«پایان یک نقش» چهره واقعی صهیونیست را نشان میدهد/ ارض موعود بزرگترین دروغ رژیم صهیونیست/ فرمودههای رهبر انقلاب تحلیلی هوشمندانه است
تاریخ انتشار: ۱۷ بهمن ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۶۶۱۹۱۰
خبرگزاری میزان- نویسنده «پایان یک نقش» گفت: مخاطبان با مطالعه این کتاب با چهره واقعی صهیونیست و مشکلاتی درونی آن آشنا میشوند.
جلال توکلی پر کار و فعالی است که در کتاب «پایان یک نقش» به مشکلات درونی صهیونیست پرداخته است. وی در گفتگو با خبرنگار گروه فرهنگی خبرگزاری میزان به تشریح ویژگیهای این کتاب اشاره کرده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
میزان - نگارش «پایان یک نقش» چطور آغاز شد؟
اولین کتابی که درباره فلسطین نوشتم «ریاح» نام داشت. این رمان درباره جریان صهبونیسم بود و به این نکته اشاره میکرد که چطور صهیونیستها به فلسطین نفوذ کردند.
چاپ این رمان باعث شد تا سفری در سال 1383 با جمعی از نویسندگان حوزه هنری به لبنان و سوریه داشته باشم. در بازدید از لبنان یکی از برادران محور مقاومت به نکتهای اشاره کرد که جرقه اولیه نگارش رمان را در ذهن من روشن کرد.
میزان -این مطلب درباره چه بود؟
وی گفت که عموم نگاهها تاکنون به رژیم اشغالگر قدس نگاه بیرونی است و کمتر به داخل این رژیم نگاه شده در حالی که از داخل این رژیم شدیدا در حال فروپاشی است و دچار یکسری تناقضهای داخلی هستند. این موضوع انگیزهای در من شد که تحقیقاتم را آغاز کنم.
میزان - این تحقیقات چقدر طول کشید؟ شامل چه مواردی بود؟
چیزی حدود دو سال تحقیقها زمان برد. در این زمینه از منابعی که عموما از کتابهای صهیونیستها ترجمه شده بود استفاده کردم که نتیجهاش نگار شکتاب «پایان یک نقش» شد.
میزان - تعارضهایی که مورد تحلیل قرار گرفت شامل چه نکاتی بود؟
بزرگترین تعارض دروغ بزرگی است که رژیم صهیونیستی به مردمش گفته است. آن ارض موعود یا سرزمین شیر و عسل که اشاره میکند باعث شده مردمش را از اقصی نقاط دنیا به فلسطین کشانده در حالی که مردم این رژیم به چشم میبینند که چیزی جز بدبختی و جنگ فرسایشی نصیبشان نشده است. بخصوص نسل جدیدشان که چنین چیزی را بر نمیتابند.
میزان - این کتاب چقدر توانسته چهره واقعی رژیم صهیونیستی را به جوان امروز ما معرفی کند؟
با توجه به جلسات نقدی که برگزار شده و در میان برخی موارد اشاره شده، گفته میشود که با مطالعه این کتاب چهره صهیونیست به مخاطب معرفی شده است.
میزان - مهمترین ویژگی کتاب «پایان یک نقش» چیست؟
عموم نگاهها تاکنون بیرونی بوده و به جنایتهای انجام میشود نگریسته شده در حالی که نگاه داخلی و درونی هم اهمیت زیادی دارد و طبق سخن حضرت آقا که فرمودهاند: «اسرائیل به فضل خدا 25 سال آینده را نخواهد دید.» یکی تحلیل هوشمندانه است که از نگاه حضرت آقا به درون رژیم صهیونیست ناشی میشود.
این اثر کار نویی بود.
آیا چاپ کتاب و توزیع آن در کشور را برای معرفی صهینیسم کافی میدانید؟
آنچه را که باید و شاید از سوی ناشر پرداخته نشده است و من فکر میکنم نیمی از مخاطبان این کتاب در آنسوی مرزها هستند و چه بسا مردم و بالاخص جوانان صهیونیست هستند که با خواندن کتاب به آنها تلنگری وارد خواهد شد.
ما در جنگ نرم هستیم و بر همین اساس انتظار میرود کارهایی از این دست بیشتر مورد توجه قرار گیرند و دیده شوند چون رژیم صهیونیستی در حال ساختن سومین یا چهارمین فیلمش به زبان فارسی است، ما چقدر با وجود نیروهای خوبی که داریم
ما نیاز به اتاق فکری داریم که در آن جریان صهیونیسم را بشناسیم و هنرمندان را دعوت کنیم و مواد کار را در اختیارشان قرار دهیم. من فکر میکنم این امر بیشتر از همایشهایی که برگزار میکنیم، تاثیرگذار است.
