به نقل از «ایرنا»

گزارش رسانه های اسپانیایی از ارتباط منافقین و حزب افراطی اسپانیا

تاریخ انتشار: ۲۹ دی ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۴۳۰۳۰۶

مادرید - ایرنا - چندین رسانه اسپانیایی با انتشار گزارش هایی، ابعاد مختلف ارتباط گروهک منافقین و حزب راستگرای افراطی(ووکس) اسپانیا و چگونگی‌ تامین مالی‌ این حزب از سوی منافقین را تشریح کردند.

به گزارش روز شنبه ایرنا، روزنامه 'پوبلیکو' در گزارشی به تحلیل «نازنین آرمانیان» استاد علوم سیاسی دانشگاه بارسلون درمورد دلایل برادری حزب ووکس و گروهک منافقین پرداخته که در آن آمده است:
1 - شورای ملی مقاومت ایران نامی است که غرب برای فرقه مذهبی شبه نظامی راستگرای افراطی ایرانی مجاهدین خلق(گروهک منافقین) استفاده می کند که معنای آن جهادگرایان خلق است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

پس از آنکه واژه جهادگرایی به مترادف تروریسم تبدیل شد آنها نام خود را تغییر دادند.
2 - این گروه مارکسیست اسلامی نیست. این واژه متناقض را رژیم شاه در دهه 70 میلادی با هدف اعمال قانون ضد کمونیست 1924 مطرح کرد.
3 - این سازمان در سال 1965 تشکیل شد و هدف آن ایجاد یک حکومت دینی بود.
4 - مجاهدین خلق(گروهک منافقین) به هیچ وجه نماینده اپوزیسیون ایرانی در تبعید نیست. این گروه منزوی ترین گروه در میان همه اپوزیسیون ایرانی در تبعید است و دلیل آن ماهیت ضد دموکراتیک، خودکامگی و استفاده از سوء قصد علیه مخالفان خود است.
5 - این سازمان در گروگانگیری دیپلمات های آمریکا نیز همکاری داشت و حتی از آزاد سازی آنها انتقاد کرد و آن را نشانه نوعی تسلیم دانسته بود.
6 - دولت آمریکا این گروه را به خاطر قتل چندین مسوول نظامی ارتش آمریکا در فهرست گروه های تروریستی قرار داد. در سال 2011 هیلاری کلینتون، جنایت های جنگی آنها را به خاطر فشار بر به ایران برای مذاکره درباره برنامه هسته ای از این فهرست خارج کرد.
7 - این سازمان روابط خوبی با دولت های بوش، ترامپ و رژیم هایی مانند عربستان سعودی و حکومت های سلطنتی حوزه خلیج فارس حامیان مالی گروه های تروریستی القاعده و داعش داشته است.
8 - اینکه حزب به صورت قانونی وجهی را دریافت کند، کثیفی آن پول را پاک نمی کند. این سازمان منابع مالی زیادی از طریق معاملات غیرشفاف از رژیم هایی مانند صدام حسین و شیوخ خلیج فارس دریافت کرده است. این گروه مبالغ هنگفتی را به روزنامه نگاران، نمایندگان پارلمانی و گروه های فشار در آمریکا و اروپا پرداخت می کند و حتی گفته می شود که به خاطر سخنرانی افراد مطرح حدود 50 هزار دلار بابت چند دقیقه سخنرانی پرداخت می کنند.
9 - میهن پرستی این گروه کاملا دروغ است. آنها نیروهای خود را در جنگ ایران و عراق در اختیار ارتش صدام قرار داده بودند تا هم وطنان خود را بکشند. همین امر باعث شد تا این سازمان کمترین شانس را برای داشتن جایگاهی در آینده ایران داشته باشد.
10 - روابط این گروه با افرادی مانند جان بولتون این ضرب المثل را که 'بگو با کی دوستی تا بگویم کی هستی' یادآوری می کند. بولتون یکی از مخترعان سلاح های کشتار جمعی در عراق و مسوول قتل هزاران عراقی است.
تارنمایی خبری 'ال کنفیدنسیال' نیز در گزارشی به نقل از «دانیل ایریارته» با تیتر 'یک فرقه نظامی مستقر در آلبانی: ایرانیانی که از حزب ووکس اسپانیا حمایت مالی کردند'، نوشت : روز 30 ژوئن گذشته هزاران نفر در نزدیکی شهر پاریس در مراسمی تحت عنوان 'ایران آزاد 2018' شرکت کرده بودند و از جمله سخنرانان آن وکیل شخصی ترامپ رئیس جمهور آمریکا و شهردار سابق نیویورک بود. برگزارکنندگان این مراسم، گروه اپوزیسیون ایرانی به نام مجاهدین خلق(گروهک منافقین) و بازوی سیاسی آن یعنی شورای ملی مقاومت ایران بود. قبلا هم شخصیت های دیگری مانند «جان بولتون»، «جان مک کین» و «آلخو ویدال» نایب رئیس پارلمان اروپا و نماینده حزب ووکس برای انتخابات اروپا نیز در این مراسم حضور پیدا کرده اند.
