Web Analytics Made Easy - Statcounter

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، یک روزنامه بین‌المللی چاپ سوئیس، با انتشار گزارشی مستند، بخشی از فجایع و فریبکاری‌های نهفته در سازمان تروریستی منافقین را بازگو کرد. 

روزنامه «کیهان» در ویژه‌های خود نوشت:

نوبه زوریخر سایتونگ در گزارشی با عنوان «دوستان سؤال‌برانگیز واشنگتن» نوشت: از سازمان مجاهدین خلق (منافقین) به عنوان گروهی با ایدئولوژی ضد و نقیض یاد می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در سال‌های گذشته، دست‌کم سه تن از اطرافیان نزدیک رئیس جمهوری آمریکا جان بولتون، مشاور امنیت ملی او، مایک پمپئو، وزیر امور خارجه آمریکا و رودی جولیانی، یکی از وکلای ترامپ به صراحت از سازمان مجاهدین خلق حمایت و در نشست‌های آنان شرکت کرده‌اند.

بیشتربخوانید : روزگار سخت تروریست‌ها در آلبانی / از مگس‌های سایبری منافقین تا فراریان از کمپ مخوف

اما اطرافیان رئیس جمهوری آمریکا مانند جان بولتون و مایک پمپئو بی‌پرده از تغییر رژیم در ایران سخن می‌گویند. آنها برای «مجاهدین خلق» نقشی کلیدی در نظر گرفته‌اند. اما آیا مجاهدین خلق گزینه درستی برای غرب هستند؟

امید نوری‌پور نماینده حزب سبزها در مجلس فدرال آلمان می‌گوید: «کسانی که از مجاهدین خلق حمایت می‌کنند، پذیرش خود توسط اپوزیسیون دموکرات ایران را به بازی می‌گیرند، چون هنوز بسیاری در ایران، حمایت مجاهدین خلق از صدام را به خاطر دارند.»

زمانی که مسعود رجوی و طرفداران او فرانسه را ترک کردند، صدام حسین، دیکتاتور عراق، به آنها پیشنهاد کمک داد. صدام چند اردوگاه در مرز ایران در اختیار مجاهدین خلق قرار داد و آنها را به تانک و سلاح مجهز کرد و به جبهه نبرد با ایران فرستاد.

پس از آتش‌بس میان تهران و بغداد، مجاهدین دست به «حمله نهایی» علیه ایران زد. این حمله به یک فاجعه تبدیل شد.

عدنان طباطبایی، مدرس دانشگاه دوسلدورف آلمان و از اعضای مرکز مطالعاتی «کارپو»، معتقد است که «مجاهدین خلق» به دلیل حمایت از صدام، در ایران از القاعده منفورترند.

اما برنارد کوشنر، وزیر امور خارجه سابق فرانسه، مجاهدین خلق را «نمونه‌ای برای کل خاورمیانه» می‌داند.

نوت گینگریچ، سخنگوی سابق مجلس نمایندگان آمریکا، با شرکت در نشست «مجاهدین خلق» در ماه ژوئن، آن را «جنبش آزادی، حقوق برابر و دموکراسی» توصیف کرد.

اما واقعیت این است که این گروه در میان اپوزیسیون هم مناقشه‌برانگیز است. بسیاری به دلیل اتحاد سازمان با صدام، در تعهد آنها به دموکراسی و حقوق بشر تردید دارند. این گروه با ایدئولوژی خود به این تردیدها دامن می‌زند.

سازمان مجاهدین پس از شکست در جبهه نبرد با ایران به اردوگاه اشرف در عراق عقب‌نشینی کرد و مسعود رجوی دستور «انقلابی ایدئولوژیک» را صادر کرد که در پی آن تمام اعضای «مجاهدین خلق» به تجرد متعهد شدند.

فرزندان اعضای این گروه به اروپا فرستاده و اعضای متأهل از همسران خود جدا شدند تا زندگی‌شان را وقف مبارزه کنند. عشق همه آنها می‌بایست معطوف به مسعود و مریم رجوی می‌شد. مسعود رجوی از سال ۲۰۰۳ تاکنون ناپدید است و اطلاع دقیقی از سرنوشت او در دست نیست.

این گروه در انزوا، رفته رفته به یک فرقه سیاسی تبدیل شده است. کسانی که موفق شده‌اند از این گروه خارج شوند گفته‌اند که در جلسات عمومی مجبور به اعتراف در مورد رویاها و افکار جنسی خود بوده‌اند.

