به نقل از «ایکنا»

مبحثی درباره اعجاز عددی قرآن

تاریخ انتشار: ۱ بهمن ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۴۵۳۸۰۴

به گزارش ایکنا از اردبیل، دکتر رشاد خلیفه در خانواده اى از صوفیان مصر در شهر طنطه متولّد شد و در سال ۱۹۷۱ میلادى در شهر مکّه رسماً در جرگه نائبان مکتب تصوّف درآمد. او تحصیلات خود را تا کارشناسى در دانشکده کشاورزى عین الشمس قاهره گذراند وسپس کارشناسى ارشد خود را در دانشگاه آریزوناى آمریکا سپرى کرد. آنگاه دکتراى خود را در دانشگاه کالیفرنیاى آمریکا در رشته بیوشیمى گیاهى دریافت کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

او به مدّت سه سال با استفاده از رایانه درمورد قرآن تحقیق کرد و کتاب خود را تحت عنوان «معجزة القرآن الکریم» در سال ۱۹۸۳ به رشته تحریر درآورد و به زبان انگلیسى نیز در آمریکا منتشر ساخت. وى تمام کوشش خود را براى کشف معانى و اسرار حروف مقطعه قرآن به کار برد و هدفش این بود که اثبات کند رابطه نزدیکى میان حروف مقطعه قرآن وحروف سوره اى که در آغاز آن قرار گرفته وجود دارد. او معتقد بود مثلاً تعداد حرف «ص» که در سوره ص آمده به تناسب مجموع حروف سوره از هر سوره اى بیشتر است و نیز حرف «ن» در سوره قلم بزرگ‌ترین رقم نسبى را در ۱۱۴ سوره قرآن دارد. وى علاوه بر این به سراغ عدد ۱۹ رفت و معتقد بود که آن، یک عدد اساسى در قرآن مجید است که از تسعة عشر (که در آیه ۳۰ مدثّر آمده است) گرفته شده و اعداد بسیارى از آیات وکلمات قرآن بر آن منطبق است و یک نظام ریاضى را ارائه مى دهد. پس از وى، عدّه اى به طرفدارى از او و جمعى به مخالفت با او برخاستند وسرانجام ثابت شد که ادعاهاى او در موارد متعددى پذیرفته نیست و باید آن را سلیقه اى دانست و متوسّل به تکلّفاتى شد. مثلاً در مورد حرف «ق» و این که عدد آن در سوره ق به نسبت از همه سوره‌ها بیشتر است تردید به وجود آمد، و یا درمورد عدد نوزده در مواردى به تکلّف افتاد؛ مثلاً تعداد حروف سوره «ن والقلم» قابل تقسیم بر عدد نوزده نیست. او ناچار شد «ن» را به صورت «نون» بنویسد و محاسبه کند تا نتیجه درست از آب دربیاید، و یا واژه «اسم» در قرآن مجید که او آن را نوزده بار مى دانست، معلوم شد ۲۲ بار آمده است به همین دلیل مواردى ازآن را به بهانه هاى مختلف به حساب نیاورد تا عدد نوزده درست شود. به طور کلّى او اسلوب منطقى را در موارد شمارش اعداد رعایت نکرد. بعضى به دلیل اصرار او درمورد عدد نوزده که یکى از شعارهاى بهاییان است (ماه هاى سال را نوزده ماه و هر ماه را نوزده روز حساب مى کنند) وى را متهم به بهائى بودن کرده اند. بى آن که بخواهیم او را متّهم به این موضوع کنیم، این مطلب معروف است که او در اواخر عمر خود از اسلام فاصله گرفت و مدّعى نبوّت شد. هواداران او از او برگشتند و سرانجام او را کشتند.   اکنون به سراغ شرح کشف مزبور مى رویم: دکتر رشاد مى گوید: مى دانیم که قرآن ۱۱۴ سوره دارد که از میان آن‌ها ۸۶ سوره در مکّه نازل شده و ۲۸ سوره در مدینه، و از میان مجموع سوره هاى قرآن ۲۹ سوره است که در آغاز آن‌ها «حروف مقطعه» آمده است. جالب این که این حروف مجموعاً درست نصف حروف بیست و هشت گانه الفباى عربى را تشکیل مى دهد و این حروف مقطعه عبارت اند از: ا، ح، ر، س، ص، ط، ع، ق، ک، م، ن، هـ، ى که گاهى آن‌ها را «حروف نورانى» نیز مى نامند. او مى گوید: سال‌ها بود که مى خواستم بدانم معناى این «حروفِ به ظاهر از هم بریده» در آغاز سوره هاى قرآن چیست؟ و هرقدر به تفاسیر مفسّران بزرگ وآراء مختلفى که در این زمینه داده بودند مراجعه کردم قانع نشدم، از خداوند بزرگ یارى جستم و به مطالعه دست زدم؛ ناگهان به این فکر افتادم که شاید میان این حروف، و حروف همان سوره اى که آن‌ها در آغازش قرار گرفته، رابطه اى وجود داشته باشد. امّا بررسى تمام حروف چهارده گانه نورانى در ۱۱۴ سوره قرآن و تعیین نسبت هریک از آن‌ها و محاسبات فراوان دیگرى که مى باید در این زمینه انجام بشود چیزى نبود که بدون استخدام کامپیوتر امکان پذیر باشد؛ لذا قبلاً تمام حروف مزبور را در ۱۱۴ سوره قرآن به طور جداگانه و همچنین مجموع حروف هر سوره را دقیقاً تعیین کرده، با شماره هر سوره، به کامپیوتر (براى انجام محاسبات بعدى) سپردم. این کار و مقدمات دیگر در مدّت دو سال عملى شد. سپس یک سال تمام براى انجام محاسباتى که به آن اشاره شد وقت گذاشتم. نتیجه این محاسبات جالب بود و براى نخستین بار در تاریخ اسلام پرده از حقایق تازه اى برداشت که اعجاز قرآن را از نظر ریاضى (علاوه بر جنبه هاى دیگر) روشن کرد. این محاسبات براى ما روشن ساخت که میزان هر یک از حروف چهارده گانه در هرسوره از ۱۱۴ سوره قرآن، به نسبت مجموع حروف آن سوره، چند درصد است. به عنوان مثال، پس از محاسبه مى یابیم که نسبت حرف «ق» که یکى از حروف نورانى قرآن (حروف مقطعه) است، در سوره «ق» بزرگ‌ترین رقم را دارد (۷۰۰/۶ درصد) و در درجه اوّل در میان سوره هاى قرآن است. بعد از آن سوره «قیامت» قرار دارد که تعداد قاف هاى آن نسبت به حروف سوره مزبور (۹۰۷/۳ درصد) مى باشد و پس از آن سوره «الشمس» است (۹۰۶/۳ درصد)؛ و همان طور که ملاحظه مى کنیم تفاوت سوره قیامت و الشَّمسْ فقط یک هزارم درصد است! و به همین ترتیب این نسبت را در تمام ۱۱۴ سوره قرآن به دست مى آوریم (نه تنها درباره این یک حرف، بلکه درباره تمام حروف چهارده گانه نورانى) وبدین شکل، نسبت مجموع حروف هریک از سوره‌ها با یکایک این حروف روشن مى شود. اکنون به نتایج خوبى که از این محاسبات به دست آمده توجّه فرمایید: ۱) نسبت حرف «ق» در سوره «ق» از تمام سوره هاى قرآن بدون استثناء بیشتر است. یعنى آیاتى که در طى ۲۳ سال، دوران نزول قرآن، در ۱۱۳ سوره دیگر قرآن آمده آن چنان است که حرف «ق» در آن‌ها کمتر به کار رفته است، و این راستى حیرت آور است که انسانى بتواند مراقب تعداد هریک از حروف سخنان خود در طول ۲۳ سال باشد، و در عین حال آزادانه مطالب خود را بدون کمترین تکلفى بیان کند. مسلماً چنین کارى از عهده یک انسان بیرون است، حتّى محاسبه آن براى بزرگ‌ترین ریاضى دان‌ها بدون کمک مغزهاى الکترونیکى ممکن نیست. این‌ها همه نشان مى دهد که نه تنها سوره‌ها و آیات قرآن بلکه «حروف قرآن» نیز روى حساب و نظام ریاضى خاصى است که فقط خداوند، قادر به حفظ آن مى باشد. همچنین محاسبات نشان داد که حرف «ص» در سوره «ص» نیز همین حال را دارد. یعنى مقدار آن به تناسب مجموع حروف سوره، از هر سوره دیگر قرآن بیشتر است؛ و نیز حرف «ن» در سوره «ن وَ الْقَلَمِ» بزرگ‌ترین رقم نسبى را در ۱۱۴ سوره قرآن دارد. تنها استثنائى که در این زمینه وجود دارد، سوره «حِجْر» است که تعداد نسبى حرف «ن» در آن بیشتر