ال کنفیدنسیال ادامه داد: آلخو ویدال از گذشته روابط خوبی با این گروه داشت و حدود یک دهه پیش موفق شد نام آنها را از فهرست سازمان های تروریستی خارج کند. وی همچنین رئیس کمیته بین المللی در جستجوی عدالت، یک گروه متشکل از نمایندگان اسبق پارلمان اروپا که از یک بخش از اپوزیسیون ایرانی حمایت می کنند، است.
به نوشته این تارنمای خبری، آلخو ویدال کوادراس، شخصا دریافت این کمک ها از این گروه ایرانی را پذیرفته، اما گفته در مورد برخی اطلاعات منتشر شده از جمله اینکه آنها یک گروه مارکسیتی هستند، نادرست است.
ال کنفیدنسیال ادامه داد: این گروه منابع مالی زیادی در اختیار دارد و گفته می شود که بولتون برای شرکت در این مراسم دست کم 180 هزار دلار دریافت کرده بود.
این تارنمای خبری با اشاره اقدامات تروریستی گروهک منافقین و به شهادت رساندن جمعی از مسوولان جمهوری اسلامی ایران نوشت: آلخو ویدال گفته که عاملان این اقدامات مسلحانه گروهی که وی از آنها حمایت می کند، نیستند بلکه یک گروه دیگری به نام 'پیکار' است. این جنبش در زمان شاه ایجاد شده و اعضای آن دانشجویانی هستند که مخالف دیکتاتوری هستند. این گروه به هیچوجه مارکسیست نیست و طرح 10 ماده ای این گروه که در سال 2006 منتشر شده تایید کننده این امر است.
به نوشته ال کنفیدنسیال، در سال 1988 پس از آتش بس ایران و عراق، این گروه طی عملیاتی بدنبال فتح ایران بود اما عملیات آنها به سادگی از سوی ارتش ایران شکست خورد و دست کم بین 4500 تا 7000 نیروی آنها در این عملیات کشته شدند. این گروه در سال 92 بطور همزمان علیه 13 سفارتخانه ایران حتی علیه نمایندگی ایران در سازمان ملل متحد حمله تروریستی کرد.
اشاره به فعالیت های تروریستی و سوء قصدهای گروهک منافقین در داخل و خارج ایران علیه جمهوری اسلامی بخش دیگری از مطلب تارنمایی ال کنفیدنسیال است.
در ادامه این مطلب آمده است: خارج کردن این گروه از فهرست گروه های تروریستی در سال 2012 از سوی دولت اوباما و همچنین اقدام اروپا در همین ارتباط با این هدف صورت گرفت آنها بتوانند نیروهای خود را از عراق خارج و به کشور دیگری که آنها را بپذیرد منتقل کنند.
آلبانی تنها کشوری بود که اجازه ورود به آنها را داد. دست کم 2300 نیروی این سازمان در آلبانی هستند. افرادی مانند «مسعود خدابنده» که از بند این سازمان فرار کرده و گفته که به افرادی که قصد ترک این سازمان را دارند کمک می کند. خدابنده فعالیت در این حزب را 'بردگی سیاسی' نامیده است.
ال کنفیدنسیال در گزارش دیگری به قلم 'دانیل ایریارته' مبنی بر اینکه «خوسه ماریا آزنار» و «خوسه لوییس رودریگز زاپاته رو» نخست وزیران پیشین اسپانیا نیز دیگر سیاستمدارانی هستند که از گروهک منافقین پول گرفتند، نوشت: موضوعاتی که بتواند ووکس، آلخو ویدال، آزنار، زاپاته رو و «ماریا ترزا فرناندز د لا وگا» رئیس اسبق شورای کشور را به هم پیوند بزنند، انگشت شمار هستند. یکی از این موضوعات اپوزیسیون ایرانی یا همان شورای ملی مقاومت ایران است که در سال 2014 هزینه تبلیغات حزب ووکس در انتخابات پارلمان اروپا را پرداخت کرده بود و اکنون مقر این گروه در آلبانی است.
این تارنما تصریح کرد: این گروه هر ساله در پاریس نشست سالانه برگزار و از کشورهای مختلف جهان شخصیت های مطرح را برای سخنرانی دعوت می کند و پول های کلانی به آنها می پردازند. افراد فوق الذکر از شخصیت های اسپانیایی هستند که در سخنرانی نشست سالانه شورای ملی مقاومت ایران حضور داشته اند.
ال کنفیدنسیال در این مقاله نوشت: افرادی که در نشست این گروه سخنرانی می کنند و مبالغ هنگفتی به آنها پرداخت می شود هیچ وقت از مبدا منابع مالی این گروه سووال نمی کنند. به گفته منابع آگاه این پول ها از سوی کشورهایی مانند عربستان سعودی تامین می شود.
اروپام ** 1 * 491 ** 1071