یرواند آبراهامیان، پژوهشگر تاریخ و منتقد «مجاهدین خلق»، معتقد است که این گروه پس از «انقلاب ایدئولوژیک» خود بیشتر و بیشتر به یک فرقه تبدیل شده، و آن طور که در فیلم‌های تبلیغاتی مجاهدین خلق که خودشان تهیه کرده‌اند دیده می‌شود، زنان روسری‌های یک‌رنگ بر سر دارند، شعار می‌دهند، یا می‌کوبند و تغییری در افکار آنها دیده نمی‌شود.

رابطه دوستانه یا مکالمات شخصی، استفاده از رادیو، روزنامه یا تلویزیون برای ساکنان اردوگاه ممنوع است. دیده‌بان حقوق بشر در سال ۲۰۰۵ میلادی گزارشی از وضعیت کسانی تهیه کرده بود که به دلیل ترک «مجاهدین خلق» به شدت تحت فشار بوده و گاه زندانی و شکنجه شده بودند.

سازمان «مجاهدین خلق» تمام این گزارش‌ها را رد می‌کند و منتقدان خود را جاسوس ایران می‌خواند. این گروه حتی رسانه‌های غربی را هم که گزارشی انتقادی درمورد «مجاهدین خلق» تهیه کرده‌اند، به همکاری با جمهوری اسلامی ایران متهم می‌کند.

سازمان مجاهدین خلق حاضر به روشنگری و ارائه پاسخ به پرسش‌های انتقادی درباره گذشته‌اش نیست.

بیژن جیرسرایی، نماینده حزب لیبرال در مجلس فدرال آلمان، حمایت از مجاهدین خلق را «اشتباه» می‌داند و معتقد است حمایت سیاستمداران غربی «از گروهی که پشتوانه‌ای در ایران ندارد، اشتباه است.»

جیرسرایی تأکید کرده که حمایت از مجاهدین خلق بدون اطلاع از پیشینه این گروه «حماقت محض» است. او به کسانی که از این سازمان حمایت می‌کنند توصیه کرده که مطالعه کنند.

عدم اطلاع می‌تواند یک دلیل حمایت از سازمان مجاهدین خلق باشد، اما دلیل دیگری هم وجود دارد. سازمان به سیاستمدارانی که از آنها حمایت می‌کنند، پول می‌دهند.

به نوشته «واشنگتن پست» و «اینترسپت» سیاستمدارانی مانند رودی جولیانی برای شرکت در هر نشست «مجاهدین» خلق حدود ۵۰ هزار دلار پول گرفته‌اند. دانیل بنجامین هماهنگ‌کننده پیشین مرکز فعالیت‌های ضد تروریستی دولت آمریکا به «نیویورک تایمز» گفته است: «مجاهدین خلق تلاش می‌کنند هر کسی را که می‌توانند، بخرند.» او گفته است: «برای یک سیاستمدار بازنشسته کمتر پیش می‌آید که تلفن زنگ بزند و کسی آن سوی خط بگوید برای شرکت او در یک نشست ۱۵ هزار تا ۲۰ هزار دلار پرداخت می‌کند.»

منبع: مشرق

انتهای پیام/

سازمان منافقین آبرومند است! باور نمی‌کنید؟

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: حاشیه های سیاسی آمریکا دونالد ترامپ

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۴۰۸۳۸۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

لزوم همکاری ‌های امنیتی در بستر سازمان شانگهای

به گزارش جام جم آنلاین، سازمان همکاری شانگهای نقشی محوری در رسیدگی به چالش‌های منطقه‌ای به ویژه در مبارزه با تهدیدات تروریستی جدید و بی‌ثباتی در منطقه اوراسیا ایفا می‌کند. این سازمان با تلاش‌های هماهنگ میان کشورهای عضو، همکاری در اشتراک گذاری اطلاعات را تقویت و اقداماتی را برای پاسخ مشترک به تهدیدات ترکیبی مانند خرابکاری و حملات تروریستی تدوین می‌کند.

حملات تروریستی اخیر به تالار شهر کروکوس در مسکو و بمب گذاری در شهر کرمان ایران باعث شد همکاری اطلاعاتی و سطح هوشیاری سازمانی برای مبارزه با تروریسم، تجزیه‌طلبی و افراط گرایی افزایش یابد. همچنین با گذار جهان از حالت تک قطبی به چندقطبی، مناطق جغرافیایی مستعد درگیری‌ها و جنگ‌های نیابتی به طور مداوم در حال گسترش هستند.

از آنجایی که سازمان همکاری شانگهای به عنوان بستری برای تقویت یکپارچگی و توسعه اقتصادی در سراسر اوراسیا عمل می‌کند، هرگونه بی‌ثباتی و ناامنی می‌تواند مانع پیشرفت یکپارچگی و در نتیجه رشد اقتصادی شود.