میزان - آیا قرار است که این کتاب به زبانهای زنده دنیا ترجمه شود؟
سوره مهر اعلام کرده که ترجمه این کتاب در اولویت سوره مهر نیست. فکر میکنم ترجمه کتاب بازخوردهایی با ابعاد وسیعتری از آنچه فکر کنیم، خواهد داشت.
در آن طرف روی چنین مباحثی خیلی کار میکنند
میزان - محدودیتی در چاپ کتاب داشتید؟
نه، فقط حدود 4 سال کتاب در ترافیک انتشار ماند. من تمایل داشتم کتاب در زمان اعتراضهای مردم رژیم اشغالی در سرزمینهای قدس که منجر به چندین خودسوزی هم شد، چاپ شود. این انتظار برآورده نشد و این امکان بوجود نیامد که کتاب در زمان مناسب منتشر شود.
میزان -عنوان اثر به چه نکتهای اشاره دارد؟
عنوان «پایان یک نقش» با توجه به محتوای کتاب انتخاب شد. ما بازیگری داریم که در فیلم ضد فلسطینی قرار است بازی کند ولی با دیدن و لمس کردن دروغهایی که به او گفته شده بازی در این نقش را دیگر نمیپذیرد و به نوعی سرعناد با نقش و نویسنده بر میدارد که پایان نقش وی میشود و به عبارتی میتواند پایان نقش صهیونیسم هم تلقی شود.
میزان - این کتاب ارزشهای میهندوستی را زنده نگه میدارد؟
بیشتر بحث بر سر این است که هر کس هویتش با سرزمین که در آنجا به دنیا آمده و در آن ریشه دارد کامل میشود. فردی که از جای دیگر به سرزمین دیگر آمده هویتی نخواهد داشت و بالتبع تعلق خاطری هم نسبت به آن سرزمین نخواهد داشت. همانطور که شخصیت داستان اعلام میکند که حتی جسدش را در فلسطین خاک نکنند.
انتهای پیام/
منبع: خبرگزاری میزان
کلیدواژه: کتاب مطالعه صهیونیست داستان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۶۶۱۹۱۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
این چهره یک خون آشام واقعی است (+عکس)
یک کارشناس بازسازی چهره توانست با موفقیت تصویر صورت «خون آشام» را با همان تکه سنگ درون دهانش دوباره احیا کند. این زن که در میان یک گور دست جمعی منسوب به قربانیان طاعون کشف شد، از نظر باستان شناسان مشکوک به نوعی بیماری عجیب است.
به گفته آنها با توجه به قرار دادن تکه سنگ آجری شکل در دهان جسد، ظاهرا با موردی مواجه هستیم که در آن زمان به خون آشامی و احتمال ترویج بیماری از طریق گاز گرفتن دیگران و نوشیدن خون آنها مظنون بوده است.
به گزارش گجت نیوز، دیرینه شناسان که در سال ۲۰۰۶ در منطقه جزیره لازارتو نوو واقع در تالاب ونیز در حال حفاری بودند، توانستند اولین بار جسد این زن ملقب به خون آشام واقعی را کشف کنند. این جزیره ابتدا به عنوان آسایشگاه و قرنطینه بیماران طاعون استفاده میشد؛ اما سرانجام به محل دفن و گور جمعی قربانیان تغییر کرد. اتفاقات مورد نظر کارشناسان درباره این بیماری در همه گیری سال ۱۵۷۶ پس از میلاد رخ داده؛ اما یافتههای مربوط به خون آشام احتمالی با آن به طور هم زمان اتفاق افتاده است.
قدمت افسانه خون آشامبرام استوکر بیش از ۳۰۰ سال پیش کتاب معروف خود را به نام «دراکولا» و در ژانر وحشت منتشر کرد. اروپا در آن زمان بیش از هر زمانی با موج وحشت جمعی از خون آشام مواجه بود.
مخصوصا هر زمان که یک قربانی جدید از بیماری ناشناختهای پیدا میشد که به فجیعترین شکل درمیگذشت، مردم آن را به قتل توسط خون آشامها نسبت میدادند. به همین شکل داستانها و افسانههای محلی از روستا تا شهر درباره وجود خون آشامها شکل میگرفت و گسترش مییافت.
