به نقل از «ایسنا»

تاکید شویگو به پدرسن درباره تداوم حمایت روسیه از ماموریت او در سوریه

تاریخ انتشار: ۲ بهمن ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۴۶۷۷۳۱

فرستاده سازمان ملل به سوریه در دیدار با وزیر دفاع روسیه در مسکو، نقش روسیه در حل و فصل سیاسی سوریه را ستود.

به گزارش ایسنا، سرگئی شویگو، وزیر دفاع روسیه در دیدار با گی‌یر پدرسن، فرستاده سازمان ملل به سوریه در مسکو گفت: ما به استفان دی‌میستورا، فرستاده سابق سازمان ملل به سوریه در تلاش‌هایش برای حل و فصل بحران سوریه کمک زیادی کردیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این موضع ما به گی‌یر پدرسن نیز در حل مسائلی که با آن مواجه خواهد شد، کمک خواهد کرد.

به نقل از شبکه روسیا الیوم، وی گفت: دی‌میستورا توانست به دستاوردهای زیادی برسد و زمینه خوبی را از طریق مسکو فراهم کند. ما به عنوان مثال می‌توانیم به کنفرانس مذاکرات ملی سوریه در سوچی اشاره کنیم. این زمینه درباره تشکیل کمیته قانون اساسی سوریه است که دی‌میستورا برای دوره طولانی برای حل آن تلاش کرد و ما به هر روش ممکنی به او کمک کردیم. ما امیدواریم که نتایج تلاش‌های دی‌میستورا به شما برای حل مسائلی که با آن مواجه می‌شوید کمک کند. مسائل و مأموریت‌هایی وجود دارند که حل آن‌ها راحت نیستند.

پدرسن نیز بعد از مذاکراتش با شویگو به خبرنگاران گفت: ما در گفت‌وگوهایمان تأکید کردیم که بحران سوریه بیش از حد طولانی شده و هیچ گونه راهکار نظامی برای بحران وجود ندارد بلکه باید بحران از طریق راهکار سیاسی حل شود.

وی گفت: روسیه نقش مهمی در روند سیاسی بحران سوریه دارد. ما از مسکو به خاطر حمایت از تلاش‌های سازمان ملل و تلاش‌های خودم تشکر می‌کنیم.

پدرسن گفت که با شویگو درباره مسائل انسانی در سوریه به ویژه رساندن کمک به ساکنان و اوضاع آوارگان الرکبان صحبت کرده و امیدوار است که هرچه سریع‌تر این مساله حل شود.

انتهای پیام

مترجم: زینب غلامی

دبیر: زهرا موسوی

منبع: ایسنا

کلیدواژه: روسيه سوريه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۴۶۷۷۳۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرا روسیه نگران تنش میان ایران و اسرائیل است؟/ انتظارهای تهران از مسکو در صورت جنگ با اسرائیل چه خواهد بود؟

به گزارش جماران، میشل گریسه، پژوهشگر ارشد در موسسه تحقیقاتی غیرانتفاعی و غیر حزبی راند است و تمرکز نوشته هایش بر ایران، جنوب آسیا، سیاست خارجی و استراتژی نظامی روسیه و حقوق بین الملل قرار دارد. او در تازه ترین نوشتار برای نشنال اینترست به این سوال پاسخ داده که چرا روسیه تمایلی به درگیری میان جمهوری اسلامی ایران و رژیم اسرائیل ندارد؟

هفته گذشته در حمله هوایی اسرائیل به سفارت ایران در سوریه، سه نیروی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و چهار مستشار ایرانی دیگر کشته(شهید) شدند. انتظار می‌رود ایران در روزها یا هفته‌های آینده اقدام تلافی‌جویانه انجام دهد. آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، وعده داده است که اسرائیل «مجازات» و «از این جنایت پشیمان خواهد شد»، در حالی که ابراهیم رئیسی رئیس‌جمهور گفت که این حمله «بی پاسخ نخواهد ماند». ترس از این که این امر می تواند باعث تشدید جنگ اسرائیل و حماس به یک درگیری منطقه ای گسترده تر و حتی یک رویارویی مستقیم بین ایران و اسرائیل شود، زیاد است.

پاگرچه گفته شده  که مسکو از هرج و مرج در خاورمیانه سود می برد، چرا که در سایه آن توجه و منابع غرب را از اوکراین منحرف می کند؛ اما اگر درگیری اسرائیل و حماس به یک جنگ گسترده تر تبدیل شود، ضرر زیادی متوجه مسکو خواهد شد.

روسیه دهه گذشته را صرف تقویت نفوذ خود در منطقه کرده است. البته باید گفت که اغلب از درگیری‌های محلی به نفع خود استفاده می‌کند. این بیشتر در لیبی، جایی که روسیه از جنگ داخلی کشور برای ایجاد جای پای خود بهره برداری کرد، و در سوریه، جایی که مداخله روسیه رژیم اسد را از سقوط قریب الوقوع در سال 2015 نجات داد، مشهود بود. سپس روسیه ردپای خود را در سوریه گسترش داد و با در اختیار گرفتن پایگاه در طرطوس و حمیمیم، حضور دائمی نظامی در این کشور ایجاد کرد.