نشست آستانه

روسیه، چین، قزاقستان، قرقیزستان و تاجیکستان در سال ۱۹۹۶ سازمان شانگهای پنج را تشکیل دادند. از سال ۱۹۹۸ منشور سازمان همکاری شانگهای بندی کلیدی را در ماده نخست خود گنجانده است که بر تلاش‌های مشترک برای مبارزه با جدایی طلبی، افراط گرایی و تروریسم تأکید می کند. در سال ۲۰۰۱ ازبکستان به سازمانی پیوست که بعداً به سازمان همکاری شانگهای تغییر نام داد.

دوم و سوم آوریل آستانه قزاقستان میزبان نوزدهمین نشست دبیران شورای امنیت کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای بود. ایران برای نخستین بار به عنوان عضو کامل سازمان همکاری شانگهای در نشست شرکت کرد و مغولستان و بلاروس به عنوان کشورهای ناظر سازمان همکاری شانگهای به عنوان مهمان دعوت شدند.

قزاقستان ریاست نشست را برعهده داشت. قاسم جومارت توکایف، رئیس جمهور قزاقستان در سخنرانی خود تأکید کرد، مقابله با «سه نیروی شر» (تروریسم، جدایی‌طلبی و افراط‌گرایی) و همچنین جرایم سازمان یافته فراملی، قاچاق مواد مخدر و چالش‌های امنیت سایبری، اولویت ریاست قزاقستان در سازمان همکاری شانگهای است.

سناریوی ژئوپلیتیک

در سخنرانی افتتاحیه سال ۲۰۰۱ نورسلطان نظربایف رئیس جمهور سابق قزاقستان، افغانستان را «مهد تروریسم» توصیف کرد. 20 سال پس از آن، خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان به ظهور مجدد فعالیت‌های تروریستی و بی‌ثباتی منطقه‌ای ناشی از این کشور منجر شد که حملات ژانویه در کرمان ایران این موضوع را تأیید می‌کند.

از آنجایی که هرج و مرج هدف کلیدی تروریسم است، حمله اخیر در مسکو که به وسیله شهروندان آسیای مرکزی انجام شد، برای اعضای سازمان همکاری شانگهای نگران‌کننده است. پیامدهای چنین رویدادهایی می‌تواند به اختلاف کشورهای همسایه، روسیه و تاجیکستان دو عضو سازمان منجر شود.

در واقع روند نگران کننده‌ای در آسیای مرکزی به عنوان بستری برای پرورش ایدئولوژی‌های افراطی در حال ظهور است. در همین راستا، داعش خراسان تبلیغات را به چندین زبان ازجمله تاجیکی، ازبکی و روسی منتشر می‌کند.

علاوه بر این، طالبان افغانستان در تلاش‌های خود برای ریشه‌کن کردن گروه‌های تروریستی که عمدتاً از آسیای مرکزی و افغان‌ها تشکیل شده، متناقض رفتار می کند. شواهد اخیر حاکی از آن است طالبان از حضور و فعالیت‌های القاعده در افغانستان حمایت می کند و اجازه می‌دهد فضای امنیتی این کشور را پیچیده‌تر کند.

در دوره کنونی شناسایی نیروهای مستعد به طور فزاینده‌ای چالش برانگیز شده است، به ویژه در مواردی مانند حمله مسکو که در آن تروریست‌ها دیگر متعصب نیستند، بلکه داوطلبان یا مزدورانی هستند که اینترنتی استخدام می‌شوند. این افراد اغلب بی‌سواد و فقیر هستند و با وعده غرامت ناچیز فریفته می‌شوند.

 ساختار منطقه‌ای ضد تروریسم

سازمان همکاری شانگهای شاهد تقویت همکاری علیه تروریسم است که با ایجاد ساختار منطقه‌ای ضد تروریسم (RATS) در سال ۲۰۰۱ به اوج خود رسید. این سازمان مستقر در تاشکند ازبکستان، چارچوبی مشترک برای رسیدگی به چالش‌های جهانی تروریسم و ​​افراط‌گرایی ایجاد و به کشورهای عضو در توسعه راهبرد‌های ضد تروریسم کمک کرد.

ساختار منطقه‌ای ضد تروریسم مانورهای مشترکی را با هدف افزایش ظرفیت سازمان همکاری شانگهای در مقابله با شورش و تروریسم به وسیله آموزش پرسنل نظامی در عملیات تاکتیکی ضد تروریسم آغاز کرد.

طبق منابع منتشر شده، میان سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۵ ساختار منطقه‌ای ضد تروریسم به منطقه سازمان همکاری شانگهای کمک کرد تا از ۲۰ حمله تروریستی و ۶۵۰ جنایت مرتبط با ترور جلوگیری کند، همچنین یک هزار و 700 افراط گرا را خنثی و 2 هزار و 700 تروریست را دستگیر کرد.