در این میان، ایتالیاییها بیش از هر جای دیگری در اروپا به داستان خون آشامها دامن زدند. آنها هرگاه که زمین را میکندند تا مردگان تازه به خاک بسپارند، احتمالا با بقایای اجساد قبلی مواجه میشدند. ایتالیاییها با مشاهده اجساد در حال پوسیدگی در گورهای دست جمعی بیشتر و بیشتر نظریه وجود خون آشام را تایید میکردند.
این بقایای انسانی در حال تجزیه ظاهر حال به هم زنی داشتند. آنها باد کرده بودند و خون و لخته از دهان و بینی و چشمهایشان بیرون زده بود. همین تصاویر ناجور باعث میشد ایتالیاییها تصور کنند خون آشامها به بدن مردگان همسایه خود هجوم برده و حتما از آنها تغذیه میکنند. آنها گاهی دهان و صورت مردگان خود را میپوشاندند و سپس دفن میکردند.
هرگاه گوری باز میشد و مشاهده میکردند که پوشش پارچهای روی صورت اجساد تجزیه شده، تصور میکردند که کار خون آشامها بوده است.
همانطور که گفتیم، جسد خون آشام ایتالیایی در سال ۲۰۰۶ کشف شد و در این سالهای اخیر بارها مورد بررسی قرار گرفت. کارشناسان در سال ۲۰۱۰ اعلام کردند تکه سنگ درون دهان این جسد، عمدا و پس از مرگ در آنجا قرار گرفته است.
آنها حدس میزنند که گورکنها پس از مشاهده بقایای جسد زن و دیدن از بین رفتن پوشش پارچهای روی صورتش تصور کردهاند که جسدش به خون آشام تبدیل شده است. آنها تکه سنگ در دهان جسد گذاشتهاند تا به خیال خودشان از حمله زن به دیگر اجساد و شیوع بیشتر این بیماری پس از مرگ پیشگیری کنند!
بررسی دقیقتر دانشمندان از جسد این خون آشام نشان داد که پیرزنی در ۶۰ سالگی با رژیم غذایی سبزیجات و دانههای گیاهی و همچنین نشانی بر پایین بودن سطح اجتماعی و اقتصادی او بوده است.
البته این اطلاعات نمیتواند به ما در فهم این موضوع کمک کند که چرا پس از مرگ، او را خون آشام دانستهاند. حتی برخی دانشمندان پس از این تحقیقات ادعا کردند که تکه سنگ به طور احتمالی وارد دهان جسد شده و دلیلی برای قرار دادنش به شکل عمدی از سوی دیگران وجود نداشته است.
طراح سه بعدی و کارشناس اسناد قانونی به نام سیسرو موریاس برای بازسازی تصویر این زن، ابتدا نمای روبرو و پشت سر او را به همراه قوس دندانهایش به کمک اندازهها و طرحهای جمجمه واقعی ترسیم کرد.
این مدل سپس با پرتونگاری مقطعی و کامپیوتری چهره انسان مدرن اسکن و ماهیچه و پوست به آن اضافه شد تا شمایل جمجمه باستانی را به خود بگیرد.
البته اولین دانشمندان کاشف جسد زن، در همان سال ۲۰۰۶ تصویر احتمالی چهره را بازسازی کرده بودند؛ اما بعدا اعلام کردند که دادههای خود را در اختیار موریاس قرار ندادند. پس این تصویر سه بعدی تازه و تقریبی، بر اساس تصاویر اسکلت که در فضای آنلاین وجود دارند ساخته شده است. به همین خاطر ممکن است خطاهایی در کار موریاس وجود داشته باشد و با تصویر دقیقی روبرو نباشیم.
تصویر اولیه که بیش از یک دهه پیش بازسازی شده بود، در همان زمان سر و صدا کرد و بسیار مورد توجه قرار گرفت. حتی National Geography هم یک مستند منطبق با موضوع آن ساخت.
موریاس در ادامه فعالیتش همچنین یک نسخه از آجر این تصویر را از جنس استیروفوم ساخت تا آزمایش کند. او میخواست ببیند آیا این آجر به طور عمدی در دهان جسد قرار داده شده یا واقعا حاصل یک اتفاق بوده است.
او به نتیجه قطعی نرسید؛ اما اعلام کرد که این تکه سنگ بدون هیچ آسیبی به دندانهای قربانی یا حتی بافت نرم دهان او در این موقعیت قرار گرفته بود. سیسرو موریاس همچنین یافتههای خود را در قالب یک مقاله مجزا منتشر کرد.
کانال عصر ایران در تلگرام