منبع: ایرنا

کلیدواژه: سياسي گروهك منافقين اسپانيا ووكس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۴۳۰۳۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سه گروه اصولگرایان از نظر عباس عبدی : از "ارزشی های واقعی" تا "بی شخصیت های هتاک"

عباس عبدی در یادداشتی با عنوان «بی‌سابقه در تاریخ ایران» در روزنامه اعتماد نوشت: این روزها در کنار موضوعات مهم دیگر، شناخت جناح‌بندی‌های داخلی جریان غالب اصولگرایان نیز می‌تواند جالب و آموزنده باشد. گرچه این جریان لایه‌های پیچیده‌ای دارد و به علت «قدرت‌محور» بودن آنان مسائل مادی و منفعتی حرف اول را در مجادلات میان آنها می‌زند، ولی در مجموع می‌توان آنان را ذیل سه گروه کلی تقسیم‌بندی کرد‌ که البته هر کدام از این گروه‌ها، به ویژه تندروهای آنان از باندها و زیرگروه‌های عجیب و غریبی تشکیل می‌شوند که هر کدام آنان می‌توانند موضوع مطالعه و تحلیل جداگانه‌ای قرار گیرند.   گروه اول، در حال حذف کامل از عرصه سیاسی هستند. آنان همان اصولگرایان سنتی هستند که در انقلاب هم بودند، تقیدات شرعی دارند، بیش از آنکه دنبال منافع و قدرت باشند، خود را ملتزم به ارزش‌ها و برداشت‌های دینی خود می‌دانستند، هر چند از سال ۱۳۶۸ به بعد آنان نیز «قدرت‌محور» بودند، ولی صبغه عقیدتی آنان و نیز سابقه تاریخی خودشان، به ویژه در رابطه با روحانیت مانع از هضم آنان در هزار لای قدرت می‌شد.    حدی از استقلال را برای خود قائل بودند، همین استقلال‌جویی و پرهیز از غوطه‌ور شدن در عوام‌گرایی افراطی آنان را کم‌کم به حاشیه بُرد و حضور سیاسی آنان را بسیار کمرنگ کرد. نکته جالب اثرات رسانه‌ای بر حذف و یا به حاشیه راندن این گروه است.    ابزارهای اصلی آنان برای حضور در میدان در درجه اول حمایت قدرت سپس انحصار صدا و سیما و بالاخره شبکه‌های مساجد بود، ولی کم‌کم شبکه مساجد را با نیروهای جدید از دست آنان خارج کردند سپس هیات‌هایی را جایگزین نهاد مجلس نمودند.    در ادامه با شکستن انحصار رسانه‌ای و آمدن شبکه‌های اجتماعی و بالاخره تغییر ریل قدرت به سوی جوانگرایی، این جناح عملا از گردونه سیاست به خارج پرتاب شده‌اند و شانس چندانی برای حضور دوباره ندارند. نه انگیزه کافی دارند و نه حتی توان لازم را. بسیاری از آنان ناامید از آینده هم هستند. فرزندان اغلب آنان راه خود را از سیاست رسمی جدا کرده‌اند.   گروه دومی از اصولگرایان هستند که کمابیش ادامه گروه اول هستند، با این تفاوت که در عرصه مدیریتی کشور حضور دارند. کم هم نیستند، هر چند به مرور در حال اخراج هستند.    