از سوره «ن و الْقَلَمِ» است، امّا جالب این است که سوره حِجْر یکى از سوره هایى است که آغاز آن «الر» مى باشد و بعداً خواهیم دید این سوره‌ها که آغاز آن‌ها «الر» است باید همگى در حکم یک سوره محسوب شود، و اگر چنین کنیم نتیجه مطلوب به دست خواهد آمد؛ یعنى نسبت تعداد «ن» و مجموع سوره هاى مذکور از سوره «ن وَالْقَلَمِ» کمتر خواهد شد. ۲) چهار حرف «المص» را در آغاز سوره اَعْراف در نظر بگیرید، اگر الف ها، لام ها، میم ها، و صادهایى را که در این سوره وجود دارد باهم جمع کنیم، و نسبت آن را با حروف این سوره بسنجیم، خواهیم دید که از تعداد مجموع آن در هر سوره دیگر قرآن بیشتر است. همچنین چهار حرف «المر» در آغاز سوره رَعْد همین حال را دارد، و نیز پنج حرف «کهیعص» در آغاز سوره مَرْیَم اگر روى هم حساب شوند، از مجموع این پنج حرف در هر سوره دیگر قرآن فزونى دارند. در این جا به چهره تازه ترى از مسئله برخورد مى کنیم که نه تنها یک حرف جداگانه در این کتاب آسمانى روى حساب و نظم خاصى گسترده شده، بلکه حروف متعدّد آن نیز چنان وضع حیرت آورى دارد.   استاد مزبور ضمن این مطالعات به نکات دیگرى نیز دست یافته که به ضمیمه نکات تازه اى که مى توان از آن استنتاج کرد از نظر خوانندگان مى گذرانیم:  ۱- رسم الخط اصلى قرآن را حفظ کنید او مى گوید: تمام این محاسبات در صورتى صحیح است که به رسم الخط اصلى و قدیمى قرآن دست نزنیم (مثلاً اِسْحق و زَکوة و صَلوة را به همین صورت بنویسم، نه اسحاق و زکات و صلاة) در غیر این صورت محاسبات ما به هم خواهد خورد.   ۲- دلیل دیگرى بر عدم تحریف قرآن این تحقیقات نشان مى دهد که در قرآن مجید حتى یک حرف نیز کم وزیاد نشده، و الّا به طور مسلم محاسبات ما روى قرآن کنونى صحیح از آب درنمى آمد.   ۳- اشارات پرمعنا در بسیارى از سوره هایى که با حروف مقطعه آغاز مى شود پس از ذکر این حروف، اشاره به حقانیت و عظمت قرآن شده است، مانند: الم * ذلِکَ الْکِتابُ لا رَیْبَ فیهِ و این خود اشاره لطیفى به ارتباط حروف مزبور با اعجاز قرآن است.   نتیجه بحث از مجموع بحث فوق چنین نتیجه مى گیریم که حروف قرآن کریم که طى ۲۳ سال بر پیامبر اسلام (ص) نازل شده، حساب دقیق و منظمى دارد و هریک از حروف الفبا با مجموع حروف هر سوره داراى یک نسبت ریاضى کاملاً دقیق است که ایجاد و نگهدارى چنین نسبتى براى بشر در کلمات و نوشته هاى خود ـ بدون استفاده از مغزهاى الکترونیکى ـ امکان پذیر نیست. شکى نیست که بررسى هاى دانشمند مزبور، چون آغاز راه است خالى از نقایصى نیست که باید با حوصله تمام به وسیله دانشمندان دیگر تکمیل یا اصلاح گردد، به همین دلیل ما هیچ گونه تضمینى بر درستى و نادرستى آن نمى دهیم تا مطالعات دیگرى روى آن انجام شود. این نکته نیز حائز اهمیت است که نامبرده که در آمریکا مى زیست، با نهایت تأسف بعد از مدتى به طورى که معروف است، از راه راست منحرف شد و سخنان نسنجیده اى گفت و اصالت اسلامى خود را از دست داد. در این اواخر افراد دیگرى سعى کرده اند نظم ریاضى و اعجاز عددى قرآن را گسترش دهند و بین الفاظى مانند لیل و نهار، جنت و نار، ارض و سما، شمس وقمر، مانند آن‌ها روابط خاصى پیدا کنند که آن هم کوشش موفقى نبوده است. منبع: کتاب مبانی تفسیر قرآن، اثر: آیت الله ناصر مکارم شیرازی، چاپ اول، ۱۳۹۵. تهیه و تنظیم: تقی قاسمی خادمی

