به نقل از «رکنا»

آرزوی مردم ایرانشهر به بار می‌نشیند

تاریخ انتشار: ۱۵ بهمن ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۶۱۷۱۵۹

رکنا: «بافت بلوچ دوباره زنده خواهد شد.» این خبر را مسئولان سیستان و بلوچستانی اعلام کرده‌اند. بافت بلوچ که از سال 87 روزهای پر فراز و نشیبی به خود دیده اکنون در آستانه بازگشایی دوباره است. بیش از 5میلیون دلار برای خرید دستگاه‌های ریسندگی و بافندگی این کارخانه قدیمی هزینه شده و اهالی ایرانشهر امیدوارند صدای ماشین‌های آن دوباره به گوش برسد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

چند هفته پیش رضا میرشکار، رئیس سازمان صنعت، معدن و تجارت سیستان و بلوچستان در جریان سفر وزیر صنعت و معدن و بازدید از این کارخانه چنین عنوان کرده بود که درحال حاضر میزان اشتغال در این کارخانه 128 نفر به طور مستقیم است که با تکمیل شدن فرآیند تولید، تعداد آن به 450 نفر افزایش پیدا خواهد کرد.

به گفته وی تاکنون بیش از 5 میلیون دلار در این کارخانه سرمایه‌گذاری صورت پذیرفته که برای رسیدن به ظرفیت درنظر گرفته شده در افق این طرح 167 میلیارد ریال دیگر نیز سرمایه‌گذاری مورد نیاز است.

کارخانه در کیلومتر 5 جاده بمپور است؛ تقریباً روبه روی زندان. نگهبان‌ اجازه ورود به کارخانه را نمی‌دهد. از طرف فرمانداری برای تهیه گزارش هماهنگ شده ولی همچنان اجازه ورود پیدا نمی‌کنم. می‌گویند باید از تهران دستور بیاید. تماسم با مدیرعامل بی‌نتیجه می‌ماند. وی حتی جواب پیامک‌هایم را هم نمی‌دهد. از چند کارگری که جلوی در کارخانه منتظر ماشین هستند درباره وضعیت بافت بلوچ می‌پرسم. انگار بنزین روی آتش ریخته‌ام. از وضعیت کارخانه برافروخته‌اند. یکی از آنها که نمی‌توانم اسم و مشخصاتش را بگویم،گفت: «چند سال است که جز بخش ریسندگی و گاهی رنگرزی، بخش‌های دیگر تعطیل است. کارخانه با 10 درصد توان کار می‌کند. سر جمع آدم‌هایی که کار می‌کنند به 200 نفر هم نمی‌رسد. چند ماه است حقوق نداده‌اند و صدایمان هم به جایی نمی‌رسد. مسئولان کارخانه مدام می‌گویند وضعیت بهتر می‌شود و هر از گاهی دستگاه می‌خرند و در سوله‌ها می‌گذارند ولی خبری از کار نیست که نیست. تا کی باید منتظر بمانیم که کارخانه به روزهای گذشته‌اش برگردد؟»

یکی دیگر از کارگران که پدرش هم در این کارخانه کار می‌کرده، وارد بحث‌ می‌شود: «پدرم می‌گفت زمانی که بیش از دو هزار نفر در این کارخانه کار می‌کردند در زندان روبه‌رویی 200نفر هم زندانی نبودند ولی از زمانی که کارخانه آتش گرفت و ورشکسته شد، آمار زندان و کارخانه جابه‌جا شده. الان ما 200 کارگر داریم و زندان 2 هزار نفر زندانی.»

ساخت مجتمع نساجی بافت بلوچ 44 سال پیش در زمینی به وسعت 150هکتار در حاشیه ایرانشهر کلید خورد و در نهایت پس از گذشت 9سال این کارخانه به طور رسمی در بخش‌های ریسندگی، بافندگی و رنگرزی شروع به کار کرد.