 ساختار منطقه‌ای ضد تروریسم  خود را با چالش‌های جدید ناشی از فعالیت‌های استخدام اینترنتی گروه‌های تروریستی سازگار کرده، به طوری که عملیات اطلاعاتی مشترکی را برای جلوگیری از کاربرد اینترنت برای اهداف تروریستی، جدایی طلبانه و افراطی انجام داده است.

همچنین یادداشت همکاری موجود میان ساختار منطقه‌ای ضد تروریسم، سازمان شانگهای و مرکز ضد تروریسم کشورهای مشترک المنافع تلاش‌های امنیت جمعی کشورهای منطقه را تقویت می‌کند.

۲۹ مارس اجلاس چهل و یکم ساختار منطقه‌ای ضد تروریسم در تاشکند با حضور هیئت‌های ذی صلاح هند، جمهوری اسلامی ایران، قزاقستان، چین، قرقیزستان، پاکستان، فدراسیون روسیه، تاجیکستان، ازبکستان و نمایندگان کمیته اجرایی ساختار منطقه‌ای ضد تروریسم سازمان شانگهای برگزار شد.

همچنین در نشست موسوم به «اوراسیا-ضد ترور-۲۰۲۳» در شهر بیشکک تصمیماتی برای تصویب پیش نویس برنامه همکاری کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای در مقابله با تروریسم، جدایی طلبی و افراط گرایی برای سال‌های ۲۰۲۵-۲۰۲۷ و همچنین نتیجه مانور مشترک ضد تروریسم اتخاذ شد.

در این میان پیشنهاد قرقیزستان در راستای عملیات مشترک برای خدمات مرزی از سوی کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای با نام «همبستگی ۲۰۲۴» مورد حمایت قرار گرفت.

نتیجه‌گیری

حملات تروریستی اخیر در مسکو، کرمان و استان خیبر پختونخوا پاکستان بر ضرورت افزایش هوشیاری و همکاری در سازمان همکاری شانگهای برای مبارزه مؤثر با تروریسم، جدایی طلبی و افراط گرایی تأکید می‌کند.

هرچند سازمان همکاری شانگهای به عنوان بستری کلیدی برای همکاری امنیتی منطقه‌ای به تکامل خود ادامه می‌دهد، اما ابتکاراتی مانند ساختار منطقه‌ای ضد تروریسم در تقویت تلاش‌های جمعی و رسیدگی به چالش‌های نوظهور، به ویژه مقابله با فعالیت‌های استخدام اینترنتی و تهدیدات امنیتی مرزی ضروری است.

چشم‌انداز جدید ژئوپلیتیکی ناشی از جنگ اوکراین و شکاف متعاقب آن در روابط بین‌الملل، نباید مانع از جریان اطلاعاتی میان کشورها و همکاری در تلاش‌های ضد تروریسم شود.

علاوه بر فعالیت‌های ضد تروریسم و ​​ضد شورش، سازمان همکاری شانگهای دائم بر روی مبارزه با قاچاق غیرقانونی مواد مخدر، روان‌گردان‌ها، جرایم سازمان‌یافته فراملی، گسترش همکاری در زمینه امنیت اطلاعات بین‌المللی و همچنین همکاری بیشتر در چارچوب نهادهای چندجانبه مانند سازمان ملل متحد، کنفرانس تعامل و اعتمادسازی آسیا و سازمان پیمان امنیت جمعی کار می‌کند.

منبع: راهبرد معاصر

دیگر خبرها

  • ناسا در مورد برنامه فضایی چین به عنوان «پوششی برای پنهان‌ کردن اهداف نظامی» هشدار داد
  • کامرون به نتانیاهو: سپاه را به عنوان نهاد تروریستی شناسایی نمی‌کنیم
  • امیرعبداللهیان دوست من نیست اما ما باید بتوانیم تلفن را برداریم و با گفت‌وگو کنیم | نمی توانیم سپاه را تحریم کنیم
  • آمادگی ایران برای جلوگیری از فجایع زیست محیطی
  • بازداشت سخنگوی «حزب التحریر» در افغانستان
  • بازداشت سخنگوی «حزب التحریر» در افغانستان
  • صهیونیست‌ها از منافقین درخواست کمک کردند!
  • افغانستان| فتنه گروه تروریستی داعش پایان یافته است
  • لزوم همکاری ‌های امنیتی در بستر سازمان شانگهای
  • لغو عضویت ایران در سه سازمان جهانی؛ گاف تازه دولت؟