منبع: ایکنا

کلیدواژه: خبرگزاری بین المللی قرآن ایکنا اردبیل معارف قرآن

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iqna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۴۵۳۸۰۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دیوید تیلور عددی نبود!

   عصر ایران؛ اهورا جهانیان - دیوید تیلور در مسابقات جهانی سال گذشته (2023) پس از غلبه بر حسن یزدانی و کسب مدال طلا، خودش را برترین کشتی‌گیر تاریخ نامید؛ ادعایی مضحک که حتی واکنش بزرگان تاریخ کشتی را نیز برنینگیخت.

  تیلور در سطح اول کشتی جهان (یعنی مسابقات المپیک و جهانی)، فقط 4 مدال طلا دارد. یک طلای المپیک (2020)، سه طلای جهانی (2018، 2022، 2023). او یک مدال نقرۀ جهانی هم دارد (2021).

  ادعای تیلور در حالی مطرح شد که در کشتی آزاد الکساندر مدوید با 10 طلا، بوایسار سایتیف با 9 طلا، آرسن فادزائف و ماخاربک خادارتسف و سرگئی بلوگلازوف و والنتین یوردانف هر کدام با 8 طلا، عبدالرشید سعدالله‌اف با 7 طلا، جان اسمیت و عبدالله موحد و لوان تدیاشویلی و سوسلان اندیف و جردن باروز و حاجی مراد گاتسالوف و لری خابلوف هر کدام با 6 طلا، بروس بومگارتنر با 5 طلا، از حیث کسب افتخار در مسابقات المپیک و جهانی، بالاتر از تیلور قرار دارند.

الکساندر مدوید

 امامعلی حبیبی و ابراهیم جوادی و حسن یزدانی نیز هر کدام با 4 طلا، از حیث کسب مدال طلا، در موقعیتی نظیر تیلور قرار دارند.

   البته اگر ارزش تمامی مدال‌های یک کشتی‌گیر در مسابقات جهانی و المپیک‌ مد نظر باشد، غلامرضا تختی با یک طلا و دو نقرۀ المپیک و دو طلا و دو نقرۀ جهانی، جایگاهش در تاریخ کشتی به مراتب بالاتر از دیوید تیلور است.

   اتحادیۀ جهانی کشتی به مدال‌های المپیک و جهانی به این صورت امتیاز می‌دهد:

طلای المپیک 20 امتیاز

نقرۀ المپیک 10 امتیاز

برنز المپیک 5 امتیاز

طلای جهانی 10 امتیاز

نقرۀ جهانی 5 امتیاز

برنز جهانی 2 امتیاز

 بنابراین مدال‌های تختی 70 امتیاز دارند و مدال‌های یزدانی 55 امتیاز. حتی حسن یزدانی با یک طلا و یک نقرۀ المپیک، سه طلا و سه نقره و یک برنز جهانی، با 77 امتیاز به مراتب بالاتر از دیوید تیلور می‌ایستد.

تازه اگر کشتی‌گیران فرنگی را هم حساب کنیم، جایگاه دیوید تیلور در تاریخ کشتی به مراتب تنزل بیشتری می‌یابد. مثلا الکساندر کارلین با سه طلا و یک نقرۀ المپیک و 9 طلای جهانی، با 160 امتیاز برترین کشتی‌گیر تاریخ در کشتی مردان است. یعنی کارلین 105 امتیاز بیشتر از دیوید تیلور دارد. از حیث تعداد مدال نیز هشت مدال بیش از تیلور در ویترین افتخارات کارلین هست. ضمنا کارلین سه طلای المپیک دارد و چهار بار در فینال المپیک حضور داشته، ولی تیلور فقط یکبار توانسته به مسابقات المپیک راه یابد!