 پس از خروج ایالات متحده از سوریه در سال 2019، روسیه به نیروهای دولتی سوریه کمک کرد تا کنترل شمال شرق این کشور را دوباره به دست گیرند. در همان سال، روسیه تمرینات دریایی مشترکی را با مصر برگزار کرد. ساخت یک نیروگاه هسته ای ساخت روسیه در مصر در اوایل سال جاری نشان دهنده رشد مداوم روابط بین دو کشور است.

در حالی که روسیه از بی ثباتی در سوریه و لیبی برای تثبیت جایگاه خود به عنوان یک ضامن امنیت منطقه ای استفاده کرد، در صورت تشدید جنگ اسرائیل و حماس، این کشور در موقعیتی نیست که از مزایای مشابهی بهره مند شود.

 این تا حدی نشان دهنده تبعات سرگرم شدن روسیه به حمله به اوکراین است. در اکتبر گذشته روسیه که جنگ اوکراین هوش و حواس آن را به خود مشغول کرده بود ، نتوانست به نمایندگی از ارمنستان متحد سابق در مناقشه با آذربایجان مداخله کند و در نتیجه نیروهای ارتش آذربایجان بر منطقه قره باغ کوهستانی که دارای قومیت ارمنی است، تسلط یافتند. این نشان می دهد که روسیه در حال حاضر فاقد ظرفیت کافی به عنوان یک نیروی تثبیت کننده در کشورهای عضو جماهیر شوروی سابق هم هست چه رسد به خاورمیانه.

نشانه های دیگر نشان می دهد که نفوذ روسیه در خاورمیانه ممکن است در حال کاهش باشد. تحولات میان روابط روسیه و ایران ممکن است سرنخ هایی برای وضعیت آینده روسیه در منطقه به دست بدهد. از زمان آغاز حمله روسیه به اوکراین، این کشور مشارکت خود را با ایران تعمیق بخشیده و همکاری دفاعی و اقتصادی بیشتری را با تهران دنبال کرده است. روسیه یک تامین کننده مهم تجهیزات نظامی در ایران پیدا کرده که سیستم های هوایی بدون سرنشین، موشک های بالستیک و جت های جنگنده را در اختیار مسکو قرار داده است. روابط نزدیکتر با ایران همچنین توانایی روسیه را برای مقاومت در برابر تحریم های بین المللی بهبود بخشیده است.

دوستی رو به رشد مسکو با تهران ممکن است نشان دهنده این باشد که نفوذ روسیه در خاورمیانه همچنان قوی است. با این حال، می‌تواند نشانه‌ای برعکس این تحلیل هم باشد: شاید روسیه متوجه شده که نقش آتی این کشور در منطقه به ایران توانمند نیاز دارد. مسکو برای دستیابی به اهداف استراتژیک بلندمدت خود در خاورمیانه، باید روابط کاری نزدیک با تهران داشته باشد.

تشدید درگیری های کنونی در خاورمیانه می تواند باعث بروز تنش های جدیدی شود. یک درگیری منطقه‌ای وسیع‌تر، به‌ویژه اگر شامل درگیری مستقیم بین اسرائیل و ایران باشد، توانایی ایران را برای ادامه خدمت به عنوان تأمین‌کننده نظامی روسیه محدود می‌کند. از سوی دیگر ممکن است در چنین شرایطی ایران درخواست حمایت بیشتری از روسیه بکند و مسکو ظرفیت محدودی برای این کمک رسانی داشته باشد.

همچنین برای روسیه عامل نگران کننده دیگری هم وجود دارد: یک درگیری گسترده‌تر در خاورمیانه می‌تواند به چین فرصتی بدهد تا به عنوان یک میانجی عمل کند، همانطور که در مذاکره برای تنش‌زدایی بین عربستان سعودی و ایران در مارس 2023 انجام داد. جنگ اوکراین تاکنون هم به وابستگی بیشتر روسیه به چین منتهی شده است.  روسیه به ویژه نسبت به تلاش های چین برای تحت الشعاع قرار دادن نفوذ روسیه در منطقه خاورمیانه حساس است.

در حال حاضر، به نظر می رسد روسیه سیاست انتظارکشیدن را در مناقشه جاری میان اسرائیل و ایران در پیش گرفته است:  اسرائیل را به دلیل نقض حاکمیت سوریه محکوم کرده و نیروهای بیشتری را در منطقه تحت کنترل سوریه در بلندی های جولان مستقر کرده است. اینکه آیا در روزهای آینده شاهد تشدید قابل توجهی خواهیم بود یا خیر و آیا روسیه قادر به مدیریت خطرات ناشی از آن خواهد بود یا خیر را باید در گذر زمان دید.