در دو دهه فعالیت این کارخانه ریسندگی بیش‌از دو هزار تن از افراد بومی مشغول به کار بودند. کیفیت پارچه تولیدی در کارخانه بافت بلوچ رضایت مردم سایر استان‌ها را هم به دست آورده بود و در کنار نساجی مازندران و چیت‌سازی تهران جزو کارخانه‌های سودآور و معروف کشور بود اما مشکلات و اتفاقات پیش رو سرنوشت آن و آدم‌‌هایش را طور دیگری رقم زد. واردات پارچه‌های خارجی، گرانی مواد اولیه همچون پنبه، مستهلک شدن ماشین‌آلات ریسندگی و بافندگی، تحریم، برخی تصمیمات اشتباه و در نهایت آتش‌سوزی در سال 87 این کارخانه قدیمی را در معرض تعطیلی چند سال قرار داد. در طول چند سال گذشته برای احیای این کارخانه تلاش‌هایی صورت گرفت ولی به گفته مردم ایرانشهر آنقدرها پر زور نبوده است.

حسین بامری 52 ساله بازنشسته کارخانه بافت بلوچ است، کارخانه‌ای که تا چند سال پیش سری توی سرها داشت ولی حالا از آن تنها یک اسم به جا مانده. او دل پری دارد از نامهربانی‌هایی که در حق این کارخانه و کارگرهایش شده: «حیف، حیف، حیف به این کارخانه که از بین رفت. 20 سال تمام در این کارخانه کار کردم، کارخانه‌ای که افتخار مردم ایرانشهر بود. ای کاش بشود برای زنده ماندنش کاری کرد. اگر مثل گذشته شروع به کار کند خیلی از جوان‌ها می‌توانند در این کارخانه بزرگ کار کنند. تو را به خدا در روزنامه بنویسید جوان‌های ایرانشهر بیکارند و چشم‌شان به راه افتادن دوباره بافت بلوچ است.»

او که چند ماه پیش از آتش‌سوزی بازنشسته شده می‌گوید: «زمانی که من در این کارخانه استخدام شدم وضعیت خیلی خوب بود و با توجه به افزایش تولید، کلی پارچه و دوک‌های نخ به استان تهران و قزوین و سایر استان‌ها صادر می‌شد ولی از اوایل دهه 80 کم‌کم با مشکل مدیریتی و تحریم‌ روبه رو شد. من چند سالی سرپرست بخش رنگرزی بودم و شرایط خیلی مطلوب بود اما سال 87 به بعد وضعیت بد و بدتر شد و بعد از بازنشستگی‌ام کارخانه آتش گرفت و یکسره تعطیل شد. مردم ایرانشهر امیدوار بودند دوباره شروع به کار کند ولی هربار که خواست سرپا بایستد دوباره زمین خورد.»

اما حرف‌های دین محمد پاسدار 53 ساله یکی دیگر از بازنشستگان این کارخانه و فعال حقوق کارگران بافت بلوچ که زیر و بم مجموعه نساجی ایرانشهر را می‌داند، شنیدنی است. او می‌گوید که از شهرک مسکونی و کارخانه 412 هکتاری، 200 هکتار آن در سال 81 از سوی مدیران وقت فروخته شد و در نهایت پس از شکایت و پیگیری، محکوم به پرداخت جریمه شدند ولی زمین 200هکتاری از دست رفت و هیچ گاه به مجموعه بافت بلوچ بازنگشت. او در بخش دیگری هم عنوان می‌کند: «به خاطر عدم مسئولیت‌پذیری تعدادی از مدیران و نظارت آنها، بسیاری از قطعات ژنراتور نیروگاه این کارخانه هم به سرقت رفته است. تلاشم برای برقراری ارتباط با مسئولان این کارخانه که به تازگی تودیع شده‌اند برای تأیید این اتفاقات که بسیاری از کارگران بافت بلوچ آن را تأیید می‌کنند، ناموفق است.» وی می‌گوید:

«سال 68 در بافت بلوچ استخدام شدم و 2 سال پیش هم بازنشسته. کلنگ کارخانه سال 54 به منظور کمک به مردم منطقه برای اشتغالزایی و خودداری از جذب در مشاغل کاذب زمین زده شد. قرار بود این کارخانه بزرگترین کارخانه نساجی خاورمیانه باشد و ابتدای فعالیتش همین طور هم بود ولی به مرور قدرت و سرمایه‌اش به دلیل برخی ناکارآمدی‌ها تحلیل رفت.