الکساندر کارلین

در واقع تیلور حتی در کشتی آمریکا نیز آن قدر قدرتمند نبوده. او امسال 33 ساله است. اگر در بین کشتی‌گیران آمریکا یک کشتی‌گیر کاملا برتر بود، می‌توانست چهار بار یا دست کم سه بار در مسابقات المپیک شرکت کند. یعنی به غیر از المپیک آتی در پاریس (2024)، در سال 2016 نیز که 25 ساله بود و حتی در سال 2012 که 21 ساله بود، تیلور می‌بایست جواز حضور در المپیک را کسب می‌کرد؛ اما او در آن سال‌ها نتوانست در آمریکا از پس رقیبانش برآید و به المپیک راه یابد.

همچنین عبدالرشید سعد‌الله‌اف با دو طلای المپیک و پنج طلا و یک نقرۀ جهانی، ارزش مدال‌هایش 100 امتیاز است. 45 امتیاز بیش از تیلور. تازه سعدالله‌اف مسابقات جهانی 2022 را به دلیل جنگ روسیه و اوکراین از دست داد. او هشت مدال 100 امتیازی‌اش را تا سن 25 سالگی (2021) بدست آورده ولی تیلور اولین مدال جهانی‌اش را در سن 28 سالگی (2018) کسب کرده. سعدالله‌اف اولین طلای جهانی‌اش را ده سال زودتر از تیلور، یعنی در سن 18 سالگی بدست آورده.

عبدالرشید سعدالله‌اف

بنابراین هر طور که حساب کنیم، تیلور جز پرافتخارترین کشتی‌گیران تاریخ نیست. اما اگر منظور او این بوده که به لحاظ فنی بهترین کشتی‌گیر تاریخ است، نتایج این بهتر بودن باید روی تشک کشتی آشکار شود.

تیلور نه روی تشک‌های جهانی و المپیک و نه حتی روی تشک‌های کشتی آمریکا، نتوانسته چنین ادعایی را ثابت کند. به لحاظ فنی، اگرچه با قطعیت نمی‌توان ادعا کرد، ولی بسیاری از کارشناسان کشتی معتقدند که بوایسار سایتیف برترین کشتی‌گیر در تاریخ کشتی مردان است. اگر هم این افتخار نصیب ساتیف نشود، احتمالا به کسانی چون کارلین یا فادزائف یا شاید هم یکی دو روس دیگر برسد.

بالاترین افتخار دیوید تیلور اگر نیک بنگریم این است که حسن یزدانی نتوانست راه پیروزی بر او را پیدا کند. در نتیجه تیلور یک طلای المپیک و دو طلای جهانی در مصاف‌هایش با یزدانی در سه فینال بدست آورد.

یزدانی تا پیش از المپیک سال 2020 یک طلای المپیک (2016)، دو طلای جهانی (2017 و 2019) یک نقرۀ جهانی (2015) و یک برنز جهانی (2018) داشت. یعنی طی پنج سال 5 مدال گرفته بود که سه مدالش هم طلا بود و یکی از طلاهایش نیز طلای المپیک بود.

بنابراین او در سال 2020 یکی از درخشان‌ترین و بهترین کشتی‌گیران حاضر در المپیک توکیو بود. از بخت بد، یزدانی در حالی که در فینال المپیک توکیو (2020) تا پانزده ثانیه به سوت پایان کشتی 2 بر 1 از تیلور جلو بود، یک لحظه غفلت کرد و اسیر زیرگیری تیلور شد و طلای المپیک را از دست داد.

او می‌توانست در آن فینال تلخ، آن پانزده ثانیه را هم مدیریت کند و نخستین کشتی‌گیر در تاریخ کشتی ایران شود که دو طلای المپیک بدست آورده. اگرچه تختی هم در المپیک 1960 مستحق کسب دومین مدال طلا بود ولی داوران خشونت حریف ترکیه‌ای او، عصمت آتلی را نادیده گرفتند و مدال طلا از کف جهان‌پهلوان رفت.

