مثلا مجوز‌های بیمارستان مثلا ۹۰ روز، ۱۲۰ روز، چون فرآیند‌های طولانی دارد مثل استاندارد و ... کلی ماجرا دارد مثلا مجوز‌های پیچیده‌ای مثل بیمارستان و دامداری فرآیند‌های زمین پایه طولانی است و بعضا دو سه ماه هم داریم، دو سه ماه داریم ولی انتهای آن و شروع آن هم معلوم است این طور نیست که سه ماه تمام شد حالا تمام است، یعنی چند سال این بازیها را نداریم، قبل از این که به سه ماه برسد همان اول شرایط آن مشخص است اگر داشته باشید را سر سه ماه می‌دهند اگر نداشته باشید نمی‌دهند.
سوال: هم مجوز‌های تایید محور و هم ثبت محور در واقع یک دوره زمانی دارد به صورت خودکار صادر می‌شود؟
سیاح: بله، خودکار، اگر دستگاه تاخیر کرد خودکار صادر می‌شود ثبت محوری که همین طوری هم سه روزه خودکار صادر می‌شود تایید محور‌ها اگر دستگاه تاخیر کرد مثلا گفته بود مثلا بعد از ۵۰ روز بدهید، ۵۰ روز بشود ۵۱ روز درگاه ملی مجوزها خودکار صادر می‌کند و مسئولیت آن هم با دستگاهی است که تاخیر کرده است.
سوال:یک بحثی که وجود دارد شعار سال جهش تولید با مشارکت مردم هست، شما بعنوان هم کسی که موضوعات اقتصادی نظری را دنبال کردید هم اقتصاد عملی را دارید الان پیگیری می‌کنید، فکر می‌کنید چه تاثیری این صدور مجوز‌های کسب و کار می‌تواند در جهش تولید و مشارکت مردم فراهم کند؟
سیاح: جهش تولید بخواهد انجام بشود دو تا حداقل دو تا شرط لازم دارد، یکی این که فعال اقتصادی یک بخش خصوصی بخواهد شروع کند راحت بتواند سرمایه گذاری کند بخاطر مجوز ادارات دولتی اذیتش نکنند و دوم این که مقررات اضافه، وقتی که مجوز را گرفت و شروع به سرمایه گذاری کرد برای کسب و کار و کاسبی اذیتش نکنند و قوانین کهنه و قدیمی که الان بعضا ساری و جاری هستند مثل قانون‌های مربوط به تعزیرات حکومتی، قانون‌های مربوط به قیمت گذاری و سرکوب قیمت و سرکوب صادر کننده و پیمان سپاری ارزی که یک طوری اذیت کردن صادر کننده هست، سرکوب و صادر کننده و تشویق وارد کننده است اینها باید اصلاح شود تا شعار سال محقق شود بدون اصلاح اینها شعار سال محقق نمی‌شود.
سوال: آخرین وضعیت پیگیری اصلاح فواصل یا حریم بهداشتی‌ها بین کسب و کار‌ها چطور است؟
سیاح: آخرین فرصت حریم بهداشتی‌ها همین امروز یعنی ۳۱ فروردین بود از فردا ما نامه زدیم به دامپزشکی که بر اساس مصوبه هیات مقررات زدایی، قصه حریم بهداشتی می‌دانید چیست؟ حریم بهداشتی این است که حریم بهداشتی دامپزشکی‌ها، مثل مرغداری، دامداری، یک جایی که دامداری می‌زنند تا یک فاصله‌ای کس دیگری چیز دیگری نمی‌تواند بزند حتی چیز‌هایی که ربطی به این ندارد مثل برق خورشیدی، بچه‌های ما رفتند حساب کردند به اندازه مساحت استان قم، زمین‌های مرغوب کشور که زیرساخت دارد، برق و آب و جاده سر آن است نمی‌توانند هیچ کاری بکنند و فریز شدند بخاطر همین قاعده حریم بهداشتی، در دنیا تکنولوژی‌های جدید می‌گوید که برو و دامداری را مثلا دارویی به او بده و کار‌هایی بکن که دام مریض نشود، الان اگر مثلا دام مریض شود می‌گویند نزدیک آن کسی نیاید و یک عالمه زمین را. خود دامپزشکی الحمدالله قبول کرده و ما اعلام کردیم که از فردا یعنی قانونا باید از درگاه حذف کنیم ولی با هماهنگی خودشان انشاالله کم کم این کار را میکنیم.
سوال: یعنی این قانون بازنگری و اصلاح می‌شود؟
سیاح: مصوبه هیات مقررات زدایی دارد و این مصوبه هم می‌توانستیم بدهیم با هماهنگی معاونت حقوقی رئیس جمهور این کار را کردیم البته با اطلاع و هماهنگی خود دامپزشکی هم کردیم و وزارت جهاد هم پای کار است همه پای کار هستند دو سه نفر فقط این وسط دارند موش می‌دوانند و دیروز زنگ زده بودند به برخی از نمایندگان و نمایندگان را سر من ریختند که وای اینها دارند چه کار می‌کنند؟ کاری نمی‌کنیم آقایی که رفتید نماینده‌ها را لابی کردید که موش بدوانید در کار ما و در کار سرمایه گذار‌های جدید، رقیب برایت می‌آید، برو همتت را بیشتر کن، بیشتر زحمت بکش، از رقابت نترسید به جای این که بروید نامه بنویسید و نماینده‌ها را بترسانید و اذهان را مشوش کنید برو و برای رقابت آماده شو.
سوال: حالا فرض کنیم که یک فردی رفت و این کار او خوب پیش نرفت برای احقاق حق خودش کجا باید برود؟
سیاح: سامانه شکایت داریم در درگاه ملی مجوزها که هم به سازمان بازرسی کل کشور وصل است و هم به قوه قضائیه یعنی ۳۱ بازپرس در کل کشور وصل است و نمی‌خواهم بگویم ۲۴ ساعته حق او را می‌دهیم، اما همه شکایت‌ها دانه دانه بررسی می‌شود.
فوری/ انفجار در مناطق مرکزی ایران / اسرائیل به ایران، عراق و سوریه حمله کرد