ما در این کارخانه خط بافندگی با 14 خط حلاجی، ماشین‌های بسته‌بندی، 983 دستگاه در خط ریسندگی، خط آهارزنی، چاپ و رنگ و... داشتیم و چند سال بعد هم دو سالن دیگر اضافه شد. نکته‌ای که باید اشاره کنم اینکه کارخانه نیروگاه برقی داشت با 2ژنراتور که روزانه 5 مگاوات برق تولید می‌کرد. در بافت بلوچ انواع و اقسام پارچه و چلوار و تترون و ملحفه‌ای و چیت و متقال و پارچه‌های دیگر تولید می‌کردیم ولی سال 87 یعنی مدت کمی پس از اینکه کارخانه به بخش خصوصی واگذار شد بافت بلوچ در سراشیبی ورشکستگی افتاد و تنها دلیل آن باندبازی و استفاده از نیروهای غیرمتخصص و غیرمتعهد بود و در نهایت با آتش‌سوزی عمدی که صورت گرفت کارخانه چند سالی تعطیل شد. کارخانه‌ای که روزانه 18 تن تولید داشت و کارکنانش در 3شیفت کار می‌کردند به روزی افتاد که نیروهایش به 160 -150 نفر رسید.»

دین محمد از تلاش‌ تعدادی از فعالان حقوق کارگران نساجی برای احیای این کارخانه می‌گوید واینکه تلاش‌های زیادی صورت گرفت تا بافت بلوچ از ماده 44 قانون اساسی که همان خصوصی‌سازی است مستثنی شود و دوباره در اختیار بخش دولتی قرار بگیرد:

«سال 92 همراه با چند نفر از همکاران بازنشسته به تهران رفتیم و در جلسه‌ای با جناب طیب‌نیا، وزیر اقتصاد وقت و چند نفر از مسئولان وزارت صنعت، معدن و تجارت و... موفق شدیم 3 میلیارد و 500 میلون تومان کمک بگیریم تا حقوق عقب‌مانده کارگران پرداخت شود و بتوانیم کارخانه را سرپا نگه داریم. همان سال با کمک امام جمعه ایرانشهر، فرماندار و چندنفر از مسئولان استانی موفق شدیم که کارخانه را مستثنی از بخش خصوصی کنیم. حالا با گذشت 5سال که ناظر خرید دستگاه‌هایی در خطوط ریسندگی بوده‌ایم از وزیر و مسئولان می‌خواهیم که خط بافندگی را هم احیا کنند و کارخانه مثل دهه 60 دوباره سرپا شود. مردم ایرانشهر تنها خواسته‌شان باز شدن کارخانه بافت بلوچ و شنیده شدن صدای ماشین‌های ریسندگی و بافندگی است.»

مهندس حسن نیل‌فروش‌زاده، عضو هیأت مدیره انجمن صنایع نساجی ایران که زمان راه‌اندازی کارخانه بافت بلوچ به عنوان کارشناس مدتی در این مجتمع نساجی فعالیت داشته است از تنها راهکار نجات این کارخانه می‌گوید: «مشابه همین کارخانه در مصر با مشارکت ایرانی‌ها در زمان پیش از انقلاب راه‌اندازی شد و قرار بود کارخانه بافت بلوچ و کارخانه‌ نساجی که در مصر است در خاورمیانه فعالیت چشمگیری داشته باشند ولی هر کدام بعد از مدتی دچار سرنوشت مشابهی شدند. سال 87 که کارخانه بافت بلوچ در خط ریسندگی دچار آتش‌سوزی شد این کارخانه در معرض تعطیلی قرار گرفت. خبر دارم در طول یکی دو سال گذشته دستگاه‌های جدیدی برای خطوط ریسندگی از کشور آلمان خریداری شده و مدیریت قبلی به دنبال تعمیر و تغییر سالن‌ها بود ولی به دلایلی بین تیم پیشین و مالک کارخانه اختلافاتی وجود داشت و همین نبود انسجام و اختلاف سلیقه باعث شده کارخانه همچنان نیمه تعطیل باشد. به نظرم باید این کارخانه ارزش‌گذاری شود و به قیمت واقعی به بخش خصوصی فروخته شود. مطمئناً در بخش خصوصی راندمان کار بالاتر خواهد رفت و کارخانه با ظرفیت بسیار بالایی به فعالیتش ادامه خواهد داد.»