باری، یزدانی به هر دلیلی، راه مقابله با تیلور را پیدا نکرد و در پنج بار مغلوب او شد و فقط یک بار او را برد (فینال جهانی 2021). از پنج شکست یزدانی مقابل تیلور، سه شکست در مسابقات جهانی رقم خورد و یکی هم در فینال المپیک. یک شکست هم، که اولین شکست یزدانی مقابل تیلور بود، در مسابقات کم‌اهمیت‌تر "جام جهانی" رقم خورده بود. سال 2017 در کرمانشاه.

یزدانی برخلاف کشتی‌گیرانی که در آمریکا بارها تیلور را در دهۀ اخیر شکست دادند، نتوانست به لحاظ تاکتیکی بر تیلور سرآمدی پیدا کند و به همین دلیل در شش مبارزه، پنج بار او باخت. تیلور دوازده بار با کشتی‌گیران ایرانی مبارزه کرد و فقط دو بار مغلوب شد. یکبار در برابر احسان لشکری در جام طلایی باکو در سال 2015، یکبار هم در مصاف با یزدانی در فینال مسابقات جهانی 2021.

اینکه تیلور از سال 2013 تا سال 2017 رضا افضلی و بهمن تیموری و وحید شاه‌محمدی‌زاد و علیرضا را در مسابقاتی نظیر المپیاد دانشجویان و جام یاشاردوغو و جایزۀ بزرگ مادرید و باشگاه‌های جهان شکست داده، چندان عجیب نیست (علیرضا کریمی را دو بار در جام باشگاه‌های جهان شکست داده).

عجیب این است که تیلور چطور پنج بار توانست حسن یزدانی را ببرد. اگرچه کارشناسان دربارۀ شکست‌های یزدانی مقابل تیلور به نکاتی اشاره کرده‌اند اما تا به حال کسی نتوانسته چنانکه باید علت ناکامی‌های مکرر یزدانی در برابر این آمریکایی چالاک را تشریح کند.

ماخاربک خادارتسف هم در اوج دوران کشتی خودش ابتدا مغلوب عباس جدیدی شد (1993) و سپس سه سال پیاپی به رسول خادم باخت (1994، 1995 و 1996). ولی علت آن چهار باخت خادارتسف روشن بود. او اولا سنش بیشتر از جدیدی و خادم بود، ثانیا زورش کمتر از این دو نفر بود، ثالثا در برابر خادم جنگ تاکتیکی را هم می‌باخت. جدیدی عمدتا با جوانی و زور بیشترش خادارتسف را برد، ولی در پیروزی‌های رسول، فکر و هوشمندی تاکتیکی نقش انکارناپذیری داشت.

ماخاربک خادارتسف و رسول خادم

حسن یزدانی هم مثل جدیدی و رسول، جوان‌تر و تا حدی هم قوی‌تر از دیوید تیلور بود. ولی تیلور برخلاف خادارتسف مغلوب زور و جوانی حریفش نشد. چرا؟ چرایش به درستی معلوم نیست. فقط این نکته روشن است که یزدانی جنگ تاکتیکی را به تیلور می‌باخت وگرنه دلیلی نداشت به حریفی چهار سال مسن‌تر از خودش، مدام ببازد. احتمالا تزلزل روحی نیز یکی از علل شکست یزدانی در جنگ تاکتیکی بود.

مثلا رسول خادم به تاکتیک خودش در برابر خادارتسف اعتماد داشت و به همین دلیل وقتی از خادارتسف عقب می‌افتاد، روحیه‌اش متزلزل نمی‌شد. اما یزدانی وقتی از تیلور عقب می‌افتاد یا وقتی با او هم‌امتیاز بود و یا حتی وقتی از او فقط یک امتیاز بیشتر داشت، با روحیه‌ای متزلزل با تیلور دست و پنجه نرم می‌کرد و احساس ناامنی در طرز کشتی‌گرفتن‌اش مشهود بود.

هر چه بود، یزدانی به عنوان پرافتخارترین کشتی‌گیر در تاریخ کشتی ایران، راه غلبه بر تیلور را پیدا نکرد و همین موجب برجسته شدن تیلور در کشتی جهان در شش سال اخیر شد. آنچه را که رقبای آمریکایی تیلور در مسابقات داخلی ایالات متحده بلد بودند، حسن یزدانی بلد نشد و تیلور در جهان کشتی سرآمد شد.