اینها اغلب نسل بعدی گروه اول هستند. فاقد انسجام و تشکیلات روشنی هستند ولی به صورت فردی حضور عمومی دارند، حرف می‌زنند، نقد می‌کنند، افشاگری می‌کنند، التزامات آنان به قدرت فرع بر تعهدات آنان به حقیقت و واقعیت است. با توجه به صبغه اصولگرایی که دارند، راحت‌تر هم حرف می‌زنند. حس می‌کنند که به آنان خیانت شده و مورد سوءاستفاده سیاسی قرار گرفته‌اند. هر دو گروه فوق از برخی جهات با بخش‌هایی از اصلاح‌طلبان نزدیکی‌های تحلیلی و فکری دارند. هر دو گروه تقیدات مذهبی متعارفی دارند و نسبت به آن نیز حساس هستند.   گروه سوم مجموعه‌ای متنوع هستند که متشکل از نسل‌های دوم و سوم هستند. ویژگی اصلی آنان «قدرت‌محوری» است، ولی تعبیر خود را از آن دارند. در واقع قدرت و ثروت را برای خود می‌خواند. مذهب آنان عمیق نیست، بیشتر مناسکی و نمایشی است. ضوابط و ارزش‌های دینی برای آنان در خدمت بالا رفتن از نردبان قدرت است و فقط تا همین مرحله اهمیت دارد.    دین آنان تقریبا جدید است. آنان از فرقه‌ها و دسته‌ها و باندها و گنگ‌های گوناگونی تشکیل شده‌اند. به همین دلیل است که از بیرون نمی‌توان فهمید چرا به یکباره فرد مهم این جناح در تهران اول نمی‌شود و شخص دیگری نفر اول می‌شود.    این محصول تشکیلات فرقه‌ای آنان است. وحدت تشکیلاتی ندارند و اتفاقا به دلیل ماهیت باندی خود، اختلافات عجیب و غریب داخلی دارند.    قدرت‌محوری آنان تا حدی است که مغایر با اولویت‌های خودشان نباشد، لذا در جریان اخیر حجاب به صورت غیرمستقیم در برابر تذکر به روند جاری رسمی علیه زنان حمله کردند.    ذهنیت‌های آنان تخریبی است. گرایش‌های آخرالزمانی دارند و این گرایش نه از روی اعتقاد، بلکه به این علت است که بحث و گفت‌وگوی عقلانی را بلاموضوع می‌کند.    ضد علم، طرفدار نظریه توطئه، مخالف قانون و حاکمیت آن هستند. ادبیات آنان در فضای مجازی مشهود است. هتاکانه و غیردینی است. بسیار متکی به رسانه‌های انحصاری هستند. در عمل هیچ ایده و برنامه ایجابی ندارند، جز ویرانگری و تخریب و تقابل در داخل و خارج از کشور.    تناقضات گفتاری و رفتاری آنان فراوان و شدید است ولی در ذیل کسب قدرت به هر قیمتی قابل رفع است. به راحتی چشم را بر فساد خود و دوستان‌شان می‌بندند، حتی آن را توجیه هم می‌کنند.    برای آنان «حق» معنای مستقلی از «نفع» و «قدرت» خودشان ندارد، لذا بی‌شخصیت‌ترین رفتارهای سیاسی را در تاریخ جدید ایران از خود نشان می‌دهند. مهم‌تر از همه اینکه فاقد حداقلی از اخلاقیات و شرم هستند.    به راحتی دروغ می‌گویند و تهمت می‌زنند و حرف خود را تغییر می‌دهند، حقیقت مسلم و روشن را نفی می‌کنند، در تاریخ ایران وجود گروهی مشابه آنها یا بی‌سابقه است یا کم‌سابقه. کانال عصر ایران در تلگرام