در ادامه خواستم نظر رضا میرشکار، رئیس سازمان صنعت، معدن و تجارت سیستان و بلوچستان را درباره آخرین وضعیت کارخانه بافت بلوچ بپرسم که وی در تماسی تلفنی عنوان کرد با توجه به اینکه شناختی درباره تماس‌گیرنده ندارد، جواب سؤالات را نمی‌دهد و حتی در مقابل ارسال تصویر معرفی‌نامه و کارت خبرنگاری هم حاضر به گفت‌وگو نشد و عنوان کرد از منبع دیگری به دنبال پاسخ باشم!

مردم ایرانشهر هنوز هم امیدوارند که بافت بلوچ زنده شود و به شهر و استان سیستان و بلوچستان اعتبار بدهد. آنها امیدوارند بافت بلوچ به سرنوشت چیت‌سازی تهران و نساجی مازندران دچار نشود؛ صدای ماشین‌های ریسندگی و بافندگی‌اش دوباره شنیده شود و پارچه‌هایش روانه بازار شود.اخبار 24 ساعت گذشته رکنا را از دست ندهید

حمید حاجی‌پور

حوادث اختصاصی رکنا را اینجا بخوانید:

منبع: رکنا

کلیدواژه: سفر زندان زندانی روزنامه استخدام سرقت قانون اقتصاد بازار سفر زندان زندانی روزنامه استخدام سرقت قانون اقتصاد بازار دلار ماشین قدیمی ایرانشهر مردم عکس فیلم بیمارستان مرد امام خمینی فراری تصاویر زن جوان قتل

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.rokna.net دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «رکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۶۱۷۱۵۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

عرضه سهام بیواتانول باشت در بورس

استاندار کهگیلویه و بویراحمد گفت: برای کارخانه بیواتانول باشت نیاز به ۲ هزار میلیارد تومان سرمایه گذاری داریم و از طریق بورس عرضه شد و سرمایه گذار سه هزار میلیارد تومانی جذب کردیم. - اخبار استانها -

به گزارش خبرگزاری تسنیم از یاسوج، سیدعلی احمدزاده در نشست گفت‌وگوی دولت و بخش خصوصی با اشاره به اهمیت این نشست اظهار داشت: به دلیل تخصصی بودن جلسات این شورا هر آنچه در این جلسات مصوب می‌شود در نشست شورای برنامه ریزی را مصوب شده بدانید تا جایگاه شورا ارتقاء یابد.

وی با اشاره به نگرش رهبری در شعار "جهش تولید با مشارکت مردم " افزود: نگرش مقام معظم رهبری مشارکت همه مردم در حوزه افتصاد و تولید است که قانون تجارت، راه را برای مشارکت مردم آسان کرده است.

احمدزاده با اشاره به تشکیل شرکت‌های سهامی عام و خاص، ابراز کرد: شرکت‌های سهامی عام می‌توانند زمینه ساز مشارکت مردم در بخش تولید باشند که توصیه می‌کنم شرکت‌های متعدد سهامی عام در استان تشکیل و فراخوان حضور مردم در این شرکت‌ها اعلام شود تا زمینه ساز تحول در معیشت و زندگی مردم باشد.

نماینده عالی دولت در استان کهگیلویه و بویراحمد بیان کرد: برای کارخانه بیواتانول باشت نیاز به 2 هزار میلیارد تومان سرمایه گذاری داریم و از طریق بورس عرضه شد و سرمایه گذار سه هزار میلیارد تومانی جذب کردیم.