تیلور و یزدانی

اما سرآمدی تیلور عمری پنج‌ساله داشت. تیلور از سال 2018 به بعد، مسابقات جهانی 2019 را از دست داد و حالا هم مسابقات المپیک را از دست داده. تا سال 2017 هم حضوری در مسابقات جهانی و المپیک نداشت.

او عمدتا کشتی‌گیری "آمریکایی" بود. یعنی در مسابقات داخلی آمریکا، که اهمیت زیادی هم در این کشور دارند، خوش می‌درخشید. دیر به صحنۀ جهانی رسید. در این صحنه البته خوش درخشید ولی مشکل اصلی او نه موفقیت در این عرصه (جهانی و المپیک) بلکه راهیابی به این عرصه بود.

چنین کشتی‌گیری قطعا به لحاظ فنی هم نه تنها برترین کشتی‌گیر تاریخ نمی‌تواند باشد، بلکه جزو برترین‌ها هم محسوب نمی‌شود. تیلور قطعا نقاط ضعف قابل توجهی داشت که حضور در المپیک 2016 و مسابقات جهانی 2017 و 2019 و المپیک 2024 را از دست داد.

دربارۀ این نقاط ضعف، کارشناسان و اهل فن باید ریزبینانه و مفصل توضیح دهند. تا جایی که به "ما" به عنوان تماشاگران و دوستداران کشتی مربوط است، عقل سلیم حکم می‌کند که بگوییم تیلور در "تالار بزرگان تاریخ کشتی"عددی نبود. او در تاریخ کشتی نهایتا کشتی‌گیری همردیف دو آمریکایی پرزور و چالاک دیگر، یعنی کنی ماندی و کوین جکسون و یا کشتی‌گیری مثل آناتولی بلوگلازوف بود که هر کدام بین 2 تا 4 طلا در دو سطح اول کشتی جهان (مسابقات جهانی و المپیک) بدست آوردند وهیچ کدام هم نتوانستند بیش از یک طلای المپیک بدست آورند.

کوین جکسون

با چنین کارنامه‌ای، تیلور جایگاه رفیعی در تالار غول‌های تاریخ کشتی بi دست نمی‌آورد. تعداد مدال‌های نقره و برنز تیلور هم بسیار کم است (فقط یک نقرۀ جهانی)؛ چراکه او مشکل اصلی‌اش غلبه بر رقبای داخلی برای حضور در مسابقات جهانی و المپیک بود.

رسول خادم هم البته فقط سه مدال طلا دارد ولی رسول در 25 سالگی به دلیل آسیب‌دیدگی با کشتی وداع کرد. وگرنه در دورانی که در اوج بود، اساسا کشتی‌گیری شکست‌ناپذیر بود. تفوق او هم محصول سبک یگانۀ کشتی‌گرفتن‌اش بود و به همین دلیل یکی از خاص‌ترین کشتی‌گیران در تاریخ کشتی آزاد مردان است.

به هر حال شکست دیوید تیلور 33 ساله در برابر آرون بروکس غم‌انگیز بود. مسابقات وزن 86 کیلوگرم کشتی آزاد در المپیک پاریس با حضور دیوید تیلور، اگر نگوییم به لحاظ فنی بهتر، دست کم جذاب‌تر می‌شد. تیلور بلد بود چطور رسانه‌ها را مجذوب خودش کند. برخلاف حسن یزدانی که درونگرا است و شرم شرقی دارد، تیلور اهل قیل و قال و کری خواندن و خودنمایی بود.

او بسیار امیدوار بود که دومین طلای المپیک را کسب کند و از این حیث در کنار بزرگانی مثل جان اسمیت و خادارتسف و فادزدائف و بلوگلازوف بایستد ولی زورش به آرون بروکس 23 ساله نرسید و ملتفت شد که برتری به کارنامه است نه به کری‌خوانی!

کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: سرمربی تیم ملی کشتی آزاد: شکست تیلور به آرامش روانی تیم ما کمک می کند دیوید تیلور المپیک پاریس را از دست داد پدیده ۲۳ ساله کشتی آمریکا "دیوید تیلور" را به زانو در آورد (فیلم)