احمدزاده با اشاره به اینکه باید برای سرمایه گذاری در استان فرش قرمز پهن کنیم، گفت: با مشکل جدی فرهنگی در خصوص سرمایه گذاری مواجه هستیم و اگر مردم در بخش‌های اقتصادی و سرمایه گذاری در مشارکت‌ها همپای دولت باشند مشکلات در حوزه اقتصادی کاهش می‌یابد.

وی با اشاره به ظرفیت استان در زمینه انرژی‌های تجدیدپذیر گفت: ظرفیت خوبی در زمینه نیروگاه‌های خورشیدی در استان وجود دارد و باید نسبت به جذب سرمایه گذار در این زمینه اقدام کنیم.

احمدزاده با اشاره به اینکه سرمایه گذاری در زمینه احداث سردخانه از موارد اولویت دار برای حوزه سرمایه گذاری است، یادآور شد: تا قبل از دولت سیزدهم سردخانه‌های احداث شده زیر صفر و بالای صفر 12 هزار تن بود اما در کمتر از دو سال دولت آیت الله رئیسی 12 هزار تن سردخانه احداث شد و 24 هزار تن دیگر در دست احداث است.

وی خاطرنشان کرد: هنوز جای کار در این حوزه وجود دارد و سرمایه گذاری در سردخانه‌ها برای نگهداری میوه سیب در مناطق سردسیری تا سه برابر و مرکبات در مناطق گرمسیری در اولویت است و بانک ها همکاری لازم را داشته باشند.

احمدزاده با بیان اینکه احداث سردخانه یکی از زیرساخت‌های مهم استان که مورد توجه نبوده، تصریح کرد: ظرفیت سردخانه ها تا 36 هزار تن لازم بوده با توجه به اینکه یک سردخانه 2هزار تنی زمینه ساز اشتغال برای 500 نفر است با احداث این میزان سردخانه زمینه اشتغال برای حدود 16 هزار نفر فراهم می‌شود.

وی با اشاره به اقدامات صورت گرفته در زمینه تولید مرغ و گوشت قرمز گفت: در ابتدای فعالیتم به عنوان استاندار به سراغ ظرفیت های مغفول مانده رفتیم که یکی از آنها سردخانه بود که با احداث این میزان سردخانه باعث شد تا تولید مرغ و گوشت از 200 تن به یکهزار و 300 تن افزایش یافت.

وی با بیان اینکه در زمینه امنیت غذایی در استان تحول ایجاد کردیم، گفت با اقداماتی که انجام دادیم ذخیره مرغ و گوشت استان را از دو روز به یک ماه رساندیم.

احمدزاده با اشاره به احداث چندین طرح زنجیره تولید مرغ در شهرستان های استان افزود: با بهره برداری از این طرح ها نه تنها نیاز استان به طور کامل تامین می شود بلکه می توانیم محصولات را به سایر استان ها صادر کنیم.

وی با اشاره به تولید محصول گوجه فرنگی در مناطق گرمسیری استان بر احداث کارخانه تولید رب گوجه تاکید کرد و گفت: احداث کارخانه رب گوجه فرنگی دومین مورد اولویت دار سرمایه گذاری در استان است و از سرمایه گذاران در این زمینه حمایت می شود.

احمدزاده در خصوص تولید زیتون در مناطق گرمسیری استان از جمله شهرستان چرام گفت: احداث کارخانه روغن زیتون سومین مورد اولویت دار برای سرمایه گذاری در استان است و حوزه اقتصادی استان طی نامه ای به وزارت صمت موارد اولویت دار برای حوزه سرمایه گذاری را اعلام کند.

احمدزاده بیان کرد: وزیر اقتصاد اردیبهشت ماه میهمان استان است که مواردی که قابلیت سرمایه گذاری دارند احصاء شوند تا از این سفر نهایت استفاده را ببریم.

انتهای پیام/